Το αντιδιζωνικό, υπερκομματικό Κίνημα «ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ 2025» καλεί τους Έλληνες της Κύπρου να αφυπνισθούν και να αγωνιστούν

Στην κατάμεστη αίθουσα της Δημοσιογραφικής Εστίας, στη Λευκωσία, πραγματοποιήθηκε την Tρίτη 24 Ιουνίου 2025, η πρώτη επίσημη εκδήλωση του υπερκομματικού, κοινωνικού και πολιτικού Κινήματος, «ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ 2025», και ακολούθως η ιδρυτική συνέλευσή του. 

 

Στην παρουσία του Αρχιεπισκόπου Κύπρου, κ.κ. Γεωργίου και πλήθους πολιτών από την Κύπρο και το εξωτερικό, ανεξαρτήτως πολιτικών ή ιδεολογικών προσκολλήσεων, διαδηλώθηκε η έντονη αντίδραση στην προωθούμενη λύση της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, η διεκδίκηση των αναφαίρετων θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων και ελευθεριών των νόμιμων κατοίκων της Κύπρου, η διά πολιτικών μέσω έναρξη αγώνα για την απελευθέρωση από τον τουρκικό ζυγό και η επανένταξη των κατεχομένων στην Κυπριακή Δημοκρατία.

 

Καθ’ όλη την διάρκεια της εκδήλωσης ήταν διάχυτη η προθυμία των πολιτών να αγωνιστούν για την αφύπνιση του κυπριακού Ελληνισμού ώστε να αγωνιστεί για τις αρχές και αξίες της πατρίδας, της θρησκείας και της οικογένειας επειδή κανείς ξένος δεν πρόκειται να μας δωρίσει την ελευθερία μας.

 

«Έχουμε τις ίδιες αγωνίες»

 

Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου σε παλμώδη χαιρετισμό του προς την εκδήλωση υπογράμμισε:

 

«Χαίρομαι πραγματικά γιατί βρίσκομαι μεταξύ ανθρώπων που έχουμε τις ίδιες αγωνίες για την πορεία του εθνικού μας θέματος και το μέλλον της πατρίδας μας. Η θεσμική μου θέση δεν θα μου επέτρεπε να παρευρεθώ στην ιδρυτική συνέλευση ενός οποιουδήποτε κόμματος. Θεωρώ, όμως, ότι μου επιβάλλει να βρίσκομαι μαζί σας στην εξαγγελία της ίδρυσης του Κινήματός σας, σε μιαν αγωνιώδη προσπάθεια καθορισμού πλαισίων επιβίωσης του Ελληνισμού στον τόπο μας και διερεύνησης διεξόδων μέσα στα κρίσιμα αδιέξοδα του καιρού μας». Και πρόσθεσε:

 

»Την περασμένη Πέμπτη μιλώντας κατά την τελετή αποφοίτησης της Θεολογικής Σχολής της Εκκλησίας της Κύπρου ανέφερα αυτό το οποίο όλοι, όσοι έχουμε επίγνωση της ευθύνης μας για τον τόπο, βιώνουμε με τρόπο τραγικό. Είπα πως η Τουρκία, η κατοχική δύναμη, καταπατώντας κάθε έννοια ηθικής και δικαίου εξαπατά τη διεθνή κοινότητα και πραγματοποιεί χωρίς παρέκκλιση τους μόνιμους και σταθερούς σχεδιασμούς της για την Κύπρο, που είναι η κατάληψη και τουρκοποίηση ολόκληρης της νήσου μας. Κι εμείς υπνώττουμε. Δίνουμε με τον τρόπο και τις ενέργειές μας πίστωση χρόνου στον κατακτητή για να επιβάλει τα σχέδιά του. Οι ναοί μας καταρρέουν, οι περιουσίες μας λεηλατούνται, κρατούμαστε με τη βία μακριά από τα σπίτια και τα ιερά μας κι εμείς παρουσιαζόμαστε ικανοποιημένοι γιατί «καταφέραμε» να συζητούμε για μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης. Τί άλλο, εκτός από στρουθοκαμηλισμός, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η στάση μας αυτή»;

 

«Αν πέσει η Κύπρος…»

 

Ο Μακαριότατος έκανε μιαν αδρομερή ιστορική αναδρομή για να καταδείξει ότι από το 1920, η Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση είχε καθορίσει ως στόχο της μακράς πνοής τουρκικής πολιτικής την «ανάκτηση της Κύπρου», δηλ. κατάληψη και τουρκοποίηση της. Και επισήμανε: «Κάθε λύση τουρκικών προδιαγραφών όπως είναι και η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία οδηγεί στην υλοποίηση του μόνιμου τουρκικού στόχου, στην τουρκοποίηση ολόκληρης της Κύπρου». 

 

Ο Αρχιεπίσκοπος ζήτησε ξανά και έντονα επανατοποθέτηση του Κυπριακού ως διεθνούς προβλήματος τουρκικής εισβολής και κατοχής και να αναληφθεί εκστρατεία να πείσουμε τους Ευρωπαίους εταίρους μας για τα δίκαια και τις ελευθερίες μας, απαιτώντας την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων και των εποίκων και κατέληξε:

 

«Κάθε φορά που ‘’ωδίνες θανάτου και κίνδυνοι Άδου’’ περιεκύκλωναν τον Ελληνισμό, αυτός σωζόταν με τη βοήθεια δυο παραγόντων: α) Ενός λείμματος, έστω και μικρού, που έμενε σταθερό στις αξίες και τις παραδόσεις του έθνους και γινόταν η ζύμη για να ζυμωθεί ‘’όλον το φύραμα’’. Αυτό το φύραμα θέλω να πιστεύω ότι το αποτελούμε όλοι εμείς που βρισκόμαστε εδώ. Και β) Ενός άλλου παράγοντα, του Θεού, που ερχόταν πάντα βοηθός στις δικές μας προσπάθειες. Και οι δύο αυτοί παράγοντες υφίστανται και σήμερα. Ας τους χρησιμοποιήσουμε για τη σωτηρία του τόπου και των παιδιών μας. Ας ενώσουμε όλοι οι Έλληνες τις δυνάμεις και τις προσπάθειές μας για διάσωση της Κύπρου. Αν, μη γένοιτο, πέσει η Κύπρος, θα ξεκινήσει το ξήλωμα όλης της Ελλάδος. Θα ακολουθήσει το Αιγαίο, η Θράκη, η Μακεδονία…».

 

Η μόνη ορθή πορεία

 

Ακολούθως τον λόγο έλαβε ο πρόεδρος του Κινήματος «ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ 2025», Πάνος Ιωαννίδης. Σε μια μεστή και έκδηλα αναλυτική και τεκμηριωμένη ομιλία ανέλυσε το Κυπριακό σε όλες τις πτυχές του καθώς και τους στόχους του Κινήματος, ως αντιδιζωνικό, υπερκομματικό, κοινωνικό και πολιτικό διότι, είπε, συναντηθήκαμε «για να μιλήσουμε ΑΛΗΘΕΙΕΣ για το παρόν και το μέλλον του τόπου μας», ενός τόπου που ήταν, είναι και θα είναι ελληνικός. 

 

Με λόγια απλά και σταράτα αλλά τεκμηριωμένα απάντησε σε 12 ερωτήματα πριν καταθέσει πρόταση «που εμείς την ονομάζουμε ‘’Ελάχιστη Επιδίωξη για την Κύπρο’’. ΓΙΑΤΙ ΟΛΟΙ ΜΑΣ, οφείλουμε να αφυπνιστούμε και να παραμείνουμε ξύπνιοι, ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΟΥΜΕ το τρίπτυχο ‘’Πατρίδα, Θρησκεία, Οικογένεια’’. ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ από κανέναν να μας ‘’δωρίσει την Ελευθερία μας’’, γιατί ΜΟΝΟΝ ‘’εάν ο Λαός αντισταθεί και διεκδικήσει, μπορεί να υπάρξει ελπίδα’’».

 

«Ας δούμε λοιπόν», είπε, «κάποιες αλήθειες, που οι ‘’ηγεσίες μας’’ τις αποφεύγουν»:

 

* Στις 24 Απριλίου 2004 και με συντριπτική ετυμηγορία απορρίψαμε με Δημοψήφισμα τη «Διάλυση του Κυπριακού Κράτους», διασώζοντας την Κυπριακή Δημοκρατία.

* Το Κυπριακό Κράτος έχει το ΔΙΚΑΙΩΜΑ και την ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ να εφαρμόζει τις Θεμελιώδεις Ευρωπαϊκές Αρχές της Ελευθερίας, της Δικαιοσύνης, της Δημοκρατίας και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ΠΡΟΩΘΩΝΤΑΣ ως μόνη ορθή πορεία [για την επίλυση του Κυπριακού Ζητήματος] δύο πράγματα:

 

> Την απελευθέρωση του κατεχόμενου κυπριακού εδάφους, και

> Την ομαλή επανένταξη στο επίσημο κράτος, των κατεχομένων.

 

Αυτή η ορθή πορεία, είπε, σημαίνει:Παραμερισμό των «προνοιών παγίδευσης» του Συντάγματος του 1960 και των αντι-ευρωπαϊκών προνοιών των δήθεν «Συμφωνιών Κορυφής του 1977 και του 1979» που ΔΕΝ υπήρξαν ποτέ.

 

Παραμερισμό της άνομης πρόνοιας του Ψηφίσματος του ΣΑ 649/1990 περί Διζωνικής-Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, που γέννησε το έκτρωμα του «Σχεδίου Λύσης Αννάν» που ακόμα μας κατατρέχει} και

 

Τελειωτικό παραμερισμό ΚΑΘΕ ΑΛΛΗΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ για «τον αφανισμό του Κράτους μας».

 

Διαρκής συνωμοσία

 

Ο Πάνος Ιωαννίδης επισήμανε πως η ηγεσία μας, εδώ και 21 χρόνια δεν ακολουθεί αυτήν την ορθή πορεία αλλά πορεία που ΑΚΥΡΩΝΕΙ κάθε ευρωπαϊκό πλεονέκτημα και ΑΠΕΙΛΕΙ με διάλυση το Κυπριακό Κράτος, λόγω της εμμονής των διαδοχικών ηγεσιών Κύπρου και Ελλάδας, για διευθέτηση «Διζωνικής-Δικοινοτικής Ομοσπονδίας με Πολιτική Ισότητα», όπως την υπαγορεύουν οι Βρετανοί και οι Τούρκοι…

 

Πρόκειται, υπογράμμισε, για μια διαρκή συνωμοσία, που μεθοδεύουν και υλοποιούν οι ξένοι εχθροί και οι ντόπιοι Εφιάλτες της Κύπρου από την ώρα του Δημοψηφίσματος, ΜΕ ΣΤΟΧΟ την ανατροπή της λαϊκής ετυμηγορίας, την εξάντληση των αντοχών και του φρονήματος του νόμιμου κυπριακού λαού και την επιβολή της καταστροφικής ΔΔΟ… 

 

Δηλαδή, τη ΔΙΑΛΥΣΗ του Κράτους και την ΤΡΙΧΟΤΟΜΗΣΗ της Κύπρου, σε ένα Ελληνικό Κρατίδιο, σε ένα Τουρκικό Κρατίδιο και στις Βρετανικές Βάσεις, που θα καταστούν μονίμως κυρίαρχες σε Έδαφος, Αέρα και Θάλασσα της Κύπρου.

 

Ο πρόεδρος του Κινήματος ανέλυσε γιατί η ακυβερνησία εξαιτίας της διζωνικής ανωμαλίας και ο εποικισμός θα τινάξουν στον αέρα κάθε προσπάθεια λύσης, επισήμανε ότι και ο σημερινός Πρόεδρος οραματίζεται αυτόν τον εφιάλτη διά της ΔΔΟ, και πρόσθεσε: «Εμείς λέμε 2 πράγματα: Ότι «η ΔΔΟ έπρεπε να είχε θαφτεί κάτω από το συντριπτικό ΟΧΙ του 2004»… Και «οποιαδήποτε εξέλιξη καταλήγει σε ΚΑΤΑΛΥΣΗ του Κυπριακού Κράτους είναι ΕΚΤΟΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΩΣ… Διότι, ΕΑΝ το Κράτος αφανιστεί, όλα τα υπόλοιπα δεν θα έχουν καμιά απολύτως σημασία». 

 

Ο Πάνος Ιωαννίδης επισήμανε πως μέχρι το 1990 η ορολογία της διζωνικής ήταν ανύπαρκτη στο πολιτικό λεξιλόγιο διότι ισούτο προς το ρατσιστικό απαρχάιντ. Και υπέδειξε ότι «το Ψήφισμα 649/1990 κατέθεσαν δόλια η Βρετανίδα Πρωθυπουργός Μάργκαρετ Θάτσερ και ο Κύπριος Πρόεδρος Γιώργος Βασιλείου, για να καθιερώσουν την ορολογία της «Διζωνικής-Δικοινοτικής Ομοσπονδίας».

 

Αναφερόμενος στην οικονομική βιωσιμότητα της διζωνικής, ο Πάνος Ιωαννίδης με τεκμηρίωση διερωτήθηκε «ΠΟΙΟΣ θα καταβάλει τα δισεκατομμύρια (που απαιτούνται) για να αρχίσει να λειτουργεί η ΔΔΟ, αλλά και ΠΟΙΟΣ θα πληρώνει διαρκώς για να συντηρείται αυτό το μόρφωμα». Στη συνέχεια ανέλυσε γιατί η διζωνική συγκρούεται προς όλες τις θεμελιώδεις αρχές και αξίες της ΕΕ και το κοινοτικό κεκτημένο επειδή είναι ρατσιστική, αντιδημοκρατική και αντιευρωπαϊκή.

 

Απελευθέρωση

 

Ο Πάνος Ιωαννίδης ανέλυσε ακολούθως την πρόταση «Ελάχιστης επιδίωξης για την Κύπρο» που καταθέτει το Κίνημα προς τον κυπριακό λαό και σημαίνει:

 

> ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ της Κύπρου και την ΑΝΑΚΤΗΣΗ κάθε ευρωπαϊκού δικαιώματος από όλους τους νόμιμους Κύπριους πολίτες.

> ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΡΟΥΡΗΣΗ της ακεραιότητας της Ελλάδας από τους ύψιστους κινδύνους που εγκυμονεί η επικυριαρχία της Τουρκίας επί της Κύπρου [για Αιγαίο, Θράκη, Ιόνιο, ΑΟΖ, κλπ] αλλά και

> ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ [από τον Τουρκικό Επεκτατισμό] της ίδιας της ΕΕ, της οποίας η Κύπρος είναι το νοτιοανατολικό σύνορο.

 

Η πρόταση του Κινήματος: 

Αποκλείει κάθε «διευθέτηση», με φιλοσοφία ή περιεχόμενο που ο νόμιμος κυπριακός λαός ήδη απέρριψε στο Δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004…

Απορρίπτει, ως αποικιοκρατικά κατάλοιπα τους διχαστικούς χαρακτηρισμούς «δύο κοινότητες», «ελληνοκύπριοι», «τουρκοκύπριοι» και «τουρκική μειονότητα»… και

Κηρύττει ως παράνομη και ποινικοποιεί κάθε ενέργεια, η οποία πλήττει την κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα των νομίμων Κυπρίων Πολιτών.

 

Και προνοεί, μεταξύ άλλων:

• Διαδικασία απόσυρσης των Στρατευμάτων Κατοχής, αποχώρησης των Εποίκων και αποκλεισμού Συστήματος Ασφάλειας του τύπου των «Εγγυήσεων του 1960»…
• Διαδικασία επαναφοράς του Κράτους σε κατάσταση πλήρους ομαλότητας, αποκατάστασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και εξουδετέρωσης των επιπτώσεων από την παράνομη τουρκική Κατοχή.
• Αναβάθμιση και εκσυγχρονισμό του Συντάγματος, της Νομοθεσίας και των Θεσμών, ώστε να εμπεδώνεται το καθολικό αίσθημα εμπιστοσύνης και ασφάλειας… 

ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ, προσεγγίζει θετικά τα συμφέροντα άλλων χωρών στην περιοχή, αποκλείοντας κάθε έκπτωση ως προς την κυριαρχία και τα νόμιμα συμφέροντα στο έδαφος, στον αέρα, στη θάλασσα και στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας.

 

Τέλος, ο Πάνος Ιωαννίδης υπογράμμισε πως «ο ΗΓΕΤΗΣ, προς τον οποίον ο Λαός θα δώσει την εντολή για την υλοποίηση της Πρότασης, θα πρέπει να είναι έντιμος, με ισχυρή βούληση και να αποφασίζει υπεράνω προσωπικών, κομματικών και άλλων σκοπιμοτήτων. Ο χρόνος που θα απαιτηθεί για την υλοποίηση της Πρότασης είναι άγνωστος, διότι δεν δοκιμάστηκε ποτέ Πρόταση, που να κατατεθεί υπεύθυνα από το ευρωπαϊκό κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας».

 

Στη συνέχεια έγινε ιδρυτικό συνέδριο και αφού εγκρίθηκαν βασικές πρόνοιες λειτουργίας του Κινήματος, μετά από εκλογές αναδείχθηκε το πρώτο εφταμελές Διοικητικό Συμβούλιο του Κινήματος για ένα χρόνο, ως εξής: Πάνος Ιωαννίδης, πρόεδρος. Λάρης Βραχίμης, αντιπρόεδρος και νομικός σύμβουλος. Σάββας Ιακωβίδης, σύμβουλος επικοινωνίας. Στέλιος Πολεμίτης, συντονιστής Πάφου. Κούλα Αντωνίου, συντονίστρια Λεμεσού. Καίτη Σορόκου, συντονίστρια Λευκωσίας-Κερύνειας. Έλενα Γεωργίου, συντονίστρια Λάρνακας-Αμμοχώστου.

 

Συντονιστής της εκδήλωσης: Σάββας Ιακωβίδης.

 

πηγή 

Share