«Όλα τα κράτη έχουν ιστορία, η Τουρκία έχει ποινικό μητρώο», εάν υπάρχει κάποιος που να αμφιβάλλει για τα ανωτέρω λόγια του καθηγητή Νεοκλή Σαρρή να του θυμίσουμε το παρελθόν αυτού του κράτους που λέγεται Τουρκία. Η συγκεκριμένη χώρα παρά τον τίτλο της δημοκρατίας, δεν είναι παρά ένα καθεστώς που μιμείται αξιότατα τους Γερμανούς ναζιστές και το αποδεικνύει διαχρονικά με τις πράξεις του:
Έχουν χτυπήσει αλύπητα σε σημείο αφανισμού τις μειονότητες των Ελλήνων, Αρμενίων, Ασσυρίων, αλλά ας δούμε τα νούμερα για να καταλάβουμε καλύτερα:
Α) Ελληνική μειονότητα: υπέστη γενοκτονία 1.200.000 ατόμων. Στην περιοχή μόνο του Πόντου κατεστράφησαν, 815 Κοινότητες, 1.134 εκκλησίες, 960 σχολεία ενώ 353.000 κάτοικοι εσφάγησαν ή πέθαναν από τις κακουχίες και την πείνα.
Β) Αρμενική μειονότητα: υπέστη γενοκτονία 1.500.000 ατόμων.
Γ) Ασσυριακή μειονότητα: υπέστη γενοκτονία 750.000 ατόμων.
Δ) Η γενοκτονία των Κούρδων καλά κρατεί διαχρονικά χτυπώντας αλύπητα είτε απευθείας, είτε μέσω τον εξοπλισμένων από τους Τούρκους αντιπροσώπων τους.
Είναι χαρακτηριστικό ειδικά για τους χριστιανούς ότι κατά τον 19ο αιώνα αποτελούσαν το 50% του πληθυσμού στην γειτονική χώρα και με τις σφαγές και τους διωγμούς μειώθηκε στο 0,3-0,4%!!!
Η Τουρκική πολιτική όμως δεν ανέχεται ούτε τους Αλεβίτες, που ανέρχονται στο 20-35% του πληθυσμού και έχουν μουσουλμανική θρησκεία (αίρεση του Ισλάμ), αποτελώντας την δεύτερη σε μέγεθος θρησκεία αυτής της χώρας και που την μεταχειρίζονται σαν παρακατιανούς αγνοώντας τους πολιτικά και πολιτισμικά. Όσο για τους διώξεις, ούτε αυτοί γλίτωσαν από το μαχαίρι του Τούρκου, μιας και 60.000 Αλεβίτες έχουν σκοτωθεί σε σφαγές που διέπραξε το ναζιστικό κράτος της Τουρκίας, είτε με το σουλτάνο, είτε ως υποτιθέμενη δημοκρατία.
Τακτική η οποία δεν έχει σταματήσει ποτέ, ας πάρουμε τα χρόνια της «Τουρκικής δημοκρατίας» η οποία το 1939, προσαρτά τα Συριακά εδάφη της Αλεξανδρέτας – (Χατάι). Πως ακριβώς έγινε: «το Νοέμβριο του 1937, το αυτόνομο κράτος του Χατάι, παίρνει σάρκα και οστά, παραμένοντας ωστόσο ενσωματωμένο στη Συρία. Με αυτό ως ασπίδα, η Τουρκία στέλνει καραβιές δεκάδων χιλιάδων Τούρκων είτε ως «δυνάμεις ασφαλείας» το 1938, είτε ως μαϊμού-ψηφοφόρους, στο δημοψήφισμα που διεξήχθη στις 29 Ιουνίου του 1939, στο οποίο «ο λαός» αποφάσισε την ενσωμάτωση της Αλεξανδρέττας, στο κράτος της Τουρκίας, κάτι που μέχρι σήμερα η Συρία αποκαλεί παρανομία και αρνείται να αναγνωρίσει». Μήπως όλο αυτό σας θυμίζει λίγο την σημερινή «ασπίδα του Ευφράτη» που κατέχει πάλι εδάφη Συριακά και προσπαθεί με δόλιο τρόπο να τα απορροφήσει;
• 1974 εισβολή στην Κύπρο και κατοχή του 36,2% του νησιού και εκτοπισμό 120 χιλιάδων Ελληνοκύπριων από τις εστίες τους, ενώ άλλες 20 χιλιάδες παρέμειναν εγκλωβισμένοι στα κατεχόμενα υποκείμενοι σε διωγμούς και οι οποίοι σταδιακά και κατόπιν απίστευτων πιέσεων από την τουρκική πλευρά υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν την περιοχή τους. Ο αριθμός των Ελληνοκυπρίων που ζουν σήμερα σε αυτή την περιοχή έχει μειωθεί στους 338 Ελληνοκυπρίους και 105 Μαρωνίτες. Διωγμούς υπέστησαν επίσης και Τουρκοκύπριοι που δεν συμφωνούν με τους ναζιστές της Άγκυρας.
• 2024 νέα τουρκική εισβολή στη Συρία και τους νέοι διωγμοί των χριστιανών από τις ελεγχόμενες φιλοτουρκικές ομάδες.
• 2011 και μέχρι σήμερα επιδεικνύει ιδιαίτερη επιμέλεια ιδικά προς την Ελλάδα και την Κύπρο στέλνοντας μας χιλιάδες «πρόσφυγες», σε μια ξεκάθαρη προσπάθεια αποσταθεροποίησης στις δύο χώρες του Ελληνισμού.
• Προχωρά όμως και ένα βήμα παρακάτω μην αναγνωρίζοντας εθνική κυριαρχία στην Ελλάδα, για να μην πούμε για την Κυπριακή δημοκρατία που εκεί κι αν είναι, προσέξτε δεν αναγνωρίζει ως κράτος μια ανεξάρτητη χώρα μέλος του ΟΗΕ, αρνούμενη πεισματικά να εφαρμόσει αυτό που οφείλουν να κάνουν όλα τα κράτη, δηλαδή τους βασικούς κανόνες διεθνούς δικαίου.
• Επιμένει σε αποστρατικοποίηση νησιών και νησίδων του Αιγαίου αρχιπελάγους και βάζει βέτο για μη δημιουργία θαλάσσιων πάρκων στα νησιά μας.
• Διατηρεί την «αιτία πολέμου» αν η Ελλάς επεκταθεί στα 12 ναυτικά μίλια ως οφείλει.
• Ανακήρυξε το Τουρκολυβικό μνημόνιο γράφοντας διεθνούς νομούς και κανόνες στα «μέζεα του στεατοπυγικού της υποσυστήματος».
Έχουμε να κάνουμε όχι με ένα κράτος δικαίου, αλλά για μια εγκληματική ομάδα που βαραίνει όλες τις μέχρι σήμερα κυβερνήσεις και το εθνικό συμβούλιο της γειτονικής χώρας, οπότε ο όρος «Τουρκική Δημοκρατία» πρέπει να διορθωθεί και να γίνει «Ναζιστική Τουρκία» και έτσι πρέπει να αντιμετωπιστεί από τους διεθνείς θεσμούς και από τους δημοκρατικούς ανθρώπους του πνεύματος, η οποίοι δεν μπορούν πλέον να κλείνουν τα μάτια τους και να μένουν αμέτοχοι στα όσα εγκληματικά έχει κάνει ή πρόκειται να κάνει αυτό το κράτος. Η μη αντίσταση τους θα σημαίνει συνενοχή, αποκομίζοντας και οι ίδιοι τεράστιο μερίδιο ευθύνης.
Ίσως αναρωτιέστε Ναζιστές δεν είναι βαρύς όρος; Απαντώ όχι, πως αλλιώς μπορεί να ειπωθεί μια χώρα που μεγαλώνει τους πολίτες της με συνθήματα όπως: «πόσο ευτυχισμένος είναι αυτός που λέει ότι είναι Τούρκος», «ένας Τούρκος αξίζει όσο ολόκληρος ο κόσμος», «αν ο τόπος που μένουμε δεν γίνει ο τάφος των εχθρών μας, δεν θα είναι ποτέ δικός μας», ενώ από τις μικρές ηλικίες στα σχολικά τους βιβλία διδάσκουν τον επεκτατισμό σε γειτονικές τους χώρες με τα «Σύνορα της Καρδιάς», την «Γαλάζια Πατρίδα» και την «πατρίδα των αιθέρων», προωθόντας ανενδοίαστα τον εθνικισμό και τον επεκτατισμό της Τουρκίας, ζητώντας όπως ακριβώς και οι Γερμανοί Ναζιστές Lebensraum - ζωτικό χώρο.
Το κυριότερο από όλα αυτά όμως είναι να πάρει θέση απέναντι τους το έθνος που έδωσε στην Ευρώπη και όχι μόνο, τα φώτα του πολιτισμού και της διανόησης. Ο ΕΝΩΜΕΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ μπορεί να κάνει θαύματα, σηκώνοντας τείχος αντίστασης απέναντι σε αυτούς που επιβουλεύονται την πατρίδα του, αλλά και απέναντι σε όσους είναι άπειρος χειρότεροι από τον εξωτερικό εχθρό και λειτουργούν ως πέμπτη φάλαγγα μέσα στις χώρες του Ελληνισμού και που δυστυχώς τους βρίσκουμε ακόμη και σε υπεύθυνες θέσεις κρατικές ή μη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου