Τα τρία μεγάλα κακά που κληρονόμησε το 2019, μέρος Α´

Γράφει ο Χαράλπαμπος Μηνάογλου

Πολλά και μεγάλα κακά, όπως και καλά βεβαίως, έλαβαν χώρα κατά το 2018. Σήμερα, όμως, θα αναφερθούμε στο πρώτο από τα τρία μεγάλης κλίμακας κακά, τα οποία ξεκίνησαν μέσα στο 2018 και οι εχθροί των Ελλήνων (με πρώτο και κύριο το ΝΑΤΟ) επιθυμούν να τα ολοκληρώσουν μέσα στο 2019. 

Ως πρώτο, με τυχαία σειρά, επιλέξαμε την διάρρηξη της ενότητας της ορθόδοξης Εκκλησίας, η οποία ξεκίνησε από παλαιότερα, αλλά πήρε συγκεκριμένη και απτή μορφή με την απόφαση του Πατριαρχείου να δώσει στους σχισματικούς μέχρι χθες, φιλοναζί και πολέμιους των Ρώσων, μητροπολίτες στην Ουκρανία τον τίτλο της αυτοκέφαλης ουκρανικής εκκλησίας, παρεμβαίνοντας στα πράγματα του Πατριαρχείου Μόσχας, το οποίο έχει και θα συνεχίσει να έχει την ευθύνη της διαποίμανσης των ορθοδόξων στην Ουκρανία. Για τα σχετικά από πλευράς εκκλησιολογικής και κανονικού δικαίου μπορεί όποιος θέλει να διαβάσει τη σχετική εμπεριστατωμένη και ευσύνοπτη ανακοίνωση του μητροπολίτου Πειραιώς Σεραφείμ εδώ. 

Το κακό, όπως προαναφέραμε, ξεκινάει από πολύ παλαιότερα και ρίζα του είναι η απιστία και ο οικουμενισμός που επικρατεί πρωτίστως στο Φανάρι. Η πρώτη διάρρηξη των σχέσεων των ορθοδόξων εκκλησιών συνέβη στην ψευδοσύνοδο του Κολυμπαρίου, όπου τα πατριαρχεία Αντιοχείας, Μόσχας, Γεωργίας και Βουλγαρίας δεν έλαβαν μέρος. Τις επόμενες μέρες, όμως, θα φτάσουμε σε ένα πλήρες σχίσμα, καθώς το Πατριαρχείο Μόσχας έχει ήδη σταματήσει να μνημονεύει την Κωνσταντινούπολη, ενώ όπως ξεκάθαρα διαφαίνεται στην τελευταία επιστολή του Κυρίλλου προς τον Βαρθολομαίο, η απόδοση τόμου αυτοκεφαλίας από τον δεύτερο στους σχισματικούς της Ουκρανίας, θα αποτελέσει το ζήτημα πάνω στο οποίο οι Ρώσοι θα αρνηθούν πλέον ολοσχερώς και για πάντα την πρωτοκαθεδρία του Κωνσταντινουπόλεως.

Όπως και να το σκεφτεί κανείς, δεν βρίσκει άλλον λόγο πίσω από την ενέργεια αυτή της παροχής αυτοκεφαλίας στους σχισματικούς πέρα από την εξυπηρέτηση των κακώς νοουμένων αμερικανικών συμφερόντων. Το ΝΑΤΟ, η μεγάλη ηγεμονία στην οποία έχει υποταχθεί και η Ελλάδα, θέλει να διαιρέσει τον ορθόδοξο κόσμο όσο γίνεται περισσότερο, για να αποδυναμώσει την μόνη δύναμη που μπορεί να αμφισβητήσει την κυριαρχία του, την Ρωσία. Για αυτό ενισχύει την ναζιστική κυβέρνηση στην Ουκρανία, ενώ κατηγορεί τον Όρμπαν π.χ. για ρατσιστή. Το συγκυβερνόν κόμμα στην Ουκρανία είναι ένα αμιγώς ναζιστικό κόμμα, το οποίο ανοικτά λατρεύει τον Χίτλερ και του οποίου η ηγετική ομάδα έχει παππούδες που υπηρέτησαν ως αξιωματικοί και απλοί οπλίτες στον χιτλερικό στρατό κατά τον Β´ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αλλά είπαμε, όποιος πολεμά τους Ρώσους, είναι καλός!

Και θα μου πείτε, τι να κάνει και το πατριαρχείο; Αν δεν το στηρίξουν οι Αμερικανοί πώς θα επιβιώσει; Αυτό είχε μία λογική μέχρι την συγκεκριμένη απαίτηση. Η συγκεκριμένη όμως πράξη που διαιρεί την ορθοδοξία δεν δικαιολογείται έναντι οποιασδήποτε αμερικανικής υποστήριξης. Και δεν μιλώ εδώ θεολογικά: αν είναι δυνατόν το Πατριαρχείο να στρέφεται κατά των άλλων ορθοδόξων Εκκλησιών για να τα έχει καλά με τους προτεστάντες και ιουδαίους της Αμερικής. Μιλάω καθαρά συμφεροντολογικά και πολιτικά: μετά την παραχώρηση του τόμου αυτοκεφαλίας στους σχισματικούς, σε ποια εκκλησία θα είναι πρώτος ο κ. Βαρθολομαίος; Μόνο στην εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως! Με αυτήν την πράξη του δίνει δικαίωμα πλέον στην Μόσχα να αμφισβητήσει την πρωτοκαθεδρία του, η οποία, βέβαια, σε επίπεδο εκκλησιαστικής πολιτικής, ούτως ή άλλως είναι ήδη τυπική. Οι Ρώσοι, πρέπει να τους το αναγνωρίσουμε αυτό, παρότι ο Θεός θέλησε να τους κάνει πολύ ισχυρότερους από εμάς, δεν έθεσαν μέχρι τώρα ζήτημα πρωτοκαθεδρίας στην ορθοδοξία. Τώρα, έχουν κάθε δίκαιο να το θέσουν. Και, ας δούμε επιτέλους την πραγματικότητα, την οποία τα νατοϊκά παπαγαλάκια μας επισημαίνουν καθημερινά, όταν πρόκειται για άλλες δυνάμεις, αλλά μας αποσιωπούν όταν πρόκειται για την Ρωσία: εμείς έχουμε περισσότερο ανάγκη τους Ρώσους, όχι αυτοί εμάς! 

Τα νατοϊκά παπαγαλάκια μας λένε ότι πρέπει να υποχωρούμε απέναντι στην Τουρκία, απέναντι στην Αλβανία ακόμη και απέναντι στα Σκόπια! Αλλά όχι, ποτέ, προς Θεού απέναντι στην Ρωσία! Απέναντι στην Ρωσία πρέπει να είμαστε ατρόμητοι, διάδοχοι του βυζαντινού μεγαλείου και μόνο απέναντι σε αυτήν να διεκδικούμε τα δικαιώματά μας! Για τα νατοικά φερέφωνα που διαμορφώνουν το κυρίαρχο λόγο των ΜΜΕ, δεν έχει καμία σημασία αν η Ρωσία είναι ισχυρότερη κατά πολύ από τις χώρες στις οποίες μας λένε ότι πρέπει να κάνουμε πίσω. Σημασία έχει για αυτούς, η διάλυση του ορθόδοξου κόσμου και, στα μυαλά τους, και της ορθοδοξίας. Βεβαίως, αυτός που χάνει από την κατάσταση αυτή είμαστε εμείς ως Έλληνες και βέβαια το σεπτό Οικουμενικό Πατριαρχείο, του οποίου το κύρος καταρρακώνεται και η αίγλη πέφτει σε σημείο ανεπανόρθωτο και μη αναστρέψιμο. Αυτό που θα ξεκινήσει σε λίγες μέρες δεν είναι η αυτοκεφαλία της σχισματικής εκκλησίας στην Ουκρανία, είναι το τέλος του Οικουμενικού Πατριαρχείου. 

Η ορθοδοξία βέβαια δεν χάνει, γιατί κεφαλή της είναι ο Χριστός. Η ορθοδοξία θα συνεχίσει με τους Ρώσους, όσο και αν εμείς συνομιλώντας με τον εαυτό μας, ονειρευόμαστε επιστροφή της Ρωσικής Εκκλησίας στην δική μας αντικανονικότητα. Να γυρίσουν οι περισσότεροι και ισχυρότεροι ορθόδοξοι να δεχθούν τα νατοικά μας εκκλησιολογικά και θεολογικά ατοπήματα, και πού να γυρίσουν; Σε αυτούς που λόγω των αγίων προγόνων μας, που τους φώτισαν, μας αναγνώριζαν μέχρι τώρα την πρωτοκαθεδρία, ενώ είμαστε πλέον ελάχιστοι αριθμητικά και να μην τον συζητάμε τι είμαστε πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά. 

Το μόνο που μπορεί κανείς να εύχεται, είναι να μην ολοκληρωθεί το κακό. Και αν αυτό συμβεί να μας φωτίσει ο Θεός να το διορθώσουμε και να αγκαλιάσουμε με ειλικρίνεια τους ορθόδοξους αδελφούς μας και όχι να γονατίζουμε και να προσκυνούμε τους εξ εσπερίας δυνάστες μας. 

Διαβάστε το Β μέρος ΕΔΩ
Διαβάστε το Γ μέρος ΕΔΩ 

Share