από το κανάλι HCT
Λίγα λόγια για την μάχη.
Τη νύκτα της 18ης Αυγούστου από πέντε βρετανικά λιμάνια, μεταξύ Νιουχέιβεν και Σαουθάμπτον απέπλευσαν 240 σκάφη με προορισμό την Διέππη. Ήδη ενώ προσέγγιζαν την γαλλική ακτή, τα πράγματα άρχισαν να μην πηγαίνουν καλά: Τα σκάφη που μετέφεραν το "Κομμάντο Νο 3" συνάντησαν μια γερμανική νηοπομπή, η οποία ειδοποίησε τις παράκτιες αμυντικές δυνάμεις στο Μπερνεβάλ και στο Πουί, θέτοντάς τις σε συναγερμό. Το στοιχείο του αιφνιδιασμού είχε χαθεί. Τα περισσότερα από τα σκάφη που μετέφεραν τους άνδρες του 3ου Κομμάντο δεν έφθασαν ποτέ στην ακτή, ενώ όσα κατάφεραν να φθάσουν εξουδετερώθηκαν ταχύτατα. Μικρό τμήμα από 20 κομμάντος κατάφερε, εν τούτοις, να φθάσει σε απόσταση 180 μ. από τα παράκτια πυροβόλα και να παρεμποδίσει, με εύστοχα πυρά, τις βολές τους επί δυόμισι ώρες, πριν εγκαταλείψει τις θέσεις του και αναχωρήσει με ασφάλεια.
Το Βασιλικό Σύνταγμα Καναδών έφθασε στη στενή παραλία του Πουί στις 5 το πρωί, έχοντας καθυστερήσει στην ώρα άφιξης και χάσει το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού. Με την ανατολή του ήλιου, οι Γερμανοί στόχευαν τα αποβατικά, το πρώτο από τα οποία κατέβασε τη ράμπα του στις 05:07΄ και οι Καναδοί όρμησαν έξω βαλλόμενοι από πολυβόλα και πυρά όλμων. Όσοι επέζησαν καταφέρνοντας να φθάσουν στη συρματοπλεγμένη ακτή, συνελήφθησαν αιχμάλωτοι ύστερα από λίγες ώρες άσκοπης αντίστασης. Τρεις διμοιρίες ενισχύσεων που κατέφθασαν καθηλώθηκαν στην ακτή από πυρά πολυβόλων και όλμων, καθώς ήταν αδύνατη η οπισθοχώρησή τους υπό παρόμοια πυρά. Συνολικά 300 άνδρες φονεύθηκαν, 20 πέθαναν αργότερα από τα τραύματά τους ενώ 33 κατάφεραν να επιστρέψουν στην Βρετανία. Οι υπόλοιποι συνελήφθησαν αιχμάλωτοι. Ήταν οι μεγαλύτερες απώλειες που είχε υποστεί Καναδικό σύνταγμα μέσα σε μια μοναδική ημέρα σε ολόκληρο τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Στα δυτικά της Διέππης, το Κομμάντο Νο 4 κατέστρεψε τα πυροβόλα κοντά στην Βαρανζβίλ και αποσύρθηκε με ασφάλεια. Στην Πουρβίλ το Σύνταγμα του Νότιου Σασκατσουάν και οι "Queen’s Own Cameron Highlanders of Canada" πέτυχαν μερικό αιφνιδιασμό και αντιμετώπισαν μικρή μόνον αντίσταση. Καθώς όμως προωθούνταν, δέχτηκαν σφοδρά πυρά και οι μεν άνδρες του Σασκατσουάν καθηλώθηκαν, οι δε "Camerons" κατάφεραν να προωθηθούν τρία ακόμη χιλιόμετρα προς τον αντικειμενικό τους σκοπό, ένα μικρό αεροδρόμιο, πριν αναγκαστούν και αυτοί να σταματήσουν. Οι απώλειες και των δύο συνταγμάτων ήταν βαριές κατά τη διάρκεια της αποχώρησης, καθώς δέχθηκαν καταιγιστικά πυρά από τα υψώματα γύρω από την Πουρβίλ και από τη δυτική πλευρά της. Η γενναιότητα των πληρωμάτων των αποβατικών ήταν αυτή που επέτρεψε σε 341 άνδρες να επιβιβαστούν σε αυτά για την επιστροφή τους, αλλά η εντεινόμενη πίεση από τα γερμανικά πυρά τα υποχρέωσε να αναχωρήσουν πριν προλάβουν να επιβιβαστούν και οι υπόλοιποι, οι οποίοι αφέθηκαν στην αιχμαλωσία.
Η κύρια επίθεση
Μπροστά στο λιμάνι της Διέππης τέσσερα αντιτορπιλικά άρχισαν να βάλουν προς την ακτή, καθώς πλησίαζαν τα αποβατικά σκάφη. Το πυρ των αντιτορπιλικών, όμως, ήταν ανεπαρκές τόσο για τους στόχους για τους οποίους προοριζόταν όσο και ως υποστηρικτικό για τις αποβιβαζόμενες δυνάμεις. Στις 05:15' πέντε σμήνη αεροσκαφών Χάρικέιν (Hurricane Mk IIB) της RAF άρχισαν να βομβαρδίζουν τις θέσεις της παράκτιας άμυνας και να δημιουργούν προπέτασμα καπνού για την κάλυψη των επιτιθέμενων. Στις 05:20 οι πρώτοι άνδρες από τις μονάδες "Essex Scottish Regiment" και "Royal Hamilton Light Infantry" βγήκαν στη στεριά και άρχισαν να κόβουν τα συρματοπλέγματα που περιέβαλαν την παραλία.
Ο κακός συγχρονισμός όμως αποδείχτηκε μοιραίος: Οι αποβιβαζόμενοι είχαν απόλυτη ανάγκη από τη στήριξη των αρμάτων μάχης του 14ου Συντάγματος Θωρακισμένων, τα οποία καθυστέρησαν, παρά το ότι προβλεπόταν να αποβιβαστούν ταυτόχρονα με το πεζικό. Έτσι, οι άνδρες των δύο συνταγμάτων αναγκάστηκαν να δώσουν μάχη χωρίς υποστήριξη πυροβολικού. Τα αποβατικά έγιναν στόχος των παράκτιων πυροβόλων και αρκετά από αυτά καταστράφηκαν, καθιστώντας την αποχώρηση των ανδρών ακόμη πιο προβληματική.
Ολόκληρες διμοιρίες εξοντώθηκαν μόλις πάτησαν το πόδι τους στην ακτή. Ορισμένα τμήματα των δύο συνταγμάτων κατάφεραν να φθάσουν στην πόλη, οχυρώθηκαν πίσω από το ημικατεστραμμένο καζίνο και έδωσαν σφοδρή μάχη, χωρίς όμως να κατορθώσουν να φθάσουν τους αντικειμενικούς τους σκοπούς. Εν τω μεταξύ έφθασαν 29 άρματα του 14ου Συντάγματος, από τα οποία 27 κατόρθωσαν να φθάσουν στην ακτή (δύο έπεσαν στα βαθιά και καταποντίστηκαν). Εκεί όμως, καθώς δεν υπήρχαν κατάλληλοι μηχανικοί, ανέκοψαν πορεία λόγω των αντιαρματικών εμποδίων και είτε εξοντώθηκαν από τα πυροβόλα είτε κόλλησαν στην παραλία. Ωστόσο, μερικά είχαν τη δυνατότητα να βάλουν και υποστήριξαν όσο μπορούσαν την αποχώρηση των μονάδων του πεζικού. Τα πληρώματα των αρμάτων αιχμαλωτίστηκαν όλα.
Ο στρατηγός Ρόμπερτς, επικεφαλής της επιχείρησης, είχε παραμείνει στο αντιτορπιλικό HMS Calpe απ' όπου, μαζί με τον πλοίαρχο Τζον Χυγκ - Aλλέ (John Hugues-Hallet), επικεφαλής των ναυτικών δυνάμεων, προσπαθούσαν να συντονίσουν την όλη επιχείρηση. Αντιμετώπισαν δύο βασικά εμπόδια: Πρώτον, το προπέτασμα καπνού που κάλυπτε τις αποβατικές δυνάμεις τους εμπόδιζε να δουν τις εξελίξεις. Δεύτερον, βασισμένος σε ανακριβείς πληροφορίες που του διαβιβάστηκαν νόμισε ότι οι άνδρες του Σκωτσέζικου Συντάγματος είχαν διεισδύσει στην πόλη και διέπραξε το σφάλμα να αποστείλει και τις εφεδρείες του στην μάχη, δηλαδή την μονάδα Fusiliers Mont-Royal (Τυφεκιοφόροι Μον Ρουαγιάλ). Όντως, οι Τυφεκιοφόροι, με επικεφαλής τον Αντισυνταγματάρχη Ντολάρ Μενάρ (Dollard Ménard) επιβιβάστηκαν στα 26 σκάφη τους στις 07:00 και προσπάθησαν να φθάσουν στην ακτή. Οι Γερμανοί τους περίμεναν με ισχυρά πυρά πολυβόλων, όλμους και χειροβομβίδες. Κάτω από τα πυρά αυτά οι Τυφεκιοφόροι αποδεκατίστηκαν, πολλοί πριν καν κατέβουν από τα αποβατικά, και ελάχιστοι κατάφεραν να φθάσουν στα πρώτα σπίτια της ακτής.
Γύρω στις 09:00 οι επικεφαλής της επιχείρησης αντιλήφθηκαν την πραγματικότητα: Οι Γερμανοί εξακολουθούσαν να κατέχουν τα υψώματα γύρω από την πόλη απ' όπου έβαλαν ανηλεώς κατά των ακτών. Στις 11:00 δόθηκε η διαταγή της αποχώρησης και τα αποβατικά άρχισαν να επανέρχονται στις ακτές, υποστηριζόμενα από νέο προπέτασμα καπνού και έχοντας μικρή αεροπορική κάλυψη από την RAF. Επικράτησε μεγάλη σύγχυση και περίπου στις 12:20 καμία ακτή δεν ήταν πλέον προσβάσιμη από τις αποχωρούσες δυνάμεις. Στις 12:48 το HMS Calpe έκανε μια τελευταία προσπάθεια, στέλνοντας δύο από τις λέμβους του στην ακτή. Ύστερα και από αυτήν, ο στόλος αναχώρησε ολοταχώς προς την Αγγλία. Η επιχείρηση είχε τελειώσει, σημειώνοντας ολοσχερή αποτυχία.
Απολογισμός
Οι καναδικές δυνάμεις έχασαν συνολικά 3.367 άνδρες: 907 νεκροί, οι υπόλοιποι τραυματίες ή αιχμάλωτοι. Οι Βρετανοί έχασαν 275 κομμάντος (57 νεκροί). Οι Αμερικανοί είχαν τρεις νεκρούς. Το Βρετανικό ναυτικό έχασε ένα αντιτορπιλικό και 33 αποβατικά σκάφη, με 550 νεκρούς και τραυματίες. Η RAF έχασε 106 αεροσκάφη, έναντι 48 της Λουφτβάφε. Οι γερμανικές απώλειες ανήλθαν σε 591 άνδρες συνολικά. Οι Καναδοί αξιωματικοί Λοχαγός Τζ. Φουτ (Captain J.W. Foote) διοικητής του Royal Hamilton Light Infantry και ο Αντισυνταγματάρχης Σ. Μέριτ (Lieutenant-Colonel C.C. Merritt) τιμήθηκαν με τον Σταυρό της Βικτωρίας.
απόσπασμα από ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου