Να τα μαλώνεις πού και πού, να τους λες και κανένα όχι, να τους βάζεις κανόνες και όρια, να μην μου τα χαλάς. Ο πατέρας τους κι εγώ προσπαθούμε να τους βάλουμε σε πειθαρχία κι εσείς…».
Μια ζωή θυμάμαι τη μάνα μου να λέει στη γιαγιά μου και στον παππού μου τι δεν πρέπει να κάνει κάθε φορά που πηγαίναμε με την αδελφή μου στο σπίτι τους. Κι άλλο τόσο θυμάμαι τη γιαγιά μου να της κόβει τον βήχα: «Εσείς οι γονείς είστε για να βάζετε τους κανόνες κι εμείς οι γιαγιάδες μαζί με τους παππούδες είμαστε εδώ για να τους καταργούμε….».
Η ζωή επαναλαμβάνεται κι έτσι κι εγώ τώρα με τη σειρά μου λέω τα ίδια στη μάνα μου όταν τα παιδιά πάνε στο σπίτι της ή όταν, κάθε καλοκαίρι, πηγαίνουν μαζί διακοπές. Γιατί η γιαγιά και ο παππούς, αυτές οι μεγάλες μορφές της ελληνικής οικογένειες, παίζουν καθοριστικό ρόλο στις ζωές μας και στις ζωές των παιδιών μας… Κι ας τα βάζουμε μαζί τους, κι ας ξεσπάμε συχνά τα νεύρα μας πάνω τους.
Γιατί ξέρουν να παρέχουν μια μεγάλη, βαθιά και άδολη αγάπη στα εγγόνια τους, ακολουθώντας τη λαϊκή ρήση «του παιδιού μου το παιδί είναι δύο φορές παιδί μου»… Γιατί αποτελούν πολλές φορές έναν σάκο του μποξ που δέχεται πολλά και ξέρει να συγχωρεί, ανοίγοντας μια μεγάλη αγκαλιά προστασίας.
Αυτή την αγκαλιά άνοιξαν η γιαγιά και ο παππούς στο Μάτι για να σώσουν τα εγγόνια τους από την φωτιά, για να τα προστατέψουν. Κι ας μην τα κατάφεραν αυτή τη φορά. Εφυγαν μαζί τους. Γιατί κάποιος πρέπει να φροντίζει τόσα παιδιά εκεί πάνω…
[bovary]
ΣΧΟΛΙΟ
Στην Ελλάδα οι Ελληνες παππούδες και γιαγιάδες παρέχουν άλλη μια επιπλέον πολύ χρήσιμη υπηρεσία στις οικογένειες των παιδιών τους. Επειδή είναι οι μόνοι που γνωρίζουν πολύ περισσότερα για ιστορία και Ορθοδοξία, λένε στα εγγόνια τους ιστορίες της ελληνικής μας παράδοσης αλλά και μαθαίνουν τα της Πίστης του Χριστού μας στα μικρά εγγόνια τους...
Επίσης είναι φορείς αληθινής ελευθερίας (κι όχι της εικονικής που μας πλασάρουν) και ακόμα οι περισσότεροι είναι ανεπηρέαστοι από τον διεφθαρμένο"πολιτικά ορθό" λόγο της Νέας Τάξης που προωθεί την σεξουαλική διαστροφή, τις εκτρώσεις, την ευθανασία, την αχρήματη κοινωνία, τα ναρκωτικά και ότι άλλο διαβολικό υπάρχει γύρω μας....
Γι αυτό και η εντολή της Νέας Τάξης γι αυτούς είναι: " Κλείστε τους στα γηροκομεία" ή ακόμα προτιμότερο "κάντε τους ευθανασία"....
Η Νεά Τάξη θεωρεί βάρος τα γηρατειά... για αυτό και έχει ρίξει όλη της προπαγάνδα στα μικρά παιδιά μας και ειδικά στα σχολεία... Αυτά θα είναι οι αυριανοί πολίτες κι αυτών τα μυαλά πρέπει να αλλοιωθούν...
Και σε αυτό οι παππούδες και οι γιαγιάδες είναι ενοχλητικοί και επικίνδυνοι....
.jpg)
1 σχόλιο:
Πέντε ποιήματα από παλιά Αναγνωστικά των πρώτων τάξεων του Δημοτικού, για τον παππού και τη γιαγιά. Υπάρχουν σήμερα ή έχουν διαγραφεί, όπως διαγράφηκε και η ένδοξη ιστορία μας; Σκοπός της νέας τάξης (ατσξίας) πραγμάτων πλέον είναι η Άλωση ιερών και οσίων όπως και της ευσεβούς Ελληνικής οικογένειας. Δεν θα τους περάσει...
Ο παππούς
Ο παππούς με τη μαγκούρα
και με τ’ άσπρα τα μαλλιά,
μπαίνει πάντοτε στο σπίτι
φορτωμένος με γλυκά!
Τι δε δίνει! Τι δε δίνει!
του παππού η καλοσύνη!
Καραμέλες, σοκολάτες
τυλιγμένες στο χαρτί
στα εγγόνια τις μοιράζει
παίρνοντας ένα φιλί!
Τι δε δίνει! Τι δε δίνει!
του παππού η καλοσύνη!
Μα όταν αταξίες κάνουν
κι ο παππούλης τους θυμώνει,
τότε αντί για καραμέλες
τη μαγκούρα του σηκώνει!
Ξύλο μόνο που δε δίνει
του παππού η καλοσύνη!
Η γιαγιά μας η καλή
Η γιαγιά μας η καλή
έχει κότα στην αυλή,
κότα με κοτόπουλα,
χήνα με χηνόπουλα.
Ασπρη πάπια με παπιά,
γάιδαρο με τόσα αυτιά,
προβατίνα με τ’ αρνάκι,
αγελάδα, μοσχαράκι.
Γάτα με το σκύλο,
του σπιτιού το φίλο,
γαλοπούλες κι ένα γάλο,
φουσκωμένο και μεγάλο.
Ημέρα του παππού και της γιαγιάς: Και τον πρώτο πετεινό
μέσα σ’ όλο το χωριό,
που λαλεί τη χαραυγή
στης γιαγιάς μας την αυλή.
(από το αναγνωστικό Ε’ Δημοτικού
Ο πύργος του Βοσπόρου, 1927)
Ο παππούλης
Ο παππούλης σαν κοπέλι
κάθε μέρα πάει στ’ αμπέλι.
Το ραντίζει, το θειαφίζει
και το διπλοκαθαρίζει.
Και το Μάη με τους ανθούς
κορφοκόβει τους βλαστούς.
Κι ως να διπλοξεφυλλίση
η αγουρίδα έχει γυαλίσει.
Τώρα φέρνει στο μαντήλι
κόκκινο γλυκό σταφύλι.
Τώρα κάθεται δραγάτης
ο παππούς ανοιχτομάτης.
Και του πάμε το φαΐ του
και μας δίνει την ευχή του.
Μας φιλέβει και σταφύλια
σε καλάθια, σε μαντήλια.
Βασίλης Ρώτας
Η γιαγιά και
η εγγονή της
Να τη πάλι απόψε
στο κοντό σκαμνί της
η γιαγιά η Φιορούλα
με την εγγονή της.
Η εγγονή διαβάζει
κι η γιαγιά προσέχει.
Θε μου, τι ευτυχία,
τι καμάρι που έχει!
«Τώρα εσύ, γιαγιά μου,
λέγε παραμύθια
για βασιλοπούλες
και κουτά ορνίθια.
Εγώ θα σου διαβάζω,
ε γιαγιά, να μάθεις…»
Κι η γιαγιά: «Ψυχή μου,
την ευχή μου να ‘χεις!».
Κώστας Καλαπανίδας
(από το Αλφαβητάριο
Η γλώσσα μου, 1982)
Θέλω
τον παππού
και τη γιαγιά κοντούς
Θέε μου, σε παρακαλώ
τον παππού μου να κοντύνεις
και γιαγιά πολύ ψηλή
στα παιδιά μη δίνεις.
Εύκολα θέλω να φτάνω
τον παππού και τη γιαγιά
να μπορώ να τους χαϊδεύω
τ’ άσπρα κάτασπρα μαλλιά.
Ο παππούλης κι η γιαγιούλα
θέλω να ’ναι πιο κοντά.
Οχι να ’ναι αυτοί στα ύψη
κι εγώ τόσο χαμηλά.
Θέλω να ’μαστε ίσια, ίσια
και να παίζουμε μαζί.
Ετσι πιο όμορφη θα νιώθω
τη ζωή.
Γι’ αυτό άκουσέ με, Θεέ μου,
κάνε τους και τους δυο κοντούς.
Αυτό πάει να πει γιαγιούλα
και γλυκός γλυκός παππούς.
Π.Β. Καθηγήτρια ... γιαγιά.
Δημοσίευση σχολίου