Πιστεύεται πως το να παρακολουθεί ένας ενήλικας ή ένα παιδί ακατάλληλες ταινίες με σεξουαλικό περιεχόμενο είναι ακίνδυνη δραστηριότητα;
Έχετε αναρωτηθεί γιατί πολλά παιδιά σήμερα δεν ενδιαφέρονται για γάμο; Γιατί κάποιες απλές ψυχές, αγόρια και κορίτσια δεν είναι επιθυμητά για σύζυγοι; Γιατί ορισμένοι σύζυγοι δεν εκτιμούν και χωρίζουν τις γυναίκες τους; Για ποιους λόγους κάποιες γυναίκες καταφεύγουν σε επιτηδευμένες συμπεριφορές για να κρατήσουν το γάμο τους;
Μήπως οι «εμπειρία της πορνογραφίας» έχει αλλοιώσει τα αισθητήρια τόσο των αγοριών (κυρίως) όσο και των κοριτσιών και αναμένουν ανάλογες συμπεριφορές για να επιθυμήσουν και να εκτιμήσουν το/τη σύζυγό τους;
Σήμερα πολλά παιδιά και ενήλικες βλέπουν άσεμνες ταινίες. Αρκεί να υπάρχει η πρόσβαση στο διαδίκτυο και ένα smartphone, μία κονσόλα παιγνιδιού, ακόμη και εφαρμογές εκπαίδευσης. Πολλοί γονείς δεν δίνουν σημασία. Λένε πως τα παιδιά ούτως ή άλλως «θα τα μάθουν αυτά», «όλοι έτσι κάνουν σήμερα» ή «τί νόημα έχει να ασχολούμαστε;». Άλλοι κάνουν τα ίδια… ενώ οι περισσότεροι αρκούνται να κατηγορούν τα κανάλια της τηλεόρασης, το σχολείο, τις παρέες, το ίντερνετ, για τη σημερινή κατάσταση. Δεν μπαίνουν καν στο κόπο να μιλήσουν στα παιδιά τους και να πουν:
«Αν δεις κάτι που δεν είναι σεμνό, που σε κάνει να ντρέπεσαι, που σε δυσκολεύει, κλείσε τα μάτια σου και φύγε αμέσως μακριά. Γιατί ίσως σε παγιδεύσει στο σώμα και το μυαλό»
Είναι δική μας υποχρέωση να μιλήσουμε στα παιδιά μας για το άσχημο θέαμα και τους λόγους που δεν ταιριάζει στον άνθρωπο που σέβεται τον εαυτό του και τον συνάνθρωπο. Δεν πρέπει να δεχόμαστε αυτό που τελικά θα γίνει δηλητήριο, θα μας χωρίσει από τους αγαπημένους μας και θα μας κάνει να αισθανόμαστε ντροπή για τον ίδιο τον εαυτό μας.
Οι μηχανισμοί που το άσεμνο θέαμα επιδρά στη ψυχή και το σώμα του παιδιού και οποιουδήποτε ενήλικα είναι πολύ ισχυροί. (1)
- Μπορεί και αλλάζει τον εγκέφαλο. Ο εγκέφαλος αποτελείται από νευρώνες ή εγκεφαλικά κύτταρα, που ενεργοποιούνται από διαφορετικούς τύπους ερεθισμάτων όπως μυρωδιές, ήχοι ή εικόνες. Μόλις οι νευρώνες ενεργοποιηθούν, απελευθερώνουν χημικές ουσίες που ενισχύουν τις συνδέσεις μεταξύ τους. Μια χημική ουσία που απελευθερώνεται κατά τη χρήση πορνό είναι η ντοπαμίνη, η ίδια ουσία που απελευθερώνεται όταν χρησιμοποιούνται εθιστικές ουσίες. Όταν η χρήση πορνό είναι συχνή, το επίπεδο ντοπαμίνης που απαιτείται για να νιώσει κάποιος ενθουσιασμό αυξάνεται, συνεπώς το άτομο δεν μπορεί πια να αισθάνεται ευχαρίστηση με τα πράγματα που τον έκαναν ευτυχισμένο ποιο πριν. (2). Ζητά όλο και περισσότερα.
- Επηρεάζει τη συμπεριφορά. Λόγω της ανάγκης για αυξανόμενα επίπεδα ντοπαμίνης, οι άνθρωποι τείνουν να αναζητούν πιο σκληρές, ωμές ή παρεκκλίνουσες εικόνες για να νιώσουν τον αρχικό ενθουσιασμό. Με αυτό το τρόπο φτάνουν εύκολα να βλέπουν θεάματα που αρχικά τους σοκάριζαν ή τους αηδίαζαν. Έχοντας αυτού του είδους τις παραστάσεις ξανά και ξανά, οι χρήστες τις αποδέχονται ως φυσιολογικές και συνηθισμένες. Η έρευνα δείχνει ότι οι χρήστες πορνό επιδεικνύουν κυριαρχική και ενοχλητική συμπεριφορά προς τις γυναίκες, έχουν λιγότερη συμπόνια για τα θύματα βιασμού και έχουν πιο βίαιη στάση απέναντι στις κοπέλες εκδηλώνοντας ακόμη και πραγματική βία εναντίον τους (3).
- Στην πραγματική ζωή οδηγεί σε σεξουαλική δυσλειτουργία. Τα συνήθη σωματικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι χρήστες στην επικοινωνία με τους πραγματικούς τους συντρόφους, είναι ότι δεν μπορούν έχουν φυσιολογική γενετήσια λειτουργία (4). Στη πραγματική ζωή, ένας άντρας δεν εκτιμά την σύζυγο, ούτε τη σχέση τους, αλλά πρέπει να ανατρέχει σε εικόνες από τις ταινίες που έχει δει για να έχει ικανοποίηση. (5)
- Βλάπτεται η αίσθηση της υγιούς σεξουαλικότητας. Η τακτική χρήση πορνογραφίας οδηγεί τον άνθρωπο να έχει λιγότερη επιθυμία για τη πραγματική σύντροφο. Όταν ένα άτομο αφιερώνει πολύ χρόνο και ενέργεια σε τέτοιες ταινίες απομακρύνεται από τη στενή ανθρώπινη σχέση και στρέφεται προς πηγές ερεθισμάτων όπως οι οθόνες ή οι σελίδες ενός εντύπου. Οι σεξουαλικές προτιμήσεις αλλάζουν προς πράγματα που είναι πιο αποκλίνοντα, επικίνδυνα ή παράνομα σε σχέση με αυτά που του άρεσαν παλαιότερα. (6)
- Δεν μπορεί ο άνθρωπος να δημιουργήσει ουσιαστικές και ικανοποιητικές σχέσεις στην πραγματική του ζωή. Όσο κανείς περνά την ώρα του κοιτάζοντας τα ψεύτικα άτομα, τόσο απομακρύνεται από τους πραγματικούς ανθρώπους. Δεδομένου μάλιστα ότι οι περισσότεροι προσπαθούν να κρύψουν τη θέαση τους, υποκρίνονται πως δεν είναι μέρος της «πραγματικής» τους ζωής. Έχουν μυστικά από τους ανθρώπους και δεν είναι πια ειλικρινείς στις επικοινωνίες τους.(6) Καθώς βομβαρδίζονται διαρκώς και παρακολουθούν εικόνες απρόσωπες, ψεύτικες, κατασκευασμένες, συναισθηματικά απρόσιτες, με μοναδικό σκοπό την ικανοποίηση δεν είναι δύσκολο να μετατραπούν σε σκληρά και αναίσθητα άτομα απέναντι στους άλλους.
- Το πορνό διδάσκει στους νέους ότι οι γυναίκες είναι σεξουαλικά αντικείμενα. Οι γυναίκες παρουσιάζονται σα να είναι μια συλλογή από στόμια, έτοιμες ανά πάσα στιγμή για οτιδήποτε θέλει ένας άντρας, χωρίς να έχουν προσωπικότητα, ατομικές ικανότητες, χωρίς δικές τους ανθρώπινες ανάγκες. Δεν τους δίνεται, ούτε τους αξίζει η βασική ανθρώπινη αξιοπρέπεια και σεβασμός. Είναι αντικείμενα για χρήση και ικανοποίηση των ανδρών. Δεν αναφέρονται ποτέ ως γυναίκες, αλλά με μια σειρά από υποτιμητικά ονόματα όπως «πόρνη», «σκύλα» και άλλα πολύ χειρότερα. Αυτοί είναι μερικοί από τους τρόπους που αυτές οι αισχρές ταινίες σκοτώνουν την συμπάθεια, το ρομαντισμό, την ευαισθησία σε μια σχέση και γεμίζουν τον χρήστη απανθρωπιά και περιφρόνηση για τη ψυχή των γυναικών.
- Ο άνθρωπος έρχεται σε δύσκολη θέση απέναντι στον ίδιο τον εαυτό του. Η θέασή του καταστρέφει τη προσωπικότητα και την αυτοεκτίμηση του ανθρώπου. Το άτομο αισθάνεται την ασυμφωνία μεταξύ των αξιών, πεποιθήσεων και των πράξεών του και αυτό του προκαλεί έντονο άγχος. Καταλαβαίνει ότι αυτό που κάνει είναι λάθος αλλά νιώθει παγιδευμένος σε έναν ατελείωτο κύκλο εθισμού. Όταν πιαστεί να βλέπει αυτά τα θεάματα βασανίζεται με το να δικαιολογεί και να ελαχιστοποιεί τη σημασία τους, ενώ συγχρόνως καταρρέει από το βάρος που του ασκούν. Προβληματίζεται για το τι είδους άτομο είναι, που έφτασε να παρακολουθεί και να του αρέσουν τέτοιες σκηνές και εικόνες. Σκέπτεται πως είναι υποκριτής και ανήθικος.(8) Έχει έλεγχο συνειδήσεως.
- Οι αλλαγές στην καθημερινή διάθεση είναι αισθητές. Πολλοί εκνευρίζονται εύκολα με πράγματα που δεν τους ενοχλούσαν παλαιά και νιώθουν κατάθλιψη ή θυμό. Αυτό μπορεί να προέλθει από τα αντικρουόμενα συναισθήματα που έχουν σχετικά με τη πράξη τους, καθώς γνωρίζουν ότι η κοινωνία γενικά και οι άνθρωποι στη ζωή τους, δεν θα εκτιμούσαν μια τέτοια συνήθεια, οπότε δαπανούν πολλές δυνάμεις για να το κρατήσουν κρυφό. Ντρέπονται γιατί δεν μπορούν να χαλιναγωγήσουν την επιθυμία τους και γιατί έχουν έλλειψη αυτοελέγχου. (9)
- Επιπλέον, το άσεμνο θέαμα μάχεται αυτό που ζητά ο Θεός από τα παιδιά του. Αυτές οι εικόνες καταστρέφουν την αγνότητα των παιδιών και τις προϋποθέσεις για ένα επιτυχημένο γάμο. Για τους νέους, λειτουργούν ως άτυπες προγαμιαίες εμπειρίες με πολλαπλούς συντρόφους. Για τους έγγαμους, δυναμιτίζουν την αποκλειστικότητα των σχέσεων του ανδρογύνου, καθώς παραβιάζεται έστω και με αυτό το τρόπο, από τρίτα άτομα, η σχέση των συζύγων.
Οφείλουμε να μιλήσουμε στα παιδιά μας για αυτούς τους κινδύνους. Η Γαλλική υπηρεσία ελέγχου θεάματος Arcom αναφέρει πως το 51% των 12χρονων αγοριών στη Γαλλία βλέπει ακατάλληλες ταινίες τουλάχιστον μία φορά το μήνα.(10) Φοβούμαστε πως και στην Ελλάδα είναι ανάλογη η κατάσταση… Αυτό δεν είναι καλό.
Να μην ξεχνούμε πως,
«ἠγοράσθημεν γὰρ τιμῆς· δοξάσωμεν δὴ τὸν Θεὸν ἐν τῷ σώματι ὑμῶν καὶ ἐν τῷ πνεύματι ὑμῶν, ἅτινά ἐστι τοῦ Θεοῦ.» (Α’ Κορ. 6,20)
Ας βοηθήσουμε τα παιδιά με το δικό μας παράδειγμα και αγώνα, με την σαφή θέση μας ενάντια σε αυτά τα θεάματα και τις ευχάριστες εναλλακτικές πηγές ψυχαγωγίας που θα τους προσφέρουμε. Τους αξίζουν πολύ καλύτερα από να παραδώσουν τους εαυτούς τους σε μια δηλητηριασμένη ικανοποίηση.
Παραπομπές κειμένου:
7. Maltz, Wendy and Maltz, Larry, The Porn Trap (New York: Harper Collins, 2008), 74-75.
8. Maltz, Wendy and Maltz, Larry, The Porn Trap (New York: Harper Collins, 2008), 86-88.
9. Maltz, Wendy and Maltz, Larry, The Porn Trap (New York: HarperCollins, 2008), 72-74.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου