Γράφει ο Μανώλης Σκούληκας
Με ιδιαίτερη ικανοποίηση πληροφορούμαστε την πρόβλεψη υπογείων Κέντρων Διοικήσεως και Ελέγχου με την επιπρόσθετη θερμική κάλυψη, όπως και την δημιουργία Διοικήσεων Μη Επανδρωμένων Μέσων.
Ας ευχηθούμε η ολοκλήρωση να γίνει το συντομότερο δυνατό καθώς ζούμε σε πολύ «ενδιαφέροντες καιρούς» και η Τουρκία αντιγράφει πιστά την Κίνα στην διεκδικητική εξωτερική της πολιτική και έχει διαταχθεί έτσι ώστε να αντιταχθεί στη Δύση (αναμένοντας εναγωνίως πότε θα εκδικηθεί για το πραξικόπημα του 2016) και τον Διάδρομο IMEC με βάσεις στην Σομαλιλάνδη, τις Σευχέλλες και μόχλευση στην Αίγυπτο και το Σουέζ μέσω της Μουσουλμανικής Αδελφότητας.
Δεδομένου ότι η Κίνα επιδιώκει -και μέχρι στιγμής το καταφέρνει- να έχει ανοικτά μέτωπα η Δύση ώστε να μην μπορέσει να την αντιμετωπίσει απερίσπαστα κατά την επιθετική της δράση στον Ειρηνικό, μια επιπλέον επίθεση σε ελληνικά νησιά θα αποσταθεροποιούσε περαιτέρω την περιοχή και θα ενέπλεκε περαιτέρω τις Δυτικές Δυνάμεις, πόσο μάλιστα αν αυτή η επιθετική ενέργεια ακολουθείτο από αποσταθεροποίηση της Αιγύπτου και επίθεση κατά των Δρούζων και Κούρδων στη Συρία.
Τα επίμαχα νησιά φυσικά θα ήταν η Ρόδος και το Καστελόριζο, από όπου η Τουρκία έχει να αντλήσει τα μεγαλύτερα οικονομικά οφέλη αφού θα αποκτήσει ΑΟΖ που θα περιλαμβάνει τα πλούσια σε υδρογονάνθρακες βυθοτεμάχια μεταξύ Κρήτης και Κύπρου. Δεδομένου ότι η Τουρκία θα έχει την πρωτοβουλία ως επιτιθέμενη το πρώτο πλήγμα θα είναι καταστροφικό για τις στρατωνισμένες ελληνικές ένοπλες δυνάμεις στο νησί που θα αποδεκατιστούν από βόμβες FAB που δε θα διστάσει να χρησιμοποιήσει η Τουρκία. Ακόμα και αν αυτό αποφευχθεί με έγκαιρη διασπορά, οι υπέρτερες αριθμητικά τουρκικές αποβατικές δυνάμεις θα δοκιμάσουν στο έπακρο την αμυντική ικανότητα των υπερασπιστών του. Σαν να μην έφτανε αυτό η Τουρκία θα αποβιβάσει με ελικόπτερα και ομάδες ειδικών δυνάμεων στα μετόπισθεν για να πλήξουν πυροβολικό, σταθμούς Διοικήσεως, Ελέγχου και Επικοινωνιών, υποδομές και γραμμές εφοδιασμού. Απέναντι σε μια τέτοια ασύμμετρη απειλή, μόνο μια ισχυρή εφεδρεία εθνοφυλάκων μπορεί να αντιτάξει κάποια σοβαρή αντίσταση και να κάνει την Τουρκία να ξανασκεφτεί την επιλογή της επίθεσης.
Μια τέτοια οργανωμένη δύναμη θα πρέπει να έχει κάποια εχέγγυα όμως για να είναι αποτελεσματική. Χρειάζεται ικανοποιητική εκπαίδευση και οργάνωση σε αυτόνομες ομάδες που θα μπορούν να αναλαμβάνουν την πρωτοβουλία ακόμα και χωρίς εντολές σε περίπτωση κατάρρευσης των επικοινωνιών για να οργανώνουν ενέδρες, ανακατάληψη κτιρίων, ανταρτοπόλεμο και δολιοφθορές. Χρειάζεται να έχουν όλο τον οπλισμό και εξοπλισμό τους στα σπίτια τους για να είναι έτοιμοι να αντιδράσουν από τις πρώτες και πιο καίριες στιγμές της αποβάσεως. Αυτός ο οπλισμός πρέπει να περιλαμβάνει οπτικά νυκτερινής -και ιδανικά υπέρυθρης- οράσεως, στολές ή καλύμματα κατά υπέρυθρου εντοπισμού, νάρκες ή βόμβες με τηλε-πυροδότηση και το σημαντικότερο: Μη Επανδρωμένα Οχήματα με τηλεχειρισμό μέσω οπτικής ίνας (για αντιμετώπιση των ηλεκτρονικών παρεμβολών) που ιδανικά θα διαθέτουν ενσωματωμένο εκτοξευτή χειροβομβιδών, μιας οπλικής επιλογής που επιτρέπει την χρησιμοποίηση του εναέριου αυτού μέσου εναντίον πολλών στόχων και την επαναχρησιμοποίηση του σε βάθος χρόνου κατά τη διάρκεια μιας εκτεταμένης χρονικά επιχείρησης. Οι αρχικοί στόχοι θα είναι πάρα πολλοί και οι χειροβομβίδες μπορούν να είναι αποτελεσματικές απέναντι σε συγκεντρώσεις πεζικού, κεκαλυμμένους ακροβολιστές, αποβατικές λέμβους, αντίπαλα drones, οχήματα, ακόμα και ελικόπτερα υπό προϋποθέσεις.
Ενώ ο Υπουργός Άμυνας φαίνεται να έχει πάρει σοβαρά την όλη προσπάθεια εκσυγχρονισμού της εφεδρείας με βάση την ατζέντα 2030, η κυβέρνηση δεν τον υποστηρίζει με τα απαραίτητα κονδύλια για μικρές αλλά πολύ αποτελεσματικές λύσεις όπως ο πόλεμος «μωσαϊκού» που θα μετέτρεπε το πλέγμα των ελληνικών νησιών σε δίκτυο θανάτου για οποιοδήποτε αποβατικό στόλο ή δυνάμεων ναυτικού αποκλεισμού ή την επένδυση σε πυροβολικό μεγάλης εμβελείας σε σημαντικούς αριθμούς που θα έπληγε ανεπανόρθωτα τα αντίστοιχες πολεμικές μονάδες των Τούρκων. Τα κόστη αυτά θα μπορούσαν να καλυφθούν με ένα ή δύο λιγότερα F-35 και δεν δικαιολογούν την ολιγωρία της κυβέρνησης εν όψει της επερχόμενης αντιπαράθεσης με την γείτονα. Αντιθέτως επικρατεί μια οθωμανολαγνεία και μια ηττοπάθεια που μας έχει οδηγήσει σε ύποπτες προσεγγίσεις με την μαξιμαλιστική Τουρκία. Μια υποχωρητικότητα που οδηγεί στην σαλαμοποίηση των αντιστάσεών μας και ανοίγει το δρόμο για την οικειοθελή εθνική μειοδοσία και ταπείνωση ή την εναλλακτική μιας τουρκικής εισβολής μόλις αποδειχθεί ότι έχουμε πλέον χάσει το ηθικό μας και σαν λαός, όπως μας έχει υποδείξει η προ πολλού υποταγμένη κυβέρνησή μας. Τρανό δείγμα της πρόθεσης απεμπόλησης της εθνικής κυριαρχίας είναι το φαιδρό φιάσκο της Κάσου και της ακύρωσης του Καλωδίου μέσα στα πλαίσια που έθεσε η διαβόητη Διακήρυξη των Αθηνών.
Στο μυαλό μας έρχεται ο Πλούταρχος («Βίοι Παράλληλοι») όταν παραλληλίζουμε τη διακήρυξη των Αθηνών και την ενδοτικότητα μιας δεξιάς κιόλας κυβέρνησης που αμελεί επιδεικτικά τον ουσιαστικό εξοπλισμό της εφεδρείας, σε μια τόσο επικίνδυνη ιστορική περίσταση, με την αντίστοιχη Συμφωνία του 1992 που έκανε το επίσης δεξιό κόμμα Κουομιντάνγκ της Ταϊβάν με την Κίνα και που έθεσε τη βάση για την εκτεταμένη υποχωρητικότητα της χώρας τους ενάντια στον κινεζικό μαξιμαλισμό και την κινεζική διείσδυση που έθρεψε το πνεύμα υποταγής που επικρατεί πλέον σε μέρος του πληθυσμού. Εξάλλου η πρόσφατη υπονόμευση του Κουομιντάνγκ της φιλοπάτριδος αντίπαλης παράταξης DPP μέσα από τη Βουλή αποτελεί το επιστέγασμα στην μακρόχρονη άρνηση της Ταϊβάν να εξοπλίσει και να εκπαιδεύσει αποτελεσματικά την εθνοφυλακή της, που κατά αρκετούς ειδικούς θα έκανε τους Κινέζους να ξανασκεφτούν την εισβολή σε μια χώρα όπου η πρωτεύουσα της θα ήταν πολύ πιο δύσκολο να καταληφθεί αν ήταν γεμάτη από ένοπλους εκπαιδευμένους εθνοφύλακες.
Η πιθανότητα οι Αμερικάνοι να βοηθήσουν την Ταϊβάν είναι πολύ μικρή αφού η εγγύτητά της στην Κίνα θα κάνει την όλη στρατιωτική επιχείρηση πολύ κοστοβόρα σε πολεμικό υλικό, ζωές και πολιτικό κεφάλαιο. Κάτι αντίστοιχο έχουμε να περιμένουμε κι εμείς αν έχει να μας διδάξει κάτι και η Κύπρος. Ο κώδων του κινδύνου για την Ταϊβάν έχει ήδη κρούσει από τον ΓΓ Σι Τζινπίνγκ στις φετινές του δηλώσεις για το νέο έτος και προσφάτως δια στόματος Λαβρόφ. Αν λοιπόν το Καζακστάν ήταν το εναρκτήριο λάκτισμα για το άνοιγμα του δυτικού μετώπου το 2022, η Ταϊλάνδη-Καμπότζη είναι το αντίστοιχο για το μέτωπο του Ειρηνικού.
Όσο για εμάς, είναι γνωστό ότι οι Τούρκοι επωφελούνται της ελληνικής ακυβερνησίας για να κλιμακώσουν και δεδομένων των σωρευομένων σκανδάλων της κυβέρνησης η προοπτική φθινοπωρινών εκλογών και της επακόλουθης περιόδου αστάθειας και ακυβερνησίας οδηγούν σε επικίνδυνες ατραπούς σε μήνες που θα είναι επικίνδυνη μια επιχείρηση κατά της Ταϊβάν (βλ αρθρο «Επόμενη Πίστα»). Αν το «χρονικό προαναγγελθέντος θανάτου» φαντάζει πραγματικό για την Ταϊβάν, η οχύρωση και ενδυνάμωση της Ρόδου και του Καστελόριζου είναι το μόνο που θα αποτρέψει μια παράλληλη αποτρόπαια εξέλιξη, φτάνει να ενεργήσουμε άμεσα και αποτελεσματικά με την οργάνωση της εθνοφυλακής και την αναδρομολόγηση μερικών εκατομμυρίων για τον εξοπλισμό της.
Ακόμα και η γεωγραφική αποτύπωση των δύο νησιών Ρόδου και Ταϊβάν είναι πολύ όμοια. Ας ελπίσουμε να έχουν και τα δύο μια ομοίως καλή τύχη στην επερχόμενη σύγκρουση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου