ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ. (μέρος 2ο)

συνέχεια από το 1ο μέρος

Γράφει η Μαίρη Καρά 

- Σε παρακαλώ παιδί μου, μην αφήνεις την αγανάκτησή σου να κυβερνήσει τα συναισθήματά σου. Εσύ προορίζεσαι να αναλάβεις τις πνευματικές ευθύνες σου και δεν πιστεύω ότι θα δεχόσουν ποτέ το ηλεκτρονικό φακέλωμα των συμπολιτών σου. Γιατί βαθιά μέσα σου πιστεύεις πως είμαστε πράγματι περιώνυμος κι εκλεκτός λαός του Θεού, που δεν θα επιτρέψει ποτέ σ’ αυτούς τους βάρβαρους, να μας υποτάξουν με την βλαβερή πλύση εγκεφάλου, που προσπαθούν χρόνια τώρα να μας περάσουν. Γιατί το ξέρεις πολύ καλά, ότι του Έλληνα ο τράχηλος ζυγό δεν σηκώνει αλλά και πάντα την τελευταία στιγμή, αφυπνίζεται κι αντιδρά γενναία στην υποδούλωση. Γιατί εμείς οι ΕΛΛΗΝΕΣ, γεννηθήκαμε με ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΚΕΨΗ. 

- Μα παππού τα παλιά χρόνια ο Έλληνας με τις μικρές του δυνάμεις αντιμετώπισε έναν πάνοπλο κατακτητή. Τότε πίστευε στα ΙΔΑΝΙΚΑ, η καρδιά του παλλόταν από Εθνική Περηφάνια, υπερασπιζόταν δυναμικά την Εθνική του Ανεξαρτησία. Τότε η πατρίδα αποτελούσε το ύψιστο Εθνικό Ιδανικό. Τώρα οι εκλεγμένοι «υπηρέτες» του λαού, σκύβουν το κεφάλι χωρίς ντροπή, για να μην προκαλέσουν - λένε - Εθνική τραγωδία. Λες και υπάρχει μεγαλύτερη τραγωδία, απ’ την ταπεινωτική συναίνεση σε εδαφική υποταγή, που μας επιβάλλουν οι Μεγάλες Δυνάμεις. Δεν βλέπουμε πως ο απώτερος σκοπός τους είναι να μας καθυποτάξουν πνευματικά και εθνικά;
- Παιδί μου συμφωνώ αλλά μην παρασύρεσαι απ’ τον αγνό πατριωτισμό σου, σε ανεξέλεγκτες εκρήξεις θυμού.
- Αγανακτώ με την αδικία παππού μου, δεν καταλαβαίνεις; Γιατί παραβλέπουν οι Κυβερνήτες, ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα στην ζωή; Γιατί εμείς σαν λαός, σαν Κράτος δηλαδή, δεν έχουμε επεκτατικές βλέψεις για τις γειτονικές μας χώρες; Γιατί αυτοί μας ζηλεύουν για την πανέμορφη χώρα μας;
- Με συγκινείς με την δύναμη της ελληνικής ψυχής σου και με την ανιδιοτελή αγάπη σου. Αυτές είναι κληρονομικές Αρετές, που κατευθύνουν τις πράξεις σε προσφορά. Πιστεύεις Αλήθεια, πως με αυτά τα κίνητρα, θα εκπληρώσεις τον σκοπό σου;

- Τι σημαίνει ΑΛΗΘΕΙΑ, παππού; Υπάρχουν πολλές, όπως η πραγματική, η συμφωνία δηλαδή της ουσίας του αντικειμένου με τα δεδομένα της εμπειρίας ή του λογικού, όπως αυτά εκφράζονται μέσω του λόγου.  Η τυπική, που είναι στην ουσία ψεύδος, όμως παρουσιάζεται σαν αλήθεια επειδή στηρίζεται σε μια λανθασμένη υπόθεση. Η υποκειμενική, η ατομική αλήθεια, όπως την αντιλαμβάνεται ο καθένας. Η αντικειμενική που δεν εξαρτάται απ’ την βούληση και τις επιθυμίες του υποκειμένου, αλλά καθορίζεται απ’ το περιεχόμενο του αντικειμένου που αντανακλάται. Η σχετική που προσεγγίζει το πραγματικό, χωρίς όμως να διεκδικεί την απόλυτη επιτυχία αυτής της προσέγγισης. Η απόλυτη που δόθηκε μια για πάντα κι είναι ακλόνητη. Η συγκεκριμένη που παράγεται σε ιστορικές συνθήκες. Αν όμως μεταβάλλονται αυτές οι συνθήκες, μεταβάλλεται ταυτόχρονα και το περιεχόμενο αυτής της ΑΛΗΘΕΙΑΣ. Άρα... αλήθεια, ποια απ’ όλες είναι η σωστή; 
- Η δική σου ΑΛΗΘΕΙΑ είναι η γνώση του προορισμού σου. Και η δύναμή σου εξαρτάται απ’ το φορτίο της Αλήθειας, που αντέχεις. Η Αλήθεια είναι επαναστατική απ’ τη φύση της κι αποσκοπεί στην κατανόηση της ανθρώπινης ύπαρξης. 
- Φυσικά και θέλω να εκπληρώσω τον σκοπό μου, μα μ’ ενδιαφέρει η ύπαρξη του ανθρώπου γενικά αλλά και του ΕΛΛΗΝΑ ειδικά. Πιστεύω ότι οφείλω την τάση μου προς το Ανώτερο, στην ελληνική μου καταγωγή κι ευχαριστώ γι’ αυτό εσάς, που προετοιμάσατε την είσοδό μου στο γήινο πεδίο αλλά και τον Παντοδύναμο Δημιουργό, που με επέλεξε μέλος αυτής της δοξασμένης φυλής, έστω και στην φάση της παρακμής.

- Η Παρακμή είναι επακόλουθο της Ακμής, που είναι το ύψιστο σημείο της ανάπτυξης. Η πορεία του πολιτισμού ακολούθησε την τροχιά του ήλιου, δηλαδή απ’ την Ανατολή προς τη Δύση. Αυτή η πορεία όμως είχε ως μοιραία συνέπεια την παρακμή των πολιτισμών, απ’ τους οποίους πέρασε. Άρα επιβεβαιώθηκε ο «ιστορικός νόμος», ο οποίος ορίζει, πως πάντα την Ακμή ακολουθεί η Παρακμή. Αυτές αποτέλεσαν την συνισταμένη όλων των παραγόντων του υλικού, πνευματικού και ηθικού πολιτισμού, σε μια συγκεκριμένη περίοδο.
- Τώρα, πού μας οδηγεί η εξέλιξη της τεχνολογίας;
- Η τεχνολογική πρόοδος θα έπρεπε να έχει οδηγήσει τον άνθρωπο στην απελευθέρωσή του. Δυστυχώς θυσιάζεται στην ιδέα του κέρδους, της δύναμης και της απόκτησης μιας επισφαλούς παντοδυναμίας. Αυτές  οι ανούσιες επιθυμίες του υποβαθμίζουν κάθε αίσθηση ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Σε ατομικό επίπεδο ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΣ είναι η υπευθυνότητα που του επιτρέπει να σηκώνει την ευθύνη των λόγων και των πράξεών του. Η πίστη στην ιδέα και στην αξία του ανθρώπου κι ο σεβασμός των θεμελιακών δικαιωμάτων του, όπως είναι η Ελευθερία, η Ακεραιότητα και η Αξιοπρέπειά του. Το σύνολο δηλαδή των ΑΞΙΩΝ με κέντρο τον άνθρωπο, η συμφιλίωση και η αλληλοκατανόηση είναι ο Αλτρουισμός. Το βαθύ συναίσθημα ανθρωπιάς και μια σπάνια κοινωνική ΑΡΕΤΗ που είναι γραμμένη στο DNA του ΕΛΛΗΝΑ και οδηγεί την σκέψη και τα βήματά του. Γι’ αυτό πιστεύω ότι διακατέχεται από άδολη αγάπη προς τους συνανθρώπους του, δεν υποκρίνεται, δεν επιδεικνύεται και γίνεται ιεραπόστολος του ανθρωπισμού, γιατί η συμπεριφορά του εκπορεύεται από την ηθική του συνείδηση.

