Λίγο πριν τον ερχομό του νέου έτους, το Politico την χαρακτήρισε ως την «πιο ισχυρή γυναίκα στην Ευρώπη». Η ίδια θα παρευρεθεί στην ορκωμοσία του νέου πλανητάρχη, Ντόναλντ Τραμπ, όταν ο τελευταίος δεν απέστειλε πρόσκληση στην Πρόεδρο της Κομισιόν (ούτε στον Έλληνα πρωθυπουργό, παρά τις άριστες ελληνοαμερικανικές σχέσεις). Ουδεμία έκπληξη, καθώς πρόκειται για την μοναδική αρχηγό κράτους της ΕΕ που έχει άριστες-προσωπικές σχέσεις με τον Τραμπ, αλλά και τον εκρηκτικό Έλον Μασκ, πάντα βεβαίως με την εξαίρεση του Βίκτορ Όρμπαν.
Αναφερόμαστε στην Ιταλίδα πρωθυπουργό Τζόρτζια Μελόνι, η πορεία της οποίας αποτελεί γεγονός πρώτου-πολιτικού μεγέθους, αν αναλογιστεί κανείς ότι μερικά χρόνια πριν το κόμμα της, “Αδέλφια της Ιταλίας”, ίσα που έφτανε το 4%. Για πολλούς στην Ιταλία και ακόμα περισσότερους στο εξωτερικό, το πρόσωπο που θα κυριαρχούσε στα πολιτικά πράγματα της μεσογειακής χώρας – ως “εγγυητής της σταθερότητας” μετά το ταραχώδες 2020 – ήταν ο πρώην διοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και μετέπειτα πρωθυπουργός, Μάριο Ντράγκι. Μέχρι που η κυβέρνηση συνασπισμού του κατέρρευσε σαν πύργος από τραπουλόχαρτα, εκείνο το θυελλώδες καλοκαίρι του 2022…
Ο κυβερνητικός συνασπισμός του Ντράγκι ήταν εξαρχής ιδεολογικά ανομοιογενής, αλλά και πολιτικά διχασμένος, με αποτέλεσμα να αποδειχθεί σύντομη παρένθεση. Τον εγκατέλειψαν ο Ματέο Σαλβίνι της Λέγκας και η Φόρτσα Ιτάλια του μακαρίτη πλέον Μπερλουσκόνι. Όμως, οι εκλογές που ακολούθησαν δεν είχαν ως μεγάλο νικητή κανέναν από τους δύο προαναφερόμενους, αλλά την Τζόρτζια Μελόνι με 26%. Τα έτερα κόμματα του δεξιού συνασπισμού περιορίστηκαν σε μονοψήφια ποσοστά, κάτι λιγότερο από 9% (να σημειωθεί πως το κόμμα της Μελόνι δεν μετείχε στην κυβερνητικό συνασπισμό υπό τον Ντράγκι).
Γρήγορα η Μελόνι διέψευσε δύο αρχικές εκτιμήσεις για το πρόσωπο της: Η πρώτη ήταν ότι θα απομόνωνε την Ιταλία στο εσωτερικό της ΕΕ. Στον αντίποδα, καλλιέργησε τέτοιους δεσμούς με την πρόεδρο της Κομισιόν, σε σημείο που υπήρχαν εκτιμήσεις ότι η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν θα συνεργάζονταν με την ευρω-σκεπτικιστική ευρω-ομάδα ECR (Συμμαχία Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών) στην οποία ηγείται η Μελόνι (με την ίδια να αρνείται πρόσκληση της Λεπέν να ενταχθεί στην δικιά της ευρωομάδα).
Αν και δεν έλειψαν οι σκιές στις μεταξύ τους σχέσεις (η Μελόνι δεν στήριξε τελικώς την επανεκλογή της Λάιεν, λόγω και μιας επικριτικής Έκθεσης της Κομισιόν για το κράτος δικαίου στην Ιταλία), ήταν η σύμπλευση της με την ΕΕ στο Ουκρανικό και η αλλαγή πλεύσης της Ένωσης στο μεταναστευτικό, που ανέβασαν περαιτέρω τις “μετοχές” της Μελόνι της ΕΕ. Είναι χαρακτηριστικό πως η ντερ Λάιεν είχε δηλώσει πως «πρέπει να αντλήσουμε διδάγματα από τη συμφωνία και να σκεφτούμε την ιδέα της ανάπτυξης κέντρων επιστροφής, εκτός της ΕΕ», αναφορικά με την συμφωνία επαναπατρισμού των παράτυπων μεταναστών που κατέληξε η Μελόνι με την Αλβανία του Ράμα, αν και στην πορεία η συμφωνία αυτή “στράβωσε” και δεν πέτυχε τους σκοπούς της…
Η δεύτερη εκτίμηση που διέψευσε η Μελόνι είναι πως θα αποδεικνύονταν ένας “διάττοντας αστέρας” για το εσωτερικό της Ιταλίας και πως οι κυβερνητικές ευθύνες θα φθείρουν την ίδια και το αντισυστημικό κόμμα της. Τα μέχρι τώρα δεδομένα δεν επαληθεύουν αυτές τις εκτιμήσεις: Το κόμμα της Μελόνι ήρθε πρώτο στις ευρωεκλογές, αυξάνοντας μάλιστα τις δυνάμεις του, φτάνοντας σχεδόν το 29%. Στις δημοτικές εκλογές που προηγήθηκαν, τα κόμματα της Μελόνι και των συμμάχων της υπερίσχυσαν ακόμα και σε πόλεις με ιστορική αριστερή παράδοση, όπως είναι η Πίζα, η Ανκόνα, η Σιένα και η Μάσσα. Οι δε δημοσκοπήσεις την δείχνουν σταθερά πρώτη σε δημοτικότητα.
Τώρα, όντας η “αγαπημένη” Ευρωπαία ηγέτης του διδύμου Τραμπ και Μασκ, “ούριος άνεμος” φυσά στα “πανιά”, καθώς είναι αυτή που θα αναλάβει να μεσολαβήσει στην όποια κρίση προκύψει στις σχέσεις ΗΠΑ-ΕΕ και αναμένονται ουκ ολίγες… Εξάλλου, ο νέος Αμερικανός Πρόεδρος αποθέωσε την Μελόνι κατά την πρόσφατη επίσκεψή της στην κατοικία του στην Φλόριδα, με την ίδια να μιλά με κολακευτικά λόγια τόσο για τον Τραμπ, όσο και για τον Μασκ – «εντονότερες είναι οι παρεμβάσεις του Σόρος» ανέφερε χαρακτηριστικά – διαψεύδοντας μάλιστα ότι συνομίλησε με τον Μασκ για επικείμενη-χαριστική συμφωνία με την εταιρία του “SpaceX”…
Το τραύμα της Μελόνι
Ποια είναι όμως «η πιο ισχυρή γυναίκα στην ΕΕ»; Γεννήθηκε στα τέλη της δεκαετίας το 1970 στη Ρώμη. Η μητέρα της Άννα καταγόταν από την Σικελία και ο φοροτεχνικός πατέρας της από την Σαρδηνία. Ο πατέρας εγκατέλειψε την οικογένεια, όταν ακόμα η Τζόρτζια και η αδελφή της Αριάννα ήταν μικρές. Μετακόμισε στα Κανάρια Νησιά, ξαναπαντρεύτηκε και η επαφή με τις κόρες του περιορίστηκε σε λίγες ημέρες τον χρόνο.
Όταν η Τζόρτζια ήταν μονάχα 11 ετών, συνέβη κάτι που έβαλε τέλος σε αυτόν τον έτσι κι αλλιώς εύθραυστο δεσμό. Βρίσκονταν σε σπάνιες ολιγοήμερες διακοπές μαζί του, όταν η Τζόρτζια διαπληκτίστηκε με τη νέα του σύζυγο. Εκείνος έσπευσε να πάρει το μέρος της συζύγου, χαρακτηρίζοντας ουσιαστικά τα παιδιά του ανεπιθύμητα. «Στις προτεραιότητές του, πρώτη ερχόταν η νέα σύζυγος του και όχι εμείς. Έτσι, λοιπόν, του είπα: “Δεν θέλω να σε ξαναδώ”. Και δεν τον έχω ξαναδεί από τότε».
Ακόμα κι όταν εκείνος προσπάθησε να επανασυνδεθεί δεκαετίες αργότερα, εκείνη επέμεινε στην απόφασή της. Η απώλεια αυτή λειτούργησε ενωτικά για τις τρείς γυναίκες, την μαμά Άννα και τις δύο κόρες της. Οι δύο αδελφές παραμένουν μέχρι και σήμερα αχώριστες. «Είναι η σπουδαιότερη, η πιο όμορφη, η πιο θαρραλέα αδελφή που θα μπορούσε να έχει κανείς. Ήμουν ένα δύσκολο, μάλλον κλειστό κορίτσι, και εκείνη παρέμεινε δίπλα μου, επιχειρώντας να με βγάλει από το καβούκι μου», έχει πει η Τζόρτζια για την αδελφή της. Είχαν η μία την άλλη και οι δύο μαζί τη μητέρα τους.
Η μητέρα Άννα, εργάστηκε πολύ σκληρά για να τις μεγαλώσει και να καταφέρει να μετακομίσουν από τις εργατικές κατοικίες στη συνοικία Garbatella, λίγα μόλις χιλιόμετρα από την πιο τουριστική περιοχή της πόλης. Ήταν μία ευκαιρία να ορθοποδήσουν. Η Μελόνι περιγράφει τη μητέρα της ως «το σημείο αναφοράς μου». Έχει στενή σχέση μαζί της, έστω κι αν αυτή ήταν πάντα αυστηρή. «Έχει ακόμα και σήμερα την τάση να εστιάζει στο τί κάνω λάθος», είχε κάποτε παραδεχθεί μισοαστεία, μισοσοβαρά.
Η γνωριμία με τον νεοφασισμό
Η μητέρα της συνέβαλε καθοριστικά στην ανάπτυξη της προσωπικότητάς της. Ήταν εκείνη που την ενθάρρυνε στην εφηβεία να αντιμετωπίσει τον σχολικό εκφοβισμό. Η ίδια η Μελόνι έχει αναφερθεί σε εκείνη τη δύσκολη περίοδο, περιγράφοντας τον εαυτό της ως ένα ανασφαλές παχουλό παιδί. Παρά τον πόνο, δεν θα διέγραφε καμία δυσκολία. «Πήρα ένα πολύτιμο μάθημα. Ό,τι συμβαίνει στη ζωή, συμπεριλαμβανομένης της κακίας των άλλων προς το πρόσωπό σου, μπορεί να μετατραπεί σε πλεονέκτημα».
Κάπως έτσι, το φοβισμένο κορίτσι, με την ανασφάλεια για την εμφάνισή της και τον ανείπωτο πόνο για την εγκατάλειψη του πατέρα μετατράπηκε σε μία δυνατή κοπέλα. Μία κοπέλα που κατά πολλούς έχασε το δρόμο της, όταν το πείσμα της άρχισε να παίρνει τη μορφή θυμού. Η απουσία του πατέρα της τη βάραινε, επηρεάζοντας τις σχέσεις της. «Αυτή η ανάγκη μου να ευχαριστήσω τους πάντες γύρω μου, να είμαι πάντα τέλεια και να κάνω περισσότερα από τους άλλους, ίσως να προέρχεται από το τραύμα αυτό», έχει παραδεχθεί κατά τη διάρκεια ομιλίας της. Με τον καιρό, έχτισε μια πανοπλία, πίσω από την οποία προστάτευε τον εαυτό και τα συναισθήματά της. Τόσο που όταν ο πατέρας της έφυγε από τη ζωή, όπως είπε, δεν ένιωσε τίποτα. Είχε, πλέον, μετατραπεί στην Μελόνι του σήμερα. Μία Μελόνι που έψαχνε τρόπο να αναδειχθεί και να παθιαστεί με κάτι.
Αυτό δεν άργησε να έρθει στα 15 της χρόνια. Με τις ευλογίες της μητέρας της εντάχθηκε στη Νεολαία του νεοφασιστικού κόμματος “Ιταλικό Κοινωνικό Κίνημα” (MSI). Το 1996 η Μελόνι ανέλαβε την ηγεσία της “Φοιτητικής Δράσης”, της φοιτητικής οργάνωσης του νεοφασιστικού κόμματος. Παράλληλα εργαζόταν ως μπαργούμαν στο Piper Club, από τα διασημότερα νυχτερινά κέντρα της Ρώμης.
Η πολιτική ανέλιξη
Η ίδια δηλώνει περήφανη για το γεγονός ότι «δούλεψε σαν σκυλί», σε αντίθεση με τους περισσότερους προνομιούχους πολιτικούς της αντιπάλους. Δεν άργησε να μεταπηδήσει στην μπερλουσκονική “Εθνική Συμμαχία”, ακολουθώντας έτσι την πορεία του “μεταφασίστα”, κατά δήλωση του Τζιανφράνκο Φίνι. Τo 1998 εξελέγη για πρώτη φορά σε αυτοδιοικητικό πόστο, σύμβουλος στην Περιφέρεια της Ρώμης.
Το 2004 ήταν η πρώτη γυναίκα πρόεδρος της “Νεανικής Δράσης”, της Νεολαίας του κόμματος. Το 2006 εξελέγη στην Κάτω Βουλή της Ιταλίας και έγινε μεταξύ άλλων η νεότερη αντιπρόεδρος του σώματος. Ταυτόχρονα, άρχισε να εργάζεται ως δημοσιογράφος. Το 2008 ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι την διορίζει υπουργό Πολιτικών Νεολαίας στην τέταρτη κυβέρνησή του, την πιο νέα σε ηλικία υπουργό στην ιστορία της Ιταλίας.
Μετά την πτώση της κυβέρνησης, το 2012 ανακοίνωσε την πρόθεσή της να διεκδικήσει την ηγεσία του κόμματος συνεργαζόμενη με τους Ινάτσιο Λα Ρούσα και Γκουίντο Κροσέτο. Η διαδικασία τελικά ακυρώθηκε, εξαιτίας εσωκομματικών τριβών. Τον Δεκέμβριο 2021 οι Μελόνι, Λα Ρούσα και Κροσέτο ίδρυσαν το κόμμα “Αδέλφια της Ιταλίας”, στο οποίο δεσπόζουν και επίγονοι του Μουσολίνι. Το όνομα το εμπνεύστηκε η ίδια από τον πρώτο στίχο του εθνικού ύμνου της χώρας. Κανείς τότε δεν τους αντιμετώπιζε ως υπολογίσιμη πολιτική δύναμη. Στις εκλογές του 2013 τα “Αδέλφια της Ιταλίας”, στο πλαίσιο εκλογικής συνεργασίας υπό τον Μπερλουσκόνι πήραν 2% και εννέα έδρες, με την Μελόνι να επανεκλέγεται στην Κάτω Βουλή και να τοποθετείται επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας.
Το Μάρτιο 2014 αναλαμβάνει την προεδρία του κόμματος. Στις ευρωεκλογές εκείνης της χρονιάς αποτυγχάνει να εκλεγεί, καθώς το κόμμα της με 3,7% έμεινε κάτω από το όριο του 4%. Ακολουθεί σειρά πολιτικών συνεργασιών με την “Λέγκα” του Ματέο Σαλβίνι. Η Μελόνι υιοθετεί ξεκάθαρες αντιευρωπαϊκές θέσεις, κόντρα στην κεντροαριστερή κυβέρνηση Ρέντσι. Δεν θέλει μεν την Ιταλία εκτός ΕΕ, αλλά θέλει «την Ευρώπη των εθνών και των πατριωτών», αν και ταυτόχρονα στηρίζει το ΝΑΤΟ. Υποστηρίζει επίσης την τροποποίηση του Συντάγματος της Ιταλίας προκειμένου να δοθεί προτεραιότητα στο ιταλικό δίκαιο έναντι του ευρωπαϊκού. «Ας δώσουμε ελπίδα και δύναμη πίσω στην Ιταλία», είναι το μότο της.
Κατά των ΛΟΑΤΚΙ
Τον Ιανουάριο 2016 συμμετέχει σε διαδήλωση κατά των διεκδικήσεων της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας και ανακοινώνει την εγκυμοσύνη της. Στις δημοτικές εκλογές του 2016 με την υποστήριξη της “Λέγκας” και κόντρα στον υποψήφιο του Μπερλουσκόνι για τη Ρώμη, παίρνει 20,6%. Το 2017 επανεκλέγεται πρόεδρος στα “Αδέλφια της Ιταλίας”. Ήταν τότε που είχε αρχίσει να ανατέλλει το άστρο της, με τον ιταλικό Τύπο να γράφει σε ανύποπτο χρόνο «προσέξτε την Μελόνι»…
Η Μελόνι θεωρεί την παράνομη μετανάστευση «απειλή για την πολιτισμική και εθνική ταυτότητα της Ιταλίας» και των οικογενειακών αξιών. Την άμβλωση, την περιγράφει σαν «ήττα». Και βέβαια δεν προκάλεσε εντύπωση όταν αντιτάχθηκε στον γάμο των ομόφυλων και στην υιοθεσία και ανατροφή παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια. Σε μία από τις πιο “πύρινες”-παλαιότερες ομιλίες της, είχε κραυγάσει «ναι στη φυσική οικογένεια! Όχι στα λόμπι της λεγόμενης κοινότητας LGBT», από κοινού με συνθήματα κατά του Ισλάμ και της μετανάστευσης:
Βεβαίως ως πρωθυπουργός έχει ένα πιο ήπιο προφίλ, αν και δεν έχει εγκαταλείψει αυτές τις θέσεις. Να σημειωθεί ότι αν και η Μελόνι δηλώνει σταθερά ότι είναι πρώτα χριστιανή, μητέρα και θεματοφύλακας των παραδοσιακών οικογενειακών αξιών, η ίδια δεν είχε παντρευτεί τον επί δέκα χρόνια σύντροφο της, τον τηλεοπτικό αστέρα και συγγραφέα Αντρέα Τζιαμπρούνο, με τον οποίο απέκτησε μία κόρη. Η σχέση έληξε άδοξα: Η πρωθυπουργός πια Μελόνι ανακοίνωσε τον χωρισμό της με τον Τζιαμπρούνο, όταν κυκλοφόρησε βίντεο με τον ίδιο να απευθύνεται (εκτός αέρα) σε συμ-παρουσιάστρια του, με σεξιστικά σχόλια:
Πάντως, οι “μετοχές” της Μελόνι αναμένεται να “εκτιναχθούν” περαιτέρω, πόσο μάλλον όταν θεωρείται η πιο επιφανής θιασώτης του ιδεολογικού ρεύματος που αναμένεται να μεσουρανήσει τα επόμενα χρόνια στην Ένωση, χάρη βεβαίως και στο δίδυμο Τραμπ-Μασκ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου