Τo αποτέλεσμα από την εφαρμογή μιας διαδικασίας είναι αυτό που πρέπει να καθορίζει πάντα τις ενέργειες και όχι η επιθυμία. Ως εκ τούτου, η συνεχής παρακολούθηση, συλλογή πληροφοριών, εκτίμηση της κατάστασης και του αποτελέσματος με την μέθοδο της ανάδρασης, αποτελούν τον πιο ορθολογικό τρόπο λήψης αποφάσεων.
Όλοι οι Έλληνες της Κύπρου και οι απανταχού Έλληνες επιδιώκουμε με κάθε τρόπο την δίκαιη, βιώσιμη λύση και την ειρηνική συμβίωση με τους φιλειρηνικούς συμπατριώτες μας Τουρκοκύπριους (όσους απέμειναν και δεν μετανάστευσαν από τον αυταρχισμό της Τουρκίας!) Οι διαπραγματεύσεις είναι ο μοναδικός ειρηνικός τρόπος για την επίλυση διαφορών και θα πρέπει να συνεχιστούν, τηρώντας βέβαια τις βασικές προϋποθέσεις της αξιοπρέπειας και σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δυστυχώς, όμως, παρά τις προσπάθειες και τις συνεχείς υποχωρήσεις μας, προκειμένου να βρεθεί όχι η ιδανική αλλά κάποια τουλάχιστον ανεκτή λύση, η Τουρκία παραμένει αδιάλλακτη και με τις πράξεις της είναι η μοναδική εχθρική χώρα προς τον Ελληνισμό Ελλάδας και Κύπρου. Από ό,τι προδιαγράφεται, δυστυχώς θα παραμείνει - ίσως αιώνια έτσι - λόγω ιστορικών, γεωοικονομικών και γεωπολιτικών λόγων.
Ως Κυπριακή Δημοκρατία - έχοντας πάντα το βλέμμα στραμμένο στην επίλυση του Κυπριακού- πολύ ορθά, από το 2008 που άρχισε το πρόγραμμα ερευνών και γεωτρήσεων, επιδιώξαμε και καταφέραμε με διεθνείς συμφωνίες να προηγηθούμε κατά μια δεκαετία της Τουρκίας, η οποία παρά τις προσπάθειες και τους εκφοβισμούς της δεν κατάφερε να σταματήσει το πρόγραμμα μας. Ο δικός μας στόχος ήταν να μετατρέψουμε το πρόγραμμα της ΑΟΖ σε «ασπίδα προστασίας» μέσω της διασύνδεσης με τα ζωτικά συμφέροντα φίλιων ισχυρών χωρών και να αποκτήσουμε ταυτόχρονα ισχυρό πλεονέκτημα κατά τις διαπραγματεύσεις επίλυσης του Κυπριακού.
Φτάσαμε όμως στην πηγή και από ότι φαίνεται υπάρχει μεγάλος κίνδυνος νερό να μην πιούμε. Ενώ ήταν «ηλίου φαεινότερο» ότι μόνο η επένδυση για εξόρυξη με ξένα κεφάλαια δισεκατομμυρίων θα ολοκλήρωνε την ασπίδα προστασίας μας, κάποιοι δεν ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις της κατάστασης και του αξιώματος τους και δεν έλαβαν τις σωστές αποφάσεις στον κρίσιμο χρόνο. Όμως, επειδή στις διεθνείς σχέσεις όπως και στην κοινωνική ζωή και σε όλους τους τομείς, τα πράγματα είναι συνεχώς ρευστά, πάντα θα υπάρχει ελπίδα αν υπάρξει αλλαγή πορείας, πλήρης αφοσίωση και επικέντρωση όλης της προσπάθειας στα Εθνικά ζητήματα από τους έχοντες την εκτελεστική- νομοθετική εξουσία και διοικητική ευθύνη.
Στην αντιπαράθεση του Ελληνισμού με την Τουρκία πάντα υπήρχε η πιθανότητα στρατιωτικής κρίσης, η οποία σήμερα μπήκε ως βασικό στοιχείο στην εξίσωση λόγω της αλαζονείας του Ερντογάν. Τυχόν στρατιωτική αντιπαράθεση θα προέλθει από την πλευρά της Τουρκίας, μια και είναι δεδομένη η πολιτική Ελλάδας -Κύπρου για αποφυγή με κάθε τρόπο της ρυμούλκησης μας σε στρατιωτική εμπλοκή. Αυτή η εμπλοκή, είτε είναι ολιγοήμερη είτε είναι ολιγόωρη, θα γίνει με σκοπό την δημιουργία νέων τετελεσμένων σε ξηρά και θάλασσα κατά της κυριαρχίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Η πορεία που έχει χαράξει ο Ερντογάν είναι ενάντια σε κάθε λογική και τους κανόνες του διεθνούς δικαίου και η στρατιωτική υπεροπλία του σε σύγκριση με την Κ.Δ αλλά και την Ελλάδα τον έχει μετατρέψει ίσως στον πιο αλαζονικό ηγέτη στον κόσμο. Αυτή η αλαζονεία είναι πολύ επικίνδυνη όχι μόνο για την Ελλάδα και την Κύπρο αλλά και για την ασφάλεια όλης της περιοχής της Αν. Μεσογείου. Η Ιστορία όμως διδάσκει, (και συνήθως επαναλαμβάνεται), ότι πολλοί ηγέτες ισχυρών κρατών κατέστρεψαν τα κράτη τους από την ψευδαίσθηση της παντοδυναμίας τους. Ο Ερντογάν έχει όλα τα «χαρακτηριστικά» για μια τέτοια καταστροφική πορεία. Το ζήτημα όμως για μας είναι να μην γίνουμε θύμα αυτής της παράλογης και αλαζονικής συμπεριφοράς. Η τουρκική μακροπρόθεσμη στρατηγική στην περιοχή και η σύγκριση των χαρακτηριστικών στοιχείων και των πράξεων της Τουρκίας στο εσωτερικό αλλά και στην ευρύτερη περιοχή κατά την τελευταία δεκαετία, μας δίδει σημαντικά στοιχεία εκτίμησης των προθέσεων και της πορείας της.
ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ Η ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΔΕΑΧ
Ως εκ τούτου, πέρα από τα διπλωματικά/νομικά μέσα στα χέρια της πολιτικής ηγεσίας, είναι απαραίτητη για την αυτοάμυνα μας η άμεση επαναφορά του Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου (ΔΕΑΧ). Είναι επιτακτική η ανάγκη και αποτελεί μονόδρομο πρωτίστως για την αποτροπή στρατιωτικής κρίσης και εφόσον απαιτηθεί για την επιβίωση του Κυπριακού Ελληνισμού. Παρά το γεγονός ότι η Κυπριακή Δημοκρατία αποτελεί ανεξάρτητο κράτος είναι απόλυτα ξεκάθαρο ότι ΘΡΑΚΗ - ΑΙΓΑΙΟ -ΚΥΠΡΟΣ πρέπει να αποτελούν ενιαίο μέτωπο με τον ίδιο βαθμό αντίστασης για τους εξής λόγους:
1. Εάν υπάρξει πολεμική κρίση στην Κύπρο, η Ελλάδα δεν έχει άλλη επιλογή από την στρατιωτική υποστήριξη της Κύπρου. Ο Ελληνικός λαός ΔΕΝ θα δεχθεί την επανάληψη της εγκατάλειψης της Κύπρου όπως το 1974.
2. Εάν υπάρξει πολεμική κρίση στο Αιγαίο ή την Θράκη κατά πάσα πιθανότητα η πολεμική αντιπαράθεση θα επεκταθεί και στην Κύπρο. Όμως, η μη ύπαρξη πολεμικών αεροσκαφών και πολεμικών πλοίων/ Υποβρυχίων στην Κύπρο καθιστά την Κύπρο ως τον αδύναμο κρίκο και προφανώς και το πιθανότερο πεδίο επιθετικής ενέργειας της Τουρκίας. Αυτό πιθανόν να οδηγήσει σε μια νέα υποχώρηση ολόκληρου του Ελληνισμού σε Ελλάδα και Κύπρο και αποδοχή νέων τετελεσμένων.
Συμπερασματικά, θα πρέπει τα μέτωπα ΘΡΑΚΗ-ΑΙΓΑΙΟ-ΚΥΠΡΟΣ να έχουν τον ίδιο βαθμό ετοιμότητας και αντίστασης και να μην υπάρχει αδύναμος κρίκος. Παρόλο που η συνεργασία των Υπουργείων Άμυνας Ελλάδας – Κύπρου και ΓΕΕΦ-ΓΕΕΘΑ είναι συνεχής και ομαλή, πιστεύω ακράδαντα ότι το μόνο που θα ταρακουνήσει την Τουρκία και την αλαζονεία της είναι η πρακτική επαναφορά του Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου με μοναδικό στόχο την αποτροπή και την αποτελεσματική μας άμυνα σε νέα επιθετική ενέργεια της Τουρκίας οπουδήποτε και εάν εκδηλωθεί. Για να επιτευχθεί αυτό θα πρέπει άμεσα να υπάρξει πολιτική απόφαση σε ανώτατο επίπεδο Ελλάδας - Κ.Δ και να δοθούν οδηγίες για ουσιαστική ενοποίηση ΓΕΕΘΑ-ΓΕΕΦ σε επιτελικό και επιχειρησιακό επίπεδο ιδιαίτερα σε ότι αφορά στην έντονη παρουσία μονάδων του Ελληνικού Ναυτικού και Πολεμικής Αεροπορίας μέσα στο πλαίσιο Αμυντικής Συμμαχίας μεταξύ Ελλάδος - Κ.Δ.
Ρεαλιστικά ομιλούντες η ασφάλεια και η επιβίωση της Κ.Δ μπορεί να εξασφαλιστεί μόνο με 2 τρόπους. Με την διασύνδεση των Εθνικών μας συμφερόντων με τα ζωτικά συμφέροντα μεγάλων και ισχυρών χωρών και με την ισχυρή αμυντική ικανότητα του Ελληνισμού, γιατί ουδείς ξένος θα πολεμήσει για την δική μας πατρίδα εάν δεν θίγεται το εθνικό συμφέρον της δικής του πατρίδας.
Επειδή πάντα όταν κρίνονται καταστάσεις και ενέργειες θα πρέπει να γίνονται και εισηγήσεις, θα ήθελα να τηρήσω ξανά αυτή την αρχή και να παραθέσω συνοπτικά τις πιο κάτω ταπεινές πρακτικές εισηγήσεις όσον αφορά στον τομέα ασφάλειας και άμυνας:
• Λήψη Πολιτικής απόφασης Ελλάδας - Κύπρου σε ανώτατο επίπεδο για επιτελική και πρακτική εφαρμογή αμυντικής συμφωνίας (εντός του πλαισίου του άρθρου 51 του καταστατικού χάρτη του ΟΗΕ) για απόκρουση επιθετικής ενέργειας που παραβιάζει το υφιστάμενο status quo και θέτει σε κίνδυνο την ειρήνη στην περιοχή!
• Απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου της Κ.Δ για αύξηση του ποσοστού για την άμυνα από το 2020 από 2% σε 3% (200 εκατ επιπλέον) για προμήθεια σύγχρονου εξοπλισμού για την Ε.Φ. ικανών να προκαλέσουν υψηλό κόστος στον αντίπαλο σε βαθμό που να πλήξει και την αλαζονεία και το γόητρο του, εάν επιλέξει την δυναμική επιθετική ενέργεια. Διαφορετικά, δεν έχουμε το ηθικό δικαίωμα να ζητάμε από την Ελλάδα να μας καλύψει στρατιωτικά χωρίς εμείς ως Κυπριακή Δημοκρατία δεν εξαντλήσουμε τις δικές μας οικονομικές δυνατότητες ενίσχυσης της αυτοάμυνας μας.
• Μεταστάθμευση ή συχνή παραμονή Ελλαδικών πολεμικών αεροσκαφών και Ναυτικών Μονάδων στην Κύπρο, με συνεισφορά της Κ.Δ για την κάλυψη του λειτουργικού κόστους και της συντήρησης των παραπάνω Μονάδων μέσα στο πλαίσιο της Αμυντικής συμφωνίας.
• Επαναφορά των Εθνικών ασκήσεων «ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ-ΤΟΞΟΤΗΣ» και η διεξαγωγή τους ανά εξάμηνο, λαμβανομένου υπόψη ότι η κατάργηση των αντίστοιχων ασκήσεων των Τουρκικών Δυνάμεων Κατοχής έχουν ήδη αντικατασταθεί με πιο μεγάλες ασκήσεις σε θάλασσα και αέρα από τις μόνιμα σταθμευμένες Τουρκικές Δυνάμεις στην Αμμόχωστο και Κερύνεια και τα Αεροδρόμια της Νότιας Τουρκίας.
Σε κάθε άρθρο θεωρώ αναγκαία την επανάληψη της προτροπής ενίσχυσης της άμυνας μας προς τους έχοντες την εξουσία και αρμοδιότητα για την επιβίωση και ευημερία του Ελληνισμού στην Κύπρο!
Προφανώς, η στρατιωτική λύση δεν είναι στο τραπέζι των επιλογών μας . Είναι όμως στο τραπέζι των επιλογών της αλαζονικής Τουρκίας και εάν την επιλέξει πρέπει να γνωρίζει ότι θα αμυνθούμε με ότι έχουμε στη διάθεση μας και το κόστος της θα είναι τεράστιο και δυσανάλογο του οφέλους της. Oι πολιτικές ηγεσίες όλων των κομμάτων δηλώνουν δημοσίως πολύ συχνά, ότι η άμυνα είναι προτεραιότητα και η Ε.Φ πρέπει και θα έχει κάθε υποστήριξη από την Πολιτεία. Η ενίσχυση της άμυνας μας και η επαναφορά του Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου είναι πλέον μονόδρομος. Ελπίζω δε τα Υπουργεία Άμυνας Ελλάδας και Κύπρου να επιλέξουν σε λίγους μήνες, που λήγει το συμβόλαιο του νυν Αρχηγού ΓΕΕΦ, κατάλληλο στρατηγό που να έχει το βλέμμα στραμμένο στα 180 χιλιόμετρα μετώπου με τις Τουρκικές Δυνάμεις κατοχής.
Το προσωπικό της Ε.Φ αξιωματικοί, Υπαξιωματικοί, στρατιώτες και έφεδροι της Ε.Φ που θα κληθούν να αναλάβουν την άμυνα της Κυπριακής Δημοκρατίας και ο λαός, αναμένουν τις ανάλογες πράξεις Κυβέρνησης, Ηγεσίας Ε.Φ και Βουλής! Η επιβίωση της Κυπριακής Δημοκρατίας και των επόμενων γενεών των Ελλήνων της Κύπρου είναι στα χέρια σας.»
Αμ’ έπος Αμ’ έργον!
*Υποναύαρχος (ε.α) Κωνσταντίνος Φυτιρής
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου