Μετά τη δαιμονική μπόρα ελπίζουμε στη Θεϊκή λιακάδα, όπως έλεγε ο Άγιος Παϊσιος. Και πως πλέον να ονομάσει κανείς τέτοιες τάσεις από «ορθόδοξες» ενορίες της εσπερίας, όπως μαθήματα άκουσον –άκουσον γιόγκας.
Στην ενορία της Αγίας Αικατερίνης της Ιεράς Μητροπόλεως Θυατείρων, δεν διενεργούνται πλέον κατηχητικά σχολεία, ούτε αγώνες σκακιού, ούτε μουσικές εκδηλώσεις, θεατρικές παραστάσεις ή αθλητικές δραστηριότητες.
Προσφέρεται όμως μια εναλλακτική πρόταση πνευματικής–σωματικής εκπαίδευσης και παιδείας. Η γιόγκα.
«Ευχαριστούμε πολύ τον προϊστάμενο της ενορίας Αγίας Αικατερίνης που προσφέρει ένα νέο, τόσο ασφαλή δρόμο σωτηρίας και αναγεννήσεως στη νεολαία του Λονδίνου. Ευγνωμονούμε την Ιερὰ Aρχιεπισκοπὴ Θυατείρων και Μεγάλης Βρεταννίας που επιτρέπει τέτοιους προοδευτικούς νεωτερισμούς, προς άγρα ακολούθων και όχι βέβαια πιστών και ανοίγει ένα νέο δρόμο για την Ορθοδοξία.»
Και τώρα ας σοβαρευτούμε λίγο. Πόσο ακατήχητοι μπορεί να είναι πολλοί δυτικοτραφείς «ορθόδοξοι» ιερείς της δύσεως. Πόσο μακριά απ’ την Αποστολική και Πατερική παράδοση βρίσκονται σιγά–σιγά Αρχιεπισκοπές και Πατριαρχεία της Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Αυτοί θα είναι οι ποιμένες που θα ποιμάνουν τα πρόβατα του Θεού; Που καλούνται να οδηγήσουν ψυχές στη σωτηρία; Μάλλον σε βαθύ λάκκο και στο έρεβος τις οδηγούν.
Και βρίσκει εφαρμογή ο στίχος:«τυφλὸς δὲ τυφλὸν ἐὰν ὁδηγῇ, ἀμφότεροι εἰς βόθυνον πεσοῦνται.» (Ματθ. 15:14)
Μπορεί η γιόγκα να έχει καταδικαστεί ως μυστικιστική πρακτική της άπω Ανατολής, όμως η συγκεκριμένη ενορία της Αγίας Αικατερίνης της Ιεράς Μητροπόλεως Θυατείρων, έχει διαφορετική άποψη.
«Νιώσε καλύτερα», «το αξίζεις» λέει η ενορία για να διαφημίσει τα μαθήματα και προσκαλεί τον κόσμο να συμμετέχει σε πολύ... προνομιακές τιμές.
Προσκαλεί τους νέους να φέρουν μαζί και έναν φίλο τους και διαφημίζει, πως αν κλείσουν ένα σετ πολλών ωρών κερδίζουν μια ώρα δωρεάν...
Μια ώρα επιπλέον, επικοινωνίας με το δαίμονα.
H γιόγκα, λέξη πού σημαίνει ένωση, είναι ένα ινδουιστικό φιλοσοφικό-θρησκευτικό σύστημα, πού έχει σαν σκοπό την ένωση με το Υπέρτατο Ον που επιτυγχάνεται με ορισμένους τρόπους σωματικής και πνευματικής άσκησης, τους οποίους υποτίθεται πώς, αν ακολουθήσει ο μυημένος, υποτασσόμενος πλήρως σε έναν γκουρού, θα ανέβει μέχρι τα ανώτατα επίπεδα τελειοποίησης. Θα απελευθερωθεί δήθεν η ψυχή από την άγνοια του εαυτού της, από τη φαντασίωση του κόσμου και τελικά από τον κύκλο των μετεμψυχώσεων.
Ειδικότερα η μετενσάρκωση, την οποία ασπάζεται η μεταφυσική του Ινδουισμού και Βουδισμού, έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την ανάσταση του Ιησού Χριστού και τη διδασκαλία Του. Αν ίσχυε η μετενσάρκωση, δεν θα χρειαζόταν ούτε Θεός για να μας σώσει, ούτε ο Υιός του Θεού θα σαρκωνόταν επί της γης, ούτε θα πέθαινε επί του Σταυρού, αφού έτσι και αλλιώς θα σωζόταν όλοι κάποτε μετά από πολλές ενσαρκώσεις της ψυχής τους σε διαφορετικά σώματα. Ο Χριστός όμως στον δεξιό, συσταυρούμενο πάνω στο Γολγοθά, ανακοινώνει ότι την ίδια μέρα θα βρισκόταν μαζί Του στον παράδεισο (Λουκ. 23,23), και όχι μετά από αρκετές μετενσαρκώσεις.
Ο δε απόστολος Παύλος, βροντοφωνάζει:
«καὶ καθ᾿ ὅσον ἀπόκειται τοῖς ἀνθρώποις ἅπαξ ἀποθανεῖν, μετὰ δὲ τοῦτο κρίσις»( Εβρ. 9,27)
(Και καθ' όσον μια φορά επιφυλάσσεται στους ανθρώπους να πεθάνουν, έπειτα δε επακολουθεί κρίσιν και ανταπόδοσις κατά τα έργα των)
Σύμφωνα με τη διδασκαλία της γιόγκα και του διαλογισμού, ο άνθρωπος φτάνει μόνος στην αλήθεια, χωρίς τη Θεία βοήθεια ("Ανεξήγητο", έκδ. ΩΡΙΩΝ, 1992, τόμος 1ος, σελ. 80).
Τα χαρίσματα του Αγ. Πνεύματος, άνευ των οποίων δεν νοείται πρόοδος στη χριστιανική ζωή, εδώ θεωρούνται αυτοκατάκτηση.
Ο τέλειος γιόγκι δεν έχει ανάγκη από έναν Θεό, αφού Θεός είναι ο ίδιος Η σωτηρία όμως για τον Χριστιανισμό δεν είναι αυτοσωτηρία και αυτοθέωση, αλλά αγιασμός και κατά χάριν θέωση, που πραγματοποιείται, αποκλειστικά, ένεκα της ενανθρώπησης, των σωτήριων παθών και της ανάστασης του Θεανθρώπου Χριστού και όχι με τις δικές μας οιωνεί «υπερφυσικές», δυνάμεις.
Χαρακτηριστικό της θρησκείας της γιόγκα είναι ο συγκρητιστικός οικουμενισμός. Τα δόγματα, μας λένε, οι θρησκείες και οι «θεοί» είναι διαφορετικές εκδηλώσεις ενός και μόνο Κυρίου. Η άποψη αυτή «Ένας Θεός-Πολλές Θρησκείες» είναι υβριστική για την Αγία Τριάδα. Αυτή τη βδελυγμία, ενστερνίζεται και το Οικουμενικό Πατριαρχείο μας σήμερα, με την κίνηση του οικουμενισμού, καθώς και πολλοί άλλοι προκαθήμενοι της Ορθοδοξίας και βέβαια η Παπική «εκκλησία» με τη Β’ Βατικάνεια Σύνοδο.
Η Γιόγκα είναι θεμελιώδες κεφάλαιο της θρησκείας του Ινδουϊσμού και δεν αποτελεί «είδος γυμναστικής» προειδοποιεί η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, αφού ως γνωστόν είναι αντιχριστιανική θρησκευτική τελετή, ατομική ή ομαδική, που έχει σκοπό να «αυτοθεώσει» με εωσφορική υπερηφάνεια το άτομο και να το απαλλάξει από συνέπειες πράξεων, συνεπειών «προηγούμενων ζωών» του, καθώς η γιόγκα είναι εξάρτημα της «μετενσάρκωσης», δόγματα, θρησκείες και πιστεύω εντελώς ξένα και αντίθετα με τον Χριστιανισμό, την προσευχή και την άσκηση με ταπείνωση, την Ανάσταση!
«Στο πλαίσιο του σεβασμού της θρησκευτικής ελευθερίας, η οποία στην Ελλάδα είναι συνταγματικώς κατοχυρωμένη και σεβαστή, αλλά και της ποιμαντικής της ευθύνης για την αποφυγή δημιουργίας κλίματος θρησκευτικού συγκρητισμού, με αφορμή την πρόσφατη καθιέρωση από τον ΟΗΕ της 21ης Ιουνίου ως «Παγκόσμιας Ημέρας Γιόγκα», η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος υπενθυμίζει στο χριστεπώνυμο Πλήρωμα ότι: η «Γιόγκα» αποτελεί θεμελιώδες κεφάλαιο της θρησκείας του Ινδουϊσμού, έχει ποικιλομορφία σχολών, κλάδων, εφαρμογών και τάσεων και ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ «είδος γυμναστικής».
Ως εκ τούτου η «Γιόγκα» τυγχάνει απολύτως ασυμβίβαστη με την Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη μας και δεν έχει καμία θέση στη ζωή των Χριστιανών» καταλήγει η ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου!
Στη καλύτερη περίπτωση, ο Ινδουϊσμός πιστεύει στη σωτηρία μόνο μέσω των καλών έργων.
Σωζόμαστε απ’ αυτό και μόνο; Αν ναι, τότε γιατί στην Αγία Γραφή γίνεται αναφορά σε 420 περίπου στίχους, στο θέμα της πίστεως;
Ο απόστολος Παύλος τονίζει κι επιμένει πολλάκις:
«δικαιοσύνη δὲ Θεοῦ διὰ πίστεως Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς πάντας καὶ ἐπὶ πάντας τοὺς πιστεύοντας·»
(Ρωμ. 3,22) (Παρέχεται δε η δικαίωσις από τον Θεόν δια μέσου της πίστεως στον Ιησούν Χριστόν)
«Δικαιωθέντες οὖν ἐκ πίστεως εἰρήνην ἔχομεν πρὸς τὸν Θεὸν διὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ»( Ρωμ. 5,1) (Αφού, λοιπόν, λάβαμε τη δικαίωση δια της πίστεως, έχουμε ειρήνη με το Θεό δια μέσου του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού)
«Γρηγορεῖτε, στήκετε ἐν τῇ πίστει, ἀνδρίζεσθε, κραταιοῦσθε.»( Α Κορ. 16,13)
(Μένετε άγρυπνοι και προσεκτικοί. Σταθείτε στερεοί και ακλόνητοι εις την πίστη. Δειχθείτε άνδρες γενναίοι…)
«ἔχοντας τὸ μυστήριον τῆς πίστεως ἐν καθαρᾷ συνειδήσει»( Α Τιμ. 3,9)
(να γνωρίζουν και να κρατούν καλά τας μυστηριώδεις αληθείας της πίστεως με καθαρά και αμόλυντο την συνείδηση, με βίο δηλαδή άμεμπτο)
Και ο αγαπημένος μαθητής του Κυρίου:
«Ταῦτα ἔγραψα ὑμῖν τοῖς πιστεύουσιν εἰς τὸ ὄνομα τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, ἵνα εἰδῆτε ὅτι ζωὴν αἰώνιον ἔχετε, καὶ ἵνα πιστεύητε εἰς τὸ ὄνομα τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ.» (Α Ιωαν. 5,13)
(Έγραψα αυτά εις σας, που πιστεύετε με όλη σας τη καρδιά στο όνομα του Υιού του Θεού, δια να γνωρίσετε καλά, ότι έχετε αιωνία ζωή και για να πιστέψετε ακόμη περισσότερο και σταθερότερα στο όνομα του Υιού του Θεού).
Έργα άνευ πίστεως δεν ενεργοποιούν τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος. Όταν όμως υπάρχει πίστη (όχι φαρισαϊκή) τότε σίγουρα ακολουθούν και τα έργα.
Ας παραθέσουμε ένα-δυο παραδείγματα που αφορούν την ανατολική θρησκεία που εξαπλώνεται σαν γάγγραινα σε όλη τη δύση.
Ο πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Χριστοδούλου αναφέρει δύο περιστατικά σε σχολές γιόγκα, με την άδεια των δύο πνευματικών του παιδιών που του τα διηγήθηκαν.
1ο περιστατικό στην Αθήνα
Ο εκπαιδευτής κατευθύνεται αγριεμένος προς το πνευματικό του παιδί και ακολουθεί ο παρακάτω διάλογος:
– Φοράς Σταυρό;
Σοκαρισμένο το κορίτσι απαντά:
- Πως το ξέρετε; (τον φορούσε από μέσα)
- Είπα, φοράς Σταυρό;
- Ναι, φοράω!
– Να τον βγάλεις αμέσως, δε μπορώ να συγκεντρωθώ, άκουσες;
Το κορίτσι σοκαρισμένο και στενοχωρημένο αποχώρησε απ’ τη σχολή…
2ο περιστατικό στη Θεσσαλονίκη
Η εκπαιδεύτρια κατευθύνεται προς το μαθητή και με απόλυτο τρόπο… του βγάζει με το ζόρι το κομποσκοίνι που φόραγε στο χέρι, λέγοντάς του ότι δε μπορεί να συγκεντρωθεί και ότι δε μπορεί να φοράει τέτοια πράγματα στο μάθημα…
Καίγονται οι δαίμονες στην παρουσία του Σταυρού, του κομποσκοινιού και σε ότι άλλο ευλογεί η Αγία μας Ορθοδοξία κι ο Χριστός.
Κάποτε, ενώ ο Άγιος Παϊσιος μιλούσε με κόσμο, τον πλησίασε ένας δάσκαλος της γιόγκα, για να πάρει την ευχή του.
Ξαφνικά ο Όσιος άλλαξε έγινε πολύ αυστηρός και έριξε στον άνθρωπο αυτόν ένα πολύ επιτιμητικό βλέμμα.
Εκείνος αυτόματα, σαν να τον χτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα, τινάχθηκε λίγα μέτρα πίσω.
Κάθισε σε μία άκρη κατακόκκινος και άκουγε τον Γέροντα, ο οποίος άλλαξε κουβέντα και άρχισε να μιλάει για τον ινδουϊσμό και τη γιόγκα.
Έλεγε ότι όσοι ασχολούνται με αυτά, δίνουν δικαιώματα στον διάβολο, δέχονται δαιμονικές επιδράσεις και καταστρέφονται.
Είπε μάλιστα χαρακτηριστικά:
- Με τη γιόγκα δεν μετεωρίζεται μεν ο νους, αλλά είναι σαν να τον έχει βάλει ο διάβολος στο τραμπολίνο, και μετά τον εκσφενδονίζει. (1)
Γνωρίζουμε επίσης τη συνάντηση του Αγίου Παϊσίου και του Θιβετιανού μοναχού Γιωργάκη, που από τριών χρονών κλείστηκε σε θιβετιανό μοναστήρι, όπου κατέληξε σε μεγάλο γκουρού και δάσκαλο του καράτε. Που διάβαζε κλειστά βιβλία κι έσπαγε πέτρες στα χέρια του. Όμως μπροστά στον Άγιο κατέληξε σε ένα αδύναμο και άμαθο παιδάκι, χωρίς καμία δαιμονική ικανότητα. Κι ο «Χατζηφεντῆς» συνέδραμε στον Άγιο Παϊσιο να λυγίσει η δαιμονική δύναμη του νέου. (2)
Ας δούμε και λίγα λεγόμενα απ’τον Άγιο Παϊσιο για τη γιόγκα και τον ινδουισμό (3)
- Γέροντα, πώς μερικοί άνθρωποι, ακόμη και μορφωμένοι, πιστεύουν στην μετεμψύχωση;
- Η μετεμψύχωση βολεύει τους ανθρώπους, και ειδικά τους άθεους, τους απίστους. Είναι η μεγαλύτερη πονηριά του διαβόλου. Τους κρατά ο διάβολος στην ζωή της αμαρτίας, με τον λογισμό ότι η ψυχή έρχεται και ξανάρχεται σε αυτόν τον κόσμο. «Ε, και αυτήν την φορά αν δεν πετύχεις, τους λέει ο διάβολος, θα ξανάρθεις στην ζωή και θα πετύχεις την επόμενη φορά».
Οπότε και αυτοί λένε: «δεν πειράζει κι αν κάνω και αυτήν την αμαρτία» και το ρίχνουν έξω, ζουν απρόσεκτα, δε μετανοούν. Βλέπεις πως τους τυφλώνει ο διάβολος και τους γαντζώνει στην κόλαση! Δεν έχω δει μεγαλύτερη πονηριά και τέχνη του διαβόλου, για να μαζεύει τους ανθρώπους στην κόλαση! Κι αν σε γαντζώσει μια φορά ο διάβολος, θα σ' αφήσει να γυρίσεις πίσω;
- Γέροντα, οι Ινδουιστές φθάνουν σε κάποια αυτοκυριαρχία, γιατί τους βοηθάει η μεγάλη άσκηση που κάνουν με την γιόγκα;
Κάνουν και κάνουν και τι πετυχαίνουν με όλα αυτά; Η ορθόδοξη εγκράτεια, και γενικά η πνευματική άσκηση, αποβλέπει πάντα σε ανώτερο πνευματικό σκοπό, στον αγιασμό της ψυχής.
Η δική τους σατανική κοσμική άσκηση γίνεται, για να κάνουν ευλύγιστο κορμί, να γυρίζουν χέρια και πόδια σαν τον χάρτινο Καραγκιόζη, να τους καμαρώνουν μερικοί ανόητοι άνθρωποι και να τους κοροϊδεύουν οι γελοίοι δαίμονες.
Έτσι χαίρονται και τώρα οι δαίμονες, με τα καμώματα κάποιων μητροπόλεων.
Σε μια «ορθόδοξη» εκκλησία που μέσω της οικουμενιστικής προσέγγισης, αποδεχόμαστε ως εν Χριστώ αδελφούς: υβριστές του Θεού, επισκόπους γυναίκες ομοφυλόφιλες, εχθρούς του Χριστού, διώκτες των παιδιών του Κυρίου, που οι Μασώνοι δεν θεωρούνται αντίθετοι στην πίστη μας, που η γιόγκα προτείνεται ως «τρόπος» από ενορίες «ορθοδόξων» μητροπόλεων, που το Πατριαρχείο ευνοεί τα σχίσματα, φαίνεται ότι εκπληρώνεται η τρομακτική προφητεία του προφήτου Δανιήλ:
«καὶ δυναμώσει διαθήκην πολλοῖς, ἑβδομὰς μία· καὶ ἐν τῷ ἡμίσει τῆς ἑβδομάδος ἀρθήσεταί μου θυσία καὶ σπονδή, καὶ ἐπὶ τὸ ἱερὸν βδέλυγμα τῶν ἐρημώσεων, καὶ ἕως τῆς συντελείας καιροῦ συντέλεια δοθήσεται ἐπὶ τὴν ἐρήμωσιν.» (Δαν. 9,27 )
(«Κατά μίαν εβδομάδα ετών ο Χριστός θα συνάψει και θα καταστήσει ισχυρά και έγκυρον μία νέα διαθήκη. Κατά δε το μέσον της εβδομάδος αυτής, που θα προσφερθεί η μεγάλη θυσία του λυτρωτού Χριστού, θα τεθεί οριστικό πλέον τέρμα εις τας παλαιάς θυσίας και σπονδάς. Εις δε τον ναόν μου και τον λαόν του Ισραήλ, θα εισέλθουν βδελυραί δυνάμεις καταστροφής και ερημώσεως. Τέρμα δε εις την καταστροφήν θα τεθεί όταν συμπληρωθεί ο ορισμένος χρόνος»)
και που υπενθυμίζει και ο Κύριος:
«Ὅταν οὖν ἴδητε τὸ βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως τὸ ῥηθὲν διὰ Διανιὴλ τοῦ προφήτου ἑστὼς ἐν τόπῳ ἁγίῳ· ὁ ἀναγινώσκων νοείτω» (Ματθ. 24,15 )
Oι μάσκες έπεσαν. Τέλος στο αφήγημα της ψευδο- αγάπης απ’ τους οικουμενιστές θιασώτες της πανθρησκείας. Τώρα περάσαμε πλέον, στην απροκάλυπτη και εμφανέστατη δαιμονοποίηση.
Τα οχυρώματα της Ορθοδοξίας έπεσαν; Tα τείχη αλώθηκαν; Ο εχθρός είναι προ των πυλών;
ΟΧΙ!
Διότι τα τείχη δεν είναι ορατά. Είναι αυτά που έστησαν οι Πατέρες της εκκλησίας μας, οι συνεχιστές των Αγίων Αποστόλων και βρίσκονται μέσα μας. Στην καρδιά μας.
Τα όπλα μας: το Ευαγγέλιο–άθικτο – και η παρακαταθήκη των πατέρων, η αγία παράδοση της εκκλησίας μας. Αυτό το κάστρο δεν θα πέσει ποτέ. Μόνο ο καθένας από εμάς, εάν θελήσει, το παραδίδει στις δυνάμεις του σκότους.
Μη γένοιτο!
1. Ιερομονάχου Ισαάκ, Βίος Γέροντος Παισίου του Αγιορείτου,
Αγιον Ορος 2008
2. (Από το βιβλίο: «Ο άγιος Παΐσιος ο αγιορείτης», Ι. Ησυχαστήριον «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Βασιλικά Θεσσαλονίκης, 2015, σ. 503).
3. Βιβλίο Γ΄ "Πνευματικός αγώνας" του Ι. Ησυχαστηρίου "Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος" σελίδες 231- 235
Πηγή
ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου