«Οὐκρανικὸ Αὐτοκέφαλο: Πρόσκληση γιὰ τὴν ἐκκλησιαστικὴ ἑνότητα ἢ πρόκληση στὴν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας;» (μέρος 3ο)

Πάτρα 8.1.2020

Μιὰ ὁμιλία πού, τελικά, δὲν ἔγινε…

Γράφει ο Πρωτοπρεσβύτερος 
Ἀναστάσιος Κ. Γκοτσόπουλος 
Ἐφημέριος Ἱ. Ν. Ἁγ. Νικολάου Πατρῶν 

«Οὐκρανικὸ Αὐτοκέφαλο: Πρόσκληση γιὰ τὴν ἐκκλησιαστικὴ ἑνότητα ἢ πρόκληση στὴν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας;»

(συνέχεια από το 2ο μέρος)

Ε΄
Ἕνας χρόνος νέα ἐκκλησία Οὐκρανίας …

Συμπληρώθηκε προχθές, στὶς 6.1.2020, ἤδη ἕνας χρόνος ἀπὸ τὴ χορήγηση τοῦ Τόμου στὴν Οὐκρανία. Ὅπως εἶναι φυσικὸ μία ἐκκλησιαστικὴ ἐνέργεια ποὺ ὑπαγορεύθηκε ἀπὸ συγκεκριμένα ἀντίχριστα κέντρα ἐξουσίας, ἡ ὁποία σχεδιάστηκε γιὰ νὰ ὑπηρετήσει ὄχι ἐκκλησιαστικοὺς ἀλλὰ ἀποκλειστικὰ καὶ μόνο γεωπολιτικοὺς στόχους, ποὺ θεμελιώθηκε στὴν περιφρόνηση καὶ καταπάτηση σωρείας ἱερῶν κανόνων, καὶ ὁδεύει ταχέως σὲ ἐκκλησιολογικὴ ἐκτροπὴ δὲν μπορεῖ νὰ ἔχει καλὰ ἀποτελέσματα γιὰ τὴν Ἐκκλησία μας. Οἱ πνευματικοὶ νόμοι, θὰ ἔλεγε ὁ Ἃγ. Παΐσιος, θά λειτουργήσουν! Καὶ νὰ τὸ ἀποτέλεσμα: 

1. Ἐπιδείνωση τῆς ἐκκλησιαστικῆς καταστάσεως στὴν Οὐκρανία. Ὄχι μόνο δὲν ὑπῆρξε εἰρήνη, ὁμόνοια καί ἑνότητα, ἀλλὰ ἀντιθέτως βιαιότητες, καταλήψεις ναῶν, σπάσιμο θυρῶν τῶν ἱ. Ναῶν μὲ λοστοὺς καὶ ἀλλυσοπρίονα, ἀπειλές, προκηρύξεις κατὰ κληρικῶν, δικαστήρια κοκ. 

Ἀλήθεια, ἀγαπητοί μου, πῶς μποροῦμε ἐμεῖς, κληρικοὶ καὶ λαϊκοὶ, νὰ εἴμαστε ἥσυχοι καὶ νὰ στεκόμαστε ἀδιάφοροι στὸν πόνο καὶ τὸ μαρτύριο τῶν χιλιάδων Ὀρθοδόξων ἀδελφῶν μας μελῶν τῆς κανονικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας ποὺ ἐπιθυμοῦν νὰ παραμένουν στὴ Μάνα τοὺς Ἐκκλησία καὶ γιὰ τὸ λόγο αὐτὸ ὑφίστανται τόσες διώξεις; Δὲν εἶναι αὐτοὶ μέλη τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ; Δὲν ὑποχρεούμαστε καὶ ἐμεῖς νὰ συμπάσχουμε μαζί τους; Εἶναι δυνατὸν ἐμεῖς ὡς Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες νὰ στεκόμαστε στό πλευρὸ τῶν δημίων τους;

Ἐνδεικτικὸ τῆς ἀπουσίας Πνεύματος τοῦ Θεοῦ ἀλλὰ ἐπενέργειας πονηροῦ πνεύματος, εἶναι τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ Αὐτοκέφαλη Ἐκκλησία αὐτοδιασπάστηκε! Τὸ σχίσμα ἀποσχίστηκε! Ὁ Φιλάρετος μὲ κάποιους ἐπισκόπους ἀποσχίστηκε ἀπό τούς σχισματικούς, καὶ ἄρχισε νὰ χειροτονεῖ ἄλλους ἐπισκόπους. Μέχρι σήμερα ἒχει δική του Σύνοδο μέ 8 «Μητροπολίτες»! Τὸ πνευματικὸ παιδί του, ὁ προκαθήμενος Ἐπιφάνιος τὸν καταγγέλλει, καὶ ὁ Φιλάρετος ἀπειλεῖ μὲ ἀποκαλύψεις. Τὸ Φανάρι ποὺ ἀποκατέστησε τὸν Φιλάρετο καὶ τὸν ἀνακήρυξε -ἄκουσον, ἄκουσον!- «ἐπίτιμο Πατριάρχη», στέκεται ἀμήχανο καὶ κατηγορεῖ τοὺς Ρώσους ὅτι φταῖνε ποὺ τσακώθηκε ὁ Φιλάρετος μὲ τὸν Ἐπιφάνιο! Γιὰ γέλια καὶ γιὰ κλάμματα! 

2. Καὶ ὅπως ὅλες οἱ δαιμονοκίνητες καταστάσεις δὲν περιορίζονται ἀλλὰ ἐξαπλώνουν τὴν ταραχὴ καὶ τὴ διάσπαση σὲ διορθόδοξο ἐπίπεδο, τό ἲδιο ἀκριβῶς συμβαίνει καί μέ τό Οὐκρανικό Αὐτοκέφαλο: 

Στὴν Ἀφρικὴ 30 ἰθαγενεῖς κληρικοὶ ἀπὸ τέσσερις Μητροπόλεις δημοσίευσαν ἐπιστολὴ μὲ τὴν ὁποία διαφωνοῦν μὲ τὴν ἐπιλογὴ τοῦ Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας νὰ ἀναγνωρίσει τοὺς Οὐκρανούς. Πρωτοφανὲς γιὰ τὴν Ἀφρική. Καὶ ὑπάρχει κίνδυνος ἐὰν οἱ ἐκεῖ ἐπίσκοποι δὲν προσέξουν νὰ χάσουν ὅλους τους κληρικοὺς καὶ τότε κλάψτε τὴν ἱεραποστολή...

Στὴν Κύπρο εἶδαν τὸ φῶς τῆς δημοσιότητος ἔντονες λεκτικὲς ἀντεγκλήσεις τοῦ Ἀρχιεπισκόπου μὲ 3- 4 Ἀρχιερεῖς!

Στὴν Ἑλλάδα δὲν βλέπετε τί γίνεται; Δὲν βλέπετε ὅτι ὅλο καὶ περισσότερο ζημιώνεται ἡ τοπική μας Ἐκκλησία μας ἀπὸ τὴν Οὐκρανικὴ αὐτοκεφαλία; 

1. Θὰ σᾶς παραπέμψω σὲ ἐπιστολὴ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀλβανίας Ἀναστασίου ποὺ περιγράφει τὴν κατάπτωση ἐξ αἰτίας τοῦ Οὐκρανικοῦ, στὴν ὁποία ἔχει ὁδηγηθεῖ ὁ ἐκκλησιαστικὸς λόγος ἐν Ἑλλάδι «μὲ ἄνωθεν καθοδήγηση καὶ προστασία» -πράγματι, φοβερὴ καταγγελία τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Τιράνων!- ὅπως λέει: 

«Εἶναι λυπηρὸ ὅτι γιὰ ἕνα τόσο κρίσιμο θέμα ἔχουν κινητοποιηθεῖ ἀνεύθυνα πρόσωπα, μὲ σκοπὸ νὰ λοιδοροῦν ἐκείνους ποὺ διατυπώνουν διαφορετικὲς ἐκτιμήσεις, κολακεύοντας συγχρόνως ὅσους ὑποστηρίζουν. 
Ἀποκαλύπτεται ἕνας συγκεκριμένος ἐπιχειρησιακὸς σχεδιασμός. Ὁρισμένοι χρησιμοποιοῦν τὴν κοινωνικὴ δικτύωση. 
Τὸ κύριο φερέφωνό τους εἶναι κληρικὸς Μητροπόλεως τῆς Κρήτης (καθοδηγούμενος καὶ προστατευόμενος ἄνωθεν), ὁ ὁποῖος μὲ μία συγκεκριμένη «παρέα κρούσεως» ἀνέλαβαν τὸν ρόλο νὰ εἰρωνεύονται μὲ κακεντρέχεια, νὰ ἐκφοβίζουν καὶ κατὰ τὴ φαντασία τους νὰ τιμωροῦν μὲ ὕβρεις, ἀπειλές, μικρονοϊκὰ σοφίσματα, ἀκόμα καὶ ἄθλιες βωμολοχίες ὅσους ἔχουν διαφορετικὲς προτάσεις γιὰ τὴν ὑπέρβαση τῆς κρίσεως... 

Ὅσοι μετέχουν σὲ αὐτὸν τὸν σχεδιασμό, ἀπερίφραστα ἢ μὲ ὑπονοούμενα, ἐπιχειροῦν ἀνενδοίαστα νὰ κολλήσουν ἐτικέτες ἐθνοφυλετικὴς ἐμπνεύσεως, μὲ ἐπιγραφὲς ὅπως «σλαβόφιλοι», «ρωσόφιλοι» καὶ ἄλλα παρόμοια. Πρόκειται γιὰ κατάπτωση ἐκκλησιαστικῆς ἀντιπαραθέσεως, ποὺ ἐξαθλιώνει τὸν διορθόδοξο διάλογο σὲ μία κρίσιμη γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία ἐποχὴ». 

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀλβανίας ἀναφέρεται κυρίως σὲ ὑποστηρικτὲς τῆς αὐτοκεφαλίας ποὺ ἒχουν συστήσει «συγκεκριμένη παρέα κρούσεως», καί λοιδοροῦν, χλευάζουν, προπηλακίζουν ὅσους ἀσκοῦν κριτικὴ στὶς ἐνέργειες τοῦ Φαναρίου, «μὲ ἄνωθεν καθοδήγηση καὶ προστασία»!

2. Προσωπικὰ στενοχωρήθηκα γιὰ τὴν ἀπομείωση τῆς ἀξιοπρέπειας τῆς Ἱεραρχίας μας, ὅταν ὁ Οἰκουμενικὸς προεξόφλησε τὴν ἀπόφασή Της… Δυστυχῶς, κανένας ἐπίσκοπος δὲν διαμαρτυρήθηκε γιὰ τὴν εὐθεία προσβολὴ τοῦ Ἱεραρχικοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.

3. Γιὰ νὰ εἴμαστε εἰλικρινεῖς μὲ τοὺς πνευματικούς μας Πατέρες θὰ πρέπει νὰ τοὺς ποῦμε μὲ πολὺ σεβασμὸ ὡς παιδιά τους ὅτι πλήν ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων μᾶς ἀπογοήτευσαν, καὶ ὡς πρόσωπα ἀλλὰ καὶ ὡς σύνολο, ὡς Ἱεραρχία. Διότι, μπορεῖ νὰ μὴν αἰσθανθεῖ κάποιος ἀπογοήτευση ὅταν βλέπει νὰ προσβάλεται ὁ πυρήνας τοῦ συνοδικοῦ συστήματος μὲ τὴν ἄρνηση νὰ διεξαχθεῖ ψηφοφορία ἐπὶ τῆς προτάσεως γιὰ ἔγκριση τῆς αὐτοκεφαλίας; Τί φοβήθηκαν καὶ δὲν ἔθεσαν τὸ ζήτημα σὲ ψηφοφορία; Μήπως ὅτι δὲν τοὺς ἔβγαιναν τὰ κουκιὰ καὶ θὰ ἐκτίθεντο σὲ αὐτοὺς πού εἶχαν ὑποσχεθεῖ ὅτι θὰ λύσουν τὸ ζήτημα; Ἀλλὰ καὶ μετὰ τὴ Συνοδικὴ «ἀπόφαση», σεβαστοὶ Ἀρχιερεῖς ἔχουν καταθέσει σοβαρότατες ἐνστάσεις, π.χ. «ἐσπευσμένη διαδικασία», «ἀνέτοιμους καὶ ἀπληροφόρητους καὶ ἐντελῶς ἀπροετοίμαστους Ἀρχιερεῖς», ζήτημα ποὺ ἦταν «ἀνώριμο πρὸς συζήτηση», «βιαστικὲς ἀποφάσεις», ἐνῶ τὸ κρίσιμο ὑπόμνημα τῶν Συνοδικῶν Ἐπιτροπῶν εἶναι «πρόχειρον καὶ περιέχει ἀνακρίβειες, ἀντιφατικά, ἀλλοπρόσαλλα καὶ προχειρότητες» γιὰ νὰ περιοριστῶ μόνο σὲ ὅσα ἔχει ἀναφέρει ὁ πολιὸς Μητροπολίτης Ἠλείας Γερμανὸς, ἐνημερώνοντας ὑπεύθυνα τούς ἱερεῖς του σὲ ἱερατικὴ σύναξη.

4. Ἀπογοήτευση αἰσθανθήκαμε καὶ ἀπὸ συνοδικὲς συνομιλίες, ὅπως αὐτὲς διέρρευσαν, χωρὶς νὰ διαψευστοῦν. Μποροῦμε νὰ μὴν θλιβόμαστε ὅταν ἀκοῦμε τοὺς Ἱεράρχες μας νὰ σιωποῦν σχεδὸν στὸ σύνολό τους γιὰ τὰ κρίσιμα κανονικά, ἐκκλησιαστικὰ καὶ θεολογικὰ ζητήματα ποὺ τέθηκαν μὲ τὴν Οὐκρανικὴ Αὐτοκεφαλία, καὶ νὰ ὁμιλοῦν γιὰ «λεβέντικη Ἱεραρχία» ἢ νὰ ἐπικαλοῦνται τὸ ἐθνικὸ φρόνημα μὲ φτηνὰ ἐθνοφυλετικοῦ τύπου ἐπιχειρήματα «δὲν θὰ ἀφήσουμε τοὺς Ρώσους νὰ μᾶς πάρουν τὸ Πατριαρχεῖο»; Εἶναι πολὺ τραγικὸ Ἕλληνες Ἱεράχες ἐν Συνόδῳ (δηλαδή στὸ πλέον ἐπίσημο βῆμα, ὅπου θὰ ἔπρεπε νὰ παράγεται θεολογία) νὰ προσπαθοῦν νὰ ὑποστηρίξουν τὴν Οὐκρανικὴ αὐτοκεφαλία ἐξιστορώντας πόσο κακὴ εἶναι ἡ Μόσχα, ὁπότε “καλά τούς ἔκανε” ὁ Βαρθολομαῖος! Ἂν εἶναι δυνατόν! Ἡ ἐπιχειρηματολογία αὐτὴ μὲ πάει πίσω 15 χρόνια, στὴν οἰκογενειακή μου ζωή, ὅταν τὰ μικρὰ, τότε, παιδιά μου τσακώνονταν. Ὅταν μάλωνα τὸ ἕνα μοῦ ἔλεγε ὅτι ὁ ἄλλος μὲ πείραξε πρῶτος, καὶ τό ἄλλο δικαιολογεῖται: δὲν φταίω ἐγώ, ἐκεῖνος ἄρχισε πρῶτος… Καὶ ἂν τὰ παιδικὰ τερτίπια μᾶς προκαλοῦν θυμηδία, δὲν συμβαίνει τὸ ἴδιο ὅταν ἡ ἴδια βάση ἐπιχειρηματολογίας ἀκούγεται ἀπὸ ἐπισκόπους ἐν Συνόδῳ γιὰ τὰ τόσο κρίσιμα θεολογικὰ ζητήματα. Ὡς λογικὸ ποίμνιο, ἐπειδὴ καὶ ἀγαποῦμε καὶ σεβόμαστε τοὺς Ποιμένες μας, θέλουμε καὶ ἀπαιτοῦμε ἀπὸ αὐτοὺς σοβαρότητα, νὰ σταθοῦν δε στὸ ὕψος ποὺ τούς ἔθεσε ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ.

Ὁτιδήποτε ἄλλο εἶναι ἀπογοητευτικὸ καὶ μᾶς γεμίζει μὲ πικρία… 

Θὰ ἤθελα νὰ σταθῶ λίγο περισσότερο στὴν ἐνώπιον τῆς Συνόδου δήλωση τοῦ Μητροπολίτου μας. Ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας εἶπε: «ἂν οἱ Ρῶσοι εἶχαν ἔρθει στὴ Σύνοδο τῆς Κρήτης δὲν θὰ εἶχε δώσει αὐτοκεφαλία ὁ Πατριάρχης στὴν Οὐκρανία». Δυστυχῶς ὁ Ποιμενάρχης μας ἔχει ἀπόλυτο δίκιο. Ἡ δήλωση αὐτὴ εἶναι πέρα γιὰ πέρα σωστὴ –δυστυχῶς! Ἂν εἶχαν πάει οἱ Ρῶσοι στὴν Κρήτη δὲν θὰ ἔδινε αὐτοκεφαλία στὴν Οὐκρανία. Αὐτὸ τὸ εἶχε ὑποσχεθεῖ ὁ ἴδιος ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος στὸν Πατριάρχη Μόσχας στὸ Σαμπεζὺ τῆς Γενεύης κατὰ τὴν τελευταία πρὸ τῆς Συνόδου τῆς Κρήτης Σύναξη τῶν Προκαθημένων (Ἰανουάριος 2016), ὅπως τὸ ἔχουν δηλώσει σὲ ἐπιστολὲς τους ὁ Πατριάρχης Σερβίας καὶ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Τσεχίας καὶ Σλοβακίας. Μάλιστα, Ἕλληνας ἐπίσκοπος ποὺ ὑπεραμύνεται τῶν δικαίων τοῦ Πατριαρχείου μοῦ περιέγραψε ἀκριβῶς τί ἔγινε στὸ Σαμπεζὺ τὸν Ἰανουάριο 2016: στὴ Σύναξη τῶν Προκαθημένων ὁ Μόσχας ἦταν ἐντελῶς ἀρνητικὸς γιὰ τὴν Πανορθόδοξη καὶ ἔτσι φαινόταν ὅτι ἡ Σύναξη ὁδηγεῖτο σὲ ἀδιέξοδο. Στὸ διάλειμμα, πίνοντας καφὲ στὸ σαλόνι, λέει ὁ Οἰκουμενικὸς στὸν Μόσχας ἐνώπιον τῶν ἄλλων Προκαθημένων: «ἔλα ἐσὺ στὴν Κρήτη καὶ δὲν θὰ πειράξω ἐγὼ τὴν Οὐκρανία!». Συμφώνησε σὲ αὐτὸ ὁ Μόσχας, μπῆκαν ἀγαπημένοι στὴν αἴθουσα διασκέψεων, καὶ ἀνακοίνωσαν τὴ διεξαγωγὴ τῆς Πανορθοδόξου στὴν Κρήτη! Τελικὰ ὅμως ἡ Μόσχα ὄχι μόνο δὲν πῆγε στὴν Κρήτη γιὰ νὰ διατρανώσει τὴν πρωτοκαθεδρία τοῦ Κωνσταντινουπόλεως, ἀλλὰ 6 μῆνες μετὰ τὴν Κρήτη μὲ ἀφορμὴ τὰ γενέθλια τοῦ Κυρίλλου διοργάνωσε ἀντι-Σύναξη Προκαθημένων μὲ ντεκὸρ ποὺ θύμιζε τὴν Πανορθόδοξη. Αὐτὸ ξεχείλησε τὴν ὀργὴ τοῦ Φαναρίου…

Σὲ αὐτὸ ἀναφέρθηκε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας ὅταν εἶπε: «ἂν οἱ Ρῶσοι εἶχαν ἔρθει στὴ Σύνοδο τῆς Κρήτης δὲν θὰ εἶχε δώσει αὐτοκεφαλία ὁ Πατριάρχης στὴν Οὐκρανία».

Εἶπα, ὅμως «δυστυχῶς αὐτὸ εἶναι ἀλήθεια». Γιατί «δυστυχῶς»; Διότι καὶ ἀπὸ αὐτὸ ἀποδεικνύεται ὅτι τὰ κίνητρα γιὰ τὴν ἐκχώρηση τῆς αὐτοκεφαλίας δὲν ἦταν πνευματικά! Δὲν ὑπῆρξε ἐνδιαφέρον γιὰ τὸν Οὐκρανικὸ λαό, δὲν ὑπῆρξε ἀγωνία γιὰ τὴν ἐπούλωση τοῦ σχίσματος. Δὲν ὑπῆρξε πόνος καὶ πόθος γιὰ ἐπιστροφὴ τῶν πιστῶν στὴν κοινωνία μὲ τὴν Ἐκκλησία. Ὑπῆρξαν μόνο σκοπιμότητες ἐκκλησιαστικῆς πολιτικῆς. Ἂν ἡ Μόσχα μὲ τὴν παρουσία της στὴν Κρήτη ἐπιβεβαίωνε τὴν Πρωτοκαθεδρία τοῦ Κωνσταντινου-πόλεως δὲν θὰ καιγόταν καρφὶ σὲ κανέναν γιὰ τὸ σχίσμα στὴν Οὐκρανία. Μήπως ἔχω ἄδικο; 

5. Ἄφησα τελευταία στὴν ἑνότητα αὐτὴ τὴν ταραχὴ καὶ τὴν ἀναστάστωση ποὺ ἔχουν προκαλέσει οἱ ἐπισκέψεις τῶν αὐτοκεφαλιστῶν στὴ χώρα μας. «Ἐπίσκοποι» τῆς νέας Ἐκκλησίας πῆγαν στὴν Πάτμο, στὴν Ἱ. Μονὴ τοῦ Ἠγαπημένου (ἱδρυτὴς ὁ Ἃγ. Ἀμφιλόχιος Μακρής), στὴν πανήγυρη τῆς Μονῆς (ἑορτὴ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ). Τὸ ἀποτέλεσμα: καμία μοναχὴ τῆς μονῆς δὲν κοινώνησε! Γιὰ σκεφτεῖτε, ἀγαπητοί, ἡμέρα Εὐαγγελισμοῦ καὶ πανήγυρη Μονῆς καὶ οἱ μοναχὲς νὰ μὴν κοινωνήσουν…

Δὲν εἴδατε τὸ θράσος τῶν αὐτοκεφαλιστῶν πρὶν καλὰ-καλὰ στεγνώσει ἡ ὑπογραφὴ τῆς ἀναγνωρίσεως, νὰ κάνουν περιοδεία στὴν Ἑλλάδα, γιὰ νὰ προσκυνήσουν, δῆθεν, τὰ ἱερά τῆς πατρίδας μας. Οὐσιαστικὰ ἤθελαν νὰ βγάλουν φωτογραφίες γιὰ νὰ τὶς παρουσιάσουν στὸν ἁπλὸ λαὸ τῆς Οὐκρανίας καὶ νὰ ποῦν: «Νά! ὁλόκληρη ἡ Ἑλλάδα ἐμᾶς ἀναγνωρίζει καὶ ὄχι τὸν Ὀνούφριο»! Τέτοιοι εἶναι, αὐτὸ εἶναι τὸ πνευματικό τους ἐπίπεδο!

Εὐτυχῶς ἡ πόλη μας δὲν ἀτιμάστηκε, οὔτε τὸ θυσιαστήριο τοῦ Πρωτοκλήτου μας βεβηλώθηκε. Αὐτὸ ὀφείλετο σὲ δύο πρόσωπα: α) στὸν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας ὁ ὁποῖος δὲν τοὺς ἔδωσε ἄδεια νὰ λειτουργήσουν, ὅπως εἶχαν ἀνακοινώσει. Προσωπικὰ εὔχομαι καὶ προσεύχομαι ὁ Θεὸς νὰ τοῦ δίνει πνευματική δύναμη, ὥστε καὶ σὲ ἄλλες παρόμοιες ἐπιθέσεις τοῦ δαίμονα καὶ τῶν ὀργάνων του νὰ μὴν ὑποκύψει. Εἶμαι βέβαιος ὅτι οἱ σχετικὲς πιέσεις θὰ ἐνταθοῦν ὄχι μόνο ἀπὸ τοὺς σχισματικούς τῆς Οὐκρανίας ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τοὺς προστάτες τους, ἐκκλησιαστικοὺς καὶ πολιτικούς.

Τὸ δεύτερο πρόσωπο μετὰ τὸν Μητροπολίτη ὁ ὁποῖος συνέβαλε στό νὰ μὴ μιανθεῖ τὸ ἱερὸ Ἀποστολεῖο τοῦ Πρωτοκλήτου εἶναι ἕνας ἁπλὸς Χριστιανός, ὁ Σπύρος Ζορμπαλᾶς. Ὀφείλω δημόσια νὰ πῶ ὅτι μὲ τὸν κ. Ζορμπαλά συναντηθήκαμε γιὰ πρώτη φορὰ 1-2 μέρες πρὶν ἔρθουν οἱ σχισματικοὶ καὶ τοῦ διατύπωσα κάποιες ἐπιφυλάξεις μου. Ὁμολογῶ, ὅμως, ὅτι ἔκανα λάθος καὶ ἡ κίνησή του πέτυχε, διότι κατατρόμαξε τοὺς σχισματικοὺς, ὥστε ἀναγκάστηκαν νὰ ἀλλάξουν τὸ πρόγραμμά τους καὶ νὰ μὴν παραβρεθοῦν σὲ Θ. Λειτουργία στὸν Ἱ. Ναὸ τοῦ Πρωτοκλήτου! Ἐπιβεβαιώθηκε γιὰ ἄλλη μία φορὰ τὸ τοῦ Μωϋσέως: «διώξεται εἷς χιλίους καὶ δύο μετακινήσουσι μυριάδας».

Ἀγαπητοί μου, νομίζω, πλησιάζει ἡ ὥρα ποὺ θὰ πρέπει νὰ πάρουμε ἀποφάσεις, πιθανὸν καὶ ἐπώδυνες. Δὲν ἔχουμε καμία δικαιολογία ὅταν βλέπουμε νὰ βεβηλώνονται τὰ θυσιαστήρια ἀπὸ τὰ λακτίσματα τῶν κατὰ πνεῦμα ἡμιόνων [θυμηθεῖτε, παρακαλῶ, τὸ φοβερὸ ὅραμα τοῦ Μ. Ἀντωνίου ὅταν εἶδε τοὺς Ἀρειανοὺς ὡς ἡμιόνους νὰ ἔχουν περικυκλώσει τὴν Ἁγ. Τράπεζα τῆς Σκήτης, νὰ χοροπηδοῦν καὶ νὰ τὴν λακτίζουν. Κατὰ τὸν Ἱ. Χρυσόστομο δὲν διαφέρουν πολὺ οἱ αἱρετικοὶ ἀπὸ τοὺς σχισματικούς, διότι καὶ οἱ δύο ὁδηγοῦν ψυχὲς ἐκτός τῆς Ἐκκλησίας, στὴν ἀπώλεια]. 

Ἄν, λοιπόν, δοῦμε ἄλογα ζῶα νὰ μπαίνουν στὸν ἱ. Ναό, νὰ κοπρίζουν καὶ νὰ τὸν μαγαρίζουν δὲν θὰ ἀντιδράσουμε ἀλλὰ θὰ σταθοῦμε ἀδιάφοροι καὶ θὰ ποῦμε: αὐτὸ εἶναι δουλειὰ τοῦ νεωκόρου καὶ τοῦ παπᾶ; Δὲν συμβάλλουμε ἔτσι, μὲ τὴν ἀδιαφορία μας, στὴ βεβήλωση τῶν ἱερῶν τῆς πίστεώς μας; Ὡς πιστὸς Λαὸς τοῦ Θεοῦ καλούμαστε νὰ ἀφήσουμε τὴν πνευματικὴ ραστώνη καὶ τὸν ἐφησυχασμὸ, καὶ νὰ ἀναλάβουμε στὸ μέτρο τῶν δυνάμεων καὶ δυνατοτήτων μας ἕκαστος ἡμῶν τὶς εὐθύνες ποὺ τοῦ ἔχει ἀναθέσει ἡ Ὀρθόδοξη ἐκκλησιολογία, ὅπως συμπυκνώνεται ἐπιγραμματικὰ στὴν περίφημη ἀπάντηση τῶν Πατριαρχῶν τῆς Ἀνατολῆς (1848) πρὸς τὸν πάπα: «ὁ Λαὸς τοῦ Θεοῦ εἶναι ὁ φύλακας τῆς θρησκείας».

Παραπομπές (του 3ου μέρους) 

12. Ἐξαιρετικὰ ἐνδιαφέρουσα καὶ ἀποκαλυπτικὴ εἶναι ἡ ὁμιλία τοῦ Μητροπολίτου Ἠλείας Γερμανοῦ σὲ ἱερατικὴ Σύναξη (Δεκέμβριος 2019) στὸ https://drive.google.com/file/d/10RUG4dmr3_QNx6iM8QwdpxQDbl5qP2aE/view

Share