Όταν ο Λόρδος Βύρων πρωτοέφτασε στην Ελλάδα, συναντήθηκε με πολλούς ξένους προύχοντες και αξιωματούχους ( Πρέσβεις- διπλωμάτες – εμπόρους κλπ), οι οποίοι πολύ καλά τα είχαν με τους Μωαμεθανούς κατακτητές οι Τουρκοπροσκυνημένοι «χριστιανοί» και τους υπηρετούσαν οι ραγιάδες Έλληνες… Όλοι με μια φωνή δήλωσαν στον Λόρδο τα χειρότερα λόγια για τους Έλληνες και κυρίως ότι ήταν αχάριστοι… Αντί να τρίζει το αμάξι, τρίζει ο αμαξηλάτης… Μιλούσαν και μιλούν οι δόλιοι, ολετήρες, οι ευεργετηθέντες, από τον Ελληνικό Πολιτισμό, την φιλοσοφία, τις αρχές της Δημοκρατίας κλπ. Οι κλέφτες των αρχαιολογικών θησαυρών, των εκκλησιαστικών και πολιτιστικών, που εμπλουτίζουν τα μουσεία τους και καμαρώνουν… για τις αρχαιοκαπηλείες τους… Χωρίς τις κλοπιμαίες Ελληνικές αρχαιότητες τα μουσεία τους θα ήταν ArtGallery με πίνακες αφηρημένης τέχνης…
Αλήθεια τι τους προσφεραν οι ξένοι για να τους χρωστουν και χάρη οι Έλληνες; (1812 από ποιήματα και κείμενα του Βύρωνα.)
Είπε και ελάλησε λοιπόν σοφός λόγιος φιλέλληνας τότε…: Για τι, για ποιό πράγμα, πρέπει να είναι ευγνώμονες, οι πολύπαθοι Έλληνες και σε ποιούς;
Μικρό απόσπασμα:
Στους Τούρκους κατακτητές, τους Ευρωπαίους με τις αθετημένες υποσχέσεις και τις ψεύτικες συμβουλές (προδοσίες), σ΄ αυτούς, που χαράζουν και κλέβουν τις αρχαιότητες του (αρχαιοκάπηλοι), σ΄ αυτούς που μαστιγώνουν τους Έλληνες υπηρέτες τους…, ή στους άσημους συγγραφείς Ευρωπαίους νοθευτές της Ελληνικής Ιστορίας; κλπ κλπ κλπ
Και όσο αφορά τα ζιζάνια, που σπέρνουν ανάμεσα μας και το μίσος, που τρέφουν για τον Ελληνισμό, οι ξένοι άσπονδοι φίλοι, που μας εγκαταλείπουν πάντα, ο μεγάλος φιλόσοφος Νίτσε δίνει μια ολοκληρωμένη τεκμηριωμένη, αποστομωτική απάντηση…γιατί;
Διαβάστε την, για να βρείτε την απάντηση…:
Ο μεγάλος *Νίτσε ( Friedrich Nietzshe) το 1872, στο μεγαλειώδες του βιβλίο « Η γέννηση της τραγωδίας» στο κεφάλαιο 15, ( Μνημειώδες έργο του Τάδε έφη Ζαρατούστρας), αναφέρει για το Ελληνικό Έθνος…:
«Αποδεδειγμένα σε κάθε περίοδο της εξέλιξης του, ο δυτικοευρωπαϊκός «πολιτισμός», προσπάθησε να απελευθερώσει τον εαυτό του από τους Έλληνες. Η προσπάθεια αυτή είναι διαποτισμένη με βαθύτατη δυσαρέσκεια, διότι οτιδήποτε και να δημιουργούσαν φαινομενικά πρωτότυπο και άξιο θαυμασμού, έχανε χρώμα και ζωή στην σύγκριση του, με το ελληνικό μοντέλο συρρικνωνότανε, κατέληγε να μοιάζει με φθηνό αντίγραφο, με καρικατούρα. Έτσι ξανά και ξανά μια οργή ποτισμένη με μίσος ξεσπάει εναντίον των Ελλήνων, εναντίον αυτού του μικρού αλαζονικού έθνους, που είχε το νεύρο να ονομάσει βαρβαρικό, ότι δεν είχε δημιουργηθεί στο έδαφος του.
Κανένας από τους επανεμφανιζόμενους εχθρούς τους, δεν είχε την τύχη να ανακαλύψει το κώνειο, με το οποίο θα μπορούσαν μια για πάντα να απαλλαγούν από αυτούς. Όλα τα δηλητήρια του φθόνου, της ύβρεως, του μίσους, έχουν αποδειχθεί ανεπαρκή να διαταράξουν την υπέροχη ομορφιά τους. Έτσι οι άνθρωποι συνεχίζουν να νοιώθουν ντροπή και φόβο απέναντι στους Έλληνες. Βέβαια, που και που κάποιος εμφανίζεται, που αναγνωρίζει ακέραιη την αλήθεια, που διδάσκει, ότι οι Έλληνες είναι ηνίοχοι κάθε επερχόμενου πολιτισμού και σχεδόν πάντα, τόσο τα άρματα όσο και τα άλογα των επερχομένωνπολιτισμών, είναι πολύ χαμηλής ποιότητας, σε σχέση με τους ηνίοχους Έλληνες, οι οποίοι τελικά αθλούνται οδηγώντας το άρμα στην άβυσσο, την οποία αυτοί ξεπερνούν με Αχίλλειο πήδημα…» Νίτσε – Επιστολή προς τον γιό του 5 Ιουλίου 1815
Μια ολοκληρωμένη σοφή απάντηση, γιατί τους Έλληνες κανείς δεν τους θέλει ( Ίδε Εθνικές καταστροφές και Κύπρο.)
*Σημειώνεται ότι ο Νίτσε ήταν επηρεασμένος από πολλούς Έλληνες αρχαίους φιλοσόφους, Ηράκλειτο, Παρμενίδη, Πρωταγόρα, Δημόκριτο, Επίκουρο, Εμπερδοκλή, Πλάτωνα, Αριστοτέλη, Σωκράτη κ.ά.
Οι άλλοι δύο πεφωτισμένοι γερμανοί συγγραφείς και ποιητές είπαν:
Αποσπάσματα.
Johan Wofgang Goethe – Γκαίτε: Οι Έλληνες είναι συγγενείς μου, είναι δάσκαλοι μου. Τους θαυμάζω σαν άφθαστες διάνοιες της φράσεως και της γραμμής, καθώς και για τον ιδεώδη βίο τους. Ότι είναι η καρδιά και ο νους για το σώμα, είναι η Ελλάδα για την ανθρωπότητα…Καταραμένε ‘Ελληνα πόσο μικρός και μηδαμινός είμαι μπροστά σου…;
(Κείμενα.)
Ο Friedrich von Schiller ( Σίλλερ) γράφει: Καταραμένε ‘Ελληνα, όπου γυρίσω την σκέψη μου, όπου και να στρέψω την ψυχή μου σε βλέπω…, σε βρίσκω.. κορυφαίο και ανυπέρβλητο… Καταραμένε Έλληνα, καταραμένη γνώση…Γιατί να σε αγγίξω; Για να αισθανθώ πόσο μικρός είμαι, ασήμαντος μηδαμινός…; Γιατί δεν με αφήνεις στην δυστυχία μου και την ανεμελιά μου...; (Συγγράμματα Σίλλερ) Απόσπασμα
Επιπρόσθετα…Ο Γκαίτε εκφράζει τον θαυμασμό του για την Ελλάδα, σαν την μοναδική στον κόσμο πολιτισμένη χώρα…Ο λόρδος Βύρων… Μένω εκστατικός στο όραμα της Ελληνικής αρχαιότητος…Θέλω να δημιουργήσω μιαν Ελλάδα μέσα μου… Διαβάζοντας τα λόγια του Πινδάρου «επικρατείν χρή» είδα το φως..
Όταν κάποτε οι μαθητές του Γκαίτε τον ρώτησαν, Δάσκαλε τι να διαβάζουμε για να γίνουμε σοφοί… απάντησε …Τους Έλληνες κλασσικούς.. και όταν τελειώσουμε …ποιούς άλλους…. και πάλι τους Έλληνες σοφούς…
Εμπνευσμένος από τον Γκαίτε και Σίλλερ γράφει oWolter Savage…Διαπερνώντας και προχωρώντας πέρα από τον κόσμο ζωογόνησαν τόσο την φύση, ώστε κάθε βράχος, κάθε κλαδί, κάθε χείμαρρος και έρημος ξεχειλίζουν από Ελληνικό Πνεύμα…! ( Στο έργο του «Φανταστικές συνομιλίες.)
Ευωχήθηκα στην Τράπεζα του Ομήρου…Όμως για μένα δεν υπάρχει τίποτα περισσότερο ενδιαφέρον από τα έργα των Ελλήνων συγγραφέων και καλιτεχνών, γράφει ο Γκαίτε και βροντοφωνάζει Ποιος είναι δυνατόν να αναμετρηθεί με τους Έλληνες Θεούς; Τους φιλοσόφους, αρχαίους επιστήμονες… Και ο Βολταίρος..Στην Ελλάδα οφείλουμε τα φώτα μας και το σύνολο των αρετών μας..και ο Κάρλ Μάρξ…Ο Αριστοτέλης είναι ο γίγαντας της σκεψης…αλλά και ο Βίσμαρκ λέει: Από την ιστορία των Ελλήνων αποδεικνύεται ότι οι Έλληνες αν δεν αλληλοσπαράσσονταν θα κατακτούσαν την Υφήλιο….
Από τις συνομιλίες του Γκαίτε με τον Eskeman..
Αποσπασματικές πληροφορίες συγγράμματα των πιο πάνω.
Στο έργο του, Φάουστ μιλά και για τον ηρωισμό των Ελλήνων, βάζοντας ένα ήρωα μέσα στο πολιορκημένο Μεσολόγγι, ο οποίος παρά την δυστυχία ανεβασμένος στα τείχη με μια κουρελιασμένη ελληνική σημαία, φωνάζει στους Τούρκους..Θα ανεβαίνω πιο ψηλά, να κοιτάζω πιο μακρυά, εννοώντας, θα ατενίζει την Ελευθερία της Ελλάδας.
Και παρά τα μεγάλα λόγια τους, όταν τους ‘Ελληνεςχρειάζονται, πάντα στο τέλος τους εγκαταλείπουν…οι σύμμαχοι σπουδαίοι δόλιοι άσπονδοι φίλοι μας…Π.χ. έλεγε ο Τσώρτσιλ: «Αν δεν υπήρχε η ανδρεία και γενναιοψυχία των Έλλήνων, δεν γνωρίζομεν, ποία θα ήτο η έκβασις του δεύτερου μεγάλου πολέμου….» και μετά τον πόλεμο παρά τις υποσχέσεις και η Ελλάδα εγκαταλείφθηκε και η αυτοδιάθεση της Κύπρου, παρ΄ όλον ότι 45χιλ. εθελοντές Κύπριοι, πολέμησαν παρά το πλευρό των συμμάχων, την στιγμή που η Τουρκία υπέγραφε συμφωνίες φιλίας με τον Χίτλερ…Ποιός θυμάται σήμερα;
Και ο Σωκράτης είπε.. Φοβού την οργή των υπό σου ευργετηθέντων. Ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος, έφη ο Καλλίμαχος και, αντί του μάννα χολήν, γράφτηκε στο Αντίφωνον της Μ. Πέμπτης.
Στην Ελλάδα οφείλεται τα πάντα και αντί ευγνωμοσύνης, καταπολεμάται το πνεύμα το Ελληνικό αθάνατο αιώνια… τον Ελληνισμό…. Το πνεύμα δεν νικιέται, δεν φθείρεται, δεν χάνεται. Είναι βαθειά απλωμένο στα ιερά Ελληνικά χώματα, στην Ευρώπη, στην υφήλιο, στην Μικρά Ασία, αιωρείται στο απέραντο σύμπαν εσαεί στους αιώνες… Η Ελλάδα δεν οφείλει τίποτα και σε κανένα. Όλοι της οφείλεται απέραντη εγνωμοσύνη. Γιατί την πολεμάται; Ο ομφαλός της γης, του πολιτισμού, της φιλοσοφίας, της δημοκρατίας στην Ελλάδα στους *Δελφούς βρίσκεται γενημμένος και ριζωμένος.. Στην ζωηφόρο και αειφόρο γη απλώνονται οι ρίζες του…Μην τον καταστρέψετε και μην αποκόψεται τον λώρο, τον πνευματικό και Ελληνικό με τον οποίο συνδέεστε. Είναι πνευματικός ζωοδότης, αιμοδότης τροφοδότης…Στους Δελφούς συναντήθηκαν οι δύο θρυλικοί αετοί του Δια, πού απελευθέρωσε από τους δύο πόλους του κόσμου…Επαναλαμβάνεται, μην τον καταστρέψεται…, θα πάψεται να αναπνέεται, να ζείτε, να αιμοδοτείσθαι πνευματικά…Θα είστε ζωντανοί νεκροί….
Θα απομείνουν οι απολίτιστοι Βάρβαροι και μ΄αυτούς θα συμβιώσετε, μέχρι να πάψει εντελώς ότι Ελληνικό πνεύμα να υπάρχει και θα υποταχθείτε και στο πνεύμα και στο σώμα στους Βαρβάρους, που σήμερα τους θωπεύετε και δίδετε άφεσιναμαρτίων, για τα ανείπωτα τους εγκλήματα κατά του ανθρώπινου γένους….
Σύμμαχοι και άσπονδοι φίλοι της Ελλάδας, της Κύπρου, του Ελληνισμού, ο σκορπιός το δηλητήριο το έχει στην ουρά και προσέξτε ένα δηλητηριώδες φίδι κρύβεται στο χορτάρι κάτω από τα πόδια σας….Latet unguis in herba…
Διαβάστε τα περί Ελλάδας συγγράμματα, όχι μόνο των αρχαίων επιφοιτισμένων Ελλήνων φιλοσόφων, αλλά και των σύγχρονων μεγάλων σοφών, που υμνούν τον πολιτισμό, την σοφία, την δημοκρατία της Ελλάδας. Χωρίς αυτά, που κληροδότησε ο Ελληνισμός σε όλο τον κόσμο, (Εκτός από αυτουςπου συνεχίζουν μέχρι σήμερα να παραμένουν βάρβαροι), δεν θα υπήρχε Δημοκρατία, φιλοσοφία, γράμματα, τέχνες, ζωή.. Το αναλογισθήκατε αυτό το αποτέλεσμα;
Και εν κατακλείδι, αλήθεια η Ελλάδα ποιόν ενόχλησε, ποιά μη δικά της εδάφη κατέκτησε…; Πλην εάν προκαλείτο μετά από επιθέσεις βαρβάρων και έπρεπε να τους κατατροπώσει για να μην επαναλάβουν ξανά τα βάρβαρα έργα τους π.χ. Μέγας Αλέξανδρος κατά Περσών. Σε αρχέγονα δικά της εδάφη του 10%, σήμερα ζει σήμερα ο Ελληνικός λαός, που ακόμη και αυτά επωφθαλμιούνβαρβάροι…, που είναι άπιστοι σύμμαχοι σας, σε αντίθεση με την Ελλάδα που πιστά σας …υπηρετεί και εξυπηρετεί…. έπρεπε με σεβασμό να υποκλίνεσθαι αχάριστοι..
Αυτά και άλλα μύρια αρνητικά για σας, στα οποία ποτέ δεν μπορέσατε, ΠΟΤΕ, να δώσετε έστω μια ειλικρινή απάντηση και να πείτε ευθαρσώς ένα μεγάλο Mea culpa, στην αθάνατη Ελλάδα και την έρημη Κύπρο, για τις μέρες και τις πράξεις σας. Για την ανεξήγητο σας συμπαράσταση και ατιμωρησία της άπιστης παλλακίδας σας Τουρκίας…. Ντροπή!
Και σημειώστε ανεξίτηλα .. Μην συνεχίσετε να είστε σφοδροί πολέμιοι, κάθε τι Ελληνικού…. Ούτε η Ελλάδα, ούτε η Κύπρος και το πνεύμα τους, ποτέ δεν θα πεθάνουν.., δεν τις σκιάζει φοβέρα καμιά και προχωρούν πάντα μπροστά.
Είναι οι μοναδικές στον κόσμο, χώρες Κύπρος και Ελλάδα, που τόσο βάναυσα ληλατήθηκαν, συλήθηκαν τα ιερά και όσια τους, υπέστησαν γενοκτονίες, εκατοντάδες χιλιαδες σκλάβοι και σκλάβες οι Έλληνες και Ελληνίδες σε σκλαβοπάζαρα των βαρβάρων Μωαμεθανών, κατακτήσεις των πάτριων αρχέγονων εδαφών τους…. Τετρακόσια χαλεπά χρονια σκλαβιάς και φυλακής, γονατιστές αλλά περήφανες, με λυωμέναγόνατα, αγκαθοστεφανωμένες, ρακένδυτες, ματόβρεκτες, έμαθαν να σηκώνονται, αγέρωχα να πολεμούν, να βάζουν μπρος τα στήθια, μόνες ανάδελφες, χωρίς ποτέ κανείς κάλπικος σύμμαχος ή «εν Χριστώ αδελφός» να απλώνει το χέρι με λίγα ψίχουλα βοήθειας να προσφέρει…
Ο Ελληνισμός απλόχερα προσφέρει πάντα την βοήθεια του, σε όποιον σύμμαχο την χρειάζεται και στο τέλος δέχεται σαν ανταμοιβή πυρακτωμένα κάλπικα νομίσματα. Και όπως ο μέγας Σολωμός λέει… «Δυστυχισμένε μου Λαέ, καλέ και αγαπημένε… Πάντα ευκολόπιστε και πάντα προδομένε.»
Στον ματωμένο δρόμο τον αγκαθοσπαρμένο, στην άκρη της αβύσσου του Άδη, με μετέωρο μελλοθάνατου βήμα να αιωρείται προχωρούν Ελλάδα και Κύπρος προς το θεοσκότεινο μέλλον, τον θάνατο και όμως ένα θείο χέρι τις τραβά πίσω στο φως, στην ελπίδα, στη ζωή…Ένα θαύμα πάντοτε γίνεται για αυτόν τον ταλαιπωρημένο Ελληνισμό, που είναι υπό διωγμό όλων…Επιβιώνει, δεν λυγά, δεν υποκύπτει, δεν προσκυνά, δεν αλλάζει πίστη. Χιλιάδες χρόνια τώρα διατηρεί το πνεύμα του Ελληνικό, με πείσμα και αυταπάρνηση…και ζεί εις τους αιώνας των αιώνων… Ναι είναι θαύμα και προκύπτει αντανακλαστικά ένα αναπάντητο αιώνιο μέγα ερώτημα. Πως επιβίωσαν Ελλάδα και Κύπρος και πως συνεχίζουν να επιβιώνουν χωρίς ποτέ να έχουν ένα συμπαραστάτη, ένα πραγματικό φίλο; Οφείλουν την ύπαρξη τους την μακραίωνη, μόνο στην πίστη τους, το θείο πνεύμα, που τις φωτοστεφανώνει και το πείσμα τους… Οι εύτολμες δαφνοστεφανωμένες, με τ΄ αθάνατο νερό του Μεγαλέξανδρου ξεδιψασμένες…Με αγίασμα του κατεχόμενου Αποστόλου Ανδρέα στην Αγία Καρπασία, καθαγιασμένες…
Επαναλαμβάνω τι είπε, ο σοφός πνευματικός άνθρωπος και φιλέλληνας Βύρωνας από το 1812. Αλήθεια τι πρόσφεραν οι ξένοι στους υπόδουλους Έλληνες, για να τους χρωστούν και χάρη;;;
Οι ξένοι οφείλουν τα πάντα στον Ελληνισμό! Και αντί ωφειλής και ευγνωμοσύνης επιδιώκουν τον αφανισμό του.
Ο Έλληνας Κύπριος, εθνικός ποιητής Βασίλης Μιχαηλίδης, έγραψε και ελάλησε…
«Η Ρωμιοσύνη εν φυλή συνότζιαιρη του κόσμου,
κανένας δεν εβρέθηκεν για να την ι-ξηλείψη,
κανένας, γιατί σιέπει την που τα ‘ψη ο Θεός μου.»
Ο Ελληνισμός είναι λαός γεννημένος, από της γένεσης του κόσμου, κανένας δεν βρέθηκε για να τον εξαφανίσει, κανένας, διότι τον προστατεύει από τα ουράνια ο θεός μου (του)
Και ο Όμηρος…: Τέτλαθι δη κραδίη και κύντερονάλλο ποτ΄ έτλης.. Κράτα καρδιά μου, χειρότερο έχεις βαστάξει πόνο. Και όσον αφορά τους άπιστους συμμάχους ο Πίνδαρος γράφει …Παύροι εν πόνωπιστοί ..Λίγοι μένουν πιστοί στον πόνο. Και για την απάθεια τους, την σκληρή σαν πέτρα, οι Αρχαίοι Έλληνες παρομοίαζαν τους άσπονδους και άπονους φίλους *Αγέλαστο πέτρα… (Ασυγκίνητη και άπονη καρδιά …σκληρή σαν πέτρα.)
*Είναι η πέτρα – βράχος (Ελευσίνα), που κάθησε η Δήμητρα, όταν θρηνούσε τον θάνατο της κόρης της Περσεφόνης.
Και τέλος σημειώστε σύμμαχοι και οι «εν Χριστώ αδελφοί» ότι ο ομφαλός της γης, ο ομφαλός όλου του κόσμου στην Ελλάδα βρίσκεται και θα βρίσκετε για πάντα. Με *κρικέλια δεν σηκώνεται, διότι το βάρος του, είναι το ασήκωτο βάρος όλου του κόσμου…, όπως και οι ανάδελφες πατρίδες Ελλάδα και Κύπρος. Είναι το πνεύμα και το φως, που διδάσκουν και φωτίζουν όλη την υφήλιο…Αν αλωθούν, μαύρο σκοτάδι αβυσσαλέο θα μας πνίξει…
(Απόσπασμα.)
Και υπενθυμίζεται ξανά το ποίημα του Μεγάλου μας εθνικού ποιητή Γιώργου Σεφέρη. «Σαλαμίνα της Κύπρος 1953.»
Η γης δεν έχει *κρικέλια για να την πάρουν στον ώμο και να φύγουν, μήτε μπορούν, όσο και αν είναι διψασμένοι να γλυκάνουν το πέλαγο με νερό μισό δράμι…Και τούτα τα κορμιά πλασμένα από ένα χώμα, που δεν ξέρουν έχουν οι ψυχές. Μαζεύουν σύνεργα για να τις αλλάξουν, δεν θα μπορέσουν…! Μόνο θα τις ξεκάνουν, αν ξεγίνουνται οι ψυχές…Δεν αργεί να καρπίσει τ΄αστάχυ, δεν χρειάζεται μακρύ καιρό για να φουσκώσει της πίκρας το προζύμι…
Αυτά για τον ομφαλό της γης, τον Πολιτισμό, τον Ελληνισμό, την Κύπρο…*Κρικέλι: κρίκος, γάντζος
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΝΤΩΝΑΣ
ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
ΚΥΠΡΟΣ
www.ledrastory.com
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΜΕΝΟ ΣΤΟ ΥΠΟ ΕΚΔΟΣΗ ΒΙΒΛΙΟ ΕΣΧΑΤΗ ΙΚΕΣΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου