Αντιληφθήκατε, άραγε, ότι χάνουμε τεράστια πατρώα γη στο λίκνο της βιολογικής μας ύπαρξης και του πολιτισμού μας, στο Αιγαίο;
Πριν λίγες μέρες, στις 13 Οκτωβρίου 1924, έσκασε μύτη η πρόθεση της κυβέρνησης Μητσοτάκη να «αφαιρέσει εθνικό έδαφος» από ολόκληρο το Αιγαίο, χάριν της Τουρκίας.
Μία κυρία με το κακόηχο επώνυμο Γαβουνέλη Μ., γενική διευθύντρια του εχθρικού για τα εθνικά μας συμφέροντα ΕΛΙΑΜΕΠ, είπε σε τηλεοπτική της συνέντευξη στην ΕΡΤ ότι είναι αυτονόητη(!!) η διαπραγμάτευση της κυβέρνησης με την Τουρκία περί της έκτασης των χωρικών υδάτων, ή αλλιώς αιγιαλίτιδας ζώνης, κατά μήκος όλων των ακτογραμμών της Ελλάδος στο Αιγαίο.
Είπε επί λέξει η κυρία αυτή:(αντιγράφω από το pronews* διότι αυτό το κουτί-καταστροφέα των Ελλήνων δεν το ανοίγω ποτέ) « Είναι [τα] 12 [ναυτικά μίλια] μια πολύ σημαντική εξέλιξη γι’ αυτό σπάσαμε την αιγιαλίτιδα ζώνη. Το γεγονός [είναι] ότι αποφασίσαμε μία στιγμή ότι η χώρα δεν χρειάζεται(!!!) να έχει ενιαίο εύρος αιγιαλίτιδας ζώνης και επομένως σπάσαμε αυτή τη διαφορά. Δυτικά 12 (εννοεί τα χωρικά ύδατα με πλάτος 12 ν.μ., που θα καθοριστούν στο Ιόνιο), ανατολικά 6.
Αυτά τα λόγια είναι κακότεχνα και κακοήθη ψεύδη διατυπωμένα υπό τύπον συντακτικής και λεκτικής αρλούμπας, π.χ. «σπάσαμε αυτή τη διαφορά», καταλαβαίνετε εσείς κάτι από αυτήν την έκφραση; Προφανώς εννοεί δημιουργήσαμε αυτή τη διαφορά. Αλλά, για να διαπιστώσουμε το μέγεθος της ελλειπούς πληροφόρησης ή και παραπληροφόρησης εκ μέρους της κυβέρνησης και των αργυρώνητων λακέδων της, ας δούμε πρώτα τα εξής:
Τι είναι Χωρικά Ύδατα ή Αιγιαλίτιδα Ζώνη
Η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της θάλασσας (UNCLOS) είναι διεθνής συμφωνία που θεσπίζει νομικό πλαίσιο για τις θαλάσσιες κυριαρχίες και δραστηριότητες. Τέθηκε σε εφαρμογή το 1994 και από τότε κατοχυρώθηκε αιγιαλίτιδα ζώνη ή χωρικά ύδατα στα 12 ν.μ. για κάθε παράκτια χώρα, τόσον στο ηπειρωτικό τμήμα της όσον και σε όλα ανεξαιρέτως τα νησιά της, ακόμα και στις ακατοίκητες βραχονησίδες. Την έχει επικυρώσει και η Ελλάδα. Μεγάλοι «απόντες» από αυτήν οι ΗΠΑ και η Τουρκία.
Σύμφωνα λοιπόν με το Δίκαιο της Θάλασσας (εφ’εξης Δ.τ.Θ), τα χωρικά ύδατα ή αιγιαλίτιδα ζώνη αποτελούν την φυσική επέκταση της εθνικής κυριαρχίας μιας χώρας, πέρα από τις ακτές, προς την θάλασσα. Η φυσική αυτή επέκταση, η οποία περιλαμβάνει τα ύδατα, τον βυθό, το υπέδαφος αλλά και τον εναέριο χώρο, θεωρείται τμήμα του εθνικού εδάφους. Η εκάστοτε χώρα έχει δικαίωμα άσκησης πλήρους κυριαρχικής εξουσίας σε αυτά/ή.
