Ο πολύπειρος δημοσιογράφος Δημήτρης Λιάτσος, χρόνια πολλά ανταποκριτής στη Μόσχα, πήρε το αεροπλάνο και βρέθηκε στη Βενεζουέλα, για να είναι εκεί “στην πτώση του Μαδούρο”, όπως άπαντες στη Δύση προέβλεπαν και προβλέπουν. Έγραψε στη σελίδα του ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο για τη Βενεζουέλα. Για όσα βλέπει και ζει αυτές τις ημέρες στη Βενεζουέλα. Όλα αυτά που περιγράφει εξηγούν γιατί ο Μαδούρο δεν πέφτει!
Το κείμενο του Δημ. Λιάτσου:
Όπως «ενημερώνει» ο Σύμβουλος Ασφαλείας του προέδρου Τραμπ, Τζων Μπόλτον, «ο Μαδούρο χρησιμοποιεί ομάδες εφόδου που εκπαιδεύτηκαν και εξοπλίστηκαν στην Κούβα ώστε να απαγάγουν, να φυλακίζουν να βασανίζουν και να σκοτώνουν… την ίδια ώρα που οι άνθρωποι ψάχνουν μέσα στα σκουπίδια να βρουν κάτι να φάνε και να ταΐσουν τα παιδιά τους…»!!!
Προφανώς για το λόγο αυτό, «οι μέρες του Μαδούρο είναι μετρημένες…», πιστοποιεί ο Μπόλτον.
Με άλλα λόγια, παιδιά προλαβαίνετε δεν προλαβαίνετε να κάνετε τα μπάνια σας, μέχρι να γυρίσετε πίσω, Μαδούρο… παπαλα!
Άφησα και γω «τα μπάνια μου» και ήρθα στο Καράκας να είμαι εδώ όταν θα… πέφτει!
Αμ δε…
Η Βενεζουέλα δεν καλοπερνάει, σε πολλά πράγματα υποφέρει, στην αγορά υπάρχουν ελλείψεις.
Η Βενεζουέλα ζει φτωχικά, στερημένα όμως δεν πεινάει…
Στα μάτια του κόσμου δεν βλέπω απόγνωση ούτε «ελπίδα» ότι θα έρθει ο… Χουάιντο να μας «σώσει».
Αν χαρακτηρίζει κάτι αυτό τον κόσμο είναι η ζωντάνια, το τραγούδι, ο ρυθμός, η…φασαρία γενικά…
Το Σάββατο στο Καράκας έγινε διαδήλωση 200-250 χιλ. υπέρ του νόμιμου προέδρου της χώρας. Κανείς δε βγάζει τέτοιες ειδήσεις, όμως η Υπ. Τουρισμού, ας πούμε με την οποία συναντηθήκαμε, έδειξε φωτό όπου μετείχε η ίδια σε διαδήλωση σε άλλη πόλη, όπου πήραν μέρος καμμία 50ριά χιλιάδες… ανάλογες συγκεντρώσεις έγιναν σε 10 και πλέον πόλεις.– Γίνονται συνεχώς, οι άνθρωποι μαζεύονται μόνοι τους, ειδικά όταν ακούνε… μπρουτάλ(!) δηλώσεις σαν αυτές του Μπόλτον, λέει.
– Ναι, αλλά συγκεντρώσεις κάνει και ο… Γκουαϊντό…
– Ναι, έκανε παλιότερα…τώρα μάλλον τα παρατάει, δε μαζεύει κόσμο… το Σάββατο επιχείρησε να το κάνει, είχαν μαζευτεί δεκάδες κάμερες αλλά εικόνα δεν… έβγαινε, οι συγκεντρωμένοι ήταν μερικές εκατοντάδες!
Οι ρυθμοί ζωής στη χώρα (κινούμαι συνεχώς και πέρα της πρωτεύουσας μέχρι το… μαργαριτάρι της Καραιβικής, το νησί Μαργαρίτα με 600 χιλ. κατοίκους κ.α.) κανονικοί, υπαίθρια παζάρια με φρούτα και κάθε τοπική παραγωγή δουλεύουν όπως συνήθως.
Για όσους δεν γνωρίζουν το κλίμα της τεράστιας αυτής λεκάνης στην Καραιβική, θυμιζω ότι τώρα ο… χειμώνας είναι στην… κορύφωση του(!), η θερμοκρασία κινείται μονίμως στα πλαίσια 25-32ο Κελσίου! Το ίδιο, με δυο τρεις βαθμούς διαφορά είναι και το… καλοκαίρι, δηλ. από Νοέμβρη και μετά!
Έτσι οι άνθρωποι σχεδόν σε ετήσια βάση μπορούν να κυκλοφορούν με ένα κοντοπαντέλονο, μια μπλούζα, απλά σανδάλια…
Την Κυριακή το βράδυ, στην επιστροφή στην πόλη πέσαμε σε… μποτιλιάρισμα αυτοκινήτων μερικών χιλιομέτρων! Οι άνθρωποι γύριζαν από τη θάλασσα όπως γίνεται και στον… καθωσπρέπει δημοκρατικό κοσμο!
Κάτι προσπάθησα να ρωτήσω «που τα βρίσκουν τα λεφτά για βενζίνη…», ο αργεντινέζος συνοδοιπόρος τα κουβέντιαζε με τον οδηγό, γυρίζει και μου λέει: και γω δεν το ξερα αλλά είναι πολύ φθηνή, σχεδόν τζάμπα, γύρω στα 10 λεπτά (ευρώ λεπτά)!
Α, τόσο φθηνή η τιμή του λίτρου;
Όχι, όχι, φωνάζει. Με αυτά τα λεφτά… γέμισε το ρεζερβουάρ!!!!
Κάπου θεώρησα ότι με… δουλεύει, όμως έτσι είναι.
Έμαθα και κάτι άλλο, καθαρά οικονομικό θέμα που μου το «σφύριξε» άνθρωπος της αγοράς!
– Ο Μαδούρο τόπαιξε έξυπνα… άφησε ελεύθερη την κυκλοφορία του δολαρίου, εμφανίστηκαν μαγαζιά που πουλάνε τα πάντα με δολάρια και σε αρκετές περιπτώσεις σχηματίζονται ουρές αγοραστών εκείνων των προϊόντων που λείπουν!
Οι «άθλιοι», κατά τον Βίκτωρα Ουγκό, συγνώμη κατά τον… Μπόλτον, είναι δύσκολο να ψάχνουν για φαγητό στα σκουπίδια μέσα στα σκοτάδια, από τις 7 το απόγευμα και μετά, που τους έχει καταδικάσει όχι ο Μαδούρο, αλλά ο… Μπόλτον! Πράγματι, στην πόλη υπάρχουν συχνές διακοπές ρεύματος που επανέρχεται γρήγορα, αλλά υπάρχουν. Είναι απόρροια εκείνης της απίθανης και απάνθρωπης προβοκάτσιας που έγινε από «αγνώστους» τον περασμένο Μάρτιο και έπληξε το μεγαλύτερο υδροηλεκτρικό σταθμό της χώρας. Το πρόβλημα λύθηκε με υπεράνθρωπες προσπάθειες των τοπικών ειδικών και τη συνδρομή της Ρωσίας, υπολείμματα όμως συνεχίζουν να εμφανίζονται ως σήμερα! Η πόλη, αν πω ότι φωταγωγείται πλημμελώς τη νύχτα, δεν θα έδινα πλήρη εικόνα. Η πόλη βυθίζεται στο σκοτάδι.
Και όμως, χιλιάδες άνθρωποι κινούνται έξω, μεγάλο μέρος της νεολαίας περπατά στους δρόμους, οι μηχανόβιοι αλωνίζουν!
Τροχονόμοι σε καίρια σημεία της πόλης υπάρχουν, ωστόσο δε μου έτυχε να διαπιστώσω ότι πάνε για βραβείο… αυστηρότητας(!), όταν ζευγάρια νεαρών πάνω σε μηχανές σταματάνε στο κόκκινο και μόλις περάσει ο άλλος από τον κάθετο δρόμο, φεύγουν αν και πίσω τους το κόκκινο συνεχίζει να υπάρχει…
Για τις φαβέλες, τις παραγκογειτονιές ελπιζω να βρω χρόνο να γράψω κάτι ξεχωριστά. Μια πρώτη μάτια σε κάνει να ανατριχιάζεις, υπάρχει όμως μεγάλο βάθος από πίσω, μια πρόχειρη εξήγηση λίγων γραμμών δε βοηθά στην αναδειξη της πραγματικής εικόνας.
Αστυνομοκρατία και πόσο δε στρατοκρατία μέσα στην πόλη δεν διαπιστώσαμε… (ίσως να ήταν σε εκπαίδευση στην… Κούβα!).
Σε πολλά σημεία κυριαρχούν δυο πορτραίτα, το μεγάλου οραματιστή Σιμόν Μπολιβάρ και του χαρισματικού ηγέτη που τόσο…περίεργα έφυγε από τη ζωή το 2014, Ούγκο Τσάβες.
Ενα πρώτο, πολύ προκαταρκτικό συμπέρασμα: ο Μαδούρο δε μετράει μέρες. Δεν πέφτει. Παρά τα κτυπήματα απ´ έξω!!!
Θα τον ρίξουν; Αυτό χωράει συζήτηση… Είναι έτοιμοι να επέμβουν στρατιωτικά; Να κάνουν θαλάσσιο αποκλεισμό; Και αν εκεί, τριγύρω εμφανιστούν καράβια με άλλες σημαίες; Ας πούμε, ρωσικές;
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου