Η σαγήνη του ερωτικού εγερτηρίου

Γράφει ο Δημήτριος Νικ. Δασκαλάκης, Δικηγόρος Αθηνών

 

Στον τρίτο όροφο του κτηρίου της Εθνικής Πινακοθήκης εκτίθεται στο ευρύ φιλότεχνο κοινό οπτικοακουστικό υλικό, και συγκεκριμένα ένα βίντεο αισθησιακού-πορνογραφικού περιεχομένου, διάρκειας περίπου τριών λεπτών με τον τίτλο «Εγερτήριον» (γαλλιστί «REVEILLE») της κινηματογραφίστριας Εύας Στεφανή, που απεικονίζει ένα ετερόφυλο ζευγάρι να επιδίδεται σε περιπαθείς ερωτικές περιπτύξεις, υπό την μουσική υπόκρουση της πασίγνωστης προσευχής «Βασιλεύ Ουράνιε Παράκλητε», αφιερωμένης στο Πανάγιο Πνεύμα, δηλ. στο Τρίτο Πρόσωπο της Αγίας, Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος.
 

Το εν λόγω «εικαστικό» έκθεμα προσβάλλει κατά τρόπο βάναυσο, απαράδεκτο και προκλητικό τα χρηστά ήθη, την θρησκευτική πίστη, αλλά και την αξία της εθνικής πολιτιστικής κληρονομιάς, ενώ επίσης αξίζει να τονιστεί ότι το περιεχόμενό του είναι προδήλως αντισυνταγματικό, αφού αντίκειται στο Προοίμιο του Συντάγματος, στο άρθρο 3, καθώς και στο άρθρο 13 αυτού.

 

Και ενώ ακόμη δεν έχει κοπάσει ο κοινωνικός σάλος από την ασεβή επίδειξη των βλάσφημων εικόνων ενός μέχρι πρότινος πανελληνίως άγνωστου εικαστικού καλλιτέχνη, που φιλοξενούνταν στην περιβόητη έκθεση «Σαγήνη του Αλλόκοτου», οι οποίες, κατά γενική παραδοχή, δεν υπηρετούσαν την καλώς νοούμενη ελευθερία της καλλιτεχνικής έκφρασης, αλλά αποσκοπούσαν στην εμπαθή καθύβριση και εσκεμμένη γελοιοποίηση των Αγίων και Ιερών Προσώπων της Ορθόδοξης Πίστης και Λατρείας, οι Έλληνες πολίτες καλούνται να αντιμετωπίσουν την καινούρια καλλιτεχνική πρόκληση της Εθνικής Πινακοθήκης, που εκχυδαϊζει την θρησκευτική πίστη και σπιλώνει μια από τις δημοφιλέστερες εκκλησιαστικές προσευχές, προτάσσοντας απροκάλυπτα σε δημόσια θέα υλικό σεξουαλικού περιεχομένου.

 

ΕΡΩΤΙΚΟ ΕΓΕΡΤΗΡΙΟ

 

Πρόκειται για μια νέα ευρηματική δημιουργία «αξεπέραστου καλλιτεχνικού κάλλους», που αποτυπώνει την ευφάνταστη σύλληψη της σκηνοθέτιδος εν σχέσει προς την «σαγήνη» του «ερωτικού εγερτηρίου» ενός νεαρού ζευγαριού, για το ερωτικό σμίξιμο του οποίου επιλέγεται ως μουσική επένδυση –μεταξύ των άπειρων μουσικών θεμάτων– η προοιμιακή προσευχή «Βασιλεύ Ουράνιε Παράκλητε», καθώς ενδεχομένως να αποδίδει –σύμφωνα με την ανερμήνευτη βουλή της καλλιτέχνιδος– τον βαθύτερο εσωτερικό της κόσμο, τον οποίο φυσικά οι «άτεχνοι» και «μικροαστοί» άνθρωποι αδυνατούν να συλλάβουν και να κατανοήσουν.

 

Μετά την πάνδημη κοινωνική κατακραυγή της «σαγήνης του αλλόκοτου», η Εθνική Πινακοθήκη αναγκάστηκε να αποσύρει την πιο πάνω επαίσχυντη καλλιτεχνική έκθεση, «ανακρούoντας πρύμναν», εντούτοις όμως εμμένει σταθερά και αδικαιολόγητα να προκαλεί τα ευσεβή αισθήματα της συντριπτικής πλειονότητας του ελληνικού λαού, που τιμά και σέβεται την πατροπαράδοτη πίστη, τα ήθη και τα έθιμά του, προβάλλοντας στους ανυποψίαστους επισκέπτες οπτικοακουστικό υλικό με άσεμνο και ακατάλληλο περιεχόμενο, το οποίο κατασκανδαλίζει τους Έλληνες πολίτες, πλήττει την θρησκευτική υπόσταση των πιστών ανθρώπων, δηλητηριάζει και μολύνει τις ψυχές των ανηλίκων επισκεπτών της Εθνικής Πινακοθήκης.

 

Ως εκ τούτου, η συνεχιζόμενη –παρά τις αντιδράσεις– παρουσίαση στους χώρους της Εθνικής Πινακοθήκης του ως άνω αναφερομένου οπτικοακουστικού υλικού εγείρει σοβαρές υπόνοιες ότι έχει αναλάβει εργολαβικά (άραγε έναντι ποιου ανταλλάγματος;) την κατεδάφιση των πνευματικών και ηθικών αρχών και αξιών του μοναδικού Ελληνορθόδοξου Πολιτισμού, που έχει καταξιωθεί στην συνείδηση των πολιτών του κόσμου σε παγκόσμιο αγαθό και μορφωτικό θησαυρό της Οικουμένης.

 

Επομένως, η Εθνική Πινακοθήκη (υπό την νέα της διεύθυνση) επιδιώκει –αδιαφορώντας για τις έντονες κοινωνικές αποδοκιμασίες– την αυθαίρετη επιβολή ενός «μοντέλου εικαστικής τέχνης», που όμως δεν εκφράζει και συγκρούεται με τα ήθη, τις παραδόσεις, την θρησκευτική πίστη και τις οικογενειακές αξίες του ελληνικού λαού, με αποτέλεσμα να έχει περιέλθει σε κατάσταση κοινωνικής ανυποληψίας και να προκαλεί την εύλογη οργή και αγανάκτησή του για τις πονηρές, κακόβουλες και απερίσκεπτες εικαστικές της εμπνεύσεις.

 

ΕΘΝΙΚΟΣ ΠΡΟΜΑΧΩΝΑΣ

 

Όμως, η Εθνική Πινακοθήκη οφείλει εκ του θεσμικού της ρόλου, ως εποπτευόμενος φορέας του Υπουργείου Πολιτισμού, να μεριμνά και να λειτουργεί με γνώμονα την εξύψωση και προστασία των πολιτισμικών παραδόσεων του Έθνους και του Λαού, υπηρετώντας με συνέπεια την καλλιτεχνική και αισθητική αγωγή των πολιτών σε εθνική κλίμακα. Έχει την ευθύνη να παρουσιάζει έργα, παραστάσεις και εκθέσεις που συμβάλλουν στην πνευματική συγκρότηση και ηθική καλλιέργεια του ελληνικού λαού, ώστε να εκπληρώνει επιτυχώς στους δυσχείμερους καιρούς του εθνομηδενισμού και της αποϊεροποίησης την κοινωνική της αποστολή, αποτελώντας δηλαδή ισχυρό εθνικό προμαχώνα πολιτιστικής αντίστασης στην ακάθεκτη επέλαση της αρρωστημένης woke ατζέντας, δηλαδή του «αντίχριστου πολιτισμού» της σατανοκίνητης Νέας Εποχής.

 

Την στιγμή κατά την οποία, η τελευταία επιδιώκει να επιβάλει αυταρχικά στις χειραγωγούμενες και υπνωτισμένες κοινωνίες ως νέα «πολιτισμική αξία» την θολή και παρακμιακή υποκουλτούρα κάθε είδους ευτελούς, χυδαίου και αντιχριστιανικού «έργου τέχνης», το οποίο αποκτά στην οργουελική γλώσσα της αντιστροφής της πραγματικότητας, την καλλιτεχνική διάσταση «αιχμηρού ψυχογραφήματος της κοινωνίας».

 

Κατά γενική παραδοχή, η συνεχιζόμενη προβολή του πιο πάνω άσεμνου και προσβλητικού οπτικοακουστικού υλικού, δεν υπηρετεί καθ’ οιαδήποτε έννοια τους ευγενείς σκοπούς της Τέχνης, καθόσον ουδόλως προάγει την καλλιέργεια του Πνεύματος και της Ψυχής, αλλά υπηρετεί την ασύδοτη, δαιμονιώδη καλλιτεχνική έκφραση και δημιουργία, η οποία κουρελιάζει τα όρια της κοινωνικής δεκτικότητας και υποθάλπει τα ταπεινότερα γενετήσια ένστικτα των ανθρώπων, με το πρόσχημα της καλλιτεχνικής επιρροής των «εικαστικών ρευμάτων» της σύγχρονης τέχνης.

 

Οι Έλληνες πολίτες, εισερχόμενοι αμέριμνοι στην Εθνική Πινακοθήκη, προσδοκώντας την πνευματική τους ωφέλεια και καλλιέργεια, μένουν στην κυριολεξία εμβρόνητοι, παρακολουθώντας το ως άνω σεξουαλικού περιεχομένου βίντεο, με αποτέλεσμα να εξέρχονται σκοτεινοί και εξαγριωμένοι, αλλά προπάντων έκπληκτοι για το μέγεθος της πνευματικής και ηθικής κατρακύλας, που τείνει να εξελιχθεί σε ενδημικό φαινόμενο σε κάθε φορέα του δημόσιου τομέα, έχοντας εκτοπίσει το μέτρο, την σύνεση, την κοσμιότητα και την ευγένεια της ψυχής.

 

Η διεύθυνση της Εθνικής Πινακοθήκης οφείλει να επιδείξει τα «καλλιτεχνικά» της αντανακλαστικά, αποσύροντας το συντομότερο δυνατό το χαμηλής υποστάθμης έκθεμα «Εγερτήριον», προκειμένου να παύσει η αήθης προσβολή των χρηστών ηθών, της θρησκευτικής πίστης και να καταλαγιάσει η κοινωνική οργή, αλλά ακόμη και για να προστατευθεί το κύρος της Εθνικής Πινακοθήκης από τον πνευματικό και ηθικό της ξεπεσμό.

 

Η Εθνική Πινακοθήκη καλείται να υιοθετήσει αυστηρά και ποιοτικά κριτήρια επιλογής και ανάδειξης εικαστικών εκθεμάτων στους χώρους της, απέχοντας από κάθε μελλοντική έκθεση, παρουσίαση, ανάρτηση και φιλοξενία εικόνων, πινάκων, εικονογραφικών παραστάσεων, οπτικοακουστικού υλικού και παντός άλλου «έργου τέχνης», που καθυβρίζουν, γελοιοποιούν, εμπαίζουν και απαξιώνουν τα Ιερά Πρόσωπα και Σύμβολα της Ορθόδοξης Πίστης και Λατρείας, που ευτελίζουν τις ηρωικές μορφές του Γένους και υποβαθμίζουν την αξία και σημασία των ελληνορθόδοξων παραδόσεων στην διαμόρφωση της εθνικής ιδιοπροσωπίας.

 

Και γενικώς, οφείλει να μην ενδίδει σε «εικαστικές προκλήσεις» για την επίδειξη «έργων τέχνης», που μοναδικό σκοπό έχουν την διασάλευση της κοινωνικής ειρήνης, την «έντεχνη» προσβολή και αποδόμηση της εθνικής και θρησκευτικής ταυτότητας του ελληνικού λαού, αλλά και την καταπάτηση των συνταγματικών διατάξεων, των αναφερομένων στο δικαίωμα της θρησκευτικής ελευθερίας (άρθρο 13Σ), στην επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα, δηλ. της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού (άρθρο 3Σ), σε συνδυασμό με το ιστορικό προοίμιό του, ήτοι «Εις το Όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος».

 

Η επίκληση της Αγίας Τριάδος στην συνταγματική προμετωπίδα εκφράζει την διαχρονική ευγνωμοσύνη του ελληνικού κράτους στο θυσιαστικό φρόνημα και στην ηρωϊκή αυταπάρνηση του Ορθόδοξου Κλήρου και Μοναχισμού, που διαφύλαξε αλώβητη την εθνική, θρησκευτική και ιστορική συνείδηση του ελληνικού λαού, όταν «όλα τα σκίαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά», δηλαδή στους σκοτεινούς και ατελείωτους αιώνες της Τουρκοκρατίας, ενώ δεν συνιστά κώλυμα για οποιονδήποτε πολίτη να εκδηλώνει ελεύθερα τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, οι οποίες τυγχάνουν πλήρους συνταγματικής προστασίας στο άρθρο 13Σ.

 

Η Διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης οφείλει να προφυλάξει το έννομο αγαθό της Τέχνης και του Πολιτισμού από τον λυσσομανούντα άνεμο της αντίθεης woke κουλτούρας, η οποία απειλεί να παρασύρει τους λαούς στην καταστρεπτική δίνη της απoχαυνωτικής παγκοσμιοποιήσεως, φιλοξενώντας εκθέσεις απαράμιλλων έργων τέχνης που ενδυναμώνουν την ιστορική, θρησκευτική και πολιτισμική φυσιογνωμία του ελληνικού λαού, ώστε κάθε πολιτιστικό δρώμενο της Εθνικής Πινακοθήκης να αποτελεί εικαστικό γεγονός διέγερσης αισθημάτων πνευματικής ευφορίας και ψυχικής ανάτασης, και όχι πρόκλησης αισθημάτων αποτροπιασμού και χλεύης.

 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το παρόν άρθρο δημοσιεύτηκε στις 13-4-2025, στο φύλλο της «ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ», σελ. 59.

 

πηγή

Share