Τα χωρικά ύδατα, το επαναλαμβάνω, συνιστούν εθνική κυριαρχία, δηλαδή εθνικό «έδαφος», όχι μόνον κατά μήκος των ακτών της ηπειρωτικής Ελλάδος αλλά και σε όλη την θαλάσσια περίμετρο όλων ανεξαιρέτως των νησιών μας, ακόμα κι αν είναι βραχονησίδες.
Και τι μας είπε η διευθύντρια του ΕΛΙΑΜΕΠ; Μας είπε ότι η κυβέρνηση, υποτίθεται των Ελλήνων, «δεν χρειάζεται» (!!!) την κατοχυρωμένη από το Δ.τ.Θ. εθνική κυριαρχία στο Αιγαίο με εύρος ανά σημείο ακτής 12 ν.μ. αλλά μια κουτσουρεμένη εθνική κυριαρχία στα 6 ν.μ., στα 8 ή 9… αναφέρθηκαν και τα τρία αυτά νούμερα, σε δύο διαφορετικές φράσεις. Ως «λαγουδίνα» η ως άνω κυρία μιλούσε με ασάφεια και όπου «κάτσει η μπίλια», ανάλογα με τις αντιδράσεις του ελληνικού λαού. Αν δεν υπάρξει αντίδραση η μπίλια θα κάτσει «ακίνητη» στα 6 ν.μ.
Σημειωτέον εδώ ότι τα ναυτικά μίλια των χωρικών υδάτων μετρώνται από την λεγόμενη «γραμμή βάσης», η οποία είναι μία κάθετη γραμμή σε κάθε σημείο όπου ενώνεται η ξηρά με την θάλασσα. Έτσι η μέτρηση γίνεται πιο ψηλά από την επιφάνεια της θάλασσας για να αποφευχθεί η καμπυλότητα της γήινης επιφάνειας ή και τα ψηλά κύματα.
Για να κατανοηθεί σε ποια έκταση της πατρίδος μας σε τετραγωνικά ναυτικά μίλια χάνουμε εθνική κυριαρχία, αν επιτύχει το κοινό σχέδιο Μητσοτάκη-Τούρκων, θα πρέπει να πολλαπλασιαστούν τα 6 ν.μ. εύρος επί της θαλάσσης, που χάνουμε σε κάθε σημείο της ακτογραμμής, επί το μήκος σε ναυτικά μίλια όλων των ακτών της πατρίδος μας, ηπειρωτικής και νησιωτικής.
Οι δύο χάρτες που παραθέτω, οι οποίοι δείχνουν πώς είναι το Αιγαίο με χωρικά ύδατα στα 6 ν.μ. και πώς με χωρικά ύδατα στα 12 ν.μ. , μας δίνουν μια εικόνα, έστω και αμυδρή, του εθνικού εδάφους που χάνουμε σε περίπτωση που δεν κατοχυρώσουμε την πλήρη δυνατότητα που μας παρέχει το Δ.τ.Θ. Το μέγεθος της απώλειας είναι προς το παρόν ασύλληπτο από μυαλό του μέσου Έλληνα. Ωστόσο, είναι κάτι το τρομακτικό για όσους το κατανόησαν. Συγκρίνοντας τους δύο χάρτες, έχω την σχεδόν βεβαιότητα ότι η απώλεια υπερβαίνει σε έκταση το μέγεθος της Μακεδονίας μας!!!
Και εδώ τίθεται ένα τεράστιο ερώτημα που έχει τα εξής δεδομένα:
1ον Η κυβέρνηση κάθε παράκτιας χώρας, άρα και της Ελλάδος, δεν είναι υποχρεωμένη να συνδιαλεχθεί με καμία γειτονική της για να ορίσει το μέγιστον του εδάφους που το κατέχει «δυνάμει», βάσει του Δ.τ.Θ. Είναι μία εθνική κυριαρχία άνευ όρων και προϋποθέσεων.
Και όπου η απόσταση από γειτονική επίσης παράκτια χώρα είναι μικρότερη των 24 ν.μ. (12 για την μία και 12 για την άλλη) τα θαλάσσια σύνορα ορίζονται στην λεγόμενη μέση γραμμή, δηλαδή στη μέση της μεταξύ τους απόστασης σε κάθε σημείο. Αν π.χ. η θαλάσσια απόσταση Χίου –Τουρκίας σε ένα σημείο είναι 8 ν.μ. (επιλέγω ένα τυχαίο νούμερο), τότε η Ελλάδα δικαιούται στο σημείο αυτό χωρικά ύδατα εύρους 4 ν.μ. και η Τουρκία επίσης 4 ν.μ. Συνεπώς κανένα θέμα διαφωνίας, προς συζήτηση και επίλυση, δεν υπάρχει! Και καμία τέτοια συζήτηση δεν είναι «αυτονόητη»! Το Δ.τ.Θ είναι ξεκάθαρο ως προς τα χωρικά ύδατα.
2ον Αν η κυβέρνηση παράκτιας χώρας, άρα και της Ελλάδος, μειώσει το «δυνάμει» ελληνικό έδαφος (θαλάσσιο, υποθαλάσσιο, βυθού, υπό τον βυθό και εναέριο) το μη αναγνωρισθέν αυτομάτως θεωρείται διεθνές έδαφος ή αλλιώς ανοικτή θάλασσα. Υπάρχει μία ενδιάμεση ζώνη ίση με αυτήν που αναγνωρίστηκε στην (δηλ 6 αν αναγνωρίσει 6, 12 αν αναγνωρίσει 12 κτλ), στην οποία έχει κάποιες δικαιοδοσίες ελέγχου της τυχόν επικίνδυνης γι’ αυτήν ναυσιπλοΐας και πέραν αυτής καμία δικαιοδοσία στα διεθνή ύδατα. Μηδέν.
Η ΑΟΖ είναι σταθερή στα 200 ν.μ. από την κάθετη γραμμή στην ακτή και η υφαλοκρηπίδα μπορεί να φθάσει ως 350 ν.μ. κατά μέγιστον, αλλά αυτές ούτως ή άλλως δεν συνιστούν εθνικό έδαφος αλλά κυριαρχικό δικαίωμα και μόνον προς εκμετάλλευση του πλούτου τους από την παράκτια χώρα.
Με αυτά τα σίγουρα και αναμφισβήτητα δεδομένα γιατί «κόπτεται» η Τουρκία μέχρι σημείου να απειλεί με πόλεμο την Ελλάδα, αν επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ν.μ.; Τι συμφέρον έχει;
Την απάντηση μας την δίνουν και πάλι αυτοί οι δύο χάρτες. Με χωρικά ύδατα 12 ν.μ. το Αιγαίο γίνεται μία «κλειστή» Εθνική Θάλασσα. Δεν την διατρυπούν διεθνή ύδατα σε όλο το κέντρο του Αιγαίου. Με 6 ν.μ. ή λίγο περισσότερα, το Αιγαίο γίνεται ένα σουρωτήρι με τρύπες διεθνών υδάτων, μέσω των οποίων η Τουρκία, θα μπορεί να αλωνίζει ελεύθερη σε όλο το μήκος του Αιγαίου με επιβατικά, πολεμικά, κρυφοαποβατικά μεταναστών (μελλοντικών «Ελλήνων») και με αεροπλάνα, χωρίς να «δίνει λογαριασμό» σε κανέναν.
Και η πιο «παλαβή» της θέση, αλλά δυστυχώς όταν έχει απέναντι της νενέκους η παλαβομάρα της αποδίδει, είναι ότι τα νησιά μας δεν δικαιούνται καθόλου αιγιαλίτιδα ζώνη. Μηδενικά κατ’ αυτήν τα χωρικά τους ύδατα. Με άλλα λόγια θέλει να «παρκάρει» όλα τα πλοία της ελευθέρως και χωρίς κανένα έλεγχο στα λιμάνια και στις ακτές τους, εφ’ όσον αμέσως μετά την στεριά αρχίζουν, σύμφωνα με την αξίωση αυτή, τα διεθνή ύδατα!
Ας μην ξεχνάμε ποτέ ότι ο διακηρυγμένος στόχος της Τουρκίας είναι η επανακατάκτηση της «γαλάζιας πατρίδας», που φυσικά περιλαμβάνει το Αιγαίο -και όχι μόνον- παντί τρόπω αλά τούρκα. (Έφεραν, βλέπετε, το Αιγαίο εδώ από την πατρίδα τους την Μογγολία!) Με απειλές, με ύπουλες λυκοφιλίες και συμφωνίες με «Ελληνες» πολιτικούς, με δράση μυστικών υπηρεσιών, με αγορά γης, με εισχώρηση στο ελληνικό «επιχειρείν» και ό,τι άλλο φανταστεί κανείς.
Αν η «ελληνική» κυβέρνηση, που όλα αυτά τα ανέχεται ή και τα υποθάλπει, μεταβάλει την απειλή της Τουρκίας για πόλεμο σε εκφοβισμό του ελληνικού λαού ώστε να μην αντιδράσει στην ετοιμαζόμενη προδοσία, τότε ανοίγει διάπλατα τον δρόμο για την Τουρκία να επιτύχει τον μεγάλο της στόχο.
Αλλά φευ γι’ αυτήν: δεν μπορεί να απεμπολήσει ελληνικό, πατρώο και πανάρχαιο, έδαφος. Το Σύνταγμα δεν της δίνει επ’ ουδενί αυτό το δικαίωμα. Είναι τόσο μείζον το θέμα, που πρέπει να το φέρει ενώπιον του ελληνικού λαού με δημοψήφισμα. Και όσοι Έλληνες αγαπάμε ακόμα αυτήν την πατρίδα ας ανεβούμε «στα κάγκελα» για να το κερδίσουμε, εξουδετερώνοντας τους αρνητές και την Singular.
Προτείνω δε να δημιουργηθεί ένα αντι-ΕΛΙΑΜΕΠ από διακεκριμένους φιλοπάτριδες, τους κ.κ./ες Ι.Μάζη, Κ. Γρίβα, Κ. Αδάμ, Γ. Φίλη κ.α. που θα αναλάβει την ολοκληρωμένη ενημέρωση του Ελληνικού λαού, ώστε όταν γίνει δημοψήφισμα, να είναι έτοιμος να πει και πάλι «ΟΧΙ» στην υποδούλωση του. Κι αν δεν γίνει δημοψήφισμα να γκρεμίσει την κυβέρνηση, ως επιτάσσει το Σύνταγμα για κάθε κυβέρνηση που αποφασίζει ενάντια σε Αυτό και ενάντια στον λαό, εν ονόματι του οποίου συνετάχθη.
Εμπρός ΕΛΛΗΝΕΣ: Ηπειρώτες, Μακεδόνες, Κρήτες, Ρουμελιώτες, Θρακιώτες, Μωραΐτες και νησιώτες ενεργοποιηθείτε να σώσουμε την πατρίδα μας. Τώρα αυτήν την κρίσιμη ώρα όποιος πολιτικός , δημοσιογράφος ή και απλός πολίτης με πένα ή μικρόφωνο στο χέρι προβάλλει άλλο θέμα με στόχο να αποσπάσει την προσοχή από το μείζον, ή δεν ιεραρχεί σωστά τα προβλήματα της πατρίδος μας ή είναι εθνικός μειοδότης. Ένα μόνον πρόβλημα υπερτερεί τώρα έναντι όλων των άλλων, να σώσουμε το Αιγαίο μας, την πατρίδα μας ολόκληρη.
Αύριο θα είναι αργά. Θα βρούμε τους Τούρκους μέσα στα σπίτια μας και δεν είναι οι καλύτεροι επισκέπτες!
Κι αν τολμήσει η Τουρκία να μας κηρύξει τον πόλεμο, ας κοπιάσει. Εκεί, πάνω από το Αιγαίο «αγγέλοι φτερουγίζουν» -που είσαι Αιμιλία Χατζηδάκη, να μας το ξανατραγουδήσεις; Και με αρχιστράτηγο τον Μιχαήλ τον «Πανορμίτη» και υπέρμαχο στρατηγό την Παναγία μας , θα τους κατατροπώσουμε ! Αρκεί να θέλουμε με καρδιά και ψυχή να πούμε πάλι το «Μολών λαβέ» και το θαύμα της νίκης δεν θα αργήσει.
Ο τίτλος είναι λάθος. Από το απόσπασμα της συνέντευξης που αναγράφεται στο άρθρο καταδεικνύεται ότι η κυβέρνηση διαπραγματεύεται με την Τουρκία το θέμα της αιγιαλίτιδος ζώνης, δηλαδή την εθνική κυριαρχία στο Αιγαίο. Δεν γνωρίζω αν διαπραγματεύεται και την ΑΟΖ, αλλά αυτό είναι αρκετά δευτερεύον θέμα, αν έχει πρώτιστα κατοχυρωθεί η εθνική κυριαρχία στα 12 ν.μ. σε ηπειρωτική και νησιωτική Ελλάδα.
Υ.Γ. Μόνον ως προς την υφαλοκρηπίδα, που είναι εντελώς διαφορετική έννοια από τα χωρικά ύδατα, υπάρχουν κάποιες προϋποθέσεις για να αναγνωριστεί ότι κάποιο ακατοίκητο νησί (όπως βραχονησίδες και βράχοι) έχει δικαίωμα υφαλοκρηπίδας. Το θέμα όμως δεν είναι της παρούσης στιγμής να αναπτυχθεί. Αναφέρω μόνον ότι η υφαλοκρηπίδα δεν συνιστά εθνική κυριαρχία, αλλά κυριαρχικό δικαίωμα της παράκτιας χώρας προς εκμετάλλευση του θαλάσσιου βυθού. Αυτός ακριβώς ο βυθός προς εκμετάλλευση ονομάζεται υφαλοκρηπίδα και μπορεί να φθάσει κατά μέγιστον στα 350 ν.μ. από την ακτή σύμφωνα με το Δ.τ.Θ. Ο πλούτος του βυθού συνίσταται από κοράλλια και σφουγγάρια μέχρι φυσικό αέριο, ορυκτά καύσιμα και ότι άλλο υπάρχει σε ακίνητη κατάσταση στον βυθό και κάτω από αυτόν.
Η εκμετάλλευση του κινητού πλούτου της θάλασσας, ψάρια, αιολικά πάρκα, ενέργεια κυμάτων κτλ ανήκει στο κυριαρχικό δικαίωμα της ΑΟΖ, της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης. Αυτή μετράται σταθερά στα 200 ν.μ., σύμφωνα πάντα με το Δ.τ.Θ., από κάθε σημείο που συναντάται η θάλασσα με τη στεριά, για να το πούμε απλά. Η ΑΟΖ δεν συνιστά εθνική κυριαρχία, αλλά είναι και αυτή ένα κυριαρχικό δικαίωμα της παράκτιας χώρας, όπως και η υφαλοκρηπίδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου