Toυ Βασίλειου Ευσταθίου, Δρ.Φυσικού, πτ. ΕKΠΑ Κ. Θεολογίας
συνέχεια από το 2ο μέρος
Ο Αύγουστος του 1922 βρήκε τους Έλληνες στρατιώτες με πεσμένο το ηθικό, καθώς βρίσκονταν συνεχώς επί ένα έτος απειλούμενοι από τον εχθρικό στρατό, ο οποίος δεν έπαυσε να τους παρενοχλεί, προκαλώντας τους περισσότερες φθορές και ταλαιπωρίες, βρισκόμενοι σε μεγάλη απόσταση από τα παράλια με αποτέλεσμα ο ανεφοδιασμό και η λήψη ενισχύσεων που μπορούσαν να γίνουν από τα παράλια να είναι δύσκολος, ενώ την ίδια στιγμή δεν έρχονταν οι απαραίτητες ενισχύσεις που έπρεπε να στείλει η ελληνική κυβέρνησης. Αυτός μάλιστα ήταν και ο λόγος, που οδήγησε τον αρχιστράτηγο Α.Παπούλα να παραιτηθεί και να αντικατασταθεί από ένα θεωρητικό στρατηγό που δεν είχε επαφή με το μέτωπο του πολέμου, τον Γ.Χατζηανέστη, και αυτό επιβάρυνε την ήδη πολύ δύσκολη κατάσταση που βρισκόταν ο στρατός.
Καθοριστικός παράγοντας που οδήγησε στη πτώση του ηθικού του βαριά καταπονημένου ελληνικού στρατού είναι και η μεταφορά του εθνικού διχασμού μέσα στο στρατόπεδο, είτε με την ασυμφωνία μεταξύ των Βενιζελικών-Βασιλικών αξιωματικών, είτε με την προπαγάνδα από το αντίπαλο στρατόπεδο που φρόντιζε να φτάσουν στα χέρια των Ελλήνων στρατιωτών ελληνικά φυλλάδια και εφημερίδες, οι οποίες χρηματοδοτούμενες από ξένες μυστικές υπηρεσίες δημοσίευαν άρθρα τα οποία σκοπό είχαν να εντείνουν το διχασμό των Ελλήνων. Και ενώ η οργάνωση του ελληνικού στρατού είχε παραμεληθεί (είχε γίνει και το σφάλμα οι επικοινωνίες να έχουν οργανωθεί με καλώδια επί στύλους, που εύκολα μπορούσαν να καταστραφούν από το εχθρικό στρατό, όπως και έγινε), το πιο τραγικό ήταν ότι η ελληνική ηγεσία είχε αφεθεί εντελώς απληροφόρητη και ούτε καν υποψιαζόταν τις εξελίξεις στο αντίπαλο στρατόπεδο, το οποίο ενδυναμώνονταν συνεχώς, και το οποίο από τη μεριά του γνώριζε άριστα σε τι κατάσταση βρίσκεται το ελληνικό στράτευμα.
Τότε, ενώ είχαν έτσι τα πράγματα για τα δύο αντίπαλα στρατόπεδα, τα ξημερώματα της 13 Αυγούστου (με το παλιό ημερολόγιο, δηλαδή 26 Αυγούστου με το νέο ημερολόγιο) εκδηλώθηκε μεγάλη αντεπίθεση των Τούρκων στo σημαντικότερο σημείο εγκατάστασης του ελληνικού στρατού, στο Αφιόν Καραχισάρ, που ήταν κέντρο ανεφοδιασμού. Λόγω της αναξιότητας κάποιων αξιωματικών να πάρουν εγκαίρως σωστές αποφάσεις αντεπίθεσης ή άμυνας και να κινηθούν γρήγορα να τις εφαρμόσουν, να επικοινωνήσουν με τα υπόλοιπα τμήματα του στρατού (το δίκτυο των επικοινωνιών ως εύκολος στόχος που ήταν είχε καταστραφεί από τις εχθρικές δυνάμεις) για να μπορέσουν να αλληλοστηριχτούν, να αγωνιστούν με ηρωισμό να μπορέσουν να αναχαιτίσουν τον εχθρό και να ματαιώσουν τα σχέδιά του, ο στρατός όχι μόνο δεν μπόρεσε να αποκρούσει την τούρκικη αντεπίθεση, αλλά και ούτε μπόρεσε να υποχωρήσει με τάξη.
Έτσι πρώτο διαλύθηκε το Α΄ Σώμα Στρατού με επικεφαλή τον Νικόλαο Τρικούπη, που δέχτηκε την τουρκική επίθεση στο Αφιόν Καραχισάρ, γιατί άργησε να αντιδράσει με αντεπιθέσεις και έχοντας διακοπεί και οι επικοινωνίες, ο αγώνας πήρε δυσμενή εξέλιξη, οπότε όταν βρέθηκε και περικυκλωμένος από το ιππικό, διέταξε σύμπτυξη εν ημέρα κάτω από τη παρακολούθηση της ηγεσίας των Τούρκων, που τη μετάτρεψε σε κατάρρευση και έτσι διαρρήχτηκε το μέτωπο. Και ενώ του δόθηκε η ευκαιρία με μήνυμα από αγγελιοφόρο να συναντήσει τις ελληνικές δυνάμεις του στρατηγού Φράγκου στο Τουμλού Μπουνάρ που τον περίμενε για λίγο αμυνόμενος και να ενωθεί μαζί τους, αρνήθηκε να το κάνει, πράγμα που τον οδήγησε να δώσει άνιση μάχη λίγο αργότερα και να συντριβεί, οπότε και με τα υπολείμματα του στρατού του, αφού περιπλανήθηκε λίγες μέρες βρέθηκε περικυκλωμένος από Τούρκους και χωρίς διάθεση να αντισταθεί τους παραδόθηκε.
Ήταν πρώτη φορά στην ελληνική ιστορία που παραδόθηκε υψηλόβαθμος αξιωματικός με τους αξιωματικούς του και του οπλίτες του. Αργότερα ο Ν.Τρικούπης επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου έγραψε και βιβλίο περιγράφοντας τι συνέβη τότε, όμως την ντροπή της παράδοσής του μετά από σειρά λαθών του που προσπαθεί να τα δικαιολογήσει στο βιβλίο του και να τα ρίξει σε άλλους, δεν μπορεί να την ξεπλύνει έτσι, γιατί η ευθύνη του για την πατρίδα δεν βρισκόταν στη συγγραφή βιβλίων, αλλά, όπως και άλλων, βρισκόταν στο να αγωνιστεί ηρωικά για την πατρίδα στο πεδίο της μάχης. Από τη πλευρά της ελληνική κυβέρνηση, μέχρι που αιχμαλωτίστηκε ο Ν.Τρικούπης υπήρχε παντελή άγνοια της διάλυσης του στρατού, που την ακολούθησε και η παράδοση και αιχμαλώτισή του ιδίου, και τον διόρισε τότε…αρχιστράτηγο του στρατού στη θέση του απόντα από το μέτωπο πρώην αρχιστράτηγου, που το μόνο που έκανε ήταν από μακριά θεωρητικά σχέδια, και αυτόν τον διορισμό του του τον ανακοίνωσε την επομένη αυτοπροσώπως ο …Κεμάλ. Επομένως ο αιχμάλωτος των Τούρκων δεν ήταν απλά ένας στρατηγός, αλλά ο αρχιστράτηγος του ελληνικού στρατού, πράγμα που πιστοποιούσε τη διάλυση του.
Τα υπόλοιπα τμήματα του στρατού έτρεξαν να φτάσουν στα παράλια για να περάσουν με πλοία στα ελληνικά νησιά (μάλλον σαν μπουλούκι πια και όχι στρατός, προβαίνοντας πολλές φορές σε ωμότητες κατά του Τουρκικού πληθυσμού, όπου και αξιωματικοί ακόμα διέταξαν να βάλλουν πυροβόλα κατά τούρκικων χωριών που δεν τους δέχτηκαν). Στη προσπάθειά τους να φτάσουν στα παράλια, άλλα παγιδεύτηκαν στο δρόμο από τους Τούρκους, και είτε τους αντιμετώπισαν, αν είχαν ικανούς και άξιους αξιωματικούς, αλλά και αν είχαν δυνάμεις και εφόδια, όσο μπορούσαν. Διαφορετικά, παραδόθηκαν χωρίς αντίσταση. Ευτυχώς χάρη σε κάποιους έμπειρους και ηρωικούς αξιωματικούς, όπως ο Νικόλαος Πλαστήρας και ο Στ. Γονατάς, που παρέμειναν ψύχραιμοι και καθοδηγούσαν σωστά τους στρατιώτες υποχωρώντας με τάξη, καλύπτοντας και τους υπόλοιπους όσο μπορούσαν που υποχωρούσαν άτακτα, κατάφερε να σωθούν όσοι στρατιώτες και αξιωματικοί του ελληνικού στρατού σώθηκαν χωρίς να παραδοθούν στην Μικρά Ασία.
Κατά την υποχώρηση του ελληνικού στρατού, τον ακολούθησαν και πολλοί Έλληνες της Μικράς Ασίας, αφού φοβόντουσαν την αντίδραση με μένος των Τούρκων, και έτσι τελικά κατάφεραν να σωθούν μεταβαίνοντες ως πρόσφυγες μαζί με τον στρατό στα ελληνικά νησιά και στην ηπειρωτική Ελλάδα. Μέσα σε λίγες μόνο εβδομάδες, ο Ελληνικός στρατός είχε μόνο την Σμύρνη υπό τον έλεγχό του.
Στις 27 Αυγούστου (9 Σεπτεμβρίου με το νέο ημερολόγιο) ο τουρκικός στρατός μπήκε στην Σμύρνη, την οποία οι ελληνικές αρχές είχαν εγκαταλείψει την προηγούμενη μέρα, ενώ ο ελληνικός στρατός την είχε εγκαταλείψει πριν τρείς μέρες, ουσιαστικά λήγοντας έτσι αυτόν τον πόλεμο, και την κατέλαβε.
Μπαίνοντας στην πόλη ο τουρκικός στρατός κατακρεούργησε εκατοντάδες χιλιάδες Ελλήνων Μικρασιατών, άνδρες, γυναίκες και δεν χάρισαν τη ζωή ούτε στα παιδιά. Οι νικητές προέβησαν σε κτηνώδεις βιαιοπραγίες κατά του χριστιανικού πληθυσμού όλης της Μικράς Ασίας, ενώ οι ελληνικές και αρμενικές συνοικίες της Σμύρνης τυλίχθηκαν ολόκληρες στις φλόγες, οι οποίες έκαιγαν για τέσσερις μέρες μέχρι να τις κατακάψουν ολοσχερώς.
Οι καταδιωκόμενοι Χριστιανοί αναζητούσαν απεγνωσμένα τρόπο διαφυγής προς το Αιγαίο, χωρίς να βρίσκουν, αφού τα ελληνικά καράβια που μπορούσαν να τους παραλάβουν για να τους μεταφέρουν στα ελληνικά νησιά και στην ηπειρωτική Ελλάδα είχαν τεθεί για την μεταφορά του στρατού από την Χίο και τη Μυτιλήνη στην Αθήνα, λόγο της στρατιωτικής επανάστασης που ξέσπασε στα νησιά αυτά δύο μέρες πριν την πυρπόληση της Σμύρνης, καθώς τα διασωθέντα τμήματα του στρατού με τους αξιωματικούς τους επέστρεφαν στην Ελλάδα, προκειμένου να γίνουν κατ΄ επειγόντως άμεσες αλλαγές στην ελληνική κυβέρνηση κάτω από την ανάγκη αυτής της κρίσιμης ώρας για την Ελλάδα. Βέβαια, παρόν ήταν πολλά συμμαχικά πλοία, τα οποία όμως τους παρακολουθούσαν αδιάφορα (με λιγες μόνο εξαιρέσεις), καθώς είχαν διαταχθεί από τους ηγέτες τους των δυνάμεων στις οποίες ανήκαν, τους …συμμάχους μας στο πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, να τηρήσουν στάση αυστηρής ουδετερότητας μπροστά στη σφαγή, όπου όχι μόνο δεν εμπόδισαν τους Τούρκους να ικανοποιήσουν την δίψα τους για αίμα, που θα ήταν πολύ εύκολο να το κάνουν αναίμακτα με προειδοποιητικές βολές, αλλά ακόμα και τους Έλληνες που προσπαθούσαν και μπορούσαν να διαφύγουν μέσω της θαλάσσης όχι μόνο δεν φρόντιζαν να τους περισυλλέξουν, αλλά και καταγράφηκαν περιπτώσεις, όπου οι άνδρες των πληρωμάτων τους, ράβδιζαν τα χέρια των ικετευόντων χριστιανών που προσπαθούσαν να ανεβούν στα καταστρώματα τους για να σωθούν.
Παρόμοια τραγικά περιστατικά είχαν καταγραφεί και αλλού, όπως στα Μουδανιά, όπου οι Γάλλοι σταμάτησαν τους Έλληνες που προσπαθούσαν να διαφύγουν από τις τουρκικές δυνάμεις που τους κατεδίωκαν, κοντά στα παράλια όταν κόντευαν να διαφύγουν και τους παρέδωσαν στους διώκτες τους. Αυτοί, με τους οποίους η ελληνική ηγεσία θέλησε να συμμαχήσει και να τους βάλει και αφεντικά της, προκειμένου να μπορέσει να πετύχει την πραγματοποίηση του οράματος της Μεγάλης Ελλάδας και τη διάσωση του ελληνικού στοιχείου στα εδάφη της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που προς στιγμή πίστεψε ότι το πέτυχε όταν υπόγραψαν αυτοί την Συνθήκη των Σεβρών, που αποσκοπούσε ακριβώς σε αυτό, αυτοί οι ίδιοι τώρα γίνονταν σύμμαχοι των διωκτών του Ελληνισμού και του Χριστιανισμού γενικά, και βοηθούσαν τους Τούρκους στο έργο τους, είτε με την παθητική τους στάση, είτε και μετέχοντας ενεργητικά.
Η πολιτική που ακολούθησαν οι ηγέτες της Ελλάδας και ξεκίνησε στηριζόμενη στην υποτιθέμενη συμπαράσταση των ξένων δυνάμεων, κατά τις υποσχέσεις που έδωσαν αρχικά, χωρίς να αλλάξει αυτή μετά την εγκατάλειψή μας από αυτούς, και η οποία είχε ως αποκορύφωσή της την πραγματοποίηση της μικρασιατική εκστρατείας, είχε αποτύχει παταγωδώς με κατάληξη την μικρασιατική καταστροφή. Το όραμα της Μεγάλης Ελλάδας έσβησε οριστικά, αλλά η οδυνηρότερη, ασύγκριτα μεγαλύτερης βαρύτητας, πληγή για τον Ελληνισμό ήταν ότι, μετά και την αποτυχημένη επιχείρηση στην Μικρά Ασία, αναπότρεπτα πια, ξεριζώθηκε το ελληνικό στοιχείο από τις πατρογονικές του εστίες στη Μικρά Ασία μετά από χιλιάδων χρόνων ιστορία εκεί.
Το μόνο που είχε καταφέρει η Ελλάδα μετά τη συμμετοχή της στον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ήταν να προεκτείνει τα σύνορά της μέχρι και τη Δυτική Θράκη, όπως όριζε η Συνθήκη της Λωζάννης. Πέτυχε επίσης την διάσωση του ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης, αλλά πρόσκαιρα, για τριάντα περίπου χρόνια ακόμα, μέχρι που οι Τούρκοι να αποφασίσουν να μη τηρήσουν ούτε την συμφωνία αυτή, και με το γνωστό τους τρόπο να τους διώξουν και αυτούς τους Έλληνες (Σεπτεμβριανά του 1955). Την εξουσία στην πολιτική σκηνή της Ελλάδας, καθώς βρισκόταν στο τέλος η καταστροφή της Σμύρνης, στις 11 Σεπτεμβρίου 1922, την ανέλαβαν στρατιωτικοί μετά από επανάσταση στη Χίο και στη Μυτιλήνη, την οποία μέσα σε τέσσερις μέρες μετέφεραν στην Αθήνα (πρωτεργάτες της Επαναστατικής Επιτροπής ήταν οι Συνταγματάρχες: Νικόλαος Πλαστήρας, ως εκπρόσωπος του στρατού της Χίου, και Στυλιανός Γονατάς, ως εκπρόσωπος του στρατού της Λέσβου, και ο Αντιπλοίαρχος Δημήτριος Φωκάς, ως εκπρόσωπος του Ναυτικού).
Ο Βασιλιά Κωνσταντίνος ο Α΄ έφυγε στην Ιταλία και τη θέση του πήρε ο γιός του Γεώργιος ο Β΄, και ο Ελευθέριος Βενιζέλος ανέλαβε τη διεθνή εκπροσώπηση της Χώρας. Αμέσως τότε συστήθηκε έκτακτο στρατοδικείο, γνωστό και ως η δίκη των 6, με πρόεδρο τον στρατηγό Αλ. Οθωναίο, όπου δικάστηκαν 8 στελέχη της τότε κυβέρνησης κατηγορούμενοι για εσχάτη προδοσία, το οποίο και ολοκληρώθηκε αυθημερόν με συνοπτικές διαδικασίες, λαμβάνοντας ως απόφαση, χωρίς να αποδειχθεί η ενοχή των κατηγορουμένων, την καταδίκη σε θάνατο των 6: Δ. Γούναρη, Ν. Θεοτόκη, Γ. Χατζηανέστη, Π. Πρωτοπαπαδάκη, Γ. Μπαλτατζή και Ν. Στράτου, στις 28 Νοεμβρίου 1922. Η απόφαση εκτελέστηκε την ίδια μέρα, προκαλώντας αντιδράσεις τόσο εντός της Χώρας, όσο και στο εξωτερικό, και μετά από 88 χρόνια, το 2010, οι καταδικασθέντες αθωώθηκαν μετά θάνατο από τον Άρειο Πάγο.
 |
| Το στρατοδικείο |
Κατά την μικρασιαστική καταστροφή, εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων χάθηκαν (πάνω από 600.000 Έλληνες, με 25.000 νεκρούς και τραυματίες στρατιώτες) και πάνω από 1,5 εκατομμύριο Έλληνες (1.650.000) εγκατέλειψαν το τόπο που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν για να μεταναστεύσουν ως πρόσφυγες στην Ελλάδα ή σε άλλες χώρες (αντίθετα από την ανταλλαγή πληθυσμών ανάμεσα στην Ελλάδα και οι Τούρκοι που έφυγαν ήταν μόνο μισό εκατομμύριο περίπου), με τη Σμύρνη, το μεγάλο αυτό κέντρο του ελληνικού πολιτισμού, να τη κατακάψουν οι Τούρκοι, μπροστά στα μάτια Ελλήνων, Ευρωπαίων και Αμερικανών.
Στο Παράρτημα Α παρακάτω ακολουθούν μερικές περιγραφές σφαγών και εγκλημάτων, που διέπραξαν οι Τούρκοι κατά των Ελλήνων σε διαφορετικές περιοχές της Μικράς Ασίας, μπροστά στο μέγεθος των οποίων τα εγκλήματα των Ελλήνων στρατιωτών ωχριούν και δεν μπορεί να υπάρξει σύγκριση, αν και την επιδίωξαν πολλοί στην υπηρεσία της προπαγάνδας. Όλα αυτά τα εγκλήματα των Τούρκων, τα βασανιστικά μαρτύρια των αιχμαλώτων, οι ατέλειωτες πορείες αιχμαλώτων στα «τάγματα εργασίας», οι βιασμούς, η ηθική οδύνη που προκαλούσε η συνεχή τρομοκρατία και απειλή του θανάτου, οι σφαγές και εκτελέσεις επί των αποφάσεων των δικαστηρίων της «Ανεξαρτησίας», πρόσβαλλαν κάθε έννοια αξιοπρέπειας των ανθρώπων. Ανθρώπων, οι οποίοι είχαν προγόνους με μεγάλη ιστορία, έχοντας παραλάβει από αυτούς μεγάλη πολιτιστική κληρονομιά, που τη διατηρούσαν, και βοηθούσαν στην ανάπτυξη του τόπου, κυριαρχώντας οικονομικά. Και με την φρικαλέα αυτή εξάλειψη της ελληνικής παρουσίας στη Μικρά Ασία από τους Τούρκους, με τη συμβολή και των ξένων δυνάμεων, όχι μόνο την παθητική, αλλά και την ενεργητική, χάθηκε ο Ελληνισμός του Πόντου, της Καππαδοκίας και της Ιωνίας, που βρισκόταν στα μέρη αυτά πολύ περισσότερο από δύο χιλιάδες χρόνια.
συνεχίζεται
πηγή
Λίγες οδηγίες πριν επισκεφθείτε το ιστολόγιό μας (Για νέους επισκέπτες)
1. Στην στήλη αριστερά βλέπετε τις αναρτήσεις του ιστολογίου μας τις οποίες μπορείτε ελεύθερα να σχολιάσετε επωνύμως, ανωνύμως ή με ψευδώνυμο, πατώντας απλά την λέξη κάτω από την ανάρτηση που γραφει "σχόλια" ή "δημοσίευση σχολίου" (σας προτείνω να διαβάσετε με προσοχή τις οδηγίες που θα βρείτε πάνω από την φόρμα που θα ανοίξει ώστε να γραψετε το σχόλιό σας). Επίσης μπορείτε να στείλετε σε φίλους σας την συγκεκριμένη ανάρτηση που θέλετε απλά πατώντας τον φάκελλο που βλέπετε στο κάτω μέρος της ανάρτησης. Θα ανοίξει μια φόρμα στην οποία μπορείτε να γράψετε το email του φίλου σας, ενώ αν έχετε προφίλ στο Facebook ή στο Twitter μπορείτε με τα εικονίδια που θα βρείτε στο τέλος της ανάρτησης να την μοιραστείτε με τους φίλους σας.
2. Στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας μπορείτε να βρείτε το πλαίσιο στο οποίο βάζοντας το email σας και πατώντας την λέξη Submit θα ενημερώνεστε αυτόματα για τις τελευταίες αναρτήσεις του ιστολογίου μας.
3. Αν έχετε λογαριασμό στο Twitter σας δινεται η δυνατότητα να μας κάνετε follow και να παρακολουθείτε το ιστολόγιό μας από εκεί. Θα βρείτε το σχετικό εικονίδιο του Twitter κάτω από τα πλαίσια του Google Friend Connect, στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας.
4. Μπορείτε να ενημερωθείτε από την δεξιά στήλη του ιστολογίου μας με τα διάφορα gadgets για τον καιρό, να δείτε ανακοινώσεις, στατιστικά, ειδήσεις και λόγια ή κείμενα που δείχνουν τις αρχές και τα πιστεύω του ιστολογίου μας. Επίσης μπορείτε να κάνετε αναζήτηση βάζοντας μια λέξη στο πλαίσιο της Αναζήτησης (κάτω από τους αναγνώστες μας). Πατώντας την λέξη Αναζήτηση θα εμφανιστούν σχετικές αναρτήσεις μας πάνω από τον χώρο των αναρτήσεων. Παράλληλα μπορείτε να δείτε τις αναρτήσεις του τρέχοντος μήνα αλλά και να επιλέξετε κάποια συγκεκριμένη κατηγορία αναρτήσεων από την σχετική στήλη δεξιά.
5. Μπορείτε ακόμα να αφήσετε το μήνυμά σας στο μικρό τσατάκι του blog μας στην δεξιά στήλη γράφοντας απλά το όνομά σας ή κάποιο ψευδώνυμο στην θέση "όνομα" (name) και το μήνυμά σας στην θέση "Μήνυμα" (Message).
6. Επίσης μπορείτε να μας στείλετε ηλεκτρονικό μήνυμα στην διεύθυνσή μας koukthanos@gmail.com με όποιο περιεχόμενο επιθυμείτε. Αν είναι σε προσωπικό επίπεδο θα λάβετε πολύ σύντομα απάντησή μας.
7. Τέλος μπορείτε να βρείτε στην δεξιά στήλη του ιστολογίου μας τα φιλικά μας ιστολόγια, τα ιστολόγια που παρακολουθούμε αλλά και πολλούς ενδιαφέροντες συνδέσμους.
Να σας υπενθυμίσουμε ότι παρακάτω μπορείτε να βρείτε χρήσιμες οδηγίες για την κατασκευή των αναρτήσεών μας αλλά και στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας ότι έχει σχέση με δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα.
ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ
Χρήσιμες οδηγίες για τις αναρτήσεις μας.
1. Στις αναρτήσεις μας μπαίνει ΠΑΝΤΑ η πηγή σε οποιαδήποτε ανάρτηση ή μερος αναρτησης που προέρχεται απο άλλο ιστολόγιο. Αν δεν προέρχεται από κάποιο άλλο ιστολόγιο και προέρχεται από φίλο αναγνώστη ή επώνυμο ή άνωνυμο συγγραφέα, υπάρχει ΠΑΝΤΑ σε εμφανες σημείο το ονομά του ή αναφέρεται ότι προέρχεται από ανώνυμο αναγνώστη μας.
2. Για όλες τις υπόλοιπες αναρτήσεις που δεν έχουν υπογραφή ΙΣΧΥΕΙ η αυτόματη υπογραφή της ανάρτησης. Ετσι όταν δεν βλέπετε καμιά πηγή ή αναφορά σε ανωνυμο ή επώνυμο συντάκτη να θεωρείτε ΩΣ ΑΥΣΤΗΡΟ ΚΑΝΟΝΑ ότι ισχύει η αυτόματη υπογραφή του αναρτήσαντα.
3. Οταν βλέπετε ανάρτηση με πηγή ή και επώνυμο ή ανώνυμο συντάκτη αλλά στη συνέχεια υπάρχει και ΣΧΟΛΙΟ, τότε αυτό είναι ΚΑΙ ΠΑΛΙ του αναρτήσαντα δηλαδή είναι σχόλιο που προέρχεται από το ιστολόγιό μας.
Σημείωση: Να σημειώσουμε ότι εκτός των αναρτήσεων που υπογράφει ο διαχειριστής μας, όλες οι άλλες απόψεις που αναφέρονται σε αυτές ανήκουν αποκλειστικά στους συντάκτες των άρθρων.
Τέλος άλλες πληροφορίες για δημοσιεύσεις και πνευματικά δικαιώματα μπορείτε να βρείτε στην κάτω μπάρα του ιστολογίου μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου