Οι παγκόσμιες πυρηνικές δυνάμεις αποδύονται σε έναν αγώνα δρόμου για νέες δοκιμές πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς, καθώς το παιχνίδι υψηλού ρίσκου της αμοιβαίας αποτροπής εισέρχεται σε μια επικίνδυνη φάση του Νέου Ψυχρού Πολέμου.
Οι ΗΠΑ, η Ρωσία και η Κίνα επέδειξαν πρόσφατα τις πυρηνικές τους ικανότητες σε εκτοξεύσεις διηπειρωτικών βαλλιστικών πυραύλων (ICBM) υψηλού προφίλ και στρατηγικές ασκήσεις, αντανακλώντας τις συνεχείς προσπάθειες κάθε χώρας για εκσυγχρονισμό και βελτίωση της ισχύος τους εν μέσω αυξανόμενων παγκόσμιων εντάσεων.
Στις 5 Νοεμβρίου, η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ εκτόξευσε πύραυλο Minuteman III ICBM από τη διαστημική βάση Vandenberg, στην Καλιφόρνια, για να δοκιμάσει τις δυνατότητες πολλαπλών κεφαλών και την αξιοπιστία της πυρηνικής αποτροπής.
Ο πύραυλος πέταξε 6.700 χιλιόμετρα μέχρι το πεδίο δοκιμών Reagan και τα δεδομένα που προέρχονται από τη δοκιμή αναμένεται να καθοδηγήσουν τη μετάβαση στο νέο σύστημα LGM-35A Sentinel.
Η δοκιμή των ΗΠΑ ακολουθεί τη μεγάλης κλίμακας πυρηνική άσκηση της Ρωσίας στις 29 Οκτωβρίου, υπό την επίβλεψη του Προέδρου Vladimir Putin, ο οποίος πλαισίωνε την άσκηση - με Yars ICBM, πυρηνικά υποβρύχια και βομβαρδιστικά Tu-95 - ως προσομοίωση αντιποίνων σε απάντηση σε δυτική εμπλοκή στην Ουκρανία.
Ο Putin τόνισε τη σημασία της διατήρησης μιας ετοιμοπόλεμης, σύγχρονης πυρηνικής δύναμης.
Της ρωσικής δοκιμής ICBM είχε προηγηθεί η δοκιμή πυραυλικής δύναμης του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού της Κίνας (PLA) στις 25 Σεπτεμβρίου, η οποία εκτόξευσε ένα ICBM στον Ειρηνικό σε μια σπάνια δημόσια επίδειξη των πυρηνικών ικανοτήτων της χώρας.
Η δοκιμή της Κίνας θεωρήθηκε ως μήνυμα εν μέσω αναβαθμίσεων της αντιπυραυλικής άμυνας των ΗΠΑ, και αναδεικνύει το αυξανόμενο πυρηνικό οπλοστάσιο της Κίνας.
LGM-35A Sentinel
Η κούρσα εξοπλισμών
Καθώς οι πυρηνικές υπερδυνάμεις επιδεικνύουν τις στρατιωτικές τους δυνατότητες και επαναξιολογούν τις στρατηγικές τους θέσεις, αναδύεται μια νέα κούρσα εξοπλισμών.
Συναγωνίζονται για να επιδείξουν τη δύναμή τους και να αποτρέψουν πιθανές απειλές σε ένα ταχέως μεταβαλλόμενο παγκόσμιο τοπίο ασφάλειας.
Οι Asia Times ανέφεραν τον Μάρτιο του 2024 ότι οι ΗΠΑ εξετάζουν το ενδεχόμενο να επανεξοπλίσουν τα συστήματα ICBM τους με πολλαπλά ανεξάρτητα στοχεύσιμα οχήματα επανεισόδου (MIRV) ως απάντηση στον ταχύ επανεξοπλίσμό της Κίνας, δυνητικά παραβιάζοντας τη συνθήκη ελέγχου όπλων New START με τη Ρωσία.
Η Στρατηγική Διοίκηση των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ (STRATCOM) τόνισε την ανάγκη επανεξέτασης της ανάπτυξης του MIRV για την αντιμετώπιση του διευρυνόμενου πυρηνικού οπλοστασίου της Κίνας, το οποίο προβλέπεται να φτάσει τις 1.000 κεφαλές μέχρι το 2030.
Τα ICBM LGM-30G Minuteman III, που επί του παρόντος είναι εξοπλισμένα με μία κεφαλή, έχουν τη δυνατότητα ανάπτυξης MIRV.
Τα προς παρταγωγή ICBM Sentinel LGM-35A θα μπορούσαν να διαμορφωθούν παρόμοια.
Αντικατάσταση του σοβιετικού οπλοστασίου
Όσον αφορά τη Ρωσία, ο Hans Kristensen και άλλοι συγγραφείς αναφέρουν σε άρθρο τους Μαρτίου 2024 για το Bulletin of Atomic Scientists ότι η Ρωσία πλησιάζει στην ολοκλήρωση μιας δεκαετίας προσπάθειας να αντικαταστήσει τα πυρηνικά της συστήματα της σοβιετικής εποχής με σύγχρονες εκδόσεις.
Αυτή η προσπάθεια καθοδηγείται από την επιθυμία να διατηρηθεί η ισοτιμία των όπλων με τις ΗΠΑ, να αντισταθμιστούν οι πιο αδύναμες συμβατικές δυνάμεις και να αντιμετωπιστούν οι αντιληπτές απειλές από την αντιπυραυλική άμυνα των ΗΠΑ.
Ο Kristensen και άλλοι λένε ότι ο εκσυγχρονισμός της Ρωσίας περιλαμβάνει την ανάπτυξη προηγμένων πυραύλων ICBM όπως το RS-28 Sarmat, το οποίο διαθέτει μεγαλύτερη εμβέλεια και μεγαλύτερη χωρητικότητα ωφέλιμου φορτίου.
Αναφέρουν ότι παρά τις αποτυχίες και καθυστερήσεις, οι Ρώσοι αξιωματούχοι ισχυρίζονται ότι αυτά τα νέα συστήματα ενισχύουν την εθνική ασφάλεια και τις ικανότητες πυρηνικής αποτροπής.
Επισημαίνουν ότι η αναστολή της συμμετοχής της Ρωσίας στη συνθήκη New START έχει περιπλέξει περαιτέρω τη διαφάνεια στα πυρηνικά οπλοστάσια, καθιστώντας δύσκολη την επαλήθευση της ακριβούς κατάστασης του πυρηνικού της οπλοστασίου.
Ο εκσυγχρονισμός του πυρηνικού οπλοστασίου της Ρωσίας, σε συνδυασμό με σαφείς πυρηνικές απειλές εν μέσω του πολέμου στην Ουκρανία, έχει εντείνει τις παγκόσμιες ανησυχίες για τις μακροπρόθεσμες στρατηγικές προθέσεις της Ρωσίας και τη δυνατότητα για κούρσα εξοπλισμών.
Αξιολογώντας τον εκσυγχρονισμό του πυρηνικού οπλοστασίου της Κίνας, ο Hui Zhang αναφέρει σε άρθρο του Οκτωβρίου 2024 για το Bulletin of Atomic Scientists ότι η δοκιμή ICBM της Κίνας τον Σεπτέμβριο υπογραμμίζει τα στρατηγικά της κίνητρα για την ενίσχυση των δυνατοτήτων της για πυρηνική αποτροπή.
Ο Zhang επισημαίνει ότι η δοκιμή, που περιλαμβάνει έναν πύραυλο DF-31AG που εκτοξεύτηκε από το νησί Hainan, σηματοδοτεί την πρώτη δοκιμή πλήρους τροχιάς ICBM της Κίνας σε διεθνή ύδατα από το 1980.
Αναφέρει ότι αυτή η κίνηση, που θεωρείται ως μέρος της συνήθους ετήσιας εκπαίδευσης, έχει στόχο να επιδείξει την επιχειρησιακή και αξιόπιστη πυρηνική δύναμη της Κίνας εν μέσω πρόσφατων εσωτερικών και εξωτερικών προκλήσεων.
Όσον αφορά την ικανότητα, αναφέρει ότι ο DF-31AG, ένας κινητός πύραυλος με βεληνεκές έως και 12.000 χιλιόμετρα, ενισχύει την ικανότητα της Κίνας να φτάσει στόχους στις ηπειρωτικές ΗΠΑ, ενισχύοντας την αποτρεπτική της ισχύ.
Σημειώνει ότι η δημοσίευση φωτογραφιών εκτόξευσης σηματοδοτεί μια στροφή προς μεγαλύτερη διαφάνεια και εμπιστοσύνη στις στρατιωτικές δυνατότητες της Κίνας.
Ο Zhang λέει ότι η δοκιμή θεωρείται ως ένα άμεσο μήνυμα προς τις ΗΠΑ, τονίζοντας την ετοιμότητα της Κίνας να αντιμετωπίσει τυχόν πυρηνικές απειλές, ιδιαίτερα στο πλαίσιο πιθανών συγκρούσεων για την Ταϊβάν.
Σημειώνει ότι το στρατηγικό υπονοούμενο υπογραμμίζουν την εξελισσόμενη πυρηνική στρατηγική της Κίνας υπό τον Πρόεδρο Xi Jinping, η οποία επικεντρώνεται στη διατήρηση μιας ισχυρής ικανότητας δεύτερου χτυπήματος και στην αποτροπή της πυρηνικής επίθεσης εκ μέρους των ΗΠΑ.
Με τα πυρηνικά οπλοστάσια να διευρύνονται και τις ανταγωνιστικές συμμαχίες να διαμορφώνονται, μια νέα εποχή πυρηνικής αποτροπής πολλαπλών μετώπων επαναπροσδιορίζει τη δυναμική της παγκόσμιας στρατιωτικής ισχύος.
Η τριμερής σχέση
Σε ένα άρθρο του Ιουνίου 2021 στο περιοδικό China International Strategy Review, ο Xi Luo αναλύει την κλιμακούμενη πυρηνική δυναμική μεταξύ των ΗΠΑ, της Ρωσίας και της Κίνας, υπογραμμίζοντας τη μετάβαση από μια διπολική σε μια τριαδική δομή του πυρηνικού οπλοστασίου.
Ο Luo λέει ότι καθώς οι ΗΠΑ και η Ρωσία επιταχύνουν τον πυρηνικό εκσυγχρονισμό -ενισχύοντας τα οπλοστάσια τους με προηγμένες τεχνολογίες όπως κεφαλές χαμηλής εμβέλειας και υπερηχητικούς πυραύλους- η Κίνα έχει αναδειχθεί σε σημαντικό «πυρηνικό παίκτη», αν και με πολύ μικρότερο οπλοστάσιο.
Επισημαίνει ότι αυτές οι εξελίξεις συμπίπτουν με την εγκατάλειψη πολλών συνθηκών για τον έλεγχο των όπλων, συμπεριλαμβανομένης της Συνθήκης για τις πυρηνικές δυνάμεις μέσου βεληνεκούς (INF), η οποία προηγουμένως βοήθησε στον περιορισμό της διάδοσης πυραύλων.
Ο Luo αναφέρει ότι η άνοδος της Κίνας προκαλεί την πυρηνική ισορροπία ΗΠΑ-Ρωσίας, δημιουργώντας μια περίπλοκη τριμερή σχέση.
Αν και οι ΗΠΑ προέτρεψαν την Κίνα να συμμετάσχει στις διαπραγματεύσεις για τον έλεγχο των όπλων, η τελευταία αρνήθηκε, επικαλούμενη το σχετικά μέτριο πυρηνικό απόθεμα και την προτίμησή της για πολυμερείς συζητήσεις αφοπλισμού με τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Υπογραμμίζοντας την ανάγκη μετάβασης από τα προηγούμενα πλαίσια πυρηνικής αποτροπής της εποχής του Ψυχρού Πολέμου, η Kaye Jansen αναφέρει σε άρθρο της για την Joint Force Quarterly ότι οι ΗΠΑ πρέπει να εκσυγχρονίσουν τα πλαίσια στρατηγικής πυρηνικής αποτροπής ως απάντηση στην πυρηνική απειλή που θέτουν η Κίνα, η Ρωσία και άλλοι πιθανοί αντίπαλοι με πυρηνικά όπλα.
Η Jansen λέει ότι καθώς αυτοί οι όμοιοι αντίπαλοι και τα κράτη-εταίροι τους επεκτείνουν τις πυρηνικές τους δυνατότητες και εμβαθύνουν τη συνεργασία, οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν άνευ προηγουμένου προκλήσεις όσον αφορά τη διατήρηση της αποτελεσματικής αποτροπής.
Σημειώνει ότι τα Υπουργεία Άμυνας των ΗΠΑ (DOD) και Ενέργειας (DOE) αναλαμβάνουν μια συνολική αναθεώρηση του αμερικανικού πυρηνικού οπλοστασίου και της υποδομής διοίκησης.
Ωστόσο, τονίζει ότι η στρατηγική αναθεώρηση είναι εξίσου κρίσιμη, καθώς οι δεκαετίες εστίασης σε στρατιωτικά κατώτερους αντιπάλους έχουν διαβρώσει τον προσανατολισμό που είναι απαραίτητος για την αποτελεσματική αποτροπή των σημερινών ανταγωνιστών με πυρηνικά όπλα.
Η Jansen επισημαίνει ότι η πολυπλοκότητα των σύγχρονων απειλών απαιτεί νέες στρατηγικές αποτροπής που εξηγούν τη διασυνδεδεμένη και σύνθετη φύση των πιθανών συγκρούσεων.
Υποστηρίζει μια ολιστική στρατηγική που συνδυάζει όλες τις εθνικές δυνάμεις και τονίζει την κατανόηση της στρατηγικής κουλτούρας των αντιπάλων για τη διαχείριση της κλιμάκωσης και τη διατήρηση αξιόπιστης αποτρεπτικής ισχύος εν μέσω ανταγωνισμού μεγάλων δυνάμεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου