Ανοικτή επιστολή προς Αξ. κ. Παύλο Αποστολίδη.
Πρέσβη επί τιμή.
Κύριε Αποστολίδη,
Με βάση την πιο κάτω *ειδησεογραφία έχετε επιλεγεί να ηγηθείτε και να κάνετε τις διερευνητικές επαφές με την Τουρκία, εν μέσω και υπό την σκιά των απειλών και διεκδικήσεων της «γείτονος» εις βάρος της Ελλάδος και της Ελληνικής Κύπρου.
*(Παύλος Αποστολίδης: Ο διπλωμάτης για "ειδικές αποστολές" που θα κάνει τις διερευνητικές επαφές με την Τουρκία.
Ο πρέσβης επί τιμή Παύλος Αποστολίδης είναι ο διπλωμάτης με την τεράστια πείρα, που στην ηλικία σχεδόν των 80 ετών, έχει αναλάβει να ηγηθεί της ελληνικής αντιπροσωπείας στις διερευνητικές επαφές με την Τουρκία.
Ο Παύλος Αποστολίδης, όπως διαβάζουμε στο βιογραφικό του, γεννήθηκε το 1942 κι είναι Ελληνας διπλωμάτης, πρέσβης επί τιμή. Εντάχθηκε στο διπλωματικό σώμα σε ηλικία 23 ετών και έχει υπηρετήσει σε θέσεις - κλειδιά, μεταξύ άλλων ως γραμματέας Α' στην ελληνική πρεσβεία στην Κύπρο από το 1973 ως το 1976. Εκεί τον βρήκε το πραξικόπημα και η εισβολή. Σημειώνεται ότι στην Κύπρο επέστρεψε ως πρέσβης δέκα χρόνια αργότερα. Στο μεταξύ υπηρέτησε και στη Μόνιμη Αντιπροσωπεία στα Ηνωμένα Εθνη αλλά και στην ελληνική πρεσβεία στην Αγκυρα.)
Κύριε Αποστολίδη δεν αμφισβητώ, ούτε τον πατριωτισμό σας, ούτε την προσωπική σας φερεγγυότητα και ταυτόχρονα δεν αμφιβάλλω ότι γνωρίζετε πολύ καλώς τα της εθνικής τραγωδίας της Ελληνικής Κύπρου, στην οποία υπηρετήσατε ως Πρέσβης για αρκετά χρόνια και στο παρελθόν την τιμήσατε … Όμως κάτι άλλαξε κ. Αποστολίδη πρόσφατα και εξάγεται το αυτονόητο συμπέρασμα ότι ακολουθείτε τα δόγματα του 1974 … ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΚΤΥΠΟΥΝ .. ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΑΣ και ακολούθησε το Η ΚΥΠΡΟΣ ΚΕΙΤΑΙ ΜΑΚΡΑΝ και …Εάλω η Ελληνική Κύπρος…
Κύριε, Αποστολίδη γράψατε σε μελέτη σας στο ΕΛΙΑΜΕΠ ότι οι τούρκοι “αποβιβάστηκαν” στην Κύπρο το 1974!! Με το «αποβιβάστηκαν» (landed), είναι σαν να εννοείται ότι οι τούρκοι εδικαιούντο να αποβιβαστούν ελεύθερα. (Το ορθό …THEY INVATED – OCCUPATION GENOCIDE και όλα τα συνώνυμα ….)
Στην εισαγωγή της εν λόγω μελέτης, αναφέρετε στο Κυπριακό ως διακοινοτικές συνομιλίες…. (Για τις δηλώσεις σας αυτές προκαλέσατε αντιδράσεις εκ μέρους Κυπριακών οργανώσεων και φορέων και εμού, αλλά δεν είναι αναγκαίο επί του παρόντος να τις επαναλάβω…)
Στην ουσία τέτοιες απόψεις δεν βοηθούν την Κύπρο και δεν υποστηρίζουν μια λύση στη βάση των αρχών του διεθνούς δικαίου...
Ένα απλό αυτονόητο ερώτημα:
Αν λοιπόν στις διερευνητικές συνομιλίες με τους γείτονες Τούρκους αναφερθεί τυχαία και το Κυπριακό θέμα, (αν και είμαι βέβαιος ότι θα αποφύγετε και εσείς και οι δόλιοι, «σύμμαχοι» μας να αναφερθείτε, διότι θέλετε εις μάτην να απαλλαγείτε από αυτόν τον «μπελά» και να θυσιάσετε ξανά την Κύπριδα Ιφιγένεια, ως ο «Κάλχας» την θυσίασε το 74), τότε τι στάση αξιοπρέπειας εθνικής θα κρατήσετε; Ή μήπως και εσείς θα ακολουθήσετε τα πιο κάτω ενδεικτικά παλαιότερα «δόγματα», που ενδεχομένως ισχύουν μέχρι σήμερα, ως αποδεικνύεται και από την εγκατάλειψη του 1974….., αυτού του ακριτικού ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ νησιού, προπύργιου του ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ, που ανά τους αιώνες αγωνίζεται να παραμείνει ΕΛΛΗΝΙΚΟ και πάντα εγκαταλελειμμένο είναι, έχοντας μόνο την καθολική συγκινητική συμπαράσταση του απλού ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ …
Μετά το ενωτικό δημοψήφισμα….
Χαρακτηριστική ήταν η δήλωση του τότε αντιπροέδρου *Γεώργιου Παπανδρέου που δήλωσε ότι η «Η Ελλάς αναπνέει σήμερον με δύο πνεύμονας, τον μεν αγγλικόν, τον δε αμερικανικόν. Δεν ημπορεί, λόγω του Κυπριακού, να διακινδυνεύσει από ασφυξίαν». Η αντίδραση όμως του ελληνικού κοινού ήταν εντελώς διαφορετική από της επίσημης Αθήνας.
Στις 20 Μαΐου πλήθος κόσμου ξεχύθηκε στους δρόμους για να υποστηρίξουν το αίτημα των Κυπρίων για Ένωση.
*Ηθική και εθνική παράλειψη θα ήταν αν δεν αναφερόταν ότι αργότερα ο Γέρος της Δημοκρατίας βοήθησε τα μέγιστα την εγκαταλελειμμένη Κύπρο και απέστειλε προς υπεράσπιση της τη Ελληνική Μεραρχία, για να παραμείνει το νησί αυτό ΕΛΛΗΝΙΚΟ!
Η υποδοχή της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ Κυπριακής αντιπροσωπείας στην Αθήνα στις 20 Μαΐου 1950 από τον αθηναϊκό λαό!
1955-59 ΕΟΚΑ. Παλλαϊκές συγκεντρώσεις στην Ελλάδα, για συμπαράσταση στην Ελληνική Κύπρο και καταδίκης των Άγγλων, για τους συνεχείς απαγχονισμούς αγωνιστών.
Νικόλας Πλαστήρας: «Δεν είναι η κατάλληλη στιγμή όπως η Ελληνική Κυβέρνηση αναλάβει πρωτοβουλία λύσεως του Κυπριακού!»
«Υπομονή και τήρηση εφεκτικής (επιφυλακτικής), στάσης για να μην συγκρουσθώμεν με τους Άγγλους συμμάχους!»
Σοφοκλής Βενιζέλος: «Δια τους γνωστούς διεθνείς λόγους δεν δυνάμεθα να ζητήσωμεν την ευόδωση και επίλυση της Πανελλήνιας αυτής αξίωσης!» (Ένωσης)
Κωνσταντίνος Καραμανλής: «Εθνική γάγγραινα το Κυπριακό, που πρέπει να θεραπευθεί σε συνεργασία με τους Τούρκους… και αυτονόητο συμπερασματικά με τους άσπονδους φίλους συμμάχους μας!» Πιο συγκεκριμένα:
«Το Κυπριακό έχει μεταβληθεί σε εθνική γάγγραινα και αποτελεί εθνική περιπέτεια στην οποία σύρεται η Ελλάς και η μόνη λύση που σπομένει είναι μια απ ευθείας συνεννόηση με τους Τούρκους.» (Βουλή Ελλήνων 14-12-1958.)
1959-1960 Συμφωνίες Ζυρίχης – Λονδίνου….Και ακολούθησαν οι επαίσχυντες συμφωνίες Ζυρίχης μετά από ένα νικηφόρο αγώνα, κατά τον οποίον θυσία έγιναν δεκάδες αγωνιστές υπέρ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ και ΕΝΩΣΗΣ 55-59, μας ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΑΝ συμπεριλαμβανομένων και των ταγών της μητρός πατρίδος τότε να «συνθηκολογήσουμε» και να βάλουμε ασήκωτη ταφόπλακα στο εθνικά μας οράματα, διότι ΟΛΟΙ ήθελαν να απαλλαγούν από αυτό τον μπελά των απροσκύνητων και ατίθασων Ελλήνων Κυπρίων….Ήταν η αρχή όλων των δεινών μας…..
Παρένθεση:
Και σημειώστε εν συνειδήσει, τα πιο κάτω συμβολικά λόγια του Βασίλη Μιχαηλίδη, εθνικού ποιητή της Κύπρου.
9η Ιουλίου 1821. Απόσπασμα από επικό και λυρικό του ποίημα ….
Αρχιεπίσκοπος Κυπριανός προς Μουσελίμ Αγά:
Η Ρωμιοσύνη (της Κύπρου) εν φυλή συνότζιαιρη του κόσμου,
κανένας δεν εβρέθηκεν για να την ι-ξηλείψη,
κανένας, γιατί σιέπει την που τα 'ψη ο Θεός μου.
Η Ρωμιοσύνη εν να χαθή, όντας ο κόσμος λείψει!
Σφάξε μας ούλους κι ας γενεί το γαίμαν μας αυλάκιν,
κάμε τον κόσμον μακελλειόν και τους Ρωμιούς τραούλλια,
αμμά ξερε πως ίλαντρον όντας κοπεί καβάκιν
τριγύρου του πετάσσουνται τρακόσια παραπούλια.
Το ’νιν αντάν να τρώ’ την γην, τρώει την γην θαρκέται,
μα πάντα κείνον τρώεται και κείνον καταλυέται.
Συνεχίζω…, κατά τα άλλα, ΝΕΝΙΚΗΚΑΜΕ αναφώνησε ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος επιστρέφοντας στην Κύπρο…και περίπου στο ίδιο μήκος κύματος και ο Καραμανλής….Μια Πύρειος και Κάδμειος νίκη διότι τελικά αυτοί, που ΝΕΝΙΚΗΚΑΝ ήταν οι Τούρκοι και οι Άγγλοι….! Ας μην τα επαναλάβουμε.
Στο δια ταύτα κ. Αποστολίδη καλό θα ήταν να κάνετε μια ανανέωση εθνικής μνήμης, περί βάρβαρης τουρκική εισβολής, και να ακούσετε τις νοερές φωνές των 6000 αδικοχαμένων Κυπρίων Ελλήνων και 1619 αγνοουμένων ( Κυπρίων και αδελφών Ελλαδιτών), των 20000 εγκλωβισμένων και να να δείτε επί ματοβαμμένου χάρτου την κατοχή του 37%. Να ακούσετε τον πόνο των 250000 προσφύγων και ταυτόχρονα να ξαναδιαβάσετε τα περί άρθρου 4 των εγγυήσεων Ζυρίχης Λονδίνου, το οποίο πουθενά δεν παραχωρεί το δικαίωμα στις εγγυήτριες χώρες να εισβάλλουν στα εδάφη της Κύπρου και να κατασφάζουν αμάχους.
Κάντε το προτού αναχωρήσετε για την εθνική σας αποστολή … μήπως οι Τούρκοι συνομιλητές σας … ανακινήσουν θέμα δύο κρατών στην Κύπρο ή ακόμη και διεκδικήσουν ολόκληρη την Κύπρο μας… διότι δεν έχουν μπέσα αλλά μόνο μπαμπέσα …..
Ευχόμαστε καλή επιτυχία κ. Αποστολίδη με την ελπίδα πως έχετε αναθεωρήσει απόψεις σας και θα «στριμώξετε» εύτολμα επί τέλους τους Τούρκους, για το καλό του ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ θυμίζοντας στους βαρβάρους το διεθνές δίκαιο, τις εκθέσεις και τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΣΔΑ), του Δικαστηρίου της ΕΕ στο Λουξεμβούργο και καταδίκες από ΟΗΕ, λόγω των συνεχιζόμενων εγκλημάτων και παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ανέκαθεν και πάντα βαδίζοντας στα προπατορικά βήματα της πάλαι ποτέ βάρβαρης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ..
Νεοκλή Σαρρή
Μάλλον στο τέλος κύριε Αποστολίδη, αντί να τρίξει η άμαξα θα τρίξει ο αμαξηλάτης και στην προκειμένη περίπτωση βέβαιον είναι ότι η νεοθωμανική Τουρκία ξανά θα ζητήσει και τα ρέστα…. Η χώρα τυχοδιώκτης, που χωρίς αιδώ διεκδικεί ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΔΑΦΗ και ΘΑΛΑΣΣΕΣ που ποτέ δεν της ανήκαν και ζει σε κατειλημμένα άγια χώματα Ελληνικά της Μ. Ασίας….
Τιμήστε την Ελλάδα και τον Κυπριακό Ελληνισμό και ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ!
Μητρός τε και πατρός και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερόν εστιν η Πατρίς και σεμνότερον και αγιώτερον και εν μείζονι μοίρα και παρα θεοίς και παρ’ ανθρώποις τοις νουν έχουσι.
Και για όσους τυχόν τους αφορά, Σαράντα χρόνια μετά, την 1η Αυγούστου 2004, στα αποκαλυπτήρια του μνημείου πεσόντων της μάχης της Τηλλυρίας, ο φίλτατος Στρατηγός Γεώργιος Καρούσος ανέφερε:
«Σας βεβαιώνουμε, νεκροί συμπολίτες μας, ότι είμαστε έτοιμοι να λογοδοτήσουμε για τον απρόσφορο θάνατο σας. Έτοιμοι για όλα, όταν σε λίγο εκμετρώντας τον βίο μας, βρεθούμε απέναντι σας. Αλίμονο στους ανέτοιμους, που ζουν με τις ψευδαισθήσεις ότι θα αποφύγουν το κολαστήριο της αδέκαστης ιστορίας, που επέρχεται ως καταλύτης και κριτής αδυσώπητος, για όσα έπραξαν εις βάρος αυτών, που τους εμπιστεύτηκαν».
Μετά Τιμής.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΝΤΩΝΑΣ – ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΠΡΟ.
Κύπρος 15η Ιαν. 2021.
1 σχόλιο:
Ημερολογιακή συγκυρία.
Ας το λάβει υπ όψιν ο κ. Αποστολίδης και οι συν αυτώ.
ΕΝΩΤΙΚΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΣΤΗ ΚΥΠΡΟ. 15η Ιανουαρίου 1950.
Η υπογραφή του ενωτικού δημοψηφίσματος του 1950 έλαβε χώρα μεταξύ 15 και 22 Ιανουαρίου. Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος είναι γνωστό: Το 95.7% των Ελλήνων της Κύπρου τάχθηκε υπέρ της ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα. Το γεγονός αυτό πρέπει να θεωρηθεί κομβικής σημασίας στη σύγχρονη κυπριακή ιστορία, αφού αποτέλεσε ουσιαστικά το αποκορύφωμα της ειρηνικής προσπάθειας του ελληνικού πληθυσμού του νησιού για ευόδωση του εθνικού τους αιτήματος. Στο εξής, το ενωτικό κίνημα θα περνούσε σε μαχητικότερη φάση.
Ενωτικά δημοψηφίσματα είχαν διεξαχθεί και στις προηγούμενες δεκαετίες. Συγκεκριμένα, επιχειρήθηκε συλλογή υπογραφών υπέρ της Ένωσης το 1914, αλλά το εγχείρημα έμεινε ανολοκλήρωτο λόγω της έναρξης του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Στα 1921 και 1930 υπογράφηκαν επίσης ενωτικά ψηφίσματα, αλλά μόνο από τις χωριτικές αρχές και εκκλησιαστικές επιτροπές των κατά τόπους κοινοτήτων. Το δημοψήφισμα του 1950, λοιπόν, ήταν καινοτόμο ως προς τη διαδικασία του, αφού απέκτησαν για πρώτη φορά (με εξαίρεση το 1905 όταν ψήφισαν στις εκλογές των σχολικών εφορειών) δικαίωμα ψήφου, όχι μόνο ο αντρικός πληθυσμό, αλλά και οι γυναίκες του νησιού. Παράλληλα, το ηλικιακό όριο των εν δυνάμει ψηφοφόρων μειώθηκε από τα 21 έτη (1914) στα 18.
Η εθναρχική εγκύκλιος με την οποία οι Έλληνες της Κύπρου καλούνταν σε δημοψήφισμα, εκδόθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 1949. Η εγκύκλιος άρχιζε ως εξής: «Κυπριακέ λαέ, Του Θεού δώρον είναι η ελευθερία. Της θείας ταύτης ευλογίας η μικρά Πατρίς μας στερείται από αιώνων πολλών». Ακολούθως καλούσε:
«Ουδέποτε να λησμονώμεν ότι η Ελευθερία εδωρήθη μεν υπό του Θεού προς τον άνθρωπον, αλλά μόνον δι’ αγώνων επιμόνων και συνεχών εξαναγκάζονται οι Κυρίαρχοι ν’ αναγνωρίζουν εις τους υπ’ αυτών κυριαρχουμένους το δικαίωμα της αυτοδιαθέσεως. […] Εντεύθεν, ως τεταγμένοι φρουροί των συμφερόντων της Νήσου, προεκρίναμεν, κατά τα ήδη εξαγγελθέντα, ως πρώτον μέτρον του περαιτέρω απελευθερωτικού αγώνος την διεξαγωγήν δημοψηφίσματος. Τούτο διά να καταδειχθή δια μίαν εισέτι φοράν, ότι σύμπας ο λαός ουδέν άλλο επιζητεί, ειμή την Ένωσιν. […] Κυπριακέ λαέ, Καλείσαι όπως ηνωμένος και αδιάσπαστος υπέρ πάσαν άλλην περίπτωσιν, επιτελέσης και τώρα το προς την δούλην πατρίδα καθήκον σου μετ’ ενθουσιασμού. […] Σύνθημα μοναδικόν έστω διά παντός: Ένωσιν και μόνον Ένωσιν. Και δι’ αυτήν να δοθή η ψήφος και του τελευταίου Κυπρίου».
ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΚΟΡΥΦΩΜΑ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ΥΠΕΡ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΚΑΙ ΕΝΩΣΗΣ ... ΕΟΚΑ 55-59. ΕΝΑΣ ΤΙΤΑΝΙΟΣ ΕΠΙΚΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΑΥΤΟΘΥΣΙΑΣ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΠΡΟΔΩΣΑΝ ΟΙ ΤΟΤΕ ΤΑΓΟΙ ΜΑΣ ΥΠΟΓΡΑΦΟΝΤΕΣ ΤΙΣ ΕΠΑΙΣΧΥΝΤΕΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΖΥΡΙΧΗΣ - ΛΟΝΔΙΝΟΥ, ΑΡΧΗ ΡΟΥ ΤΕΛΟΥΣ!
ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ! ΤΟ 1974 ΕΑΛΩ Η ΚΥΠΡΟΣ ΑΦΟΥ ΠΡΟΔΟΘΗΚΕ ΚΑΙ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΦΘΗΚΕ ......
ΜΕΜΟ ΚΑΙ ΜΕΜΝΗΣΟΝ ΛΟΙΠΟΝ ..
Η νίκη θα είναι δική μας, αν βασιλεύση είς την ακαρδίαν μας μόνο το αίσθημα το Ελληνικό, ο φιλήκοος των ξένων είναι προδότης." Καποδίστριας.
Δημοσίευση σχολίου