Η αλήθεια είναι ότι οι πεποιθήσεις γονιών, συγγενών και παιδιών, δεν μπορεί να αλλάξουν από τη μια στιγμή στην άλλη και έτσι μια θέση σε ΑΕΙ η σε ΤΕΙ, εξακολουθεί να θεωρείται ως απαραίτητο εισιτήριο για μια αυριανή επιτυχημένη καριέρα στην κοινωνία. Για το λόγο αυτό κάθε χρόνο, αυτή η περίοδος των εξετάσεων για εισαγωγή σε ΑΕΙ και ΤΕΙ που φέτος ξεκινούν στις 14 Μαϊου στιγματίζει με ψυχοκοινωνικό τραύμα χιλιάδες αγόρια και κορίτσια και μαζί μαμάδες, μπαμπάδες και συγγενείς που "ψήνονται" κυριολεκτικά προσπαθώντας να βρουν το κλειδί που ανοίγει τη "μαγική πόρτα" Πανεπιστημίων και ΤΕΙ.....
Υπάρχει μια συνταγή επιτυχίας, ένας συνδυασμός ψυχολογικής στρατηγικής και τεχνικών που μπορούμε να δώσουμε στα παιδιά μας ώστε να τα βοηθήσουμε να επιτύχουν; Μετά από δεκαετίες ενασχόλησης με τις εξετάσεις καταλήγω στο συμπέρασμα ότι μία «ΜΑΓΙΚΗ» συνταγή επιτυχίας ΔΕΝ…υπάρχει, αλλά μπορώ να προτείνω αναπιφύλακτα ότι η προσοχή των παιδιών και των οικογενειών τους χρειάζεται να εστιασθεί σε τρία συγκεκριμένα σημεία:
- Στο σπίτι όπου συνιστώ συναισθηματική ανακωχή ανάμεσα σε γονείς, αδέλφια, θείους και θείες γιαγιάδες και παππούδες
- Στον εξεταστικό χώρο
- Στην ψυχική κατάσταση των παιδιών μετά από κάθε μέρα εξετάσεων, με άλλα λόγια στην προετοιμασία των παιδιών μας να συνεχίσουν στα επόμενα μαθήματα με αισιοδοξία οποιαδήποτε και αν ήταν η επίδοσή τους στο μάθημα στο οποίο εξετάσθηκαν μέχρι στιγμής.
Ας δούμε το θέμα πιο αναλυτικά….
ΠΑΙΔΙΑ:
α) εντρυφήστε στη μελέτη κάνοντας ένα συνδυασμό εντατικής σπουδής αλλά και ψυχαγωγίας. Ο ανθρωπινός εγκέφαλος έχει τεράστιες δυνατότητες αλλά και οι ψυχοσυναισθηματικές και ψυχοκοινωνικές μας ανάγκες διαδραματίζουν σημαντικό ρολό στην υπόθεση της επιτυχίας. Ακόμη και το καλύτερο μυαλό, ο πιο δυνατός μαθητής η μαθήτρια μετά από κάποιο χρονικό διάστημα θα κουραστεί και τότε είναι απαραίτητο να σταματήσει το παιδί και να επιδιώξει ένα ευχάριστο διάλειμμα.
β) Συχνά, πιο συχνά απ ότι πολλοί νομίζουν υπερβολική μελέτη και επανάληψη... δεν βοήθα! Αφού έχετε διαβάσει όλο το χρόνο, λίγο πριν τις εξετάσεις, αν μου επιτραπεί η έκφραση που πολλοί φοιτητές και φοιτήτριες μου χρησιμοποιούν, "...ρίξτε το λίγο έξω..."
γ) Μην προσπαθήσετε να "ελέγξετε" τις γνώσεις σας λίγα λεπτά της ώρας πριν την είσοδό σας στον εξεταστικό χώρο. Μέσα στην ένταση της ψυχοσυναισθηματικής σας διέγερσης είναι πολύ πιθανό να σας φανούν όλα άγνωστα με αποτέλεσμα να αγχωθείτε και να πανικοβληθείτε. Εάν συμβεί κάτι τέτοιο τότε...ξεχάστε τις φωτεινές εξετάσεις.
δ) Μέσα στον εξεταστικό χώρο φροντίστε να εξοικειωθείτε με πρόσωπα και πράγματα και πάρτε μαζί σας ένα μπουκάλι νερό για δροσιά αλλά και για παρηγοριά. Οι άνθρωποι έχουμε την τάση να παλινδρομούμε σε παιδικές ηλικίες μπροστά σε καταστάσεις στρες και άγχους. Διώξτε το άγχος και την ξηροστομία πίνοντας μιά γουλιά νερό.
ε) Όταν σας δοθούν τα θέματα ξεκινήστε με αυτό που ξέρετε καλύτερα. Μην κολλήσετε στο άγνωστο ή δύσκολο για σας θέμα. Απαντώντας το εύκολο που κατέχετε καλά δημιουργείτε στον εαυτό σας την θετική ψυχολογικά αίσθηση ότι κάνετε κάτι δημιουργικό και στη συνέχεια με ανεβασμένο το ηθικό σας καταπιαστείτε με το ή τα δύσκολα θέματα και πάλι πηγαίνοντας προοδευτικά από τα γνωστά στα λιγότερο γνωστά.
στ) Είναι πιθανό για μερικά δευτερόλεπτα να σας φανούν όλα τα θέματα άγνωστα με αποτέλεσμα να αγχωθείτε και να πανικοβληθείτε. Εάν σας συμβεί αυτό τότε...χαλαρώστε για μερικά λεπτά, διαβάστε ξανά τα θέματα και ίσως ξαφνιαστείτε με τη συνειδητοποίηση ότι τελικά δεν σας είναι και τόσο άγνωστα...
ζ) Άσχετα με το πώς γράψατε σε ένα συγκεκριμένο μάθημα συνεχίστε τις προσπάθειές σας χωρίς ηττοπάθεια στα υπόλοιπα μαθήματα. Σίγουρα κάθε μάθημα μετρά αλλά εκείνο που τελικά μετράει περισσότερο είναι η δυνατότητα να χειρισθείτε κάθε μάθημα σαν ξεχωριστή οντότητα. Δεν είναι λίγα τα παιδιά που έγραψαν χαμηλά στο πρώτο μάθημα και στη συνέχεια πήγαν πολύ καλά στα υπόλοιπα χωρίς άγχος και ηττοπάθεια με αποτέλεσμα ή να περάσουν σε κάποια από τις αρχικές τους επιλογές.
ΓΟΝΕΙΣ και ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ:
Ας σκύψουμε όλοι μαζί πάνω από τα παιδιά μας με φροντίδα και τρυφερότητα και ας τα δώσουμε να καταλάβουν ότι όχι μονό δεν πολεμούν μονά τους αλλά και ότι η δίκια σας αγάπη δεν εξαρτάται ούτε και κινδυνεύει από μια πιθανή αποτυχία τους. Και κάντε το αυτό με τέτοιο τρόπο ώστε να μη φάνει ως επιπόλαια και επιφανειακή κάλυψη μιας πραγματικότητας που δεν υπάρχει, ότι δηλαδή είναι ψέμα.
Μην αφήσετε το παιδί σας να πιστέψει ότι αλλά λένε τα χείλη σας και αλλά η κάρδια σας καθώς τις τραγικές συνέπειες αυτής της λαθεμένης, κατά την προσωπική μου γνώμη, τοποθέτησης τεράστιας αξίας στην εισαγωγή σε ένα ΑΕΙ η ΤΕΙ μας την επιβεβαιώνουν με τον πιο δραματικό τρόπο τα ΜΜΕ όταν μας ανακοινώνουν ποσά παιδιά κάνουν απόπειρες «αυτοκτονίας» μαθαίνοντας ότι απέτυχαν στις εισαγωγικές εξετάσεις (πολλά μάλιστα περιστατικά δεν φτάνουν ποτέ για ευνόητους λόγους στα ΜΜΕ…)
Δυστυχώς η οικονομία των αριθμών είναι τέτοια που γνωρίζουμε, εκ των πρότερων, ότι μερικές χιλιάδες παιδιών θα αποτύχουν.
Απαιτείται, όμως, ιδιαίτερη προσοχή γιατί όταν ένα παιδί επιτυχαίνει έχει διπλή την αίσθηση της ΑΠΟΤΥΧΙΑΣ- πρώτα γιατί απέτυχε και μειώνεται το ΕΓΩ του απέναντι σε συμμαθητές και συμμαθήτριες, και δεύτερον γιατί έχει την υποκειμενική αίσθηση ότι ΠΡΟΔΩΣΕ τους γονείς του ότι δεν στάθηκε άξιο για τους κόπους και τους μόχθους για τα έξοδα και την αγωνιά τους!
Κουράγιο σε σας γονείς και συγγενείς! Παιδιά... καλή επιτυχία με μια δυνατή δόση ψυχραιμίας και χιούμορ!...
4 σχόλια:
καλα ειναι σοβαρος αυτος ο δεξιουλης πιπεροπουλος?
σε ποιο κοσμο νομιζει οτι ζει?
θελει να καταστρεψει τα παιδια βαζοντας τα ως τα 40 να σπουδαζουν αχρηστα πραματα οπως φιλολογιες κοινωνιολογιες λογοτεχνιες θεολογιες?
κανοντας τα αχρηστα και ανικανα να βγαλουν εστω και 1 ευρω εξω στον πραγματικο κοσμο?
αυτοι θα γινουν παντελως ανικανοι να βγαλουν το ψωμι τους.
διορισε με πληρωνε με....
τελος οι μπουρδες. να παν τα παιδια να μαθουν καμια τεχνη, να δουλεψουν στα χωραφια στις οικοδομες και στα εργοστασια που πρεπει να χτιστουν, στη θεση χιλιαδων αχρηστων πανεπιστιμιων, τα οποια πρεπει να γκρεμιστουν.
ενα απαυτα ειναι το πανεπιστημιο του πιπεροπουλου και η αχρηστη εδρα του....
Φίλε ανώνυμε χωρίς να θέλω να κάνω τον συνήγορο του κ.Πιπερόπουλου, που μας τιμά με την παρουσία του μέσω των άρθρων του, μιας και δεν χρειάζεται καν συνήγορο θα ήθελα απλά να δούμε το πράγμα λίγο πιο αντικειμενικά.
Εγώ προσωπικά δεν βλέπω καμια παρότρυνση προς τους γονείς να στείλουν τα παιδιά τους σώνει και καλα, στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Απεναντίας το άρθρο ξεκινάει μάλλον με την αντίθετη ακριβώς άποψη.....
Ομως δεν μπορεί να παραβλέψει, όπως όλοι μας το γεγονός οτι η ελληνική οικογένεια δεν πάυει ακόμα και σήμερα στους χαλεπούς οικονομικούς καιρούς που ζούμε να θεωρεί ότι τα παιδιά πρέπει να σπουδάσουν....
Και με αυτή την παράμετρο ασχολείται το άρθρο. Και δεν βλέπω φίλε μου να σπρώχνει τα παιδιά προς κάποια ιδιαίτερη επιστήμη.
Τώρα οσον αφορά την άποψή σου για το ότι οι σπουδές σε οδηγούν στην ανεργία και στην καταστροφή θα πρέπει να σου πώ φίλε μου ότι υπάρχουν ειδικότητες που πραγματικά ισχύει αυτό που λες και το βιώνω καθημερινα με αδερφό απόφοιτο π.χ. της Γυμναστικής Ακαδημίας.
Ομως φίλε μου υπάρχει κι ο αντίλογος. Είμαι συνάδελφος στην δουλειά με αποφοίτους π.χ. του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (Αρχιτέκτονες, Πολιτικούς Μηχανικούς, Μηχανολόγους κ.α.) και σε διαβεβαιώ ότι τα κονομάνε (στην καθομιλουμένη) πολύ καλά......
Θα σε παρακαλέσω έκτοτε να είσαι πιο κόσμιος γιατί ακόμα κι αν σε καποιες θέσεις έχεις δίκιο, με τον τρόπο που τις υποστηρίζεις το χάνεις και μας μένει απλά η εντύπωση της αθυροστομίας σου.
Κι αυτό ίσως είναι άδικο για σενα.....αλλά και για τον φίλτατο κ. Πιπερόπουλο χωρίς το άρθρο του οποίου δεν θα σου δινόταν (επί του θέματος) η ευκαιρία να τοποθετηθείς....
θα ηθελα να πω παντως σαν νεος ανθρωπος και προπαντως σαν ανθρωπος που εχει δωσει πανελληνιες εξετασεις δυο φορες και απετυχε(δεν μπηκα στη σχολη της πρωτης μου επιλογης λογω αγχους) τα εξης:
το αγχος ειναι ο χειροτερος συμβουλος.. μεγαλο ποσοστο της επιτυχιας ενος υποψηφιου εξαρταται απο τον ελεγχο του αγχους..δασκαλοι γονεις και γενικοτερα το περιβαλλον συμβαλλουν πολυ σε αυτο.. και πολλες φορες αθελα τους ειτε μεταφερουν το δικο τους αγχος στους υποψηφιους ειτε λεγοντας απο καλη προθεση κατι εχουν αντιθετο αποτελεσμα.. η ζωη δεν τελειωνει στις πανελληνιες.. εχει πολλες ομορφιες που μπορει καποιος να τις ζησει και εκτος πανεπιστημιου.. και κατι αλλο.. επιτυχια ειναι η τεχνη του εφικτου.. καλυτερος στοχος ειναι αυτος που μπορουμε να πιασουμε.. θερουμε λοιπον στοχο πολλες σχολες ωστε καποια να πετυχουμε.. και πολλες φορες η ζωη εχει αποδειξει οτι μια φαινομενικη αποτυχια ειναι μεγαλυτερη επιτυχια απο μια φαινομενικα μεγαλη επιτυχια.. φιλοι υποψηφιοι καλο πρωινο τη μερα των εξετασεων και θετικη σκεψη!! και μη φοβαστε ολα θα πανε καλα!!!νερακι και καραμελιτσα η σοκολατακι κατα τη διαρκεια της εξετασης για την υπογλυκαιμια!
καλη επιτυχια σε σας και δυναμη σε σας και στους γονεις σας!!
θα ηθελα να πω παντως σαν νεος ανθρωπος και προπαντως σαν ανθρωπος που εχει δωσει πανελληνιες εξετασεις δυο φορες και απετυχε(δεν μπηκα στη σχολη της πρωτης μου επιλογης λογω αγχους) τα εξης:
το αγχος ειναι ο χειροτερος συμβουλος.. μεγαλο ποσοστο της επιτυχιας ενος υποψηφιου εξαρταται απο τον ελεγχο του αγχους..δασκαλοι γονεις και γενικοτερα το περιβαλλον συμβαλλουν πολυ σε αυτο.. και πολλες φορες αθελα τους ειτε μεταφερουν το δικο τους αγχος στους υποψηφιους ειτε λεγοντας απο καλη προθεση κατι εχουν αντιθετο αποτελεσμα.. η ζωη δεν τελειωνει στις πανελληνιες.. εχει πολλες ομορφιες που μπορει καποιος να τις ζησει και εκτος πανεπιστημιου.. και κατι αλλο.. επιτυχια ειναι η τεχνη του εφικτου.. καλυτερος στοχος ειναι αυτος που μπορουμε να πιασουμε.. θερουμε λοιπον στοχο πολλες σχολες ωστε καποια να πετυχουμε.. και πολλες φορες η ζωη εχει αποδειξει οτι μια φαινομενικη αποτυχια ειναι μεγαλυτερη επιτυχια απο μια φαινομενικα μεγαλη επιτυχια.. φιλοι υποψηφιοι καλο πρωινο τη μερα των εξετασεων και θετικη σκεψη!! και μη φοβαστε ολα θα πανε καλα!!!νερακι και καραμελιτσα η σοκολατακι κατα τη διαρκεια της εξετασης για την υπογλυκαιμια!
καλη επιτυχια σε σας και δυναμη σε σας και στους γονεις σας!!
Δημοσίευση σχολίου