το σώμα του εθεωρείτο ιερό
πιο πολλή αξία όμως είχε η ψυχή
γι’ αυτό το σώμα του νεκρού φρόντιζαν
να ενταφιαστεί
από το σώμα για να απελευθερωθεί
η ψυχή
Όταν το σώμα άταφο παραμένει
η ψυχή στη γη πλανιέται
και στον κόσμο του Αδη
δεν κατεβαίνει
Πριν από την ταφή
τον πλένουν, τον στολίζουν
με λάδι το νεκρό αλείφουν
άσπρο του ρίχνουν σεντόνι
οι μοιρολογίστρες τον μοιρολογούν
αν έπεσε στη μάχη
λόγους επαινετικούς στο νεκρό εκφωνούν
σε λαϊκό προσκύνημα στο κέντρο τον βάζουν
και πριν ανατείλει ο ήλιος τον θάβουν
ή μόλις νυχτώνει
εν πολέμω η αποτέφρωση ήταν συνηθέστερη
με την καύση του σώματος η μετάβαση της ψυχής
στον Αδη ήταν πληρέστερη
και αγώνες τελούσαν για πρόσωπα επιφανή
αγώνες ετελούντο Ολυμπιακοί
από την προϊστορική εποχή
Από αυστηρή ηθική
ο ομηρικός κόσμος κυριαρχείται
ο Απόλλων του Χρύση εισακούει την προσευχή
και τον βλάσφημο Αγαμέμνονα
με νοσογόνα βέλη εκδικείται
Ώρα τώρα στη μάχη να μπούμε
πριν στον Αχιλλέα την θλιβερή είδηση να πούνε
συμβούλιο οι αρχηγοί συγκροτούνε
και αποφασίζουν το νεκρό του Πάτροκλου
πάση θυσία να εξασφαλίσουν
και στο στρατόπεδο με το νεκρό να γυρίσουν
Προς τούτο Μηριόνης και Μενέλαος
στις τάξεις των Τρωαδιτών ορμάνε
και καθ’ όν χρόνον οι Αίαντες αποκρούουν τον εχθρό
του Πάτροκλου το σώμα αποσπάνε
Με τον νεκρό αναχωρούν διωκόμενοι
ενώ οι Αίαντες όντες στην οπισθοφυλακή
αποκρούουν αμυνόμενοι
Στο μεταξύ ο Αντίλοχος την θλιβερή είδηση
στον Αχιλλέα αναγγέλλει
αποφράδα είδηση που εκείνος δεν την περιμένει
σαν το ακούει ο Αχιλλέας γίνεται έξω φρενών
κλαίει, ουρλιάζει, την κώμη του μαδάει και την κεφαλή του
χτυπάει δια των χειρών
ώστε αγνώριστος γίνεται ο ωραίος αρχηγός
Ο Έκτωρ με νέες δυνάμεις ορμάει
την οπισθοφυλακή των Αιάντων διασπάει
και παρα λίγο τον νεκρό από τα χέρια τους
να αρπάξει
Τότε καλούν τον Αχιλλέα
στη μάχη να σπεύσει
για τον νεκρό του Πάτροκλου να παλέψει
στα χέρια του Έκτορα το πτώμα του μην πέσει
γιατί θα το ατιμάσει και θα το σκυλέψει
Εκείνος εξέρχεται στη μάχη
μόνο την ασπίδα ζήτησε από τον Αία
πανοπλία και άρμα τα πήρε ο Έκτωρ
και την περικεφαλαία
βγαίνει άοπλος ο Αχιλλέας
κράζει τρίς με στεντόρεια φωνή
οι Τρώες αιφνιδιάζονται και φεύγουν
τρομοκρατημένοι
Οι Έλληνες δώδεκα στρατηγούς φονεύουν
ενθαρρυμένοι
θέτουν τον νεκρό του Πατρόκλου σε φορείο
και τον οδηγούν στη σκηνή του Αχιλλέα
με συνοδεία όλο το επιτελείο
Κλαίει ο Αχιλλέας κλαίνε και οι στρατηγοί
όλοι συγκινημένοι
οι απλοί μαχητές προσέρχονται στο νεκρό
δακρυσμένοι
φθάνει η νύχτα και οι μάχες σταματούν
«Πατρόκλεια» τούτη την τιτανομαχία αποκαλούν
ταύτα στην δεύτερη μέρα θα συμβούν
Οι Τρωαδίτες στην πεδιάδα στρατοπεδεύουν
κάνουν συγκέντρωση αρχηγών πριν δειπνίσουν
προκειμένου της επομένης το σχέδιο να εκπονήσουν
Ο Πολυδάμας έξοδο του Αχιλλέως προβλέπει
το πρωί άμα τη έαω
δύσκολη η απόκρουση του Αχιλλέως
άμυνα εντός των τειχών προτείνει
για σιγουριά
ο Έκτωρ τον παρατηρεί καυστικά
«τέτοια λόγια για το ηθικό είναι
βλαπτικά»
και διατάσσει επίθεση το πρωί
πέρα από το φράχτη
κι’ αν ο Αχιλλεύς εμφανιστεί
θαρραλέα θα τον αντιμετωπίσει
σε μονομαχία τελική
ή θα τον φονεύσω ή θα με φονεύσει
και όποιος τελικά νικήσει
Μετά ταύτα δίνει εντολή το στράτευμα
να δειπνήσει και να κοιμηθεί
εκτός από τα περίπολα, αυτοί άγρυπνοι φρουροί
Οι δε Έλληνες και μάλιστα οι Μυρμηδόνες
τον Πάτροκλο κηδεύουν όλη τη νύχτα
του έκαναν λουτρό,
ένδυμα του φόρεσαν νεκρικό
Ο Αχιλλέας δίνει όρκο φοβερό
ούτε τρώει, ούτε τον Πάτροκλο ενταφιάζει
αν τα όπλα και την κεφαλή του Έκτορα
μπρος στον Πάτροκλο δεν παρουσιάσει
και τις Τρωαδίτισες αιχμάλωτες διατάσσει
να τον μοιρολογήσουν
Τους Έλληνες καλεί και τους συμφιλιώνει
και με τον Αγαμέμνονα φιλιώνει
μια πανοπλία φοράει την αυγή
και βγαίνει στη μάχη λίαν πρωί
ο πόλεμος για καλά φουντώνει
το πεδίον της μάχης εκτείνεται μεταξύ του τείχους
του Ελληνικού του Ηράκλειου τείχους και της
Καληκολώνης,
λόφου εγγύς του Σιμοέοντος ποταμού
ισχυρό σημείο στηρίγματος ορθώνει
Πρώτος εξέρχεται ο Αινείας
εις μονομαχία κατά του Αχιλλέα
την ίδια στιγμή που ο Αχιλλεύς
ερχόταν προς τον Έκτορα.
το βέλος σπάει στην ασπίδα του Αχιλλέα
αυτός τον Αινεία ακοντίζει
την ασπίδα του σπάζει αλλά δεν τον τραυματίζει
τότε ορμάει με το ξίφος κατά του Αινεία
ο τελευταίος μέγα λιθον αρπάζει έτοιμος να τον ρίξει
τελικά όμως υποχωρεί και στο πλήθος
για να σωθεί θα ξαναγυρίσει
ο Αχιλλεύς τους Έλληνες εις μάχην παρακινεί
και ο Έκτωρ τους Τρωαδίτες
στρέφεται προς τους πρωταγωνιστές κατά του Αχιλλέως
αλλά φοβηθείς κάνει μεταβολή
Ο Αχιλλεύς αρχίζει τη μάχη και σκοτώνει
Ιφιτίωνα, Ιπποδάμαντα. Δημολέοντα του Αντίνορος το γιό,
και Πολύδωρον του Πριάμου τον γιο
Σαν βλέπει ο Έκτορας το φονικό
βγαίνει μπροστά και τον Αχιλλέα
ανεπιτυχώς ακοντίζει
ο Αχιλλεύς την πρόκληση δέχεται ευχαρίστως
έξαλλος ορμάει στο Τρωαδίτικο πλήθος
τον Έκτορα να βρει για να μονομαχήσει
Συγκρίνατε ηγήτορες εκείνων των καιρών
με τα αποβράσματα των σημερινών «αριστεροδεξιών»
όσο η Γη απέχει από τον πλανήτη Ουρανό
ο τωρινός όλα σπάει τα ρεκόρ,
ανίκανος, εθνομηδενιστής, προδότης
ψεύτης, ηττοπαθής και ουτιδανός
*Αμφικτύων
22/6/2018
*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης,
Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων λογοτεχνών
http://amphiktyon.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου