Κύπρος 1974 – Το ξεχασμένο «Δεν ξεχνώ»...(Β μέρος)

συνέχεια από το Α μέρος


23η Ιουλίου 1974. Επιστροφή Καραμανλή στην Ελλάδα μετά από 11 χρόνια…. 

Μετά την «θριαμβευτική» κάθοδο του Καραμανλή αρχίζουν αμέσως συσκέψεις με όλους τούς κεντροδεξιους πολιτικούς για τόν σχηματισμό της κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας ! Στις 16.00 απόγευμα έγινε ή ορκωμοσία των πρώτων υπουργών: Αντιπρόεδρος και υπουργός εξωτερικών Γεώργιος Μαύρος Συντονισμού Ξεν.Ζολωτας, Αμύνης Ευάγγελος Αβέρωφ, Εσωτερικών Γεώργιος Ράλλης, Δικαιοσύνης Κωνσταντίνος Παπακωνσταντίνου Δημόσιας Τάξεως Σόλων Γκίκας Παιδείας Νικόλαος Λούρος Πολιτισμού Κωνσταντίνος Τσάτσος Απασχολησεως Κώστας Λάσκαρης και παρά τω πρωθυπουργώ ό Δημοσιογράφος Παναγιώτης Λαμπριας! Δύο μέρες αργότερα ορκίστηκαν καί άλλοι υπουργοί: Στράτος, Πεσματζόγλου Παπασπύρου, Αθ.Κανελλοπουλος Μαγκάκης, Μυλωνάς, Μηνιαίος Δεβλετογλου, Μπουτος, Τσάτσος, Βαρβιτσιώτης, Στεφανόπουλος, Αποσκίτης, Τσαλδαρης, Αλαβάνος, Κεφαλογιάννης, Γιαννόπουλος, Ταλιαδούρος, Παπαγιαβής, Μπίτσιος, Κατσαδήμας και Βασιλείου. Συνυπεύθυνοι θεωρούνται και αυτοί για το «Η ΚΥΠΡΟΣ ΚΕΙΤΑΙ ΜΑΚΡΑΝ.»!

23 Ιουλίου, υπό το βάρος της θυσίας της Ελληνικής Κύπρου κατέρρευσε η χούντα. Στις 24 Ιουλίου 1974 ο Καραμανλής αφού επιστρέφει από Γαλλία όπου ζούσε από την *9η Δεκεμβρίου 1963 ορκίζεται, από τον «επίορκο» Γκιζίκη στις 4.20.

*Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ σε πρωτοσέλιδο της, την επομένη της αναχώρησης του Καραμανλή για Γαλλία πανηγύριζε, «Ο κ. Καραμανλής ώχετο απιών». Στο κύριο άρθρο της, η εφημερίδα θριαμβολογούσε: «Εξήλθε χθες του δημοσίου βίου από την θύραν της υπηρεσίας όπως ακριβώς είχε εισέλθη. Υπήρξεν ηγέτης διά της δοτής εξουσίας. Αυτή, με τα “παραφερνάλιά” της, του έδωσεν ανάστημα. Η απώλειά της τον συνέτριψε».(Διάδοχος του Καραμανλή στη ΕΡΕ ορίσθηκε ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος.)

14η Αυγούστου έναρξη δεύτερης φάσης εισβολής ΑΤΤΙΛΑΣ 2.

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στις 14 Αυγούστου 1974, κατά τη διάρκεια του Αττίλα ΙΙ και όταν ο τότε Προεδρος Γλαύκος Κληρίδης απεγνωσμένα ζητούσε βοήθεια …. «για να μην κατασφαγώμεν», ασυγκίνητος έκανε την περίφημη δήλωση: «Η Κύπρος κείται μακράν». Κατ’ αυτόν τον τρόπο συνόψισε την αδυναμία, απροθυμία και δειλία της νέας τότε κυβέρνησής του να συνδράμει την Κύπρo εναντίον της τουρκικής εισβολής. Έτσι, οι Τούρκοι εισβολείς, παρά την σθεναρή αντίσταση της άοπλης Εθνικής Φρουράς κατέλαβαν το 37% της Κυπριακής Δημοκρατίας, διχοτομώντας το νησί. Η Κύπρος λοιπόν, «έκειτο μακράν « για τα υπερσύγχρονα τελευταίου τύπου Φάντομς και με δεδομένη την αεροπορική υπεροχή μας έναντι των Τούρκων, ενώ ήταν κοντά για τις Τριήρεις του Κίμωνα το 450 π. Χ. Που προσέτρεξε να βοηθήσει την Ελληνική Κύπρο που απειλείτο από τους Πέρσες…. Και τους κατατρόπωσε….. ΚΑΙ ΝΕΚΡΟΣ ΕΝΙΚΑ….

Σημειώνεται ότι ο τότε Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας Γεώργιος Μαύρος της Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας υπό το Κ. Καραμανλή, όταν έληξαν άδοξα οι ειρηνευτικές συνομιλίες με τους Τούρκους και διαφαινόταν πλέον ότι η Τουρκία θα προχωρούσε σε κατάληψη νέων Κυπριακών εδαφών, προς τιμή του δήλωσε μετά το τέλος της διάσκεψης και ενώπιον του Γλαύκου Κληρίδη…. Μεταξύ πολέμου και ντροπής θα επιλέξουμε το πρώτο…. Επική φράση που βρήκε σύμφωνο και τον Γλαύκο Κληρίδη και τον τότε Υπουργό Άμυνας της Κύπρου κ. Ομήρου…. 

Ο Καραμανλής σε λίγες ώρες και όταν πλέον ήταν σε εξέλιξη η νέα εισβολή των Τούρκων, δηλώνει ιταμά στον Γλαύκο Κληρίδη… Άλλο τι λέει ο Μαύρος και άλλο τι θα αποφασίσω ΕΓΩ. Και μεταξύ πολέμου και ντροπής επέλεξε το δεύτερο……

Σημειώνεται ότι μετά την άρνηση να βοηθηθεί η Κύπρος, οι κ.κ. Κληρίδης και Ομήρου απευθύνθηκαν στον Καραμανλή με πολύ έντονες εκφράσεις… Εάν μας αφήσετε να κατασφαγώμεν … πρέπει να ντρέπεσθαι….. Ακολούθησε ..έντονος διάλογος και αποχώρηση χωρίς καν να ανταλλάξουν χειραψία… Ο κ. Ομήρου μόλις έφτασαν στην Κύπρο σε ένδειξη δυσαρέσκειας και ντροπής για την στάση του Καραμανλή παραιτήθηκε. Ήδη ο Κυπριακός λαός εγκαταλελειμμένος κατασφαζόταν … 

Αυτό ήταν το βαρύ κλίμα όταν επήλθε η Δημοκρατία στην Ελλάδα και ακολούθησε η διχοτόμηση της Κύπρου.

Εν μέσω πανηγυρισμών και εις …αντίποινα …. *«αποχωρούμε» από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ κάτι που απετέλεσε μάννα εξ ουρανού για την Τουρκία η οποία αφού χαρακτήρισε την Ελλάδα …αναξιόπιστο σύμμαχο του ΝΑΤΟ …άρχισε από τότε τις απειλές και διεκδικήσεις σε αέρα, ξηρά και θάλασσα …. Και στο Ελληνικό Αιγαίο, που ΠΟΤΕ δεν της ανήκε …όπως και η Ελληνική Μ. Ασία…

*Είχαν την εντύπωση οι δόλιοι, ότι ρίχνοντας στάχτη στα μάτια και του Κυπριακού και του Ελληνικού λαού… ότι πλέον «εξιλεώθηκαν.» !!!

Και χρωστάμε και χάρη στους Βαρβάρους διότι όπως δήλωσε ο εγκληματίας πολέμου πρωθυπουργός της εισβολής «Επαναφέραμεν την Δημοκρατίαν εις την Ελλάδα. Επαναφέραμεν τον κ. Καραμανλήν». Ο Τουργκούτ Οζάλ είχε πει επίσης: «Χάρις εις τους Τούρκους στρατιώτες, επανήλθε η Δημοκρατία εις την Ελλάδα. Εμείς βοηθήσαμε να επανέλθει ο Καραμανλής». Ενώ η ιδιοκτήτρια της «Καθημερινής» Ελένη Βλάχου δήλωνε στη τουρκική Μιλιέτ στις 16 Ιουνίου 1976: «Δεν είμαι εναντίον των Τούρκων. Είμαι εναντίον της Χούντας».

6000 άμαχοι και αιχμάλωτοι δολοφονήθηκαν, 1619 Αγνοούμενοι, 150000 -180000 εκτοπισμένοι πρόσφυγες, 30000 Εγκλωβισμένοι άμαχοι.. Όλοι οι πολιτιστικοί θησαυροί, μνημεία, μουσεία, θησαυροφυλάκια, τράπεζες, ιερά χριστιανικά σκεύη, από όλες τις εκκλησίες λεηλατήθηκαν. Ακόμη και ο οικιακός εξοπλισμός των νοικοκυρεμένων κατεχόμενων κυπριακών σπιτιών, μεταφέρθηκε στην Τουρκία … Πλήρης λαφυραγωγία, σύληση, βανδαλισμοί και … κλεψιές από τους βαρβάρους. Δεν άφησαν τίποτα όρθιο…. Οι αξιωματικοί του τουρκικού στρατού είχαν τον πρώτο λόγο…. στα λάφυρα…. Ήρθαν πένητες και έφυγαν εκατομμυριούχοι….. Οι δε στρατιώτες γιουρούκηδες, σαν κοράκια δεν άφηναν τίποτα στους αιχμαλώτους στρατιώτες και αμάχους … αλλά και στους νεκρούς….. 

Το 37% των Κυπριακών εδαφών κατελήφθη….. Η άοπλη και εγκαταλελειμμένη Ελληνική Κύπρος ΕΑΛΩ….
ΑΥΤΑ ΤΑ ΟΛΙΓΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΜΥΡΙΑ….

Συμφωνίες ΛΟΝΔΙΝΟΥ …άλλη μια αρχή του τέλους….. Ήταν η 19η Φεβρουαρίου 1959. 

Οι πρώτες συμφωνίες υπεγράφησαν στη Ζυρίχη την 11η Φεβρουαρίου ΜΟΝΟ από Κ. Καραμανλή και Αντνάν Μεντερές!

16 Δεκεμβρίου 1960. Άφιξη ΤΟΥΡΔΥΚ (Τουρκική Δύναμη Κύπρου) στη Κύπρο. Δεξιά του Μακαρίου, ο τότε ΤΚ Κουτσιούκ Φαζίλ, αντιπρόεδρος της νεοσύστατης Κυπριακής Κυβέρνησης, με βάση τις συμφωνίες Ζυρίχης – Λονδίνου! Από το 1878, που οι Οθωμανοί παρεχώρησαν την Κύπρο στους Άγγλους, μετά από 82 χρόνια ξαναπάτησαν το πόδι τους στη Κύπρο… Και ρίζωσαν….Άλλη μια αρχή του τέλους…..

Μακάριος και Διγενής. Όταν ήταν μονιασμένοι και πιστοί στον όρκο, που έδωσαν για την ΕΝΩΣΗ ο Κυπριακός Ελληνισμός έδρεψε δάφνες και δόξες. Όταν οι διχόνοιες τους κυρίευσαν τις μετέδωσαν και στον Κυπριακό λαό, ο οποίος άρχισε πλέον να οδεύει με αποπροσανατολισμένη πυξίδα, ολοταχώς προς εθνική καταστροφή, διότι κάποιοι ξέχασαν τον ιερό τους όρκο…..

Ομονοούντων αδελφών συμβίωσιν παντός τείχους ισχυροτέραν είναι. 
Αντισθένης.

Ubi concordia, ibi victoria. Όπου ενότητα, εκεί η νίκη.
Χτίζει σπίτια η ομόνοια, τα γκρεμίζει η διχόνοια.

Μακάριος και Νίκος Σαμψών στις παλιές καλές μέρες…..

Φώτο χωρίς υπότιτλους…..

Επίλογος.

«Αυτοί που μας πρόδωσαν και εγκατέλειψαν ως αμνούς επί σφαγή το 1974, δεν θα μας…. «συγχωρέσουν» ΠΟΤΕ, για την επαίσχυντη πράξη τους αυτή…… Κανείς από αυτούς τους Εφιάλτες του Ελληνισμού, άμεσα υπεύθυνους, επίορκους, ενόχους, συνενόχους και συναυτουργούς, για την Κυπριακή τραγωδία και ειδικά ο αρχιερέας «Κάλχας», που την Κύπρο θυσίασε σε ελληνικό βωμό, δεν επισκέφθηκε την Εσταυρωμένη Περήφανη Κύπρο, ένα στεφάνι να καταθέσει, για τους χιλιάδες δολοφονημένους εθνομάρτυρες και ταπεινά να ζητήσει μια συγνώμη για να εξιλεωθεί (;)…

Και οι αλήστου μνήμης πράξεις τους και οι ίδιοι δεν θα λησμονηθούν! Έχουν καταγραφεί και χαραχθεί τα ονόματα τους σε γρανιτένιες πλάκες προδοσίας και ντροπής της ιστορικής Μαύρης Βίβλου του Ελληνισμού…… και μύριες Ερινύες θα κατατρέχουν τους προδότες εις τους αιώνας των αιώνων…… 

Και αφού μας αφήσατε να κατασφαγώμεν, έρημοι, μόνοι και εγκαταλελειμμένοι η ΝΤΡΟΠΗ ανήκει μόνο σε εσάς….. .
Ο μεν δειλός της πατρίδος, ο δε φιλόδοξος της πατρώας ουσίας εστί προδότης. ( Σωκράτης)

Και καρδιά λιονταρίσια έχουν οι Κυπραίοι και προικισμένοι είναι με ελληνικές αρετές και με το Κυπραίϊκο πείσμα θα επιβιώσουν έστω και μόνοι, όπως επιβίωσαν και αγωνίστηκαν σαν ηρωϊκοί ακρίτες εδώ και αιώνες και παρέμειναν ΕΛΛΗΝΕΣ»

Τέλος στον απλό αδελφό Ελληνικό λαό, που πάντα συμπαραστεκόταν στους αδελφούς Κυπραίους, αφιερώνω τρία μόνο ενδεικτικά μικρά αποσπάσματα αντιπροσωπευτικών ποιημάτων των εθνικών μας ποιητών Βασίλη Μιχαηλίδη, Γιώργου Σεφέρη, Οδυσσέα Ελύτη. (Εκατοντάδες διαπρεπείς και διάσημοι ΕΛΛΗΝΕΣ ποιητές και συγγραφείς ύμνησαν και τίμησαν αυτόν το ατόφιο Ελληνισμό της Κύπρου.)

1. Του Εθνικού μας ποιητή Βασίλη Μιχαηλίδη «9η Ιουλίου». Αντιπροσωπεύει επίκαιρα και τις σφαγές αμάχων, από τους βάρβαρους εισβολείς κατακτητές 1974…… Το ίδιο συνέβη και την 9η Ιουλίου 1821, σαν εκδίκηση για την παλλαϊκή συμμετοχή των Κυπρίων στην Ελληνική Επανάσταση…. (Ίδε: Οι αγώνες των Ελλήνων Κυπρίων για την Ελευθερία της Ελλάδας)

Ο εθνομάρτυρας φλογερός ιεράρχης Αρχιεπίσκοπο Κυπριανός απευθύνεται αγέρωχα προς τον βάρβαρο τούρκο διοικητή της Κύπρου Μουσελίμ Αγά, λίγο πριν την εκτέλεση του ….

.«Σφάξε μας ούλους τζι ας γενεί το γαίμαν μας αυλάτζιν,
κάμε τον κόσμον ματζιελλειόν τζαι τους Ρωμιούς τραούλλια,
αμμά ξέρε πως ύλαντρον όντες κοπεί καβάτζιν
τριγύρου του πετάσσουνται τρακόσια παραπούλια.
Το 'νιν αντάν να τρώ' την γην, τρώει την γην θαρκέται
μα πάντα τζιείνον τρώεται τζαι τζιείνον καταλυέται.
Είσαι πολλά πικράντερος, όμως αν θεν να σφάξης,
σφάξε τους λας που πολεμούν αλλού αρματωμένοι.
Εμάς με σιέρκα όφκαιρα γιατί να μας πειράξεις,
πού 'μαστον δίχως άρματα, τζι είμαστον νεπαμένοι;»

2. Ο Νομπελίστας ποιητής Γιώργος Σεφέρης το 1953, απευθύνεται μεταφορικά στους Άγγλους αποικιοκράτες κατακτητές….

Η γης ( Κύπρος) δεν έχει κρικέλια,/ για να την πάρουν στον ώμο και να φύγουν….
Η γης δεν έχει κρικέλια για να την πάρουν στον ώμο και να φύγουν μήτε μπορούν, όσο κι αν είναι διψασμένοι να γλυκάνουν το πέλαγο με νερό μισό δράμι. Και τούτα τα κορμιά πλασμένα από ένα χώμα που δεν ξέρουν, έχουν ψυχές. Μαζεύουν σύνεργα για να τις αλλάξουν, δε θα μπορέσουν, μόνο θα τις ξεκάμουν αν ξεγίνουνται οι ψυχές. Δεν αργεί να καρπίσει τ’ αστάχυ, δε χρειάζεται μακρύ καιρό για να φουσκώσει της πίκρας το προζύμι, δε χρειάζεται μακρύ καιρό το κακό για να σηκώσει το κεφάλι, κι ο άρρωστος νους που αδειάζει δε χρειάζεται μακρύ καιρό για να γεμίσει με την τρέλα, νῆσός τις ἔστι.

Έγραφε και λαλούσε για τους Κυπρίους Έλληνες: Η Κύπρος πλάτυνε το αίσθημα μου που είχα για την Ελλάδα… Κάποτε λέω ότι με πήρε ψυχοπαίδι της. …Τον έχω αγαπήσει αυτό τον τόπο. Ίσως γιατί βρίσκω εκεί πράγματα παλιά, που ζουν ακόμα, ενώ έχουν χαθεί στην άλλη Ελλάδα….. Ίσως γιατί αισθάνομαι πως αυτός ο λαός έχει ανάγκη από όλη μας την αγάπη και όλη μας την συμπαράσταση…. Ένας πιστός λαός πεισματάρικα και ήπια σταθερός…. Υπάρχουν σε μια γωνιά 400 χιλιάδες ψυχές από την καλύτερη, την πιο ατόφια Ρωμιοσύνη που προσπαθούν να τις αποκόψουν από τις πραγματικές τους ρίζες…
Λόγια ανεπανάληπτης αλήθειας… για την Ελληνική Κύπρο…..…».

3. Ο επίσης Νομπελίστας Οδυσσέας Ελύτης, συχνότατα ερχόταν στην Κύπρο που λάτρευε. Πολλούς μήνες καθόταν στην θαλασσοφίλητη ήσυχη Κύπρο και έγραφε.
Έλεγε για τον ατόφιο Ελληνισμό της Κύπρου: «Αλλά αυτό είναι ένα θαύμα (για την Κύπρο). Να δυναμώνεις και να αντρειεύσαι τότε ακριβώς που κινδυνεύεις να χάσεις αυτά που αγαπάς, όμως να ξέρεις πως είναι δικά σου, κατάδικά σου. Και να δίνεις την χροιά του ακατάλυτου και του αιώνιου… Διατηρήθηκαν -οι Έλληνες Κύπριοι- μέσα από τους ύμνους της Ορθοδοξίας και στα Δημοτικά τραγούδια. Το παρατηρούμε αυτό εντελώς ιδιαίτερα στη Κύπρο….»

«Και να γιατί μου έδωσε τόση ικανοποίηση η συμβίωση μου με την πραγματικότητα της Κύπρου. Γιατί βρήκα τα «ανάλογα» της γλώσσας αυτής, έξω από κάθε ιστορική και πολιτική σκοπιμότητα, σ΄ αυτή την «μνήμη» που την κουβαλάτε και την εξωτερικεύεται όλοι σας και που είναι μαρτυρία ενός ανεπανάληπτου πολιτισμού.»

«Η Κύπρος με εντυπωσίασε και μου έδωσε μια βαθιά ικανοποίηση, θα έλεγα μιαν επαλήθευση της ταυτότητας μου σαν μέλους μιας κοινότητας που σαν Γένος επέτυχε πάντα!»

Και τελειώνω με ένα ήδη δημοσιευμένο δικό μου συμβολικό πόνημα – ποίημα. 

«Το αντίδωρο»

Αντί για την βοήθεια την επιθανάτια/ με τα λιγοστά, τα ψίχουλα σε μια φούχτα/ η Κύπρος θε νάχε λάβει από την «μάνα» της,/ τους εισβολείς βαρβάρους για να διώξει,/ «ευλογημένα» μεταθανάτια κόλλυβα,/ έλαβε σε μια μικρή πήλινη κούπα…

Με πόνο ψυχής και απογοήτευσης,/ μετά την εγκατάλειψη, τον όλεθρο,/ απ΄ άρτον ευλογημένο της/ κατεχόμενης Ουρανίας Καρπασίας,/ θείο αντίδωρο απ΄ το σώμα,/ των νεκρών ηρώων μας παλληκαριών,/ δεύτε λάβετε…

Τούτο εστί το σώμα τους…
Θεία κοινωνία απ΄το αίμα τους,/ από οίνο ευλογημένο,/ την ηδύποτη κουμανταρία,/ σε άγιο πήλινο δισκοπότηρο,/ με τ΄ αντίδωρο στη «μάνα» αντιδωρήσαμε…

Τούτο εστί το αίμα τους…..
Θεία κοινωνία και αντίδωρο,/ θυσίας και αθανασίας./ στην πήλινη, φτωχική κούπα,/ Τούτο εστί το σώμα τους!/ Τούτο εστί το αίμα τους!/ Και χαραγμένα έγραφε,/ «Μέα Κούλπα…» 

Υστάτη Ικεσία, η Εσταυρωμένη Περήφανη Ελληνική Κύπρος αναπέμπει «Απελθέτω το πικρόν ποτήριον τούτο… πάλαι…!» 
Α.Α.

Αθάνατη Ελληνική Κύπρος Εσταυρωμένη και Περήφανη, ανά τους αιώνες έζησες και στους αιώνες των αιώνων θε να ζήσεις. 

Αιωνία η μνήμη σε όλους τους ηρωϊκά πεσόντες, μεταξύ αυτών και ο ήρωας αδελφός μου. «Εγώ στους Τούρκους δεν παραδίδομαι» βροντοφώναξε…και έπεσε ηρωϊκά μαχόμενος….., μαζί με τους ολίγους εύτολμους συμπολεμιστές του…..

Αρηϊφάτους θεοί τιμώσι και άνθρωποι. (Αυτούς που έφαγε ο Άρης – Πόλεμος) Ηράκλειτος.

Σιγάν την αλήθειαν, χρυσόν εστι θάπτειν. Πυθαγόρας.

Τα συμπεράσματα δικά σας…….

Επιμέλεια - Συνοπτική έρευνα του Αντώνη Αντωνά – Συγγραφέα από Εσταυρωμένη Περήφανη Κύπρο. 

www.ledrastory.com 
cyprushellenica.blogspot.com

Υ.Γ. Αν κάποιος φίλος αναγνώστης – αποδέκτης θελήσει να διαψεύσει κάτι, παρακαλούμε να το σημειώσει στα σχόλια της ιστοσελίδας και θα απαντήσουμε.

Share