Ένα έθνος λεόντων και όχι καρπαζοεισπρακτόρων

Γράφει ο Φαήλος Κρανιδιώτης

 

Οι περισσότεροι κάνουν πολιτική ή διαμορφώνουν πολιτική θέση από επικεφαλίδες αυτών που ακολουθούν ως κομματόσκυλα, αυτών που μοιράζονται την ίδια ιδεοληψία. Η αριστερίλα, ένεκα του δικού της αντισημιτισμού, του μίσους προς το Ισραήλ και της φιλοπαλαιστινιακής λαγνείας με την οποία ανατράφηκαν οι φορείς της νόσου της, ακολουθεί τη γραμμή με σκυμμένο το κεφάλι.
 

Για να καταλάβεις τι γίνεται, πρέπει να ξέρεις Ιστορία και σε αυτόν τον τόπο λίγοι ξέρουν. Και μιλάμε για την κανονική Ιστορία, όχι τα κομματικά κιτάπια, που γράφτηκαν με κόκκινα γυαλιά και μίσος για την Ελλάδα, τη Δύση και τους συμμάχους της, όπως το γενναίο Ισραήλ.

 

Τι λέει, λοιπόν, η αληθινή Ιστορία; Λέει πως οι Ισραηλινοί είχαν δεχτεί τη λύση των δύο κρατών το 1948. Ποιοι το αρνήθηκαν; Οι Παλαιστίνιοι και οι Αραβες σύμμαχοί τους, δηλαδή όλες οι Αραβικές χώρες, οι οποίες μάλιστα επιτέθηκαν άμεσα στο νεοσύστατο Εβραϊκό Κράτος απ’ όλα τα σημεία του ορίζοντα, με σκοπό την καταστροφή του εν τη γενέσει και την εξόντωση των Εβραίων, που προσπαθούσαν να φτιάξουν μια εστία για τον κατατρεγμένο λαό τους.

 

Οι αλαζόνες Αραβες ηττήθηκαν κατά κράτος, όπως ηττήθηκαν και το 1956. Οπως ηττήθηκαν και το 1967. Και όταν το 1973 στο Γιομ Κιπούρ, έπειτα από τεράστια προετοιμασία και πακτωλό σοβιετικής βοήθειας, δοκίμασαν πάλι τον αιφνιδιασμό του 1948, υπέστησαν ακόμη πιο δεινή ήττα, που αποτέλεσε την απαρχή για την προσέγγιση της Αιγύπτου με το Ισραήλ. Ως δε το 1967 η βοήθεια των ΗΠΑ ήταν ελάχιστη. Η τρίτη κατά σειρά συντριπτική νίκη του λιλιπούτειου Ισραήλ κατά των γύρωθεν εχθρών του έστρεψε την πολιτική των ΗΠΑ προς το να επενδύσει στη στήριξη του Ισραήλ.

 

Ως τότε, στα πρώτα 20 χρόνια του κράτους, όλα οφείλονταν στην εβραϊκή ευφυΐα, εφευρετικότητα, οργάνωση και γενναιότητα. Επαιρναν βοήθεια από τη Γαλλία και άλλες χώρες, αγόραζαν όπλα, τα οποία αντέγραφαν, κάνοντάς τα καλύτερα και οργάνωναν τον λαό τους ως Ενοπλο Εθνος. Μετά το 1967, έχοντας πλέον στη διάθεσή τους και τις κολοσσιαίες οικονομικές και παραγωγικές σε όπλα δυνάμεις των ΗΠΑ, έγιναν μια μικρή υπερδύναμη, η οποία φρόντισε αυτόνομα να αποκτήσει πυρηνικά όπλα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

 

Τι κάνει λοιπόν το Ισραήλ, η μόνη Δημοκρατία στη Μ. Ανατολή, όταν δέχεται επίθεση, όταν σκοτώνουν και απαγάγουν πολίτες του; Κλαψουρίζει στα διεθνή όργανα, μαζεύοντας κωλόχαρτα από τον ΟΗΕ; Οχι. Κυνηγάει και εξοντώνει τους εχθρούς του.

 

Οταν οι τρομοκράτες σκότωσαν τους Ισραηλινούς αθλητές στο Μόναχο το 1973, η Μοσάντ -με εντολή της Γκόλντα Μεΐρ- τους κυνήγησε και τους σκότωσε σε όλη την υφήλιο, όπως έκανε με πλήθος άλλων που έβαψαν με αίμα Εβραίων τα χέρια τους. Τύλιξαν τον Αϊχμαν σε ένα χαλί, τον έφεραν στο Ισραήλ, τον δίκασαν σε ζωντανή μετάδοση και τον κρέμασαν.

 

Οταν το 1982 Παλαιστίνιοι τρομοκράτες, με ορμητήριο τον Νότιο Λίβανο, σκότωσαν δεκάδες Ισραηλινούς με επίθεση σε λεωφορείο, οι IDF έφτασαν έως τη Βηρυτό, έκαναν τη χώρα οικόπεδο με μπάζα και εξανάγκασαν τον Αραφάτ και 8.000 ενόπλους του να ζητήσουν καταφύγιο στην Τυνησία. Το Ισραήλ έκανε πολλές φορές υποχωρήσεις. Αποχώρησε από τη Γάζα και τι έγινε;

 

Οι Παλαιστίνιοι εξέλεξαν σε εκλογές τη Χαμάς, που ξόδεψε όσα δεν έφαγαν οι χλιδάτοι ηγέτες της, σε τούνελ και όπλα για τρομοκρατικές επιθέσεις στο Ισραήλ, με αποκορύφωμα την απίστευτη σφαγή και την ομηρία της 7/10/2023, την οποία υποστήριξαν και πανηγύρισαν μαζικά οι Παλαιστίνιοι, φιλότουρκοι έως το μεδούλι. Πανηγύριζαν, δε, όταν ο Ερντογάν, τον οποίο υποδέχθηκαν με πανό «Καλωσήλθες, νέε Πορθητή», έκανε τζαμί την Αγια-Σοφιά. Τι περίμεναν να κάνει το Ισραήλ, να τους κεράσει λουκούμια;

 

Ο Νετανιάχου είναι μεγάλος ηγέτης, το κράτος του Ισραήλ είναι Φύλακας του λαού του. Την ώρα που μιλούσε από το βήμα του ΟΗΕ, οι IDF εξόντωναν τον Νασράλα και τον διάδοχό του, αποκεφαλίζοντας την τρομοκρατική Χεζμπολάχ. Ενοπλο Εθνος λεόντων, όχι καρπαζοεισπρακτόρων και παράδειγμα προς μίμηση. Ενας αξιόπιστος και σοβαρός σύμμαχος.

 

Θυμηθείτε τους Αγνοουμένους μας, τους δολοφονημένους αιχμαλώτους μας το 1974, τους χιλιάδες βιασμούς στα κορίτσια, ακόμη και στις γερόντισσες Ελληνίδες της Κύπρου. Θυμηθείτε την κατεχόμενη γη μας, τις εκκλησίες και τα αρχαία μνημεία μας, που λερώνουν με την κατοχή οι δάσκαλοι του Χίτλερ στη Γενοκτονία. Σκεφτείτε τους νεκρούς πιλότους μας από τους τραμπουκισμούς, την παράνομη, ιταμή, συμπεριφορά του κράτους των Γενοκτόνων, που είναι εχθρός, πλέον, και του Ισραήλ. Ατιμώρητοι πεθαίνουν από γεράματα και αρρώστιες οι Τούρκοι και οι Τουρκοκύπριοι φονιάδες και βιαστές στα κρεβάτια τους.

 

Το Ισραήλ είναι αξιέπαινο, γιατί εξοντώνει τζιχαντιστές φονιάδες, βιαστές και τους υποστηρικτές τους. Εμείς θα πρέπει να το στηρίζουμε αλλά και να το μιμηθούμε, να μελετήσουμε τι κάναμε και κάνουμε εμείς λάθος και ανεχόμαστε τόσες δεκαετίες τη νεοθωμανική θρασύτητα…

 

*πηγή: εφημερίδα «Κυριακάτικη Δημοκρατία»

πηγή

 

ΣΧΟΛΙΟ

 

Συμφωνώ να πάρουμε τα θετικά του κράτους του Ισραήλ και να αρχίσουμε να συμπεριφερόμαστε με περισσότερη σοβαρότητα στα εθνικά μας θέματα...

Ουσιαστικά να εξαφανίσουμε την προδοσία και την εθνική μειοδοσία που κουβαλάνε κυρίως οι πολιτικοί μας αλλά και να αποκτήσουμε πολιτική εθνική και επιθετική όταν πλήττονται τα εθνικά μας συμφέροντα και δίκαια...

 

Ομως εδώ υπάρχει και κάποια διαφορά...

Η Ελλάδα ιστορικώς και πολιτιστικώς αλλά και κυρίως λόγω Ορθοδοξίας, δεν μπορεί ποτέ να συμπεριφερθεί σαν κράτος τρομοκρατικό, γενοκτονικό και εγκληματικό...

Οι Ελληνες ως λαός δεν μπορούν να αντέξουν συναισθηματικά αλλά και ανθρώπινα, την εκδίκηση που περιλαμβάνει βομβαρδισμούς αθώων και αμάχων πολιτών οποιασδήποτε χώρας.... ακόμα και της Τουρκίας.

 

Δεν είναι δυνατόν για τους Ελληνες να αγνοήσουν τον ανθρωπισμό και να εξοντώνουν παιδάκια, γέρους και γυναίκες, επειδή μια τρομοκρατική οργάνωση εισέβαλε στην χώρα και σκότωσε αδιακρίτως αθώους πολίτες της....

Ναι θα συνταραχθούμε...

Ναι θα εξοργιστούμε....

Ναι θα αντιδράσουμε...

Αλλά δεν θα γίνουμε χειρότεροι από τους εγκληματίες, δολοφόνους, τρομοκράτες...

Καταλαβαίνω ότι σε έναν πόλεμο υπάρχουν αναπόφευκτα παράπλευρες απώλειες και ειδικά όταν ο αντίπαλος με ανίερο τρόπο τοποθετεί οπλικά συστήματα και στρατιωτικές θέσεις ανάμεσα στους αμάχους ή ακόμα χειρότερα όταν τους χρησιμοποιεί σαν "ασπίδα" του, όμως άλλο αυτό κι άλλο να βομβαρδίζεις σχολεία, νοσοκομεία και ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα μιας πόλης...

Με σκοπό να εξοντώσεις μερικούς τρομοκράτες δεν είναι δυνατόν να ισοπεδώνεις οικοδομικά τετράγωνα με εκατοντάδες αμάχους νεκρούς...

Αν μη τι άλλο με την συμπεριφορά σου αυτή παράγεις συνεχώς νέους εχθρούς και νέους τρομοκράτες, καθώς οι επιβιώσαντες συγγενείς πολλές φορές κατάτασσονται για λόγους εκδίκησης στις τρομοκρατικές οργανώσεις...

Και εντάξει οι εβραίοι το βρίσκουν αυτό φυσιολογικό, αφού σύμφωνα με την θρησκεία τους τηρούν το "οφθαλμόν αντί οφθαλμού" και το "οδόντα αντί οδόντος". Για εμάς τους Ελληνες Ορθοδόξους Χριστιανούς (και τονίζω το Ορθοδόξους γιατί για τους Παπικούς και τους Προτεστάντες δεν ισχύει και βρίσκονται πολύ κοντά στην εβραϊκή ιδεολογία) δεν μπορεί να ισχύει κάτι τέτοιο...

Με κανέναν τρόπο δεν μπορούμε να ανεχθούμε εκατόμβες αθώων θυμάτων μεταξύ των αμάχων.

 

Δεν είναι ποτέ δυνατόν για 1200 νεκρούς και 250 αγνοούμενους ομήρους να θρηνούν οι παλαιστίνιοι σήμερα έναν χρόνο μετά το τρομοκρατικό χτύπημα της Χαμάς, πάνω από 40.000 νεκρούς, εκατοντάδες τραυματίες, δεκάδες χιλιάδες παιδάκια νεκρά και ακρωτηριασμένα...

Κατά τα λοιπά συμφωνώ με το άρθρο του κ. Κρανιδιώτη όσον αφορά στο σκέλος της εθνικής μας πολιτικής και της προάσπισης των εθνικών μας δικαίων με στιβαρό και επιθετικό τρόπο....

Share