Οἱ σύγχρονες ὅμως μελέτες γιὰ τὴν ἐμβρυϊκὴ ζωὴ φανερώνουν ὅτι τὰ παιδιὰ μποροῦν νὰ δεχθοῦν θετικοὺς ἢ ἀρνητικοὺς ἐπηρεασμοὺς πρὶν ἀκόμη ἀπὸ τὴ γέννησή τους, κατὰ τὴ διάρκεια τῆς κυοφορίας τους στὰ μητρικὰ σπλάχνα.
Οἱ σχετικὲς ἔρευνες γιὰ τὸν μυστικὸ κόσμο τῆς προγεννητικῆς ζωῆς ὑποστηρίζουν πὼς ὑπάρχουν ἀποδείξεις ὅτι τὸ ἔμβρυο ἀλληλεπιδρᾶ μὲ τὸ ἠχητικὸ περιβάλλον του καί, πιὸ συγκεκριμένα, μὲ τὴ φωνὴ τῆς μητέρας του. Τὸ αὐτὶ εἶναι τὸ αἰσθητήριο ὄργανο ποὺ σχηματίζεται πρῶτο ἀπὸ τοὺς ἀρχικοὺς μῆνες τῆς κυοφορίας. Πειράματα σχετικὰ ἐξηγοῦν μὲ τεκμηριωμένες μαρτυρίες τοὺς μηχανισμοὺς μὲ τοὺς ὁποίους ἡ φωνὴ τῆς μητέρας ἐπηρεάζει τὴν ἀνάπτυξη τοῦ παιδιοῦ ποὺ κυοφορεῖ καὶ καθορίζει τὴ μελλοντική του εὐεξία.
Διαπιστώνουν ἐπιπλέον οἱ εἰδικοὶ ὅτι τὰ νεογέννητα παιδιὰ ἀναγνωρίζουν τὴ φωνὴ τοῦ πατέρα τους, ἐπειδὴ τὴν ἄκουγαν ὅταν ἀκόμη βρίσκονταν στὰ σπλάχνα τῆς μητέρας.
Ἑπομένως, καθὼς τὸ ἔμβρυο ζεῖ καὶ ἀναπτύσσεται μέσα στὸ στενό, ἀπομονωμένο καὶ σκοτεινὸ περιβάλλον του, μέσα στὸν δικό του μυστικὸ κόσμο, συλλαμβάνει μηνύματα τοῦ ἔξω κόσμου, στὸν ὁποῖο θὰ κληθεῖ σὲ λίγο νὰ ζήσει.
Ἀλλὰ τὸ ἔμβρυο δὲν ἀναπτύσσεται μόνο σωματικά. Ἔχει καὶ ψυχικὸ βίο. Καὶ δὲν μπορεῖ νὰ γίνει ἀλλιῶς, ἀφοῦ ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ τῆς συλλήψεώς του εἶναι προικισμένο μὲ ἀθάνατη ψυχή. Βέβαια ἡ ψυχική του ζωὴ ἀναπτύσσεται ὅσο μεγαλώνει, ὅπως θὰ συμβαίνει καὶ ὅταν γεννηθεῖ καὶ ἀντικρίσει τὸν κόσμο.
Ἀφοῦ λοιπὸν τὰ ἔμβρυα ἔχουν ἤδη ψυχικὴ ζωή, οἱ γονεῖς μποροῦν νὰ τὰ ἐπηρεάζουν ἐνόσω αὐτὰ ζοῦν στὴν προγεννητική τους κατάσταση. Εἶναι ἐντυπωσιακό! Ἡ ἀγωγὴ τῶν παιδιῶν ἀρχίζει πρὶν ἀπὸ τὴ γέννησή τους, κατὰ τὴ διάρκεια τῆς ἐνδομήτριας ζωῆς. Χρειάζεται, ἑπομένως, ἀπὸ πολὺ νωρὶς μεγάλη προσοχή.
Μιὰ ἔνταση μεταξὺ τῶν γονέων, μιὰ στενοχώρια, μιὰ ἀγωνία μεγάλη, ἕνας ἔντονος φόβος, ὅλα γίνονται ἀντιληπτὰ ἀπὸ τὸ κυοφορούμενο ἔμβρυο καὶ τὸ ἐπηρεάζουν ἀνάλογα. Καὶ πῶς ὄχι; Καὶ τὸ στομάχι μας αἰσθανόμαστε νὰ σφίγγεται μέσα μας, ὅταν ἔχουμε στενοχώρια μεγάλη, καὶ ἡ ἀρτηριακὴ πίεση ἀνεβαίνει, ὅταν κυριαρχήσει ἔνταση στὴν ψυχή μας, καὶ οἱ παλμοὶ τῆς καρδιᾶς αὐξάνονται σὲ μιὰ ἰδιαίτερη ἀγωνία. Δὲν θὰ ἐπηρεασθεῖ λοιπὸν τὸ ἔμβρυο ποὺ τρέφεται ἀπὸ τὸ αἷμα τῆς μητέρας καὶ κάθε μεταβολὴ σ’ αὐτὸ (πίεση, ζάχαρο κλπ.) μεταβάλλει καὶ τὸ δικό του αἷμα; Ἐπηρεάζονται τὰ ἐπιμέρους ὄργανα καὶ δὲν θὰ ἐπηρεασθεῖ ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἔχει ἀθάνατη ψυχὴ καὶ ζεῖ μέσα στὰ μητρικὰ σπλάχνα;
Ὅταν ἡ μητέρα ζεῖ ἔνταση ψυχική, μπορεῖ τὸ ἔμβρυο μέσα της νὰ ἀντιδρᾶ ἔντονα, νὰ κάνει κινήσεις σπασμωδικές, νὰ κλωτσάει. Μιὰ ὀξεία ἀντιπαράθεση μὲ τὸν σύζυγο ἔχει πολλὲς φορὲς τέτοιες δυσάρεστες συνέπειες. Ἡ ἀκρόαση ἐπίσης ἀπὸ τὴ μητέρα μουσικῆς μὲ βίαιους ρυθμοὺς καὶ ἔντονους θορύβους ἢ ἡ παρακολούθηση ταινιῶν μὲ περιεχόμενο ποὺ ταράζει καὶ ἀναστατώνει τὴν ψυχή της, ὅλα αὐτὰ ἐπηρεάζουν ἀρνητικὰ τὴν ψυχικὴ κατάσταση τοῦ ἐμβρύου ποὺ κυοφορεῖ στὰ σπλάχνα της.
Ἀντίθετα, ἡ χαρὰ τῆς ψυχῆς τῆς μητέρας καὶ ἡ βαθιά της εἰρήνη, ἡ συγκίνησή της καὶ τὸ τραγούδι της, ἡ ἤρεμη μουσικὴ ποὺ ἀκούει, ἀσφαλῶς γίνονται ἀντιληπτὰ καὶ ἐπηρεάζουν ἀνάλογα. Προπάντων ἐπηρεάζει θετικὰ ἡ ἀγάπη της γιὰ τὸ παιδί, ποὺ μὲ λαχτάρα περιμένει νὰ ἀντικρίσει τὸ φῶς τῆς ζωῆς καὶ μὲ χαρὰ θέλει νὰ τὸ κρατήσει στὰ χέρια της. Τὸ κυοφορούμενο ἔμβρυο καταλαβαίνει ἂν εἶναι ἐπιθυμητό, ἂν ἡ μάνα τὸ περιμένει μὲ χαρὰ ἢ ἂν τὸ θεωρεῖ βάρος καὶ δὲν θὰ ἤθελε νὰ προκύψει αὐτὴ ἡ ἐγκυμοσύνη.
Ἔλεγε μιὰ πολύτεκνη μητέρα, ποὺ χαιρόταν τὴν κάθε ἐγκυμοσύνη της: «Ἤξερα ὅτι εἶναι κάτι δύσκολο, ἕνα βάρος, ἀλλὰ ἐπιπλέον ὅτι ἦταν κάτι πολὺ μεγάλο καὶ ὡραῖο αὐτὸ ποὺ περίμενα, γι’ αὐτὸ καὶ πάντα μὲ χαρὰ δεχόμουν τὰ παιδιὰ ποὺ ἔστελνε ὁ Θεός. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ πιστεύω ὅτι τὰ παιδιά μου ὅλα εἶναι χαρούμενα καὶ ἀγαποῦν τὴ ζωή».
Ἡ καλὴ φυσικὴ κατάσταση τῆς μητέρας ἐν κατακλείδι καὶ ἡ ὑγιεινὴ διατροφή της συντελοῦν καὶ αὐτὰ πολὺ στὴ σωστὴ φυσικὴ ἀνάπτυξη τοῦ παιδιοῦ ποὺ κυοφορεῖται στὰ σπλάχνα της.
Ἡ ἤρεμη ψυχική της ζωὴ βοηθεῖ πολὺ στὴ συναισθηματικὴ καὶ ψυχική του ὑγεία καὶ ἀνάπτυξη.
Θὰ προσθέσουμε ὅμως καὶ κάτι ἀκόμη: Ἡ πνευματικὴ ζωὴ τῆς μητέρας μπορεῖ νὰ ἐπηρεάσει ἄμεσα τὴν πνευματικὴ κατάσταση τοῦ ἐμβρύου.
Μάλιστα! Πρόκειται νὰ γεννηθεῖ ἕνας ἄνθρωπος, ἕνα ὂν μὲ ἀθάνατη ψυχὴ καὶ αἰώνια προοπτική. Κατὰ τὴν ἐμβρυϊκή του ζωὴ δὲν ἀναπτύσσεται μόνο σωματικὰ οὔτε ἔχει μόνο στοιχειώδη ψυχικὸ βίο, ὅπως προαναφέραμε. Μπορεῖ νὰ ἔχει καὶ στοιχεῖα πνευματικῆς ζωῆς, νὰ αἰσθανθεῖ τὴν παρουσία τοῦ Θεοῦ!
Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος σκίρτησε μὲ ἀγαλλίαση μέσα στὴν κοιλιὰ τῆς μητέρας του, ἀναγνωρίζοντας τὴν παρουσία τοῦ σαρκωθέντος Κυρίου στὰ ἄχραντα σπλάχνα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τότε ποὺ ἐκείνη ἐπισκέφθηκε τὴ συγγενή της Ἐλισάβετ, τὴ μητέρα τοῦ Προδρόμου (βλ. Λουκ. α΄ 39-45). Ἀναφέρεται ἐπίσης στὸν βίο τοῦ ἁγίου Σεργίου τοῦ Ραντονὲζ ὅτι, ὅταν ἦταν ἀκόμη ἔμβρυο στὴν κοιλιὰ τῆς μητέρας του, σκιρτοῦσε στὶς πιὸ ἱερὲς στιγμὲς τῆς θείας Λειτουργίας.
Δὲν εἶναι σπάνιο μητέρες νὰ αἰσθάνονται μέσα τους νὰ σκιρτᾶ μὲ χαρὰ τὸ ἔμβρυο ποὺ κυοφοροῦν, ὅταν αὐτὲς ζοῦν τὴ χαρὰ τῆς προσευχῆς ἢ ὅταν μετέχουν στὰ Ἄχραντα Μυστήρια ἢ ὅταν ψάλλονται δοξολογητικοὶ ὕμνοι στὴ διάρκεια τῶν ἱερῶν Ἀκολουθιῶν. Εἶναι θαυμαστὴ αὐτὴ ἡ κοινωνία τῶν ψυχῶν! Ἡ καλὴ πνευματικὴ κατάσταση τῆς μητέρας ἐπηρεάζει τὴν ψυχὴ τοῦ ἐμβρύου, ὅπως καὶ ἀντίστροφα ἡ δική του χαρὰ κοινωνεῖται ἀπὸ τὴ μητέρα!
Οἱ προσευχὲς τῶν γονέων, ἡ χαρὰ τῆς ψυχῆς τους καθὼς ζοῦν μέσα στὴν παρουσία τοῦ θεοῦ, ἡ συμμετοχή τους στὴ θεία Λειτουργία, στὴν ἱερὰ Ἐξομολόγηση καὶ στὴ Θεία Κοινωνία, ὁ καθημερινός τους ἀγώνας νὰ ὑπερβαίνουν τὸν ἑαυτό τους, ὁπωσδήποτε προσφέρουν ἀγωγὴ καὶ ἔχουν ἄμεση καὶ οὐσιαστικὴ ἐπίδραση στὴν πνευματικὴ ἀνάπτυξη τῶν παιδιῶν τους, ποὺ ἀκόμη δὲν εἶδαν τὸ φῶς τῆς ζωῆς.
από το περιοδικό: ο Σωτήρ
εικόνα: η παναγία και η αγία Άννα, κυοφορώντας τον Χριστό και τον άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο , αντίστοιχα
“ως εγένετο η φωνή του ασπασμού σου εις τα ώτα μου, εσκίρτησε το βρέφος εν αγαλλιάσει εν τη κοιλία μου”
πηγή Αντέχουμε
Ἀλλὰ τὸ ἔμβρυο δὲν ἀναπτύσσεται μόνο σωματικά. Ἔχει καὶ ψυχικὸ βίο. Καὶ δὲν μπορεῖ νὰ γίνει ἀλλιῶς, ἀφοῦ ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ τῆς συλλήψεώς του εἶναι προικισμένο μὲ ἀθάνατη ψυχή. Βέβαια ἡ ψυχική του ζωὴ ἀναπτύσσεται ὅσο μεγαλώνει, ὅπως θὰ συμβαίνει καὶ ὅταν γεννηθεῖ καὶ ἀντικρίσει τὸν κόσμο.
Ἀφοῦ λοιπὸν τὰ ἔμβρυα ἔχουν ἤδη ψυχικὴ ζωή, οἱ γονεῖς μποροῦν νὰ τὰ ἐπηρεάζουν ἐνόσω αὐτὰ ζοῦν στὴν προγεννητική τους κατάσταση. Εἶναι ἐντυπωσιακό! Ἡ ἀγωγὴ τῶν παιδιῶν ἀρχίζει πρὶν ἀπὸ τὴ γέννησή τους, κατὰ τὴ διάρκεια τῆς ἐνδομήτριας ζωῆς. Χρειάζεται, ἑπομένως, ἀπὸ πολὺ νωρὶς μεγάλη προσοχή.
Μιὰ ἔνταση μεταξὺ τῶν γονέων, μιὰ στενοχώρια, μιὰ ἀγωνία μεγάλη, ἕνας ἔντονος φόβος, ὅλα γίνονται ἀντιληπτὰ ἀπὸ τὸ κυοφορούμενο ἔμβρυο καὶ τὸ ἐπηρεάζουν ἀνάλογα. Καὶ πῶς ὄχι; Καὶ τὸ στομάχι μας αἰσθανόμαστε νὰ σφίγγεται μέσα μας, ὅταν ἔχουμε στενοχώρια μεγάλη, καὶ ἡ ἀρτηριακὴ πίεση ἀνεβαίνει, ὅταν κυριαρχήσει ἔνταση στὴν ψυχή μας, καὶ οἱ παλμοὶ τῆς καρδιᾶς αὐξάνονται σὲ μιὰ ἰδιαίτερη ἀγωνία. Δὲν θὰ ἐπηρεασθεῖ λοιπὸν τὸ ἔμβρυο ποὺ τρέφεται ἀπὸ τὸ αἷμα τῆς μητέρας καὶ κάθε μεταβολὴ σ’ αὐτὸ (πίεση, ζάχαρο κλπ.) μεταβάλλει καὶ τὸ δικό του αἷμα; Ἐπηρεάζονται τὰ ἐπιμέρους ὄργανα καὶ δὲν θὰ ἐπηρεασθεῖ ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἔχει ἀθάνατη ψυχὴ καὶ ζεῖ μέσα στὰ μητρικὰ σπλάχνα;
Ὅταν ἡ μητέρα ζεῖ ἔνταση ψυχική, μπορεῖ τὸ ἔμβρυο μέσα της νὰ ἀντιδρᾶ ἔντονα, νὰ κάνει κινήσεις σπασμωδικές, νὰ κλωτσάει. Μιὰ ὀξεία ἀντιπαράθεση μὲ τὸν σύζυγο ἔχει πολλὲς φορὲς τέτοιες δυσάρεστες συνέπειες. Ἡ ἀκρόαση ἐπίσης ἀπὸ τὴ μητέρα μουσικῆς μὲ βίαιους ρυθμοὺς καὶ ἔντονους θορύβους ἢ ἡ παρακολούθηση ταινιῶν μὲ περιεχόμενο ποὺ ταράζει καὶ ἀναστατώνει τὴν ψυχή της, ὅλα αὐτὰ ἐπηρεάζουν ἀρνητικὰ τὴν ψυχικὴ κατάσταση τοῦ ἐμβρύου ποὺ κυοφορεῖ στὰ σπλάχνα της.
Ἀντίθετα, ἡ χαρὰ τῆς ψυχῆς τῆς μητέρας καὶ ἡ βαθιά της εἰρήνη, ἡ συγκίνησή της καὶ τὸ τραγούδι της, ἡ ἤρεμη μουσικὴ ποὺ ἀκούει, ἀσφαλῶς γίνονται ἀντιληπτὰ καὶ ἐπηρεάζουν ἀνάλογα. Προπάντων ἐπηρεάζει θετικὰ ἡ ἀγάπη της γιὰ τὸ παιδί, ποὺ μὲ λαχτάρα περιμένει νὰ ἀντικρίσει τὸ φῶς τῆς ζωῆς καὶ μὲ χαρὰ θέλει νὰ τὸ κρατήσει στὰ χέρια της. Τὸ κυοφορούμενο ἔμβρυο καταλαβαίνει ἂν εἶναι ἐπιθυμητό, ἂν ἡ μάνα τὸ περιμένει μὲ χαρὰ ἢ ἂν τὸ θεωρεῖ βάρος καὶ δὲν θὰ ἤθελε νὰ προκύψει αὐτὴ ἡ ἐγκυμοσύνη.
Ἔλεγε μιὰ πολύτεκνη μητέρα, ποὺ χαιρόταν τὴν κάθε ἐγκυμοσύνη της: «Ἤξερα ὅτι εἶναι κάτι δύσκολο, ἕνα βάρος, ἀλλὰ ἐπιπλέον ὅτι ἦταν κάτι πολὺ μεγάλο καὶ ὡραῖο αὐτὸ ποὺ περίμενα, γι’ αὐτὸ καὶ πάντα μὲ χαρὰ δεχόμουν τὰ παιδιὰ ποὺ ἔστελνε ὁ Θεός. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ πιστεύω ὅτι τὰ παιδιά μου ὅλα εἶναι χαρούμενα καὶ ἀγαποῦν τὴ ζωή».
Ἡ καλὴ φυσικὴ κατάσταση τῆς μητέρας ἐν κατακλείδι καὶ ἡ ὑγιεινὴ διατροφή της συντελοῦν καὶ αὐτὰ πολὺ στὴ σωστὴ φυσικὴ ἀνάπτυξη τοῦ παιδιοῦ ποὺ κυοφορεῖται στὰ σπλάχνα της.
Ἡ ἤρεμη ψυχική της ζωὴ βοηθεῖ πολὺ στὴ συναισθηματικὴ καὶ ψυχική του ὑγεία καὶ ἀνάπτυξη.
Θὰ προσθέσουμε ὅμως καὶ κάτι ἀκόμη: Ἡ πνευματικὴ ζωὴ τῆς μητέρας μπορεῖ νὰ ἐπηρεάσει ἄμεσα τὴν πνευματικὴ κατάσταση τοῦ ἐμβρύου.
Μάλιστα! Πρόκειται νὰ γεννηθεῖ ἕνας ἄνθρωπος, ἕνα ὂν μὲ ἀθάνατη ψυχὴ καὶ αἰώνια προοπτική. Κατὰ τὴν ἐμβρυϊκή του ζωὴ δὲν ἀναπτύσσεται μόνο σωματικὰ οὔτε ἔχει μόνο στοιχειώδη ψυχικὸ βίο, ὅπως προαναφέραμε. Μπορεῖ νὰ ἔχει καὶ στοιχεῖα πνευματικῆς ζωῆς, νὰ αἰσθανθεῖ τὴν παρουσία τοῦ Θεοῦ!
Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος σκίρτησε μὲ ἀγαλλίαση μέσα στὴν κοιλιὰ τῆς μητέρας του, ἀναγνωρίζοντας τὴν παρουσία τοῦ σαρκωθέντος Κυρίου στὰ ἄχραντα σπλάχνα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τότε ποὺ ἐκείνη ἐπισκέφθηκε τὴ συγγενή της Ἐλισάβετ, τὴ μητέρα τοῦ Προδρόμου (βλ. Λουκ. α΄ 39-45). Ἀναφέρεται ἐπίσης στὸν βίο τοῦ ἁγίου Σεργίου τοῦ Ραντονὲζ ὅτι, ὅταν ἦταν ἀκόμη ἔμβρυο στὴν κοιλιὰ τῆς μητέρας του, σκιρτοῦσε στὶς πιὸ ἱερὲς στιγμὲς τῆς θείας Λειτουργίας.
Δὲν εἶναι σπάνιο μητέρες νὰ αἰσθάνονται μέσα τους νὰ σκιρτᾶ μὲ χαρὰ τὸ ἔμβρυο ποὺ κυοφοροῦν, ὅταν αὐτὲς ζοῦν τὴ χαρὰ τῆς προσευχῆς ἢ ὅταν μετέχουν στὰ Ἄχραντα Μυστήρια ἢ ὅταν ψάλλονται δοξολογητικοὶ ὕμνοι στὴ διάρκεια τῶν ἱερῶν Ἀκολουθιῶν. Εἶναι θαυμαστὴ αὐτὴ ἡ κοινωνία τῶν ψυχῶν! Ἡ καλὴ πνευματικὴ κατάσταση τῆς μητέρας ἐπηρεάζει τὴν ψυχὴ τοῦ ἐμβρύου, ὅπως καὶ ἀντίστροφα ἡ δική του χαρὰ κοινωνεῖται ἀπὸ τὴ μητέρα!
Οἱ προσευχὲς τῶν γονέων, ἡ χαρὰ τῆς ψυχῆς τους καθὼς ζοῦν μέσα στὴν παρουσία τοῦ θεοῦ, ἡ συμμετοχή τους στὴ θεία Λειτουργία, στὴν ἱερὰ Ἐξομολόγηση καὶ στὴ Θεία Κοινωνία, ὁ καθημερινός τους ἀγώνας νὰ ὑπερβαίνουν τὸν ἑαυτό τους, ὁπωσδήποτε προσφέρουν ἀγωγὴ καὶ ἔχουν ἄμεση καὶ οὐσιαστικὴ ἐπίδραση στὴν πνευματικὴ ἀνάπτυξη τῶν παιδιῶν τους, ποὺ ἀκόμη δὲν εἶδαν τὸ φῶς τῆς ζωῆς.
από το περιοδικό: ο Σωτήρ
εικόνα: η παναγία και η αγία Άννα, κυοφορώντας τον Χριστό και τον άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο , αντίστοιχα
“ως εγένετο η φωνή του ασπασμού σου εις τα ώτα μου, εσκίρτησε το βρέφος εν αγαλλιάσει εν τη κοιλία μου”
πηγή Αντέχουμε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου