Θα επιθυμούσα εν τάχει να σας ενημερώσω, ότι το [απαγορευμένο] τρόπος του λέγειν, ημέτερο τοπικό blog tamystikatoubaltoublogspot, δημιουργήθηκε ανήμερα της επετείου του Μακεδονικού Αγώνος του 2012, για ευνόητους λόγους ασφαλώς, και ο νοών νοείτω, ώστε να προβάλει προωθώντας και θυμίζοντας προς στους υπόλοιπους Ελληνες, τις Εθνικές τους απαράγραπτες υποχρεώσεις, των Πατροπαράδοτων Εθνικών τους επιταγών.
Απευθυνόμενος προς τον εντελώς ανενημέρωτο, και συνάμα απληροφόρητο ως γνωστόν τοις πάσι, εντελώς συμβιβασμένο και ανιστόρητο ως είθισται, σύγχρονο σαπισμένο καθεστωτικό νεοέλληνα, δια της εκάστοτε υποδουλώσεως που τον διέπει ποικιλοτρόπως, θα ήθελα να του υπενθυμίσω συνειδησιακά, την αξιοπρεπέστατη Εθνική του Παρουσία εις το διαχρονικό ιστορικό γίγνεσθαι, τονίζοντας, προωθώντας και προβάλλοντας, τα άκρως περιθωριοποιημένα, απομονωμένα και εντελώς ξεχασμένα, Εθνικά και προπάντων Ορθόδοξα Χριστιανικά πρότυπα. Αλλωστε αυτά τα δύο αμφότερα θεωρούνται αλληλένδετα Πρότυπα Αξιών, δια της διαχρονικής Φιλοπατρίας τους, αλλά και της Πατερικής Νηπτικής Φιλοκαλίας τους.
Παράλληλα, θα επιθυμούσα να ενισχύσω ως είθισται τους αδερφούς Ελληνες, καλλιεργώντας και την Εθνική μας ανόθευτη καθάρια μνήμη, των παραδόσεων, δια του ανάλογου αξιοπρεπέστατου Φρονήματος που τους συνοδεύει αλλά και αναλογεί.
Στους τόσο χαλεπούς καιρούς που ζούμε, τους ακραιφνώς Εθνομηδενιστικούς, δια της νέας τάξης πραγμάτων, της οικουμενιστικής παγκοσμιοποιήσεως, των εντελώς αδιάφορων Εθνικών αξιών και νοοτροπιών και προπάντων στην μονομερή προσκύνηση της ορθολογιστικής, δια της αιρετικής τους δυτικής εσπερίας ύλης, της πρόσκαιρης σαρκικής γαστέρας, εις την μανιωδώς, μονομερώς επιλεκτικώς, προσκυνήσεως του θεού του καταναλωτικού χρήματος, χρειάζονται άνθρωποι που θα προβάλουν κατά κόρον το Εθνικό μας διαχρονικό αδιαπραγμάτευτο μείζον Πιστεύω, της Πεμπτουσίας της Κρυστάλλινης Ταυτότητας μας, ώστε να καταφέρουν να ξυπνήσουν αφυπνίζοντας, τις εμφανώς μπουκωμένες, δια των εφήμερων και αλλοπρόσαλλων αλλοιωμένων, δημαγωγικές συνειδήσεις μας.
Και σας ερωτώ ευθαρσώς, μα είναι ποτέ δυνατόν, φτάνοντας στο έσχατο σημείο του ναδίρ του παραλόγου, να επιχειρήσω να επιχειρηματολογήσω περαιτέρω, για τα αμιγώς αυτονόητα που λέμε;
Εν τούτοις, και όμως τα απεμπολήσαμε ευκόλως, έναντι ενός πενιχρού πινακίου φακής, προσποιητά ξεχνώντας τα, τα Εθνικά μας διαχρονικά δικαιώματα, των Πατροπαράδοτων δικαίων μας, των Ελευθεριών, που τα αποκτήσαμε με ποταμούς αιμάτων, δια των αναρίθμητων πολυποίκιλων πολέμων.
Ως εκ τούτου, θα πρέπει να τα υπενθυμίσουμε ως άνθρωποι που θέλουμε να υπηρετούμε την διαχρονική αλήθεια του Ευαγγελίου. Εν τω μεταξύ, θέλουμε να ευελπιστούμε, ότι σεβόμαστε την Εθνική μας διαδρομή, την ιστορική μας μνήμη, δεν την ποδοπατούμε δια ίδιον όφελος, εν γένει προδίδοντας το γάλα των προγόνων μας.
Εν ολίγοις, ξεχνάμε επιλεκτικώς, το για ποιον λόγο, θα πρέπει επειγόντως να κλείσουν τα οδοφράγματα της ντροπής και τους αίσχους άμεσα, στην μπαρουτοκαπνισμένη διαχρονικώς εμπόλεμη, Ελληνική νήσο μας Κύπρου, του καταπράσινου φύλλου ριγμένου στο έδαφος, τα οποία άνοιξαν διάπλατα τις πύλες του αδύτου το 2003, φανερώνοντας, τους ενδοτικούς και μειοδοτικούς ασκούς του Αιόλου, υπονομεύοντας την Εθνική μας κυριαρχία, δια του σύγχρονου Δουρείου Ίππου.
Τα οδοφράγματα άνοιξαν κατάπτυστα και προδοτικά, με το επιχείρημα της δήθεν, ένθεν κακείθεν, απαραίτητης Κυπριακής προσεγγίσεως και ενδοεπικοινωνίας, αναμένοντας εν δυνάμει, οι Ελληνες Κύπριοι επισκεπτόμενοι να προσκυνήσουν τα άγια χώματα της κατεχόμενης πατρίδας τους, με ότι αυτό συνεπάγεται. Μόνο που ότι λάμπει δεν σημαίνει πως πρόκειται και περί καθάριου χρυσού εξαιτίας των ευνουχισμένων και εντελώς αγνωμόνων και ανιστορήτων Κυπρίων, που έχουν χάσει την εθνική τους συνείδηση λόγω σαφώς της αφοριστικής τους μνήμης.
Εν τω μεταξύ, καθημερινώς συρρέουν, κατά χιλιάδες προσκυνημένοι σύγχρονοι Νενέκοι, εμφανώς περιορισμένων Εθνικών ικανοτήτων, δυνατοτήτων και προτύπων, και πλήρως σάπιοι και συμβιβασμένοι, κατοχικώς σκλαβωμένοι στο πνεύμα, οι οποίοι εμμέσως αλλά σαφώς, αναγνωρίζουν με την εν λόγω, απαράδεκτη παρουσία τους εκεί τα κατεχόμενα ως ξεχωριστή κρατική οντότητα, καθώς επισκέπτονται, το ψευδοκράτος βιαστή και δολοφόνο των πατεράδων και μανάδων τους, των κατεχόμενων του Ντενκτάς, δια του βάρβαρου τυραννικού δυνάστη, Τούρκου Αττίλα εισβολέα κατακτητή, που εισέβαλε το θέρος του 1974.
Προσωπικώς δεν υποκρίνομαι, τουλάχιστον έτσι θέλω να πιστεύω, γνωρίζοντας εκ των προτέρων τις διαθέσεις μου, ως υποτίθεται πατριδοκάπηλος, απευθυνόμενος σε εσάς εκ του απόμακρου ασφαλούς, πουλώντας έναν ανέξοδο Πατριωτισμό για το λεγόμενο ανούσιο θεαθήναι, με κατεξοχήν στείρες και λαϊκίστικες εντυπώσεις, ούτε και προσπαθώ να συνετίσω κανέναν.
Απλώς μέμφομαι αυτούς που δεν σέβονται το παρελθόν των προγόνων τους, και προφανώς βρίσκονται στον δικό τους κόσμο, της αδιάφορης νιρβάνας, πλάθοντας ευφάνταστες ιδέες, δια των ουτοπιών τους, παραβλέποντας την σύγχρονη γκρίζα ζοφερή πραγματικότητα, καθώς φτάσαμε πλέον σήμερα, από το εμπόλεμο και ακανθώδες 1974, στο αδιάφορο ενδοτικό 2020.
Παράλληλα εμφανώς ουρανοβατούνε ως κατεξοχήν αιθεροβάμονες, προσπαθώντας δια των ευφάνταστων ψευδαισθήσεων τους, να καλλιεργήσουν ένα κλίμα υποτιθέμενης φιλίας, που όμως στην προκειμένη περίπτωση, πρόκειται της φιλίας του λύκου με το άκακο πρόβατο.
Ομως, ποτέ των ποτών, εις τα σοβαρά και υπάρχοντα δεδομένα της πολιτικής, δεν υπήρξε στην πραγματικότητα, αυτή η ευλογημένη χρονική στιγμή, της καλοπροαίρετης διάθεσης διακριτικής ισορροπημένης επαναπροσεγγίσεως, παρά μόνο όταν ο ραγιάς σκλάβος, φοβικά και υποτονικά κινούμενος, δεν διεκδικούσε απολύτως τίποτα, δεχόμενος παθητικώς, το δίκιο του ισχυρού να τον εξουσιάζει. Πάντοτε πολύ κατώτερος των περιστάσεων και του αναμενόμενου έσκυβε φοβικά, κατάφορα δουλικά το κεφάλι της υποτέλειας του, και της προφανής του υποδουλώσεως, μέχρι κάτω στη γη, συμβιβαζόμενος πλήρως με την σκλαβιά του, ώστε να προσκυνήσει τον αφέντη Τούρκο δυνάστη κατακτητή ο οποίος τον έφτυνε κατάμουτρα σαν γραικύλο και προσκυνημένο. Μάλιστα ο ραγιάς θεωρούσε το φτύσιμο σαν απλή βροχή λόγω των φοβικών του συνδρόμων.
Παρακολούθησα εν τάχει κάποια videakia στο διαδικτυακό κανάλι του youtube προσφάτως, από το κεντρικό Οδόφραγμα του Λύδρα Πάλλας, στην Λευκωσία της Κύπρου. Οταν η Κυβέρνηση του ΔΗΣΙ του Προέδρου Αναστασιάδη, έκλεισε προσωρινώς, το Οδόφραγμα για μόλις λίγες ημέρες, λόγω της φονικής πανδημίας του Κορωνοϊού, κάποια θλιβερά ανθρωπάκια, εμφανώς απομεινάρια των μειοδοτών Νενέκου και Πήλιου Γούση ξεδιάντροποι για εμένα, τους οποίους θα χαρακτήριζα ως προδότες, με όλη την σημασία της λέξεως, διαμαρτύρονταν, επειδή δεν μπορούσαν να περάσουν, φορώντας το καπελάκι του σκλάβου, στα κατεχόμενα του ψευδοκράτους του Αττίλα Ντενκτάς, για να βρούνε τα υποτιθέμενα αδέρφια τους, τους Τουρκοκύπριους που τα στερήθηκαν προσωρινώ. Εεν ολίγοις αίσχος και κατάπτυστη καταισχύνη, μόνο τους ανήκει. Φαίνεται το ΔΕΝ ΞΕΧΝΏ δεν τους αφορά διόλου.
Λυπάμαι πραγματικά για αυτούς τους ανθρώπους, και γενικώς για όσους προσπαθούν, να απεμπολήσουν την Εθνική τους μνήμη, την Ελληνική τους συνείδηση, και ντρέπονται κατάφορα να την εκφράσουν, προβάλλοντας την περαιτέρω προς τα έξω, λόγω του υποτιθέμενου δείγματος προόδου και εκσυγχρονισμού, ποδοπατώντας τους τάφους των Ηρώων προγόνων τους και δηλώνοντας ανερυθρίαστα κυνικώς ξεδιάντροπα, ότι δεν τους ενδιαφέρει διόλου εάν η Κύπρος Τουρκέψει. Αλλωστε την έχουν τοποθετήσει, στην εντελώς τελευταία σειρά των προτεραιοτήτων τους, αρκεί να μην χάσουν την περιουσία τους, και να πάρουν πίσω με οποιοδήποτε κόστος και τίμημα, το Ξενοδοχείο τους, το εργοστάσιο τους, ή το ακίνητο τους.
Επομένως για πολλοστή φορά αποδεικνύεται περίτρανα, ότι το εκάστοτε κεφάλαιο, δεν έχει πατρίδα δυστυχώς. Εν τέλει θα επιθυμούσα διακαώς, λόγω άλλωστε των ημερών που διανύουμε, που μας παραπέμπουν στην αποκρουστική κατάπτυστη εισβολή των Τούρκων του Αττίλα εισβολέα, το τραγικό και θλιβερό 1974, να προσκαλέσω εκ βάθους καρδίας, στο εν λόγω ημέτερο τοπικό blog tamystikatoubaltou, τον μέντορα μου, δάσκαλο μου εν πολλοίς στο Κυπριακό ασφαλώς, τον Διακεκριμένο και ευρέως πασίγνωστο, συγγραφέα Ιστορικό Ερευνητή, ευπατρίδη Κύριο Κώστα Δημητριάδη.
Τον προσκαλώ λοιπόν να μας αρθρογραφήσει οικοδομώντας και ανορθώνοντας Εθνικό φρόνημα, αφυπνίζοντας τις μπουκωμένες υλιστικές συνειδήσεις μας.
Οποτε λοιπόν αυτός επιθυμεί, τον προτρέπω να προσέλθει, γράφοντας κάποια Εθνικά λόγια υποστηρίξεως, για τους σύγχρονους θλιβερούς αγνώμονες και αχάριστους, εμφανώς προδότες με μειωμένη Εθνική συνείδηση Κύπριους Νενέκους, που συνωστίζονται αναξιοπρεπώς και δολίως για να εισέλθουν στα Οδοφράγματα της Ντροπής και του αίσχους.
Κυπρίους που ξεδιάντροπα αποποιούνται την Εθνική τους Ορθόδοξη Χριστιανική Ελληνική καταγωγή και ταυτότητα τους, δια του νοθευμένου προσωπείου τους, και περιφέρονται ασκόπως δολίως και υπονομευτικά, με το υποκριτικό πρόσχημα του μανδύα, του πολίτη όλου του κόσμου, κινούμενοι φοβικά ερωτοτροπώντας, με τον εκάστοτε ισχυρό και δυνατό δια μέσω των όπλων, στα κατεχόμενα βόρεια σκλαβωμένα κομμάτια της Ελληνικής Κύπρου, κινούμενοι όχι ως αξιοπρεπείς απελευθερωτές, αλλά ως φοβικοί δουλοπάροικοι και σκλάβοι, και στο εκάστοτε σώμα αλλά και στην ψυχή.
Πέτα την ανθρωπιά σου και από τον αφέντη πιάσου,
και όταν σε φτύσει αυτός να κάθεσαι σκυφτός
και θα έχεις τα πρωτεία στην σάπια πολιτεία-κοινωνία.
Λέμε δυνατά αυτά που οι άλλοι ψιθυρίζουν.
Ο λάτρης της Ελληνικής ιστορίας ο Βαλκανίδης Δήμος εκ Κουφαλίων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου