Εμείς, οι νέοι της Θεσσαλονίκης, τα τέκνα του Αγίου Δημητρίου, αξιωθήκαμε και γευθήκαμε τους καρπούς της αγαπώσας καρδίας του. Τον αγαπούσαμε πολυ, τον εκτιμούσαμε και συγκινούμασταν, που σε κάθε εκδήλωση που κάναμε, πάντοτε μας στήριζε προσευχητικά, στέλνοντας μας έναν αγιοπνευματικό χαιρετισμό. Ενδεικτικά, σας επισυνάπτουμε δύο χαιρετισμούς που μας έστειλε.
Ο πρώτος στάλθηκε, με αφορμή την Ημερίδα που πραγματοποιήσαμε για τους σύγχρονες Γέροντες.
Ο δεύτερος στάλθηκε στον τότε υπεύθυνο της οργανωτικής μας επιτροπής, πατέρα Αλέξιο Παπαστεργίου, με αφορμή την Ημερίδα για τον Άγιο Ιάκωβο Τσαλίκη.
Διαβάζοντας τους, ο αναγνώστης, αμέσως κατανοεί και αντιλαμβάνεται το ποιόν του σπουδαίου αυτού Ιεράρχου, του Ιεράρχου της ευγένειας και της συμπόνοιας.
Θα μας λείψει πολυ. Είμαστε σίγουροι όμως, οτι βρίσκετε κοντά στον πολυαγαπημένο του Άγιο Γέροντα, πατέρα Δαμασκηνό Κατρακούλη και μαζί, πρεσβεύουν για όλους μας.
Άγιε Μητροπολίτα Λαρίσης Ιγνάτιε, ποτέ δεν θα σας ξεχάσουμε, ποτέ δεν θα ξεχάσουμε τα καλά που κάνατε για εμάς. Έχετε χαρακτεί στην νεανική μας καρδιά και με πολλή ευγνωμοσύνη θα σας μνημονεύουμε, σε όλη την εν Χριστώ ζωή μας.
Αιωνία σας η μνήμη Άγιε Ιεράρχη,
Αιωνία σας η μνήμη.
Με πολλή εν Χριστώ ευγνωμοσύνη και αγάπη.
Πτυχιούχοι και Φοιτητές Διαφόρων Σχολών της Θεσσαλονίκης
τέκνα των Αγίων Δημητρίου και Πορφυρίου
Οι δύο χαιρετισμοί.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΛΑΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΥΡΝΑΒΟΥ
Ἐν Λαρίσῃ τῇ 9ῃ Μαΐου 2016
Πρός τούς
Φοιτητάς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Α.Π.Θ.
«Τέκνα τῶν Ἁγίων Δημητρίου καί Πορφυρίου»
Εἰς Θεσσαλονίκην.
Πολυαγαπητοί μας φοιτητές τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Α.Π.Θ. «Τέκνα τῶν Ἁγίων Δημητρίου καί Πορφυρίου» ὅπως θέλετε νά ἀποκαλεῖσθε, χαίρετε ἐν Κυρίῳ.
Νά ξέρατε μόνο πόση χαρά μᾶς δίνετε ὅταν δηλώνετε «τέκνα» Ἁγίων! Μιά πλημμύρα χαρᾶς κατακλύζει τίς καρδιές ὅλων μας, ὅταν βλέπουμε τούς νέους βλαστούς τῆς Ἐκκλησίας μας τῆς Ἁγίας καί τῆς Θεολογίας της νά διαδηλώνουν «ἀπέραντη ἀγάπη πρός τήν γλυκειά μας Ὀρθοδοξία, τήν Μάνα μας». Μόνο γι’ αὐτό ἀξίζει νά σᾶς ἐπαινέσουμε καί νά σᾶς εὐχαριστήσουμε. Νά Σᾶς ἐνθαρρύνουμε πρό πάντων στόν ἀγῶνα τιμῆς τῶν συγχρόνων Γερόντων. Τά νέα δράγματα τῆς Ὀρθοδοξίας. Οἱ Νέοι στῆλοι τῆς Ἐκκλησίας εἴθε νά σᾶς φωτίζουν τόν δρόμο πρός τήν Θεογνωσία καί τήν βίωσι τοῦ Μυστηρίου τῆς Ἐκκλησίας.
Εἶχα τήν χαρά νά γνωρίσω καί νά συνομιλήσω καί μέ τόν π. Πορφύριο καί τόν π. Παΐσιο καί τόν π. Ἰάκωβο. Εἶχα τήν ἰδιαίτερη εὐλογία νά ἔχω γιά ἀρκετά χρόνια μετά τήν ἐκδημία τοῦ ἀοιδίμου πνευματικοῦ μου πατρός, ὡς πνευματικό τόν π. Γεώργιο Καψάνη. Ἡ γλυκύτης του, ἡ ἄπειρος σοφία του, ἡ καλωσύνη του, τό μεγαλεῖο τῆς ψυχῆς του, μέ ὡδήγησαν σέ λειμῶνες εὐώδεις καί μοῦ εὔφραιναν τήν καρδία. Πῆγα καί στό Ἔσσεξ στούς ἁγίους πατέρες καί προσευχήθηκα ἀρκετές φορές στόν τάφο τοῦ Γέροντος Σωφρονίου καί τόν εὐχαρίστησα γιά τούς γλυκεῖς πνευματικούς χυμούς τῶν συγγραφῶν του. Πῆγα στόν Τάφο καί στό κελλί τοῦ π. Φιλοθέου Ζερβάκου. Ἔχω ζωντανές ἐμπειρίες ἀπ’ τήν ἀναστροφή μου μέ τόν π. Παΐσιο καί τόν π. Πορφύριο. Γνώρισα καί τόν π. Φώτιο. Εἶδα κάποτε γιά λίγο καί τόν π. Ἐφραίμ τόν Κατουνακιώτη. Ὅλους τούς εὐγνωμονῶ. Ἔχω ὅμως τίς πιό γλυκιές, τίς πιό μεστές καί θεῖες ἐμπειρίες ἀπ’ τόν ἀοίδιμο πνευματικό μου πατέρα τόν π. Δαμασκηνό Κατρακούλη, πού τόν ἔζησα τόσο πολύ, τόσο κοντά, ὥστε νά τόν ἀναζητῶ κάθε ὥρα καί κάθε στιγμή καί νά αἰσθάνομαι ὅλο τό «εἶναι» μου νά τοῦ φωνάζῃ «ἀββᾶ ὁ πατήρ».
Δέν εἶμαι ἄξιος νά λέγομαι πνευματικός του υἱός, ἀλλά ἐν τούτοις τόν ἔζησα. Μ’ ἀγαποῦσε ὅσο δέν μποροῦσα νά φανταστῶ. Τόν θυμᾶμαι δακρυσμένο, τόν φέρνω στό νοῦ μου διδάσκοντα, τόν βλέπω στόν ὕπνο μου γελαστό, τόν ἀναζητῶ μέρα καί νύχτα. Καί εἶναι δίπλα μου. Εὐχαριστῶ τό Θεό πού μέ ἀξίωσε τέτοια μεγάλης χαρᾶς καί τέτοιας δωρεᾶς.
Εἴθε τέτοιους φωτισμένους ἀνθρώπους νά δίνῃ στήν Ἁγία Του Ἐκκλησία ὁ Κύριος τῆς Δόξης. Ὁ «παπποῦς», ὁ Γέροντάς μου, ἦταν ὁ καθ’ αὐτό ἄνθρωπος πού μεθοῦσε μέ τό θεῖο κάλλος τοῦ Νυμφίου τῆς ψυχῆς του. Εἶναι αὐτός πού αὐλίζεται τώρα ἐκεῖ ὅπου ὁδηγεῖ τά πρόβατά του τό μεσημέρι ὁ Ποιμήν ὁ Καλός. Εἶμαι πλέον ἤ βέβαιος ὅτι σύντομα θά δοῦμε τά σημεῖα τῆς ἁγιότητός του, ἀφοῦ μαρτυρίες πολλῶν λένε ὅτι ἀπαντᾶ στίς προσευχές τους καί θεραπεύει ἀσθένειες καί προβλήματα, ἐπεμβαίνοντας θαυματουργικά. Ἐγώ τόν αἰσθάνομαι πάντα δίπλα μου. Παρακαλῶ τόν Κύριο γιά Σᾶς ὅλους.
Εὐχαριστῶ τόν ἐν Τριάδι Ἅγιο Θεό πού σᾶς ἐμπνέει καί σᾶς ὁδηγεῖ σέ λειμῶνες σωτηρίας. Εὐχαριστῶ τόν Παναγιώτατο Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ. Ἄνθιμο, αὐτό τόν καλόκαρδο καί δίκαιο Ἱεράρχη, πού σᾶς ἐνθαρρύνει νά πραγματοποιεῖτε στήν Ἔδρα του τέτοιες Ἱερές Συνάξεις. Εὐχαριστῶ τόν καθένα σας καί Σᾶς παρακαλῶ νά μην ἀποκάμετε νά ζῆτε μ’ αὐτό τόν θεῖο τρόπο στόν παρόντα κόσμο.
Μετ’ Εὐχῶν διαπύρων
+ὁ Λαρίσης Ἰγνάτιος
Ιερά Μητρόπολις Λαρίσης και Τυρνάβου
Εν Λαρίση τη 21η Οκτωβρίου 2016
Αιδεσιμολογιώτατον Πρωτοπρεσβύτερον
π. Αλέξιον Παπαστεργίου
Εφημέριον Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου Πανοράματος
Εις Θεσσαλονίκην.
Αιδεσιμολογιώτατε και φίλτατε Αδελφέ μου πάτερ Αλέξιε, και προσφιλέστα Μέλη της Οργανωτικής επιτροπής αυτής της Αγιολογικής Ημερίδας, που είναι αφιερωμένη σ’ αυτή τη σύγχρονη μορφή, στον Όσιο Γέροντα Ιάκωβο Τσαλίκη, δεχθήτε παρακαλώ πολύ τις θερμές μου ευχαριστίες για την τιμή που μου κάνετε να έχω λόγο σ’ αυτή την καθαρά πνευματική εκδήλωσι και τα συγχαρητήριά μου για την πρωτοβουλία διοργανώσεως αυτής της Ημερίδας, η οποία από μόνη της σας αναδεικνύει ανθρώπους οι οποίοι επιδιώκουν σ’ αυτούς τους καιρούς την «εν πνεύματι ζωή».
Επιτρέψτε μου να χαιρετήσω εν αγάπη και όλη την πνευματική αυτή ομήγυρι που σας περιβάλλει απόψε και που είναι ό,τι πιο θείο και άγιο. Άνθρωποι αυτής της εποχής, που τρέχει και καλπάζει, κι ο χρόνος έχει αναδειχθεί σ’ ένα απ’ τα πιο σπάνια αγαθά, να διαθέτουν χρόνο για ν’ ακούσουν λόγους για ένα σύγχρονο Άγιο της Εκκλησίας μας. Άνθρωποι που προτιμούν να ευρίσκονται, όπως λέγει ο ιερός «Εκκλησιαστής», «εις οίκον κατανύξεως» αντί «εις οίκον πότου». Άνθρωποι οι οποίοι έχουν αναλάβει υπεύθυνα την προοπτική της σωτηρίας τους και του αγιασμού τους και προτιμούν να κατανύσσονται ευρισκόμενοι μεταξύ πνευματικών ανθρώπων, παρά σε διασκεδάσεις απ’ τις οποίες κανένα κέρδος δεν αποκομίζει κανείς.
Γνώρισα από κοντά αυτόν τον άγιο του Θεού άνθρωπο σε μία επίσκεψί μου στην Ιερά Μονή του, ως νέος κληρικός και έλαβα τις Ευχές του, αλλά καμμία άλλη προσωπική εμπειρία δεν έχω παρά μόνο αυτή τη συνάντησι. Από τα πολλά όμως βιβλία που έχουν γραφεί προς τιμήν του, και από την αναστροφή μου μετά του διαδόχου του αοιδίμου Γέροντος Κυρίλλου, και του τετιμημένου σημερινού ηγουμένου της Μονής πατρός Γαβριήλ και της τιμίας Συνοδείας του, οι οποίοι ενασκούνται στην Ιερά Μονή τους βαδίζοντες «τοις ίχνεσιν» του Αγίου αυτού Ανδρός και πνευματικού πατρός μαρτυρούν καθ’ ημέραν την Αγίαν Ορθόδοξον Πίστι μας και αποδεικνύουν την αγιότητα του προσώπου του πνευματικού πατρός των, του Αγίου Γέροντος Ιακώβου του οποίου τας Ευχάς επικαλούμαι προς όλους σας.
+ ο Λαρίσης Ιγνάτιος
2 σχόλια:
Ὥστε ἐκοιμήθη ὁ πάλαι ποτὲ μοιχεπιβάτης! Ἐλπίζω νὰ τὸν συγχωρήσῃ ὁ Θεός. Μακάρι νὰ μὴ ἔγεινε αἴτιος νὰ θανατωθῇ ἀνθρωπίνῃ ἐπεμβάσει κἄποιος συνάνθρωπός μας ὥστε νὰ βρεθῇ μόσχευμα γιὰ τὸν κεκοιμημένο ἱεράρχη._
Αγαπητε μου φιλε ηταν ενας εξαιρετος και ταπεινος ανθρωπος.
Νομιζω οτι τον αδικεις με την κριση σου.
Του ελαχε να παει σε μια δυσκολη μητροπολη και να συναντησει χωρις να φταιει μεγαλες αντδρασεις...
Για τα υπολοιπα και περι συγχωρησεως και μεταμοσχευσεως τα γωνριζει ο θεός και εμας μαλλν δεν μας πεφτει λογος....
Δημοσίευση σχολίου