Το θέμα που θα θίξω είναι λίαν σοβαρό και αφορά την αποδόμηση που υφίσταται ο Ελληνικός Πολιτισμός εξ αιτίας ξένων πολιτιστικών ρευμάτων από το τέλος του Β’ Π.Π ως σήμερα. Θα αρχίσω με την επεξήγηση των όρων Πολιτισμός, Παιδεία και Εκπαίδευση διότι τα έχουμε αρκετά συγκεχυμένα:
[«Πολιτισμός» ονομάζεται αυτό που λέμε στη διεθνή γλώσσα «Κουλτούρα»(Culture) και είναι το εξαντικειμενοποιημένο Πνεύμα στο ιστορικό περιβάλλον νοούμενο. Οι αρχαίοι πρόγονοι μας τούτο το πλέγμα το αποκαλούσαν «Ελληνική Παιδεία». Σήμερα καταχρηστικά μεταχειριζόμαστε τον όρο «Παιδεία» για να δηλώσουμε αυτό που κυριολεκτικά πρέπει να ονομάζεται «Εκπαίδευση» και στη διεθνή γλώσσα «Instruction” Η Παιδεία είναι κάτι πολύ υψηλότερο και καταξιωμένο από τον χρόνο και την αποτελούν προϊόντα πνευματικής παραγωγής του ανθρώπου τα οποία έχει διαμορφώσει το κοινωνικό σύνολο και έχουν υιοθετηθεί από αυτό]. Αυτά τα πνευματικά επιτεύγματα είναι τα εξής:
1/ Η Γλώσσα και οι κανόνες της Σκέψεως
2/ Οι Μύθοι και η Λατρεία
3/ Τα Έθιμα του οικογενειακού βίου
4/ Οι επικρατούντες Θεσμοί και το Δίκαιο
5/ Οι μέθοδοι Εργασίας και Συναλλαγής
6/ Οι Καλαισθητικές και Ηθικές αποτιμήσεις
7/ Οι τρόποι κοινωνικής συμπεριφοράς
Οι ως άνω εκφάνσεις του βίου σε μάκρος χρόνου μας κάνουν να διαφέρουμε από τους άλλους λαούς, ακόμη και από τους γείτονες μας. Μέσα από αυτές προβάλλουμε προς τα έξω τον Ελληνικό μας χαρακτήρα και την Ελληνική μας ταυτότητα και ιδιαιτερότητα σε σχέση με τους λοιπούς λαούς.
Ο Πολιτισμός(culture) είναι το πολυτιμότατο κεφάλαιο που σχηματίζεται σιγά-σιγά σε βάθος χρόνου, αλλά μπορεί και να χαθεί σε μικρό σχετικά χρονικό διάστημα κάτω από συνθήκες επελάσεως κάποιου άλλου Πολιτισμού. Τούτο συνέβη τον 4ον μ. Χ αιώνα κατά τον οποίον χάσαμε την πατρώα θρησκεία και όχι μόνον. Μετά τον Β’ Π.Π με την επέλαση του Αμερικανικού τρόπου ζωής και συμπεριφοράς οι πολιτιστικές μας αξίες υπέστησαν σοβαρή καθίζηση . Εκτοτε η αποδόμηση συνεχίζεται με ταχείς ρυθμούς λόγω της εντάξεως μας στην Ε.Ε και της επελάσεως της «Παγκοσμιοποιήσεως» Ο Πολιτισμός μας έχασε τις αξίες του και έμεινε το φολκλόρ.
Oι ηλικιωμένοι που διδαχτήκαμε την Ελληνική Παιδεία διαπιστώνουμε ότι οι αλλαγές που έγιναν έκτοτε είναι τεκτονικές σε βαθμό σήμερα να δυσκολευόμαστε να κατανοήσουμε πολλά νοήματα όχι τόσο ένεκα της τεχνολογικής εξελίξεως αλλά της γλωσσικής μας αλλοίωσης, και της ξενόφερτης δομής του σύγχρονου λόγου. Κατά τον ίδιο τρόπο οι σημερινοί νέοι αδυνατούν να κατανοήσουν έργα των Παπαδιαμάντη και άλλων συγγραφέων του προηγούμενου αιώνα και χρειάζονται μετάφραση. Πέραν όμως της Γλώσσας η οποία είναι κυριολεκτικά η ταυτότητα μας επήλθαν ριζικές αλλαγές σε όλο το οικοδόμημα του Ελληνικού Πολιτισμού: Η θρησκεία μας βάλλεται εκ των έσω και έξω, το Σύνταγμα μας προσαρμόζεται προς το Ευρωπαϊκό χωρίς τη λαϊκή βούληση, οι νόμοι μας ευνοούν τους κλέφτες, απατεώνες , εγκληματίες και την ασυλία των βουλευτών, ο θεσμός της οικογένειας κλωνίζεται εκ θεμελίων, οι φύλακες της πολιτείας αδυνατούν να προστατεύσουν τους πολίτες από τους κακοποιούς. Ο αυτοματισμός της τεχνολογίας άλλαξε τους όρους Εργασίας και η ψηφιακή επέλαση διευκόλυνε μεν τις συναλλαγές και την διεκπεραίωση των εργασιών μεταξύ κρατικών φορέων, τραπεζών κ.α αλλά συνάμα και την συγκέντρωση του πλούτου από τους ολίγους. Στο κεφάλαιο της Τέχνης και Καλαισθησίας είχαμε σοβαρή κατολίσθηση και αντί του ωραίου ανεδείχθη η ασχημία. Αντίθετα, η Τεχνολογία έκανε σωστά θαύματα και καλπάζει αμείλικτη αλλά λίαν βλαπτική στο περιβάλλον και στον άνθρωπο που προσπαθεί ασθμαίνων να την παρακολουθήσει.
Οι τρόποι κοινωνικής συμπεριφοράς έχουν κατολισθήσει και επικρατεί βία, έγκλημα, ναρκωτικά, μανία καταστροφής των νέων, ληστείες-κλοπές, απομόνωση των ατόμων μαζοποίηση (κομματικών οπαδών και απεργών) εγκλήματα εκ μέρους των λαθρομεταναστών, έκτροπα και βία στα γήπεδα, εγκλήματα μέσω διαδικτύου (απάτες, παιδοφιλία, εκβιασμοί κ.ο.κ)
Η νέα Ηθική η οποία έκανε την εμφάνιση της με την εξάπλωση της Δημοκρατίας, της Οικολογίας, των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, της Κλιματικής Αλλαγής, της Αλληλεγγύης, της Φιλαλληλίας, της Ειρήνης, της Φυλετικής Ισότητας κ.α σε μερικούς τομείς πέτυχε σε άλλους απέτυχε και σε άλλους κατέληξε σε αρνητικές υπερβολές (ρατσισμό, δικαιωματισμό γενοκτονίες λευκών κ.α). Μετά το Αμερικανικό «τσουνάμι» τρία νέα κύματα χτύπησαν με βιαιότητα την αθωράκιστη πλέον Ελληνική κοινωνία, λόγω καχεξίας της «Παιδείας» και του αρνητικού ρόλου των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης: Τα νέα ρεύματα τα οποία επηρέασαν ιδιαίτερα τη νεολαία είναι:
1/ Η μαζική εισρροή λαθρμεταναστών από τριτοκοσμικές χώρες –κυρίως Ισλαμικές- οι οποίοι μεταφέρουν την ισλαμική ριζοσπαστική θρησκεία και δημιούργησαν πολιτισμικά σκληρά «γκέτο» στη χώρα και ιδιαίτερα στο κέντρο της Αθήνας
2/ Η απαξιωτική και αφύσικη υποκουλτούρα των ΛΟΑΤΚΙ (λεσβίες, ομοφυλόφιλοι, αμφιφυλόφιλοι, τρανσέξουαλ κ.α) αλλά και η αύξηση της πορνείας, πορνογραφίας, παιδοφιλίας, παιδικής αποπλάνησης, βιασμών, απαγωγών, δολοφονιών, αυτοκτονιών, και άλλων παραβατικών πράξεων οι οποίες έχουν κατακλύσει τη χώρα. Τέτοια φαινόμενα ήταν άγνωστα παλαιά. Τότε είχαμε μόνο εγκλήματα τιμής και τοιαύτα κτηματικών διαφορών.
3/ Το κύμα των απάτριδων, εθνομηδενιστών, τρομοκρατών, αναρχοαριστερών, «μπαχαλάκηδων» και των διεθνιστικών κομμάτων που για πρώτη ίσως φορά στην ιστορία της Ελλάδος εκδηλώνονται ανοικτά κατά του έθνους, της πατρίδος, της θρησκείας, της οικογένειας και των οσίων και ιερών του έθνους μας. Κόμματα του Ελληνικού Κοινοβουλίου (ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ) υποστηρίζουν θέσεις υπέρ των εχθρών μας και εναντίον της ασφάλειας, της εθνικής άμυνας, της παιδείας , της υγείας, της εννόμου τάξεως, των θεσμών και της οικονομικής αναπτύξεως (με απεργίες για ψύλλου πήδημα). Το πολιτικό σύστημα της κομματοκρατίας δημιουργεί εθνικό διχασμό χάριν ψηφοθηρίας, αντεθνικής ιδεοληψίας και αυθαιρεσίας καταστρέφοντας την εθνική ομοψυχία.
Αλλαγές προς τα εμπρός με άγκυρα στο παρελθόν. Ασφαλώς είναι αναγκαίες οι αλλαγές και ο εκσυγχρονισμός που επιβάλλονται από την τεχνολογία και τις παραγωγικές δυνάμεις , αλλά αυτό πρέπει να γίνεται με αυστηρή προσήλωση και σεβασμό στις ρίζες μας και στο ιστορικό μας παρελθόν ώστε να μην απολεσθούμε σαν αθύρματα μέσα στον ωκεανό της «παγκοσμιοποίησης».
Αδήριτος η ανάγκη ΣΥΝΕΝΩΣΗΣ του απανταχού Ελληνισμού σε ένα ενιαίο σύνολο προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις του παρόντος και του μέλλοντος ενωμένοι με όπλα του ενιαίου διαχρονικού Πολιτισμού μας όλων των εποχών (Προϊστορικού, Κλασικού. Αλεξανδρινού, Βυζαντινού, και του νεώτερου Ελληνισμού) Αν δεν λάβουμε μέτρα ασφαλώς θα απολέσουμε και τη Γλώσσα, αλλά και τις πολιτιστικές μας Αξίες, τις Παραδόσεις , τον Εθνικό μας χαρακτήρα, την Αρχαία μας Κληρονομιά κ.α . Έτσι θα υποδουλωθούμε ευκολότερα από τα βίαια σύγχρονα ρεύματα πολυπληθέστερων λαών. Ιδιαιτέρως εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να συσπειρωθούμε για να αντιμετωπίσουμε τον εξ Ανατολών επιδρομέα και τον εσωτερικό «ισλαμοφαστικό» κίνδυνο. Αν βρει το Έθνος μας διχασμένο και διαλυμένο, ένα λαό που σιχαίνεται τον εαυτόν του, μια κοινωνία παραδομένη στην υλική ευμάρεια και στο κέρδος, τότε το έθνος μας και η πατρίδα μας θα κινδυνεύσει. Τούτο ισοδυναμεί με εθνική αυτοκτονία.
Από την μεταπολίτευση και μετά το Έθνος μας υπέστη κατολίσθηση και διχασμό, η πατρίδα ανοχύρωτη ένεκα των Μνημονίων, οι ηγέτες μας δειλοί και φοβικοί, το ηθικό του λαού πεσμένο, οι νέοι μετανάστευσαν στο εξωτερικό. τα κόμματα διχασμένα και αλληλλομισούμενα διαιρούν το λαό, η πνευματική ηγεσία γονατισμένη και ευνουχισμένη, η 5η φάλαγγα του εχθρού εντός των τειχών, η ανωτέρα τάξη παραδομένη στο Μαμμωνά, και η υποδούλωση του Ελληνισμού μετά τα Ιμια φαινόταν δεδομένη(μνημόνιο Μαδρίτης, κατάπτυστη Συμφωνία Πρεσπών, οικονομικά μνημόνια κ.α}
Κάτι άρχισε να αλλάζει. Μια νέα εθνική πνοή έβαλε στο περιθώριο τις παρακμιακές και αντεθνικές δυνάμεις. Ο Έλληνας ξύπνησε από τον λήθαργο και είναι έτοιμος να εκτελέσει για μια ακόμη φορά(όπως το 1912-13 και 1940-41 αλλά και στον Συμμοριτοπόλεμο 1946-49) το καθήκον του όταν κληθεί από την ιστορία και θα νικήσει. Με την παρούσα Ελληνο-Τουρκική κρίση η Ελλάδα έδειξε ότι διαχρονικά παίζει το ρόλο του κυματοθραύστη του Δυτικού Κόσμου απέναντι στον δεσποτισμό, φασισμό, ναζισμό, νέο-οθωμανισμό και σε κάθε απολυταρχικό και σκοταδιστικό καθεστώς. Τις Πολιτιστικές Αξίες (Δημοκρατίας, Ελευθερίας, Ατομικών Δικαιωμάτων κ.α) που μας ανέδειξαν νικητές εδώ και χιλιετίες ως την παρούσα εποχή πρέπει να τις διατηρήσουμε αλώβητες, να τις αναπτύξουμε και να τις διαδώσουμε σε όλη την οικουμένη.
Αμφικτύων
24/12/ 2021
*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης
Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου