Είναι ολότελα επίγειος, χωρίς έστω και τον πόθο να ανεβαίνει εις τον ουρανό, είτε με το διαβατήριο του αλάθητου Πάπα είτε πάλι με τη σκάλα της προτεσταντικής σοφίας.
Αρνείται εντελώς το ταξίδι από τον κόσμο τούτο.
Επιθυμεί να παραμείνει εδώ.
Επιθυμεί να είναι ο τάφος της όπου και το λίκνο της.
Δεν γνωρίζει περί άλλου κόσμου.
Δεν αισθάνεται την ουράνιο ευωδία. Δεν βλέπει στον ύπνο της τους Αγγέλους και τους Αγίους. Για την Θεοτόκο δεν θέλει να ακούσει. Η ακολασία την στερεώνει εις το μίσος κατά της παρθενίας. […]
Οι φίλαρχοι και υπερήφανοι λαοί της Ευρώπης δεν αναγνωρίζουν ποτέ το σφάλμα των. Έχουν χάσει την έννοια της αμαρτίας και της μετανοίας. Για κάθε κακό στον κόσμο την ευθύνη έχει άλλος, αυτοί ποτέ.
Πως θα μπορούσαν αυτοί να διαπράξουν αμαρτία, αφού κάθισαν πάνω στο θρόνο του Θεού και ανακήρυξαν τους εαυτούς των αλάθητους θεούς!
Πρώτος ανακήρυξε τον εαυτό του αλάθητο ο θρησκευτικός των ηγέτης, ο Πάπας.
Το παράδειγμά του, και εις πείσμα του, το ακολούθησαν οι άρχοντες της Δύσης και οι Βασιλείς. Όλοι ανακηρύχτηκαν αλάθητοι, και οι τον Σταυρόν φορούντες και οι την μάχαιραν φέροντες. (Δηλ. εκκλησιαστικοί και κοσμικοί άρχοντες).
***
Η απάντηση στο ερώτημα, τι θα συμβεί στην Ευρώπη, που αρνείται τον Χριστό, υπάρχει έμμεσα στο Ευαγγέλιο. Θα συμβεί το ίδιο που συνέβη στην Καπερναούμ, που ήταν πόλη με μεγάλο πολιτισμό, πλούσια, οργανωμένη, χαρούμενη, περήφανη για την ακμή της.
Ο Χριστός σφράγισε την πορεία της με τα παρακάτω λόγια: Και εσύ Καπερναούμ, που υψώθηκες ως τα ουράνια, θα κατεβείς στα τρίσβαθα του Άδη. Πλην σε βεβαιώνω πως ο Θεός την ημέρα της κρίσεως θα δείξει μεγαλύτερη επιείκεια για τα Σόδομα παρά για σένα (Ματθ. 11, 23).
Στενοχωριέμαι για την Ευρώπη, γιατί θα καταστραφεί όπως η Καπερναούμ. Οι περήφανοι πύργοι της θα γκρεμιστούν, θα καταστραφούν και οι λεωφόροι της θα μετατραπούν σε τόπους που θα φυτρώσουν θάμνοι με αγκάθια, όπου θα κάνουν τη φωλιά τους τα φίδια. Στον τόπο που τώρα ακούγονται φωνές εναντίον του Χριστού, θα ακούγονται κραυγές από κουκουβάγιες και ουρλιαχτά από τσακάλια.
Τη στιγμή που η Ευρώπη νόμισε για τον εαυτό της πως εκπολιτίστηκε, τότε ήταν και που αγρίεψε. Τη στιγμή που νόμισε πως τα ήξερε όλα, τότε ήταν και που παραφρόνησε. Την στιγμή που νόμισε πως απέκτησε μεγάλη δύναμη, τότε ήταν και που έχασε όλη της τη δύναμη.
Ορίστε αδελφοί μου, το αντικείμενο μελέτης και διδαχής.
Δοξάστε τον Χριστό, τον Θεό, για να σας δοξάσει και αυτός στη βασιλεία των ουρανών. Δοξάστε τον Χριστό, τον Θεό, για να σας δοξάσει και αυτός στη βασιλεία των ουρανών. Αμήν.
ΠΗΓΗ: Αγίου Νικολάου [Βελιμίροβιτς] Επισκόπου Αχρίδος, Μέσα από το Παράθυρο της Φυλακής. Μηνύματα στο λαό, Εκδ. «Ορθόδοξος Κυψέλη», Θεσσαλονίκη 2012, σσ. 105-108.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου