Δήγματα

Του Κωνσταντίνου Χρονόπουλου

 

Α) ΕΙΚΟΝΟΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ: 

 

Οι Εικονοεντυπώσεις είναι πλέον τρόπος ζωής, εξέλιξης και … προόδου. Χωρίς εικόνα, εντύπωση, φαίνεσθαι, δεν γίνεται να πορευόμαστε.

 

Όσα …. «απολαύσαμε» με την ευκαιρία της ορκωμοσίας των νέων Εθνογονέων (σ.σ αντί του αναντίστοιχου: Εθνοπατέρες), είναι ασφαλώς φαιδρά, αλλά καθόλου ασυνήθιστα ή πρωτότυπα. Ευκόλως ευεξήγητα … συνήθη και αήθη, πλην όμως, κοινωνικές και αισθητικές αναγκαιότητες, πιστοποιητικές της ύπαρξης και της αλληλοεπικοινωνίας μας. Αν μάλιστα αναλογιστούμε εκείνο τον τύπο που σε γιορτή της Δημοκρατίας εμφανίστηκε με … σαγιονάρες –και ούτε γάτα, ούτε ζημιά- θα πρέπει να είμαστε και ευχαριστημένοι για την πρόοδο που σημειώθηκε(!). Η γενικευμένη ισοπέδωση καλά κρατεί, και «ελπιδοφόρα» προχωρεί. Το να μην σεβόμαστε τίποτα και κανένα, είναι κοινός τόπος /πρακτική, και φυσικά μοντερνισμός, εξέλιξη, εκσυγχρονισμός. 

 

ΥΓ Πάμε καλά. Εκείνο που με στενοχωρεί είναι πως θα …. δυσκολευτούμε, αν επιχειρήσουμε να πάμε χειρότερα. Δεν γίνεται!.

 

Β) ΥΙΟΘΕΣΙΕΣ:

 

Προδήλως και έχουν οι ομοφυλόφιλοι δικαιώματα, και δεν επιτρέπεται ούτε αυτά να καταστρατηγούνται, ούτε οι ίδιοι να χλευάζονται, και να περιθωριοποιούνται. Ακόμη μικρή σημασία έχει αν συνάπτονται πολιτικοί (και όχι βέβαια θρησκευτικοί) γάμοι. Η συναίνεση, συνεύρεση, συμβίωση, μεταβίβαση –κληρονομικά – περιουσιακών στοιχείων, πρέπει να αντιμετωπιστεί, όχι μόνο με κρατούσες αρχές, παραδόσεις, θρησκευτικές θέσεις κ.α αλλά και με γνώμονα την πραγματικότητα των ιδιαιτεροτήτων που δεν επιτρέπεται να αγνοηθούν ή να στηλιτευτούν/κατακριθούν. Αντίστοιχα οι ομοφυλόφιλοι θα πρέπει να αποφεύγουν προκλητικές παρελάσεις που ενδέχεται να ενοχλούν άλλους. Δεν θεωρώ ότι τα gay parades (και αύριο –αντιδραστικά τα straight parades), προσφέρουν κάτι –πλην αντιπαραθέσεων. Ο καθένας δικαιούται να είναι ό,τι επιθυμεί, χωρίς να το διαφημίζει /διαλαλεί/προβάλλει. Άλλωστε ο σεξουαλικός αυτό ή έτερο –προσδιορισμός, ανεξαρτήτως κατεύθυνσης, δεν αποτελεί επίτευγμα /κατόρθωμα άξιο διαφήμισης. Συνεπώς θα πρέπει οι τόνοι να πέσουν, τα δικαιώματα να αναγνωριστούν και περιφρουρηθούν, αλλά υπάρχει κάτι που εκτιμώ ότι χρήζει ενδελεχούς μελέτης, τόσο από ειδικούς επιστήμονες, όσο και από τους Εθνογονείς μας οι οποίοι θα κληθούν να αποφασίσουν. 

 

Πρόκειται για το ζήτημα της υιοθεσίας παιδιών. Είναι άραγε –αναφαίρετο – δικαίωμα η υιοθεσία παιδιών; Ναι ή Όχι; Βάσει της αρχής απόκτησης ποικιλώνυμων δικαιωμάτων: ΝΑΙ!. Εδώ όμως γίνεται μια τραγική παρεξήγηση, η εξής: Έχουν και τα υιοθετημένα παιδιά δικαιώματα: Ναι!. Μπορούν να τα ασκήσουν /διεκδικήσουν λόγω ηλικίας; Όχι!. Άρα: θα ικανοποιηθούν τα θέλω/ /επιθυμίες /δικαιώματα των γονέων, αλλά όχι και των παιδιών(!). Θα έχουμε δηλ μια … λεόντειο δικαιική συμφωνία ανάμεσα σε γονείς και παιδιά!. Εις βάρος βέβαια των τελευταίων. Ας κάνουμε μια υπόθεση εργασίας περί υιοθεσίας ενηλίκων (17/18 ετών). Τότε θα αντιμετωπίζαμε το ζήτημα διαφορετικά, αφού θα (εν) υπήρχε η –ηλικιακή – συναίνεση /επιθυμία /συμφωνία και των υιοθετούμενων ατόμων. Το μικρούλι όμως που υιοθετείται, δεν έχει ούτε διαμορφώσει χαρακτήρα, ή βέβαια, σεξουαλικό προσανατολισμό, ούτε κανείς θα πάρει τη γνώμη του. Το σχολείο, η οικογένεια, το περιβάλλον, θα του δημιουργήσουν τις κατάλληλες συνθήκες ολοκλήρωσής του. Αλήθεια πιστεύει κανείς σοβαρός άνθρωπος, πως ένα παιδάκι που ζει και αναπτύσσεται σε οικογενειακό περιβάλλον ετερόφυλων γονέων, διαμορφώνεται με τις ίδιες (αντικειμενικά) παραστάσεις, με άλλο που ανατρέφεται από ομόφυλους γονείς; Ότι δεν επηρεάζεται προς την α’ ή β’ κατεύθυνση σεξουαλικά;. Τίθεται λοιπόν ο προβληματισμός: Αυτό είναι σωστό και δίκαιο; Γιατί είναι άλλο να διαμορφώνεται με την ενηλικίωση βαθμηδόν ο όποιος σεξουαλικός προσανατολισμός από το ίδιο το άτομο, και διαφορετικό να επηρεάζεται εξ απαλών ονύχων. 

 

ΥΓ Απέφυγα τα γνωστά επιχειρήματα /θέσεις είτε θρησκευτικές ή δημογραφικές, κ. α επειδή –εν όψει πολιτικών αποφάσεων –ήθελα να τονίσω τον οφειλόμενο σεβασμό μας στα δικαιώματα όλων (και κυρίως των αδύναμων ανηλίκων!).

 

Γ) ΟΚΤΑΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗ 

 

Έχουμε πλουραλισμό … οκτώ (8) αστέρων –οκτακομματικών. Έκτακτα. Θα ακούγονται περισσότερες φωνές και θα γίνονται πιο πολλές (και πιο σωστές;) ανταλλαγές απόψεων. Οι ανταλλαγές –όταν δεν είναι ιδεολογικοιδεοληπτικές συναλλαγές και «τοξοειδείς» ομαδοποιήσεις, –προϋποθέτουν: ευπρέπεια, αλληλοκατανόηση, αλληλοσεβασμό, συναντίληψη (είδος εν ανεπαρκεία δυστυχώς).

 

Ήδη επανέρχονται πολλοί Εθνογονείς μας στις ιδεοληπτικές, αλυσιτελείς, αντιδημοκρατικές θέσεις τους . Ξαναέβγαλαν στο ταβάνι / «ουρανό» της Βουλής, το χλωμό, φαιδρό κομματικό εφεύρημα του «Δημοκρατικού Τόξου» (σε αντιδιαστολή με την … «Ακροδεξιά που τώρα εκπροσωπείται –κατ’ αυτούς και ετσιθελικά – από τρία «Ακροδεξιά» Κόμματα, κατ ‘ εξοχήν εκείνο των «Σπαρτιατών»). Ερώτημα: πόσο άραγε Δημοκράτες είναι εκείνοι που αρνούνται να αναγνωρίσουν κόμματα που ψήφισε μερίδα του εκλογικού σώματος; (Γελοιωδέστερο) θέλουν και απλή Αναλογική(!). Μα κατ ‘ εξοχήν με αυτή θα ακουστούν ποικιλώνυμες συνετές ή –και ακραίες – φωνές. 

 

Πρόβλεψη: 

Οι «Δημοκράτες» μπουνταλάδες θα ηρωοποιήσουν τους «Σπαρτιάτες» και μελλοντικά, θα ανεβάσουν τα ποσοστά τους(!).

Επιπρόσθετα θα δημιουργηθεί εκρηκτικό κλίμα αντιπαραθέσεων εντός του Κοινοβουλίου. 

Δεν χρειάζεται να θυμίσω πως η ανοχή στην αντίθετη άποψη, είναι στοιχείο της Δημοκρατίας, επειδή δεν θεωρώ ότι έχουμε πραγματική Δημοκρατία. Αστεία Κομματοκρατία έχουμε. Αν προτιμάτε: «Δημοκρατικό κακέκτυπο» ψηφοθηρικών προδιαγραφών. 

 

ΥΓ Πολλοί «Δημοκράτες» -πολίτες και πολιτικοί – καταφέρονται εναντίον των «Ακροδεξιών μορφωμάτων» (σ.σ – τα «Αριστερά» εξαιρούνται λόγω κομματικής αγιοποίησης). Θα τους συνιστούσα να κοιταχτούν στον κομματικό τους καθρέφτη για να δουν τον ένοχο!!!......

 

Προφανώς αγνοούν πως όχι μόνο η φύση αλλά και η Δημοκρατία, δεν ανέχονται το κενό της Ισοτιμίας, της Οικογένειας, της Θρησκείας, της Πατρίδας, της Δημοκρατίας, της γενναιότητας.

 

Κραυγαλέο το έλλειμμα θάρρους που χαρακτηρίζει πολυεπίπεδα την τρεμάμενη /φοβισμένη κομματοκρατούμενη «Δημοκρατία» μας. Αυτά τα κενά διατείνονται ότι θα γεμίσουν άλλοι κομματικοί σχηματισμοί. Ίδωμεν!....

Share