Γράφει ο Αντιναύαρχος ε.α. Β. Μαρτζούκος Π.Ν. – Επίτιμος Διοικητής Σ.Ν.Δ.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Διανύουμε εποχή παγκοσμίων δυναμικών εξελίξεων και μεταβατικής περιόδου του διεθνούς περιβάλλοντος. Τα παγκόσμια οικονομικά, ενεργειακά, τεχνολογικά, στρατιωτικά, κοινωνικά και οικολογικά μεταβλητά δεδομένα συνθέτουν ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον στο οποίο νέες πλανητικές δυνάμεις αναδύονται. Στην κομβική αυτή στιγμή, η εξαρτώμενη ενεργειακά Ευρώπη, δίχως κοινή εξωτερική πολιτική και άμυνα, δίχως ολοκληρωμένη στρατηγική για τον διεθνή ρόλο της, δεν έχει αποφασίσει οριστικά ούτε για τα όρια της διευρύνσεως αυτής (οριστικά σύνορα), ούτε για τον βαθμό εμβαθύνσεώς της (ομοσπονδία με ισχυρό κέντρο και ενιαία φωνή ή χαλαρή Ευρώπη 27 ανεξαρτήτων κρατών).
Πέραν του πλέγματος των ανωτέρω προβλημάτων, η Ευρώπη αντιμετωπίζει μέγιστο κίνδυνο εσωτερικής της αλώσεως από τον συνδυασμό του οξέος δημογραφικού της προβλήματος και της αθρόας μεταναστεύσεως, στο εσωτερικό της, μουσουλμανικών κυρίως μαζών οι οποίες δεν εντάσσονται στην φιλοξενούσα αυτές κοινωνία και δεν υιοθετούν τις αρχές και αξίες της. Η Ε.Ε. οφείλει να συνεγερθεί πάραυτα και να αποφασίσει δεόντως σε πολιτικό και στρατηγικό επίπεδο, λαμβάνοντας κατάλληλη δέσμη μέτρων τόσο για το δημογραφικό της πρόβλημα, όσο και για την μετανάστευση.
Το σημερινό δυτικό κοσμικό κράτος, έχοντας διαμορφωθεί από τις δημοκρατικές αρχές και την έννοια της δικαιοσύνης της αρχαίας Ελλάδος, του νομικού και διοικητικού ρωμαϊκού συστήματος, του χριστιανισμού, του ανθρωπισμού και του διαφωτισμού, αποτελεί ίσως παγκοσμίως, το πλέον ανεκτικό, προστατευτικό και φιλικό περιβάλλον προς κάθε ξένη και διαφορετική πληθυσμιακή κοινότητα στο εσωτερικό του. Το γεγονός αυτό άλλωστε αποτελεί τον μαγνήτη έλξεως των ξένων μεταναστών. Θα πρέπει εν τούτοις κάποτε να τεθούν και να καθορισθούν όρια, αποφάσεις, συμπεριφορές και ενέργειες μεταξύ «ξενοφοβίας» και «εθελουσίας αυτοκαταστροφής». Ο στιγματισμός και η ανέξοδη κατάταξη αυτών που ανησυχούν και επισημαίνουν γεγονότα αδιαμφισβήτητα, σε ακραίους πολιτικούς χώρους, επιτείνει το διαφαινόμενο αδιέξοδο και υποθηκεύει το μέλλον των απογόνων του Δυτικού κόσμου. Εξ άλλου οι προτεινόμενες λύσεις για το μεταναστευτικό, επ ουδενί θα πρέπει να συμπεριλαμβάνουν βία κατά των ξένων αλλά τον εκ μέρους τους απόλυτο σεβασμό και προσαρμογή στα Δυτικά ήθη και πολιτιστικά κεκτημένα, καθώς και αυστηρή εφαρμογή του Συντάγματος και της κειμένης νομοθεσίας της φιλοξενούσης χώρας. Ο φιλοξενούμενος μετανάστης, εφ’ όσον δηλώνει επιθυμία μονίμου παραμονής, οφείλει να ενσωματωθεί στην κοινωνία την οποία ο ίδιος επέλεξε για να ενώσει το μέλλον και την τύχη του και όχι να στήσει με τους ομοεθνείς του ένα παρασιτικό κράτος εν κράτει. Ειδικότερα ο μουσουλμάνος μετανάστης, προκειμένου να παραμείνει, θα πρέπει κατ’ ελάχιστον να αποδεχθεί επισήμως ότι το Σύνταγμα και οι εκάστοτε νόμοι του κράτους, ψηφισμένοι από τους εκλεγμένους εκπροσώπους των πολιτών για τους πολίτες, υπερισχύουν σε κάθε περίπτωση των «θεϊκών», άκαμπτων νόμων της θρησκείας του. Η παραδοχή αυτή αποτελεί την πεμπτουσία του κοσμικού κράτους, το οποίο κατόρθωσε να έχει σήμερα η Δύση, μετά από σκληρούς πνευματικούς αγώνες, κατά τον μεσαίωνα και τους νεωτέρους χρόνους, που κόστισαν εκατομμύρια ζωές.
Η Ελλάς ευρίσκεται ήδη σε καθεστώς μειωμένης εθνικής κυριαρχίας λόγω της δεινής οικονομικής της καταστάσεως στην οποίαν την ενέπλεξε ατιμωρητί ο μεταπολιτευτικός πολιτικός κόσμος, για τις επόμενες δύο τουλάχιστον γενεές. Το πρωτοφανές εθνικό χρέος συνδυάζεται δυστυχώς με διαφθορά και υψηλά ελλείματα καθώς και με μηδενικές επιδόσεις σε επενδύσεις, έρευνα, ανάπτυξη, ανταγωνιστικότητα, τεχνολογία κ.λ.π.. Αρκετοί πολιτικοί και υπ’ αυτούς πολυπληθείς διοικητικοί υπάλληλοι,καταχράσθηκαν ενσυνειδήτως δημόσιο χρήμα ή το διεσπάθησαν ή συνήργησαν με την σιωπή και την ανοχή τους (θεωρείται πλέον αφέλεια η τιμωρία ενόχων ή η επιστροφή των κλεμένων). Η κατευναστική εθνική στρατηγική που ακολουθείται προς κάθε κατεύθυνση, έχει αποθρασύνει και τους πλέον αδυνάτους γείτονές μας. Η θολή διεθνιστική ιδεολογική «προοδευτική» κουλτούρα πολλών πολιτικών και ακαδημαϊκών, έχει στερήσει την γλώσσα, την ιστορία και την ελληνική παράδοση στις νεώτερες γενεές (προϋπόθεση εθνικής αποσυνθέσεως). Η αναξιοπιστία των πολιτικών κομματαρχών επιβάλλει στην χώρα διεθνή επιτήρηση και Ευρωπαίους τοποτηρητές προκειμένου αυτή να πράξει τα αυτονόητα. Είναι απολύτως επιτακτικό ο ελληνικός λαός να ωριμάσει πολιτικά τιμώντας το αγαθό της Δημοκρατίας που απολαμβάνει (έστω και κατά στρεβλό τρόπο). Η λαϊκή ωριμότητα, που αποτελεί προϋπόθεση της Δημοκρατίας, θα πρέπει να οδηγεί τον Έλληνα πολίτη να επιλέγει το βέλτιστο διαθέσιμο έμψυχο δυναμικό και όχι να εκλέγει κατ’ επανάληψη ανεπαρκείς, μη εργαζόμενους, δημαγωγούς, και ιδιοτελείς ταγούς που επιβάλλονται έντεχνα, εντός του «δημοκρατικού πλαισίου»,από την ξένη και ντόπια ελίτ συμφερόντων (διεθνή πολιτικά και οικονομικά κέντρα αποφάσεων, ξένοι και ντόπιοι επιχειρηματίες, έμμισθοι διεθνολόγοι, καθηγητές και δημοσιογράφοι κ.λ.π.).
Φαίνεται (ευτυχώς) ότι ανέξοδες εκφράσεις όπως «αναλαμβάνω την πολιτική ευθύνη», «έχουμε κάνει την αυτοκριτική μας», «αφήνουμε πίσω μας το χθες», «ξεκινάμε με νέο όραμα» κ.λ.π., που δεν συνοδεύονται από πράξεις και έργα, δεν πείθουν πλέον τους Έλληνες πολίτες. Το υφιστάμενο πολιτικό κατεστημένο θα έχει επιδείξει δείγματα ειλικρινούς μεταμέλειας, για τα εθνικής εμβέλειας διαχρονικά ατοπήματά του, μόνο εάν έστω και τώρα, διοικώντας δια του παραδείγματος, λάβει σειρά πολιτικών, οικονομικών, στρατιωτικών και κοινωνικών αποφάσεων, προκειμένου αντιμετωπίσει αποτελεσματικά, κρίσιμα εθνικά θέματα όπως την επαναφορά του ήθους και του εθνικού φρονήματος, την άσκηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, την πραγματική αποτροπή των Τουρκικών, Αλβανικών και Σκοπιανών διεκδικήσεων, την αντιμετώπιση του δημογραφικού και μεταναστευτικού προβλήματος, την εθνική οικονομική ανόρθωση, την άμεση και επωφελή εκμετάλλευση των εθνικών ενεργειακών κοιτασμάτων, την ασφάλεια, την ισονομία, την κοινωνική δικαιοσύνη και συνοχή κ.λ.π.. Η αποτελεσματική ανταπόκριση στις υποχρεώσεις και προκλήσεις αυτές, θα απομακρύνει την χώρα από την τροχιά της καταστροφής, θα εξαλείψει το σημερινό αίσθημα ντροπής του Έλληνα πολίτου και θα επαναφέρει την αίγλη του ονόματος«Ελλάς», το οποίο σήμερα αναφέρεται διεθνώς ως παράδειγμα προς αποφυγή. Οι πολιτικοί το χρωστούν αν όχι σε μας, τουλάχιστον στα παιδιά μας.
Ιούλιος 2011
Αντιναύαρχος ε.α. Β. Μαρτζούκος Π.Ν.
Επίτιμος Διοικητής Σ.Ν.Δ.
ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΕΙΣΑ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ
ΕΛΛΗΝΙΚΗ
1. Αναγνωστάκης Δ. – Αναγνωστάκη Λ. « Σκέψεις Πάνω στο Δημογραφικό Πρόβλημα της Χώρας μας», 20 – Οκτωβρίου – 2005, Δελτίο Α’Παιδιατρικής Κλινικής Πανεπιστημίου Αθηνών, Τόμος 52, Τεύχος 4, Οκτ. – Νοε. –Δεκ. 2005.
2. Βουλή των Ελλήνων «Μελέτη του Δημογραφικού Προβλήματος της Χώρας και Διατύπωση Προτάσεων για την Αποτελεσματικη Αντιμετώπισή του»,Φεβ. 1993.
3. Γανωτής Κ. «Το Δημογραφικό Πρόβλημα», Σεπτ. 2010,ΠΡΟΣΛΑΛΙΑ
4. Γεωργιάδης Π. «Στη Δίνη της Δημογραφικής Κατάρρευσης η Ευρώπη», 23 – Φεβ. – 2011, ΕΠΙΚΑΙΡΑ.
5. Δ/νση ΑΣΠΕ «Το Δημογραφικό Πρόβλημα – Η πολύτεκνη Οικογένεια», Τεύχος 4, Ιούλιος – Σεπτέμβριος 2000.
6. ΕΡΜΙΠΠΟΣ «Το Δημογραφικό Πρόβλημα της Ελλάδος», Πέμπτη07 Δεκ. 2006.
7. ΕΞΠΡΕΣ «Οξύτατο Δημογραφικό Πρόβλημα», 13 – Φεβ. –2009, www.express.gr
8. Καζούκας Η. «Επίδραση του Δημογραφικού Προβλήματος της Ελλάδος στην Στράτευση», ΕΛ.Ε.Σ.ΜΕ., ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ, Τεύχος 22.
9. Καργάκος Σ. «Το Δημογραφικό Πρόβλημα…Προβληματισμοί»,12 – Απριλίου 2008.
10. Λώλης Δ. «Οι Διαστάσεις του Δημογραφικού Προβλήματος της Ελλάδος», ΙΧΕΚ 18 – Μαρτίου – 2009.
11. ΠΟΛΥΤΕΚΝΟΙ, “Ο Ελληνικός Πληθυσμός Μεταβάλλεται Κυρίως από την Μετανάστευση», ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 24 – Ιαν. – 2011.
12. Ρωμανού Κ.Π. «Υπογεννητικότητα, Πολυπολιτισμός και η Στροφή του Κράτους κατά του Έθνους», Ελληνικές Γραμμές, 27 – Ιουλ. – 2008, e-grammes.gr
13. ΣΕΕΘΑ (μελέτη), «Το Δημογραφικό Πρόβλημα της Χώρας και οι Επιπτώσεις του στις Ε.Δ.», Δεκ. 2010.
14. Συμεωνίδου Λ. «Σε Εφιάλτη Εξελίσσεται το Δημογραφικό Πρόβλημα», 17 – Ιανουαρίου – 2009, Ελληνικές Γραμμές, e-grammes.gr
15. Σχοινιωτάκης «Θεμελιώνοντας μία Ελλάδα δίχως Έλληνες»,12 – Ιουλίου – 2010, www.antinews.gr
ΞΕΝΗ
- Alexiev Alex ‘Europe’s Islamist Future is Now’, June 24, 2005.
- Byrnes Sholto ‘Europe’s Problem with Islam’, New Statesman, 30 Nov. 2009, www.newstateman.com
- Caldwell Christofer‘Reflections on the Revolution in Europe: Immigration, Islam and the West’,London, Allen Lane, 2009.
- Guitta Olivier ‘Cultural Weapons that Radicalize Europe’s Muslims’, In Focus, Winter 2007.
- Muenz R. “Aging and Demographic Change in European Societies: Main Trends and Alternative Policy Options”, March 2007.
- Pipes Daniel ‘The Challenge of Islamism in Europe& the Middle East’, Sept. 23, 2004, www.danielpipes.org
- Population Trends. Trends in Growth, Composition and Migration, Oct. 2009.
- Tibi Bassam, ‘Islamists Approach Europe: Turkey’s Islamist Danger’, The Middle East Quarterly, Winter 2009.
- Vidino Lorenzo ‘The Tripartite Threat of Radical Islam to Europe’, In Focus, Winter 2007.
- Yfantopoulos J.N.“Demographic Trends and Socioeconomic Indicators in EU and Greece”, 2005.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου