Σύμφωνα με αναλυτικά ρεπορτάζ που φιλοξενήθηκαν στο γαλλικό Τύπο, οι Γάλλοι έχουν χάσει την ηρεμία τους. Ακόμα και εκείνοι που δεν υπήρξαν αυτόπτες μάρτυρες της αιματοχυσίας στη Charlie Hebdo, τη Μονρούζ και την Βενσέν, δυσκολεύονται να διαχειριστούν το θυμό και το άγχος τους.
Σύμφωνα με την εφημερίδα «Le Figaro» που επικαλέστηκε στοιχεία ειδικών, τις πρώτες ημέρες μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις, η κατανάλωση αγχολυτικών και υπνωτικών φαρμάκων αυξήθηκε κατά 18,2%. Σε μια Ευρώπη που ο φόβος για χτυπήματα από την πλευρά των Τζιχαντιστών πλανάται ως απειλή, οι εξελίξεις στη Γαλλία ξυπνούν απότομα τους πολίτες από την μέχρι χθες ανέμελη ζωή τους.
Το Geopolitics and Daily News επικοινώνησε με τη Γαλλίδα συγγραφέα Σιμόν Λε Μπαρόν για να μας δώσει την εικόνα πριν και μετά τις επιθέσεις.
«Γεννήθηκα στη Βρέστη (Brest) της Βρετάνης, πόλη όλων των προγόνων μου, το 1952. Ο Ζαν Μαρι Λε Πεν είναι Βρετόνος κι αυτός, δηλαδή δεν είμαστε Γάλλοι αλλά Κέλτες. Οι γονείς μου δεν με βάφτισαν. Πήγα στο δημόσιο σχολείο μέχρι το baccalauréat.
Δεν υπήρχαν μουσουλμάνοι την εποχή εκείνη ή αν υπήρχαν δεν φαινόντουσαν. Οι πλειοψηφία του λαού ήταν καθολικοί αλλά δεν μιλάγαμε ποτέ για θρησκεία. Ήταν μια εποχή που περνάγαμε ωραία» μας αποκάλυψε η Σιμόν Λε Μπαρόν θέλοντας να μας δείξει τα χρόνια που όλα ήταν ανέμελα.
«Ο γιος μου γεννήθηκε το 1981 στη Joué-Les-Tours. Το 1984 αποφάσισα να το βάλω στο νηπιαγωγείο. Το πρώτο μεσημέρι που πήγα να τον πάρω, μου έδειξε διακριτικά τα παιδάκια που τον είχαν ενοχλήσει. Μου έκανε εντύπωση που η μισή τάξη ήταν μουσουλμανάκια . Τότε τον πήγα, ενώ δεν έχω θρησκεία, στο καθολικό σχολείο (όλα τα ιδιωτικά σχολεία στη Γαλλία είναι καθολικά) για να είναι με Γάλλους. Ύστερα, για τη πρώτη γυμνασίου, στη Νίκαια πλέον, τον έβαλα σε σχολείο που φοιτούσαν και μουσουλμάνοι. Αργότερα φύγαμε και μείναμε στην Ιταλία για 3 χρόνια. Όταν επιστρέψαμε στη Νίκαια το 1996, τον έβαλα στο δημόσιο για να τελειώσει τη τελευταία τάξη του γυμνασίου.Στη Γαλλία είναι υποχρεωτικό να βάλεις το παιδί σου στο σχολείο της συνοικίας σου. Στην τάξη του (περίπου 30 μαθητές)οι 3 μόνο ήταν λευκοί Γάλλοι, όλοι οι άλλοι ήταν Άραβες αλλά με γαλλική υπηκοότητα κι ένας απ΄ αυτούς έγινε ο μόνος φίλος του!»
Καθώς τα χρόνια στη Γαλλία περνούσαν η Σιμόν Λε Μπαρόν μας αποκαλύπτει πως εξελίσσεται η κατάσταση. Έχουμε φτάσει πλέον στο 2004,έναν μόλις χρόνο πριν τη Γαλλική Ιντιφάντα, το θερμό Νοέμβρη του 2005.
Το γυμνάσιο είχε 500 μαθητές μουσουλμάνους και ένα διευθυντή Εβραίο! Μόνο στη Γαλλία θα το βρείτε αυτό το παράδοξο!
Στην τάξη μου είχα 12 μαθητές που, μόλις, είχαν έρθει από το Μαγκρέμπ. Ήταν όλοι τους μεταξύ 13 και 16 ετών (το σχολείο είναι υποχρεωτικό μέχρι 16 ετών στη Γαλλία). Μετά από ένα μήνα αποφάσισα να σταματήσω.Ο λόγος; Όχι μόνο δεν μιλούσανε ούτε μία λέξη γαλλική αλλά όλη την ώρα των μαθημάτων ήταν επάνω στα τραπέζια, με βρίζανε, μια μαθήτρια,μάλιστα, με χτύπησε και ο διευθυντής της έδωσε δίκιο( ήθελε να φέρει τους γονείς της να μου κάνουν μήνυση) . Οι συνάδελφοι μου είπαν τότε ακριβώς αυτό: "Εσύ πάρε το μισθό σου και μη μιλάς. Τι σε νοιάζει αν μάθουν ή όχι τα γαλλικά, αλλά πρέπει ως μαθητές να μείνουν στο σχολείο για να πάρουν τα κρατικά επιδόματα οι γονείς τους."»
Σύμφωνα με τη Σιμόν Λε Μπαρόν το αραβικό στοιχείο ήταν έντονο σε όλη τη Γαλλία και υπάρχουν γειτονιές και συνοικίες που δεν ακούς λέξη στα γαλλικά.
Όπως η ίδια μας είπε: «Η επίθεση στο σατυρικό περιοδικό σόκαρε τον κόσμο και έγινε γνωστή γιατί σκοτώθηκαν τόσα άτομα, οι επιθέσεις,όμως, φανατικών ισλαμιστών είχαν ξεκινήσει στη Γαλλία πριν από τις εορτές των Χριστουγέννων.»
Αναφέρεται στις επιθέσεις στη Joué-Les-Tours όταν ένας τρομοκράτης επιτέθηκε σε 3 αστυνομικούς, φώναξε «Allah Akbar», τον σκότωσαν, στη Νάντη όπου άλλος ισλαμιστής έκανε επίθεση με φορτηγάκι και στη Ντιζόν.
«Στη περιοχή της TOURS υπάρχουν εκατοντάδες ισλαμιστές φανατικοί, όλοι έτοιμοι για το τζιχάντ», μας λέει χαρακτηριστικά.
Ένα κύμα φόβου φαίνεται πως έχει κατακλύσει τη Γαλλία καθώς δεν είναι λίγοι εκείνοι που επιθυμούν να φύγουν από τη χώρα όπως μας είπε η Σιμόν Λε Μπαρόν λόγω του ισλαμικού στοιχείου. Την ίδια στιγμή σύμφωνα με δημοσκόπηση, οι Γάλλοι εμφανίζονται διχασμένοι και φοβισμένοι.
Από την άλλη, το 57% των Γάλλων δεν επιθυμεί "άλλες στρατιωτικές επεμβάσεις στη Συρία, την Υεμένη ή τη Λιβύη" και το 63% δεν θέλει "να ενταθούν οι γαλλικές στρατιωτικές επιχειρήσεις στο Ιράκ".
Ο λόγος είναι γιατί τα γεγονότα δεν έχουν σταματήσει να λαμβάνουν χώρα στη Γαλλία. Όπως μας είπε η Σιμόν στην πόλη Καρκασόν είχαμε ένα περιστατικό με ισλαμιστή ο οποίος υπό την απειλή τσεκουριού φώναζε «Allah Akbar» και ότι θα επαναληφθεί η σφαγή του Charlie Hebdo. Το γεγονός ερευνά η αστυνομία. Επίσης, στη πόλη Nogent-Le-Rotrou ένας τζιχαντιστής όρμησε με το αμάξι του σε ένα γκρουπ ατόμων που είχαν συγκεντρωθεί για τα θύματα Charlie Hebdo.
Την ίδια ώρα, περισσότερες από 50 (42 ήταν πριν από μερικές ημέρες) επιθέσεις εναντίον των μουσουλμάνων καταγράφηκαν στη Γαλλία μετά την επίθεση εναντίον της εφημερίδας Charlie Hebdo, όπως ανακοίνωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο το Παρατηρητήριο εναντίον της Ισλαμοφοβίας του γαλλικού Συμβουλίου Μουσουλμανικής Πίστης (CFCM), απευθύνοντας έκκληση στις γαλλικές αρχές να «ενισχύσουν τα μέτρα επιτήρησης» των τεμενών.Σύμφωνα με τον πρόεδρο του παρατηρητηρίου Αμπνταλά Ζεκρί, που επικαλέστηκε στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών, έχουν καταμετρηθεί 21 επιθέσεις (πυροβολισμοί, εκτοξεύσεις χειροβομβίδων...) και 33 απειλές (προσβλητικές επιστολές κ.ά.).
Ο απολογισμός αυτός δεν συμπεριλαμβάνει, μάλιστα, το Παρίσι και τα προάστιά του, όπως διευκρίνισε ο μουσουλμάνος αξιωματούχος που δηλώνει σοκαρισμένος για τα «πρωτοφανή αυτά στοιχεία» που καταγράφτηκαν μέσα σε διάστημα μόλις μίας εβδομάδας.
«Ακόμα και το Μεγάλο Τέμενος στο Παρίσι, το σύμβουλο του Ισλάμ στη Γαλλία, δε φυλάσσεται επαρκώς» κατήγγειλε ο Αμπνταλά Ζεκρί.
«Η Γαλλία είναι η μόνη χώρα στον κόσμο όπου υπάρχει Παρατηρητήριο του Ισλαμισμού και Παρατηρητήριο εναντίον της ισλαμοφοβίας.» μας είπε η Σιμόν Λε Μπαρόν.
«Ο διευθυντής του Παρατηρητηρίου του Ισλαμισμού είναι ο Γάλλος Joachim Verolias, της ηλικίας του γιου μου, ο οποίος γράφει με ψευδώνυμο και κρύβεται όταν έχει συνέντευξη. Οι δημοσιογράφοι τον δείχνουν μισό γιατί δέχεται απειλές. Έγραψε το 2012 ένα βιβλίο "Αυτοί οι δήμαρχοι που φλερτάρουν με τον ισλαμισμό", όλα τα γαλλικά ΜΜΕ το μποϊκόταραν. Τότε, ένας φίλος του δικηγόρος ανέλαβε να το περάσει από Γάλλο σε Γάλλο μέσω διαδικτύου κι έφτασε στον συμπέθερο μου που μου το πέρασε και μπόρεσα να το αγοράσω στο μοναδικό βιβλιοπωλείο της Νίκαιας που το πουλάει. Έδωσε όλα τα ονόματα των δημάρχων, πόσο πήρανε από το Κατάρ, τη Σαουδική Αραβία κλπ. για να επιτρέψουν τα τζαμιά να χτιστούν. Αποτέλεσμα: 3000 τζαμιά χτίστηκαν και 2800 εκκλησίες γκρεμιστήκαν!» (http://www.islamisation.fr)
Η Νίκαια, όπως μας είπε η Σιμόν, έχει 18 τζαμιά για 350.000 κατοίκους και η Βρέστη έχει ένα μεγάλο τζαμί.
Την ώρα που η Γηραιά Ήπειρος είναι αντιμέτωπη με τη μεγαλύτερη απειλή για την ασφάλειά της την τελευταία δεκαετία, την ώρα που πληροφορίες θέλουν έως και 5.000 Ευρωπαίους πολίτες να έχουν ενταχθεί στις τάξεις της τρομοκρατικής οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος (ΙΚ) και να πολεμούν στη Συρία, ενώ πολλοί απ΄αυτούς ετοιμάζονται να επιστρέψουν, αυτό που μένει απ΄όλη τη συζήτηση μας με τη Σιμόν Λε Μπαρόν είναι η δήλωση της : «Ξέρω τι είναι να είσαι ξένη στην πατρίδα σου.»
Επιμέλεια: Γιώτα Χουλιάρα για το Geopolitics
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου