Ενδεικτικά και αντιπροσωπευτικά….
Κολοκοτρώνης: «Ο πρώτος νεκρός στην κατάληψη της Τριπολιτσάς ήταν ο Κύπριος. Είχαμε ακόμη νεκρούς Κύπριους, στο Μεσολόγγι… παντού, σε όλα τα πεδία των μαχών. Μάλιστα στη μάχη της Αθήνας το 1827, είχαν πέσει νεκροί πάνω από 130 Κύπριοι».
Η φάλαγγα των Κυπρίων πολέμησε ηρωικά σε όλες τις μάχες και είναι χαρακτηριστική η ρήση του Στρατηγού Χατζηπέτρου για τα παράσημα που φορούσε «Μου τα ’δωκε ο ηρωισμός και η παλληκαριά των Κυπρίων φαλαγγιτών».
Με επί κεφαλής τον Λευκωσιάτη Φιλικό Ιωάννη Καρατζά, εκατοντάδες Κύπριοι εθελοντικά (Ιερός Λόχος) με απαράμιλλο ηρωισμό πολέμησαν δίπλα στους Έλληνες αδελφούς, κατά των Τούρκων κατακτητών. Το λάβαρα των Κυπρίων, ένα άσπρο πανί με γαλάζιο σταυρό στη μέση, έγραφε «Σημαία Ελληνική Πατρίς Κύπρου». Η ιστορική σημαία βρίσκεται σήμερα στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο των Αθηνών.
Στο Μεσολόγγι, ειδικό σώμα Ελλήνων Κυπρίων πολέμησε ηρωικά στη δεύτερη μάχη και πολλοί Κύπριοι έπεσαν μαχόμενοι.
Εκατοντάδες ονόματα Ελλήνων Κυπρίων που ένδοξα πολέμησαν, δίπλα στους ΄Ελληνες αδελφούς τους το 1821 …
Ιωάννης Φραγκούδης, γιος προξένου που έλαβε μέρος σε πολλές ναυμαχίες,
Γιώργος Μάρκου Κυπραίος έπεσε μαχόμενος στην μάχη της Καρυστίας. Ο αδελφός του Αδάμ πληγώθηκε σε μάχη στην Ναύπακτο, καπετάν Γιάννης Κυπριώτης με το καράβι του συμμετείχε στην προμήθεια εφοδίων στο Μεσολόγγι. Πολέμησε και κατά του Δράμαλη. Γεώργιος Φιλίππου, πρωτοπαλλήκαρο του Καραισκάκη.
Αγγελής Μιχαήλ Κυπραίος. Ο Πετρόμπεης τον χαρακτήρισε…. ο ανδρειώτερος και γενναιότερος. Ο Γιώργος Οικονομίδης, Κύπριος αξιωματικός υπό τις διαταγές Αλέξανδρου ψηλάντη και Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, Θεόδωρος Λαπαθιώτης, μετά την σφαγή της οικογέρειας του, διαφεύγει στην Ελλάδα και λαμβάνει μέρος σε ηρωικές μάχες. Μετά γίνεται υπασπιστής του βασιλιά ΄Οθωνα.
Ο Αρχιμανδρίτης Θεόφιλος Θησεύς, αρχηγός Κυπρίων εθελοντών, μαζί με τον αδελφό του Αρχιστράτηγο Νικόλαο, διακρίθηκαν σε σκληρές νικηφόρες μάχες κατά των Τούρκων με υψηλό τίμημα από νεκρούς Κύπριους. Ο Κολοκοτρώνης λέει για τον Νικόλαο: «Ο Νικόλαος, ένας εκ των προθύμων και ειλικρινών συναγωνιστών κατά τον υπέρ ανεξαρτησίας αγώνα». Το 1822 ο Νικόλαος διακρίθηκε στις μάχες της Δράμας και αλλού. Όπου τον χρειαζόταν η πατρίδα. Ο Νικόλαος ήταν ανιδιοτελής αγωνιστής και ποτέ δεν ανακατεύθηκε στις διχόνοιες μας. Το σώμα των εθελοντών Κυπρίων που ηγείτο το αυτοσυντηρούσε από χρήματα εράνων που γίνονταν στην Κύπρο.
Η Κύπρος παρά τις σφαγές, τους απαγχονισμούς, τις βιαιοπραγίες κατά του άοπλου πληθυσμού, με υψηλό φρόνημα συνέχισε ακατάπαυστα να ενισχύει τον αγώνα τον Ελλήνων το 1821 και σε οικονομική βοήθεια και με εκατοντάδες εθελοντές Κυπρίους, που συμμετείχαν ηρωικά σε όλες τις μάχες των Ελλήνων επαναστατών.
Ένα από τα πρωτοπαλίκαρα του Στρατηγού Μακρυγιάννη ήταν ο Κύπριος Μιχαήλ Κυπραίος, ο οποίος βρισκόταν πάντα στην πρώτη γραμμή, δίπλα στον Στρατηγό. Με τις ηρωικές ενέργειες του, έσωσε τους 1189 πολιορκημένους του Νεοκάστρου, όταν εθελοντικά πέρασε κολυμπώντας τις τουρκικές γραμμές και πήγε σε αγγλική φρεγάτα για να ζητήσει βοήθεια. Ο αγωνιστής αυτός πληγώθηκε βαριά το 1825 στη μάχη των Μύλων του Άργους. Παρά τον βαρύ τραυματισμό του, πολέμησε μέχρι το τέλος της μάχης. Γράφει ο Μακρυγιάννης τότε «Εκεί που ριχτήκαμε με το γιουρούσι μου επληγώθη βαρέως και ύστερα πέθανε ο καλός και γενναίος Κυπραίος».
Στις 19 Ιουνίου του 1821, ο Ναύαρχος Κανάρης, φτάνει μυστικά στη Λάπηθο, στην περιοχή Ασπρόβρυση της Κύπρου και φορτώνει τα καράβια του με τρόφιμα και πολεμοφόδια καθώς και εθελοντές Κύπριους. Ο Κανάρης, όπως λέγεται, συναντήθηκε και με τον Αρχιεπίσκοπο Κυπριανό στην κρύπτη, είτε του Παγκύπριου Γυμνασίου, είτε της Αρχιεπισκοπής και έλαβε την ευλογία του και χρήματα για την επανάσταση.
Τούτος κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του φιλοξενήθηκε στο σπίτι του Μυλωνά Πασπαλά στην Αγία Παρασκευή, όπου έκανε μυστικές συναντήσεις με την ιεραρχία και τους προύχοντες της περιοχής. Οι Λαπηθιώτες βοήθησαν με αυτοθυσία τον Ναύαρχο, παραδίδοντας τρόφιμα, χρήματα, τα περίφημα λαπηθιώτικα μαχαίρια και χατζάρες αλλά και έμψυχο υλικό, νέα παλληκάρια που μετάφερε ο Κανάρης στην Ελλάδα και πολέμησαν ηρωικά μαζί του. Οι Τούρκοι που πληροφορήθηκαν αργότερα την έλευση του Κανάρη, καρατόμησαν τον Λαπηθιώτη προύχοντα Χατζηλία μαζί με άλλους Λαπηθιώτες λαϊκούς και ιερείς, ειδικά από την Μονή της Αχειροποιήτου.
Το μέρος όπου αποβιβάστηκε ο πυρπολητής Κανάρης, ονομάσθηκε Ακτή Κανάρη, όπου οι Λαπηθιώτες θα έστηναν προτομή του Κανάρη το 74, αλλά δυστυχώς η βάρβαρη τουρκική εισβολή ανέτρεψε την απόφαση αυτή.
Εθελοντές Κύπριοι συμμετέχουν και εις την Ιόνιο φάλαγγα που συστάθηκε το 1826 στο Ναύπλιο υπό τον Στρατηγό Νικήτα, ο οποίος εξήρε τον ηρωισμό τους.
Τρεις Κύπριοι αδελφοί κατατάχθηκαν εθελοντικά και υπήρξαν πρωτεργάτες του αγώνα. Ήταν οι αδελφοί Θησέα: Νικόλας, Θεόφιλος, Κυπριανός.
Ο Θεόφιλος, Αρχιμανδρίτης με τη δράση του στην Τριπολιτσά, στο Μεσολόγγι και αλλού, πρόσφερε στην πατρίδα το χέρι του, κερδίζοντας τον θαυμασμό και εκτίμηση της ελληνικής ηγεσίας. Ο Θεόφιλος έφτασε στο βαθμό του Αρχιστράτηγου των επαναστατών. Αλλά και οι δύο άλλοι αδελφοί, πρόσφεραν με τον ίδιο τρόπο με τη συμμετοχή τους σε πολλές μάχες.
Πιο πάνω αναφέρθηκαν ενδεικτικά και περιληπτικά, ελάχιστα ιστορικά γεγονότα, τα οποία δεν χρήζουν ανάλυσης, αφού τόνοι από μελάνι και αίμα έγραψαν την ιστορία, την ηρωική ιστορία των Κυπρίων. «Όταν οι Κύπριοι αποφάσιζαν να διαβούν τον *Ρουβικώνα, ο κύβος ερίφθη και βάδιζαν προς την αθανασία και για την πατρίδα τους και για το Έθνος.»
*Ρουβικώνας, ποταμός στην Άνω Βόρεια Ιταλία, που χυνόταν στην Αδριατική. Ο νόμος απαγόρευε στους Ρωμαίους Στρατηγούς να τον διαβούν για αποφυγή πραξικοπήματος ή εμφυλίου πολέμου. Η φράση «διέβην τον Ρουβικώνα» αναφέρεται σε ανθρώπους που εν γνώσει τους λαμβάνουν ριψοκίνδυνες αποφάσεις χωρίς επιστροφή.
Γράφει ο Μακρυγιάννης….
«Ο πρώτος νεκρός στην κατάληψη της Τριπολιτσάς ήταν Κυπραίος. Σε όλα τα πεδία είχαμε πολλούς νεκρούς ηρωικούς Κυπραίους. Στη μάχη της Αθήνας το 1827 είχαν πέσει νεκροί άνω των 130… Εκεί που ριχτήκαμε με το γιουρούσι μου, μου επληγώθη βαρέως και ύστερα απέθανε ο καλός και γενναίος Κυπραίος…»
Ο Κολοκοτρώνης λέει για τον Κύπριο Νικόλα Θησέα… « Ο Νικόλαος ένας εκ των προθύμων και ειλικρινών συναγωνιστών…διακρίθηκε σε όλες τις μάχες…» κ.ά.π.
Γράφει ο Υψηλάντης στον Αρχιεπίσκοπο Κυπριανό: « Μακαριώτατε και φιλογενέστατε Δέσποτα. Ο φιλογενέστατος κύριος Δημήτριος Ίπατρος με εβεβαίωσε περί της γενναίας συνεισφοράς σας….»
Επί πλέον μερικά ενδεικτικά ονόματα Ελλήνων Κυπρίων ηρώων που συμμετείχαν στην Επανάσταση 1821.
Χριστόδουλος Δημητρίου Κυπραίος. Πολέμησε από την αρχή της Επανάστασης. Πληγώθηκε στη μάχη του Άργους. Παρασημοφορήθηκε με αριστείο.
Γεώργιος Κυπραίος Καλατζής Υπαξιωματικός. Πολέμησε από την αρχή της Επανάστασης. Πήρε μέρος στις μάχες Τρίπολης, Αθηνών, Ναυπάκτου, Χίου, για έξη μήνες μέχρι και την καταστροφή της. Κάτοχος τιμητικών βεβαιώσεων οπλαρχηγών.
Αδάμ Μάρκου Κύπριος. Υπηρέτησε από το 1822 μέχρι τέλος. Έλαβε μέρος στην περίφημη μάχη στα Δερβενάκια όπου ανδραγάθησε. Στη Ναύπακτο πληγώθηκε.
Γεώργιος Μάρκου Κυπραίος. Αδελφός του Αδάμ. Υπηρέτησε από την αρχή του Αγώνα. Έλαβε μέρος στη μάχη της Καρυστίας. Μετέχοντας στη εκστρατεία του Φαβιέρου, έπεσε ηρωικά μαχόμενος.
Κωνσταντίνος Κυπριώτης. Αναφέρεται και ως Ψαριανός. Υπηρέτησε στο πυρπολικό του Κανάρη. Σκοτώθηκε σε ναυμαχία.
Γεώργιος Κυπριώτης. Γιος του Κωνσταντίνου. Υπηρέτησε στα πυρπολικά. Σκοτώθηκε σε ναυμαχία.
Παντελής Γεωργίου Ορφανός. Αξιωματικός. Πολέμησε μαζί με Νικηταρά, τον Χατζηχρίστου κ.ά. Έλαβε μέρος στις μάχες Μεσολογγίου, Κρήτης, Δερβενακίων κ.α.
Σταύρος Αντωνίου Κύπριος. Έλαβε μέρος σε όλες τις σημαντικές μάχες. Έλαβε παράσημο ανδρείας από Βασιλιά Όθωνα.
Παύλος Ιωάννου Τουφεξής. Υπαξιωματικός. Έλαβε μέρος στις μάχες Στερεάς, Αθηνών, Δερβενακίων. Τιμητικά διπλώματα έλαβε από Μακρυγιάννη και άλλους οπλαρχηγούς.
Αντώνιος Θωμά Ρούσος. ΄Ελαβε μέρος σε όλες τις σημαντικές μάχες. Έλαβε αριστείο ανδρείας από Όθωνα.
Χαράλαμπος Μάλης. Ένας από τους εμπνευστές για έναρξη επανάστασης στη Κύπρο. Έλαβε Αριστείο ανδρείας.
Αγγελής Μιχαήλ Κυπραίος. Υπηρέτησε ως λοχίας και πήρε μέρος σε πολλές μάχες υπό τον Υψηλάντη, Κίτσο Τζαβέλλα, Μακρυγιάννη, τον Γιώργη τον Κύπριο. Πληγωμένος συνελήφθη από Ιμπραήμ επί εννέα μήνες, φρικτών βασανιστηρίων. Δραπέτευσε και προήχθη στο βαθμό αξιωματικού. Έλαβε Αριστείο ανδρείας.
Ιωάννου Γεωργίου Κύπριος. Έλαβε μέρος σε όλες τις σημαντικές μάχες. Προβιβάστηκε στο βαθμό του Υποχιλίαρχου. Τιμητικά διπλώματα από το Γενναίο Κολοκοτρώνη και τον καπετάν Αποστόλη.
Ιωάννης Κύπριος. Εντάχθηκε στον αγώνα από την αρχή. Υπόδειγμα ηρωισμού. Κατέλαβε Τουρκοαιγυπτιακό πλοίο όπου εργαζόταν και το οδήγησε στην Ύδρα. Πήρε μέρος στη μάχη κατά του Δράμαλη. Στη θάλασσα κατατρόπωνε του Τούρκους με το καράβι που κατέλαβε.
Αντώνιος Ιακώβου Λοίζος. Από την αρχή έλαβε μέρος στην επανάσταση σε ηλικία 20 χρονών. Υπηρέτησε υπό τον Φαβιέρο. Πληγώθηκε στην πολιορκία της Ακρόπολης. Ήταν πατέρας του Σώζου Αντωνίου, που πολέμησε στη Κρήτη το 1866 και παππούς του ηρωικού δημάρχου Λεμεσού Χριστόδουλου Σώζου που έπεσε ηρωικά μαχόμενος στους Βαλκανικού πολέμους, στο Μπιζάνι στις 6/10/1912.
Καπετάν Γιώργης Κύπριος. Ένας από τους πιο γνωστούς θρυλικούς καπετάνιους της επανάστασης. Πήρε μέρος στις περισσότερες ηρωικές μάχες. Ανέβηκε μέχρι τον βαθμό του Χιλιάρχου. Έλαβε παράσημα ανδρείας.
Φιλόθεος Δημητσάνης Κύπριος. Επίσκοπος Δημητσάνης. Μύησε όλο τον πληθυσμό της Δημητσάνης στην Επανάσταση. Πρόσφερε σημαντικές υπηρεσίες.. Συνελήφθη από του Τούρκους και πέθανε από βάρβαρα βασανιστήρια. Μετά θάνατο του απονεμήθηκε Αριστείο ανδρείας.
Δημήτριος Οικονομίδης. Αδελφός του Φιλόθεου. Υπηρέτησε από την αρχή και είχε προετοιμασθεί για επανάσταση και στην αγαπημένη του πατρίδα Κύπρο. Έλαβε τιμητικά διπλώματα ανδρείας από αρκετούς οπλαρχηγούς.
Κυπριανός Θησεύς. Εξάδελφος του εθνομάρτυρα αρχιεπισκόπου Κυπριανού. Υπηρέτησε με ηρωισμό τον αγώνα. Έλαβε τιμητικά διπλώματα των καπεταναίων.
Νικόλας Θησεύς αδελφός του Κυπριανού. Μαζί με τον αδελφό του πρόσφεραν ανεκτίμητες υπηρεσίες στον αγώνα. Τιμήθηκε ιδιαίτερα από τους Έλληνες οπλαρχηγούς.
Θεόφιλος (Θεοφύλακτος) Θησεύς. Αδελφός του Κυπριανού και του Νικόλα. Υπηρέτησε με αυτοθυσία την επανάσταση. Έλαβε Αριστεία ανδρείας. Στη Κύπρο ηγήθηκε της αποτυχημένης εξέγερσης του 1833.
Και άλλοι εκατοντάδες Έλληνες Κύπριοι που πρόσφεραν τις υπηρεσίες του στη μάνα Ελλαδα και αρκετοί από αυτούς άφησαν την τελευταία τους πνοή και το αίμα τους στα Ελληνικά χώματα…
Όλοι ανεξαιρέτως οι Έλληνες οπλαρχηγοί και καπεταναίοι, ο Υψηλάντης, ο Καποδίστριας, ο Βασιλιάς Όθωνας, εξήραν το θάρρος και την αυτοθυσία των εθελοντών Ελλήνων Κυπρίων, Ειδικά θαύμασαν τις ηρωικές τους πράξεις, αλλά ειδικότερα τους εξέπληξε όταν έβλεπαν τους Κυπρίους πατέρες να αγωνίζονται με ηρωισμό δίπλα στα παιδιά τους και τους αδελφούς δίπλα στους αδελφούς τους. Συνταρακτικό!
Τα ονόματα των Κυπρίων εθελοντών που συμμετείχαν σε όλους τους εθνικούς αγώνες της Ελλάδας, ανέρχονται σε χιλιάδες. Αρκετά, όσα διασώθηκαν, υπάρχουν στο αρχείο του πολεμικού Μουσείου (1821, Βαλκανικοί Πόλεμοι, Μακεδονικός αγώνα, Κρητική επανάσταση, Μικρασιατική εκστρατεία, ΒΠΠ κ.ά), αλλά βέβαιον είναι ότι δεν μπορούν να καταγραφούν. Αιωνία τους η μνήμη. Τιμή και δόξα συνοδεύει του Έλληνες Κύπριους εθελοντές, που με αυτοθυσία και ηρωισμό συμμετείχαν και αρκετοί από αυτούς έχυσαν το αίμα σε Ελληνική γη, σ΄ όλους τους εθνικούς αγώνες της Ελλάδας, χωρίς ποτέ να ζητήσουν επιβράβευση, ή αντίδωρο. Ηθική τιμητική αναγνώριση μόνο ήθελαν και Αυτοδιάθεση για τη σκλαβωμένη Κύπρο, Ου περί χρημάτων…
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΝΤΩΝΑΣ
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΠΡΟ.
18 σχόλια:
Χρόνια Πολλά, ευλογημένα και Λεύτερα στην μικρή Ελλάδα μας Κύπρο, που το αγωνιστικό της παρόν έδινε πάντα στους Εθνικούς αγώνες της μάνας Ελλάδας, αν και σκλαβωμένη ήταν.
Ντίνα
Βλέπω τώρα οτι ο Ελληνας Πρωθυπουργος εξοργίστηκε λεει για το ... σύνθημα του πολεμικου ναυτικού στην σημερινή παρέλαση. Η ΚΥΠΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ. Ο κόσμος συγκινημένος ζητωκραύγαζε και χειροκροτούσε .... και αυτός έσκυβε το κεφάλι ...... Σφάξε με Ερντογάν αγά μου για να αγιασω.....
Όποιοι ανθέλληνες εξοργίζονται είναι μειοδότες και γιουσουφάκια της Τουρκίας ...... Την επόμενη φορά να δώσετε εντολή για σύνθημα .... Η Κύπρος είναι τουρκική τυχόν Εφιάλτες και Ιούδες ..... ΑΙΔΩΣ.
ΜΗΝ ΔΙΑΝΟΗΘΕΙΤΕ ΝΑ ΤΙΜΩΡΗΣΕΤΕ ΤΟΥΣ ΤΙΜΗΜΕΝΟΥΣ ΝΑΥΤΕΣ ΑΚΡΙΤΕΣ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΜΑΣ......
Μίνως
ΤΙΜΗ ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΦΟΡΟ ΤΙΜΗΣ ΑΠΟΤΙΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΗΡΩΙΚΕΣ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΣΕΣ ΠΟΥ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ, ΠΑΤΕΡΕΣ, ΣΥΖΥΓΟΥΣ ΑΝΤΑΞΙΑ ΠΟΛΕΜΗΣΑΝ ΚΑΙ ΤΙΜΗΣΑΝ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ.
Τιμητικό αφιέρωμα.
Ελληνίδες γυναίκες επαναστάτισσες…Του Αντώνη Αντωνά.
Χιλιάδες Ελληνίδες «Αρματωλές»,
στην επανάσταση ΄λάβαν μέρος,
δίπλα πολεμώντας, στους πατέρες,
στους άνδρες, τα παιδιά τους,
τους αδελφούς, αλλά και τις μανάδες,
που κι αυτές σαν ύαινες, τους Τούρκους,
σε φυγή ετρέπαν και στο κατόπιν κυνηγούσαν.
Ανδρίκια το γιαταγάνι ψηλά κρατούσαν,
κεραυνούς με τα καρυοφύλια* τους,
και τις κουμπούρες* τους βαρούσαν.
Οι γυναίκες καπετάνισσες ,
ηρωικές επαναστάτισσες!
Και οι «τριακόσιες» της *Μόσχως του Λάμπρου Τζαβέλλα.
Του Αντώνη Αντωνά
Η Μόσχω, γυναίκα του Καπετάν Τζαβέλλα,
αρχηγός, τριακόσιων γυναικών αρματωμένων,
του Λεωνίδα τους Λακεδαιμόνιους ξεπεράσαν.
Ξεμαλιασμένες αγριεμένες,
ουρλιάζοντας σαν λύκαινες,
με το σπαθί στο γυμνωμένο χέρι,
ξεχύθηκαν, κατατρόπωσαν τ΄ Αλή Πασά τ ασκέρι.
Χιλιάδες πανικόβλητοι δειλιασμένοι Τούρκοι,
απ΄ τις γυναικείες ιαχές, τις κλαγγές των χαντζάρων,
τους κεραυνούς απ΄ τα καρυοφίλια*, τις κουμπούρες*,
οι άγριες Ελληνίδες αμαζόνες του εικοσιένα,
διώξανε τους βάρβαρους, π΄ αλαφιασμένοι φεύγουν.
Ξοπίσω τρέχουν τους εχθρούς και τους κατατροπώνουν.
Ντροπιασμένοι και τρέμοντας από φόβο οι οχτροί,
έτρεχαν, λύγιζαν λιποψυχούσαν, ψυχομαχούσαν .
Οι ανδρείωμένες γυναίκες δεκαπλάσιους,
Τούρκους πολεμούσαν, αλλά δεν λιποψυχούσαν,
Ο Αλής που τελευταία στιγμή γλύτωσε,
απ΄ των ηρωικών γυναικών την οργή,
τ ΄ασκέρι του προς σφαγή, από φόβο,
εγκατέλειψε, στα Γιάννενα ντροπιασμένος, τρέχει..
Ξοπίσω οι Ελληνίδες αρματωμένες καπετάνισσες,
γυναίκες ηρωικές επαναστάτισσες!
γυναίκες ηρωικές επαναστάτισσες!
*Μόσχω Λάμπρου Τζαβέλλα (1760 – 1803). Γυναίκα του ηρωικού καπετάνιου Λάμπρου Τζαβέλλα Σουλιώτη πολέμαρχου, που ήταν ο φόβος και τρόμος των Τούρκων, και μητέρα των Φώτου, Τζιγούρη, Γιωργάκη και της Σόφως. Και τα τρία αγόρια της ήταν καπεταναίοι και σκοτώθηκαν ηρωικα σε μάχες εκτός την Σόφως που πολεμώντας δίπλα στην μάνα της έχασε το δεξί της μάτι Μια από τις ένδοξες οικογένειες του Σουλίου, που πολεμούσε τους Τούρκους πολύ πιο πριν το 1821. Η ηρωική μάχη που αναφέρεται στο πιο πάνω ποίημα, έγινε στις 20 Ιουλίου 1792 κατά του Αλή Πασά, ο οποίος ήθελε να υποτάξει το ανυπότακτο Σούλι, αλλά ηττήθηκε ολοκληρωτικά…από γυναίκες ανδρειωμένες…
ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΥΠΡΙΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΡΙΕΣ ΠΟΥ ΣΑΝ ΆΝΔΡΕΣ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΠΟΛΕΜΗΣΑΝ.
Η Μαρία η Συγκλητική, πανώρια κοπέλα με ηρωική ψυχή, είχε συλληφθεί από τους Τούρκους σαν σκλάβα. Την μεταφέρουν στο λιμάνι Αμμοχώστου με άλλους αλυσοδεμένους Κυπριώτες και Κυπριώτισσες. Στοιβάζονται στα Τουρκικά πλοία, έτοιμες για να ανεβούν τον Γολγοθά της σκλαβιάς. Όμως η ηρωική μορφή της Μαρίας ή Βαλεσάνδρας, εμψυχώνει τις άλλες κοπέλες. Με τη σύμφωνη γνώμη και των υπολοίπων, βρίσκει μια δάδα και προχωρά προς την αποθήκη πυρομαχικών.
Οι Τούρκοι την κυνηγούν. Πετούσε αέρινα και κατευθυνόταν στο Πάνθεο της Αθανασίας η Θεά της Ελευθερίας… μέχρι που ρίχνει την δάδα στην αποθήκη πυρομαχικών. Υπέρτατη θυσία. Τα κορίτσια σκλαβοπούλες και αγόρια σκλαβόπουλα, θυσιάζονται και παίρνουν μαζί τους εκατοντάδες Τούρκους στρατιώτες. Μεγάλο μέρος του τουρκικού στόλου καταστρέφεται. Η θυσία της ωραίας, ευγενούς Λευκωσιάτισσας, κόρης του Κύπριου ευγενούς Ρουχιά, ο οποίος έπεσε και αυτός μαχόμενος κατά των βαρβάρων Τούρκων, έγινε θρύλος. Γράφτηκαν ποιήματα και παράμεινε για πάντα στις καρδιές των σκλαβωμένων Κυπρίων.
Μαρία Συγκλητική. Του Αντώνη Αντωνά.
Η Κυπριώτισσα, ηρωίδα Μαρία Συγκλητική,
η Αρνάλδα Ρουχιά, Ρενάλδα Βαλεσάνδρα, κόρη,
ωραιοτάτη, του Κύπριου ευγενούς Ρουχιά κόμη,
που στα μάτια της μπροστά οι Τούρκοι,
εσφάγιασαν και το αχνίζων αίμα του έρρεε ακόμη…
Σκλάβα με άλλες σκλαβοπούλες και
Σκλαβόπουλα, οι Τούρκοι την επήραν, την βασάνισαν,
αλλά δεν λύγισε για να τους προσκυνήσει.
Χριστιανή, παρέμεινε, χωρίς ν΄ αλλαξοπιστήσει.
Στ΄ αμπάρια των τουρκικών πλοίων,
στην Αμμόχωστο, την ερίξαν,
που στης Τουρκιάς τα σκλαβοπάζαρα θ΄αρμενίζαν.
«Και εντελώς απελπισθείσα έλεγε μετά δακρύων,
κάλλιον εις τον αέρα με το πυρ να τιναχθώμεν,
κάλλιον εις τον πυθμένα της θάλασσας να πνιγώμεν.»
Το χέρι της, σαν να όπλισε το πνεύμα του Κανάρη,
π΄ αντάξια του φάνηκε τις κρίσιμες τις ώρες.
Και αφού οι σκλαβωμένοι Κύπριοι,
μετά χαράς ηρωικά και μ΄ αυτοθυσία ,
δεχτήκαν ολοκαύτωμα να γένουν και θυσία,
η Αρνάλδα έκλεψε, στο χέρι πήρε δάδα,
αερινά, πετούσε σαν νεράιδα και με μεγάλη χάρη.
Στην μπαρουταποθήκη τους έφτασε,
ξοπίσω της δεκάδες Τούρκοι την κυνηγούσαν,
μ΄ άγιο χέρι ασπίδα την προστάτευε,
όταν την Μαρία, Αρνάλδα πυροβολούσαν.
Την δάδα μέσα πέταξε, στάχτη όλα γίναν.
Την ναυαρχίδα του Πιαλέ Πασά
και τα τουρκικά πλοία ανατίναξε,
με τους χιλιάδες Τούρκους μέσα.
Οι στάχτες των νεκρών Κυπρίων μαζί με,
της πανώριας Μαρίας, στα ουράνια ανεβήκαν,
στο πάνθεο των εθνομαρτύρων εκεί αναγεννηθήκαν,
απ΄ τα δεσμά των Μωαμεθανών απελευθερωθήκαν.
Ήταν των μελλοθάνατων η τελευταία χάρη.
Σ΄ άσβεστες ιερές λαμπάδες, μετουσιώθηκαν ,
η ηρωική Αρνάλδα, μαζί με τις Κυπραιώτισσες,
πανώριες σκλαβοπούλες και τους λεβέντες,
Κυπραιώτες σκλάβους θεού ευλογία λάβανε και θεία χάρη.
Μια νύχτα σκοτεινή και οργισμένη,
που τ΄ ολόγιομο της Κύπρου,
πανσέληνο φεγγάρι, κρύφτηκε,
με λυγμούς οδύνης και ντροπής,
να μην το θωρεί κανένας.
Η λύτρωση με τον θάνατο και την θυσία,
στους σκλαβωμένους, αιώνια έδωσε,
Λευτεριά και Αθανασία
ΚΥΠΡΟΣ 34 ΑΙΩΝΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ.
Ενδεικτικά ολίγα από Π.Β. ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΣΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΑ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟ
Το όνομα Κύπρος φέρεται να επικράτησε από τους Έλληνες από την εποχή του Ομήρου,
Όμως το ελληνικό όνομα Κύπρος απαντάται τόσο στην Ιλιάδα όσο και την Οδύσσεια. Κατά πρώτον απαντάται στο Λ 21 της Ιλιάδας μαζί με την Κινύρα παράδοση. Επίσης στην Οδύσσεια στους στίχους δ.83, θ 363, ρ 442, και 448. Στη δε Ιλιάδα στους στίχους Ε 330, 422, 458, 768 και 873. Επίσης το όνομα Κύπρις φέρεται ως επίθετο της θεάς Αφροδίτης. Επίσης το βασίλειο του ΚΙΤΙΟΥ είναι η αρχαιότερη Ελληνική πόλη.
Αρχαιότερη επιγραφή που φέρει το όνομα Κύπρος ανάγεται στο 459 π.Χ.. Επίσης πολλά αρχαία προσωπικά ονόματα φέρονται συνδεδεμένα με το όνομα Κύπρος, όπως Αριστόκυπρος, Αριστοκύπρα, Θεμιστοκύπρα, Κυπραγόρας, Κυπρόθεμις, Κυπροκράνης, Ονασίκυπρος, Πασίκυπρος, Στασίκυπρος, Τιμόκυπρος, Φιλόκυπρος,Κύπρος κ.ά. Υπάρχουν διάφορες απόψεις. Μία άποψη λέει πως το όνομα προέρχεται από τον βασιλιά Κύπρο του οποίου την κόρη Έννη νυμφεύτηκε ο Αχαιός Τεύκρος, γιος του βασιλιά της Σαλαμίνας Τελαμώνα, όταν και ήρθε εξόριστος μετά τον Τρωικό πόλεμο και ίδρυσε την πόλη Σαλαμίνα στην Κύπρο. Την εποχή του Χαλκού το νησί δέχτηκε δυο κύματα από Έλληνες μετανάστες. Οι έμποροι από τις Μυκήνες επισκέφτηκαν την Κύπρο γύρω στο 1.400 π.Χ. Το δεύτερο μεγαλύτερο κύμα ήρθε στο νησί μετά την πτώση των Μυκηνών, το νησί εκείνη την περίοδο έδειξε στον μεγαλύτερο βαθμό τον Ελληνικό του χαρακτήρα. Η Κύπρος έπαιξε σημαντικό ρόλο στην Ελληνική μυθολογία θεωρείται η γενέτειρα της Αφροδίτης και του Άδωνη, από την Κύπρο κατάγονταν οι βασιλείς Κινύρας, Τεύκρος και Πυγμαλίων. Στις αρχές του 8ου αιώνα οι Φοίνικες ίδρυσαν τις πρώτες αποικίες στις νότιες ακτές του νησιού κοντά στις πόλεις Λάρνακα και Σαλαμίνα. Ο Αλέξανδρος ο Μέγας κατέκτησε την Κύπρο (333 π.Χ.), με την διαίρεση της αυτοκρατορίας του την Ελληνιστική περίοδος κυβερνήθηκε από την Δυναστεία των Πτολεμαίων. Ήδη ο Αλέξανδρος για την πολύτιμη βοήθεια που του παρεχώρησαν οι Ελληνες Κύπριοι βασιλείς, τους παρεχώρησε πλήρη αυτονομία. Στην Ελληνιστική περίοδο άνθισαν οι τέχνες και έχουμε μαρτυρίες σε αμφορείς και πλάκες με γραφές. Άνθισε, επίσης, και η αρχαία ελληνική θρησκεία προς τους 12 θεούς του Ολύμπου με ιερά σε όλο το νησί με μεγαλύτερο της Θεάς Αφροδίτης στην Πάφο (Κούκλια) πλησίον στο τόπο όπου γεννήθηκε (“Πέτρα του Ρωμιού” και “Λουτρά της Αφροδίτης”). Την ίδια περίοδο ο Κύπριος φιλόσοφος Ζήνων ο Κιτιεύς ίδρυσε την περίφημη Σχολή των Στωικών στην Αθήνα. Ακολουθεί η Ρωμαϊκή περίοδος η οποία διήρκεσε από το 58 π.Χ. – 330 μ.Χ. Ο Απόστολος Παύλος και ο Απόστολος Βαρνάβας επισκέφθηκαν την Πάφο όπου κατόρθωσαν να εκχριστιανίσουν το Ρωμαίο Ανθύπατο Σέργιο Παύλο, έτσι η Κύπρος έγινε το πρώτο νησί που απόκτησε Χριστιανό ηγέτη.
Βυζαντινοί χρόνοι. Όταν η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία διαιρέθηκε στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ή Βυζαντινή Αυτοκρατορία και στην Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, η Κύπρος έγινε τμήμα της Ανατολικής με πρωτεύουσα την Κωνσταντινούπολη και παρέμεινε περίπου 800 χρόνια. Την Βυζαντινή περίοδο ο Ελληνικός πολιτισμός επικράτησε στο νησί, σε συνδυασμό με την χριστιανική θρησκεία δημιούργησε μια συμπαγή Ελληνοχριστιανική κοινότητα που διατηρείται μέχρι σήμερα. Από τις αρχές του 649 η Κύπρος δέχτηκε σκληρές πειρατικές επιδρομές από την Ανατολή που συνεχίστηκαν περισσότερο από 300 χρόνια, οι επιδρομές είχαν δραματικές συνέπειες πολλοί κάτοικοι σφαγιάστηκαν και η περιουσία τους λεηλατήθηκε. Δεν έχουν διασωθεί εκκλησίες από εκείνη την περίοδο, χιλιάδες κάτοικοι θανατώθηκαν, πολλές πόλεις όπως η Σαλαμίνα ισοπεδώθηκαν και δεν ξανακτίστηκαν ποτέ. Η Βυζαντινή κυριαρχία αποκαταστάθηκε όταν ο Νικηφόρος Β´ Φωκάς πέτυχε μια μεγάλη σειρά από νίκες στην ξηρά και στην θάλασσα/
Η Κύπρος την εποχή των Πτολεμαίων, εξελληνίστηκε πλήρως, οι λίγοι Φοίνικες εκδιώχθηκαν και παρέμεινε ΕΛΛΗΝΙΚΗ.
Ντροπή να συνοδεύει μειοδότες και ανθέλληνες .....
H Κύπρος η Ελληνική πάντα θυσιαζόταν για την Ελλάδα. Χρόνια πολλά και ευλογημένα στο πολύπαθο νησι μας.
Μ. Μπ. Από αδελφή Κρήτη
Το τιμητικό άρθρο ρίγη συγκίνησης, αλλά και περηφάνειας μου προκάλεσε. Γνώρισα άγνωστες πτυχές αυτοθυσίας των αδελφών Ελλήνων Κυπρίων. Χρόνια πολλά και σύντομα Λεύτεροι.
Δρ Α.Μ.
Σαν Ελληνίδα ευχαριστώ τον κ. Αντωνά, που μας τίμησε με τα εξαιρετικά του αφιερώματα. Νοιώθω περήφανη για τις άξιες ηρωικές μας προγόνους και τονίζω ότι αν χρειαστεί και πάλι θα τις μιμηθούμε.
Κωνσταντίνα
Η Ελληνική Κύπρος χιλιάδες παιδιά της θυσίασε για την ελευθερία της Ελλάδος και στο τέλος κάλπικο νόμισμα έλαβε σαν αμοιβή. Παρά την πίκρα της, σήμερα όλη η Κύπρος ήταν σκεπασμένη με την γαλανόλευκο........
Μ.Ρ.
Παναγιά μου ευλόγησε την Κύπρο μας και απόδιωξε τους βαρβάρους.
Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου είναι μια εορτή χαράς και θεωρείται η απαρχή της σωτηρίας του ανθρώπινου γένους. Είναι η στιγμή που ο Θεός γίνεται άνθρωπος, επιλέγοντας την Παναγία ως τη μητέρα Του.
Η ταπεινότητα και η υπακοή της Παναγίας αποτελούν παράδειγμα πίστης για όλους τους Χριστιανούς. Μέσα από τη συγκατάθεσή της, ανοίγει ο δρόμος για τη Θεία Οικονομία, που ολοκληρώνεται με τη Σταύρωση και την Ανάσταση του Χριστού.
Η 25η Μαρτίου και ο Ευαγγελισμός στην Ελλάδα
Στην Ελλάδα, η 25η Μαρτίου έχει διπλή σημασία, καθώς συμπίπτει με την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Οι αγωνιστές επέλεξαν την ημέρα αυτή για να σηματοδοτήσουν την απελευθέρωση από τον Οθωμανικό ζυγό, θεωρώντας ότι, όπως η Παναγία δέχθηκε το μήνυμα της σωτηρίας, έτσι και η Κύπρος σύντομα θα ελευθερωθεί με τη βοήθεια του Θεού
Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου είναι μία από τις μεγαλύτερες εορτές της Ορθοδοξίας, σηματοδοτώντας τη θεία παρέμβαση στον κόσμο και την έναρξη του έργου της σωτηρίας. Η Παναγία, με την ταπεινότητά της, διδάσκει στους ανθρώπους την αξία της πίστης και της υπακοής στο θέλημα του Θεού.
Η ημέρα αυτή υπενθυμίζει τη χαρά του μηνύματος της σωτηρίας, το οποίο οι πιστοί τιμούν με δοξολογίες και προσευχές, ζητώντας την ευλογία και τη μεσιτεία της Θεοτόκου.
Κ.Ρ.
Αντιγράφω σημαντικό σχόλιο σε σχετικό άρθρο για τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ.
Ολόψυχα ευχόμαστε και προσευχόμαστε το έπος του 1821 να επαναληφθεί και στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΚΥΠΡΟ και με την ευλογία της Παναγιάς μας, που πάτησε το άγιο πόδι της στο νησί για να επισκεφθεί τον Άγιο Λάζαρο και ευλογήσει τους Χριστιανούς Κυπρίους, τους βαρβάρους να αποσείσει και αποτινάξει από τα Άγια χώματα μας.
Σύμφωνα με την παράδοση η Παναγία επισκέφθηκε την Κύπρο και συνάντησε τον φίλο του Χριστού, Άγιο Λάζαρο ο οποίος ήταν επίσκοπος στο Κίτιον. Του χάρισε μάλιστα επισκοπικό ωµοφόριο και επιµάνικα, που έφτιαξε η ίδια.
Η τοπική κυπριακή παράδοση αναφέρει ότι η Παναγία, αρκετά μετά την ανάσταση του Χριστού, επεσκέφθη την Κύπρο, συνοδευόμενη από τον ευαγγελιστή Ιωάννη, ύστερα από πρόσκληση του αγίου Λαζάρου, του φίλου του Χριστού, που ήταν επίσκοπος στο Κίτιον.
O Λάζαρος, όπως αναφέρει η παράδοση, κατά τη διάρκεια της παραµονής του στην Kύπρο, επιθυµούσε διακαώς να συναντηθεί µε τη Θεοτόκο. Γι’ αυτό και µετά από σχετική συνεννόηση, έστειλε καράβι στην Παλαιστίνη για να τη µεταφέρει, µαζί µε τον Eυαγγελιστή Iωάννη, στο Kίτιο. Kαθ’ οδόν, όµως, το πλοίο τους συνάντησε µεγάλη τρικυµία και ενάντιο άνεµο, που το παρέσυραν µέχρι τη χερσόνησο του Άθωνα. Eκεί η Παναγία με θείο θαύμα γαλήνεψε την θάλασσα και επισκέφθηκε τη νπεριοχή όπου µετέστρεψε στη χριστιανική πίστη τους ειδωλολάτρες κατοίκους και δεήθηκε στον υιό της να προστατεύει όσους θα διαµένουν στην περιοχή και θα ασκούνται χριστιανικά. Στη συνέχεια αναχώρησε για την Kύπρο, όπου συνάντησε τον Λάζαρο, προς τον οποίο δώρισε επισκοπικό ωµοφόριο και επιµάνικα, που έφτιαξε η ίδια. Aκολούθως, ευλόγησε την τοπική Eκκλησία και επέστρεψε στα Iεροσόλυµα.
Μια παραλλαγή της παλαιάς αυτής παραδόσεως σώθηκε σε χειρόγραφο του 18ου αιώνα που φέρει τον τίτλο: Ἀνάμνησις μερική περί τοῦ Ἄθω ὂρους τά λεγόμενα πάτρια καί ἀπόδειξις ὃτις πῶς ἦλθεν ἡ Θεοτόκος ἐν τῇ Κύπρῳ εἰς Χῶραν Λάρναξ - Κίτιον.
Σύμφωνα προς το χειρόγραφο αυτό, ο Λάζαρος ήθελε να επισκεφθεί τη μητέρα του Χριστού αλλά δεν τολμούσε να ταξιδέψει στην Ιερουσαλήμ εξ αιτίας των διωγμών των πρώτων Χριστιανών. Τότε θέλησε να τον επισκεφθεί η Παναγία που πράγματι ξεκίνησε μαζί με τον Ιωάννη. Όμως άνεμοι και τρικυμίες παρέσυραν το καράβι στο οποίο επέβαιναν μέχρι το Άγιον Όρος Άθω. Όμως τελικά η Θεοτόκος έφθασε στη Λάρνακα (=Κίτιον) όπου συνάντησε τον Λάζαρο προς τον οποίο, μάλιστα, έφερε και δώρα ένα ωμοφόριον και επιμανίκια.
Παρόμοια παράδοση κατέγραψε κι ο Ρώσος επίσκοπος Ευδόκιμος (Μόσχα, 1911), που παραπέμπει και σε αναφορά της Ακαδημίας του Κιέβου (1871). Εξ άλλου, την παράδοση αναφέρει κι ο Δαμιανός Στουδίτης στον πέμπτο λόγο του:
...Ἐκεῖ εἰς στό Κίτιον τῆς [Κύπρου] λέγουσιν ὅτι ἡ Παναγία, ἀκόμη ὅταν ἦτο σωματικῶς εἰς τήν γῆν, τοῦ ὑπῆγεν [του Λαζάρου] ἕνα ὠμόφορον, τό ὁποῖον ἡ Παναγία μοναχή τῆς τό ἒκαμε μέ τά χέρια της...
Ότι η Παναγία χάρισε ένα ωμοφόριον που είχε φτιάξει η ίδια στον Λάζαρο στην Κύπρο, αναφέρεται και στο Τριώδιον.
Ωστόσο η Παναγία τιμάται ιδιαίτερα στην Κύπρο, όπου τα μοναστήρια και οι εκκλησίες της εορτάζουν με λαμπρότητα διάφορες επετείους (Χριστούγεννα, Ευαγγελισμός [25 Μαρτίου], Κοίμησις [15 Αυγούστου]). Ιδιαίτερα σημαντική στην Κύπρο είναι η γιορτή του Δεκαπενταύγουστου, οπότε γίνονται μεγάλες πανηγύρεις στα μοναστήρια τα αφιερωμένα στην Παναγία και ιδίως στον Κύκκο και στην Τροοδίτισσα στον Μαχαιρά κ.α.. Ακόμη, διάφορα παλαιά έθιμα σχετίζονται με την Παναγία, όπως για παράδειγμα η απαγγελία στις εκκλησίες κατά τη νύκτα του Επιταφίου του γνωστού Θρήνου της Παναγίας (Τραούδιν της Παναγίας), που έχει δημοσιευθεί κατά καιρούς σε διάφορες παραλλαγές.
ΕΥΛΟΓΗΣΕ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΑΣ ΚΥΠΡΟ.
Τ.Α.
Ζητω η Ελληνικη Κυπρος και ευγε στα παλληκαρια του Π.Ν. που βροντοφωναξαν Η ΚΥΠΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ και ολος ο κοσμος τους χειροκροτησε πλην κσποιων μειοδοτων.
Πολα
¨Ελληνες αδελφοί της Ελλάδας και της Ελληνικής Κύπρου συμπαρασταθείτε στα εύτολμα παλληκάρια του Π.Ν. που βροντοφώναξαν οτι Η ΚΥΠΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ και ριψάσπιδες και υποτελείς της Τουρκίας προύχοντες και κυβερνώντες θα τους ρίξουν στην πυρά. Είναι οι ίδιοι απόγονοι του Μπονάνου, που ο προδότης έλεγε .... ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΒΟΜΒΑΡΔΙΖΟΥΝ..... ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΑΣ. Ξένη χώρα λοιπόν η Ελληνική επί 34 αιώνες Κύπρος και ΚΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΜΑΚΡΑΝ.
ΕΣΤΙΝ ΟΥΝ ΕΛΛΑΣ ΚΑΙ Η ΚΥΠΡΟΣ ΚΑΙ Ο ΜΕΓΑΣ ΝΟΜΠΕΛΙΣΤΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΣΕΦΕΡΗΣ το επιβεβαιώνει ατράνταχτα και τεκμηριωμένα.
Ο Γιώργος Σεφέρης είχε μια βαθιά σχέση αγάπης με την Κύπρο, την οποία επισκέφθηκε τρεις φορές (1953, 1954 και 1955). Στα ποιήματά του, ύμνησε το νησί, εκφράζοντας την εκτίμηση και την αγάπη του για αυτό. Η Κύπρος τον μάγεψε και αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για το έργο του.«Στην Κύπρο το θαύμα λειτουργεί ακόμη». Η λατρεία του μεγάλου μας Νομπελίστα Γ. Σεφέρη για την Κύπρο, που θεωρούσε ότι τον είχε ψυχοπαίδι της.
Ο ποιητής είχε ένα πολύ βαθύ δέσιμο με το νησί. Ένιωθε, πως στην ΕΛΛΗΝΚΗ Κύπρο έβρισκε τον ΠΛΈΟΝ ατόφιο ελληνισμό που ζητούσε και πως σε αυτόν τον τόπο «το θαύμα λειτουργεί ακόμη».
Στις 12 Μαρτίου 1954, έγραψε στον Κύπριο ζωγράφο Αδαμάντιο Διαμαντή :
«Στο μικρό διάστημα που έμεινα στην Κύπρο, άρχισαν πολλά πράγματα και νομίζω θα με κυνηγούν αδυσώπητα ώσπου να πάρουν μορφή. Παραξενεύομαι όταν το συλλογίζομαι. Η Κύπρος πλάτυνε το αίσθημα που είχα για την Ελλάδα. Κάποτε λέω πως μπορεί να με πήρε για ψυχοπαίδι της». Λίγους μήνες νωρίτερα έγραφε από το νησί στην αδελφή του: ««...Τον έχω αγαπήσει αυτόν τον τόπο. Ίσως γιατί βρίσκω εκεί πράγματα παλιά που ζουν ακόμη, ενώ έχουν χαθεί στην άλλη Ελλάδα... ίσως γιατί αισθάνομαι πως αυτός ο λαός έχει ανάγκη από όλη μας την αγάπη και όλη τη συμπαράστασή μας. Ένας πιστός λαός, πεισματάρικα και ήπια σταθερός. Για σκέψου πόσοι και πόσοι πέρασαν από πάνω τους: Σταυροφόροι, Βενετσιάνοι, Τούρκοι, Εγγλέζοι - 900 χρόνια. Είναι αφάνταστο πόσο πιστοί στον εαυτό τους έμειναν και πόσο ασήμαντα ξέβαψαν οι διάφοροι αφεντάδες πάνω τους.»
Δρ Κ.Κ. από Ελληνική Κύπρο.
Προσθέτω ακόμη ένα σημαντικό απόσπασμα του Σεφέρη πιο κάτω......
Την ίδια χρονιά έγραψε στον Γιώργο Θεοτοκά: «Υπάρχουν σε μια γωνιά της γης 400 χιλιάδες ψυχές από την καλύτερη, την πιο ατόφια Ρωμιοσύνη, που προσπαθούν να τις αποκόψουν από τις πραγματικές τους ρίζες και να τις κάνουν λουλούδια θερμοκηπίου. Σ' αυτή τη γωνιά της γης δουλεύει μια μηχανή που κάνει τους Ρωμιούς σπαρτούς-Κυπρίους-όχι-Ελληνες, που κάνει τους ανθρώπους μπαστάρδους, με την εξαγορά και την απαθλίωση των συνειδήσεων, με τις κολακείες των αδυναμιών ή των συμφερόντων».
ΡΙΨΑΣΠΙΔΕΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΠΟΥ ΞΕΔΙΑΝΤΡΟΠΑ ΜΑΣ ΑΠΕΙΛΕΙ ΚΑΙ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΚΑΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΠΡΟΣ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ, ΣΤΗ ΜΑΥΡΗ ΒΙΒΛΟ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΣΑΣ ΘΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΘΟΥΝ ..... ΜΑΖΕΨΤΕ ΣΥΝΕΡΓΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΞΕΚΑΝΕΤΕ ...ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΤΟ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΝ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ ΔΙΟΤΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΨΥΧΗ ΤΕ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΙ......
Διαβάστε τα σοφά λόγια του Σεφέρη για την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΠΡΟ....
Σαλαμίνα της Κύπρος
… Σαλαμῖνα τε
τᾶς νῦν ματρόπολις τῶνδ’
αἰτία στεναγμῶν.
ΠΕΡΣΑΙ
Κάποτε ο ήλιος του μεσημεριού, κάποτε φούχτες η ψιλή βροχή
και τ’ ακρογιάλι γεμάτο θρύψαλα παλιά πιθάρια.
Ασήμαντες οι κολόνες· μονάχα ο Άγιος Επιφάνιος
δείχνοντας μουντά, χωνεμένη τη δύναμη της πολύχρυσης αυτοκρατορίας.
5
Τα νέα κορμιά περάσαν απεδώ, τα ερωτεμένα·
παλμοί στους κόλπους, ρόδινα κοχύλια και τα σφυρά
τρέχοντας άφοβα πάνω στο νερό
κι αγκάλες ανοιχτές για το ζευγάρωμα του πόθου.
Κύριος επί υδάτων πολλών,
10
πάνω σ’ αυτό το πέρασμα.
Τότες άκουσα βήματα στα χαλίκια.
Δεν είδα πρόσωπα· σα γύρισα είχαν φύγει.
Όμως βαριά η φωνή σαν το περπάτημα καματερού,
έμεινε εκεί στις φλέβες τ’ ουρανού στο κύλισμα της θάλασσας
15
μέσα στα βότσαλα πάλι και πάλι:
«Η γης δεν έχει κρικέλια
για να την πάρουν στον ώμο και να φύγουν
μήτε μπορούν, όσο κι αν είναι διψασμένοι
να γλυκάνουν το πέλαγο με νερό μισό δράμι.
20
Και τούτα τα κορμιά
πλασμένα από ένα χώμα που δεν ξέρουν,
έχουν ψυχές.
Μαζεύουν σύνεργα για να τις αλλάξουν,
δε θα μπορέσουν· μόνο θα τις ξεκάμουν
25
αν ξεγίνουνται οι ψυχές.
Δεν αργεί να καρπίσει τ’ αστάχυ
δε χρειάζεται μακρύ καιρό
για να φουσκώσει της πίκρας το προζύμι,
δε χρειάζεται μακρύ καιρό
30
το κακό για να σηκώσει το κεφάλι,
κι ο άρρωστος νους που αδειάζει
δε χρειάζεται μακρύ καιρό
για να γεμίσει με την τρέλα,
νῆσός τις ἔστι…». ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΠΡΟΣ.
ΜΗΝ ΠΡΟΣΒΑΛΕΤΕ ΑΛΛΟ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΕΦΙΑΛΤΕΣ ΚΑΙ ΙΟΥΔΕΣ, ΔΙΟΤΙ Ο ΑΠΛΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΠΟΥ ΣΥΜΠΑΡΙΣΤΑΤΑΙ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΥΠΑΘΗ ΜΙΚΡΗ ΕΛΛΑΔΑ ΚΥΠΡΟ, ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΦΟΡΑ ΘΑ ΣΑΣ ΔΩΣΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΧΑΡΙΣΤΙΚΗ ΒΟΛΗ.
ΣΤΗΝ ΧΘΕΣΙΝΗ ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΡΙΓΗ ΣΥΓΚΙΝΗΣΗΣ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ ΟΤΑΝ ΠΡΟΠΟΜΠΟΣ ΗΤΑΝ Η ΧΑΡΙΤΑ ΜΑΝΤΟΛΕΣ ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΩΝ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΩΝ ΜΕ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΤΟΙΧΙΣΜΈΝΗ ΜΕ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΑΝΕΜΙΖΑΝ ΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΣΗΜΑΙΕΣ. ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ. ΕΥΓΕ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΤΡΟΠΗ ΣΕ ΟΠΟΙΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ, ΠΟΥ ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΜΑΣ......
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΚΑΙ ΛΕΥΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΗΜΙΣΚΛΑΒΩΜΕΝΗ ΜΑΣ ΠΑΤΡΙΔΑ.
ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟ ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΜΑΣ ΝΑΥΤΙΚΟ ΠΟΥ ΤΙΜΗΣΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΠΡΟ.
ΤΙΜΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΑ ΑΝ ΤΟΛΜΗΣΕΤΕ ΝΑ ΤΑ ΤΙΜΩΡΗΣΕΤΕ. Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥΣ ΠΛΗ ΚΑΠΟΙΩΝ ΟΛΙΓΩΝ ΑΝΘΕΛΛΗΝΩΝ.
Δρ Κ.Κ. ΕΛΛΗΝΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ.
Μπράβο σου Αντώνη. Ιστορική ενημέρωση για εθνική επιβίωση.
Με πατριωτικό εγκάρδιο χαιρετισμό.
Γιώργος Π.
ΣΗΜΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΤΡΙΣ ΚΥΠΡΟΥ. ΤΟ ΛΑΒΑΡΟ ΤΩΝ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ ΚΥΠΡΙΩΝ ΠΟΥ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ ΣΤΟΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΩΝ. ΧΡΕΙΑΖΕΣΤΕ ΑΛΛΗ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΟΤΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΚΥΠΡΙΟΙ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΨΥΧΗ ΤΕ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΙ. ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΕΧΥΣΑΝ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΖΥΜΩΘΗΚΕ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΑ ΑΓΙΑ ΧΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.
Κ.Π. ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ.
ΕΛΛΑΣ - ΚΥΠΡΟΣ - ΕΝΩΣΗΣ. ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΤΗΣ ΕΟΚΑ.....
Καρτερούμεν μέραν νύχταν* – Δημήτρης Λυπέρτης
Καρτερούμεν μέραν νύχταν
να φυσήσ’ ένας αέρας
‘στουν τον τόπον πόν’ καμένος τζι’εν θωρεί ποττέ δροσιάν,
για να φέξει καρτερούμεν το φως τζείνης της ημέρας
ποννά φέρει στον καθέναν τζαι χαράν τζαι ποσπασιάν.
Την Μανούλλαν μας για πάντα μιτσιοί μιάλοι καρτερούμεν
για να μας σφιχταγκαλιάσει τζαι να νεκραναστηθούμεν.
Η ζωή μας έν’ για τζείνην τζαι ζωή μας τζείνη ένι
τζαι πως τρώμεν δίχα τζείνης τζι είμαστιν βασταεροί
έν γιατί με τ’ όνομάν της είμαστιν ποσκολισμένοι
πον το βκάλλουν που τον νουν μας μήτε χρόνια, με τζαιροί·
ξυπνητοί τζαι τζοιμισμένοι έν’ για τζείνην η καρκιά μας
που διπλοφακκά για νά ’ρτει τζαι να μείνει δα κοντά μας.
Τα λαμπρά μας ούλλον τζι άφτουν τζι οι καμοί μας εν σιούσιν,
έν’ συμπούρκισμαν φουρτούνας των τζυμμάτων του γιαλού
έτσ’ οι λας έν’ που παθθαίννουν όντας ξένοι τζυβερνούσιν·
έχουν μέσα τους φουρτούναν τζι αν τους έχουν προς καλού
τζι όσον τούτοι τζι αν κραδκιούνται που την Μάναν χωρισμένοι,
η αγάπη τους περίτου γίνεται δρακοντεμένη.
Πκοιος αντέκοψεν ποττέ του τον αέραν γιά το τζύμμαν
τζι έκαμέν το για ν’ αλλάξει φυσικόν τζαι να σταθεί;
Ομπροστά στον Πλάστην ούλλοι εν είμαστιν παρά φτύμμαν,
έν’ αβόλετον ο νόμος ο δικός του να χαθεί
τζαι για τούτον μιτσιοί μιάλοι για την Μάναν λαχταρούσιν
έν’ η γέννα, έν’ το γάλα, έν’ τα χνώτα που τραβούσιν.
Είντα γάλαν ήταν τότες τζείντο γάλαν που βυζάσαν
ας αμπλέψουν να το δούσιν· είμαστιν ούλλοι εμείς.
Αν περνούσιν μαύρα χρόνια σγιαν τζαι τζείνα που περάσαν
’πό μας ένας έν τζαι βκαίννει που την στράταν της τιμής
μήτ’ επλάστηκεν ποττέ του, τζι αν πλαστεί τζι αννοίξει στόμαν,
νεκρόν εννά τον ξεράσει τζαι του τάφου του το χώμαν.
Της Κύπρου Έλληνας Δωρόθεος.
Η τελευταία ειδικά παράγραφος αφιερωμένη σε ανθέλληνες και προδότες.
ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΟΙ ΑΞΙΕΣ ΕΙΧΑΝ ΑΞΙΑ Ο ΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΑΞΕΙΣ ΓΙΝΟΝΤΟΥΣΑΝ ΜΕ ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΗΘΟΣ .
ΚΑΝΕΙΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΜΙΣΘΟΦΟΡΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ , ΟΠΩΣ ΣΗΜΕΡΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΕ ΕΝΟΠΛΕΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ ΑΝΤΑΡΣΙΕΣ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΥΠΟΠΤΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ.
ΟΛΑ ΤΟΤΕ ΓΙΝΟΝΤΟΥΣΑΝ ΤΟ 1821 ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΕΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ ΠΟΥ Η ΚΟΡΗ ΒΟΗΘΗΣΕ ΤΗΝ ΜΑΝΑ ....ΤΟΤΕ. !!!!!
ΟΜΩΣ ΑΛΛΑΞΑΝ ΤΑ ΤΟΤΕ ....ΚΑΙ ΤΟ 1974 Η ΚΟΡΗ ΗΤΑΝ ''ΜΑΚΡΥΑ'' ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΝΑ ΚΑΤΑ ΔΗΛΩΣΗ ΕΠΙΦΑΝΩΝ ΚΡΥΜΜΕΝΩΝ ΠΡΟΔΟΤΩΝ.
ΤΟ ΕΧΕΙ ΣΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΜΑΛΛΟΝ Ο ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΜΕΡΙΚΩΝ ΤΟ ΜΠΟΛΙ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ.
ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΒΓΗΚΕ ΟΠΩΣ ΛΟΓΑΡΙΑΖΑΝΕ.
ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ''ΣΥΝΤΑΓΕΣ'' ΕΠΑΝΟΡΘΩΣΗΣ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΜΑΣ.
Δημοσίευση σχολίου