Ο Λάζαρος Μαύρος με ένα κείμενό του λέει πολλές, μεγάλες και πικρές αλήθειες για το κυπριακό αλλά και τα ελληνοτουρκικά. Γι΄ αυτά που δεν έγιναν και δυστυχώς ενδέχεται να προκαλέσουν πολύ δυσάρεστες καταστάσεις. Για τις τραγικές παραλείψεις και αμέλειες Αθήνας και Λευκωσίας να θωρακίσουν τις πολυδιαφημιζόμενες συνεργασίες με Ισραήλ και Αίγυπτο.
Γράφει ο Λάζαρος Μαύρος
ΕΡΧΟΜΕΝΟΣ στην Κύπρο, 29 Ιουλίου ε.έ., στο πρώτο του ταξίδι μετά την εκλογή του, ο νέος πρωθυπουργός της Ελλάδος Κυριάκος Μητσοτάκης φρόντισε να εκθειάσει δημοσίως τις διαδοχικές Τριμερείς συνεργασίες που πέτυχαν η Αθήνα και η Λευκωσία πρώτα με την Αίγυπτο και ύστερα με τον Ισραήλ, στην Ανατολική Μεσόγειο, με επίκεντρο τον υποθαλάσσιο ενεργειακό πλούτο των όμορων θαλάσσιων Αποκλειστικών Οικονομικών Χωρών (ΑΟΖ) των τεσσάρων κρατών.
Υπενθύμισε, μάλιστα, με αυταρέσκεια, ότι ξεκίνησαν επί κυβερνήσεως της Νέας Δημοκραρίας (Αντώνη Σαμαρά 2014) και αναγνώρισε ότι τις συνέχισε – επεξέτεινε η απελθούσα κυβέρνηση των Συ.Ριζ.Α.-Αν.Ελ. (Αλέξης Τσίπρα 2015-2019).
ΤΗΝ ΙΔΙΑ στιγμή η Τουρκία, εντείνοντας εμπράκτως την θαλάσσια επιδρομική, νεο-οθωμανική πολιτική της, αφού έχει ήδη εισβάλει στην κυπριακή ΑΟΖ με τα Μπαρπαρόζ, Πορθητής και Γιαβούζ πλωτά γεωτρύπανα και τις φρεγάτες του πολεμικού της στόλου, απειλεί ευθέως με παρόμοια θαλάσσια επιδρομή το Καστελόριζο:
– Το κρισιμότερο νησιωτικό σύμπλεγμα Καστελορίζου – Μεγίστης για την οριοθέτηση των ΑΟΖ της Ελλάδος, της Κύπρου και της Αιγύπτου, που με βάση το διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο θαλάσσης, ανατρέπει και απαγορεύει την νεο-οθωμανική επεκτατική στρατηγική της Τουρκίας.
Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ Μητσοτάκης, μετά την Λευκωσία και τον εμπνευσμένο λόγο που εκφώνησε στο στρατόπεδο του ήρωα της 16ης Αυγούστου 1974 Μανιάτη λοχαγού (Μχ) Σωτήρη Σταυριανάκου της ΕΛΔΥΚ, δεν πήγε, συμβολικά έστω, στο Καστελόριζο. Πήγε στην Κάρπαθο…
– Είχε τεράστια σημασία, ως ανάλογη οφειλόμενη δήλωση πολιτικής, αν πήγαινε Καστελόριζο. Διότι και στις γεωστρατηγικές και γεωπολιτικές του διαστάσεις, το ακριτικό νησί, παίζει τεραστίως καθοριστική σημασία, έναντι της τουρκικής βουλιμίας.
– Ιδίως αφ’ ότου εκκρεμεί ανολοκλήρωτη επί πέντε χρόνια – λόγω αθηναϊκών δισταγμών – η συνομολογηθείσα από το 2014 στην 1η Τριμερή Διακήρυξη του Καΐρου, των Αμπτέλ Φάταχ Αλ-Σίσι, Αντώνη Σαμαρά και Νίκου Αναστασιάδη, 8η παράγραφος της Διακήρυξης, διά της οποίας συμφώνησαν να προχωρήσουν «το ταχύτερο στις διαπραγματεύσεις για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών μας, όπου αυτό δεν έχει ακόμα γίνει»…
ΣΗΜΕΙΩΤΕΟΝ ότι από την πρώτη στιγμή εκείνης της Διακήρυξης του Καΐρου και της 8ης παραγράφου της, το 2014, η Τουρκία διά στόματος Μεβλούτ Τσαβούσογλου απείλησε και τις τρεις χώρες ότι «αν τολμήσουν την οριοθέτησή τους, εκεί θα βρουν μπροστά τους τον τουρκικό πολεμικό στόλο»…
ΣΗΜΕΙΩΤΕΟΝ επίσης ότι, από το 2003 που ο τότε πρόεδρος Τάσσος Παπαδόπουλος πρότεινε την οριοθέτηση των ΑΟΖ Κύπρου και Ελλάδος, η Αθήνα δεν έστερξε να ανταποκριθεί. Ούτε τότε, ούτε έκτοτε: Επί δέκα έξι συναπτά έτη… Ούτε καν, η Ελλάς, ανακήρυξε την δική της ΑΟΖ, ούτε έχει καταθέσει στον ΟΗΕ τα νόμιμα με βάση το διεθνές δίκαιο της θάλασσας όρια της ΑΟΖ…
ΟΜΩΣ, με ανάλογη στρατηγική ανεπάρκεια και με κατά πολύ χειρότερο βαθμό αδράνειας, ολιγωρίας και άρνησης τάχιστης επιτέλεσης του αυτονόητου εθνικού καθήκοντος, η Λευκωσία και η Αθήνα αμέλησαν την, εκ των πραγμάτων, πρωτίστως αναγκαία Αμυντική Θωράκιση του στρατηγήματός τους, με την Αίγυπτο, τον Ισραήλ και άλλες δυνάμεις στην Ανατολική Μεσόγειο, έναντι των ανέκαθεν ανέκπτωτων τουρκικών απειλών και των υλοποιούμενων θαλασσίων επιδρομών της στην ΑΟΖ του «πιο αδύναμου κρίκου» των περιλάλητων Τριμερών Συνεργασιών, δηλαδή της Κύπρου.
– ΑΡΝΗΘΗΚΑΝ να εξοπλίσουν καταλλήλως με ικανές δυνάμεις Πολεμικής Αεροπορίας, Πολεμικού Ναυτικού και ενίσχυσης των δυνάμεων ξηράς της Εθνικής Φρουράς της Κυπριακής Δημοκρατίας.
– Αρνήθηκαν να επαναλειτουργήσουν το «Δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδας Κύπρου» που δοκιμάστηκε επιτυχώς 1994-2000.
– Εντελώς αδίδακτοι από τον διδάσκοντα επί αιώνες όλον τον κόσμο Θουκυδίδη για τα παραμεληθέντα επί αιώνες θαλάσσιά τους καθήκοντα. Τα οποία αναλογούν κι αρμόζουν στις ποντοπόρες διαστάσεις της γεωγραφικής υπόστασης των δύο κρατών του Ελληνισμού:
– «Μέγα γάρ το της θαλάσσης κράτος […] Το δε ναυτικόν τέχνης εστίν ώσπερ και άλλο τι, και ουκ ενδέχεται, όταν τύχη, εκ παρέργου μελετάσθαι, αλλά μάλλον μηδέν εκείνω πάρεργον άλλο γίγνεσθαι» (Θουκυδίδη Α-142)…
Η ΤΟΥΡΚΙΑ που μεθοδικώς σχεδιασμένα και επιμόνως αποφασιστικά τα υλοποιεί και τα εφαρμόζει στις θαλάσσιες επιδρομές της, τα είχε προπολλού εξαγγείλει με κάθε επισημότητα και κάθε λεπτομέρεια. Και εναντίον της Κύπρου και εναντίον του Αιγαίου:
Ο διατελέσας και στρατηγικός μέντορας των ανελθόντων το 2002 στην εξουσία ισλαμιστών του Ερντογάν, καθηγητής (και μετέπειτα υπ.Εξ. και πρωθυπουργός) Αχμέτ Νταβούτογλου, τα είχε γράψει αναλυτικότατα στο βιβλίο του «Το Στρατηγικό Βάθος» (“Stratejik Derinlik – Turkiye ’nin uluslararasi konumu”). Όπου μάλιστα προεξοφλούσε, απ’ το 1999 που το συνέγραψε ότι: «Το σημείο με τις μεγαλύτερες πιθανότητες εμπλοκής σε σύρραξη τής Τουρκίας είναι τα νησιά τού Αιγαίου».
Διότι, ανήκοντα στην Ελλάδα, παρεμποδίζουν την επί των θαλασσών ανάπτυξη του δεδηλωμένου ως επιδιωκόμενου από τους νεο-οθωμανούς του κ. Ερντογάν, (γερμανιστί όπως επί Αδόλφου Χίτλερ) LEBENSTRAUM – Ζωτικού Χώρου.
ΟΙ ΝΕΟ-ΟΘΩΜΑΝΟΙ ορέγονται και την ανατροπή της Συνθήκης της Λωζάννης του 1923 και δηλώνουν τη βούληση καταβρόχθισης των νησιών του ανατολικού Αιγαίου, όπως άλλωστε το δήλωσε και πανηγυρικά την Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2016, ο ίδιος ο Ερντογάν.
– Περισσότερο κι από τον Ερντογάν, για τα ελληνικά νησιά και ιδιαίτερα για τα Δωδεκάνησα, οδυρόταν από το 1999 στο βιβλίο του ο Νταβούτογλου:
Όχι μόνο για τη Λωζάννη του 1923. Αλλά και για το… 1944 που η τότε κυβέρνηση κεμαλιστών δεν καταδέχθηκε την προσφορά που της είχε κάνει η Χιτλερική Γερμανία, κατακτητής τότε της Ελλάδος, να παραλάβει από τους Ναζί τα Δωδεκάνησα.
Έγραφε και τα εξής ο Νταβούτογλου:
«Το 1944 οι Γερμανοί, που αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν από τα Δωδεκάνησα, πρότειναν στην τουρκική κυβέρνηση της κατάληψή τους. Το γεγονός ότι η τουρκική κυβέρνηση της εποχής, προτιμώντας να λάβει τη σύμφωνη γνώμη της Αγγλίας, τήρησε στο θέμα των νησιών μία αδιάφορη στάση, συνιστά τον σημαντικότερο κρίκο στην αλυσίδα που στέρησε από την Τουρκία την έξοδό της στο Αιγαίο […]. Το σημείο με τις μεγαλύτερες πιθανότητες εμπλοκής σε σύρραξη της Τουρκίας είναι τα νησιά του Αιγαίου, που στενεύουν σε σημαντικό βαθμό τον Ζωτικό της Χώρο [LEBENSTRAUM] […] το πικρό τιμολόγιο των συσσωρευμένων σφαλμάτων [των κεμαλιστών] που έχουν διαπραχθεί» ( Αχμέτ Νταβούτογλου «Στρατηγικό Βάθος» σελ. 243επ.)…
ΚΑΙ ΟΛ’ ΑΥΤΑ, για να ξέρουμε τι μας επιφυλάσσει η μοίρα μας (η τουρκική), κύριοι κύριοι Νίκο Αναστασιάδη και Κυριάκο Μητσοτάκη, για όσο παραλείπετε την αναγκαία Αμυντική Θωράκιση, με Ναυτικό και Αεροπορία τής, κατά τ’ άλλα εκθειαζόμενης αυταρέσκως, πολιτικής σας των Τριμερών στην Ανατολική Μεσόγειο…
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου