που τη ζωή τους έδωσαν, πολλούς για να γλιτώσουν.
Μικρή Πατρίδα της καρδιάς, στου πειρασμού την ώρα,
τι φωτεινό παράδειγμα έδωσαν τα παιδιά σου!
Η μνήμη τους ξημέρωμα, στους σκοτεινούς καιρούς μας.
Ώρα καλή λεβέντες μας, σ' ουράνια μονοπάτια,
λεμονανθοί στο διάβα σας, ρόδα στα βήματά σας,
βρύση με γάργαρο νερό, πιείτε, ξεκουραστείτε.
Του αντρειωμένου ο θάνατος, θάνατος δε λογιέται.
Μοσχοβολάει Ανάσταση, σαν πασχαλιάς κλωνάρι.
Βλογάει τη γη το αίμα του, ν' ανθίσει να καρπίσει
να 'χουν ψωμί τα σπιτικά, κρασί τα παλικάρια.
Καλογερά Ευθυμία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου