Ο ΚΟΛΟΣΣΟΣ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ

Γράφει ο Σπύρος Κατσούρης

 

Την περασμένη 10ετία έγραψα άρθρα για τον Κολοσσό της Ρόδου με σκοπό την ευαισθητοποίηση του κοινού και της Τοπ. Αυτοδιοίκησης για επαναδημιουργία αυτού του θαύματος της αρχαιότητος (ενός εκ των 7 παγκοσμίως). Τελευταίο μου άρθρο της 8-11-2015 με τίτλο "Η περί Κολοσσού διαμάχη"(Ροδιακή, σελ.38), διότι τότε όλοι (ειδήμονες και μή) λάμβαναν θέση κι έλεγε ο καθένας την γνώμη του. Μ' αποτέλεσμα "όπου λαλούν πολλά κοκκόρια, αργεί να ξημερώσει", τουτέστιν δεν έγινε τίποτα! 

 

Η μεγάλη διαμάχη όμως έγινε μεταξύ των αρθρογράφων και των ιστοριοδιφών για το πού έκειτο ο Κολοσσός, πώς ήτο στημένος, τι κρατούσε κλπ. Και πολλοί ήσαν υπέρμαχοι του χρησμού της Πυθίας: "μή κίνει τα κείμενα". Άλλοι πάλιν μικρόψυχοι έλεγαν να δώσουν τα χρήματα της ανέγερσης στους πεινασμένους ανθρώπους και στους φτωχούς. Έτσι πέρασαν τα χρόνια και το παιδικό μου όνειρο παρέμεινε όνειρο. Μια ελπίδα είχα τότε, στις Δημοτικές εκλογές με τον ΧατζηΕυθυμίου, αλλά και στις προηγούμενες για την Περιφέρεια, αν δλδ ο κόσμος με ψήφιζε για Σύμβουλο να υλοποιούσα το έργο. Αλλά δυστυχώς ο λαός προτιμά άλλους κι άλλα... Επίσης, κάποια ελπίδα φάνηκε με την ανάληψη της Δημαρχίας από τον Αντ. Καμπουράκη, μιας κι ο γαμβρός του ο Γιώργος είναι κι αυτός υπέρμαχος της δημιουργίας του Κολοσσού. Δυστυχώς έφυγε η 4ετία έτσι άπρακτη γιατί ο Δήμαρχος άλλες προτεραιότητες είχε. 

 

Υπήρξαν μελετημένα έργα Φαραωνικών διαστάσεων, αλλά με σύγχρονες μορφές, υλικά και εκμεταλλεύσιμους οικονομικά χώρους μέσα στο ίδιο το άγαλμα, που φυσικά απερρίφθησαν. Και καλώς απερρίφθησαν διότι προσέβαλλαν αυτό το ίδιο το ιστορικό μνημείο μας με νεοταξίτικα οικονομικά και άχαρα δημιουργήματα. 

 

Το θέμα θα το είχα ξεχάσει κι εγώ τελείως αν δεν έβλεπα πάλιν κάποια μεμονωμένα σχόλια στο διαδύκτιο (F.Book) από εραστές και πολέμιους αυτού του έργου. Έτσι τολμώ να επανέλθω και να επαναλάβω ότι όνειρό μου, πριν πεθάνω, είναι να δω να αναγείρεται ο Κολοσσός. Και πρέπει να γίνει! Πρέπει να αναστηλωθεί. Είναι αδήριτος ανάγκη. Επιτακτική. Εθνική. Και έπρεπε να γίνει ευθύς με την Απελευθέρωσή μας. Για να θυμίζει την Δόξα μας. Το μεγαλείο μας ως Ροδίων. Την αίγλη μας ως Ελλήνων! Διότι ο Κολοσσός ήτο ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΜΝΗΜΕΙΟ και Ελληνικό δημιούργημα. Ο Χάρης ο Λίνδιος ήτο Έλλην. Και η Ελληνικότητα του μνημείου πρέπει να αναδειχθεί και πάλιν και να επισκιάσει όλα τα μνημεία των κατακτητών που πέρασαν από την Ελληνικότατη Ρόδο μας κι άφησαν ανεξίτηλα τα βέβηλα μνημεία τους, που προκαλούν σε κάθε εχέφρονα Έλληνα πατριώτη ρίγη ανατριχίλας και αποτροπιασμού (ισλαμικά τεμένη, οθωμανικοί μιναρέδες, ιταλικά κάστρα, χαμάμ κλπ) για τα οποία μάλιστα δαπανώνται δημόσια και δημοτικά χρήματα για συντηρήσεις και αναστηλώσεις των!!

 

Ο Κολοσσός της Ρόδου μας είναι και ΣΥΜΒΟΛΟ!! Σύμβολο Ελευθερίας, Δόξης, Δυνάμεως, Αίγλης, Πλούτου, Πυγμής, Σοφίας, Τέχνης, Καλλιτεχνίας, Ροδιακής υπεροχής. Ακόμα, σύμβολο Ομάδων, Συλλόγων, προιόντων. Σύμβολο γνωστό ως τα πέρατα της Οικουμένης και που κάθε επισκέπτης τουρίστας ρωτά: - Πού είν' ο Κολοσσός? Τι έγινε? 

 

Ο Κολοσσός μας ήτο ακόμα ένα ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟ ΚΟΜΨΟΤΕΧΝΗΜΑ! Και τέτοιο πρέπει να ξαναγίνει. Για τα στείρα ανθελληνικά μυαλά που έβαζαν και βάζουν φρένο στην δημιουργία του, τους προκαλώ να κάνουν ένα δημοψήφισμα στο Ροδιακό λαό για να δουν τι θέλει επ αυτού. Μεμψιμοιρούντες, αντιδραστικοί και ομφαλοσκόποι υπήρχαν και θα υπάρχουν ανά τους αιώνες. Είναι όλοι αυτοί που τιτιβίζουν σαν σπουργίτια ή τζιτζίκια αλλά και σαν ζώα που φορούν παρωπίδες και δεν μπορούν ή δεν θέλουν να δουν μακρύτερα από τα πόδια τους. Άεργοι και αερολογούντες , ενώ η ζωή θέλει έργα, ενέργειες, πράξεις, τολμήματα, βήματα μπροστά και γρήγορα! 

 

Εδώ θέτω γρήγορες απαντήσεις στα γενόμενα ερωτήματα:
1) Υπήρξεν ο Κολοσσός; Ναί, υπήρξε. Από το 293 πΧ ως το 227 πΧ, ήτοι 66 χρόνια ζωής του, οπότε κατέρρευσε με ισχυρό σεισμό, σπάζοντας από τα γόνατά του (Στράβων).
2) Από τι υλικό ήτο; Εξωτερικά από χαλκό. Εσωτερικά από εγκάρσιες δοκούς και ογκώδεις πέτρες.
3) Ποιός τον φιλοτέχνησε; Ο Χάρης ο Λίνδιος, μαθητής του Λυσίππου, που του πήρε 12 χρόνια (και ο οποίος λέγεται πως αυτοκτόνησε και συνέχισε το έργο ο επίσης Λίνδιος Λάχης).
4) Πόσο ύψος είχε; 70 πήχεις (Στράβων). Δηλδ 32-40 μέτρα, ανάλογα με τον πήχυ (Ροδιακός, Αττικός, Ολυμπίας). Ένας ενήλικας άνδρας μετά βίας αγκάλιαζε δάκτυλό του.
5) Πόσο στοίχισε; 300 τάλαντα!
6) Γιατί τον έφτιαξαν; Τιμή και δόξα στον θεό Απόλλωνα (ήλιο) που έσωσε τους προγόνους μας Ροδίους από την πολιορκία του Δημητρίου το 305 πΧ.
7)Πώς ήτο; Ως άνδρας ρωμαλέος, όρθιος, με ανασηκωμένο στο ένα χέρι πυρσό να φωτίζει το πέλαγος. Εδώ διίστανται οι γνώμες, αν ήτο με ανοικτά τα σκέλη και να περνούν από κάτω τα πλοία ή αν ήτο με κλειστά σ' ένα βάθρο-βάση.
8) Τι απέγινε; Το 653 μΧ οι Άραβες (Μωαβίας) τον πήραν ως χαλκό στη Μ.Ανατολή (Συρία), για τα σπαθιά τους.
9) Πού ήτο τοποθετημένος; Μα πού αλλού; Φως φανάρι. Στο λιμάνι της πόλεως Ρόδου. (Μερικοί ιστορικοί υποστηρίζουν ότι το παλιό λιμάνι της Ρόδου έφθανε ως εκεί που είναι το σημερινό Castello=κάστρο των Ιπποτών και πως εκεί τον είχαν τοποθετήσει). Εγώ υιοθετώ την γνώμην του μακαρίτου δ/ντή της Αρχαιολογίας κ. Κόλια, ότι ήτο εκεί που είναι ο Φάρος, το πρώην Ενετικό φρούριο με τον εκεί ναό του αγ. Νικολάου. Σ' αυτό συνηγορούν όχι μόνον τα ερείπια των τεραστίων μαρμάρων στη βάση του (που δεν ήσαν του ναού, ούτε των πορολιθικών πλακών του μετέπειτα Ιπποτικού φρουρίου. Δλδ ούτε Ρωμαικά, ούτε Οθωμανικά, ούτε Ιπποτικά) αλλά και η επιγραφή που είχε η βάση του αγάλματος του Κολοσσού και έλεγε χαρακτηριστικά: "....ου γαρ υπερ πελάγευς μόνον άνθεσαν, αλλά και εν γά, αβρόν αδουλώτου φέγγος ελευθερίας...."(Παλατινή Ανθολογία). Δηλαδή, δεν τον έστησαν μόνον πάνω από την θάλασσα αλλά και στέρεα πάνω στη γή.. αγλαόμορφο φως της αδούλωτης Ελευθερίας. ... Και ο φάρος του αγ. Νικολάου έχει όλα τα εχέγγυα τοποθεσίας. Από μακρυά εφαίνετο να είναι μέσα στην θάλασσα ο Κολοσσός. Και μόνον όταν πλησίαζε το πλοίο καταλάβαιναν και την στέρεη γήινη βάση του. 

 

Για τους ιστορικούς που αναφέρουν οικήματα και νεώρια που καταπλάκωσε στην πτώση του, μπορούσαν άνετα να υπάρχουν εκεί γύρω του τέτοια και προς τον δρόμο για τους σημερινούς μύλους. Για άλλους πάλιν που ισχυρίζονται ότι το λιμάνι ήτο ως το σημερινό Castello, όσο και να θέλουμε να το δεχθούμε , η λογική λέει πως για να γίνουν τόσες μεγάλες προσχώσεις και να φθάσει στη σημερινή του θέση, θα έπρεπε να υπάρξουν 20 μεγάλοι σεισμοί και κατακλυσμοί για να κατεβάσουν ύλην (λασποχώματα) από τον μικρο λοφίσκο της Ακρόπολης (300 μόλις μέτρων), που φυσικά πρώτα θα κατακάλυπτε τις οικίες των 300.000 αρχαίων Ροδίων!!! Στέκει;; 

 

Τέλος, όσον αφορά την μορφή του Κολοσσού, επικρατέστερες θεωρίες είναι δύο:
1) Αυτή με ανοικτά τα σκέλη και ανυψωμένη δάδα στο ένα χέρι και
2) Αυτή με στάση προσοχής, όπως το άγαλμα της Ελευθερίας στο ομώνυμο νησάκι στο λιμάνι της Νέας Υόρκης (ΗΠΑ). Για τον υπογράφοντα που το επεσκέφθη (αλλά και για όσους πήγαν να το δουν), στη βάση του και στο πωλούμενο βιβλίο του αναφέρεται ρητά ότι είναι αντίγραφο του Κολοσσού της Ρόδου! Και για να το λένε, κάτι θα ήξεραν οι δημιουργοί του. Για τους δύσπιστους που αρνούνται τα πάντα και κολλούν μόνον στην αναφορά του Στράβωνα, πιστεύοντες ότι δεν υπάρχουν άλλες πηγές, τους λέω τούτο: Ποιος μας διαψεύδει ότι πιθανόν ξένοι περιηγητές να βρήκαν σχέδια και μαρτυρίες για τον Κολοσσό και να τα διέσωσαν στη Δύση; Τέτοιες διασώσεις έγιναν κι αργότερα (πχ με την καταστροφή της Βιβλιοθήκης της Αλεξανδρείας και τον θάνατο της Υπατίας από φανατικούς χριστιανούς. Επί Τουρκοκρατίας επίσης για να μην καούν ή καταστραφούν έργα Ελλήνων από φανατικούς ισλαμιστές κλπ). Οι Βιβλιοθήκες και αρχαιολογικά Μουσεία της Δύσης βρίθουν από ελληνικά έργα και χειρόγραφα. Από κεί ξαναδιαβάσαμε τον Όμηρο, Πλάτωνα, Αριστοτέλη, Θουκυδίδη, Πυθαγόρα κλπ. Επίσης, αν δεν ήτο ο Γκαιρέν να διασώσει τα παραδοσιακά τραγούδια και σκοπούς της Ρόδου, δεν θα τα είχαμε τώρα ως σήμερα. Άρα οι κατασκευαστές του αγάλματος της Ελευθερίας κάπου στηρίχθησαν και λένε πως είναι αντίγραφο του Κολοσσού της Ρόδου. 

 

Εν κατακλείδι:
Σε λίγο καιρό τόσον εγώ όσον και οι μαχητές του Κολοσσού θα έχουμε γίνει σκόνη. Αυτός όμως, αν θα γίνει, θα είναι ΑΘΑΝΑΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΛΟ ΥΠΕΡΑΙΩΝΙΟ ΤΟΥ ΡΟΔΙΑΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ. Φωνάζω, κραυγάζω, βοώ:
Ο Κολοσσός ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ. Και να γίνει όμορφος , με χαλκό πάλιν και στις ίδιες διαστάσεις του αρχαίου. Κι ας μην περνούν τα πλοία από τα ανοικτά του σκέλη. Να γίνει! Κι ας επισκιάσει τα τούρκικα τζαμιά και μιναρέδες και τα ιταλικά κτίρια. Να γίνει!! Κι ας φωνάζουν αλλόκοτοι και παρδαλοί για φτωχούς και επαίτες. Τέτοιοι είπαμε, υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν ανά τους αιώνες, όσα εκατομμύρια κι αν δίνει η οργανωμένη πολιτεία γι αυτούς . Να γίνει! Και χρηματοδότες θα βρεθούν (όπως βρέθηκε και στην αρχαιότητα ο Πτολεμαίος της Αιγύπτου). Να γίνει! Μόνο ανθρώπους με θέληση, φαντασία, όραμα, μεράκι για δουλειά θέλουμε. Όχι φραπεδο-καναπεδάκηδες! Αχ και να ήμουν αιρετός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης για μιά 5ετία μόνον. Αχ...

 

ΑΝΑΚΡΕΩΝ ΔΑΥΛΗΣ Ο ΡΟΔΙΟΣ
Ρόδος 21 Μαρτίου 2024

Share