Συχνά ξεχνάμε ότι το πλαίσιο των εκλογών, είναι το πεδίο δράσης των επιλογών μας. Δεν αρκεί να έχουμε απόψεις για τα πάντα και ειδικά για θέματα που δεν κατέχουμε και στην τελική να κάνουμε ακριβώς την ίδια κίνηση την ώρα της ψηφοφορίας. Το πρόβλημα είναι ότι εξετάζουμε συχνά μόνο τοπικά προβλήματα γιατί αυτά είναι τα πιο εύκολα προσβάσιμα. Συνεπώς έχουμε την εντύπωση ότι οι βουλευτικές είναι απλώς τοπικές εκλογές. Το χειρότερο είναι ότι αυτό το αίσθημα ενισχύεται και από τους ίδιους τους υποψήφιους βουλευτές που συμπεριφέρονται λες κι οι ψηφοφόροι είναι απλώς μια πελατεία.
Η εξήγηση είναι ότι οι περισσότεροι δεν έχουν καμία ενημέρωση για εθνικά θέματα και προτιμούν να παραμείνουν σε ένα χαμηλό επίπεδο συζήτησης. Ενώ ο λαός μας δεν είναι μια ανώνυμη μάζα που αδιαφορεί για τα πάντα. Ενώ αρκεί να πάμε σε ένα απλό καφενείο, για να ακούσουμε τους δικούς μας να συζητούν, να φωνάζουν, να μαλώνουν, να γελούν και να παλεύουν για θέματα, όπως είναι το Κυπριακό, η προστασία της Θράκης, η ασφάλεια των Δωδεκανήσων, η ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, το Casus Belli, οι υδρογονάνθρακες, το EuroAsia Interconnector. Έτσι το πρόβλημα είναι και αυτό απλό.
Ασχολούνται πολλοί υποψήφιοι με θέματα εντελώς ανούσια με την δικαιολογία ότι είναι αυτά που μας απασχολούν. Ενώ στην πραγματικότητα οι Έλληνες διαχρονικά ασχολούνται με τα εθνικά. Αυτό οφείλεται στη διαχρονικότητα του Ελληνισμού που δεν επηρεάζεται από τα προβλήματα της καθημερινότητας, αφού θέλει να ζήσει το συνεχές του Χρόνου. Γι' αυτόν το λόγο, όσοι ασχολούνται τεχνητά και τυπικά με τα εθνικά από τους υποψηφίους γρήγορα φαίνεται στη δράση ότι δεν έχουν ικανότητες. Γι' αυτό τώρα έχουμε εθνικές επιλογές.
πηγή
Οι Πομάκοι δεν είναι Τούρκοι
Οι Πομάκοι δεν είναι Τούρκοι, ό,τι και να λέει το Προξενείο και θα πρέπει να το συνειδητοποιήσουν όλοι οι Έλληνες που με την απραξία τους έχουν συμβάλει στο να παραμείνει ένα θεσμικό πλαίσιο στην Ελλάδα, το οποίο ουσιαστικά καταπατά τα δικαιώματα των Πομάκων. Και μ' αυτόν τον τρόπο, παρενοχλούν όλους τους Θρακιώτες. Όλοι ξέρουν και ειδικά το διπλωματικό μας σώμα, ποιος είναι ο ρόλος αυτού του Προξενείου κι ότι η αντιστοιχία με το Προξενείο μας στην Αδριανούπολη, είναι απλώς τεχνητή και άνευ ουσίας.
Οι Πομάκοι είναι Έλληνες πολίτες, με όλα τα δικαιώματα που συνεπάγεται, κατά συνέπεια δεν έχουν καμιά ανάγκη από εξωτερικούς παράγοντες. Αυτό θα έπρεπε να το είχε καταλάβει κάθε κυβέρνηση της χώρας από το 1974 και μετά. Βέβαια αν οι ίδιοι οι βουλευτές δεν κάνουν απολύτως τίποτα, ενώ υποτίθεται ότι ασχολούνται με εθνικά θέματα, γίνεται αντιληπτό από όλους γιατί δεν γίνεται κάτι. Έτσι η ύπαρξη του Προξενείου είναι ενδεικτική και για την αποτελεσματικότητα των βουλευτών που έχουν ασχοληθεί ή τουλάχιστον λένε ότι έχουν ασχοληθεί. Γιατί η αλήθεια είναι πιο πικρή, αφού πολλοί λειτουργούν μόνο με πελατειακές σχέσεις και με μία απαράδεκτη ιεραρχία και αρμοδιότητα.
Οι Πομάκοι πρέπει να βοηθηθούν πρακτικά κι όχι να εκβιάζονται δίχως να δίνουμε σημασία στη ζωή τους. Έχουν αυτό το δικαίωμα και είναι χρέος μας να βοηθήσουμε. Υπάρχει επίσης ολόκληρο Παιδαγωγικό Τμήμα που μπορεί να ενισχύσει αυτή την προσπάθεια. Ειδικά αν σκεφτούμε ότι έχουμε και Θρακιώτες που γνωρίζουν με μεγάλη ακρίβεια τι γίνεται όσον αφορά στην Παιδεία. Έχουμε νέους με παιδαγωγικά διπλώματα που παραμένουν αναξιοποίητοι, επειδή δεν αντιστεκόμαστε ενεργητικά σ' ένα απαράδεκτο θεσμικό πλαίσιο που χώνει παντού τη μύτη του. Ενώ υπάρχει αποτελεσματική στρατηγική.
πηγή
Οι κατεχόμενες πατρίδες
Οι κατεχόμενες πατρίδες δεν είναι ούτε χαμένες ούτε αλησμόνητες, πρώτον διότι δεν έχουν χαθεί και δεύτερον μπορούν να ξεχαστούν. Το πρώτο λάθος είναι λόγω άγνοιας και το δεύτερο λόγω αδιαφορίας. Έτσι οι μαχητές της μνημοσύνης πρέπει να παλέψουν εναντίον αυτών των νοητικών σχημάτων που έχουν ευνουχίσει τα προσφυγικά σωματεία που έχουν μετατραπεί στην καλύτερη περίπτωση σε πολιτιστικά σωματεία, που δεν έχουν άλλο όραμα από την παθητική συντήρηση και ποτέ δεν ενοχλούν επί της ουσίας τον θύτη, γιατί θεωρούν ότι ήταν η μοίρα τους να είναι θύματα.
Όμως η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Αν έγιναν θύματα είναι μόνο και μόνο επειδή οι πρόγονοί τους ήταν αξιόλογοι. Σημασία όμως έχει ότι επέζησαν κι ως επιζώντες πρέπει να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους και ο καθένας να βοηθήσει τους άλλους, όπως γίνεται τώρα και με το θέμα της αναγνώρισης της γενοκτονίας των Ασσυρίων. Έτσι και οι κατεχόμενες πατρίδες είναι ένα όραμα, διότι τα Κατεχόμενα είναι απαράδεκτα. Δεν μπορείς να αφήσεις να πεθάνει ο τόπος, η ιστορία σου, επειδή κάποιοι σου είπαν ότι είναι αδύνατον να κάνεις οτιδήποτε. Ας είναι αδύνατον γι' αυτούς, όχι για μας.
Αν κάθε σύλλογος ήταν συντονισμένος με τους άλλους και δεν σπαταλούσε Χρόνο σε διαμάχες, τότε η κατάσταση θα ήταν διαφορετική και δεν θα χόρευαν μόνο οι δικοί μας, αλλά περισσότερο οι εχθροί μας, γιατί δεν θα ήξεραν πού να βάλουν τα πόδια τους. Διότι ένας κατακτητής που δεν ενοχλείται, σβήνει σιγά σιγά την ιστορία. Όμως εδώ υπάρχουν μαχητές που δεν ξεχνούν, γιατί είναι σελιδοδείκτες της ιστορίας και με αυτούς μπορούμε να αλλάξουμε τα πάντα, αν το πιστεύουμε πραγματικά και πρακτικά.
πηγή
Ελευθερία ενάντια στη Βαρβαρότητα
Δεν είναι ανάγκη να δεις την ταινία του Charlie Chaplin για να καταλάβεις τι σημαίνει δικτάτορας και τι σημαίνει αντίσταση στην εξουσία, γιατί την έχουμε μέσα μας εδώ και δεκαετίες, αφού μάθαμε την έννοια της Ελευθερίας ενάντια στη Βαρβαρότητα με τέτοια έργα πριν μας αγγίξουν στο πετσί μας με την ιστορία της πατρίδας μας. Γι’ αυτόν το λόγο δεν αποδεχόμαστε κανένα κατοχικό καθεστώς, αφού είναι όλα αυταρχικά και καταπατούν τους ανθρώπους. Τα έχουμε δει από το ένα άκρο στο άλλο, με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τα γκουλάγκ. Δεν θέλουμε να έχουμε σχέση με κανένα από αυτά κι ας μας λένε ότι είναι για το καλό του λαού μας και για την ευτυχία του.
Ο ελληνικός λαός δεν μπόρεσε ποτέ να ζήσει μ’ ένα λουρί στο λαιμό και δεν πρόκειται ν’ αρχίσει τώρα. Δεν φοβόμαστε τους εχθρούς μας, όσο ισχυροί κι αν είναι. Δεν φοβόμαστε τους ραγιάδες όσο ανίκανοι κι αν είναι, γιατί κανένα από τους δύο δεν έχει γράψει ιστορία για την Ανθρωπότητα. Κι επειδή είμαστε του Ελληνισμού δεν δεχτήκαμε ποτέ καμία τυραννία όσο και να προσπαθούσε να μας κοιτάξει με τα λαμπρά της χρώματα και τις μεγάλες εκδηλώσεις της, γιατί ποτέ δεν μας εντυπωσίασαν. Και δεν χρειαζόμαστε από κανένα μέλλον που θέλει να σβήσει το παρελθόν, αφού αυτό είναι η ιστορία κι όποιος δεν έχει παρελθόν δεν έχει μέλλον. Ποτέ δεν ήμασταν του μηδενισμού, γιατί η tabula rasa δεν μας χαρακτηρίζει.
Αντιθέτως μια από τις αξίες μας είναι το διαχρονικό στοιχείο και αυτό βασίζεται στην έννοια του συνεχούς για τον Χρόνο. Διότι ξέρουμε ότι ο Χρόνος είναι πολυκυκλικός και το έργο μας είναι κάθε περιστροφή με την οποία εξελίσσεται ο λαός μας για να προσφέρει ακόμα περισσότερο στην Ανθρωπότητα. Έτσι δεν μας αγγίζουν οι κοινωνικές τάξεις και παρατάξεις, διότι είμαστε αποκλειστικά ανθρώπινοι. Κι αν μερικοί μας βρίσκουν ρομαντικούς ή γραφικούς, αδιαφορούμε παντελώς, γιατί δεν είμαστε μίζεροι και δεν αποδεχόμαστε χρήματα αλλά μόνο ένα τριαντάφυλλο όταν αυτό είναι αθώο, όταν το χέρι αναγνωρίζει τη δικαιοσύνη ενός αλητάκου, ενός μικρού πρίγκιπα ή ακόμα ενός Ηλίθιου, αφού όλοι υπηρετούν την Ανθρωπότητα δίχως να περιμένουν τίποτα με τον σταυρό στο χέρι.
πηγή
Επικός κύκλος
Όταν θέλεις πραγματικά να βοηθήσεις την πατρίδα σου, γιατί έχει υποστεί επιθέσεις, δεν την βρίζεις και δεν την υποβαθμίζεις από μόνος σου, για να φανείς σπουδαίος, για να δώσεις το στίγμα σου στην κοινωνία της λήθης, γιατί στην πατρίδα μας είμαστε της μνημοσύνης και δεν ξεχνάμε εύκολα ακόμα κι αν μας βασανίσουν, αφού εδώ και αιώνες ξέρουμε τι σημαίνει αντίσταση και θυσία. Δεν μας φοβίζουν οι κατακτητές, γιατί ξέρουμε πώς να τους διώξουμε από την πατρίδα του Χρόνου. Κι αν είναι μεταμφιεσμένοι και παριστάνουν τους γείτονες ή τους επίσημους συμμάχους, δεν κάνουμε ποτέ λάθος γιατί κουβαλούμε πίσω μας αιώνες αγώνα και οι ψευτοαλλαγές δεν μπορούν να μας επηρεάσουν με τίποτα. Γιατί είμαστε η συνέχεια των προγόνων και δημιουργούμε μέλλον για να ζήσει το συνεχές, σ’ όποια εποχή και να βρισκόμαστε. Κι αν δεν τελειώνουμε την αποστολή, όσο σκληρή κι αν είναι, επανερχόμαστε για να αποτελειώσουμε τους εχθρούς, όταν αυτοί βασανίζουν τους δικούς μας με νέες νομοθεσίες που είναι απάνθρωπες, γιατί δεν σέβονται τους αθώους.
Όμως, ως δίκαιοι δεν κάνουμε ποτέ πίσω όταν υπάρχει ανάγκη. Και αυτό το ξέρουν όλοι όσοι θέλουν ν’ αρπάξουν τη γη μας με κάθε τρόπο, όσοι θέλουν να χτυπήσουν τις εκκλησίες μας και τα πιστεύω μας. Και ο λόγος είναι απλός. Δεν έχουμε καμιά ανάγκη από ένα θεσμικό πλαίσιο για να μας οδηγήσει στην αντίσταση. Έτσι αναγνωρίζουμε αμέσως και τους ψευδοεπαναστάτες, όπως βλέπουμε και τα ψευδοκράτη. Δεν τους δίνουμε καμιά αξία, γιατί βλέπουμε μόνο τα κατεχόμενα, που πρέπει ν’ απελευθερώσουμε, αφού η μόνη μας επιλογή είναι ελευθερία ή θάνατος και τίποτα άλλο. Δεν προσέξαμε ποτέ την προσωπική μας ευτυχία, γιατί γνωρίζουμε ότι δεν έχει σημασία για τους άλλους. Ο λαός μας μπορεί να είναι μικρός, αλλά έχει αποδείξει μέσω της ιστορίας ότι είναι σπάνιος και ξέρει να πολεμά. Σε μας, ο επικός κύκλος είναι φυσιολογικός εδώ και αιώνες και δεν είναι απαραίτητο να μας μάθουν να πιάνουμε ένα σπαθί, αφού το ίδιο μας το χέρι και το πρόσωπο μας είναι σπαθί, που προστατεύει αθώους κατά της βαρβαρότητας και το έχουν ζήσει πάνω τους οι εχθροί της Ελλάδας.
πηγή
Μην παίζεις μαζί μας
Μην παίζεις μαζί μας, αφού δεν έχεις κότσια. Γιατί ποτέ δεν έμαθες σκάκι και δεν ξέρεις από συνδυασμούς και ελιγμούς. Γιατί προστατεύουμε κάθε πιόνι μας όσο αδύνατο και να είναι. Γιατί ποτέ δεν αφήνουμε έναν δικό μας πίσω. Κι αν θέλεις να κρυφτείς πίσω από άσκοπες κινήσεις, αφού δεν μπορείς να εκδηλωθείς με επίσημο τρόπο, αφού φοβάσαι από τώρα την ήττα που θα υποστείς, δεν είναι ανάγκη να μας προκαλείς με τόσο γελοίο τρόπο.
