Με το ξέσπασμα δύο παγκόσμιων πολέμων που εκτυλίχτηκαν κυρίως στην Ευρώπη με εκατοντάδες χιλιάδων ανθρώπινες ζωές να χάνονται και τεράστιες καταστροφές σε υποδομές και εγκαταστάσεις αποτέλεσμα αφρόνων πολιτικών επιδιώξεων, κάποιοι που ξεχώρισαν και ανέλαβαν να κυβερνήσουν μετά τον πόλεμο προσπάθησαν να εμποδίσουν την επανάληψη των αιτίων που θα επαναλάμβαναν παρόμοιους ολέθρους.
Οι οραματιστές αυτοί ηγέτες εμπνεύστηκαν τη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οραματίστηκαν μια Ευρώπη στην οποία θα κυριαρχεί η ειρήνη και η σταθερότητα, η ευημερία και η ασφάλεια των πολιτών. Από αντιστασιακοί μέχρι δικηγόροι, οι ιδρυτές της ΕΕ συνιστούσαν μια ποικιλόμορφη ομάδα ανθρώπων με κοινά ιδανικά: μια ειρηνική, ενωμένη και ευημερούσα Ευρώπη. Πέραν των ιδρυτών της ΕΕ, πολλοί άλλοι εργάστηκαν άοκνα και προσπάθησαν για το ευρωπαϊκό εγχείρημα.
Όμως τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως τα οραματίστηκαν οι πρωτοπόροι της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι μεγαλόσχημες και ωραιοποιημένες ιδέες γρήγορα πήγαν περίπατο και η ένωση μεταβλήθηκε σε διαχωρισμό, σε Βόρειους και Νότιους όπως στην Αμερική πριν από χρόνια. Ο πλούσιος βοράς και ο φτωχός νότος. Ο αφέντης και ο δούλος. Η πλουτοκρατία να επιβάλλεται στην φτωχολογιά. Με ένα άκρατο ετσιθελισμό τα κράτη γίνανε προτεκτοράτα. Συντάγματα και νόμοι έπαψαν να ισχύουν είτε επειδή διεφθαρμένοι πολιτικοί τα έγραψαν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους επιδεικτικά και απαξιωτικά χωρίς να δίνουν λογαριασμό, ενώ η δικαστική εξουσία αποποιήθηκε την ισχύ της (γιατί άραγε;;) να επιβάλλει την εφαρμογή των νόμων και έγινε υποχείριο αυτών των διεφθαρμένων εξουσιαστών, είτε γιατί επιβλήθηκαν κανόνες από τους επικυρίαρχους δανειστές ισχυρότεροι από τα Συντάγματα και τους Νόμους με την δουλοπρεπή αποδοχή και ανοχή κυβερνήσεων.
Κράτη έγιναν υποτελή και στερήθηκαν κυριαρχικά τους δικαιώματα όχι επειδή έχασαν σε πόλεμο, αλλά επειδή ετσιθελικά τους επιβλήθηκαν δυσβάσταχτοι όροι, υποκύπτοντας σε απαιτήσεις δανειστών, που όπως αποδείχτηκε είχαν το ίδιο ολέθριο αποτέλεσμα ενός πολέμου, όπου ενώ δημιουργήθηκαν εκατομμύρια θύματα με την εξαθλίωση, την φτωχοποίηση ακόμα και με την θανάτωση που τώρα προέκυψε από αυτοκτονίες πολιτών, οι δημιουργοί αυτών των συνθηκών υποτέλειας δεν έχασαν τίποτα, δεν χρειάστηκαν πολυδάπανες πολεμικές μηχανές, δεν έχασαν έμψυχο υλικό δεν ζημίωσαν σε υποδομές αλλά απλά δάνεισαν χρήμα. Χρήμα πραγματικό ή εικονικό δεν έχει σημασία, το ίδιο αποτέλεσμα έφερε αυτός ο δανεισμός.
Γιατί δηλαδή να ξεκινήσει κατακτητικό πόλεμο η Γερμανία όπως είχε κάνει ο Χίτλερ που στο τέλος έχασε και τη ζωή του και καταστράφηκαν οι πόλεις της από τους βομβαρδισμούς των συμμάχων όταν σήμερα μπορεί να επιβληθεί στους ευρωπαίους με την οικονομική της ισχύ και να τους γονατίσει πιο άμεσα και αποτελεσματικά;;
Και το κυριότερο, με το χαμόγελο στα χείλη, με χαιρετούρες και χτυπήματα στην πλάτη των προσκυνημένων ηγετών, ωραιοποιώντας την καταστροφή του και την υποδούλωσή τους σε βάθος δεκαετιών.
Ασχολούμενοι οι δυτικές ηγεσίες με τις οικονομικο-πολιτικές διεργασίες και την προσπάθειά τους να δημιουργήσουν τεράστια αποθεματικά οι μεν και λύσεις επιβίωσης οι δε, αγνοούν τα μαύρα σύννεφα που συσσωρεύονται στον ευρωπαϊκό και κατ επέκταση τον δυτικό ουρανό, σύννεφα που δημιουργούνται από την άγρια εξάπλωση της απειλής του ισλαμοφασισμού.
Ενοχλήθηκε η Δύση από την ύπαρξη των Σαντάμ Χουσεΐν στο Ιράκ και του Μουαμάρ Καντάφι στη Λιβύη και αποφάσισε να τους εξουδετερώσει εξαπολύοντας πόλεμο κατά των καθεστώτων τους, για να επιβληθεί –λέει- η «Δημοκρατία» στις χώρες αυτές με τα γνωστά αποτελέσματα.
Το ίδιο σκηνικό εξελίσσεται τώρα στη Συρία όπου «εισαγόμενοι» αντάρτες ισλαμιστές από διάφορες χώρες ακόμα και της Ευρώπης μάχονται για να ρίξουν τον πρόεδρο ΄Ασαντ. Από την άλλη οι ηγέτες της Δύσης μένουν απαθείς, αγνοούν ή κάνουν ότι αγνοούν τα όσα συμβαίνουν εκεί, ενώ τα ενεχυρασμένα και ύποπτα ΜΜΕ τα αγνοούν ή στη χειρότερη περίπτωση τα συγκαλύπτουν ασχολούμενα με πιο σοβαρά θέματα όπως μαγειρικές, κουτσομπολιά, αμπελοφιλοσοφίες και άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε.
Καταλήγοντας, βλέπουμε λοιπόν ότι υπάρχουν πολλές εστίες αναταραχών στη Δύση, ακόμα και στην γειτονιά μας, που στο βάθος κρύβουν μια ύπουλη, σοβαρή και μοναδική αιτία, αυτή του θρησκευτικού φανατισμού. Ενός φανατισμού που στην ολοκλήρωσή του κρύβει ζωώδη και απάνθρωπα ένστικτα που αλλοίμονο αν εκραγούν και δεν καταλαγιάσουν.
Πάλι καινούργιος μεσαίωνας ανατέλλει στον ιστορικό ορίζοντα. Και ως γνωστόν όταν η ιστορία επαναλαμβάνεται καταλήγει σε φάρσα ενώ στη συγκεκριμένη περίπτωση θα είναι και απέραντη τραγωδία.
Δεν είναι λοιπόν περίεργο ότι σε ολόκληρη την Ευρώπη παρουσιάζουν εξαιρετική άνοδο τα εθνικιστικά κόμματα που δείχνουν να κατανοούν τις ανάγκες και τις επιθυμίες των κοινωνιών υπερασπιζόμενα τα συμφέροντα των πολιτών τους, τα εθνικά τους ιδεώδη, την ιστορική τους διαδρομή αντίθετα στις επιταγές της Νέας Τάξης Πραγμάτων που κάποιοι προσπαθούν με κάθε τρόπο να επιβάλουν.
Το άνοιγμα των συνόρων (Συνθήκη του Μαρόκου) και η επέλαση χιλιάδων μεταναστών με νόμιμες ή έκνομες διαδικασίες, η προσπάθεια αφομοίωσης ετερόκλητων θρησκειών και πολιτιστικών δοξασιών προοιωνίζεται ένα εκρηκτικό μέλλον που θα αποβεί σε βάρος κυρίως της Ευρώπης και των λαών της γιατί είναι η μόνη ήπειρος που αποδέχεται ασυλλόγιστα αυτά που κάποιοι εκτός Ευρώπης αποφασίζουν. Όταν διαπιστώσουν το μέγεθος της συμφοράς που επέρχεται, συνέπεια των αφρόνων πολιτικών τους οι ηγέτες που τώρα δρουν για να υπηρετήσουν οικονομικά συμφέροντα των διαφόρων οικονομικών ολιγαρχιών θα είναι πλέον πολύ αργά για να κάνουν πίσω.
Οι καλοπερασάκηδες γραφειοκράτες των Βρυξελλών για το μόνο που νοιάζονται είναι να απολαμβάνουν τους παχυλούς τους μισθούς και να ζουν ζωή χαρισάμενη αυτοί και οι οικογένειές τους ενώ αποδείχτηκαν ανάξιοι και ανίκανοι να επιλύσουν τα κοινωνικά προβλήματα που οι ίδιοι ως επί το πλείστον έχουν δημιουργήσει.
Η Ευρώπη και οι λαοί της έχουν μακραίωνη ιστορία και δεν μπορείς να βγάλεις κοινή συνισταμένη και ενιαία διοίκηση όπως οι ΗΠΑ όπως πολλοί πίστεψαν. Οι ΗΠΑ έχουν άλλη ιστορία, και πρόσφατη καταγωγή ώστε η κοινή διοίκηση να επιτευχθεί εύκολα και σύντομα.
Στις επικείμενες Ευρωεκλογές θα διαπιστωθεί το μέγεθος της αποδοχής των εθνικιστικών θέσεων που ίσως τραυματίσει τα θεμέλια της Ενωμένης Ευρώπης. Ήδη –όπως αναφέρεται σε ανάλυση του “Bankingnews.gr”, στην Ιταλία η LEGA του Salvini έρχεται ήδη πρώτο κόμμα με 34%, στη Γαλλία το Εθνικό Μέτωπο της Le Pen επίσης πρώτο κόμμα με 24%, στη Γερμανία οι εθνικιστές του AfD είναι στην 3η θέση με 15%. Στην Ισπανία με έκπληξη διαπιστώνεται άνοδος του εθνικιστικού κόμματος VOX που από 0% έχει φτάσει στο 7%, ενώ ανάλογα αυξημένη διαπιστώνεται η επιρροή των εθνικιστών σε Ουγγαρία, Σουηδία και Ολλανδία.
Φαίνεται λοιπόν ότι η αισιόδοξη περίοδος δοκιμασίας για το πείραμα «ΕΝΩΜΕΝΗ ΕΥΡΩΠΗ» φτάνει στο τέλος του και αυτό γιατί οι ηγέτες της Ευρώπης δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων, δεν φρόντισαν για την ευημερία των λαών τους όπως προέβλεπε η ιδρυτική διακήρυξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά μόνο για την ευημερία των ισχυρών οικονομικών ομίλων και των μεγάλων βιομηχανικών συγκροτημάτων (Τραστ).
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου