Γράφει ο Αντώνης Αντωνάς
Μια παιδική Χριστουγεννιάτικη ιστορία, που με συγκινούσε από μικρό παιδάκι, ήταν η πασίγνωστη του Hans Christian Andersen, που μιλά για τα όνειρα και τις γιορτινές προσδοκίες και ελπίδες ενός κοριτσιού, που αντιμετωπίζει τον επικείμενο του θάνατο, μέσα στους παγωμένους δρόμους ενώ οι άνθρωποι γιόρταζαν στα στολισμένα τους σπίτια, κοντά στο τζάκι… Πουλούσε σπίρτα το φτωχό κοριτσάκι και στην προσπάθεια του να ζεσταθεί άναψε ένα και το άπλετο του φως την ζέστανε και της έφερε οράματα αγάπης, χριστουγεννιάτικα στολισμένα δέντρα…. και η μικρή με το φωτισμένο προσωπάκι ξεψύχησε παγωμένη, στη μέση του δρόμου, με ένα γαλήνιο ανεπανάληπτο παιδικό χαμόγελο…. Αφήνοντας πίσω της ιερά διδάγματα ανθρωπιάς και Χριστουγεννιάτικης αγάπης, ελπίδας και ειρήνης….
Πραγματικά ο Andersen με το διήγημα του αυτό δίνει διδάγματα ανθρωπιάς και απεικονίζει μια συγκινητική πραγματικότητα, που πρέπει όλοι να αφουγκραστούμε μεγάλοι και μικρά παιδιά και να απλώσουμε φιλόπονα και στοργικά τα χέρια σε όλα τα δυστυχισμένα αλλά και ηρωϊκά παιδιά που μας διδάσκουν σαν μεγάλοι φιλόσοφοι ανεπανάληπτα διδάγματα με τις αξιέπαινες τους πράξεις στον αγώνα της ζωής τους όλης……
Ας μας διηγηθεί εν συντομία και ο Άγιος Βασίλης της Κύπρου μια άλλη διδακτική ιστορία παιδική που, βασίζετε σε απόλυτα πραγματικά γεγονότα με διαφορετικό σενάριο….που αφήνει και αυτή ιερά και ανεπανάληπτα διδάγματα….από παιδάκια μικρούς ήρωες και ηρωϊδες….
Μια φορά και ένα καιρό τα Ματωμένα Χριστούγεννα του 1963 στην Κύπρο….
Η μικρή Αγγελίνα Γιωργούλλα ήταν 12 χρονών, όταν κακά ξωτικά ήρθαν στο όμορφο χωριό της την Ομορφίτα, ένα προάστιο της Λευκωσίας, για να την διώξουν με την οικογένεια της από το πατρικό τους σπίτι…. Φίλοι πολλοί κατέφθασαν για να υπερασπιστούν και την οικογένεια της μικρής Γιωργούλλας, αλλά και των άλλων αθώων παιδιών…
Η μικρούλα ηρωίδα μεταμορφώθηκε σε άγγελο των υπερασπιστών της…., που πολεμούσαν τα διαβολικά ξωτικά …. Πανέξυπνη, μικρόσωμη, ευκίνητη και με ιδιαίτερο θάρρος μαζί με άλλα παιδάκια περνούσαν μέσα από τα λαγούμια και τις στοές που οδηγούσαν στα μετερίζια των φίλων, όπου με τόλμη πολεμούσαν και έδιωχναν τους βάρβαρους καλικαντζάρους…. Τους μετέφερε τροφή, όπλα, σφαίρες και αψηφούσε τις ομοβροντίες που έπεφταν γύρω της… Τραγουδούσε Χριστουγεννιάτικους ύμνους ..επι γης ειρήνη…. τραγουδούσε εμβατήρια…, τον εθνικό ύμνο…. Και αγέρωχη όρθια αέρινη νεράϊδα, περνούσε ανάμεσα στα χαλάσματα μέχρι να φτάσει στους αγαπημένους της υπερασπιστές…, που την λάτρευαν σαν δικό τους παιδί… Δυστυχώς για την μικρούλλα Γιωργούλλα το μοιραίο δεν άργησε να έρθει …..όσον και αν την προστάτευε ο θεός…, ήταν παράτολμη…, πετούσε σαν περιστέρι και τραγουδούσε…, με χαμόγελο αγγέλου… που εμψύχωνε τους αγωνιστές…., γαλήνη και θάρρος τους πρόσφερε… τις αιματοβαμμένες αυτές Άγιες μέρες……
Μικρή μας αγγελίνα, αγάπη μας, παιδί μας που πας με τόσο θάρρος μέσα σε κόλαση φωτιάς και σιδήρου… Και όμως αψηφώντας τους πολυβολισμούς των κακών ξωτικών (Τούρκων) η μικρή άφοβη νεράϊδα μπαίνει σε διασταυρούμενα πυρά…. έπρεπε να δώσει τρόφιμα και πυρομαχικά στους πεινασμένους και άοπλους υπερασπιστές της, που τους ώφειλε ευγνωμοσύνη και αγάπη…… Βγαίνει από το λαγούμι και τρέχει σαν ζαρκάδι ανάμεσα στους καπνούς και τη φωτιά, φορτωμένη στο αδύναμο σωματάκι της τα τρόφιμα και τα πυρομαχικά…. Την έχασε ακόμη και αυτό το Άγιο χέρι που ήταν η ασπίδα της όλες αυτές τις μέρες….. Οι Τούρκοι από απέναντι την εντοπίζουν και καθώς και άλλες φορές προσπάθησαν να δολοφονήσουν το παιδί φάντασμα…. την πολυβολούν άγρια…., φτάνει τρεκλίζοντας στο ελληνικό φυλάκιο…., ματωμένη η καρδούλα της…, αιματόβρεκτο το σωματάκι της …., πέφτει στα χέρια των εθελοντών…, πέφτει ηρωικά μαχόμενη…, ψέλνοντας τον Εθνικό Ύμνο… για την Λευτεριά της πατρίδας της και αφήνει την τελευταία της πνοή… η γαλήνη απλώνετε στο αγγελικό της παγωμένο προσωπάκι…
Ένας άγγελος επί της γής…. τα δάκρυα των εθελοντών πυρακτωμένα καίνε τα άγια χώματα… Ο θάνατος της αγαπημένης τους μικρής Γιωργούλλας τους δίνει δύναμη και κουράγιο …. Τις επόμενες μέρες, το θείο πνεύμα της αδικοχαμένης μας αγγελίνας οδηγεί τους ήρωες εθελοντές και κατατροπώνουν τα κακά ξωτικά, τους βάρβαρους καλικάντζαρους, που μόλυναν και τα Χριστούγεννα μας και τα ιερά μας χώματα… Το πνεύμα και η θυσία της αγαπημένης Γιωργούλλας μέχρι σήμερα πλανάται αθάνατο στους έρημους δρόμους του αγαπημένου της χωριού και δίνει μηνύματα Λευτεριάς και αυταπάρνησης….
Η μικρή ηρωίδα αγγελίνα Γιωργούλλα συνάντησε στα ουράνια όλα τα Κυπριόπουλα παιδιά της Λευτεριάς. που έχυσαν το παιδικό τους αγνό αίμα για να ποτίσουν το δέντρο της Λευτεριάς της Κύπρου… Δεν ήταν λίγα… Την υποδέχτηκαν στον παιδικό Παράδεισο επίσης οι Άγγελοι …ο 16χρονος Γεώργιος Ψαράς που και αυτός καθώς βοηθούσε τους εθελοντές Τούρκος ελεύθερος σκοπευτής τον πυροβολεί στο στήθος…. Ο Γιώργος «έφυγε» την προηγούμενη μέρα στις 23/12/1963…. Την υποδέχεται ο μικρός 7 χρονος ήρωας Δημητράκης Δημητριάδης….καί άλλα παιδάκια ψέλνοντας Χριστουγεννιάτικους ύμνους.. ήταν όλα τα παιδιά εκεί που μεταμορφώθηκαν σε αγγέλους τα ματωμένα Χριστούγεννα του 1963…., που οι Τούρκοι βεβήλωσαν για ακόμη μια φορά… Το αθώο παιδικό αίμα στίγμα παραμένει μέχρι σήμερα στα ματοβαμμένα τους χέρια…
Τα παιδιά μας, τα παιδιά της ηρωικής Κύπρου…, έκαναν Χριστούγεννα αγκαλιά με τον στοργικό πατέρα όλων τον Χριστό…. και γύρω τους οι Άγγελο του Παραδείσου…. έψελναν Χριστουγεννιάτικους ύμνους και τραγούδια… πλήθος στρατιάς ουρανίου έψαλλε και υμνούσε τον Θεό και έλεγε ΔΟΞΑ ΕΝ ΥΨΙΣΤΟΙΣ ΘΕΩ ΚΑΙ ΕΠΙ ΓΗΣ ΕΙΡΗΝΗ ΕΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ ΕΥΔΟΚΙΑ…
Το τελευταίο αναμμένο σπίρτο έγινε δάδα άσβεστη Ελευθερίας στα παιδικά χέρια της Γιωργούλλας μας και των άλλων αδικοχαμένων παιδιών μας….. Ας χύνει άπλετο Χριστουγεννιάτικο θείο φως για να μας φωτίζει και μας αφήνει εσαεί ιερά διδάγματα σε όλους μας μικρούς και μεγάλους…
Τα δάκρυα μας ας ποτίζουν σαν αγίασμα την πονεμένη αιματοβαμμένη ιερή γη της Κύπρου και όλου του Ελληνισμού, για να μεγαλώνουν αειθαλή δέντρα Λευτεριάς… Τα μικρά παιδιά μας δίδαξαν Ιστορία…..
ΤΟ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΑΦΗΓΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΒΑΣΙΣΜΕΝΟ ΣΕ ΑΠΟΛΥΤΑ ΑΛΗΘΙΝΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΣΥΝΕΒΗΣΑΝ ΟΤΑΝ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΒΑΡΒΑΡΟΙ ΜΟΛΥΝΑΝ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΟΥ 1963 ΤΑ ΙΕΡΑ ΧΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΒΟΡΕΙΩΝ ΠΡΟΑΣΤΙΩΝ ΛΕΥΚΩΣΙΑ, ΠΟΥ ΕΣΩΣΑΝ ΟΙ ΟΛΙΓΟΙ ΗΡΩΙΚΟΙ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ….
Η ΜΙΚΡΗ 12 ΧΡΟΝΗ ΓΙΩΡΓΟΥΛΛΑ, ΠΟΥ ΕΠΕΣΕ ΗΡΩΙΚΑ ΜΑΧΟΜΕΝΗ ΤΟ ΠΡΩΙΝΟ ΤΗΣ 24ης ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1963, ΗΤΑΝ ΤΟ ΜΟΝΑΧΟΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΠΟΥ ΔΙΕΜΕΝΕ ΣΤΗΝ ΕΜΠΟΛΕΜΗ ΖΩΝΗ ΤΗΣ ΟΜΟΡΦΙΤΑΣ… ΚΑΙ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΤΑΝ ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ ΕΔΑΦΗ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ ΣΥΜΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ ΤΟΥ.
ΑΓΓΕΛΙΝΑ ΜΑΣ ΑΙΩΝΙΑ ΣΟΥ Η ΜΝΗΜΗ ΚΑΙ ΕΣΕΝΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ ΠΟΥ ΕΠΕΣΑΝ ΜΑΧΟΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΜΑΣ…..
*ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΝΤΩΝΑΣ – ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΠΡΟ.
*ΑΔΕΛΦΟΣ ΤΟΥ ΗΡΩΑ ΝΕΟΥ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΟΥ ΧΡΙΣΤΑΚΗ ΑΝΤΩΝΑ, ΠΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΕΠΕΣΕ ΗΡΩΙΚΑ ΜΑΧΟΜΕΝΟΣ ΤΟΝ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟ ΤΟΥ 1974, ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΠΑΣΧΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΜΑΖΙ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ ΣΥΜΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ ΤΟΥ.
.png)
11 σχόλια:
Αγαπητέ μου Αντώνη, πολύ συγκινητική η ιστορία της 12χρονης Ελληνίδας ηρωίδας Αγγελίνας Γιωργούλα. Το γεμάτο αγάπη για την Πατρίδα και αυταπάρνηση ανδραγάθημά της ξεπερνά την φαντασία του Δανού παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Ο Θεός να αναπαύει το κοριτσάκι και εμείς να εμπνεόμαστε από το παράδειγμά του. Συγχαίρω εσένα και την ομάδα σου για τα όσα εμπνευσμένα και διδακτικά τροφοδοτείς τις ψυχές μας.
Καλά Χριστούγεννα
ΓΝΠ
Πραγματικά αυτό το αληθινό υπέροχο παραμύθι συγκίνηση και δάκρυα μου προκάλεσε. Η γέννηση του Ιησού μας ας φέρει και την λευτεριά και αποσείσει τους βαρβάρους από το Ελληνικό μας νησί.
Dr A. Μιχ.
Τα πύρρεια τα δάκρυα μας διαβάζοντας το λυρικό πόνημα ας ποτίζουν το δέντρο της Ελευθερίας της πολύπαθης Ελληνικής Κύπρου.
Κ.Ρ. Μακεδονία
Τα ματωμένα Χριστούγεννα του 1963 είναι ένα από τα ορόσημα της σύγχρονης ιστορίας μας, ένας σταθμός σε μια σειρά γεγονότων, που αποτελούν την κυπριακή τραγωδία. Τα επεισόδια των Χριστουγέννων έγιναν η αφορμή για να εκδηλωθεί η τουρκοανταρσία, με την αποχώρηση των Τουρκοκυπρίων αξιωματούχων από τους θεσμούς του κράτους και τη δημιουργία των θυλάκων, εφαρμόζοντας το τουρκικό σχέδιο γεωγραφικού διαμελισμού το οποίο πέτυχαν οι βάρβαροι το 1974. ΘΑΡΡΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΠΡΟΣ. ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ.
Α. ΜΕΛ.
ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΙΑΣ ΜΙΚΡΗΣ ΗΡΩΪΔΑΣ ΠΟΥ ΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΚΑΤΑΠΤΥΣΤΑ ΜΕΓΑΛΟΣΧΗΜΑ ΑΠΟΒΡΑΣΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΑΡΙΣΤΑΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ, ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΡΙΧΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΛΛΑΚΙΑ ΤΗΣ.
ΥΠΕΡΟΧΟ ΔΙΔΑΓΜΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ !!!
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ ΑΝΤΩΝΗ ΝΑ ΔΙΝΕΙΣ...... ΣΤΕΓΝΑ ΤΑ ΞΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΦΙΛΑΡΑΚΙΑ ΤΟΥΣ.
ΑΣ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ ΔΕ ΝΑ ΤΡΕΜΟΥΝ ΤΗΝ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΣ, ΠΟΥ ΕΜΕΙΣ ΤΗΝ ΕΟΡΤΑΖΟΥΜΕ !!!
ΣΗΜΕΙΩΣΤΕ ΟΤΙ ΕΚΤΌΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΥΠΡΙΟΠΟΥΛΑ ΠΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΑΝ ΟΙ ΑΓΓΛΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΒΑΡΒΑΡΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΑΠΟ ΤΟ 63 ΜΈΧΡΙ ΚΑΙ ΤΟ 67 ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΛΑ 36 αγνοούμενα παιδιά και έχουν ταυτοποιηθεί μέχρι σήμερα μόνο τα 20, με το μικρότερο παιδί να ήταν μόλις 6 μηνών και το μεγαλύτερο 17 ετών.
«Σε κάθε ένα από τα 36 κυπαρίσσια που φυτεύθηκαν σε εθνικό Πάρκομνήμης και τιμής, υπάρχει το όνομα και τα στοιχεία εκάστου αγνοουμένου παιδιού. Τα ονόματα των παιδιών, μέσω των δέντρων, θα συνεχίσουν να αντηχούν εσαεί στα τιμημένα χώματα της πολύπαθης πατρίδας μας, θυμίζοντάς μας διαχρονικά το χρέος μας προς αυτά, το χρέος και την υποχρέωσή μας να μην αποστρατευτούμε από τον αγώνα για ελευθερία και επανένωση του τόπου μας».
Μισό αιώνα από την εισβολή, ένα πάρκο στο Στρόβολο αφιερώθηκε στα 36 αγνοούμενα παιδιά μας. Το πάρκο ονομάστηκε «Πάρκο Αγνοουμένων Παιδιών της τουρκικής εισβολής 1974». Στην τελετή, το Σάββατο, ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης δήλωσε ότι από τα 36 αγνοούμενα παιδιά έχουν ταυτοποιηθεί μέχρι σήμερα μόνο τα 20, με το μικρότερο παιδί να ήταν μόλις έξι μηνών και το μεγαλύτερο 17 ετών.
Κώστας Βετεράνος και Πρόσφυγας
ΚΑΙ Ο ΜΙΚΡΟΤΕΡΟΣ ΗΡΩΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ. 7χρονος μαθητής Β΄Δημοτικου.
Δημητράκης Δημητριάδης 14 Μαρτίου 1956: Πολεμούσε τους Άγγλους και Τούρκους επικουρικούς με κοτρώνες …Πολυβολήθηκε από Άγγλο στρατιώτη κατά τη διάρκεια μαθητικής διαδήλωσης για την ΕΝΩΣΗ της Κύπρου με την Ελλάδα. ΙΔΙΑ ΗΜΕΡΑ, ένα χρόνο μετά, ΑΠΑΓΧΟΝΙΖΟΥΝ τον μαθητή Ευαγόρα Παλληκαρίδη που έγραψε το ποίημα για τον μικρό Δημητράκη.. Πέτρα σε πέταγαν τα μικρά μου τα χέρια σ’ ένοιωθα λευτεριά να ματώνεις στ’ αστέρια… Κι έγινε ο Δημητράκης Δημητριάδης ο μικρότερος ήρωας του Αγώνα της ΕΟΚΑ . Εκείνες τις ώρες, ένας άλλος μαθητής, δέκα χρόνια μεγαλύτερος, ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης, από την Τσάδα της Πάφου έγραφε: «Τα παιδιά στον Αγώνα -Και συ σκλαβόπουλο, γιατί θλιμμένο στέκεις και θωρείς; Μήπως να πολεμήσεις δεν μπορείς; -Όπλο δεν έχω , Καπετάνιο. -Να, τις κοτρώνες. Αρκετές για σένα, τον μικρούλη. Και αρπάζει ο ήρως ο μικρός, ο πιο μικρότερος απ΄όλους, κοτρώνες, για να φέρει Λευτεριά. “
Μαρίνα - Λάρνακα.
Οι στάχτες των νεκρών Κυπρίων μαζί με,
της μικρής ηρωϊδας, στα ουράνια ανεβήκαν,
στο πάνθεο των εθνομαρτύρων εκεί αναγεννηθήκαν,
απ΄ τα δεσμά των βαρβάρων απελευθερωθήκαν.
Σ΄ άσβεστες ιερές λαμπάδες, μετουσιώθηκαν ,
η ηρωική Γιωργούλα, μαζί με τα άλλα παιδιά που δολοφονηθήκαν,
πανώριες ηρωϊδες και οι ήρωες λεβέντες,
θεού θεία λάβανε και θεία ευλογία,
και ευχή απ την μητέρα Παναγία.
Η λύτρωση με τον θάνατο και την θυσία,
στους σκλαβωμένους, αιώνια έδωσε,
Λευτεριά και Αθανασία ....
Π.Β. ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΣΑ - ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
Απορώ πως αυτό το αναποσπαστο κομμάτι του Ελληνισμού μόνο, εγκαταλελειμμένο και προδομένο από την μητέρα πατρίδα , πως επιβίωσε μέχρι σήμερα. Ευλογία Θεού μάλλον είχε ειδ αλλιώς θα ήταν εξαφανισμένο. Είθε η γέννηση του Θεανθρώπου να δώσει νέα ζωή και ελπίδα για ΛΕΥΤΕΡΙΑ. ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΑΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΥΠΡΙΟΙ.
Μ. Μπ. από αδελφή Κρήτη.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΛΕΥΤΕΡΑ ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΑΣ. ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ ΜΙΚΡΗΣ ΓΙΩΡΓΟΥΛΛΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΗΡΩΩΝ ΝΑ ΣΑΣ ΔΙΝΕΙ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΓΙΟ.
Τα «Ματωμένα Χριστούγεννα» του 1963 : Η πρώτη διχοτόμηση της Κύπρου.
Τα επεισόδια του 1963 που πρώτοι ξεκίνησαν οι βάρβαροι δεν ήταν τα πρώτα, ωστόσο έμελλε να είναι καθοριστικά
Τα Χριστούγεννα του 1963 στην Κύπρο έμειναν στην Ιστορία ως τα «ματωμένα Χριστούγεννα». Για κάποιους η «τουρκική ανταρσία». Και για κάποιους ακόμα περισσότερο αίμα στο μύλο της ιστορίας του Κυπριακού. Τα Χριστούγεννα του 1963 ήταν στην πραγματικότητα η πρώτη διχοτόμηση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Προηγήθηκαν άγριες συγκρούσεις ελληνοκυπριακών και τουρκοκυπριακών δυνάμεων, με την Τουρκία να απειλεί και τότε με απόφαση στο νησί και η όλη κατάσταση να πραναγγέλλει το τι θα συνέβαινε 11 χρόνια μετά…
ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΠΡΟΣ. ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΜΑ ΛΕΥΤΕΡΙΑ.
Πηλ. Χαρ. ΕΛΔΥΚ
ΣΤΗΝ Ομορφίτα μεγαλούργησε η ανδρεία, η τόλμη και το θάρρος των Ελλήνων μαχητών, αλλά και η εξυπνάδα τους να χρησιμοποιήσουν φορτηγά με σάκους άμμου, με τα οποία έστηναν στη μέση των δρόμων πρόχειρα φυλάκια, προωθούμενοι έτσι και διαλύοντας τα τουρκικά οχυρά.
Στην προσπάθεια αυτή μετείχαν μαχητές υπό τον Νίκο Σαμψών, διμοιρία υπό τον Ρένο Κυριακίδη και Κορνήλιο Κυριακίδη, αστυνομικοί και παλιοί αγωνιστές της ΕΟΚΑ.
Σελίδες ηρωισμού έγραψε επίσης ομάδα μαχητών υπό τον Νεοπτόλεμο Λεφτή στους «Μύλους του Σεβέρη», μέσα στην τότε τουρκική συνοικία της Λευκωσίας.
Ήταν τόση η ορμή και ο ενθουσιασμός των μαχητών που έδρασαν στην περιοχή Ομορφίτας, Νεάπολης και Τράχωνα, που έφτασαν μέχρι την Πύλη της Κερύνειας και προχωρούσαν προς την κατάληψη ολόκληρης της τουρκικής συνοικίας με προέλαση προς το Κιόνελι.
«Αυτό θα το πετυχαίναμε», δήλωσε στέλεχος της εθελοντικής Εθνοφρουράς, «αν το Επιτελείο μου έστελλε πυρομαχικά, όπως του ζητούσα.
Αντίθετα, μας καλούσαν να επιστρέψουμε πίσω, αφού στις 29 του Δεκέμβρη υπογράφτηκε συμφωνία για εκεχειρία και τις θέσεις μας θα καταλάμβαναν Άγγλοι στρατιώτες!..»
Ο ΗΡΩΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΗΣ ΜΙΚΡΗΣ ΜΑΣ ΓΙΩΡΓΟΥΛΛΑΣ ΔΥΝΑΜΗ ΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΜΑΣ ΕΔΩΣΕ ΚΑΙ ΚΑΤΑΤΡΟΠΩΣΑΜΕ ΤΟΥΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ΠΟΥ ΕΚΤΟΝΤΑΔΕΣ Ε/Κ ΑΜΑΧΟΥΣ ΚΑΤΕΣΦΑΞΑΝ . Η ΛΥΠΗ ΜΑΣ ΜΕΤΟΥΣΙΩΘΗΚΕ ΣΕ ΟΡΓΗ ΠΟΥ ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΞΕΣΠΑΣΕ......
Κ.Κ. Εθελοντής
Δημοσίευση σχολίου