- Πιστεύω ότι για να έχεις το δικαίωμα να λέγεσαι ΑΝΘΡΩΠΟΣ, πρέπει να έχεις αγωνιστεί για να κατακτήσεις αυτό τον τίτλο. Η ανθρωπιά δεν είναι επάγγελμα, ούτε όργανο αυτοπροβολής κι επιτυχίας. Είναι αυταπάρνηση με αδιάκοπη ενέργεια. Εύχομαι να με βοηθήσουν οι δυνάμεις μου να παραμείνω πιστός στα ιδεώδη μου και να αποδείξω στον «πολιτισμένο κόσμο» πως εμείς οι ΕΛΛΗΝΕΣ, είμαστε θαυμαστός λαός... Γι’ αυτό πρέπει οι μαθητές  να διδάσκονται την αληθινή ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ... 

- Είναι παρήγορο για μένα παιδί μου που είσαι πατριώτης και αγωνιστής... το λέει η ψυχή σου κι εύχομαι να υπάρχουν κι άλλα παιδιά με τα δικά σου όνειρα και ιδανικά.
-Ευτυχώς, υπάρχουν κι ονειρευόμαστε μια κοινωνία με Δικαιοσύνη όπου όλα τα μέλη της θα έχουν τα ίδια δικαιώματα.  Δεν θα μείνουμε όμως στα όνειρα. Θα αγωνιστούμε για να το καταφέρουμε αυτό, γιατί το αξίζει η Φυλή μας. Και το λέω αυτό γνωρίζοντας πως είμαι μια ασήμαντη μονάδα μέσα στα εκατομμύρια κι η παρουσία μου μηδαμινή για τους ισχυρούς του Πλανήτη. Δεν με πειράζει όμως, γιατί εμένα το ΕΙΝΑΙ μου αυτά μου υπαγορεύει να πιστεύω. Και δεν θα αλλάξω ιδέες, γιατί το θέλει ο κάθε τυχαίος πολιτικός και κοινός εκμεταλλευτής. Μου φτάνει που μπορώ και σκέφτομαι ελεύθερα κι όσο υπάρχω κι έχω λογική και όραμα, δεν θα σταματήσω να αγωνίζομαι γι’ αυτήν την ΑΛΛΑΓΗ. Για τον λόγο αυτό θα συνεχίσω να ψάχνω για εκείνον τον άνθρωπο, που θα έχει τις ίδιες ιδέες με μένα, για να ενωθούμε και να χτίσουμε μια νέα Ιδανική Πολιτεία.

- Σου του εύχομαι παιδί μου ολόψυχα και να ξέρεις, ότι τα λόγια σου γεμίζουν αγαλλίαση την καρδιά μου και εκτίμηση για την γενιά σου. Γι’ αυτό συνέχισε να πιστεύεις στην αξία ΑΝΘΡΩΠΟΣ, γιατί ο αλτρουισμός δεν επιβάλλεται απ’ τους γραπτούς νόμους, αλλά βασίζεται στην αγαθή προαίρεση του ανθρώπου, στον άγραφο νόμο, τον ηθικό. Αυτό είναι το μεγαλύτερο προτέρημα της φυλής μας, που την ξεχώρισε και την οδήγησε στο παρελθόν στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Είσαι ένας άξιος κι ελεύθερος Έλληνας που απέκτησες την ελευθερία σου, αναγνωρίζοντας την ανεξαρτησία του διπλανού σου.  Γιατί σέβεσαι τους περιορισμούς που απορρέουν απ’ τους νόμους αλλά κι απ’ το άγραφο Δίκαιο, την Ηθική Συνείδηση. 

- Ευχαριστώ για τις γνώσεις και την καλή σου διάθεση που δείχνεις πάντα να με συμβουλεύεις. Σε ευγνωμονώ που υπάρχεις στη ζωή μου και καθοδηγείς σωστά όχι μόνο τα βιολογικά μου αλλά και τα πνευματικά βήματά μου. Σ’ ευχαριστώ μέσα απ’ τα βάθη της καρδιάς μου που με έμαθες να λειτουργώ σαν πραγματικός Έλληνας κι επίσης ευχαριστώ και τη μητέρα μου – την κόρη σου – που  ανήγαγε σε επιστήμη την σωστή ανατροφή μου, έχοντας για παράδειγμα εσένα.

- Δεν χρειάζομαι ευχαριστίες γιατί τίμησα το ρόλο μου σαν γονιός. Ένας απ’ τους λόγους παιδί μου, που δικαιούται ένα άτομο να κατέχει τον τίτλο του χρήσιμου ΑΝΘΡΩΠΟΥ, είναι η ολοκληρωτική αφοσίωσή του στην ανατροφή των παιδιών του, που έχει σαν αποτέλεσμα την εμφύτευση μέσα στον εγκέφαλό τους, των ηθικών αρχών και την πειθώ να τις υπηρετήσει. Και σ’ αυτό το τομέα, οφείλω να ομολογήσω πως η κόρη μου δέχτηκε χωρίς καμία επιφύλαξη τις γνώσεις και τις εμπειρίες μου, τις οποίες μετέφερε και σε σένα. Γι’ αυτό τώρα είναι περήφανη που παρέδωσε στην πατρίδα έναν ολοκληρωμένο και χρήσιμο Έλληνα, με ανεπτυγμένη προσωπικότητα.

- Κι εγώ οφείλω να παραδεχτώ πως η μητέρα μου υπήρξε μια πολύτιμη δασκάλα για μένα κι εσύ πρέπει να παραδεχτείς πως η μεγαλύτερη επιστήμη σήμερα, είναι η σωστή ανατροφή των παιδιών.  Τα ζευγάρια πριν να σκεφτούν να φέρουν παιδιά στο κόσμο, πρέπει να εκπαιδεύονται σε ειδικό σχολείο. Ας πούμε κάτι σαν υποχρεωτική ΣΧΟΛΗ ΓΟΝΕΩΝ.   
- Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου και μακάρι να γινόταν αυτό αμέσως... Αλλά φοβάμαι, θα περάσουν πολλά χρόνια μέχρι… μα ποτέ δεν είναι αργά να το καταλάβουν οι Κυβερνήτες μας... Φοβάμαι όμως πως ο Έλληνας, έχει ξεφύγει απ’ τα ιδανικά του, επιτρέποντας ασυνείδητα στους γείτονες ή συμμάχους του, να ονειρεύονται τον αφανισμό του. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε επιτέλους, πως η πνευματική μας κληρονομιά, τους προκαλεί όχι δέος όπως θα’ πρεπε, αλλά δυστυχώς μεγάλο φθόνο. Κι όλα τα κακά που έχουν συμβεί στους νεότερους Έλληνες και δεν εννοούν να το καταλάβουν, αυτός ο φθόνος τα έχει προκαλέσει. Μας ζηλεύουν φοβερά για τα επιτεύγματά μας αλλά κι εμείς δεν κάνουμε τίποτα για να τους αποδείξουμε, πως δεν μας αγγίζουν τα κατώτερα συναισθήματά τους, ούτε μας προκαλούν πόνο. Αντιθέτως, μπορούμε με την ανωτερότητά μας, να τους τα επιστρέψουμε μαζί με τα καταναλωτικά προϊόντα και να ζήσουμε μόνοι μας πανευτυχείς κι αυτεξούσιοι στην πλούσια και πανέμορφη χώρα μας. Δεν τους έχουμε καμία ανάγκη πλέον, αφού δεν φοβόμαστε τίποτα, δεν ελπίζουμε τίποτα, είμαστε ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ, όπως έγραψε κι ο μεγάλος μας Καζαντζάκης. Τι λες παιδί μου, θα το καταφέρουμε κάποτε;

-Γιατί κάποτε κι όχι τώρα αμέσως; Εμπρός παππού, ξεκινάμε για τον δρόμο που μας χάραξαν οι πρόγονοί μας. Την ΣΗΜΑΙΑ σημαία μας γρήγορα κι εμπρός μαρς....

- Σιγά παιδί μου που πήρες φόρα... Σιγά, είπαμε να είμαστε σε εγρήγορση και να ετοιμαζόμαστε για την μεγάλη πνευματική επανάσταση… Αλλά εσύ πήρες φόρα… Περίμενε μέχρι να μεγαλώσεις και να αποκτήσεις τα εφόδια. Είσαι μικρός ακόμα κι απροετοίμαστος για τόσο μεγάλους αγώνες...

- Μικρός εγώ; Μα τι λες τώρα παππού; Ξέρεις με ποιον μιλάς; Νομίζεις ότι μόνο η ηλικία μεγαλώνει τον άνθρωπο; Δεν ξέρεις ότι η εθνική περηφάνια δίνει την ώθηση που χρειάζεται κι ένα μικρό παιδί για να ωριμάσει γρήγορα; Όχι παππού, είμαι κι εγώ μεγάλος σαν κι εσένα και ώριμος κι εμείς οι δυο είμαστε αρκετοί για να ξεσηκώσουμε τον απλό κόσμο που υποφέρει απ’ τον πολιτικό και κοινωνικό ξεπεσμό της εποχής μας. Εμπρός λοιπόν παππού, γίνε μπροστάρης στον ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ. Εσένα πρέπει να ακολουθήσω... εσύ θα με οδηγήσεις σωστά... 

Παππούς και εγγονός αγκαλιάστηκαν τρυφερά κι έδωσαν όρκο τιμής, πως με όπλα τις γνώσεις και την εθνική τους υπερηφάνεια, θα αρχίσουν τον ΑΓΩΝΑ... Ξαφνικά η φωνή τους χάθηκε κάτω απ’ τους ήχους της αυτοκαταστροφής της κασέτας αναπαραγωγής τους κι έτσι δεν μάθαμε το αποτέλεσμα του ΙΔΑΝΙΚΟΥ ΞΕΣΗΚΩΜΟΥ. Μα δεν είναι αργά να τον αρχίσουν όσοι στάθηκαν τυχεροί κι απομνημόνευσαν την πολύτιμη πείρα των προγόνων μας... Ας είναι καλά οι φωτισμένοι προγονοί μας που διέσωσαν αυτό τον ιστορικό διάλογο. Για να αποτελέσει το ΦΑΡΟ του νέου ΕΝΔΟΞΟΥ ΕΛΛΗΝΑ... ΠΟΥ ΘΑ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΣΕ ΝΕΕΣ ΔΟΞΕΣ ΑΝΑ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ… 

*Το άρθρο αυτό προήλθε από διαγωνιστικό κείμενο αποφοίτησης εργαζόμενου και αριστούχου μαθητή από Νυχτερινό Λύκειο της Αθήνας το 1967, εν μέσω Χούντας κι απαγορεύτηκε να διαβαστεί δημοσίως... Τώρα όμως που δεν έχουμε ΧΟΥΝΤΑ… ή μήπως έχουμε και δεν το γνωρίζουμε; Ο,τι και να έχουμε όμως… εσείς και τα παιδιά σας πρέπει να το διαβάσετε και να το διαδώσετε!

ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΕΛΛΗΝΕΣ!

Share