Απλώς να ξέρεις ότι ανεχόμαστε μόνο τις παιδικές χαρές κι αν μια μέρα προσπαθήσεις να κάνεις κάτι εκτός και ν’ αγγίξεις και παλιές εκκλησίες μας, τη μνημοσύνη μας, θα μας βρεις απέναντί σου. Κι αν ξεκινήσουμε, πρέπει να μάθεις ότι δεν κάνουμε ποτέ πίσω. Αφού μάθαμε από τότε που γεννηθήκαμε ότι τη μέγιστη σημασία την έχει η συνέχεια του λαού μας, γιατί είναι σπάνιος και από πάντα παλεύει ενάντια στη βαρβαρότητα, όποια χρώματα και να βάλει, όποια εργαλεία γενοκτονίας και να πάρει. Δεν μας φόβισαν ποτέ οι αγκυλωτοί σταυροί του ναζισμού, τα στρατόπεδα του σταλινισμού, η ημισέληνος του κεμαλισμού.
Ποτέ δεν γονατίσαμε μπροστά στους γενοκτόνους. Αν νομίζεις, λοιπόν, ότι θα σε προστατέψει ένα από αυτά τα σύμβολα κάνεις τραγικό λάθος. Αλλά πώς να το ξέρεις, αφού ποτέ δεν έμαθες να ονομάζεις τις επιχειρήσεις σου με σωστό τρόπο. Επέλεξες ένα βάρβαρο για την ειρήνη. Επέλεξες τον πατέρα του στόλου που διαλύσαμε το 1571. Βέβαια έχεις τους ραγιάδες που σε σέβονται και προσπαθούν να αναδείξουν με φόβο πάντα, τις αρχές σου που δεν έχουν αξίες, γιατί δεν μπορείς να σταθείς όρθια πάνω στα κόκκαλα των θυμάτων. Κάτσε λοιπόν εκεί που είσαι, γιατί πολλά πράγματα θ’ αλλάξουν κι όχι μόνο από την πισινή σου πλευρά. Διότι το δίκαιο δεν ξεχνά ποτέ όσοι αιώνες κι αν περάσουν, αφού ο Χρόνος είναι μαζί μας κι είμαστε μαζί του από την αρχή, γιατί είναι η πατρίδα μας, η μοναδική.
πηγή
Ο Ελληνισμός δεν είναι για ξεπούλημα
Όταν ακούμε μερικούς υποψήφιους βουλευτές, μας δίνουν την εντύπωση ότι πιστεύουν ακράδαντα ότι ο Ελληνισμός είναι για ξεπούλημα. Βέβαια ο κάθε ραγιάς και προσκυνημένος έχει το προσωπικό δικαίωμα να το κάνει, αλλά όχι ενάντια της πατρίδας μας, γιατί τότε θα έχει να κάνει με την παράδοσή μας, όταν κάποιος προσπαθεί να μας κατακτήσει δίχως να το θέλουμε. Έφαγαν τα μούτρα τους με την μαχητικότητά μας πολύ πιο ισχυροί, που τόλμησαν να πιστέψουν το ίδιο και προσπάθησαν να μας το επιβάλουν.
Δεν πρόκειται να εγκαταλείψουμε την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη μας, ούτε τον ζεόλιθο, ούτε την καινοτομία επειδή μερικοί δεν έχουν ιδέα τι είναι αυτοί οι στρατηγικοί μας στόχοι. Ζήσαμε βαρβαροκρατία 400 χρόνια και δεν ξεχάσαμε τίποτα, παρά τα μαρτύρια που υποστήκαμε, παρά τα βάσανα που αντέξαμε. Και τώρα έρχεται κάθε παραταξιακός κόλακας για να μας πείσει για την ορθότητα του κενού του. Ο πολιτισμός μας δεν βασίζεται πάνω στη λήθη και το ψέμα, αλλά στη μνημοσύνη και την αλήθεια. Αγαπάμε τη φιλοσοφία, αλλά όταν υπάρχει ανάγκη γινόμαστε οπλίτες σαν τον Σωκράτη. Αγαπάμε το θέατρο, αλλά με τον κατακτητή του δίνουμε να καταλάβει, όπως έκανε κι ο Αισχύλος.
Ο καθένας μας έχει τις ευθύνες του ως Έλληνας. Οι πολιτικοί για τη θέση που παίρνουν σε πολιτικά θέματα σαν την ΑΟΖ, οι πολίτες αν ασχολούνται επί της ουσίας με τέτοια θέματα και οι δημοσιογράφοι αν επιμένουν επί του πρακτέου. Ο Ελληνισμός αποτελείται και από εμάς και πρέπει να αναρωτηθούμε όλοι τι κάνουμε γι' αυτόν. Έτσι πρέπει ν' αντισταθούμε σε όσους θέλουν να τον ξεχάσουν, γιατί δεν κολλάει στο πρόγραμμά τους και δεν συμπίπτει με τις φιλοδοξίες τους, γιατί είμαστε και του Κολοκοτρώνη.
πηγή
Οι Έλληνες δεν γονατίζουν
Οι Έλληνες δεν γονατίζουν γιατί είναι γκρινιάρηδες, ξεροκέφαλοι, αντιδραστικοί κι όταν έρχονται αυταρχικά συστήματα να τους καταπατήσουν αντιστέκονται, γιατί δεν ήταν ποτέ καλοί μαθητές της βαρβαρότητας. Αυτό το μάθημα δεν μπαίνει στο μυαλό μας με τίποτα, όσο σκληροί και αν είναι οι δικτάτορες, όποιο χρώμα κι αν έχουν, γιατί όλοι τους έχουν διαπράξει γενοκτονίες και ξέρουμε ακριβώς πώς λειτουργούν. Πολλοί προσπάθησαν σε διάφορες εποχές, αλλά ο Ελληνισμός είναι διαχρονικός και δεν τα έβγαλαν πέρα μαζί του.
Δεν ακολουθούμε αρχές, παρακολουθούμε αξίες. Και τους νόμους μας τους θέλουμε ανθρώπινους, για να προστατεύουν τους αθώους, και όχι θεσμικούς για να καταπατούν τους δίκαιους. Έτσι αν χρειάζεται αγώνας για να μην περάσουν οι βαρβαρότητες, θα τον δώσουμε έως το τέλος, έως στη νίκη. Δεν φοβόμαστε κανένα εχθρό της πατρίδας και κανένα ραγιά. Ας το ξέρουν όλοι οι υποψήφιοι που θέλουν να το παίξουν τραβεστί, γιατί δεν είναι χαμαιλέοντες και φαίνεται η πραγματική τους υπόσταση. Έτσι τίποτα δεν μας απασχολεί πάρεξ γλώσσα και ελευθερία, όπως έγραψε ο Διονύσιος Σολωμός. Κι αν μερικοί θεωρούν ότι οι Έλληνες προχωρούν με το σταυρό στο χέρι, να ξέρουν ότι έχουν δίκιο.
Απλώς να μην ξεχνούν ότι στο άλλο έχουν σπαθί, γιατί το Βυζάντιο δεν είναι απλώς μια ανάμνηση, αλλά ένας δεσμός που ποτέ δεν ξεχάσαμε κι ούτε πρόκειται να ξεχάσουμε. Συνεχίζουμε λοιπόν ακάθεκτα, ασταμάτητα, χωρίς καμία παύση, γιατί ο αγώνας μας είναι η απελευθέρωση του Ελληνισμού από κάθε καταπατητή κάθε κατεχόμενο της βαρβαρότητας.
πηγή
Ο Νίκος Λυγερός είναι καθηγητής Γεωστρατηγικής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου