Στην παρουσίαση του νέου του βιβλίου, «Ξυπνάτε Έλληνες», στην οποία παρέστη και ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, κ. Νίκος Χριστοδουλίδης, μαθαίνουμε ότι, ο κ. Κώστας Ν. Χατζηκωστής, απευθυνόμενος προς τον Ν. Χριστοδουλίδη, μεταξύ άλλων, του τόνισε:
«Κύριε Πρόεδρε, κτύπησαν οι καμπάνες της αφύπνισης. Έχετε ιστορική ευθύνη να σώσετε την Κύπρο, όπως είχατε υποσχεθεί. Οι προκάτοχοί σας δεν έγραψαν Ιστορία, έγραψαν την προσπάθεια της παράδοσης».
https://simerini.sigmalive.com/article/2025/6/10/khanetai-e-nekre-zone-ksupneste/ (10.6.25, «Σημερινή»).
Τα λόγια του κ. Χατζηκωστή ήταν μελετημένα. Δεν ήταν της στιγμής. Ανταποκρίνονται πλήρως στην ιστορική αλήθεια. Οι προκάτοχοι του κ. Ν. Χριστοδουλίδη έγραψαν, διαχρονικά, ξεκινώντας από τον Μακάριο μέχρι τον ίδιο (Ν.Χ.), ο ένας μετά τον άλλο, μια τραγική προσπάθεια παράδοσης… Χειρότερα δε από τα πρώτα 24ωρα της πρώτης αιματηρής βάρβαρης τουρκικής εισβολής και πριν ακόμα… (Δηλώσεις και Γλ. Κληρίδη σε μυστική συνάντηση-αστραπή, με Βρετανό αξιωματούχο στη Λευκωσία… βιβλίο «Διζωνική vs Δημοκρατία», 2019, Φ.Α.).
Αυτός ο τόπος ποτέ δεν είχε «Εθνάρχες». Αυτό είναι μια άλλη παρωδία ψευδαισθήσεων, για να καλύπτονται τα θανάσιμα λάθη, ευθύνες, παραλείψεις, να διατηρούνται προσωπολατρίες…
Το τεκμηριώνει δακρυσμένη η Ιστορία της πατρίδας μας. Μια διαχρονική προσπάθεια παράδοσης δεν βαφτίζει «Εθνάρχες»!..
Το νέο βιβλίο του κ. Κ. Χατζηκωστή, «88 ηχηρές καμπάνες αφύπνισης - ΞΥΠΝΑΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ - ΚΡΙΤΕΣ σας οι ΝΕΚΡΟΙ και οι ΑΓΕΝΝΗΤΟΙ», ξεκινά με μια σύντομη επιγραμματική κατάθεση: «Μοιραία Δεκαετία 1960-1970 – Προϋποθέσεις Διχοτόμησης (1960-1970)».
Σε αυτές τις δύο σελίδες ο συγγραφέας συνοψίζει την ιστορική αλήθεια: «Η ηγεσία, με αδιαμφισβήτητο πρωταγωνιστή τον Πρόεδρο Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, παρέπαιε με άστοχες πολιτικές κινήσεις, που οδηγούσαν κατευθείαν στην εθνική καταστροφή… Και το 1963 και το 1964 και το 1967 ήταν σταθμοί εφαλτήρια για την τουρκική επεκτατικότητα. Πρόσφερε η πλευρά μας λόγους, επιχειρήματα, ερείσματα στην Άγκυρα, ώστε να ετοιμάζεται… για τη μεγάλη εξόρμησή της κατά της Κύπρου. Μετά τη φυγή της Ελληνικής Μεραρχίας... η Τουρκία αποφάσισε ότι ήταν θέμα χρόνου η στρατιωτική επέμβαση… Το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974 τής πρόσφερε την ευκαιρία…».
Σ’ αυτά, ας μου επιτρέψει ο συγγραφέας να προσθέσω, και το 1974 μέχρι τον θάνατό του (Μακαρίου). Προτού δώσει και τον «διζωνικό» χάρτη στους Τούρκους διά χειρός μ. Τάσου Παπαδόπουλου στη Βιέννη…
Στα 88 άρθρα που επέλεξε ο συγγραφέας να περιλάβει, ξεκινώντας από τον Φεβρουάριο του 1967 - 22.12.2024, καταγράφει «κραυγές αγωνίας», που διαχρονικά δημοσίευε, αλλά ενσυνείδητα αγνοούνταν…
Τα όσα προνοητικά προειδοποιούσε, τεκμηριώθηκαν χρόνια αργότερα, με τα αποδεσμευμένα βρετανικά έγγραφα…
«Άστοχες πολιτικές κινήσεις»
Αφού ξεκίνησε 1.4.1955 ο Αγώνας της ΕΟΚΑ για Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, ο ίδιος ο Μακάριος, που ήταν ο πολιτικός της αρχηγός, εβδομάδες μετά έδωσε ενδείξεις στους Βρετανούς αποικιοκράτες ότι μπορούσε ν’ αλλάξει πορεία, ότι φοβόταν για τη ζωή του να αποκήρυττε τη βία… Οι Βρετανοί πήραν το μήνυμα και τροχοδρόμησαν την εξορία του -με την επιστροφή του Υπ. Αποικιών από την Κύπρο τον Ιούλιο 1955- με τον κυβερνήτη των Σεϋχελλών… Ο αγώνας υπονομεύθηκε αμέσως…
Και ενόσω τα παιδιά της ΕΟΚΑ θυσιάζονταν για την Ένωση, ο Μακάριος φοβέριζε πως όσοι εγκατέλειπαν τον αγώνα θα αποκαλούνταν «προδότες», ενώ ο ίδιος παραμιλούσε για «ανεξαρτησία» και τον Ιούνιο 1958 ενημέρωσε τον Σερ Χιου Φουτ ότι θα άλλαζε πορεία! Επίσημα την εγκατέλειψε ενυπογράφως στις 27.9.1958… Δέχθηκε τις Συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου (ο Κ. Καραμανλής συμφωνούσε πρώτα τα πάντα με τον Μακάριο), δέχθηκε να καθοδηγείται από τον Σερ Χιου Φουτ, και το 1963 βοηθήθηκε από τους Βρετανούς να προτείνει τα 13 σημεία κόντρα στις εκκλήσεις της ελλαδικής ηγεσίας…
Το 1967 υποστήριζε την αποχώρηση της σωτήριας Ελληνικής Μεραρχίας, που απαιτούσε πρωτίστως η Τουρκία, με «συμμάχους» Λονδίνο και Μόσχα! Και άφησε την Κύπρο αβοήθητη στις ορέξεις της Τουρκίας και στα σχέδια του βρετανικού Φόρεϊν Όφις για δύο συνιστώντα κράτη (3.1.1964) και β) πως θα γινόταν κατορθωτή η τουρκική εισβολή με αποκοπή του ομφάλιου λώρου της Κύπρου με την Ελλάδα (Φεβρουάριος 1964)…
Το 1974 αρνήθηκε να πάει στην Αθήνα να τα βρει με την κυβέρνηση της Χούντας, όπως τον παρακαλούσε ο Έλληνας πρέσβης Λαγάκος, και, αφού έστειλε την επιστολή στον Γκιζίκη, έτρεξε στις Βρετανικές Βάσεις για διαφυγή στο Λονδίνο, όπου συμφώνησε με τον Βρετανό Πρωθυπουργό να κατηγορήσει την Ελλάδα ότι είχε κάνει εισβολή και όχι μόνο (ομιλία 19.7.74, Σ. Ασφαλείας)…
48 ώρες μετά από την πρώτη τουρκική εισβολή, και τα θαλασσώματά του με τους Βρετανούς σωτήρες του, έτρεξε στα πόδια του Αμερικανού ΥΠΕΞ Χένρι Κίσινγκερ ζητώντας «Αμερικάνο μάγειρα», προτείνοντας και καντόνια για «λύση»…
Από τον Αύγουστο του 1974 μέχρι σήμερα, αντί για απελευθέρωση, βήμα προς βήμα, όλοι τους έκαναν παραχωρήσεις, υποχωρήσεις καθ’ υπόδειξιν των Βρετανών, προς ικανοποίηση των Τούρκων κατακτητών για «λύση» ρατσιστικής Δικοινοτικής Διζωνικής Ομοσπονδίας. Μέχρι σήμερα.
Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, Γλ. Κληρίδης, Γ. Βασιλείου, Δ. Χριστόφιας, Ν. Αναστασιάδης (με κάποια εξαίρεση τον μ. Σπ. Κυπριανού) ακολούθησαν ο ένας τον άλλο, χωρίς λαϊκή εντολή και συν-διαβούλευση με τον λαό, σε παραχωρήσεις… Με βάση μια συνεννόηση και όχι «Συμφωνία Κορυφής» Μακαρίου/Ντενκτάς, 12/2/1977, δίχως υπογραφές. Την οποία ΨΕΥΔΩΣ ανήγαγαν σε «Συμφωνία». Και μέχρι σήμερα βάσισαν όλες τις παραχωρήσεις τους σε ΜΙΑΝ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΑΠΑΤΗ εις βάρος του λαού. Ενσυνείδητα και συλλογικά ΟΗΕ, ΦΟΡΕΪΝ ΟΦΙΣ, ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΛΕΥΚΩΣΙΑ…
Στο βιβλίο αυτό, όπως και στα προηγούμενά του, ο συγγραφέας περιλαμβάνει ως τη ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΚΑΜΠΑΝΑ, την Έκθεση Δρος Νιχάτ Ερίμ, που είναι το κοράνι της πολιτικής της Άγκυρας από το 1956 για τελική αρπαγή ολόκληρης της Κύπρου.
Μια έκθεση που πρέπει όλοι να διαβάζουν και να θυμούνται απ’ έξω και διηγώντας την να κλαίνε για τη μοίρα μιας πατρίδας, που ατύχησε να έχει ηγέτες…
Ολοκληρώνω με τη κατάληξη του άρθρου «Εφιαλτική Εποχή», 27.5.2018, σελ.199, που ισχύει μέχρι σήμερα:
«Με την καλπάζουσα Τουρκία στα επεκτατικά της σχέδια, στα οποία ουδεμία αποτροπή ή ματαίωση σχεδιάζεται. Βαριά αναπάντητα εφιαλτικά ερωτήματα σε εφιαλτική εποχή. Σε μια εποχή που οι παλαιότεροι είναι απελπισμένοι και οι νεότεροι είτε αδιάφοροι είτε οργισμένοι»…
ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ, η μόνη σωτηρία της Κύπρου…
*Ερευνήτρια/δημοσιογράφος/συγγραφέας
Ο «διζωνικός» χάρτης 3.4.1977 στη «Σημερινή», δόθηκε στις 31.3.1977.
Τον χάρτη αυτό δημοσίευσε το 1975, δύο χρόνια νωρίτερα, το αγγλικό έντυπο ‘‘Economist’’. Δείτε τη γραμμή που «εισηγήθηκε» και δείτε τη γραμμή στον χάρτη που έδωσαν στους Τούρκους το 1977!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου