Τιμητική επιμέλεια από Αντώνη Αντωνά – Συγγραφέα – Ερευνητή. (Αποσπάσματα με πρόσθετες πληροφορίες και σχόλια.)
ΧΡΙΣΤΑΚΗΣ ΑΝΤΩΝΑΣ, Ο ΗΡΩΑΣ ΠΟΥ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΛΙΓΟΥΣ ΣΥΜΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ ΤΟΥ, ΠΟΥ ΠΑΡ΄ΟΛΟΝ ΟΤΙ ΠΡΟΔΟΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΦΘΗΚΑΝ ΕΠΕΣΑΝ ΜΑΧΟΜΕΝΟΙ ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ….ΚΑΙ ΜΙΜΗΘΗΚΑΝ ΤΗΝ ΑΥΤΟΘΥΣΙΑ ΤΟΥ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΗΡΩΩΝ ΜΑΣ….
Αυξεντίου: «Μάθατε πως πολεμούν οι Έλληνες… Θα μάθετε και πως πεθαίνουν»
Και έγινε άσβεστη λαμπάδα Ελευθερίας …. Όπως όλοι οι ήρωες μας …
«Και περισότερη τιμή τους πρέπει, διότι παρ΄ όλον ότι οι ολίγοι γνώριζα ότι ο Εφιάλτης θα φανεί και οι μύριοι βάρβαροι θα περάσουν, φύλαξαν Θερμοπύλες και έπεσαν μαχόμενοι και αήττητοι …… Ω ΞΕΙΝ ΑΓΓΕΛΕΙΝ ΤΟΙΣ ΕΛΛΗΣΙ (Ν), ΟΤΙ ΤΗΔΕ ΚΕΙΜΕΘΑ ΤΟΙΣ ΚΕΙΝΩΝ ΡΗΜΑΣΙ ΠΕΙΘΟΜΕΝΟΙ …
ΜΑΥΡΕΣ ΜΕΡΕΣ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΥΛΛΟΓΗΣ ΤΟΥ ΑΥΓΟΎΣΤΟΥ 1974. Β΄ ΑΤΤΙΛΑΣ. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ, ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΞΕΧΝΙΕΤΑΙ.
Μεταξύ 14ης και 15ης Αυγούστου υπήρξε ηρωϊκή αντίσταση των παλληκαριών της Εθνικής Φρουράς του 226 Τ.Π. στο Παλαίκυθρο, αλλά και παντού όπου οι υπέρτεροι εισβολείς ύπουλα επιτέθηκαν …..Εγκαταλελειμμένοι, προδομένοι και σχεδόν άοπλοι οι ηρωικοί μας εθνοφρουροί, περικυκλώθηκαν από μύριους εισβολείς γιουρούκκηδες και από δεκάδες τουρκικά τανκς και κανονιοβολήθηκαν ανηλεώς…. Πληγωμένοι και ετοιμοθάνατοι, αφού επέφεραν μεγάλες απώλειες στον εχθρό αρκετοί συνελήφθησαν, από τους βαρβάρους και βασανίσθηκαν βάναυσα για μέρες…. ως εκδίκηση για την ηρωϊκή τους αντίσταση….. Μεταξύ αυτών και ο ήρωας αδελφός μου Χριστάκης Αντωνάς, ο οποίος ημιθανής πλέον προτού χάσει τις αισθήσεις του πολυβολώντας βροντοφώναξε… εξ ονόματος όλων των συμπολεμιστών του ΕΓΩ ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΙΔΟΜΑΙ…Προτού αφήσει την τελευταία του πνοή έφτυσε τους βασανιστές του! (Ένορκες μαρτυρίες συμπολεμιστών του, που κατόρθωσαν να διαφύγουν.)
Δεν γνωρίζουμε την ακριβή ημερομηνία εκτέλεσης των εθνομαρτύρων μας.
Τα οστά τους ανευρέθηκαν καμένα και με εμφανέστατα σημάδια βάρβαρων βασανισμών… και με μια σφαίρα στο κεφάλι . Εντοπίσθηκαν πεταμένα και καμένα, στη τουρκοκρατούμενη περιοχή το 2007 πεταμένα σε πηγάδι και αφού ταυτοποιήθηκαν το 2010 παραδόθηκαν, οπότε και έγιναν πάνδημες κηδείες από την Εθνική Φρουρά με τιμές ηρώων …. Τιμής και Μνήμης Ένεκεν επίσης, αναφέρω και τα ονόματα των υπολοίπων ηρωϊκών συμπολεμιστών του Χριστάκη Αντωνά, που έπεσαν μαχόμενοι στην άνιση μάχη του Παλαικύθρου και των οποίων τα τιμημένα οστά ανευρέθηκαν σε πηγάδι, στην τουρκοκρατούμενη περιοχή στο τουρκικό χωριό Αγυιά, το οποίο ήταν άντρο εγκληματιών τούρκων εξτρεμιστών της ΤΜΤ, μετά από σχεδόν 33χρόνια. «Δεν πεθάνατε, αδιάφορο αν τα χρόνια περνάνε, τότε οι νεκροί πεθαίνουνε, όταν τους λησμονάμε…» Αντωνάς Χριστάκης, 2. Χρίστου Στέλιος του Ελευθερίου, 3. Αβραάμ Λευτέρης του Γεωργίου, 4. Αδάμου Αδάμος του Παναγή, 5. Αντωνίου Στέλιος του Ανδρέα, 6. Γιάννης Γιωρκής του Γεράσιμου, 7. Γιαννίκου Ιωάννης του Μιχαήλ, 8. Θεοδούλου Μιχαλάκης του Ανδρέα, 9. Γεωργίου Ελευθέριος του Ανδρέα, 10. Σαββόπουλος Ανδρέας του Γεώργιου, 11. Φωτίου Παναγιώτης του Αντωνίου, 12. Φωτίου Κώστας του Ανδρέα, 13.Σιδερά Μιχαλάκης του Σταύρου.
Οι άνδρες του 226 ΤΠ μαζί με ολιγάριθμους άλλους εθνοφρουρούς, που αποδεκατισμένοι από τα τουρκικά τανκς, άλλων ταγμάτων, προέβησαν σε συγκλονιστικές πράξεις γενναιότητας και ανδρείας. Με ελάχιστα πυρομαχικά και οπλισμό με υλικά πεπαλαιωμένα, για τα δεδομένα της εποχής, με επικοινωνίες μηδαμινές κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν τον πολύ ισχυρότερο σε μέσα και οπλισμό τουρκικό στρατό, που από ενάρξεως των επιχειρήσεων εισβολής είχε καθολική αεροπορική και ναυτική υποστήριξη, αλλά και το κυριότερο είχε ταυτόχρονα πράσινο φως από τους δόλιους Αγγλοαμερικανούς. Η Κύπρος μηδέν αεροπλάνα, πλοία και μόνο περί τα 20 σαράβαλα τανκς Β΄ΠΠ. Σημ. Σημαντικό ρόλο στην ανεύρεση μετά από σχεδόν 36 χρόνια, του ομαδικού τάφου, έπαιξε και η αδελφή μου Κατερίνα και ο επιζών συμπολεμιστής και φίλος του Χριστάκη Κυριάκος Μιχαήλ. Όλα τα ιερά οστά έφεραν εμφανέστατα σημάδια κακοποίησης.. (Σπασμένα καμένα και ακρωτηριασμένα όλα τους τα οστά).
Ήταν η 14η προς *15η Αυγούστου 1974.. (Από 20 Ιουλίου μέχρι και 15 Αυγούστου οι βάρβαροι παραβίασαν 57 φορές την εκεχειρία και οι … ειρηνευτές ΟΗΕ δεν είδαν και δεν άκουσαν τίποτα οι δόλιοι …)
Σημ. Στο τέλος υπάρχει πρόσθετη καταγγελία για την ανεπίτρεπτο στάση ορισμένων αρμοδίων-αναρμοδίων έναντι των ηρώων. Αφιερώνω λοιπόν και σε αυτούς εξαιρετικά το πιό κάτω δημοσιευθέν παλαιότερα λυρικό – επικό πόνημα , ίσως κάποια στιγμή αντέξουν να το διαβάσουν και συνειδησιακά πλέον αρχίσουν να τιμούν και να αντιμετωπίζουν τους νεκρούς εθνομάρτυρες μας ….. με τις πρέπουσες τιμές …..και όχι με απρέπεια. ασέβεια και αδιαφορία ….
*Η δεύτερη βάρβαρη εισβολή αποδεικνύει για ακόμη μια φορά ότι οι Τούρκοι δεν σέβονται ούτε ιερές χριστιανικές εορτές, ούτε ιερά και όσια … Ο Δεκαπενταύγουστος είναι από τις ιερότερες εορτές μας… Θεωρείται ως μικρό Πάσχα και γιορτάζεται με μεγάλη λαμπρότητα σε όλο τον Χριστιανικό κόσμο. Το μάτωσαν οι τουρκομογγόλοι και τα δάκρυα της Παναγιάς, που έρρεαν σαν χείμαρροι δεν μπόρεσαν να απαλύνουν τον ανείπωτο πόνο μας. Μόνο παρηγοριά και κουράγιο μας έδωσαν. 550 εκκλησίες σύλησαν και κατά την πρώτη εισβολή και κατά την δεύτερη . … 5000 αμάχους δολοφόνησαν, 300000 Κυπρίους εκτόπισαν από τις πατρογονικές τους εστίες …. 850 ομήρους γυναίκες κακοποίησαν βάναυσα…37% των εδαφών μας υπό κατοχή …. Κ.ά.π.
Οι νεκροί αδελφοί μας ήρωες.
(Λυρικό και επικό)
Αφιερωμένο τιμής ένεκεν στον ήρωα αδελφό μου, Χριστάκη Αντωνά και τους συμπολεμιστές του Έλλαδίτες και Έλληνες της Κύπρου, που την ζωή τους πρόσφεραν αντίδωρο θυσίας, αλλά και αθανασίας.
«Κανένας ήρωας δεν είναι αθάνατος μέχρι να πεθάνει.»
Οι νεκροί μας αδελφοί ήρωες. Εσχάτη Ικεσία. Η μέρα εσκοτείνιασε./ ολική έκλειψη ο ήλιος έχει../ Μαύροι καπνοί υψώνονται,/ τους ουρανούς καλύπτουν./ Τα λεύτερα πουλιά τα θεόθρεφτα,/ της Κύπρου, μαζί με τα περιστέρια,/ μαυρισμένα, φοβισμένα φεύγουν./ Φεύγουν τα ειρηνικά άσπρα περιστέρια,/ φεύγουν, φεύγουν τρομαγμένα./ Μαύρα κοράκια, νεκρικά, σαν χάροντες,/ πετούν πια, στους ουρανούς μας μένουν,/ μαζί με τα τουρκικά αεροπλάνα,/ που βόμβες σε γυναικόπεδα σπέρνουν./ Η νύχτα που φεγγαρόφωτη ήταν,/ μ΄ολόγιομο λαμπρό φεγγάρι,/ κακός οιωνός, έκλειψη είχε και αυτό. / Μαύρισ΄ η νύχτα, αβυσσαλέο σκότος,/ χάθηκαν το φεγγάρι και τ΄ αστέρια./ Οι Κύπριοι ήρωες, όρθιοι τα τανκς, / με τα παλιά μαρτίνια πυροβολούν./ Τα τούρκικα τανκς τους κανονιοβολούν,/ μ΄ αυτοί μένουν στις θέσεις τους ακλόνητοι,/ που η πατρίδα, τους όρκισε, να υπερασπιστούν, / ποτέ μην κάνουν πίσω, οι ριζωμένοι βράχοι./ «Την πατρίδα ουκ ελάττω παραδόσω»,/ ορκιστήκανε και τον όρκο τον τιμήσανε. / Πληγωμένα κατακαμένα, τα ουρανόφταστα,/ παλληκάρια, πεισματικά όρθια συνεχίζουν νάναι./ Ηρωικά να πολεμούν, τα τιμημένα,/ σκαλοπάτια ανεβαίνοντας της λευτεριάς./ Από τα τανκς περικυκλώθηκαν,/ αλλά ποτέ δεν παραδόθηκαν./ Και όταν η μοιραία στιγμή,/ αναπάντεχα έρχεται, / με οδύνη την τελευταία πνοή,/ αρχίζουν να αφήνουν./ Τους Τούρκους δεν μπορούν/ πιά μ΄ αυτοθυσία να πολεμούν./ Κάποιοι τους εγκατέλειψαν./ Σφαίρες άλλες δεν έχουν,/ μία μόνο, για τον εαυτό τους φύλαξαν…/ Ψυχομαχούν, ικετεύουν και προσεύχονται,/ δεν θέλουν για να φύγουν,/ τους Τούρκους θε΄ να πολεμούν. / Βοήθεια για νάρθει, μάταια προσδοκούν!/ Πέφτουν κορμιά λεβέντικα, αιματοβρεγμένα,/ με τα χώματα, τα ιερά της Κύπρου σμίγουν./ Η τιμημένη δόξα, με τον χάροντα,/ χέρι – χέρι, για τα πάνθεα ουράνια, ωδεύουν… / Αγιάζεται το αίμα τους, / τα λεβεντοκορμιά τους,/ τα πολεμοκαπνισμένα,/ που μυροφόρες νύφες τ΄ αλείψανε, / έτοιμα στην αθανασία,/ στον παράδεισο να παν./ Με μύρα αθάνατα της θεάς, / Κύπριδας Αφροδίτης καμωμένα. / Σε κύπελλο, απ΄ του Τρόοδους, / το χρυσόδενδρο, την *Λατζιά,/ τα χρυσοπράσινα φύλλα καμωμένο. / Απ΄ της Κερύνειας τα γιασεμιά,/ τα μοσχομυρισμένα ρόδα./ Της Μόρφου τους λεμονανθούς,/ των κυκλάμινων, των γλαδιόλων./ Του Πενταδάκτυλου του Διγενή/ Ακρίτα, θρυλικού βουνού, απόσταγμα,/ αγριολούλουδων, ανεμώνων,/ γλιστροκουμαριάς, δάφνης, άλλιου,/ της άνθεμις, του κρόκου της Αφροδίτης. / Των λυγερόκορμων κυπαρισσιών/ του Κυπαρισσόβουνου τ΄ άρωμα,/ Της Μεσαρκάς τα φούλια, / των μεθυστικών νυχτολούλουδων,/ της ζουλατζιάς, της αροδάφνης./ Της Αμμοχώστου το θαλασσινό,/ άρωμα της Σαλαμίνας,/ με την χρυσή την άμμο./ Του Καρπασιού του θυμαρίσιου,/ του χαμομηλιού άρωμα,/ αιώνιο κράμα μύρου αθανασίας. / Νεκρά τα σώματα τα ιερά,/ όχι νεκρές οι ψυχές τους,/ πλανώνται μέχρι σήμερα,/ σαν άσβεστοι κομήτες πεντάχρυσοι,/ πάνω απ΄ της Κύπρου τ΄ άπειρο,/ του ολόφωτου ξάστερου ουρανού./ Σαν λαμπάδες με ιερή φλόγα Αγίου Φωτός,/ μετέωρα κρεμασμένες στον θόλο,/ του Αποστόλου Ανδρέα, της σκλαβωμένης,/ Αγίας Καρπασίας, πολιορκημένη εκκλησιά./ Το πνεύμα τους, αγέρηδες δυνατούς,/ μελτέμια θα σηκώσει, σίφουνας,/ καταιγίδα, θα γενεί κάποια στιγμή,/ τους Τούρκους ν΄ αποδιώξει. / Η Κύπρος, τα μαύρα σύννεφα,/ σκλαβιάς σύντομα θα τα σπρώξει…/ Τιμημένα και ένδοξα νέα μας παλληκαριά,/ που την ζωή σας δώσατε στην ηρωική πατρίδα…/ Αυτή η μικρή Κύπρος σας, η πολύπαθη,/ αλλά ηρωική και περήφανη,/ πάντα θα σας θυμάται,/ θα σας ευγνωμονεί,/ που με το αίμα σας το ιερό, / το αίμα της υπέρτατης θυσίας,/ την γη της την ποτίσατε, / αθάνατη έγινε, αγίασμα την βρέχει./ Νέα βλαστάρια αναγέννησης,/ φυτρώνουν παλληκάρια,/ της δικής σας αυτοθυσίας,/ τιμής κι΄ ευψυχίας./ Ούριοι άνεμοι ελευθερίας, στη Κύπρο,/ θα φυσήξουν, τα μαύρα σύννεφα,/ και τους κατακτητές, θε΄ ν’ αποτραβήξουν./ Τα λευκά ειρηνικά περιστέρια πάλι,/ τον ουρανό της Κύπρου θε΄ να πλημυρίσουν./ Ω! νεκροί μας, τιμημένοι ένδοξοι αδελφοί,/ δικά μας αδέλφια, ηρωικά παλληκάρια…/ Αιωνία σας η μνήμη…
Αντώνης Αντωνάς
*Η Λατζιά είναι σπάνιος πολύκλαδος θάμνος έως μικρό δέντρο με ύψος μέχρι 10 μέτρα. Έχει φύλλα απλά, πλατυσμένα ως κυκλικά, μήκους 1,5-6(-10) εκ. και πλάτους 1-5 (-8) εκ., με γυαλιστερή άνω επιφάνεια χρώματος σκούρου πράσινου και πυκνό χρυσό μέχρι καφετί τρίχωμα στην κάτω επιφάνεια, παρυφές οδοντωτές και νεύρα εμφανή στην κάτω επιφάνεια. Εξ ου και η ονομασία Χρυσοπράσινο φύλλο. Η εξάπλωσή της περιορίζεται μόνο στα πυριγενή πετρώματα της οροσειράς του Τροόδους. Τον Φεβρουάριο του 2006, με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου της Κύπρου, η λατζιά ανακηρύχθηκε σε εθνικό δέντρο της Κύπρου.
Αυτά τα λίγα και άλλα μύρια, για την περήφανη Κύπρο, που όλοι την εγκατέλειψαν, τηναγκαθοστεφανωμένη, χιλιοσταυρωμένη, αλλά και δαφνοστεφανωμένη Ηρωίδα…Μ΄αθάνατο νερό ποτίστηκε, με αγιασμένο μύρο την αλοίψανε, μ΄ αγίασμα των «σκλαβωμένων» Αποστόλων Βαρνάβα και Ανδρέα την αγίασαν, με θεία κοινωνία την κοινώνησαν….
ΤΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΟΥΚ ΗΜΠΟΡΩ, ΤΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΛΑΛΩ ΟΥΚ ΟΙΔΑ. Ο ΛΟΓΙΣΜΟΣ ΣΚΟΤΙΖΕΤΑΙ, ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΤΕΡΕΥΕΙ ΚΑΙ Ο ΘΥΜΟΣ ΘΕΡΙΕΥΕΙ …. ΠΥΡΡΕΙΑ ΔΑΚΡΥΑ ΧΥΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΣΜΙΓΟΥΝ ΑΧΝΙΖΟΝΤΑ, ΜΕ ΤΑ ΑΙΜΑΤΟΒΡΕΚΤΑ ΧΩΜΑΤΑ, ΠΟΥ ΣΚΕΠΑΣΑΝ ΤΟΥΣ ΤΙΜΗΜΕΝΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΕΛΛΑΔΙΤΕΣ.
Η ιστορία αδέκαστα κατέγραψε τα δραματικά γεγονότα, που προηγήθηκαν του προμελετημένου εγκλήματος και δεν χρειάζεται να επεκταθώ.
Εν συντομία 15η Ιουλίου 1974 το επαίσχυντο και άφρων πραξικόπημα … 20η Ιουλίου, ακολουθεί η βάρβαρη τουρκική εισβολή ΑΤΤΙΛΑΣ 1 και η Κύπρος εγκαταλείπεται … χαρακτηριστική η φράση του προδότη χουντικού Στρατηγού Μπονάνου … ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΒΟΜΒΑΡΔΙΖΟΥΝ … ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΑΣ … και την 14η Αυγούστου μετά από τις δήθεν ειρηνευτικές συνομιλίες στην *Γενεύη τις οποίες οι βάρβαροι οδήγησαν σκόπιμα σε αδιέξοδο η χαριστική βολή …. ΑΤΤΙΛΑΣ 2. *Μετά την κατάρρευση των συνομιλιών και την νέα τουρκική εισβολή ΑΤΤΙΛΑΣ 2, η ελληνική κυβέρνηση ουδεμία στρατιωτική βοήθεια προσέφερε στην Κύπρο και κατά τη διάρκεια της περιόδου της Διάσκεψης της Γενεύης, αλλά και μετά την κατάρρευση τους. Οπως ανέφερε ο Καραμανλής στον Κληρίδη … η Ελλάδα ουδεμία βοήθεια μπορούσε να προσφέρει στη Κύπρο….. Η ΚΥΠΡΟΣ ΚΕΙΤΑΙ ΜΑΚΡΑΝ… Είχαν μιλήσει και τηλεφωνικώς μετά τις δηλώσεις Μαύρου ενώπιον Κληρίδη και ΥΠΕΞ Ομήρου ότι «Μεταξύ πολέμου και ντροπής θα επιλέξουμε το πρώτο» με το οποίοι συμφώνησαν και Κληρίδης και Ομήρου. Άλλο τι λέει ο Μαύρος και άλλο τι λέω εγώ δήλωσε και «μεταξύ πολέμου και ντροπής» επελέγη πλέον το ΔΕΥΤΕΡΟ. Τόσον ο αείμνηστος φίλτατος Υπουργός Προεδρίας Παντελής Κούρος, σε συνεντεύξεις του, αλλά και αφηγήσεις του προσωπικά σε εμένα τις οποίες κατέγραψα αποκάλυψε πολύ περισσότερα και επιβεβαίωσε τα πιο πάνω. Ο δε τότε ΥΠΕΞ Ι. Ομήρου στο νέο του βιβλίο «Καταγραφή» αποκαλύπτει ακόμη περισσότερες άγνωστες πτυχές, που δεν τιμούν την στάση της τότε Ελληνικής κυβέρνησης…. Μια στάση, που μόνο σε απόκληρη και νόθα θυγατέρα άρμοζε…(Στο νέο υπό έκδοση αποκαλυπτικό βιβλίο μου ΣΤΑΓΟΝΕΣ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΓΝΩΣΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ επίσης καταγράφονται ΟΛΑ!)
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΝΤΩΝΑΣ
13 σχόλια:
Αιωνία δόξα και τιμή σε όλους τους πεσόντες ήρωες Ελλαδίτες αδελφούς και Κυπρίους ΕΛΛΗΝΕΣ που πρόσφεραν το αίμα τους ως αντιδωρο θυσίας και αθανασίας .
Μ.Ρ. Από κατεχόμενη Κερύνεια που θρήνησε στενούς συγγενείς και φίλους που κατέσφαξαν οι μύριοι βάρβαροι.
Χειμαρο δακρυων μου προκαλεσε το συγκινητικο αφιερωμα.
Αιωνια η μνημη.
Πολα
Τοτες οι ηρωες πεθσινουνε οταν τους λησμοναμε.
Μαζι με αυτους να θυμομαστε και τους προδοτες και να τους καταριωμαστε.
Κατσ. Κ.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ Β.Π. ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΣΣΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΑ ΑΠΟ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟ.
ΣΤΙΣ ΜΑΝΕΣ ΤΩΝ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΩΝ
του Αντώνη Αντωνά.
Με Κεφαλαία.
ΜΕ ΠΟΝΟ ΤΟΥΣ ΓΙΟΥΣ ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ,
ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ, ΤΙΣ ΜΑΧΕΣ.
ΑΚΟΥΜΠΙΣΜΕΝΕΣ ΞΑΓΡΥΠΝΕΣ,
ΟΙ ΠΟΝΕΜΕΝΕΣ ΜΑΝΕΣ,
ΣΤΗ ΚΑΓΚΕΛΕΝΙΑ ΕΞΩ ΠΟΡΤΑ,
ΜΕΣ΄ΤΑ ΛΙΟΠΥΡΙΑ, ΤΗΝ ΒΑΡΥΧΕΙΜΩΝΙΑ….
ΣΚΟΥΡΙΑΣΕ ΤΟ ΚΑΓΚΕΛΟ, ΛΥΓΙΣΕ Η ΠΟΡΤΑ,
ΤΟ ΣΚΟΥΡΙΑΣΑΝ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ,
Ο ΠΟΝΟΣ ΤΑ ΣΙΔΕΡΑ ΛΥΓΙΣΕ,
ΚΥΡΤΩΣΑΝ ΟΙ ΜΑΡΑΖΩΜΕΝΕΣ ΜΑΝΕΣ,
ΑΠ΄ ΤΗΝ ΑΝΑΜΟΝΗ ΤΩΝ ΣΠΛΑΧΝΩΝ ΤΟΥΣ.
ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΛΥΓΙΖΑΝ ΣΤΟΝ ΠΟΝΟ,
ΟΙ ΕΛΠΙΔΕΣ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΤΟΥΣ ΕΔΙΝΑΝ,
ΚΑΙ ΑΝ ΓΟΝΑΤΟΥΣΑΝ ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ,
ΗΤΑΝ ΓΙΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΚΑΙ ΙΚΕΣΙΑ,
ΣΤΟΝ ΘΕΟ, ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ.
ΠΕΡΑΣΑΝ ΜΑΥΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΣΕΚΤΑ,
ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΑΝ ΑΛΛΟ ΟΙ ΨΥΧΕΣ ΤΟΥΣ,
ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ ΑΙΩΝΙΑ, ΣΤΕΡΕΨΑΝ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΤΟΥΣ,
ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ, Ν΄ΑΝΑΠΑΥΘΟΥΝ ΚΑΙ ΑΥΤΕΣ,
ΚΛΕΙΣΑΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΕ ΠΙΚΡΑ, ΕΦΥΓΑΝ ΟΙ ΨΥΧΕΣ ΤΟΥΣ,
ΣΥΝΕΧΙΣΑΝ ΝΑ ΠΕΤΑΛΟΥΔΙΖΟΥΝ, ΓΥΡΩ, ΟΛΟΓΥΡΑ ΚΑΙ ΨΑΧΝΑΝ
ΤΟΥΣ ΛΕΒΕΝΤΕΣ ΤΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΡΙΖΩΜΈΝΟΥΣ ΒΡΑΧΟΥΣ,
ΠΟΥ ΑΝ ΚΑΙ ΗΞΕΡΑΝ ΟΤΙ ΟΙ ΜΥΡΙΟΙ ΒΑΡΒΑΡΟΙ ΘΑ ΠΕΡΝΟΥΣΑΝ,
ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΟΥΚ ΕΛΑΤΩ ΒΡΟΝΤΟΦΏΝΑΖΑΝ,
ΚΑΙ ΗΡΩΙΚΑ ΕΠΕΦΤΑΝ ΞΑΝΑ ΣΗΚΩΝΟΝΤΑΝ,
ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΑΝ ΜΕ ΠΕΙΣΜΑ ΠΟΛΕΜΟΥΣΑΝ.
ΤΙ ΨΑΧΝΕΤΕ ΠΟΝΕΜΕΝΕΣ ΨΥΧΕΣ ΣΤΗ ΓΗ;
ΣΤΟΥΣ ΟΥΡΑΝΟΥΣ ΑΝΕΒΕΙΤΕ, ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΣΑΣ
ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΝΤΑΜΏΣΕΤΕ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΕΚΕΙ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ,
ΑΓΚΑΛΙΑΣΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΥΣ,
ΠΟΥ ΗΡΘΑΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥΣ,
ΣΑΡΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ,
ΝΑ ΣΜΙΞΟΥΝ ΞΑΝΑ, Ν΄ΑΝΑΠΑΥΘΟΥΝ
ΚΑΙ ΛΥΤΡΩΜΟ ΝΑ ΕΧΟΥΝ.
ΠΥΡΡΕΙΑ ΔΑΚΡΥΑ ΧΑΡΑΣ ΑΝΑΜΙΚΤΑ ΜΕ ΛΥΠΗ,
ΣΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΤΑ ΑΓΙΟΧΩΜΑΤΑ ΠΕΦΤΟΥΝ,
ΧΕΙΜΑΡΡΟΙ ΘΕ ΝΑ ΓΕΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ,
ΣΤΑ ΤΑΡΑΓΜΕΝΑ ΝΕΡΑ ΤΗΣ ΚΕΡΥΝΕΙΑΣ ΘΕ ΝΑ ΠΝΙΞΟΥΝ,
ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΕΝΤΑΔΑΚΤΥΛΟ ΣΤΑ ΤΑΡΤΑΡΑ ΘΑ ΡΙΞΟΥΝ.
ΑΣ ΑΝΑΠΑΥΣΕΙ Ο ΠΟΝΟΨΥΧΟΣ ΘΕΟΣ,
ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ, ΠΟΥ ΜΕ ΤΟΣΟ ΠΟΝΟ ΦΥΓΑΝ,
ΝΑ ΑΠΟΤΑΞΕΙ ΤΟ ΚΑΚΟ, ΤΗΝ ΛΥΠΗ ΤΗΝ ΑΝΕΙΠΩΤΗ
ΚΑΙ ΛΥΤΡΩΜΟ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΕΚΕΙ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΟΠΟΥ ΠΗΓΑΝ …
ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΑΙΩΝΙΑ ΣΤΙΣ ΤΙΜΗΜΕΝΕΣ ΜΑΝΕΣ, ΠΑΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΜΑΣ…
Τέτλαθι δη, κραδίη και κύντερονάλλο ποτ’ έτλης. (Οδύσσεια υ΄ 18.) Κράτα καρδιά μου, πολύ σκληρότερο έχεις βαστάξει πόνο”.
Καρτερούμεν μέραν νύχταν
να φυσήσει ένας αέρας
στουν τον τόπον πο `ν καμένος
τζι’ εν θωρεί ποτέ δροσιάν
Για να φέξει καρτερούμεν
το φως τζιήνης της μέρας
πο `ν να φέρει στον καθ’ έναν
τζιαι δροσιάν τζαι ποσπασιάν
Του Δ. Λιπέρτη.
ΤΙΜΗ ΑΙΩΝΙΑ ΣΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ. ΝΤΡΟΠΗ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ.
Μ.Μπ. ΑΠΟ ΑΔΕΛΦΗ ΚΡΗΤΗ
34 αιωνες η Κυπρος ηταν και θα ειναι Ελληνικη. Αυτο το διεγραψαν Εφιαλτες και Ιουδες το 74.
Ρενος
Από Μίνω. ΕΟΚΑ ΑΝΕ
ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ …. ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΠΡΟΔΩΣΑΝ ΚΑΙ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΑΝ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΠΡΟ. ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΞΕΧΝΑΜΕ ΠΟΤΕ...
Του Εθνικού ποιητή μας Κ. Μόντη …..
Μητέρα, αν το βρεις βαρύ το γράμμα μου,
είναι που σκύβει απάνω του ο Πενταδάκτυλος φορτωμένος Τούρκο,
αν το βρεις ασήκωτο,
είναι που γονατίζει απάνω του ο Πενταδάκτυλος φορτωμένος Τούρκο.
Είναι ένα μεγάλο πρόβλημα ο Πενταδάκτυλος, μητέρα.
Στο κάτω-κάτω το Μόρφου δεν το βλέπουμε,
στο κάτω-κάτω την Κερύνεια δεν τη βλέπουμε,
την Αμμόχωστο δεν τη βλέπουμε,
όμως αυτός είν’ εκεί απέναντί μας ,
όμως αυτός είναι διαρκώς εκεί απέναντί μας ,
και μας κοιτάζει , και μας κοιτάζει μ’ ένα τρόπο …
και κάθεται βραχνάς και μολύβι στο στήθος μας,
όμως αυτός είν’ εκεί απέναντί μας ,
και δεν μπορεί να κρυβεί σαν το Μόρφου,
και δε μπορεί να κρυβεί σαν την Κερύνεια
και σαν την Αμμόχωστο.
Και λέει: “Λοιπόν’;
και μας ρωτά: “Λοιπόν’;
[…]
Την περιμέναμε μέσʼ απʼ τους καπνούς και τις φλόγες της κοιλάδας των Κέδρων,
Την περιμέναμε απʼ το ξάγναντο του Τρίπυλου,
την περιμέναμε βουτηγμένοι ως το λαιμό
στη θάλασσα της Κερύνειας,
συγκρατούσαμε το ξεψύχισμά μας να μας προφτάξει.
Φυλλομετρούσαμε την Ιστορία της.
Φυλλομετρούσαμε σαν ευαγγέλιο την Ιστορία της
-«να εδώ κʼ εδώ κʼ εδώ»-
και την περιμέναμε,
κι «όχι, δεν μπορεί να μην έρθει», λέγαμε
κι «όχι, δεν γίνεται να μην έρθει», λέγαμε
κι όπου ναʼ ναι άκου την με τους Σπαρτιάτες της
και τα «Υπό σκιάν» και τα «Μολών λαβέ» και τον «Αέρα»,
κι όπου ναʼ ναι άκου την!
Και πραγματικά μια νύχτα έφτασε το μήνυμα πως η Ελλάδα ήρθε.
Τι νύχτα ήταν εκείνη, μητέρα,
τι αντίλαλος ήταν εκείνος,
τι βουητό ήταν εκείνο που σάρωσε το νησί!
Αγκαλιαστήκαμε κλαίγοντας και πηδούσαμε
και φιλιόμαστε και νοιώθαμε ρίγη να μας περιλούουν
και τα στήθια μας φούσκωναν να διαρραγούν
κʼ η καρδιά μας χτυπούσε να της ανοίξουμε να βγει.
οι χαροκαμένοι ξέχασαν τα παιδιά τους
και τους αδελφούς και τους πατέρες
κʼ έκλαιγαν για την Ελλάδα πια,
κʼ έχασκαν μʼ ένα γελόκλαμα.
Κʼ έλεγαν οι δάσκαλοι «Είδατε;»
Και λέγαμε όλοι «Είδατε;»
Ώσπου την άλλη μέρα πέσαμε ως το βυθό
ώσπου την άλλη μέρα πέσαμε πέρα απʼ το βυθό,
ώσπου την άλλη μέρα βούλιαξε το Τρίπυλο, ώσπου την άλλη μέρα πισωπάτησε
σιωπηλό το Τρόοδος να βρει βράχο να καθίσει,
ώσπου την άλλη μέρα γούρλωσε τα μάτια η Αίπεια,
ώσπου την άλλη μέρα γούρλωσαν τα μάτια οι Σόλοι και το Κούριο
κʼ οι αγχόνες της Λευκωσίας
γιατί η Ελλάδα δεν ήρθε,
γιατί ήταν ψεύτικο το μήνυμα,
ψέμα η Ελληνική μεραρχία στην Πάφο,
γιατί μας είπαν ψέμα οι ουρανοί και ψέμα οι θάλασσες
και ψέμα τα χελιδόνια και ψέμα η καρδιά
και ψέμα οι Ιστορίες μας,
ψέμα, όλα ψέμα.
Είχε λέει, άλλη δουλειά η Ελλάδα,
κάτι πανηγυρισμούς,
κ ήμαστε και μακριά και δεν μπορούσε, λέει,
λυπόταν, δεν το περίμενε,
ειλικρινά λυπόταν,
ειλικρινά λυπόταν πάρα πολύ.
Κʼ οι δάσκαλοί μας έσκυψαν ντροπιασμένοι,
και τα «Εγχειρίδια» έσκυψαν ντροπιασμένα
κʼ οι δάσκαλοί μας τρέμουν τώρα πια,
και τα «Εγχειρίδια» τρέμουν τώρα πια
όσο πλησιάζουν τα περί Θερμοπυλών και τα περί Σαλαμίνος…
Δεν κάνω ποίηση, μητέρα,
έχω αντίγραφα.
ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΛΥΠΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ …. ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ, ΑΛΛΑ ΑΝΑΙΣΧΥΝΤΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΑΝ ΑΦΟΥ ΘΩΚΟΥΣ ΚΑΤΕΛΑΒΑΝ ΟΤΑΝ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΕΡΡΕΕ....
Ο Γιώργος Σεφέρης είχε μια ιδιαίτερη σχέση με την Κύπρο, την οποία εκδήλωνε με κάθε τρόπο. Το 1931, όταν υπηρετούσε ως πρόξενος στο Λονδίνο, έγραφε στην αδελφή του Ιωάννα Τσάτσου να του στείλει πληροφορίες για την επανάσταση στο νησί. Σε ένα γράμμα με παραλήπτη και πάλιν την αδελφή του, τον Οκτώβριο του 1954, σημειώνει για την Μεγαλόνησο:
«…Τον έχω αγαπήσει αυτόν τον τόπο. Ίσως γιατί βρίσκω εκεί πράγματα παλιά που ζουν ακόμη, ενώ έχουν χαθεί στην άλλη Ελλάδα… ίσως γιατί αισθάνομαι πως αυτός ο λαός έχει ανάγκη από όλη μας την αγάπη και όλη τη συμπαράστασή μας. Ένας πιστός λαός, πεισματάρικα και ήπια σταθερός. Για σκέψου πόσοι και πόσοι πέρασαν από πάνω τους: Σταυροφόροι, Βενετσιάνοι, Τούρκοι, Εγγλέζοι – 900 χρόνια. Είναι αφάνταστο πόσο πιστοί στον εαυτό τους έμειναν και πόσο ασήμαντα ξέβαψαν οι διάφοροι αφεντάδες πάνω τους. Και τώρα γράφουν στους τοίχους των χωριών τους: “Θέλομεν την Ελλάδα μας κι ας τρώγομεν πέτρες…”. Θα ήθελα οι νέοι μας να πήγαιναν στην Κύπρο. Θα έβλεπαν από εκεί πλατύτερο τον τόπο μας…».
Την ίδια χρονιά έγραψε στον Γιώργο Θεοτοκά: «Υπάρχουν σε μια γωνιά της γης 400 χιλιάδες ψυχές από την καλύτερη, την πιο ατόφια Ρωμιοσύνη, που προσπαθούν να τις αποκόψουν από τις πραγματικές τους ρίζες και να τις κάνουν λουλούδια θερμοκηπίου. Σ’ αυτή τη γωνιά της γης δουλεύει μια μηχανή που κάνει τους Ρωμιούς σπαρτούς-Κυπρίους-όχι-Έλληνες, που κάνει τους ανθρώπους μπαστάρδους, με την εξαγορά και την απαθλίωση των συνειδήσεων, με τις κολακείες των αδυναμιών ή των συμφερόντων».
ΑΥΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΕΛΛΗΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΠΟΥ ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΑΝ ΤΟ 74 ..... ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΕΡΑΝ ΧΑΡΙΝ ΤΩΝ ΦΙΛΟΔΟΞΙΩΝ ΤΟΥΣ ΩΣ ΒΟΡΡΑ ΣΤΟ ΑΔΗΦΑΓΟ ΣΤΟΜΑ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ...... ΑΙΔΩΣ.
ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ ΜΑΣ.
Ντίνα
Επ ευκαιρία για να θυμηθούμε …..
Γιατί ο Καραμανλής το 1974 προτίμησε την ατίμωση; Μαρτυρία: οι ευθύνες του Καραμανλή στο Κυπριακό
Απόσπασμα ….
Όταν ο Κληρίδης απεγνωσμένα ζητούσε βοήθεια .....
Κληρίδης: Για όνομα του Θεού. … Ούτε ένα πλοίο κ. Πρόεδρε;
Καραμανλής: Είστε μόνοι σας. Η Ελλάδα δεν έχει οργανωμένο στρατό, είναι πολύ δύσκολη η κατάσταση, δεν μπορούμε να βοηθήσουμε ….
Κληρίδης: Καλά, ο Μαύρος (υπουργός εξωτερικών στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας) είπε ότι μεταξύ ατίμωσης και πολέμου προτιμούμε τον πόλεμο.
Καραμανλής: Άλλος ο Μαύρος, άλλος εγώ.
Ενώ στα ελληνικά σχολεία οι μαθητές με αφορμή την 17η Νοεμβρίου 1973 συνεχίζουν να μαθαίνουν ότι το Πολυτεχνείο έριξε την Δικτατορία του Παπαδόπουλου και έφερε την Δημοκρατία του Καραμανλή, οι μαθητές αγνοούν ότι η κατάληψη του Πολυτεχνείου έγινε επί Μαρκεζίνη, αφού είχαν προκηρυχθεί εκλογές για τον Φεβρουάριο του 74. Αγνοούν ότι του Πολυτεχνείου έπεται η δικτατορία του Ιωαννίδη, το κυπριακό πραξικόπημα και η προσχεδιασμένη τουρκική εισβολή στην Κύπρο που δημιούργησε το “άλυτο” κυπριακό πρόβλημα. Πού προδόθηκε η Κύπρος από ελληνικής πλευράς;
Ποια ήταν -σύμφωνα με τον Γλαύκο Κληρίδη- η στάση του Καραμανλή στις συνομιλίες της Γενεύης για το Κυπριακό τον Αύγουστο του 1974; Μιλά ο Πόλυς Πολυβίου, νομικός που συνόδευε τον Κληρίδη πρώτα στην Αθήνα (συνάντηση με Καραμανλή και Αβέρωφ), ύστερα στη Γενεύη. Οι Τούρκοι ζητούσαν εν μέσω “Αττίλα Ι” αυτό που ζητούν ως σήμερα. Διχοτόμηση του νησιού, που πρακτικά μπορεί να λάβει διάφορες μορφές. Δεν ήξερε ο Καραμανλής παίρνοντας το αεροπλάνο του Ζισκάρ τι θα αντιμετωπίσει στην Αθήνα ως μεταβατικός πρωθυπουργός; Γιατί δήλωσε πλήρη αδυναμία και προτίμησε την ατίμωση του Αττίλα 2 Ερωτήματα που δεν έχουν λάβει απαντήσεις.
Η μοναδική απάντηση είναι ότι ο Καραμαν-αλής προτίμησε αντι του πολέμου την ντροπη και ξεπλήρωσε τον Ετσεβίτ ο οποίος δήλωνε οτι αν δεν γινόταν η εισβολή … ο Καραμανλής στη Γαλλία θα βρισκόταν ακόμη …. και δημοκρατία στην Ελλάδα γιοκ. Και ετσι χάριν της σφαγής χιλιάδων αμάχων από τους βαρβάρους ο δήθεν εθνάρχης έζησε, βασίλεψε ….. και ξεπλήρωσε την χάριν που του έκανε ο Ετσεβίτ..... αφήνοντας την Κύπρο μας να την αλώσουν βρωμοτούρκοι .....
Το αίμα των νεκρών που σφαγιάστηκαν δικαίωση ζητά και την πραγματική αλήθεια όσον αφορά ΠΡΟΔΟΤΕΣ τα ονόματα των οποίων ήδη έχουν καταγραφεί…… ΑΙΣΧΟΣ ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟΎΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΠΟΓΌΝΟΥΣ ΤΟΥΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΘΑ ΚΕΚΡΑΞΟΥΝ Η ΚΥΠΡΟΣ ΚΕΙΤΑΙ ΜΑΚΡΑΝ …..
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΑΠΟ ΠΡΟΔΟΜΕΝΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ........
ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΠΕΣΟΝΤΩΝ ΠΡΟΔΟΜΕΝΩΝ ΗΡΩΩΝ ΜΑΣ.
Κύπρος Χρυσάνθης, «Εξομολόγηση»
Δόστε μας πίσω τα παιδιά μας,
Και την ψυχή μας, την ψυχή μας.
Δεν έχουν έλεος οι κουβέντες σας,
Δεν έχουν την ξανθή ματιά του βρέφους μας
Οι προσφορές σας οι άρρωστες.
Δόστε μας πίσω τα παιδιά μας
Και την κουρελιασμένη μας ψυχή,
Την ψυχή μας, την ψυχή μας…
Δεν θέλουμε όνομα και τίτλους,
Μήτε επιγράμματα.
Δόστε μας πίσω την ψυχή μας
Το μέσα πλούτος μας
Κι ας είναι ελιά το δείπνο μας
Και το νερό γλυφό.
Δόστε μας πίσω τα παιδιά μας
Και την ψυχή μας.
Μπορείτε Προδότες;
Τ.Α.
Αργύρια πυρακτωμένα έλαβε και η χούντα και ο Καραμανλής για να δώσουν το φιλί της προδοσίας στη Ελληνική Κύπρο. Θα τους καίνε εις τους αιώνες των αιώνων εκεί στην κόλαση που κατέληξαν. Το κοχλάζον αίμα των νεκρών μας θα τους σιγοκαίει συνεχώς. Ανάπαυση ποτέ δεν θα έχουν οι προδότες..... Ανάθεμα τους,
ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ ΒΟΗΘΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΜΑΣ.
Σ.
👌✌✋
ΑΝ ΓΡΑΨΩ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΝΟΙΩΘΩ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΑΘΑΙΝΩ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ Ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΔΙΝΕΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΤΟΥ ΑΛΗΘΕΙΕΣ....ΤΟΤΕ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ ΣΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΤΡΕΠΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΞΕΥΤΙΛΕΣ ΤΟΤΕ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΜΑΣ ....ΝΑ ΓΥΡΙΣΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΝΑ ΚΡΕΜΑΓΑΜΕ ΤΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΜΕ ΤΑ ΠΤΥΧΙΑ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ !!!
Δ.
Δημοσίευση σχολίου