Γράφει ο Ελευθέριος Ανδρώνης
Καιρός να δούμε τι μπορεί να καταφέρει ένας λαός όταν διαθέτει εθνική μνήμη, και σε τι κατάντημα μπορεί να πέσει ένας λαός που πάσχει από εθνική αμνησία. Εν προκειμένω να δούμε κάποιες κραυγαλέες διαφορές νοοτροπίας μεταξύ Αρμενίων και Ελλήνων, απέναντι στον διαχρονικό εχθρό τους που είναι η Τουρκία.
Η Τουρκία εδώ και πολλά χρόνια έχει ξεκινήσει μια οργανωμένη προσπάθεια πολιτιστικής προπαγάνδας μέσω ταινιών και σήριαλ που ξανασυστήνουν στο διεθνές κοινό μια φτιασιδωμένη και «ελκυστική» εικόνα για το ποινικό μητρώο που κατ’ ευφημισμόν ονομάζεται «τουρκική ιστορία». Μεθοδικά, αθόρυβα και με σταθερή εργασία δεκαετιών, οι τουρκικές παραγωγές έχουν καταφέρει σήμερα να εισβάλουν στις μεγαλύτερες διαδικτυακές πλατφόρμες του κόσμου και να ξαναγράφουν την ιστορία στα μέτρα της τουρκικής προπαγάνδας.
Η Τουρκία μάλιστα διαθέτει προσβάσεις στην Ένωση Ξένων Ανταποκριτών του Χόλιγουντ ώστε να προτείνει μελλοντικά τουρκικές ταινίες στις υποψηφιότητες για Όσκαρ, ενώ προωθεί συστηματικά την κινηματογραφική βιομηχανία, βάσει θέσπισης νόμου με τον οποίο το κράτος καλύπτει το 25% του συνολικού κόστους παραγωγής όλων των ταινιών που γυρίζονται επί τουρκικού εδάφους.
Ο τουρκικός μηχανισμός προπαγάνδας ποντάρει πολλά στη λεγόμενη «πολιτιστική διπλωματία» όπου μέσω κινηματογραφικών ταινιών, ντοκιμαντέρ και τηλεοπτικών σειρών που διοχετεύονται στον δυτικό κόσμο, επιδιώκεται η διαστρέβλωση ιστορικών γεγονότων, με απώτερο σκοπό να δημιουργηθεί ευνοϊκό έδαφος στη διεθνή κοινή γνώμη για τις αναθεωρητικές και επεκτατικές επιδιώξεις της Τουρκίας. Και γνωρίζουν πολύ καλά πως απευθύνονται σε κοινωνικές μάζες που έχουν ιστορικά «μεσάνυχτα», και άνετα μπορούν να υιοθετήσουν τα ιστορικά παραμύθια της Τουρκίας.
Οι Αρμένιοι σταμάτησαν τον Κεμάλ
Ένα τέτοιο πανίσχυρο εργαλείο προπαγάνδας της έβδομης τέχνης, ήταν και η πολυδιαφημισμένη αφιερωματική σειρά έξι επεισοδίων της Disney, για τον σφαγέα Ελλήνων, Αρμενίων, Συρίων και άλλων χριστιανικών εθνοτήτων, Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ. Η σειρά υποτίθεται πως θα προβαλλόταν από την πλατφόρμα της Disney στις 29 Οκτωβρίου, οπότε συμπληρώνονται 100 χρόνια από την ανακήρυξη της «δημοκρατίας» στην Τουρκία από τον Ατατούρκ.
Λέμε «θα προβαλλόταν», διότι η Αρμενία, αυτή η μικρή χώρα 3 εκατομμυρίων κατοίκων που διαθέτει ισχυρή ομογένεια, κατάφερε να σαμποτάρει την τουρκική βιομηχανία προπαγάνδας. Μετά από συντονισμένες προσπάθειες μηνών, κατάφεραν να βάλουν τη σειρά στον «πάγο» και να είναι εξαιρετικά αμφίβολη η προβολή της. Διαθέτοντας ένα ισχυρό λόμπι που έχει σημαντική φωνή στα αμερικανικά κέντρα αποφάσεων, οι απανταχού Αρμένιοι ξεσηκώθηκαν απέναντι στην επιχείρηση ωραιοποίησης του αιμοσταγούς θηρίου που λέγεται Κεμάλ Ατατούρκ, ο οποίος έπνιξε στο αίμα ενάμισι εκατομμύριο Αρμένιους.
Και τα κατάφεραν, γιατί πρώτα απ’ όλα ενδιαφέρθηκαν γι’ αυτήν την αισχρή παραχάραξη της ιστορίας. Τα κατάφεραν γιατί είδαν μια συλλογική ύβρη, απέναντι στη συλλογική ταυτότητά τους. Τα κατάφεραν γιατί διαθέτουν εθνική μνήμη, και αίσθημα πατριωτικής ευθύνης απέναντι στα δίκαια των νεκρών τους. Τα κατάφεραν διότι μητροπολιτική Αρμενία και αρμενική ομογένεια συντηρούν ισχυρούς τους δεσμούς τους και έδρασαν σαν μια γροθιά.
Επειδή ο αμερικανικός καπιταλισμός δεν έχει… αδιέξοδα, δεν αποκλείεται οι Τούρκοι να καταφέρουν να διανείμουν τη σειρά μέσω κάποιας άλλης πλατφόρμας (ίσως μέσω του FOX όπως ακούγεται), παρόλα αυτά η επιτυχία του Αρμενικού λόμπι δεν μειώνεται στο παραμικρό. Έστειλαν ένα ηχηρό μήνυμα στην τουρκική μηχανή επιρροής και αναμένεται να συνεχίσουν τον αγώνα τους για περαιτέρω δικαίωση.
Μοιραίες οι συγκρίσεις…
Να θυμηθούμε ποια είναι τα εθνικά αντανακλαστικά μας στην Ελλάδα, όσον αφορά τον Κεμάλ Ατατούρκ; Πριν 15-20 χρόνια το ελληνικό λόμπι πιθανότατα θα ξεσηκωνόταν μαζί με το αρμενικό, για το ενδεχόμενο μιας τέτοιας σειράς (έγινε το 1998 για αντίστοιχη ταινία για τον Κεμάλ), γιατί πρώτα απ’ όλα θα υπήρχαν ισχυρές αντιδράσεις στην ίδια την Ελλάδα. Σήμερα, την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας την μονοπώλησαν οι Αρμένιοι, διότι η μητροπολιτική Ελλάδα νοσεί βαριά από τη νόσο της ιστορικής λήθης.
Ο ελληνικός λαός στην πλειοψηφία του, όχι μόνο έχει γίνει αναίσθητος για τα ιστορικά εγκλήματα του Κεμάλ, άλλα φτάσαμε σε σημείο να βγαίνει παρουσιαστής σε «ψυχαγωγική» εκπομπή της ελληνικής τηλεόρασης με μπλουζάκι του σφαγέα Κεμάλ, σαχλαμαρίζοντας αστεία που σπίλωναν τη μνήμη των νεκρών μας. Εν πολλοίς οι νέες γενιές μεγαλώνουν ανιστόρητες και δεν γνωρίζουν καν, ποιος είναι ο Κεμάλ Ατατούρκ και ποιες ήταν οι θηριωδίες του.
Άλλοι ακυρώνουν κινηματογραφικές παραγωγές που θα παίζονταν στο εξωτερικό, εμείς προβάλλουμε το «σύμβολο» της τουρκικής θηριωδίας στα τηλεοπτικά πλατό μας, για να κάνουμε «πλακίτσα» στα social. Είμαστε «υπεράνω» σφαγών, «υπεράνω» γενοκτονιών, «υπεράνω» εθνικής συνείδησης.
Στην Ελλάδα, δεν έχουμε κανένα πρόβλημα να κάνουμε μουσείο το σπίτι του φασίστα Κεμάλ, και ετοιμάζουμε «Πρέσπες» του Αιγαίου με το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας Ελλάδας – Τουρκίας να αποφασίζεται να γίνει το φθινόπωρο στη Θεσσαλονίκη (και όχι οπουδήποτε αλλού στην Ελλάδα), δηλαδή στη γενέθλια πόλη του Κεμάλ, με ό,τι συνεπάγεται σε συμβολισμούς αυτό, όσον αφορά τη διπλωματική «γλώσσα» της Τουρκίας.
Στην Ελλάδα όχι μόνο δεν διαθέτουμε οργανωμένα αντανακλαστικά ώστε να εμποδίζουμε την προσπάθεια ηρωοποίησης των σφαγέων μας, άλλα επιστρατεύουμε πανάκριβες ελληνικές παραγωγές για να αποδομήσουμε τους δικούς μας εθνικούς ήρωες.
Θαυμασμός για την Αρμενία, απογοήτευση για τα δικά μας χάλια. Η διαφορά νοοτροπίας, εγρήγορσης και συλλογικής εθνικής «τσίπας» είναι δυστυχώς χαοτικές…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου