Η Διχόνοια που βαστάει ένα σκήπτρο η δολερή καθενός χαμογελάει, πάρ’ το, λέγοντας, και συ. Δ. Σολωμός.
Αποσπάσματα με πρόσθετα σχόλια, από το νέο ιστορικό βιβλίο ΕΣΧΑΤΗ ΙΚΕΣΙΑ, του Αντώνη Αντωνά.
Περί έριδων, παθών, πολιτικής ζηλοφθονίας των Ελλήνων, που έφταναν μέχρι έσχατου σημείου, ακόμη και προ έξωθεν κινδύνων, αδελφοί Έλληνες να αλληλοτρώγονται και να καταδικάζουν εν αδίκω ακόμη και αθώους αδελφούς, από τους οποίους ευεργετήθηκαν, εις μαρτυρικό θάνατο δια κωνείου…
Ενδεικτικό:
Π.χ. Κατά την διάρκεια της αδελφοκτόνου διαμάχης, προς το τέλος, του Πελοποννησιακού πολέμου το 406 π.Χ., γίνεται νικηφόρα ναυμαχία Ελλήνων Αθηναίων (Περικλής), που προσέτρεξαν να βοηθήσουν τον Στρατηγό Κόνωνα που εγκλωβίστηκε από τους Έλληνες Σπαρτιάτες (Καλλικρατίδας που έπεσε μαχόμενος) στις Αργινούσες έναντι της Λέσβου κατά των Λακεδαιμονίων. Ο Περικλής και οι Στρατηγοί του νικούν τους Σπαρτιάτες. Επιστρέφοντας οι Αθηναίοι στην Αθήνα οι άσπονδοι και δολεροί φίλοι του Περικλή θέλοντας να αμαυρώσουν την φήμη του, κατηγορούν προσχηματικά αμέσως τους Στρατηγούς του επί ασέβεια και εσχάτη προδοσία, διότι οι κατήγοροι επικαλέσθηκαν, ότι δεν περισυνέλλεξαν τους ναυαγούς και νεκρούς μετά την ναυμαχία. «Επεί ουκ ανείλοντο τους αρίστους γενομένους εν τη μάχη.» Ξενοφώντος Ελληνικά.
Σημειώνεται, ότι κατά την αποχώρηση των νικητών Αθηναίων, από το θαλάσσιο πεδίο της ναυμαχίας, επικρατούσε σφοδρή κακοκαιρία με θαλασσοταραχή και βυθίστηκαν αρκετά Αθηναϊκά πλοία. (Ο Ποσειδώνας τιμωρούσε για την αδελφοκτόνο διαμάχη)… Οι Στρατηγοί καταδικάσθηκαν σε θάνατο δια Κωνείου. (Ο Σωκράτης ήταν ο μόνος που δεν συμφώνησε με την απόφαση.) Μεταξύ αυτών και ο γιος του Περικλή, Περικλής ο νεότερος. Δύο εξ αυτών κατόρθωσαν να διαφύγουν, Πρωτόμαχος και Αριστογένης. Με αυτό τον αδελφοκτόνο τρόπο εκδίκησης και φθόνου, προσπάθησαν ύπουλα να μειώσουν τον Περικλή ηθικά, πολιτικά και στρατιωτικά, που θεωρούσαν πολιτικό αντίπαλο. Οι δοξασμένοι και στεφανωμένοι από παλιά Αθηναίοι Στρατηγοί… Αριστικράτης, Διομέδων, Ερασινίδης, Πρωτόμαχος, Θράσυλλος, Λυσίας, Αριστογένης, γιος Περικλή, Περικλής ο νεότερος.
Εν τω μεταξύ ο όχλος, που πολλές φορές ευεργετήθηκε από τους ίδιους αυτούς στρατηγούς του, αυτή την φορά, που έχασε συγγενείς (Και άλλες φορές μετά από νικηφόρες μάχες αρκετοί πεσόντες Αθηναίοι υπήρξαν, αλλά δόξαζαν και τιμούσαν τους Στρατηγούς), ζητούσε επί πίνακι τις κεφαλές όλων, με την υποκίνηση των Αθηναίων αρχόντων, για αυτό και η δίκη έγινε με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς οι δικαστές να ακούσουν καν τις μαρτυρίες υπεράσπισης, πως ο κύριος ένοχος ήταν μόνο ο κακός καιρός… Υπέρτατος κριτής πλέον ήταν ο φθόνος, η διχόνοια και το λαϊκό δικαστήριο.Το «Μηδενι δίκην δικάσεις πριν αμφοί μύθον ακούσεις δεν ίσχυσε…
Ο Στρατηγός Περικλής του Ξανθίππου ο Χολαργεύς, ο άνθρωπος που πρόσφερε στους Αθηναίους και όλο τον κόσμο τον χρυσού αιώνα, την φιλοσοφία και τον πολιτισμό, πέθανε το 429 π.Χ. «Περικλής = Περί – δοξος (Kλέος)
Όπως γράφει ο διαπρεπής κ. Σαράντος Καργάκος ….
«Μέσα στην παραζάλη του πολέμου συχνά συμβαίνει λόγω των συμφορών ό λαός —κι όχι μόνον αυτός— να παθαίνει κάτι, πού κάπως συμβολικά, θά μπορούσε να το ονομάσει κάποιος λαϊκή τύφλωση…»
Μετά τις αδελφοκτόνες διαμάχες μεταξύ των Αθηναίων, ο πόλεμος έληξε με αποφασιστική νίκη των Σπαρτιατών και την παράδοση της Αθήνας… Ο εμφύλιος πόλεμος διήρκεσε από το 431 έως το 404… Αρχιδάμειος, Δεκελειακός κ.ά. Στους Αιγούς ποταμούς οι Αθηναίοι διασπασμένοι και χωρίς τους έμπειρους δοξασμένους Στρατηγού τους το 404, δύο χρόνια μετά την εκτέλεση των τιμημένων στρατηγών τους, βίωσαν μια τραγωδία και ηττήθηκαν…, από τους Λακεδαιμονίους! Μετά την άδικη καταδίκη των ένδοξων στρατηγών από τους Αθηναίους, στους ίδιους επιβλήθηκε Θεία Τιμωρία…
Και ο Σωκράτης είπε.. Φοβού την οργή των υπό σου ευργετηθέντων. Ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος, έφη ο Καλλίμαχος και αντί του μάννα χολήν, γράφτηκε στο Αντίφωνον της Μ.Πέμπτης.
Έριδες - Εμφύλιοι Ελλήνων – Ολίγα και ενδεικτικά.
- Η Αθήνα Εναντίον Όλων
431-404 π.Χ.: Ο Πελοποννησιακός Πόλεμος
- Οι Εμφύλιοι του Βυζαντίου
726 - 1354: Η Αυτοκρατορία Κλυδωνίζεται
- Οι Πόλεμοι των Παλαιολόγων
1354 - 1453: Ο Δρόμος προς την Άλωση
- Η Πικρή Κληρονομιά του 1821
1823 - 1825: Ο Πρώτος Εμφύλιος
- Ο Εθνικός Διχασμός
1914 - 1917: Βενιζέλος εναντίον Κωνσταντίνου
- Η Εθνική Αντίσταση και ο Πρώτος Εμφύλιος
1940 - 1944: ΕΑΜ εναντίον ΕΔΕΣ
- Ο Εμφύλιος Πόλεμος
1946 - 1949: Η Ανοιχτή Πληγή
- Αριστερά Εναντίον Δεξιάς
1949 - 1955: Η Πόλωση της Ελληνικής Κοινωνίας
1974. Προδοτικό πραξικόπημα στη Κύπρο. Εμφύλιος. Κ.ά.π.
Ὅμως ἂς δοῦμε και τί λέει ὁ ἐθνικός μας ποιητὴς Δ. Σολωμός γιὰ τὴν διχόνοια (εἶναι οἱ στίχοι 144-150 ἀπὸ τὸ ποίημά του «Ὁ Ὕμνος εἰς τὴν Ἐλευθερίαν»).
Ἡ Διχόνοια ποὺ βαστάει
Ἕνα σκῆπτρο ἡ δολερή·
Καθενὸς χαμογελάει,
Πάρ' το, λέγοντας, καὶ σύ.
Κειὸ τὸ σκῆπτρο ποὺ σᾶς δείχνει
Ἔχει ἀλήθεια ὡραία θωριά·
Μὴν τὸ πιάστε, γιατὶ ρίχνει
Εἰσὲ δάκρυα θλιβερά.
Ἀπὸ στόμα ὁποὺ φθονάει,
Παλληκάρια, ἂς μὴν ’πωθῆ,
Πῶς τὸ χέρι σας κτυπάει
Τοῦ ἀδελφοῦ τὴν κεφαλή.
Μὴν εἰποῦν στὸ στοχασμό τους
Τὰ ξένα ἔθνη ἀληθινά:
Ἐὰν μισοῦνται ἀνάμεσό τους
Δὲν τοὺς πρέπει ἐλευθεριά.
Τέτοια ἀφήστενε φροντίδα·
Ὅλο τὸ αἷμα ὁποὺ χυθῆ
Γιὰ θρησκεία καὶ γιὰ πατρίδα
Ὅμοιαν ἔχει τὴν τιμή.
Στὸ αἷμα αὐτό, ποὺ δὲν πονεῖτε
Γιὰ πατρίδα, γιὰ θρησκειά,
Σᾶς ὁρκίζω, ἀγκαλισθῆτε
Σὰν ἀδέλφια γκαρδιακά.
Πόσον λείπει, στοχασθῆτε,
πόσο ἀκόμη νὰ παρθῆ·
Πάντα ἡ νίκη, ἂν ἑνωθῆτε,
Πάντα ἐσᾶς θ' ἀκολουθῆ.
Ομονοούντων αδελφών συμβίωσιν παντός τείχους ισχυροτέραν είναι.
Από ομονοίης τα μεγάλα έργα.
Ubi concordia, ibi victoria.
Όπου ενότητα, εκεί νίκη.
Το Ελληνικόν, εόν όμαιμόν τε και ομόγλωσσον, και θεών ιδρύματά τε κοινά και θυσίαι ήθεά τε ομότροπα.
Εσμέν Έλληνες το γένος, ως η τε φωνή και η πάτριος παιδεία μαρτυρεί.
Τελικό συμπέρασμα: Αδελφοί Έλληνες, ας θυμόμαστε ότι οι διχόνοιες, μας έφεραν Εθνικές καταστροφές.
Όταν ο Ελληνισμός ενωμένος ήταν μεγαλούργησε… Μέμνησον ειδικά σήμερα, που επίδοξοι ολετήρες της Ελλάδας και της Ελληνικής Κύπρου είναι προ των πυλών μας!
Επιμέλεια – Διάταξη από Αντώνιο Αντωνά – Συγγραφέα.
cyprushellenica.blogspot.com
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου