Αποσπασματικές αναδημοσιεύσεις, από άρθρα και βιβλία μου, με πρόσθετες πληροφορίες και σχόλια.
Α. Αντωνάς.
BARBARIANS – SHAME ON THEM!!!
5000 άμαχοι και στρατιώτες δολοφονημένοι, (1619 αγνοούμενοι), 300000 γηγενείς Κύπριοι εκτοπισμένοι, 40000 εγκλωβισμένοι, 850 όμηροι γυναίκες βάρβαρα κακοποιημένες, 550 εκκλησιές μας συλημένες, το 37% των πατρίων μας εδαφών υπό κατοχή. Τίποτα ιερό και όσιο μας, δεν άφησαν όρθιο οι εισβολείς τουρκομογγόλοι στην κατεχόμενη Ελληνική Κύπρο, αλλά και την υπόλοιπη ισοπέδωσαν με χιλιάδες απαγορευμένες βόμβες ναπάλμ….
Ένας νέος ζωοδόχος ήλιος, ας ανατείλει ξανά πάνω από την πολύπαθη Κύπρο μας…….
Ένα λυρικό πόνημα ικεσίας και αισιοδοξίας.
Επίκαιρη αναδημοσίευση λόγω της μαύρης επετείου της εισβολής των βαρβάρων στην πολύπαθη μεγαλόνησο, το χρυσοπράσινο φύλο εκεί στην άκρη της Μεσογείου και ακριτικός βράχος του ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ.
Εσύ ανάδελφη χώρα, ουρανία, ωραιοτάτη Κύπρος μας,
ανέσπερο φως σε φωτίζει, άσβεστη ιερή λαμπάδα είσαι…
Θειοτάτη και περικαλλής, κόρη γενέτειρα κυοφόρος,
αέναο της γης στολίδι, της Μεσογείου ζωηφόρος,
του Μεγαλέξανδρου τ΄αθάνατο νερό σε ποτίζει,
ένδοξων Ελλήνων πατρίδα, άγιο φως αιώνια σε φωτίζει.
Εσύ ΚΥΠΡΟΣ πολυπόθητη, σαν αειφόρος,
φοίνικας φτερωτός και μυθικός, που αιώνια αιωρείσαι,
στους Ελληνικούς αιθέρες, πνεύμα περήφανο διηνεκές.
Ως πότε ΕΣΕΙΣ Πανάγαθε Θεέ, Χριστέ μας, Παναγιά μας,
ευχή θα δώσετε, το κακό πάλαι ποτέ να μην ξανάρθει;
Σ΄αυτή την ιμερτή, αγιοτάτη, ζωηγράφο, θειοτάτη Κύπρο,,
που ανά τους αιώνες έζησε με βάσανα και στους αιώνες θε να ζήσει,
Νυν και αεί…..
Κύπρος των αγίων, ηρώων και φιλοσόφων μήτρα,
που και σήμερα σταυρώνεσαι και λευτεριά προσδοκάς,
η καρδιά σου η λεοντόκαρδη με πείσμα καρδιοκτυπά,
μαζί με την ψυχή σου ριζωμένες στα στήθια σου,
δύναμη σου δίνουν και μακρά πνοή ζωής…
Σπόροι αθάνατοι, φυτρώνουν στα ματόβρεκτα χώματα σου,
που τα δεινά ποτέ δεν μπόρεσαν, για να τους ξεριζώσουν.
Παντού απλώνονται ζωηφόροι αιώνιοι, ουδείς τους ορίζει.
Μυθικός φοίνικας σε γέννησε και σε αναγεννά.
Τις στάχτες σου ανέμισαν στα πέρατα και στους τέσσερις ανέμους.
Ούριος άνεμος τις επέστρεψε στ΄αγιοχώματα σου,
τα αναγεννημένα και δυνατές σε σένα δίνουνε ζωή και δύναμη,
αγάπη και κουράγιο, θάρρος, αισιοδοξία, πίστη γρανιτένια…
Το γεννοβόλο δέντρο σου σύριζα τα πάνδεινα το ΄κόψαν,
απ΄τις ρίζες του φύτρωσαν, χιλιάδες βλαστοί και νέα δέντρα αιωνόβια,
που στην σκιά τους μάχεσαι όρθια περήφανη τιμημένη….
Στα πόδια σου στάθηκες, κλυδωνιζόμενη έρημη και μόνη…
Και είπε και προφήτεψε η ιέρεια Πυθία τότε για τον έρμαιο,
σε φουρτουνιασμένες άγριες θάλασσες Ελληνισμό…
«Ασκός κλυδωνιζόμενος, μηδέποτε βυθιζόμενος.»
Εσύ Κύπρος μας αγαπημένη, μ΄αίμα αγίων και ηρώων,
τα ιερά χώματα σου είναι ποτισμένα και ευωδιάζουν,
σαν γιασεμιά, σαν τριαντάφυλλα, νυχτολούλουδα,
σαν βλογημένο μύρο..
Εσύ Κύπρος μας μητέρα μας, ποτέ δεν θα πεθάνεις,
μια θεία δύναμη, απ΄τον γαλάζιο σου Ελληνικό ουρανό,
μ΄αόρατο πέπλο σε σκεπάζει και προστατεύει….
Αθάνατη καρδιά έχεις, τίποτα δεν την σταματά αιώνια να κτυπά.
Ούτε τα πόδια σου κανείς και τίποτα θε να μπορέσει να λυγίσει.
Και αν γονατίζεις καμιά φορά, τους νεκρούς σου θες για να τιμήσεις…
Τίποτα δεν θα μπορέσει των παιδιών σου την ζωή να αφανίσει.
Το προζύμι σου μόνη το πλάθεις και ζωή πάντα θε νάχεις …
Εσύ Κύπρος αθάνατη, φωτοστεφανωμένη,
της πλάσης μοναχικό εύλαμπρο, διαμάντι,
χρυσόμορφη, απόγονη Ελλήνων ένδοξων προγόνων.
Πανέμορφη, κόρη βασανισμένη, ευλογημένη, ευωδιασμένη,
βωμός, τόλμης και αυτοθυσίας, που καταστροφές εβίωσες,
και τ΄ αχνίζοντα ιερά αίματα των εθνομαρτύρων ακόμη και σήμερα,
τα πάτρια ιερά χώματα σου καθαγιάζουν και ευλογούν…
Κράτα καρδιά μου, χειρότερο έχεις βαστάξει πόνο…
Αειφόρος, εναλία, ζωηφόρος χώρα,
οι μαραμένες δάφνες, τα αγριολούλουδα,
του Πενταδάκτυλου, θα ξαναγεννηθούν, θα μυροβολήσουν.
Τα πικρογελασμένα αηδόνια και πάλι θα λαλήσουν και κελαδήσουν.
Τα χελιδόνια της Άνοιξης και πάλι θα επιστρέψουν στους ουρανούς σου.
Οι άγγελοι, οι νύφες και νεράϊδες,
που ωδή θε να λαλήσουν με την γλώσσα της μουσικής,
ξανά θε να τραγουδήσουν και ζωή θα δώσουν, με τις γλυκές φωνές τους.
Την δύναμη την αέναη της θείας φύσης, θα υμνήσουν
και χαρμόσυνο μήνυμα θα δώσουν με δύναμη,
για αισιοδοξία, αγάπη και ψυχική αναγέννηση….
Νέα αναγεννημένη Ζωή, ας δώσουν με τις γλυκές φωνές τους…..
Α.Α.
Θάρρος και αισιοδοξία εύχομαι στους αδελφούς Έλληνες Κύπριους, που και σήμερα βιώνουν ολέθριες στιγμές … Θρηνήστε τους νεκρούς σας, αλλά δώστε και δύναμης φτερά και ελπίδας πνοής και ζωής στα νέα ζωντανά παιδιά μας, στα εγγόνια μας…. Την νέα μας γενιά, που δεν φέρει καμιά ευθύνη για την σημερινή μας κατάντια εθνικού ξεπεσμού… Έχουμε την ηθική υποχρέωση, αλλά και την ευθύνη οι πανέλληνες, πατέρες, μητέρες, παππούδες, να τα σώσουμε, από άλλες συμφορές με όποια αυτοθυσία….! Εθνική υποχρέωση ΟΛΟΙ έχουμε να αντισταθούμε ψυχή τε και σώματι, στην βάρβαρη κατοχή, που μαστίζει αυτή την πονεμένη μας χώρα. Αυτή η πατρίδα που της τρώνε τα παιδιά της, οι συνένοχοι και συναυτουργοί, που μας κυβερνούν και που χωρίς αιδώ μας ποδηγετούν και σε συμφορές ανείπωτες μας οδηγούν, λόγω πολιτικών συμφερόντων, αλλά και χωρίς ηθικές αξίες και ενσυναίσθηση έναντι του Κυπριακού λαού, που πληρώνει αμαρτίες και εγκληματικές παραλείψεις των ηγετών του. …. Δεν θα λυγίσει η Κύπρος, όπως δεν λύγισε εδώ και 34 αιώνες που πάλεψε μόνη και παρέμεινε Ελληνική.
Και τις ημύνθη από δαύτους περί πάτρης; Και τι πταίει η γλαυξ, η θρηνούσα επί ερειπίων; Πταίουν οι πλάσαντες τα ερείπια. Και τα ερείπια τα έπλασαν οι ανίκανοι κυβερνήται της Ελλάδος και της Κύπρου. (Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης)
Και δεν έχουν ντροπή, αλλά μόνο οικονομικά - πολιτικά συμφέροντα και οδηγούν τον Ελληνισμό σε δρόμους χωρίς επιστροφή, ανάμεσα σε συμπληγάδες ανείπωτων τραγωδιών και καταστροφών...
Καποδίστριες πατριώτες αφιλοχρήματοι και μη συμφεροντολόγοι ” πλέον έχουν εκλείψει, για να σώσουν την Ελλάδα και την Κύπρο …
Ιδού. «Εφ’ όσον τα ιδιαίτερα εισοδήματά μου αρκούν διά να ζήσω, αρνούμαι να εγγίσω μέχρι και του οβολού τα δημόσια χρήματα, ενώ ευρισκόμεθα εις το μέσον ερειπίων και ανθρώπων βυθισμένων εις εσχάτην πενίαν και πόνο». «Η νίκη θα είναι δική μας, αν βασιλεύση εις την ακαρδίαν μας μόνο το αίσθημα το ελληνικό. Ο φιλήκοος των ξένων είναι προδότης». Και τότε, στο ερώτημα του Όρτον (Υφυπουργός Πολέμου και Αποικιών της Μ. Βρετανίας), «ποια είναι τα γεωγραφικά όρια της Ελλάδας», ο εκ μητρογονίας Έλληνας Κύπριος Κυβερνήτης απαντά: «Τα όρια της Ελλάδας, από τεσσάρων μεν αιώνων διεγράφησαν από δικαιώματα, τα οποία ούτε ο χρόνος, ούτε οι μεγάλες συμφορές κατόρθωσαν να διαγράψουν, διεγράφησαν δε από το 1821 με το αίμα που χύθηκε στις σφαγές των Κυδωνιών, της Κύπρου, της Χίου, της Κρήτης, των Ψαρών, του Μεσολογγίου και στις πολυάριθμες ναυμαχίες και μάχες, στις οποίες δοξάστηκε το γενναίο τούτο έθνος».
Έστι ουν Ελλάς και η Κύπρος.
Ι.Καποδίστριας.
Υπάρχει κανείς να μιμηθεί τον ηθικό Εθνάρχη Καποδίστρια σήμερα; Ουδείς, διότι, είναι προφανές, από την φύση της ηθικής, ότι δεν προσφέρεται για εύκολη συγκατοίκηση με την πολιτική. Περισσότερο από κάθε άλλον τομέα της ανθρώπινης δραστηριότητας, το «άβολο» της ηθικής αφορά τον χώρο της πολιτικής. Γιατί η πολιτική αρένα, χώρος κατ’ εξοχήν ανταγωνιστικός, με διακύβευμα και απώτατη διεκδίκηση την απόκτηση δύναμης κι εξουσίας, κι αποκλεισμό των έντιμων αντιπάλων από αυτή, συνεπάγεται μια αμφιλεγόμενη σχέση με την ηθική. Είναι παροιμιακή η σύνδεση της δύναμης με την διαφθορά που κυρίευσε την Ελλάδα, αλλά και την Κύπρο.
Πρόσφατα ο ΑΡΚΑΣ ως συνήθως έγραψε ένα σκωπτικό σχόλιο … Η ΥΨΟΜΕΤΡΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟ ΘΡΑΣΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΗΘΙΚΗ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ … ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ.
Άδικο έχει; Και όποιος δεν έχει την ικανότητα αυτή την διεφθαρμένη και είναι έντιμος δεν κάνει για πολιτικός στην Ελλάδα…. Και οι σημερινοί μέσα από τραγωδίες, προδοσίες, σκάνδαλα κλπ δυστυχώς επιβιώνουν.
Και εμείς …. Σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρνα, όπου μας εύρει μας πατεί.
Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!
Απόσπασμα από ποίημα Βάρναλη. Οι Μοιραίοι.
Και για τα νέα μας παιδιά, που αδικοχαμένα χάθηκαν και έφυγαν νωρίς …Σιαμαία σώματα του απλού λαού Ελλάδας και Κύπρου θρηνούν και χύνουν πύρεια δάκρυα επί *αγέλαστης-αυγκίνητης πέτρα, για τους νέους μας μαζί, που χάθηκαν σε ολοκαύτωμα και μακριά μας πήγαν, εκεί στον Παράδεισο, όπου κι΄ αναπαυθήκαν… Καλό σας ταξίδι παιδιά μας …
*Η αγέλαστος-ασυγκίνητη πέτρα είναι βράχος στην Ελευσίνα. Ο τόπος αυτός θεωρείτο ιερός διότι σύμφωνα με την παράδοση η Δήμητρα κάθισε εδώ για μοιρολογήσει την κόρη της Περσεφόνη.
Και ….Εσύ Χριστέ Πανάγαθε, / που επί γής ειρήνη και εν ανθρώποις,/ευδοκία έφερες, / Εσύ που ματόβρεκτος ανέβηκες τον Γολγοθά/ Εσύ που του Σταυρού εβίωσες τα βάσανα και τον θάνατο,/μ΄αγκάθινο στεφάνι,/ δες και του Ελληνισμού τα βάσανα, που τον κόβουν σαν λεπίδα./ Τ΄αδικοχαμένα μας παιδιά, ανάπαυσε/ και στους πονεμένους τους γονείς,/δώσε απλόχερα κουράγιο παρηγοριά και ελπίδα…
Α.Α.
Με ανείπωτη συγκίνηση από αδελφή εσταυρωμένη αλλά περήφανη Ελληνική Κύπρο, που και σήμερα εγκαταλελειμμένη είναι, του Αντώνη Αντωνά – Συγγραφέα από κατεχόμενη Αγία Μεσαορία, που θρήνησε στενούς φίλους και συγγενείς, ανάμεσα τους και τον *εθνομάρτυρα αδελφό του, ο οποίος προτού πέσει περικυκλωμένος από μυρίους βαρβάρους, τους βροντοφώναξε: ΕΓΩ ΣΕ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΙΔΟΜΑΙ.
Τέλος, αν υπάρχει τέλος, προσθέτω …
*ΧΡΙΣΤΑΚΗΣ ΑΝΤΩΝΑΣ, Ο ΗΡΩΑΣ ΠΟΥ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΛΙΓΟΥΣ ΣΥΜΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ ΤΟΥ, ΠΟΥ ΠΑΡ΄ΟΛΟΝ ΟΤΙ ΠΡΟΔΟΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΦΘΗΚΑΝ ΕΠΕΣΑΝ ΜΑΧΟΜΕΝΟΙ ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ….ΚΑΙ ΜΙΜΗΘΗΚΑΝ ΤΗΝ ΑΥΤΟΘΥΣΙΑ ΤΟΥ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΗΡΩΩΝ ΜΑΣ….
Αυξεντίου: «Μάθατε πως πολεμούν οι Έλληνες… Θα μάθετε και πως πεθαίνουν»
Και έγινε άσβεστη λαμπάδα Ελευθερίας …. Όπως όλοι οι ήρωες μας …
«Και περισότερη τιμή τους πρέπει, διότι παρ΄ όλον ότι οι ολίγοι γνώριζα ότι ο Εφιάλτης θα φανεί και οι μύριοι βάρβαροι θα περάσουν, φύλαξαν Θερμοπύλες και έπεσαν μαχόμενοι και αήττητοι …… Ω ΞΕΙΝ ΑΓΓΕΛΕΙΝ ΤΟΙΣ ΕΛΛΗΣΙ (Ν), ΟΤΙ ΤΗΔΕ ΚΕΙΜΕΘΑ ΤΟΙΣ ΚΕΙΝΩΝ ΡΗΜΑΣΙ ΠΕΙΘΟΜΕΝΟΙ …
Αφιερωμένο τιμής ένεκεν στον ήρωα αδελφό μου, Χριστάκη Αντωνά και τους συμπολεμιστές του Έλλαδίτες και Έλληνες της Κύπρου, που την ζωή τους πρόσφεραν αντίδωρο θυσίας, αλλά και αθανασίας.
«Κανένας ήρωας δεν είναι αθάνατος μέχρι να πεθάνει.»
«Αρηιφάτους θεοί τιμώσιν και άνθρωποι.»
Οι νεκροί μας αδελφοί ήρωες.
Εσχάτη Ικεσία.
Η μέρα εσκοτείνιασε./ ολική έκλειψη ο ήλιος έχει../ Μαύροι καπνοί υψώνονται,/ τους ουρανούς καλύπτουν./ Τα λεύτερα πουλιά τα θεόθρεφτα,/ της Κύπρου, μαζί με τα περιστέρια,/ μαυρισμένα, φοβισμένα φεύγουν./ Φεύγουν τα ειρηνικά άσπρα περιστέρια,/ φεύγουν, φεύγουν τρομαγμένα./ Μαύρα κοράκια, νεκρικά, σαν χάροντες,/ πετούν πια, στους ουρανούς μας μένουν,/ μαζί με τα τουρκικά αεροπλάνα,/ που βόμβες σε γυναικόπεδα σπέρνουν./ Η νύχτα που φεγγαρόφωτη ήταν,/ μ΄ολόγιομο λαμπρό φεγγάρι,/ κακός οιωνός, έκλειψη είχε και αυτό. / Μαύρισ΄ η νύχτα, αβυσσαλέο σκότος,/ χάθηκαν το φεγγάρι και τ΄ αστέρια./ Οι Κύπριοι ήρωες, όρθιοι τα τανκς, / με τα παλιά μαρτίνια πυροβολούν./ Τα τούρκικα τανκς τους κανονιοβολούν,/ μ΄ αυτοί μένουν στις θέσεις τους ακλόνητοι,/ που η πατρίδα, τους όρκισε, να υπερασπιστούν, / ποτέ μην κάνουν πίσω, οι ριζωμένοι βράχοι./ «Την πατρίδα ουκ ελάττω παραδόσω»,/ ορκιστήκανε και τον όρκο τον τιμήσανε. / Πληγωμένα κατακαμένα, τα ουρανόφταστα,/ παλληκάρια, πεισματικά όρθια συνεχίζουν νάναι./ Ηρωικά να πολεμούν, τα τιμημένα,/ σκαλοπάτια ανεβαίνοντας της λευτεριάς./ Από τα τανκς περικυκλώθηκαν,/ αλλά ποτέ δεν παραδόθηκαν./ Και όταν η μοιραία στιγμή,/ αναπάντεχα έρχεται, / με οδύνη την τελευταία πνοή,/ αρχίζουν να αφήνουν./ Τους Τούρκους δεν μπορούν/ πιά μ΄ αυτοθυσία να πολεμούν./ Κάποιοι τους εγκατέλειψαν./ Σφαίρες άλλες δεν έχουν,/ μία μόνο, για τον εαυτό τους φύλαξαν…/ Ψυχομαχούν, ικετεύουν και προσεύχονται,/ δεν θέλουν για να φύγουν,/ τους Τούρκους θε΄ να πολεμούν. / Βοήθεια για νάρθει, μάταια προσδοκούν!/ Πέφτουν κορμιά λεβέντικα, αιματοβρεγμένα,/ με τα χώματα, τα ιερά της Κύπρου σμίγουν./ Η τιμημένη δόξα, με τον χάροντα,/ χέρι – χέρι, για τα πάνθεα ουράνια, ωδεύουν… / Αγιάζεται το αίμα τους, / τα λεβεντοκορμιά τους,/ τα πολεμοκαπνισμένα,/ που μυροφόρες νύφες τ΄ αλείψανε, / έτοιμα στην αθανασία,/ στον παράδεισο να παν./ Με μύρα αθάνατα της θεάς, / Κύπριδας Αφροδίτης καμωμένα. / Σε κύπελλο, απ΄ του Τρόοδους, / το χρυσόδενδρο, την *Λατζιά,/ τα χρυσοπράσινα φύλλα καμωμένο. / Απ΄ της Κερύνειας τα γιασεμιά,/ τα μοσχομυρισμένα ρόδα./ Της Μόρφου τους λεμονανθούς,/ των κυκλάμινων, των γλαδιόλων./ Του Πενταδάκτυλου του Διγενή/ Ακρίτα, θρυλικού βουνού, απόσταγμα,/ αγριολούλουδων, ανεμώνων,/ γλιστροκουμαριάς, δάφνης, άλλιου,/ της άνθεμις, του κρόκου της Αφροδίτης. / Των λυγερόκορμων κυπαρισσιών/ του Κυπαρισσόβουνου τ΄ άρωμα,/ Της Μεσαρκάς τα φούλια, / των μεθυστικών νυχτολούλουδων,/ της ζουλατζιάς, της αροδάφνης./ Της Αμμοχώστου το θαλασσινό,/ άρωμα της Σαλαμίνας,/ με την χρυσή την άμμο./ Του Καρπασιού του θυμαρίσιου,/ του χαμομηλιού άρωμα,/ αιώνιο κράμα μύρου αθανασίας. / Νεκρά τα σώματα τα ιερά,/ όχι νεκρές οι ψυχές τους,/ πλανώνται μέχρι σήμερα,/ σαν άσβεστοι κομήτες πεντάχρυσοι,/ πάνω απ΄ της Κύπρου τ΄ άπειρο,/ του ολόφωτου ξάστερου ουρανού./ Σαν λαμπάδες με ιερή φλόγα Αγίου Φωτός,/ μετέωρα κρεμασμένες στον θόλο,/ του Αποστόλου Ανδρέα, της σκλαβωμένης,/ Αγίας Καρπασίας, πολιορκημένη εκκλησιά./ Το πνεύμα τους, αγέρηδες δυνατούς,/ μελτέμια θα σηκώσει, σίφουνας,/ καταιγίδα, θα γενεί κάποια στιγμή,/ τους Τούρκους ν΄ αποδιώξει. / Η Κύπρος, τα μαύρα σύννεφα,/ σκλαβιάς σύντομα θα τα σπρώξει…/ Τιμημένα και ένδοξα νέα μας παλληκαριά,/ που την ζωή σας δώσατε στην ηρωική πατρίδα…/ Αυτή η μικρή Κύπρος σας, η πολύπαθη,/ αλλά ηρωική και περήφανη,/ πάντα θα σας θυμάται,/ θα σας ευγνωμονεί,/ που με το αίμα σας το ιερό, / το αίμα της υπέρτατης θυσίας,/ την γη της την ποτίσατε, / αθάνατη έγινε, αγίασμα την βρέχει./ Νέα βλαστάρια αναγέννησης,/ φυτρώνουν παλληκάρια,/ της δικής σας αυτοθυσίας,/ τιμής κι΄ ευψυχίας./ Ούριοι άνεμοι ελευθερίας, στη Κύπρο,/ θα φυσήξουν, τα μαύρα σύννεφα,/ και τους κατακτητές, θε΄ ν’ αποτραβήξουν./ Τα λευκά ειρηνικά περιστέρια πάλι,/ τον ουρανό της Κύπρου θε΄ να πλημυρίσουν./ Ω! νεκροί μας, τιμημένοι ένδοξοι αδελφοί,/ δικά μας αδέλφια, ηρωικά παλληκάρια…/ Αιωνία σας η μνήμη…
Αντώνης Αντωνάς
*Η Λατζιά, το εθνικό δέντρο της Κύπρου, είναι σπάνιος πολύκλαδος θάμνος έως μικρό δέντρο με ύψος μέχρι 10 μέτρα. Έχει φύλλα απλά, πλατυσμένα ως κυκλικά, μήκους 1,5-6(-10) εκ. και πλάτους 1-5 (-8) εκ., με γυαλιστερή άνω επιφάνεια χρώματος σκούρου πράσινου και πυκνό χρυσό μέχρι καφετί τρίχωμα στην κάτω επιφάνεια, παρυφές οδοντωτές και νεύρα εμφανή στην κάτω επιφάνεια. Εξ ου και η ονομασία Χρυσοπράσινο φύλλο. Η εξάπλωσή της περιορίζεται μόνο στα πυριγενή πετρώματα της οροσειράς του Τροόδους. Τον Φεβρουάριο του 2006, με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου της Κύπρου, η λατζιά ανακηρύχθηκε σε εθνικό δέντρο της Κύπρου.
Αυτά τα λίγα και άλλα μύρια, για την περήφανη Κύπρο, που όλοι την εγκατέλειψαν, την αγκαθοστεφανωμένη, χιλιοσταυρωμένη, αλλά και δαφνοστεφανωμένη Ηρωίδα… Μ΄αθάνατο νερό ποτίστηκε, με αγιασμένο μύρο την αλοίψανε, μ΄ αγίασμα των «σκλαβωμένων» Αποστόλων Βαρνάβα και Ανδρέα την αγίασαν, με θεία κοινωνία την κοινώνησαν….
ΤΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΟΥΚ ΗΜΠΟΡΩ, ΤΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΛΑΛΩ ΟΥΚ ΟΙΔΑ. Ο ΛΟΓΙΣΜΟΣ ΣΚΟΤΙΖΕΤΑΙ, ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΤΕΡΕΥΕΙ ΚΑΙ Ο ΘΥΜΟΣ ΘΕΡΙΕΥΕΙ …. ΠΥΡΡΕΙΑ ΔΑΚΡΥΑ ΧΥΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΣΜΙΓΟΥΝ ΑΧΝΙΖΟΝΤΑ, ΜΕ ΤΑ ΑΙΜΑΤΟΒΡΕΚΤΑ ΧΩΜΑΤΑ, ΠΟΥ ΣΚΕΠΑΣΑΝ ΤΟΥΣ ΤΙΜΗΜΕΝΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΕΛΛΑΔΙΤΕΣ.
Η ιστορία αδέκαστα κατέγραψε τα δραματικά γεγονότα, που προηγήθηκαν του προμελετημένου εγκλήματος και δεν χρειάζεται να επεκταθώ.
Εν συντομία 15η Ιουλίου 1974 το επαίσχυντο και άφρων πραξικόπημα …
20η Ιουλίου, ακολουθεί η βάρβαρη τουρκική εισβολή ΑΤΤΙΛΑΣ 1 και η Κύπρος εγκαταλείπεται … χαρακτηριστική η φράση του προδότη χουντικού Στρατηγού Μπονάνου … ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΒΟΜΒΑΡΔΙΖΟΥΝ … ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΑΣ … και την 14η Αυγούστου μετά από τις δήθεν ειρηνευτικές συνομιλίες στην *Γενεύη τις οποίες οι βάρβαροι οδήγησαν σκόπιμα σε αδιέξοδο. Η χαριστική βολή ….
Μετά την κατάρρευση των συνομιλιών και την νέα τουρκική εισβολή ΑΤΤΙΛΑΣ 2, η νέα ελληνική κυβέρνηση ουδεμία στρατιωτική βοήθεια προσέφερε στην Κύπρο και κατά τη διάρκεια της περιόδου της Διάσκεψης της Γενεύης, αλλά και μετά την κατάρρευση τους. Οπως ανέφερε ο Καραμανλής στον Κληρίδη … η Ελλάδα ουδεμία βοήθεια μπορούσε να προσφέρει στη Κύπρο….. Η ΚΥΠΡΟΣ ΚΕΙΤΑΙ ΜΑΚΡΑΝ… Είχαν μιλήσει και τηλεφωνικώς μετά τις δηλώσεις Μαύρου ενώπιον Κληρίδη και ΥΠΕΞ Ομήρου ότι «Μεταξύ πολέμου και ντροπής θα επιλέξουμε το πρώτο» με το οποίοι συμφώνησαν και Κληρίδης και *Ομήρου και *Κούρος.. Άλλο τι λέει ο Μαύρος και άλλο τι λέω εγώ δήλωνε σε λίγο ο Καραμανλής.! Και «μεταξύ πολέμου και ντροπής» επελέγη πλέον το ΔΕΥΤΕΡΟ και αφού η Κύπρος ήταν μακράν για αυτόν, αλλά όχι για τον *Στρατηγό Κίμωνα.
*Τόσον ο αείμνηστος φίλος Υπουργός Προεδρίας Παντελής Κούρος, σε συνεντεύξεις του, αλλά και αφηγήσεις του προσωπικά σε εμένα τις οποίες έχω καταγραμμένες, αποκάλυψε πολύ περισσότερα και επιβεβαίωσε τα πιο πάνω. Ο δε τότε ΥΠΕΞ φίλτατος Ομήρου στο νέο του βιβλίο «Καταγραφή» αποκαλύπτει ακόμη περισσότερες άγνωστες πτυχές, που δεν τιμούν την στάση της τότε Ελληνικής κυβέρνησης…. Μια στάση, που μόνο σε απόκληρη και νόθα θυγατέρα άρμοζε…Στο νέο υπό έκδοση αποκαλυπτικό βιβλίο μου ΣΤΑΓΟΝΕΣ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΚΑΙ ΓΝΩΣΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, καταγράφονται όλα!
Ο Καραμανλής αντιμετώπισε το Κυπριακό με ψυχρή λογική, προσπαθώντας να τηρήσει αποστάσεις τόσο από την τραγωδία της Κύπρου, ως εάν ήτο ξένη χώρα ή νόθα θυγατέρα, όσο και από τον Μαύρο, ο οποίος στην Γενεύη δήλωσε την συμπαράσταση της μητέρας πατρίδας προς την Κύπρο.
Και περί Κίμωνος ενδεικτικά….
Συμπληρώνω.
*Κίμων: Η ζωή, η δράση και η εκστρατεία του στην Κύπρο (που τότε δεν ήταν μακριά…) εναντίον των Περσών (450 π.Χ.)
Η εκστρατεία στην Κύπρο (που τότε δεν ήταν μακριά) – Ο θάνατος του Κίμωνα.
ΠΡΟΤΟΜΗ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΚΙΜΩΝΑΣΤΗΝ ΛΑΡΝΑΚΑ – ΚΙΤΙΟΝ. ΚΑΙ ΝΕΚΡΟΣ ΕΝΙΚΑ. Η ΚΥΠΡΟΣ ΔΕΝ ΚΕΙΤΑΙ ΜΑΚΡΑΝ. 450 μ.Χ.
Κάποιος αντάξιος του για να του στηθεί και αυτού ένας αδριάντας δίπλα στον Κίμωνα;
Με 200 αθηναϊκές τριήρεις και, πιθανότατα, άλλες 100 συμμαχικές, ο Κίμωνας το 450 π.Χ. έπλευσε στην Κύπρο. Εκεί ναυλοχούσε ο Πέρσης ναύαρχος Αρτάβαζος με 300 τριήρεις, ενώ στην απέναντι ακτή της Κιλικίας, στρατοπέδευε ο Μεγάβαζος με 300.000 άνδρες.
Ενώ ο στόλος ήταν έτοιμος ν’ αποπλεύσει, ο Κίμωνας είδε ένα όνειρο. Ο μάντης φίλος του Αστύφιλος ο Ποσειδωνιάτης, ερμηνεύοντας το, είπε στον Κίμωνα ότι αυτό «προαναγγέλλει» τον θάνατό του. Παρ’ όλα αυτά, ο Κίμωνας δεν ματαίωσε την εκστρατεία. Έστειλε 60 πλοία στην Αίγυπτο, με ανώτερο σκοπό να διαλύσει όλο το περσικό κράτος και με τα υπόλοιπα καταναυμάχησε τον περσικό στόλο που τον αποτελούσαν πλοία της Φοινίκης και της Κιλικίας. Έτσι, έγινε κύριος όλων των παράλιων περιοχών απέναντι από την Κύπρο. Αφού κυρίευσε το Μαρίον, πολιόρκησε το ισχυρό Κίτιον, αλλά στη διάρκεια της πολιορκίας αρρώστησε ή τραυματίστηκε και μετά από λίγο πέθανε. Λίγο πριν φύγει απ’ τη ζωή, διέταξε τους αξιωματικούς του αφού κατατρόπωσαν τους Πέρσες, να λύσουν την πολιορκία και να αποκρύψουν από τους άνδρες του τον θάνατό του. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να διατηρηθεί ψηλά το ηθικό των στρατιωτών, οι οποίοι λίγες μέρες αργότερα νίκησαν και πάλι τους Πέρσες έξω από τη Σαλαμίνα της Κύπρου σε ναυμαχία και πεζομαχία, όπως γράφει ο Θουκυδίδης. Από τον διπλό αυτό θρίαμβο, έμεινε η φράση «και νεκρός ενίκα». Η σορός του μεταφέρθηκε στην Αθήνα. Οι συμπολίτες του τον *έθαψαν με μεγάλες τιμές μπροστά στις Μελίτιδες πύλες κοντά στους τάφους των προγόνων του.
*Σημειώνεται ότι ο θρύλος λέει ότι ο Στρατηγός θάφτηκε στο ηρωικό Κίτιο, καθ, ότι οι Αθηναίοι δεν επιθυμούσαν η σωρός του να αλλοιωθεί κατά την μακρόχρονη επιστροφή τους στην Αθήνα. Λέγεται ότι στην Ελλάδα μεταφέρθηκε μόνο ο στρατιωτικός του εξοπλισμός σε κενοτάφιο.
ΑΙΩΝΙΑ ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΣΤΟΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ.
Και εμείς…
Καρτερούμεν μέραν νύχταν
να φυσήσει ένας αέρας
στουν τον τόπον πο `ν καμένος
τζι’ εν θωρεί ποτέ δροσιάν
Για να φέξει καρτερούμεν
το φως τζιήνης της μέρας
πο `ν να φέρει στον καθ’ έναν
τζιαι ΕΝΩΣΗ τζιαι ΛΕΥΤΕΡΙΑ….
Ζωγραφιά από μαθήτρια Στ΄Δημοτικού, με καταγωγή από Αγία Καρπασία….Ας μην λησμονάμε και ευλαβικά να μιμούμαστε το πάθος της για Λευτεριά……
Ανασήκωσε την πλάτη
κι απόσεισέ τους Πενταδάχτυλέ μου
ανασήκωσε την πλάτη
κι απόσχισέ τους …
(Απόσπασμα του Κ. Μόντη.)
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΝΤΩΝΑΣ.
16 σχόλια:
Με συγκίνησες Αντώνη, τα είπες όλα από καρδιάς μπράβο. Φ.Α.
Ο κ. Αντωνάς και η ομάδα εργασίας του, έχουν τον δικό τους τρόπο, να μας αφυπνίζουν, συγκινούν αλλά και να μας θυμώνουν για τις προδοσίες πρώην και νυν Ιούδων και Εφιαλτών κατά του πολύπαθου Ελληνικού νησιού μας.
Συνεχίστε …
Κωνσταντίνα.
Να είσαι καλά που μας κρούεις τον κώδωνα του κινδύνου και εύχομαι να αφυπνιστεί ο Ελληνικό και Κυπριακός λαός πριν είναι πολύ αργά…
CHRIS.
Και ας μην κατηγορούμε μόνο τους Δυτικούς για την εισβολή της Τουρκίας… Και η Ρωσία ένιψε τας χείρας της αλλά και τις έτριψε διότι η πράξη της Τουρκίας επέφερε σχετική ρήξη στους κόλπους του ΝΑΤΟ..
Π.χ. Μετά την έγκριση καταδικαστικού ψηφίσματος η Σοβιετική Ενωση παρέμεινε απλός θεατής των δραματικών εξελίξεων στην Κύπρο. Μάλιστα στις 29 Ιουλίου 1974, και ενώ η Τουρκία είχε αποβιβάσει χιλιάδες στρατιώτες στην Κύπρο, η Μόσχα έκανε διάβημα προς την Αθήνα για τη μη εφαρμογή του ψηφίσματος 353. Ο σοβιετικός πρεσβευτής στην Αθήνα επισκέφθηκε τον γενικό διευθυντή του υπουργείου Εξωτερικών, Αγγελο Βλάχο, και υπογράμμισε τη σημασία της αποχώρησης των «ξένων στρατευμάτων», εννοώντας τις ελληνικές δυνάμεις. Ο Βλάχος απάντησε πως το ψήφισμα αναφερόταν προφανώς και σε όλα τα τουρκικά στρατεύματα. Ο σοβιετικός πρέσβης απάντησε στον Βλάχο ότι «δεν συμφωνούσε ότι οι τουρκικές δυνάμεις περιλαμβάνονταν στον ορισμό των ξένων δυνάμεων» που αναφέρονταν στο ψήφισμα 353.» !!!!!
Στις 10 Αυγούστου 1974, λίγες μέρες πριν από τον δεύτερο γύρο της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, η τουρκική κυβέρνηση έστειλε στη Μόσχα, σε ειδική αποστολή, τον πρέσβη Ισμαήλ Σοϊζάλ, για να δώσει διαβεβαιώσεις στη σοβιετική κυβέρνηση ότι δεν είχε πρόθεση να διχοτομήσει την Κύπρο. Σύμφωνα με έκθεση του Τμήματος Ερευνας και Πληροφοριών του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για την αποστολή του Σοϊζάλ στη Μόσχα, οι Τούρκοι ζητούσαν «την κατανόηση των Σοβιετικών στην περίπτωση που ένιωθαν υποχρεωμένοι να επαναλάβουν τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Κύπρο».
Ούτε για τον « Α΄ Αττίλα», ούτε για τον Β΄η Ρωσία ποτέ δεν καταδίκασε ονομαστικά την Τουρκία και έδειξε πλήρη κατανόηση και για τις δύο εισβολές….
Στην πραγματικότητα, η κομουνιστική Μόσχα παρέμεινε απλός θεατής και στον δεύτερο γύρο της εισβολής, στις 14 Αυγούστου 1974, που κατέληξε στην κατάληψη του 36% της κυπριακής επικράτειας από τον τουρκικό στρατό,
Π.Β.
Το ποίημα '' Ύμνος και θρήνος για την Κύπρο'' ανήκει στην ποιητική συλλογή του Γιάννη Ρίτσου με τον τίτλο «`Υμνος και θρήνος για την Κύπρο», η οποία γράφτηκε και κυκλοφόρησε το 1974. Ο ποιητής είναι σαφώς επηρεασμένος από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, τον Ιούλιο του 1974. Τα τουρκικά στρατεύματα αποβιβάστηκαν τότε στο νησί και κατέλαβαν το βόρειο τμήμα του, αναγκάζοντας τον ντόπιο πληθυσμό να εγκαταλείψει τα σπίτια του και να καταφύγει στο νότιο τμήμα του νησιού. Η τουρκική κατοχή του νησιού συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Πρόκειται για ένα λυρικό ποίημα με πατριωτικό περιεχόμενο, όπου ο ποιητής αποφεύγει τις αναφορές στην ιστορία. Το ποίημα έχει εγκωμιαστικό και ελεγειακό χαρακτήρα, καθώς είναι ταυτόχρονα ένας ύμνος και ένας θρήνος για την Κύπρο. Η γλώσσα του είναι απλή και πλησιάζει αρκετά το λαϊκό ιδίωμα. Η στιχουργική μορφή είναι παραδοσιακή. Το ποίημα είναι γραμμένο σε ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο στίχο χωρισμένο σε δίστιχα, ενώ η ομοιοκαταληξία είναι ζευγαρωτή.
Πιο κάτω, ακολουθεί αυτούσιο το ποιήμα του Γιάννη Ρίτσου
Νησί πικρό, νησί γλυκό, νησί τυραγνισμένο
κάνω τον πόνο σου να πω και προσκυνώ και μένω. Εσύ της θάλασσας ρυθμός, ολάνθιστο κλωνάρι,
πώς σου μαδήσαν τ΄άνθια σου διπλοί, τριπλοί βαρβάροι. Τι θλιβερά που σεργιανάν τριγύρω σου τα ψάρια
κι αντίχριστοι να παίζουνε την τύχη σου στα ζάρια. Κουράγιο, μικροκόρη μας, που μας εγίνης μάνα
Ύμνος και Θρήνος της ζωής κι ανάστασης καμπάνα.
[Γιάννης Ρίτσος]
Μ.Ρ. Πρόσφυγας από Κερύνεια.
Κώστας Μόντης, «Στιγμές της Εισβολής»
Είναι δύσκολο να πιστέψω
πως μας τους έφερε η θάλασσα της Κερύνειας,
είναι δύσκολο να πιστέψω
πως μας τους έφερε η αγαπημένη θάλασσα της Κερύνειας.
Πικρή θάλασσα της Κερύνειας
που πρέπει να αποσύρουμε πια
τους στίχους που σου γράψαμε.
Σκέψου να μας γίνει βραχνάς η οροσειρά της Κερύνειας
σκέψου να την κοιτάμε με τρόμο,
σκέψου να την υποψιαζόμαστε,
σκέψου να τη μισάμε!
Ανασήκωσε την πλάτη
κι απόσεισέ τους Πενταδάκτυλέ μου,
ανασήκωσε την πλάτη κι απόσεισέ τους.
Μίνως ΕΟΚΑ ΑΝΕ
Κυριάκος Χαραλαμπίδης, «Παιδί με μια φωτογραφία»
Παιδί με μια φωτογραφία στο χέρι
με μια φωτογραφία στα μάτια του βαθιά
και κρατημένη ανάποδα με κοίταζε.
Ο κόσμος γύρω του πολύς· κι αυτό
είχε στα μάτια του μικρή φωτογραφία,
στους ώμους του μεγάλη και αντίστροφα–
στα μάτια του μεγάλη, στους ώμους πιο μικρή,
στο χέρι του ακόμα πιο μικρή.
Ήταν ανάμεσα σε κόσμο με συνθήματα
και την κρατούσε ανάποδα· μου κακοφάνη.
Κοντά του πάω περνώντας πινακίδες
αγαπημένων είτε αψίδες και φωνές
που ’χαν παγώσει και δεν σάλευε καμιά.
Έμοιαζε του πατέρα του η φωτογραφία.
Του τήνε γύρισα ίσια κι είδα πάλι
τον αγνοούμενο με το κεφάλι κάτω.
Όπως ο ρήγας, ο βαλές κι η ντάμα
ανάποδα ιδωμένοι βρίσκονται ίσια,
έτσι κι αυτός ο άντρας ιδωμένος ίσια
γυρίζει ανάποδα και σε κοιτάζει.
Παντελής Μηχανικός, «Ονήσιλος»
Δίπλα μου ήτανε ο Ονήσιλος
βγαλμένος απ’ την ιστορία και το θρύλο
ολοζώντανος.
Αρχιλεβέντης βασιλιάς αυτός
κρατούσε στο χέρι ό,τι του ΄χε απομείνει:
ένα καύκαλο
―το δικό του κρανίο―
γεμάτο μέλισσες.
Δέκα χρόνια έστελλε τις μέλισσές του ο Ονήσιλος
να μας κεντρίσουν
να μας ξυπνήσουν
να μας φέρουν ένα μήνυμα.
Δέκα χιλιάδες μέλισσες έστειλε ο Ονήσιλος
κι όλες ψοφήσανε απάνω στο παχύ μας δέρμα
χωρίς τίποτα να νιώσουμε.
Κι όταν το ποδοβολητό των βαρβάρων
έφτασε στη Σαλαμίνα
φρύαξε ο Ονήσιλος.
Άλλο δεν άντεξε.
Άρπαξε το καύκαλό του
και το θρυμμάτισε απάνω στο κεφάλι μου.
Κι έγειρα νεκρός.
Άδοξος, άθλιος,
καταραμένος απ’ τον *Ονήσιλο.
*Ο Ηρόδοτος αναφέρει και τον θρύλο για το κεφάλι του ένδοξου Έλληνα βασιλιά της Σαλαμίνας Ονησίλου: Μετά το θάνατό του οι Πέρσες και οι σύμμαχοι τους προδότες Αμαθούσιοι έκοψαν το κεφάλι του, εκδικούμενοι επειδή τους είχε πολιορκήσει, και το έφεραν στην Αμαθούντα όπου το κρέμασαν πάνω από την πύλη της πόλης. Αργότερα ένα μελίσσι φώλιασε στο κρανίο του Ονησίλου και το γέμισε μέλι. Για το φαινόμενο αυτό, οι Αμαθούσιοι ζήτησαν χρησμό. Ο χρησμός που τους εδόθη ήταν να κατεβάσουν το κεφάλι του ήρωα και να το θάψουν, να τιμούν δε τη μνήμη του Ονησίλου με ετήσιες τελετές και θυσίες. Και οι Αμαθούσιοι υπάκουσαν.
Η προσωπικότητα του Ονησίλου φαίνεται ότι ήταν σημαντικότατη. Και μόνη η σύλληψη της ιδέας και η προσπάθεια για ενοποίηση της Κύπρου σε μια ενιαία πολιτικοστρατιωτική δύναμη, υπό τις συνθήκες και τις αντιλήψεις της εποχής του, ήταν μεγαλειώδης. Μόνο μετά από πολλά χρόνια θα προσπαθούσε κάτι παρόμοιο ο βασιλιάς της Σαλαμίνος Ευαγόρας Α΄ . Και μόνο ύστερα από άλλα πολλά χρόνια, μετά την κατάργηση του θεσμού των βασιλείων (312 π.Χ.), οι Κύπριοι θ’ αρχίσουν να αποκτούν κοινή Ελληνική συνείδηση, όταν ολόκληρο το νησί ως ενιαίος χώρος θα ενταχθεί στο βασίλειο των Πτολεμαίων.υ
Κ.Α. αδελφή εθνομάρτυρα
Και...
Η ΠΡΟΔΟΤΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ του ΜΑΚΑΡΙΟΥ ΜΟΥΣΚΟΥ στο ...
makeleio.gr
https://www.makeleio.gr › η-προδοτ...
Διακηρύσσει ότι η Κύπρος υπέστη εισβολή από την Ελλάδα! Αυτά τα απίστευτα είπε ο Μακάριος στον ΟΗΕ στις 19 ΙΟΥΛΙΟΥ 1974, 24 ώρες πριν από την τουρκική ...
Διαβάζοντας με προσοχή το κείμενο, ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του.
α) Ο Μακάριος μπροστά σε 132 Έθνη καταγγέλλει ότι
η Ελλάς οργάνωσε με Έλληνες αξιωματικούς το πραξικόπημα. Αληθές!
Αλλά διακηρύσσει αμέσως, ότι η Ελλάς παρεβίασε «κραυγαλέως» την ανεξαρτησία της Κύπρου και έτσι δικαιολογεί με το Διεθνές Δίκαιο την τουρκική εισβολή σύμφωνα με τη Ζυρίχη.
β) Κατηγορεί την Ελλάδα για κάθε είδους υποκρισία και ξεχνά ότι ο ίδιος αποκαλύπτει υποκρισία προς τις κατάπτυστες σκοπιμότητές του, εφ’ όσον ισχυρίζεται ότι αυτός απέβλεπε μόνο στις συνομιλίες με τους Τούρκους και όχι στην Ένωση.
γ) Κατηγορεί τους «Ενωτικούς» ως τρομοκράτες και την ΕΟΚΑ ως επιδιώκουσα την Ένωση σαν να επρόκειτο για έγκλημα.
δ) Θεωρεί τον εκ Τουρκίας κίνδυνο μικρότερο από τον… εξ’ Ελλάδος! (Τί άλλο θα έπρεπε να περιμένουν οι Τούρκοι;)
ε) Διακηρύσσει ότι η Κύπρος υπέστη εισβολή από την Ελλάδα!
Αυτά τα απίστευτα είπε ο Μακάριος στον ΟΗΕ στις 19 ΙΟΥΛΙΟΥ 1974, 24 ώρες πριν από την τουρκική εισβολή επί του πατρίου εδάφους μας!
Την εκάλεσε… Την εδικαίωσε προκαταβολικώς.
Οι Τούρκοι ενώ αμέσως μετά το πραξικόπημα εδήλωσαν ότι πρόκειται για εσωτερική υπόθεση των Ελληνοκυπρίων, τελικώς επενέβησαν κατόπιν της παρακάτω προσκλήσεως του ανατραπέντος Αρχιεπισκόπου, η οποία ευρίσκεται κατεχωρημένη στα πρακτικά του Συμβουλίου Ασφαλείας στις σελίδες 7 έως 21 της ημερομηνίας εκφωνήσεως.
ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΟΥ ΣΤΟΝ ΟΗΕ ΤΟ ’74
Χάνοντας τον θρόνο του ο Μακάριος με κάθε αθέμιτο μέσο θυσιαζοντας ακόμη και την Κύπρο, προσπάθησε να επανέλθει έστω και με την βοήθεια των Τούρκων. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα ..
Δεν είναι άμοιρη ευθυνών η χούντα, αλλά το να δίνεις λαβή στους εισβολείς,
Χάρης από κατεχόμενη Αμμόχωατο.
1974. Απόσπασμα από άρθρα της κ. Φανούλας Αργυρού
Άνω των 850 ομήρων γυναικών κακοποιήθηκαν βάναυσα από τους βαρβάρους.
Το θέμα των βιασμών επανήλθε πρόσφατα με διάφορα δημοσιεύματα. Παραμονές ακόμα μιας τραγικής μαύρης Ιουλιανής επετείου. Όμως, πρέπει να θυμίσουμε ότι πρόσφατα είχαμε και τη Διεθνή Ημέρα για την εξάλειψη της Σεξουαλικής Βίας εν καιρώ συγκρούσεων.
Στις 12 Ιανουαρίου 2016 είχα γράψει στη «Σημερινή» «Δεύτερος βιασμός 42 χρόνια μετά». Με αφορμή την εξευτελιστική τότε είδηση ότι ζήτησαν πιστοποιητικά βιασμού από βιασθείσες από τους Τούρκους Ελληνίδες το 1974. Την καταγγελία είχε κάνει η βουλευτίνα Σκεύη Κουκουμά στις 17.12.2015, στη Βουλή. «Ένας αυτο-εξευτελισμός δεκαετιών μετατρέπεται σε κατευνασμό ‘‘Τσάμπερλεν προς Χίτλερ’’. Φαίνεται πως κάποιοι θέλουν, ίσως καθ’ υπόδειξιν ξένων, να κλείσουν και το κεφάλαιο των βιασμών του 1974, μήπως κάποια θύματα τολμήσουν να κινήσουν αγωγές εναντίον των Τούρκων».
Σχετικό το άρθρο του μ. Κωστάκη Αντωνίου στη «Σημερινή», 19 Δεκεμβρίου 2015, «Τρισάθλιο κράτος με τρισαθλιότερους ηγέτες», όπως και του Άριστου Μιχαηλίδη στον «Φιλελεύθερο», «Δουλεύοντας χωρίς μυαλό», 18.12.2015.
Στις 20 Δεκεμβρίου 2016 επανήλθα στη «Σημερινή», με τίτλο «Η ανοικτή πληγή του 1974».
«Σε αυτό το κράτος, όλοι οι Πρόεδροί του που πέρασαν, από τον πρώτο μέχρι τον σημερινό, ουδέποτε θεώρησαν ως στοιχειώδες καθήκον τους να καταγγείλουν αυτό το μαζικό έγκλημα εις βάρος των Ελληνίδων από τους Τούρκους στρατιώτες… να οδηγήσουν την Τουρκία στο εδώλιο του Διεθνούς Δικαστηρίου… Αμνήστευσε αυτό το τρισάθλιο κράτος τους δολοφόνους του λαού του και θυσίασε τους ηρωομάρτυρές του στον βωμό των διακοινοτικών συνομιλιών ....
Σ.Μ.
Τότε ….Ξένος Τύπος και ο παππούς του Πρωθυπουργού Boris Johnson
Στα εγκλήματα βιασμών αναφέρθηκαν πρωτοσέλιδα βρετανικές εφημερίδες, όπως η SUN, «Βάρβαροι», 5 Αυγούστου 1974, το «Βήμα» Λονδίνου, 8 Αυγούστου 1974 κ.ά. Στις 23 Ιανουαρίου 1977, η βρετανική «Sunday Times» αναφέρθηκε στην έκθεση του Συμβουλίου της Ευρώπης, που βρήκε την Τουρκία ένοχη για παραβίαση επτά άρθρων της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, με τον καταδικαστικό τίτλο «Τουρκικές θηριωδίες: Τι αποκαλύπτει απόρρητη έκθεση» και τον υπότιτλο «Τα τρομερά μυστικά της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο», πληροφορίες για τις τουρκικές βαρβαρότητες, φόνους, βιασμούς, λεηλασίες το 1974 (Λεπτομέρειες στο δίγλωσσο βιβλίο «ΑΙΜΑΤΗΡΗ ΑΛΗΘΕΙΑ – BloodyTruth»).
Και ότι η ιστορική έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, που υιοθετήθηκε το 1976, είχε ετοιμαστεί κάτω από την Προεδρία του μ. James Fawcett (1913-1991), αργότερα γνωστού ως Sir James Fawcett DSCQC, ο οποίος ήταν ο παππούς του σημερινού Πρωθυπουργού Boris Johnson (από τη μητέρα του). Ο James Fawcett, παρόλη την υπηρεσία του στο Naval Intelligence (Μυστικές Υπηρεσίες Ναυτικού) και το Φόρεϊν Όφις, είχε το ηθικό θάρρος να προεδρεύσει της ιστορικής έκθεσης που συγκέντρωσε τόσες μαρτυρίες για τις απάνθρωπες ενέργειες της Τουρκίας με τα καταπελτικά εναντίον της συμπεράσματα.
Θηρίο είχε γίνει η Τουρκία, όπως και το Φόρεϊν Όφις, το οποίο προσπαθούσε απεγνωσμένα να μάθει από ποιους αφέθηκε να διαρρεύσει η έκθεση προς την εφημερίδα. Γιατί η δημοσίευση ήταν μόνον τρεις εβδομάδες πριν από τη συνάντηση Μακαρίου/Ντενκτάς/Βάλντχαϊμ… όταν μετατόπισαν το Κυπριακό από θέμα εισβολής και κατοχής σε… δικοινοτική διαφορά!
«Ο άλλος πόλεμος των γιατρών του 1974»
Τον Ιούνιο του 2014, 85 γιατροί που εξέτασαν τα θύματα βιασμού από τους Τούρκους το 1974, εξέδωσαν βιβλίο με συγκλονιστικές αφηγήσεις και μαρτυρίες από τους ανθρώπους που βίωσαν την τουρκική κτηνωδία. Διαβάστε, κύριε Lillie και λοιποί, τις κτηνωδίες στο βιβλίο του Χρύσανθου Χρυσάνθου «Ο άλλος πόλεμος των γιατρών του 1974».
1974: Τουρκικοί βιασμοί - Αυτά τα ξέρετε, Εξοχότατε κ. Stephen Lillie και λοιποί;
«Οι βρετανικές Βάσεις το 1974 είχαν απευθείας μαρτυρίες για τους τουρκικούς βιασμούς Ελληνοκυπρίων γυναικών. Κατόπιν παράκλησης της κυπριακής Κυβέρνησης, και του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού, οι Αρχές των Βρετανικών Βάσεων διενήργησαν πέραν των 40 εκτρώσεων σε Ελληνοκύπριες που είχαν βιαστεί από τους βαρβάρους. Μάλιστα, για να μπορέσουν να καλυφθούν νομικά οι χειρουργικές εκείνες επεμβάσεις, οι βρετανικές Αρχές χρειάστηκε να τροποποιήσουν τον περί εκτρώσεων νόμο, καθώς ο νόμος στο ΗΒ δεν κάλυπτε αυτόματα και τις περιοχές των ‘‘κυρίαρχων’’ Βρετανικών Βάσεων.
Οι εκτρώσεις είχαν ξεκινήσει στο Νοσοκομείο Πριγκίπισσα Μαίρη (Princess Mary) στο Ακρωτήρι, στις 22 Οκτωβρίου. Έτσι τροποποιήθηκε ο νόμος αναλόγως στις 21 Οκτωβρίου 1974…» («Σημερινή», 27 Δεκεμβρίου 2006).
Οι Βρετανοί δεν ήθελαν να γίνουν θέμα οι βιασμοί!
Η Υπ. Αρμοστεία στη Λευκωσία τον Οκτώβριο του 1974 εισηγείτο στο Φόρεϊν Όφις ότι έπρεπε να βοηθήσουν να έκλεινε ουσιαστικά το θέμα των βιασμών και έτσι να μην επανερχόταν ως πρόβλημα μεταξύ των δύο κοινοτήτων, για να προχωρούσαν οι συνομιλίες Κληρίδη/Ντενκτάς…
»Ο βιασμός και η καταναγκαστική πορνεία απαγορεύονται ρητά από το άρθρο 27 της Τέταρτης Σύμβασης της Γενεύης του 1949 και από το άρθρο της Ευρωπαϊκής Σύμβασης…» (www.moi.gov.cy/pio ) ISBN 978-9963-38-793-9.
Ν. Ανώνυμος αδελφός βιασθείσας αδελφής 13 ετών τότε.
Αγρυπνη θα παραμεινω για να διαβαζω και το αφιερωμα και τα σχολια και ενδυναμωνω το μισος και αποτροπιασμο για τα τουρκικα κτηνη που δεν εχουν θεση στον πολιτισμενο κοσμο
Η Τουρκια δεν εχει ιστορια αλλα βαρυ ποινικο μητρωο ο λαος της οργης του θεου...
Ντινα
Σφαγές και γενοκτονίες από τους βαρβάρους ανα τους αιώνες. Όλα τα ισοπέδωναν, ιέρα και όσια εξαφάνιζαν. Σε ματόβρεκτα Ελληνικά ιερά εδάφη ζούν οι Τούρκοι.
Παρ όλον ότι κατάκτησαν πολιτισμένους λαούς ποτέ σταγόνα ιστορίας και πολιτισμού δεν κράτησε επάνω στους μουσαμάδες και απολίτιστους εκ γενετής ...
'Oταν οι Έλληνες έκτιζαν Παρθενώνες, είχαν φιλοσοφία και Πολιτισμό ….. αυτοί ζούσαν σε σπηλιές και δέντρα, στα τέσσερα περπατούσαν και με άναρθρες κραυγές επικοινωνούσαν όπως και η σημερινή βάρβαρη γλώσσα τους καταμαρτυρεί.
«Τούτων δε των βαρβάρων τινές μεν γυμνοί το παραπάν βιούντες, κοινάς έχουσι τας γυναίκας και τα τέκνα παραπλησίως ταις των θρεμμάτων αγέλαις, ηδονής δε και πόνου την φυσική μόνο αντίληψη ποιούμενοι των αισχρών και καλώς ουδεμίαν λαμβάνουσιν έννοιαν».
«Δεν υπάρχει στην ανθρώπινη ιστορία λαός, σαν τον τουρκικό, ο οποίος να επιδίδεται σε τόσο συστηματικές μαζικές εκκαθαρίσεις» Από βιβλίο του George Horton, του Αμερικανού προξένου στη Σμύρνη κατά το διάστημα 1911-17 και 1919-22, «Αναφορικά με την Τουρκία» (Report on Turkey)
«Δεν υπάρχει περίπτωση στην Ευρώπη, στην Ασία ή στην Αφρική, η εγκαθίδρυση της τουρκικής κυριαρχίας να μην είχε σαν συνέπεια την υποβάθμιση του πολιτισμού. Η Τουρκία, όπου βγήκε νικήτρια έφερε την καταστροφή». Κλεμανσώ, πρωθυπουργός της Γαλλίας (Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος)
Η κοιτίδα των Τούρκων …. Από την βαθύτερη βάρβαρη Ανατολή των στεπών.
ΕΚΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΚΤΟΠΙΣΟΥΝ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΑ ΕΘΝΗ, ΑΛΛΑ ΑΜΦΊΒΟΛΟ ΕΙΝΑΙ ΑΝ ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΓΗΓΕΝΕΙΣ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΗΣ ΒΑΘΎΤΕΡΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ, ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟΔΕΧΘΟΥΝ... ΠΑΝΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΙ ΟΙ ΒΑΡΒΑΡΟΙ ΚΑΙ ΜΑΣΤΙΓΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. ΠΑΝΤΑ ΚΑΤΕΣΤΡΕΦΑΝ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣΑΝ ....
ΧΑΛΑΣΜΟΣ, ΘΑΝΑΤΟΣ ΠΕΡΑ ΩΣ ΠΕΡΑ. ΑΠΟ ΕΔΩ ΠΕΡΑΣΑΝ ΤΟΥΡΚΟΙ... Β. Ουγκώ.
«Από την πρώτη μαύρη μέρα που μπήκαν στην Ευρώπη, ήταν το μόνο δείγμα της ανθρωπότητας που έδειξε τη μεγαλύτερη έλλειψη ανθρωπισμού. Οπουδήποτε κι αν πήγαν, μια πλατιά κηλίδα αίματος έδειχνε τα ίχνη της διαβάσεώς τους και σ΄ όλη την έκταση της κυριαρχίας τους ο πολιτισμός εξαφανιζόταν». Γλάδστων, Πρωθυπουργός της Βρετανίας, 1876
Και το ματόβρεκτο Κοράνι ....
Κοράνι, 8:12 «Θυμηθείτε οτι ο Κύριός σας ενέπνευσε τους αγγέλους (με το μήνυμα): “Είμαι μαζί-σας: δώστε αντοχή στους Πιστούς: Θα σπείρω τον τρόμο στις καρδιές των Απίστων: τσακίστε τους λαιμούς-τους, και σακατέψτε τα ακροδάχτυλά τους.”»
Κοράνι 33:26 «Κ’ εκείνους από τους Ανθρώπους του Βιβλίου [δηλ. τους Εβραίους και τους Χριστιανούς] που τους βοήθησαν — ο Αλλάχ τους έριξε από τα φρούριά τους κ’ έσπειρε τον τρόμο στις καρδιές-τους. (Έτσι ώστε) κάποιους σκοτώσατε, κι άλλους πήρατε αιχμαλώτους.»
ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ ΕΠΙΘΥΜΟΥΜΕ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ; Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ Η ΟΥΧΙΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΜΠΙΣΤΙΑ, ΤΟΥΡΚΟ ΦΙΛΕΥΕ ΚΑΙ Κ@ΛΟ ΦΥΛΑΓΕ...
Για τους Ρωμιούς της Πόλης οι Τούρκοι ήτανε ένα πράγμα ακαθόριστο… ένα πράγμα σα να λέμε… χολέρα, πλημμύρα, σεισμός… ένα τέτοιο πράγμα, οι Τούρκοι γενικά.
Μαρία Ιορδανίδου
Η συγγραφέας της «Λωξάντρας» (1897-1989)
Και εσείς δόλιοι σύμμαχοι το να προσπαθείτε να εκπολιτίσετε την Τουρκία, δεν σημαίνει ότι επεκτείνουμε τον πολιτισμό στην Ανατολή, αλλά ότι εισάγουμε τη βαρβαρότητα στη Δύση.
Σατωβριάνδος
Γάλλος ποιητής & πολιτικός (1768-1848)
Οι Τούρκοι ως Ύες βορβόρω ήδονται μάλλον ή καθαρώ ύδατι.
Τα γουρούνια ευχαριστιούνται περισσότερο στον βούρκο, παρά στο καθαρό νερό.
Ηράκλειτος
Ίων φιλόσοφος (544-484 π.Χ.)
Τ. Ψυχολόγος-Εγκληματολόγος, με θείο εθνομάρτυρα από Αγία Μεσαορία, γη Αγίων και ηρώων.
Συγκινητικά ευχαριστούμε όλους τους φίλους αναγνώστες της έγκυρης πατριωτικής ιστοσελίδας KOUKFAMILY για τα πρόσθετα χρήσιμα σχόλια τους. Μαζί και τον διαχειριστής της αγαπητό φίλο Θάνο, που τιμά πάντα τον Κυπριακό Ελληνισμό.
Δεκάδες σχόλια εστάλησαν και από τους προσωπικούς μας αποδέκτες. Νάναι καλά.
Μας δίνετε κουράγιο για να συνεχίσουμε να μιλάμε με την γλώσσα της αλήθειας και να αντιστεκόμαστε στους βαρβάρους.
Θα συνεχίσουμε να μην ξεχνάμε την πολύπαθη μας πατρίδα Ελληνική Κύπρο, όπως πράττουν κάποιοι επιλήσμονες σήμερα.
Α.Α. και η Ομάδα Εργασίας και Έρευνας.
Άτιτλο / Ματθαίος Νικόλα. Πρόσφυγας Μεσαορίτης.
Αμμαν εν είσαι πρόσφυγας,
σιώπα να φτυχούμε ...
Εμάθαν σε στην προδοσιάν
Εν καρτεράς τζείντην δροσιάν
Που μεις την λαχταρούμε
Τζιαι την ιστορία μάθαν σου,
τζείνοι που εν ι-ξέρουσιν...
Που τον οχτρόν λατρέφκουσιν,
γι'αρφό τους τον ι-θέλουσιν
Τζιαι μια απορία ανήξεροι,
αφού φταίτε τους πάντες για την εισβολή,
γιατί τους ονομάζεται τους βάρβαρους "αδέρφια";
Για τους σημερινούς προοδευτικούς, που θεωρούν τους Τούρκους αδέλφια τους και επιθυμούν ανοικτά σύνορα και μπάτε σκύλοι αλέστε και αλεστικά μην πληρώσετε....
Πραγματικά και το άρθρο και τα σχόλια είναι ανθολόγιο, έστω δυσάρεστο, αλλά αληθινό για την Κυπριακή τραγωδία. Τα διαφύλαξα όλα.
Χαράλαμπος Π. Βετεράνος ΕΛΔΥΚ.
Εξαιρετικά τεκμηριωμένα και αποκαλυπτικά όλα. Πολλά είναι λησμονημένα και δεν τα γνωρίζουμε. Αυτά ας μελετούν κάποιοι, που σήμερα για ιδιοτελείς λόγους λησμονούν, προσδοκώντας ότι οι βάρβαροι θα συνετισθούν και φιλία θα μας προσφέρουν. ΦΕΥ!
Ι.Ν.
Δημοσίευση σχολίου