Ἀπὸ ὅταν ἀνέλαβε ἡ σημερινὴ κυβέρνηση τὴν διοίκηση τῆς χώρας μας στὶς 27 Ἰουνίου 2023 γιὰ δεύτερη συνεχὴ τετραετία, σύντομα δήλωσε τὶς προθέσεις της γιὰ δύο μείζονα ζητήματα, ὅπου τουλάχιστον τὸ δεύτερο δὲν εἶχε καν παρουσιάσει στὴν προεκλογική της ἀντζέντα ἐνώπιον τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ: ὁ ἑλληνικὸς λαὸς ἔπεφτε γιὰ ἄλλη μιὰ φορὰ θύμα πολιτικῆς ἐξαπάτησης ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ ἔκλεξε νὰ τὸν κυβερνήσουν.
Τὸ πρῶτο θέμα ἦταν ἡ ὑπουργικὴ ἀπόφαση γιὰ τὶς ἠλεκτρονικὲς ταυτότητες, ποὺ ἐν μέσω στυγνής παραπληροφόρησης κατάφερε ἤδη νὰ προωθήσει πρὸς χρήση ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες πολίτες ἀπὸ τὶς 25 Σεπτεμβρίου τοῦ 2023, χωρὶς ὡστόσο νὰ ὑπάρχει ἡ ἀναμενόμενη ἀνταπόκριση λόγω τῆς δυσφορίας τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ (ἄς θυμηθοῦμε τὶς οὐρὲς μπροστὰ στὰ ἀστυνομικὰ τμήματα μέχρι τὶς 25 Σεπτεμβρίου, προκειμένου νὰ προμηθευτοῦν παλαιοῦ τύπου ταυτότητες). Τὸ δεύτερο εἶναι ὁ νόμος γιὰ τὸν γάμο ὁμοφυλοφίλων μὲ δικαίωμα υἱοθεσίας (τεκνοθεσίας), ποὺ ἤδη ἀπὸ τὶς 15 Φεβρουαρίου 2024 ἔχει περάσει ἀπὸ τὸ ἑλληνικὸ κοινοβούλιο μὲ 176 ψήφους ὑπέρ, δηλαδὴ μὲ σχετικὴ εὐκολία.
Στὸ δεύτερο αὐτὸ θέμα δὲν θὰ σταθοῦμε νὰ ἐξηγήσουμε ὅτι ὁ συγκεκριμένος νόμος εἶναι πρόδηλα ἀπόλυτα ἀντιευαγγελικὸς καὶ ἀντιχριστιανικὸς καθὼς εἶναι ἤδη δημοσιευμένα στὸ διαδίκτυο μιὰ καταιγίδα ἄρθρων ποὺ τὸ ἐξηγοῦν. Ἐκτὸς ὅμως αὐτοῦ ἐξίσου σημαντικὴ εἶναι ἡ ἀπόφαση τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στὶς 23 Ἰανουαρίου 2023, ἡ ὁποία ἦταν ἀπόλυτα ὁμόφωνη καὶ ἄρα ἀποκτά κατὰ αὐτὸ τὸν τρόπο μεγάλο κύρος καὶ βαρύτητα. Στὴν πραγματικότητα ἐκφράζει τὴν κοινὴ θέληση τοῦ συνόλου τοῦ εἰλικρινῶς πιστοῦ λαοῦ, περιλαμβανομένων ἱερέων, μοναχῶν, λαϊκῶν κατὰ τοῦ συγκεκριμένου νομοσχεδίου. Ἐπομένως οἱ 176 ἐκλεγέντες ἀπὸ τὸν ἑλληνικὸ λαὸ, ποὺ στὴν πλειοψηφία του σέβεται τὴν Ἐκκλησία καὶ τοὺς Ἱεράρχες Της, τὸν πρόδωσαν, καὶ βέβαια ἀρνήθηκαν ἐμπράκτως καὶ τὸν ἴδιο τὸν Χριστό καὶ τὸ Ἱερὸ Εὐαγγέλιό Του. Δὲν νομίζουμε σὲ αὐτὸ τὸ σημεῖο χρειάζεται νὰ κάνουμε κάποια ἀναφορὰ στὴν καταπάτηση τῶν φυσικῶν νόμων ποὺ ἀφοροῦν τὴν ἀνθρώπινη ὀντολογία. Μόνο καὶ μόνο τὸ ὅτι δύο ἄντρες ἀπὸ μόνοι τους ἤ δύο γυναῖκες ἀπὸ μόνες τους δὲν μποροῦν νὰ κάνουν παιδιά, καὶ χρειάζονται ἕνα νόμο νὰ τοὺς παρέχει τὸ δικαίωμα ποὺ δὲν τοὺς παρέχει ἡ φύση, αὐτὸ τῆς ἀπόκτησης μὲ συμβολὴ τρίτων ἀτόμων ἑνὸς παιδιοῦ, αὐτὸ ἀρκεῖ.
Ἐν τέλει αὐτὴ ἡ πράξη τους στρέφεται κατὰ τῶν παιδιῶν αὐτῶν, κατὰ τῆς οἰκογένειας, ὅπως τὴν γνωρίζαμε χιλιάδες χρόνια τώρα, κατὰ τῆς σύνθεσης καὶ τῆς οὐσίας τῆς κοινωνίας (ἐφόσον ἡ κοινωνία ἔχει ὡς δομικὸ κύτταρό της τὴν οἰκογένεια), κατὰ τῶν ἑλληνορθόδοξων παραδόσεων τοῦ ἔθνους μας, τῶν ἠθῶν καὶ ἐθίμων τῶν Ἑλλήνων, καὶ βέβαια κατὰ τοῦ ἴδιου τοῦ Θεοῦ ποὺ πιστεύουμε, ὁ ὁποῖος ὑβρίζεται μέσω τῆς ἀπροκάλυπτης ἀλλοίωσης τοῦ δημιουργήματός Του, ποὺ ὀνομάζεται ἄνθρωπος, καὶ τοῦ τρόπου ποὺ δημιούργησε αὐτὸν νὰ ζεῖ, ὡς «ἄρσεν καὶ θήλυ» μὲ τὴν ἐντολὴ «αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε». Ὅλοι αὐτοὶ λοιπὸν οἱ βουλευτὲς ποὺ ψήφισαν ὑπὲρ τοῦ γάμου τῶν ὁμοφυλοφίλων στὴν πραγματικότητα ἀπευθύνονται στὸν Θεὸ μὲ τὰ ἐξῆς λόγια: «Ἐμεῖς θὰ φτιάξουμε νόμους ποὺ θὰ γράψουμε ἱστορία, ἀντικαθιστῶντας τοὺς νόμους τοὺς δικούς Σου γιὰ τὸν ἄνθρωπο, τὴν οἰκογένεια, τὴν ἀνατροφὴ καὶ τὴν παιδεία τῶν παιδιῶν, τὴν κοινωνία ὁλόκληρη».
Μέσα σὲ αὐτὸ τὸ πλαίσιο σκέψεως καὶ δράσεως τῶν σημερινῶν νομοθετῶν καὶ βουλευτῶν (ἀναφερόμενοι στοὺς 176 τῆς 15 Φεβρουαρίου) ἐντάσσεται καὶ ἡ ἠλεκτρονικὴ ταυτότητα. Μέσω τῆς προπαγάνδας καὶ τῆς παραπληροφόρησης ποὺ ἐπικρατεῖ, πολλοὶ Ἕλληνες ἴσως δὲν ἔχουν ἀντιληφθεῖ, ὅτι καὶ ἄν ἀρχικὰ ἡ ταυτότητα αὐτὴ δὲν δώθηκε ὡς κάτι περισσότερο ἀπὸ ἕνα ἠλεκτρονικὸ ἔγγραφο ταυτοποίησης τοῦ πολίτη, στὴν πραγματικότητα μέσω τοῦ ἐπανεγγράψιμου τσιπ RFID, ἀπὸ τὸ ὁποῖο ἀποτελεῖται, θὰ μετατραπεῖ σύντομα κατὰ τὴν δυνατότητα ποὺ ἔχει (τὴν ὁποία καὶ ἡ ἴδια ἡ σχετικὴ ὑπουργικὴ ἀπόφαση ἀναφέρει ξεκάθαρα: « θα δύναται να αποθηκευτούν τα στοιχεία που απαιτούνται για τις Υπηρεσίες Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, εάν αποφασισθεί να συμπεριληφθούν στο εν λόγω μέσο», ΚΥΑ 8200/0-109568/2023, ΦΕΚ 824/Β/17-2-2023), σὲ κάρτα ἠλεκτρονικῆς διακυβέρνησης, δηλαδὴ σὲ κάρτα τοῦ πολίτη. Σὲ αὐτὸ δηλαδὴ γιὰ τὸ ὁποῖο ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος χρόνια τώρα ἔχει διατυπώσει σοβαρὲς ἐπιφυλάξεις καὶ προβληματισμοὺς σὲ κατὰ συρροή ἀποφάσεις της (βλέπε ἀναλυτικὰ στὸ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ), παρόλο ποὺ αὐτὴ τὴν φορὰ ὅπου ὑλοποιεῖται πλέον ὁ σχεδιασμός τῶν κυβερνώντων, δὲν ἔχει πάρει ἀκόμα ἐπίσημη ἀπόφαση, προφανῶς «διὰ τὸν φόβο τῶν Ἰουδαίων».
Μὲ τὴν ἠλεκτρονικὴ διακυβέρνηση καὶ τὴν κάρτα τοῦ πολίτη συσχετίζονται ἄμεσα ἔννοιες, ὅπως «ὁλοκληρωτικὸ ἠλεκτρονικὸ φακέλωμα», «ἐπισφαλῆς χρήση εὐαίσθητων δεδομένων προσωπικοῦ χαρακτήρα», «παραβίαση τῆς ἰδιωτικῆς καὶ οἰκογενειακῆς ζωῆς», «προσβολὴ τῆς προσωπικῆς ἐλευθερίας τοῦ πολίτη». Ἐκτὸς ὅμως ὅλων αὐτῶν, ἡ ἠλεκτρονικὴ διακυβέρνηση εἶναι πολὺ πιθανὸν νὰ χρησιμοποιεῖ καὶ ἡ κάρτα τοῦ πολίτη νὰ φέρει τὸν δυσώνυμο ἀριθμὸ 666, ποὺ χρησιμοποιεῖται στὰ ἠλεκτρονικὰ συστήματα καὶ περιγράφεται στὴν Ἀποκάλυψη τοῦ Ἰωάννου ὡς ὁ ἀριθμὸς ποὺ ἀναπαριστὰ καὶ ἀποτελεῖ τὸ ὄνομα τοῦ ἀναμενόμενου θηρίου τῶν ἐσχάτων καιρῶν.
Τέλος στὴν νέα ἠλεκτρονικὴ ταυτότητα ὑπάρχει ἤδη χῶρος γιὰ τὸν προσωπικὸ ἀριθμό, ποὺ θὰ συνοδεύσει τὴν μετατροπή της σὲ κάρτα ἠλεκτρονικῆς διακυβέρνησης ἤ κάρτα τοῦ πολίτη, καὶ ὁ ὁποῖος θὰ ἀντικαταστήσει τὸν ἀριθμὸ ταυτότητας, τὸν ἀριθμὸ μητρώου κοινωνικῆς ἀσφάλισης καὶ τὸν ἀριθμὸ φορολογικοῦ μητρώου. Μὲ ἄλλα λόγια ὁ κάθε πολίτης δὲν θὰ ἀποτελεῖ πλέον γιὰ τὴν Πολιτεῖα ἕναν ἄνθρωπο μὲ ἕνα ὄνομα, ποὺ στὴ χώρα μας εὐλογεῖται ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Θεὸ κατὰ τὴν τέλεση τοῦ ἱεροῦ μυστηρίου τῆς βαπτίσεώς μας, ἀλλὰ θὰ εἶναι ἁπλὰ ἕνας … ἀριθμός! Ἕνας ἀριθμὸς ποὺ κάποιοι θὰ ἀνυπομονοῦν νὰ μᾶς τὸν σφραγίσουν τὸ συντομότερο στὸ σώμα μας, πάντα βέβαια γιὰ λόγους ἀσφαλείας, μήπως καὶ τὸν χάσουμε μαζὶ μὲ τὴν κάρτα του, πάντα γιὰ τὸ «καλό» μας! Καὶ ἔτσι νὰ γίνει τελικὰ καὶ ἕνα μὲ τὸ σώμα μας…
Καὶ ἐπειδὴ οἱ ἀριθμοὶ δὲν ἔχουν φύλο, οὔτε ἀρσενικοί, οὔτε θηλυκοί, ἔπρεπε πρὶν τὴν ἀριθμοποίηση τοῦ πολίτη νὰ προετοιμάσουν τὸ τελικὸ ἐγχείρημά τους θεσμοθετώντας ἕνα γάμο ποὺ θὰ ἀπαλείφει τὴν διάκριση μεταξὺ τῶν φύλων, δηλαδὴ παντρεύοντας καὶ τοὺς ἀρρένες μεταξύ τους, ὅπως καὶ τὶς θήλεις. Γιατὶ πλέον γι’ αὐτοὺς εἴμαστε ἤδη ἁπλὰ ἀριθμοί, ὄχι πρόσωπα ἤ πολὺ περισσότερο Χριστιανοί. Ὅμως θὰ πρέπει νὰ τὸ ἀποδεχθοῦμε καὶ ἐμεῖς αὐτὸ γιὰ νὰ ἰσχύσει, ἀλλὰ ἀκόμα οὔτε σὲ γάμο ὁμοφυλοφίλων πήγαμε, οὔτε τὴν νέα ταυτότητά τους πήραμε. Θὰ πρέπει ὁ καθένας νὰ ἀποφασίσει μόνος του ἄν θὰ τὰ ἀποδεχθεῖ αὐτὰ ἤ ὄχι, ἄν εἶναι πρόσωπο ποὺ ζεῖ κατὰ Χριστόν ἤ ἀριθμός ξένος στὸ Χριστό. Μπορεῖ νὰ μὴν εἶναι εὔκολο πλέον, ὅμως εἶναι καὶ θὰ παραμείνει ὑπόθεση καθαρὰ προσωπικὴ καὶ δικαίωμα τοῦ καθενὸς τὶ ἐπιλέγει ἐδῶ. Ναι, ὑπάρχει καὶ Θεὸς πῶς νὰ τὸ κάνουμε;
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
Οἱ θέσεις τῆς σεπτῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος γιὰ τὸ θέμα τῆς ἠλεκτρονικῆς διακυβέρνησης καὶ τῆς Κάρτας τοῦ Πολίτη ἀπὸ ὅταν προέκυψε τὸ ζήτημα αὐτὸ μὲ τοὺς σοβαροὺς κινδύνους του:
Τό 1993 ἡ ΔΙΣ τόνιζε ὅτι «…ὑπάρχει ἡ δυνατότης μιᾶς ἐφιαλτικῆς ἀπειλῆς κατά τῶν ἀτομικῶν ἐλευθεριῶν τοῦ Πολίτου…».
Τό 1997 ἡ σεπτὴ Ἱεραρχία ἀπηύθηνε «ἔκκληση στήν Κυβέρνηση …νά μεριμνήσει γιά τήν κατά τό δυνατόν καλύτερη προστασία τοῦ ἀτόμου ἀπό τήν ἠλεκτρονικὴ ἐπεξεργασία δεδομένων προσωπικοῦ χαρακτήρα».
Τό 1998 ἡ σεπτὴ Ἱεραρχία «διακηρύσσει καί ὑποστηρίζει τήν ἀνάγκη διασφαλίσεως τῆς προστασίας τῆς προσωπικότητος, τῆς ἰδιωτικῆς καί οἰκογενειακῆς ζωῆς καί τοῦ ἀπορρήτου τῆς ἐπικοινωνίας».
Τό 2000, στὴ μεγαλειώδη λαοσύναξη τῆς Ἀθήνας γιά τό θέμα τῶν ταυτοτήτων, ὁ μακαριστός τότε Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Χριστόδουλος, μαζὶ μὲ ὅλα σχεδόν τά μέλη τῆς Ἱεραρχίας, δήλωνε ξεκάθαρα: «Ἡ Ἐκκλησία δέν ἐνδιαφέρεται μόνο γιά τό θρήσκευμα τῶν νέων ταυτοτήτων. Ἐνδιαφέρεται καί γιά τό ἠλεκτρονικό φακέλωμα, ἐνδιαφέρεται γιά τό 666, ἐνδιαφέρεται καί γιά τόν ΕΚΑΜ (τόν τότε Προσωπικό Ἀριθμό)· ὅλα αὐτά περιορίζουν την ἐλευθερία τοῦ ἀτόμου καί συνιστοῦν βάναυση προσβολή ἀπέναντι στά ἀτομικά δικαιώματα».
Τό 2010 ἡ Δ.Ι.Σ. τόνιζε ὅτι: «Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ὑποχρεωμένη νά διαφυλάττει τήν ἐλευθερία τοῦ προσώπου καί νά ὑπερασπίζεται τήν ἀκεραιότητα τῆς πίστεως. Γι’ αὐτό: α) Ἡ ‘Κάρτα τοῦ Πολίτη’ δέν πρέπει νά περιέχει κατ’ οὐδένα τρόπο, ἐμφανῆ ἤ ἀφανῆ, τόν ἀριθμό ‘666’. β) Ἐπίσης κατ’ οὐδένα τρόπο πρέπει μέ αὐτή νά παραβιάζονται οἱ προσωπικές ἐλευθερίες”».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου