Απόδοση στα ελληνικά: Απολλόδωρος - Thi Thuy Van Dinh, David Bell | 27 Ιουνίου 2024
«Εμείς οι Λαοί των Ηνωμένων Εθνών αποφασίσαμε (...) να προωθήσουμε την κοινωνική πρόοδο και το καλύτερο βιοτικό επίπεδο σε μεγαλύτερη ελευθερία,»
Προοίμιο του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών (1945)
Η Γραμματεία των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) θα διοργανώσει την επόμενη Σύνοδο Κορυφής του Μέλλοντος στη Νέα Υόρκη στις 22-23 Σεπτεμβρίου 2024. Πρόκειται για ένα τεράστιο πολιτικό πρόγραμμα που καλύπτει τις ευγενέστερες αιτίες, όπως η μείωση της φτώχειας, τα ανθρώπινα δικαιώματα, το περιβάλλον, η κλιματική αλλαγή, η ανάπτυξη και η ευημερία και τα δικαιώματα των παιδιών, των νέων και των γυναικών. Οι παγκόσμιοι ηγέτες αναμένεται να εγκρίνουν ένα διακηρυκτικό Σύμφωνο για το Μέλλον, και να δεσμευτούν να δράσουν προς την κατεύθυνση της υλοποίησής του.
Όλα φαίνονται υπέροχα. Όπως και τις παλιές μέρες, οι πλούσιοι, οι ισχυροί και οι δικαιούχοι έρχονται να μας σώσουν από τους εαυτούς μας και να μας κάνουν να ζήσουμε καλύτερες ζωές. Η ελευθερία, άλλωστε, είναι εγγενώς ανασφαλής.
Αυτό είναι το πρώτο σε μια σειρά που θα εξετάζει τα σχέδια του συστήματος του ΟΗΕ για το σχεδιασμό και την εφαρμογή αυτής της νέας ατζέντας, καλύπτοντας τις επιπτώσεις στην παγκόσμια υγεία, την οικονομική ανάπτυξη και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
«Κλίμα και Yγεία» του ΠΟΥ - Χτίζοντας το Αυταρχικό Όνειρο
Εν μέσω όλης της φασαρίας και της πόζας σχετικά με τις διαπραγματεύσεις για τα κείμενα σχετικά με τις πανδημίες στην πρόσφατη 77η Παγκόσμια Συνέλευση Υγείας (ΠΣΥ) στη Γενεύη (Ελβετία), ίσως το πιο σημαντικό ψήφισμα ενώπιον της ΠΣΥ πέρασε, εγκρίθηκε, αλλά σχεδόν απαρατήρητο. Το ψήφισμα WHA77.14 για την κλιματική αλλαγή και την υγεία εγκρίθηκε χωρίς συζήτηση, ανοίγοντας την πόρτα για τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) ─ έναν εξειδικευμένο οργανισμό του ΟΗΕ ─ να ισχυριστεί ότι μια ευρεία έκταση της κανονικής ανθρώπινης δραστηριότητας αποτελεί πιθανή απειλή για την υγεία και, ως εκ τούτου, υπάγεται στην αρμοδιότητα των γραφειοκρατών της επιχειρηματικής τάξης του ΠΟΥ.
Το γεγονός αυτό επισημάνθηκε από ένα στρατηγικό στρογγυλό τραπέζι με θέμα «Κλιματική αλλαγή και υγεία: ένα παγκόσμιο όραμα για κοινή δράση», όπου οι ομιλητές, με συντονιστή τον αρχισυντάκτη του Lancet Richard Horton, περιλάμβαναν τον Γενικό Διευθυντή (ΓΔ) του ΠΟΥ Tedros Ghebreyesus, τον πρώην αντιπρόεδρο των ΗΠΑ Al Gore (μέσω βιντεοσκοπημένου μηνύματος), και τον διευθύνοντα σύμβουλο της 28ης Διάσκεψης των Κρατών Μερών για το Κλίμα Adnan Amin.
Το ψήφισμα προτάθηκε από συνασπισμό 16 χωρών (Μπαρμπέιντος, Βραζιλία, Χιλή, Ισημερινός, Φίτζι, Γεωργία, Κένυα, Μολδαβία, Μονακό, Κάτω Χώρες, Παναμάς, Περού, Φιλιππίνες, Σλοβενία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και Ηνωμένο Βασίλειο) και εγκρίθηκε χωρίς αλλαγές, δίνοντας εντολή στον ΓΔ να: i) να αναπτύξει ένα «παγκόσμιο σχέδιο δράσης του ΠΟΥ για την κλιματική αλλαγή και την υγεία με βάση τα αποτελέσματα, προσανατολισμένο στις ανάγκες και τις ικανότητες», ii) να λειτουργήσει ως παγκόσμιος ηγέτης στον τομέα της κλιματικής αλλαγής και της υγείας, καταρτίζοντας έναν οδικό χάρτη του ΠΟΥ για το Καθαρό Μηδέν έως το 2030, και iii) να υποβάλει έκθεση σε μελλοντικές συνόδους του ΠΟΥ.
Η «ειδησεογραφία» του συστήματος των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή
Δεν υπάρχει μεγάλη έκπληξη σε αυτό. Πρόκειται για άλλη μια προβλέψιμη κίνηση στην παγκόσμια σκακιέρα για το κλίμα. Την τελευταία δεκαετία, οι δραστηριότητες και τα έγγραφα του συστήματος των Ηνωμένων Εθνών περιλαμβάνουν όλο και περισσότερο την κλιματική αλλαγή ως «ειδησεογραφία» για να σηματοδοτήσουν την πλήρη συμμόρφωση με την επίσημη αφήγηση.
Ο επικεφαλής του συστήματος του ΟΗΕ, ο Γενικός Γραμματέας Antonio Guterres, είναι γνωστός για την περαιτέρω προώθηση της αφήγησης. Το 2019, πόζαρε μέσα στο νερό για μια φωτογραφία για το εξώφυλλο του περιοδικού Time με θέμα «Ο πλανήτης μας που βυθίζεται». Το περασμένο καλοκαίρι, ανακοίνωσε ότι: «η εποχή της υπερθέρμανσης του πλανήτη τελείωσε... η εποχή του παγκόσμιου βρασμού έφτασε».
Το 2024, την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος (5 Ιουνίου), διπλασίασε τη ρητορική του: «Στην περίπτωση του κλίματος, δεν είμαστε οι δεινόσαυροι. Είμαστε ο μετεωρίτης. Δεν κινδυνεύουμε μόνο. Εμείς είμαστε ο κίνδυνος». Είμαστε, όπως φαίνεται, ένα δηλητήριο για τον πλανήτη μας.
Οι δορυφορικές οντότητες έχουν προσθέσει άγρια τη δημιουργικότητα και τη φαντασία τους: Το UNEP σφυροκοπά την «τριπλή πλανητική κρίση της κλιματικής αλλαγής, της απώλειας της φύσης και της βιοποικιλότητας», η UNICEF αναφέρει για το «παιδί που άλλαξε το κλίμα», η UNWOMEN ανακαλύπτει τη «διασύνδεση μεταξύ της κλιματικής αλλαγής και της ανισότητας των φύλων», το OHCHR ισχυρίζεται ότι «η κλιματική αλλαγή απειλεί την αποτελεσματική απόλαυση μιας σειράς ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων εκείνων της ζωής, νερό και την αποχέτευση, την τροφή, την υγεία, τη στέγαση, την αυτοδιάθεση, τον πολιτισμό και την ανάπτυξη», και η UNESCO έχει δεσμευτεί πλήρως »για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στον πολιτισμό και για την ενίσχυση του δυναμικού του πολιτισμού για παγκόσμια δράση για το κλίμα. »
Διορισμός του πρώτου ειδικού απεσταλμένου του ΠΟΥ για την κλιματική αλλαγή και την υγεία
Όσον αφορά τον ΠΟΥ, ο Γενικός Διευθυντής Tedros Ghebreyesus έχει επίσης αποδείξει τη μαεστρία του στους δογματικούς ισχυρισμούς. Η κλιματική αλλαγή, επιμένει, αποτελεί «μια από τις μεγαλύτερες απειλές για την υγεία» και «η κλιματική κρίση είναι μια κρίση υγείας» . Ως εκ τούτου, η εντολή του έχει διευρυνθεί από συγκεκριμένα περιβαλλοντικά ζητήματα, συμπεριλαμβανομένης της ατμοσφαιρικής ρύπανσης από σωματίδια και χημικές ουσίες, σε όλο το φάσμα της κλιματικής αλλαγής. Το 2023, ο ΠΟΥ εκτίμησε ότι «μεταξύ 2030 και 2050, η κλιματική αλλαγή αναμένεται να προκαλέσει περίπου 250.000 επιπλέον θανάτους ετησίως, μόνο από υποσιτισμό, ελονοσία, διάρροια και θερμικό στρες».
Παραδόξως, ωστόσο, οι θάνατοι που οφείλονται στο κρύο, οι οποίοι υπολογίζονται σε 4,6 εκατομμύρια παγκοσμίως ετησίως, δεν σταθμίστηκαν στο ισοζύγιο. Ούτε οι αναπόφευκτοι θάνατοι από υποσιτισμό που σχετίζονται με την έλλειψη προσβάσιμης ενέργειας για τη γεωργία και τις μεταφορές. Ο συνυπολογισμός της μείωσης αυτών των θανάτων θα μείωνε σημαντικά την προβλεπόμενη θνησιμότητα και ίσως να αποδείκνυε ένα συνολικό πλεονέκτημα. Για παράδειγμα, η αύξηση του CO2 έχει αυξήσει την ανάπτυξη των φυτών και έχει συμβάλει στην ικανότητα του κόσμου να θρέψει 8 δισεκατομμύρια ανθρώπους, ένα επίτευγμα που κάποτε θεωρούνταν αδύνατο και είναι προφανώς εξαιρετικά κρίσιμο για τη διατήρηση της υγείας.
Οι ηγέτες του ΠΟΥ έχουν γίνει πιο τολμηροί. Τον Ιούνιο του 2023, σε μια μικρή παράλειψη των κριτηρίων της ισότητας, της συμπερίληψης και της διαφάνειας, η ΓΔ διόρισε τη Dr. Vanessa Kerry ως «την πρώτη στην ιστορία» Ειδική Απεσταλμένη για την κλιματική αλλαγή και την υγεία, επειδή είναι «διάσημη εμπειρογνώμονας και γιατρός σε θέματα παγκόσμιας υγείας και διευθύνουσα σύμβουλος της Seed Global Health». Το δελτίο τύπου παρέβλεψε οποιαδήποτε σχέση με τον πατέρα της, τον πρώην υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ John Kerry ─ σημαντικός πολιτικός των Δημοκρατικών των ΗΠΑ, γνωστή προσωπικότητα στα φόρουμ του ΟΗΕ για το κλίμα και πρώτος στην ιστορία προεδρικός απεσταλμένος των ΗΠΑ για το κλίμα (Ιανουάριος 2021-Μάρτιος 2024). Ο διορισμός της, προφανώς, ήταν καθαρά αξιοκρατικός.
Υπολογίζεται ότι απαιτούνται 27,6 εκατομμύρια δολάρια για τη δημιουργία των εκθέσεων εφαρμογής του ψηφίσματος του 2024. Τώρα, 20 εκατομμύρια δολάρια θα προέλθουν από τον διετή προϋπολογισμό του ΠΟΥ για το 2024-25, ενώ το κενό των 7,6 εκατομμυρίων δολαρίων θα συγκεντρωθεί μέσω των συνεχών «συζητήσεων του ΠΟΥ με τα κράτη μέλη, τους αναπτυξιακούς οργανισμούς και τις φιλανθρωπικές οργανώσεις». Άνθρωποι που θα επωφεληθούν, ίσως, από την προώθηση από τον ΠΟΥ των προϊόντων στα οποία έχουν επενδύσει, όπως τα βαριά επεξεργασμένα υποκατάστατα των (κλιματικά επιβλαβών) φυσικών τροφίμων.
Παραπλανητικό ψήφισμα WHA77.14 για τη «Σχέση μεταξύ υγείας, περιβάλλοντος και κλιματικής αλλαγής»
Όλα αυτά φαίνεται να ακολουθούν τα συμβατικά πολιτικά και διπλωματικά εγχειρίδια. Αποτυγχάνουν αν κάποιος εφαρμόσει μια κριτική ματιά στον τρόπο με τον οποίο οικοδομήθηκε το ψήφισμα WHA77.14. Αναφέρθηκε στο ψήφισμα WHA61.19 (που εγκρίθηκε το 2008) σχετικά με την κλιματική αλλαγή και την υγεία, στο ψήφισμα WHA68.8 (που εγκρίθηκε το 2005) σχετικά με τις επιπτώσεις της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στην υγεία και στο ψήφισμα WHA76.17 (που εγκρίθηκε το 2023) σχετικά με τις επιπτώσεις των χημικών ουσιών, των αποβλήτων και της ρύπανσης στην ανθρώπινη υγεία ως εξής.
Υπενθυμίζοντας το ψήφισμα WHA61.19 (2008) για την κλιματική αλλαγή και την υγεία και χαιρετίζοντας το έργο που έχει επιτελέσει μέχρι σήμερα ο ΠΟΥ για την επιδίωξή του.
Υπενθυμίζοντας επίσης το ψήφισμα WHA68.8 (2015) για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στην υγεία και το ψήφισμα WHA76.17 (2023) για τις επιπτώσεις των χημικών ουσιών, των αποβλήτων και της ρύπανσης στην ανθρώπινη υγεία, τα οποία αναγνωρίζουν τη σχέση μεταξύ υγείας, περιβάλλοντος και κλιματικής αλλαγής.
Το ψήφισμα WHA61.19 εγκρίθηκε με βάση την έκθεση του ΠΟΥ «Κλιματική αλλαγή και υγεία». Η έκθεση αυτή ανέφερε ότι «υπάρχει πλέον ισχυρή, παγκόσμια επιστημονική συναίνεση ότι η αύξηση της θερμοκρασίας του κλιματικού συστήματος είναι αδιαμφισβήτητη και προκαλείται από την ανθρώπινη δραστηριότητα, κυρίως από την καύση ορυκτών καυσίμων, η οποία απελευθερώνει αέρια του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα» (παρ. 1) και ότι «ο ΠΟΥ έχει, εδώ και αρκετά χρόνια, τονίσει ότι οι κίνδυνοι για την υγεία από την κλιματική αλλαγή είναι σημαντικοί, κατανεμημένοι σε ολόκληρο τον πλανήτη και δύσκολα αναστρέψιμοι» (παρ. 2). Αυτές οι διαβεβαιώσεις έγιναν χωρίς αξιολόγηση των επιπέδων των αποδεικτικών στοιχείων (ισχυρά, μέτρια, ασθενή), του βαθμού στον οποίο εμπλέκεται η (τροποποιήσιμη) ανθρώπινη δραστηριότητα ή των πραγματικών θετικών έναντι των αρνητικών επιπτώσεων των υψηλότερων θερμοκρασιών (και του ατμοσφαιρικού CO2)-.
Σε αντίθεση με τις δηλώσεις του ψηφίσματος WHA77.14, ούτε το ψήφισμα WHA68.8 ούτε το ψήφισμα WHA76.17 ανέφεραν την κλιματική αλλαγή στο πλαίσιο των ρύπων. Εξαιρουμένων των σπάνιων φυσικών φαινομένων, η σωματιδιακή και χημική ατμοσφαιρική ρύπανση είναι αποτέλεσμα ανθρώπινων δραστηριοτήτων, συμπεριλαμβανομένης της ρύπανσης του αέρα σε εσωτερικούς χώρους (π.χ. κουζίνες) και των αποβλήτων των μεταφορών και της βιομηχανίας. Ως εκ τούτου, αυτά τα προηγούμενα ψηφίσματα αναγνώρισαν μια σχέση μεταξύ αυτών των ρύπων και της ανθρώπινης υγείας, κάτι που αποτελεί κοινή λογική. Δεν αναγνώριζαν τη σύνδεση μεταξύ υγείας, περιβάλλοντος και κλιματικής αλλαγής.
Παρ' όλα αυτά, μπορούμε μάλλον να χαλαρώσουμε και να περιμένουμε. Οι επερχόμενες εκθέσεις του ΠΟΥ αναμένεται να ισχυριστούν ότι υπάρχει σύνδεση. Έχουν 27 εκατομμύρια δολάρια για να ξοδέψουν γι' αυτό.
Η Ατζέντα για το Κλίμα εναντίον του «Εμείς οι λαοί»
Είναι εύκολο για τους πλούσιους αυτοαποκαλούμενους φιλάνθρωπους και τους διεθνείς και κυβερνητικούς γραφειοκράτες να ζητούν τη σταδιακή κατάργηση των ορυκτών καυσίμων. Ζώντας με φορολογημένους μισθούς σε ασφαλείς θέσεις εργασίας, σε οικονομίες που έγιναν πλούσιες χάρη στη διαθεσιμότητα φθηνής ενέργειας, είναι σε θέση να ανανεώνουν κάθε χρόνο τη δέσμευσή τους στη Διάσκεψη των Κρατών Μερών (COP) της Σύμβασης-Πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή, αγνοώντας την πραγματικότητα ότι η ίδια η ικανότητά τους να βρίσκονται εκεί οφείλεται στα ορυκτά καύσιμα. Οι πιο πρόσφατοι τόποι διεξαγωγής ─ Dubai, Sharm-El-Sheik και Γλασκώβη ─ έχτισαν την ευημερία τους στην ίδια ενεργειακή βάση.
Έχοντας εμμονή με την αφήγηση περί ανθρωπογενούς κλίματος, το σύστημα του ΟΗΕ πιέζει τις φτωχές χώρες να υιοθετήσουν πράσινες μορφές ενέργειας για φωτισμό και μαγείρεμα, αντί να αναπτύξουν τις ενεργειακές υποδομές μεγάλης κλίμακας που εξακολουθούν να αποτελούν τη ραχοκοκαλιά των πλουσιότερων κοινωνιών.
Δεν φαίνεται να υπάρχει καμία ντροπή απέναντι σε 2,3 δισεκατομμύρια ανθρώπους στη γη που, σύμφωνα με τον ΠΟΥ, εξακολουθούν να βασίζονται σε βρώμικα και επικίνδυνα καύσιμα μαγειρέματος, όπως η κοπριά αγελάδας, τα κάρβουνα και το ξύλο, επηρεάζοντας αρνητικά την υγεία των γυναικών και των παιδιών μέσω της σωματιδιακής ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Η αύξηση του κόστους των ορυκτών καυσίμων αυξάνει άμεσα την περαιτέρω αποψίλωση των δασών και την επακόλουθη ερημοποίηση (και την περιφερειακή κλιματική αλλαγή) σε περιοχές όπως η Ανατολική Αφρική. Προφανώς, οι ακτιβιστές των COPs για το κλίμα και του Extinction Rebellion αισθάνονται καλά να αναγκάζουν τις Αφρικανές γυναίκες να περπατούν περισσότερο κάθε μέρα για καυσόξυλα, απογυμνώνοντας τα τοπία και τις πενιχρές οικονομίες τους.
Δεν φαίνεται να υπάρχει ντροπή ούτε όταν η δυτική διμερής και πολυμερής γενναιοδωρία προς τις χώρες με χαμηλό εισόδημα γίνεται με τον όρο να περάσουν από «κλιματικό έλεγχο» ή να δαπανηθούν για την ανάπτυξη της «πράσινης» αλλά αναξιόπιστης ηλιακής και αιολικής παραγωγής που μόλις και μετά βίας συμπληρώνουν τον βασικό ενεργειακό εφοδιασμό των περισσότερων χωρών-δωρητών. Εμείς καίμε ευχαρίστως νιγηριανό πετρέλαιο, αλλά η «αρετή» μας απαιτεί από τους Νιγηριανούς να κάνουν κάτι καλύτερο. Μετά τη λεηλασία του πλούτου μέσω της αποικιοκρατίας, αυτό είναι να τρίβουμε τη μύτη μας στη βρωμιά της φτώχειας που αφήσαμε πίσω μας.
Μπορεί κανείς με βεβαιότητα να προβλέψει ότι η ρητορική θα συνεχιστεί και ότι περισσότεροι «μαλακοί νόμοι» ─ δηλώσεις, στρατηγικές, σχέδια δράσης και ατζέντες του ΟΗΕ ─ θα συμπληρώσουν τους υπάρχοντες «σκληρούς νόμους» της Σύμβασης-Πλαισίου του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή και του Πρωτοκόλλου της. Στον ΠΟΥ, περισσότερη χρηματοδότηση θα έρθει για να επεκτείνει την αυξανόμενη βιομηχανία της κλιματικής αλλαγής και της υγείας, εκτρέποντας οικονομικούς και ανθρώπινους πόρους από πολύ μεγαλύτερες, αλλά λιγότερο μπουτίκ, επιβαρύνσεις για την υγεία.
Ένα σχέδιο δράσης θα τεθεί ενώπιον μιας μελλοντικής ΠΥΕ για να συμφωνηθεί ένα δεσμευτικό έγγραφο που θα επιδιώκει να σκληρύνει το ψήφισμα του 2024 σε απαιτήσεις. Οι εξαιρετικά αμφισβητήσιμες υποθέσεις ότι οι πανδημίες και η ελονοσία, ακόμη και η φυματίωση, επιδεινώνονται λόγω της κλιματικής αλλαγής, θα επιστρατευτούν για να στηρίξουν το παγκόσμιο σχέδιο, συμπληρώνοντας την επερχόμενη συμφωνία για τις πανδημίες και το τεράστιο σύστημα επιτήρησης που δημιουργήθηκε από τις πρόσφατα εγκριθείσες τροποποιήσεις του ΔΥΑ για να διασφαλιστεί ο αποκλεισμός των πανδημιών.
Η ελονοσία, η φυματίωση και οι ασθένειες του υποσιτισμού και της κακής υγιεινής είναι πρωτίστως ασθένειες της φτώχειας. Οι άνθρωποι στις πλούσιες χώρες ζουν περισσότερο κυρίως λόγω της βελτίωσης των συνθηκών υγιεινής, διαβίωσης και διατροφής. Αυτές οι βελτιώσεις επιτεύχθηκαν με τη χρήση ενέργειας για τις μεταφορές, την κατασκευή υποδομών και τη μαζική βελτίωση της αποδοτικότητας της γεωργικής παραγωγής. Ο εγκλωβισμός των μελλοντικών γενεών στις χώρες με χαμηλό εισόδημα στη φτώχεια δεν θα βελτιώσει την υγεία και την ευημερία τους.
Αυτό το παγκόσμιο τσίρκο υγείας που μοιάζει όλο και περισσότερο με παρωδία θα αποσταθεροποιήσει τελικά τον κόσμο και θα μας βλάψει όλους. Για την αντιμετώπιση πολύπλοκων ζητημάτων, ο κόσμος χρειάζεται ορθολογικές και ειλικρινείς συζητήσεις και όχι παιχνίδια που παίζονται από λίγους αυτοεξουσιοδοτούμενους. Ο ΠΟΥ αποδεικνύει ότι δεν είναι πλέον ο οργανισμός που θα μας οδηγήσει σε καλύτερη υγεία. Είναι στο χέρι μας να ανακτήσουμε τον έλεγχο του μέλλοντός μας.
Δικτυογραφία:
The UN Smothers the Peoples with Compassion ⋆ Brownstone Institute
.jpg.webp)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου