Μετάφραση Χωριανόπουλος Άγγελος
Από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, σχεδόν κάθε Αμερικανός πρόεδρος έχει αναλάβει τα καθήκοντά του υποσχόμενος πως θα επικεντρωθεί σε εσωτερικά ζητήματα ξένων κρατών, μόνο για να διαμορφώσει μία νέα καλύτερη πραγματικότητα στα μυαλά του κόσμου.
Για τον George H.W. Bush, η πραγματικότητα αυτή ήρθε μέσω της εισβολής του στο Ιράκ μέσω του Κουβέιτ. Για τον Μπιλ Κλίντον, η κρίση ήρθε στα Βαλκάνια. Ο Τζορτζ Μπους αντιμετώπισε την τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου και ο Μπαράκ Ομπάμα πήγε από το «τερματισμό των ηλίθων πολέμων» στη στρατιωτική συμμετοχή των Ηνωμένων Πολιτειών τόσο στη Λιβύη όσο και στη Συρία. Το ότι ο Ντόναλντ Τραμπ ήταν μια εξαίρεση οφείλεται περισσότερο στη στρατηγική σύγχυση και στην επιθυμία να ”κατευνάσουν τους αυτοκράτορες” παρά στην έλλειψη επιλογών. Δυστυχώς, για τον Τζο Μπάιντεν, αυτό σημαίνει ότι θα αντιμετωπίσει κρίσεις που έχουν καθυστερήσει εδώ και τέσσερα χρόνια. Οι Αμερικανοί μπορεί να χαρακτηρίσουν την Κίνα, τη Ρωσία, τη Βόρεια Κορέα και το Ιράν ως τις κορυφαίες ξένες προκλήσεις τους, αλλά το τεστ που πιθανότατα θα πρέπει να αντιμετωπίσει ο Μπάιντεν είναι η αυξανόμενη πρόκληση που θέτει η Τουρκία στο διεθνές δίκαιο, την ασφάλεια και τη σταθερότητα στην ανατολική Μεσόγειο.
Η συγκατάθεση με τις πολιτικές του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν τόσο από τον Τραμπ όσο και από τη Γερμανίδα Καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ, (ο πρώτος λόγω αγνοίας και η δεύτερη λόγω φόβου) έχει ενθαρρύνει τον Ερντογάν, κάνοντάς τον να βλέπει τους αντιπάλους του ως αδύναμους, οδηγώντας τον στο να παίρνει πιο ακραίες θέσεις που απειλούν την ασφάλεια των κρατών στις γύρω περιοχές. Πριν από τέσσερα χρόνια, η Τουρκία κατέλαβε μόνο τη βόρεια Κύπρο. Ο Ερντογάν και οι βοηθοί όπως ο Egemin Bağış (τώρα πρεσβευτής της Τουρκίας στην Τσεχική Δημοκρατία) καταδίκασαν τις προσπάθειες της κυπριακής κυβέρνησης να εκμεταλλευτεί τα υπεράκτια αποθέματα φυσικού αερίου, αλλά στην πράξη δεν έκανε τίποτα. Τώρα τα τουρκικά ναυτικά πλοία παρενοχλούν τακτικά την κυπριακή και διεθνή ναυτιλία στα κυπριακά ύδατα, τα τουρκικά πλωτά σεισμογραφικά παραβιάζουν κυπριακά και ελληνικά ύδατα και οι Τούρκοι έχουν μετακομίσει στα Βαρώσια, μια παραθεριστική πόλη από την οποία εκδίωξαν βίαια Έλληνες ιδιοκτήτες πριν από δεκαετίες.
Αυτή είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Τα τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη και τα πολεμικά πλοία απειλούν το Καστελόριζο και η Τουρκία διεκδικεί τώρα και τα νερά της Κρήτης. Οι τουρκικές δυνάμεις εισέβαλαν επίσης και έχουν προκαλέσει εθνοκάθαρση στην περιοχή Afrin της Συρίας, έχοντας προσαρτήσει αποτελεσματικά άλλες πόλεις στη βόρεια Συρία. Στο Ιράκ, τα τουρκικά πολεμικά αεροπλάνα βομβαρδίζουν τους χωρικούς Yezidi στην περιοχή Σιντζάρ, μια περιοχή που έχει ήδη τραυματιστεί από το Ισλαμικό Κράτος (ISIS). Η Τουρκία έστειλε επίσης σύρους μισθοφόρους, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων που σχετίζονται με την Αλ Κάιντα και το ISIS, στη Λιβύη και το Αζερμπαϊτζάν, χρησιμοποιώντας τις δικές της ειδικές δυνάμεις για να πολεμήσει τους Αρμένιους στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ.
Ο Ερντογάν αμφισβητεί ανοιχτά τη νομιμότητα της Συνθήκης της Λωζάνης. Με απλά λόγια, η εχθρότητα του Ερντογάν προς την κυριαρχία των γειτόνων του και την φιλελεύθερη τάξη μετά τον Β ‘Παγκόσμιο Πόλεμο τον βάζει στο ίδιο πακέτο με τον Βλαντιμίρ Πούτιν και τον Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς παρά με οποιονδήποτε Ευρωπαίο δημοκρατικό ηγέτη. Καθώς η οικονομία της Τουρκίας κατακλύζεται, ο Ερντογάν πιθανότατα θα εκτοξεύσει τόσο την πολεμική του ρητορική όσο και την επιθετικότητά του για να αποσπάσει τους Τούρκους από την καταστροφή που επέφερε η οικονομική του διαχείριση. Αυτή η δυναμική θα αναγκάσει πιθανώς τον Μπάιντεν να επικεντρωθεί πιο άμεσα στην ανατολική Μεσόγειο.
Εδώ, πέρα από την κομματική διχογνωμία που χαρακτηρίζει σήμερα την Ουάσινγκτον, ο Μπάιντεν μπορεί να βασιστεί στην κληρονομιά που άφησε ο Τραμπ και ο υπουργός Εξωτερικών Mike Pompeo. Ο στρατηγικός διάλογος με την Ελλάδα και την Κύπρο θα συνεχιστεί υπό τον Μπάιντεν. Η μερική άρση του Πομπέο από το στρατιωτικό εμπάργκο στην Κύπρο έγινε πρωτοσέλιδο, αλλά, στην πράξη, ήταν πιο συμβολικό παρά ουσιαστικό γεγονός. Ο Μπάιντεν, ωστόσο, μπορεί να της δώσει ουσία και να παρέχει τον εξοπλισμό και την τεχνολογία που χρειάζεται η Κύπρος για να υπερασπιστεί τον εαυτό της. Περιμένετε λίγο καιρό και θα δείτε ότι ο κόλπος της Σούδας θα γίνει ένα πολύ γνωστό όνομα στις Ηνωμένες Πολιτείες, τόσο οικείο στους Αμερικανούς όσο και η Ramstein Air Base ή η Οκινάουα.
Η επιείκεια του Τραμπ για τον Ερντογάν επέτρεψε στον Τούρκο ηγέτη να διαφύγει εκ των ευθυνών για τις πράξεις του. Ο Ερντογάν πίστευε ότι το Κογκρέσο και το δικαστικό σώμα των ΗΠΑ δεν έπαιζαν ρόλο στον τομέα λήψης των αποφάσεων. Η ομάδα του Μπάιντεν δεν θα έχει ανοχή σε τέτοιες έκνομες ενέργειες. Η Τουρκία ή τα τουρκικά θεσμικά όργανα θα αντιμετωπίσουν κυρώσεις για τις συναλλαγές του Ερντογάν με τις χρηματοοικονομικές παρατυπίες της Ρωσίας και των τουρκικών τραπεζών. Κατά ειρωνικό τρόπο, ενώ η Τουρκία μπορεί να τα απορροφήσει ένα μέρος του χρέους της πιο εύκολα υπό τον Τραμπ, η ευθραυστότητα της οικονομίας της Τουρκίας σήμερα θα ενισχύσει τον αντίκτυπο της πολιτικής του Μπάιντεν.
Ο Ερντογάν μπορεί να παραπονεθεί στο κοινοβούλιό του, αλλά μόνο ένας μικρός αριθμός βουλευτών θα ακούσει. Πριν από είκοσι χρόνια, η τουρκική πρεσβεία είχε την ίδια επιρροή με τη Γερμανία ή τη Γαλλία. Σήμερα, είναι τόσο σημαντική όσο το Μαλάουι ή η Μαυριτανία. Πλησιάζει μια διπλωματική και οικονομική σύγκρουση. Ο Ερντογάν θα δοκιμάσει τον Μπάιντεν στην ανατολική Μεσόγειο. Μπορεί να βλέπει στα μάτια του Μπάιντεν έναν γηρασμένο και συστημικό άνθρωπο, αλλά δεν πρέπει να υποτιμά την αποφασιστικότητα του νέου προέδρου και της ευρύτερης ομάδας που τον έχει περικλύσει. Αν ο Τραμπ ή ο Ομπάμα είχαν ενεργήσει παρόμοια, ο κίνδυνος στην ανατολική Μεσόγειο δεν θα μπορούσε ποτέ να είχε γίνει τόσο σοβαρός.
πηγή: ahvalnews
το είδαμε ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου