Γράφει ο Νίκος Γκλεζάκος
Στις 1/3/2023 ο Πριγκόζιν ανακοινώνει ότι η Wagner διαθέτει πλέον δικό της δορυφορικό δίκτυο. Από τον Φεβρουάριο έχει αναφερθεί ότι μόνο στις ΗΠΑ η Wagner έχει δεχθεί 10 εκατομμύρια αιτήσεις εργασίας και συνεργασίας. Την ίδια περίοδο σε συνεργασία με την περιφέρεια του Belgorod, η οποία δέχεται ουκρανικούς βομβαρδισμούς, η Wagner προχωρά σε εκπαίδευση πολιτοφυλακών. Είναι η περίοδο των αλλαγών και στη ρωσική διοίκηση. Ο στρατηγός Surovikin αναλαμβάνει περισσότερες αρμοδιότητες, κατασκευάζει τη θρυλική πλέον άμυνα τριών γραμμών, εισάγει τα ιρανικά shahed-136 στο πεδίο μάχης, και οργανώνει μαζί με την Wagner τη «διαδικασία» του Bakhmut. O Mizintsev αναλαμβάνει ολόκληρη την επιμελητεία του Ρωσικού Στρατού (supply – logistics). Ο τελευταίος είναι ο ιθύνων νους του σχεδίου πολιορκίας της Μαριούπολης το 2022. Στις 29/4/2023 ανακοινώνει ότι παραιτείται από το Ρωσικό Στρατό και πηγαίνει στη Wagner. Τη στιγμή που παραιτείται για να προσχωρήσει στη Wagner, είναι Αναπληρωτής Υπουργός Άμυνας των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας, ο μικρότερος σε ηλικία από τους ομότιμούς του. Αρχίζει κάτι να δείχνει, πραγματοποιείται νέα συνάντηση, ο Πριγκόζιν φημολογείται ότι σε αυτήν έδωσε τις θέσεις των ρωσικών δυνάμεων. Προφανώς και ήταν αχρείαστες, οι Αμερικάνοι ιδίως, με τις μεγάλες ικανότητες IRS που διαθέτουν και τις μονάδες αναγνώρισης των Ουκρανών στο πεδίο, υπάρχει πιθανότητα να γνώριζαν καλύτερα τις ρωσικές θέσεις από τον ίδιο τον Πριγκόζιν, κάτι που θα το ήξερε προφανώς και ο ίδιος. Δείχνει όμως σαφή πρόθεση. Οι φραστικές επιθέσεις αναβαθμίζονται, εκτός από την έλλειψη πυρομαχικών, μιλάει για διαφθορά στην στρατιωτική ηγεσία και για προδοσία από μεριάς τους γιατί δεν καλύπτουν τα νώτα της Wagner. Βάζει στην κουβέντα της διένεξης συνολικά την ύπαρξη της Wagner, προφασιζόμενος τα συμβόλαια εργασίας με το ρωσικό υπουργείο άμεσα από τους συμβασιούχους. Το ίδιο το Υπουργείο κάνει αλλαγές στις δομές του και δηλώνει ότι θα δέχεται συμβασιούχους και πρώην καταδικασμένους σε φυλάκιση. Είναι σαφές ότι οδηγούμαστε σε σύγκρουση. Το ερώτημα είναι πότε και πως.
Οι
Αμερικανοί, και πίσω από αυτούς όλοι η Δύση, θέλει πολύ να πιστέψει στο
σενάριο μιας ανατροπής της ρωσικής ηγεσίας. Ας μη γελιόμαστε πάνω σε
αυτό το σχέδιο εργάζονται, κατά διαστήματα το δηλώνουν κιόλας. Οι Ρώσοι
γνωρίζουν αυτόν τον ευσεβή πόθο της Δύσης, και της τον έδωσαν. Και όντως
δε θα υπήρχε καλύτερο «εργαλείο» να το κάνει αυτό από την Wagner. Οι
ειδικοί του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ έχουν διεξάγει μια εις βάθος
ανάλυση των δραστηριοτήτων και των δυνατοτήτων της Wagner. Σχετικό
ρεπορτάζ με αυτή την ανάλυση έχει δημοσιεύσει και η D.C Weekly. Οι ίδιοι
λοιπόν οι Αμερικάνοι έχουν συμπεράνει ότι καμία παρόμοια δομή στις ΗΠΑ,
το Ηνωμένο Βασίλειο ή τη Γαλλία δεν μπορεί να συγκριθεί με τις μονάδες
της Wagner. Ανησυχούν γιατί η Wagner και οι μονάδες της είναι πιο
πειθαρχημένες, οργανωμένες και μαχητικές από οποιοδήποτε άλλο PMC.
Γνωρίζουν, και το διαπιστώνουν, ότι τα δυτικά PMCs δεν έχουν
αντιμετωπίσει τις λειτουργίες και τις εργασίες που εκτελούν με επιτυχία
τα μέλη της. Εν ολίγοις συμπεραίνουν ότι η Wagner λειτουργεί σε επίπεδο
που δεν είναι εφικτό για καμιά άλλη ιδιωτική στρατιωτική εταιρεία στο
άμεσο μέλλον, ίσως και στο πιο μακρινό. Γνωρίζουν επίσης ότι τα δυτικά
PMC τα έχουν οι ίδιοι προσλάβει πολλές φορές για διάφορα «πραξικοπήματα»
σε όλο τον κόσμο, τα οποία έφεραν εις πέρας την αποστολή τους. Ενώ
θέλουν να πιστέψουν το σενάριο ανατροπής της ρωσικής ηγεσίας, από την
άλλη διαπιστώνουν και αυτοί όλα τα επιχειρησιακά κενά, αντιφάσεις και
ασυμβατότητες που είχε όλη αυτή η επιχείρηση. Κάποια από αυτά τα
περιγράψαμε παραπάνω, οι δυτικοί ειδικοί είναι σίγουρο ότι έβλεπαν
περισσότερα. Βλέπουν μπροστά τους να εξελίσσεται μια απόπειρα
«πραξικοπήματος» πολύ μακριά από τις επιχειρησιακές τους προσδοκίες και
τις δυνατότητες της ίδιας της, Wagner. Μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί και
επιχειρησιακά ότι οι Ουκρανικές δυνάμεις δεν κινήθηκαν ταυτόχρονα με
τους επίδοξους «πραξικοπηματίες» και όταν τελικά το έκαναν, υπέστησαν
μεγάλες απώλειες, επιθυμητές μόνο για τη ρωσική πλευρά.
Το μπλόκο έξω από τη Μόσχα
Όσο
τα γεγονότα εξελίσσονται και υπάρχουν εκατέρωθεν δηλώσεις, το
κατεστημένο της Ρωσίας δηλώνει τη πίστη του στον πρόεδρο Πούτιν και η
λίμπεραλ δυτικόφιλη αντιπολίτευση στον Πριγκόζιν, υπάρχει μια
λεπτομέρεια που κάνει τους δυτικούς να ανησυχούν. Η πομπή της «Πορείας
Δικαιοσύνης» δεν είναι ορατή από κανέναν, ούτε από δορυφορικά συστήματα.
Είναι λογικό να θέλουν να κρύψουν την πορεία τους από αναγνωριστικά
αεροσκάφη που θα έδιναν συντεταγμένες θέσεων για να τους χτυπήσουν.
Γιατί όμως και από τους πολιτικούς δορυφόρους; Δεν υπάρχει κανένα
βίντεο, ούτε και από ιδιωτικό τηλέφωνο στον δρόμο μετά το Βορόνεζ, και η
μέχρι τότε πορεία της έχει διαγράψει, τυχαίως, μια τροχιά διατήρησης
απόστασης από τα ουκρανικά πυρά. Το συμπέρασμα είναι ένα, η «Πορεία
Δικαιοσύνης» κρύβεται και από τους δυτικούς. Εάν κρύβεται και από
κάποιον άλλον. Στο σημείο στο οποίο, εάν υπήρχε σχέδιο για την μεταφορά
της Wagner στη Λευκορωσία, έπρεπε να γίνει στροφή της πομπής, να σβηστεί
εξ ολοκλήρου από τον χάρτη, ακόμα και από τα ιδιωτικά κινητά τηλέφωνα
στο δρόμο… Σε αυτό το σημείο ακριβώς επετεύχθη η συμφωνία, με παρέμβαση
Λουκασένκο. Εκεί έγινε και η στροφή…
Ακολουθεί
η «επιείκεια» προς τον «πραξικοπηματία», για τα υπόλοιπα μέλη της
Wagner δε το συζητάμε, παραμένουν ΉΡΩΕΣ, και η επίσημη μεταφορά του στη
Λευκορωσία, μαζί με όσα άλλα μέλη της Wagner το επιθυμούν. Οι δυτικοί
συνειδητοποιούν ότι μόλις παρακολούθησαν μια μεγάλη τακτική κίνηση
στρατευμάτων. Με το πρόσχημα ενός «πραξικοπήματος» μετέφεραν στρατεύματα
σε περιοχές που διαφορετικά θα είχαν τραβήξει την προσοχή και θα ήταν
ευάλωτα σε επίθεση εάν αυτές διεξαγόταν στο πλαίσιο κανονικών πολεμικών
επιχειρήσεων. Η Τέχνη του Πολέμου σε ένα άλλο επίπεδο. Οι δυτικοί
περίμεναν ένα « πραξικόπημα» αλλά κανένας δεν συσπειρώθηκε γύρω από το
πραξικόπημα, ούτε το ζήτησαν οι «πραξικοπηματίες». Ο ρωσικός λαός δεν
βγήκε στους δρόμους να απαιτήσει το κεφάλι του Πούτιν. Στηρίζει
ταυτόχρονα και τον Πούτιν, και την Wagner, και τον Πριγκόζιν.
Η διαδρομή της «Πορείας Δικαιοσύνης» της Βάγκνερ στον χάρτη
Εκεί
λοιπόν οι προσεκτικοί παρατηρητές αρχίζουν να βλέπουν μια άλλη
αλληλουχία ενεργειών. Υπάρχει καταρχήν ήδη διάταγμα με το οποίο
προβλέπονται αυστηρές ποινές, έως και 15 χρόνια φυλάκιση, για όποιον
ασκεί κριτική ή προσπαθούσε να αποσταθεροποιήσει τον Ρωσικό Στρατό. Ο
Πριγκόζιν το έκανε αυτό χωρίς επιπτώσεις. Σε ένα αληθινό σενάριο, ο
Πριγκόζιν θα είχε πάθει κάποιο ατύχημα στην Ειδική Στρατιωτική
Επιχείρηση και θα είχε… αντικατασταθεί, όπως είπαμε και νωρίτερα. Αλλά
κάτι τέτοιο δεν έγινε ποτέ. Διακηρυγμένος στόχος της Ρωσικής ηγεσίας
είναι η αποστρατικοποίηση της Ουκρανίας. Δηλαδή όσο το δυνατόν
μεγαλύτερη ζημιά σε ανθρώπινο δυναμικό και εξοπλισμό. Μετά από αυτό η
οποιαδήποτε εδαφική κατάκτηση θα είναι τυπική διαδικασία, εάν κριθεί
απαραίτητη. Μόλις οι Ουκρανοί ήθελαν να αποσύρουν τα στρατεύματά τους
από το Bakhmut, ο Πριγκόζιν εξαπέλυε μια φραστική επίθεση ενάντια στην
ρωσική στρατιωτική ηγεσία ότι τους έχει παρατήσει και δεν τους
υποστηρίζει. Οι Ουκρανοί πείθονταν από τις αναφορές αυτές και συνέχιζαν…
να καταστρέφονται στην κρεατομηχανή την οποία τους είχαν στήσει οι
Ρώσοι της Wagner εκεί. Ξανά και ξανά οι Ουκρανοί επιτίθονταν και κάθε
φορά πίστευαν ότι θα είναι η τελευταία έφοδο που κάνουν… Διαψεύσθηκαν,
με τραγικά αποτελέσματα που ακόμα δεν έχουμε δει. Μόλις ο ρυθμός των
απωλειών στην εαρινή αντεπίθεση των Ουκρανών έπεσε από τους 800-1000 την
ημέρα σε μερικές δεκάδες, ο Πριγκόζιν ξαναχτύπησε, προχώρησε σε
«πραξικόπημα». Και ενώ ο πρόεδρος Πούτιν βγάζει διαγγέλματα αλλά δεν
αναφέρει πουθενά το όνομα του Πριγκόζιν, οι Ουκρανοί επιχειρούν μια
μεγάλη προσπάθεια επίθεσης και χάνουν ξανά μερικές χιλιάδες μαχητές.
Τι
έκρινε όμως το πότε έπρεπε να γίνει αυτή η ενέργεια του
«πραξικοπήματος»; Η αλήθεια είναι ότι θα μπορούσε να γίνει 5 μέρες
νωρίτερα ή 15 αργότερα, ουσιαστικά δε θα άλλαζαν και πολλά. Στις 23
Ιουνίου όμως γίνεται γνωστό ότι η FSB συλλαμβάνει μια ομάδα και
εξαρθρώνει ένα δίκτυο το οποίο προσπαθούσαν να μεταφέρουν ένα κιλό
ισότοπου καισίου-137. Η ουσία αυτή (Cs137) είναι πολύ τοξική, από τα
προβληματικότερα προϊόντα σχάσης. Μεταφέρεται εύκολα στη φύση λόγω της
μεγάλης διαλυτότητας των αλάτων του στο νερό. Είναι ένα αρκετά δραστικό
χημικό στοιχείο. Το γεγονός ότι είναι προϊόν σχάσης ουρανίου-235
σημαίνει ότι κλάπηκε είτε από εγκαταστάσεις πυρηνικών αντιδραστήρων είτε
από εγκαταστάσεις αποθήκευσης πυρηνικών όπλων. Και στις δυο περιπτώσεις
δεν μιλάμε για μια απλή απόπειρα κλοπής στα πρότυπα οργανωμένου
εγκλήματος, για κοινή παραβατικότητα. Το αντικείμενο προϋποθέτει μεγάλη
οργάνωση, και πληθυσμιακά σε αριθμό μελών αλλά και σε επίπεδο δικτύωσης
αυτών. Σημαίνει οριζόντια και κάθετη οργανωμένη δικτύωση των μελών γύρω
από τις πιο ελεγχόμενες εγκαταστάσεις της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Εκεί που η
πρόσβαση απαγορεύεται ακόμα και για πολλούς υψηλά ιστάμενούς των
ρωσικών κύκλων εξουσίας. Αυτό είναι το γεγονός που επιτάχυνε ή όρισε το
χρόνο έναρξης του «πραξικοπήματος». Ήταν εμφανές ότι κάτι ετοιμαζόταν,
κάτι πολύ μεγάλο, η ποσότητα του υλικού είναι τεράστια, και οργανωμένο
από πολύ ψηλά. Δεν είναι εύκολο να παρακαμφθούν τα πιστοποιητικά
πρόσβασης και τα πρωτόκολλα εισόδου σε τέτοιες εγκαταστάσεις.
Δεν
υπάρχει καμία ένδειξη συσχετισμού των Σοϊγκού και Γερασίμωφ με την
παραπάνω απόπειρα. Ήταν όμως πολύ φυσικό αυτοί να τραβήξουν τα βέλη της
κριτικής του Πριγκόζιν. Και για τους δυο υπάρχουν έντονες κριτικές πολύ
πριν ανοίξει το στόμα του να τους κατηγορήσει ο Πριγκόζιν με το γνωστό
θεατρικό του στυλ. Παρ΄ όλη την κριτική έπρεπε και αυτός να γνωρίζει (ο
Πριγκόζιν) ότι ακόμα και αν σκεφτόταν μια αλλαγή ο Πούτιν, δεν θα την
έκανε κάτω από καθεστώς πίεσης. Όπως και να έχει όμως, η Wagner είναι ο
μόνος φορέας με μεγάλη κοινωνική υποστήριξη στη Ρωσία, που έθεσε
πολιτικό αίτημα. Ο Σοϊγκού είναι αρκετά μεγάλος στην ηλικία, ούτως ή
άλλως. Θεωρείται απίθανο να δει την λήξει της ουκρανικής κρίσης ως εν
ενεργεία Υπουργός Άμυνας. Ιδίως αν η τελευταία παραταθεί αρκετά. Με
κανονική εξέλιξη των πραγμάτων, κάποτε θα αποστρατευθεί, όχι πολύ
μελλοντικά. Φαντάζομαι δεν είναι βιδωμένος. Ακόμα και αν όλα όσα έλεγε ο
Πριγκόζιν ευσταθούσαν μέχρι κεραίας, ήταν απίθανο να δούμε τον Υπουργό
με χειροπέδες. Πιθανότερο είναι μια «τιμητική αποστράτευση» σε πιο
σύντομο ίσως χρόνο από ότι θα περίμενε και ο ίδιος. Οι εξελίξεις γύρω
από αυτό το δίδυμο (Σοϊγκού – Γεράσιμωφ) θα μας δείξουν εάν υπήρχε και
matryoska μέσα στη maskirovka. Ο συλλογισμός γύρω από αυτό είναι ότι σε
περίπτωση πραγματικής και αγεφύρωτης σύγκρουσης, δεν θα έπρεπε να
μπαίνει καν στη ζυγαριά οι θέσεις δυο επιτελικών, όσο μεγάλων ή και
ικανών μπορεί να είναι, με το πιο μεγάλο και ικανό κομμάτι μαχητών από
τους οποίους κρίνεται εκτός από ένα μεγάλο μέρος της σύγκρουσης στην
Ουκρανία αλλά και όλη η διείσδυση της Ρωσίας σε σχεδόν τρεις ηπείρους,
διαδικασία στην οποία είναι βασικός παράγοντας της επιτυχίας η Wagner.
Το ζήτημα της υπέρμετρης ανάπτυξης φιλοδοξιών εξουσίας από τον Πριγκόζιν
μπορεί να μην μπορούμε να το αποκλείσουμε τυπικά, ουσιαστικά όμως
νομίζω ότι σε αυτά τα διαμετρήματα ξέρουν όλοι τη θέση τους, και το ως
που μπορούν να φθάσουν. Το ίδιο όμως δεν μπορούμε να αποκλείσουμε το
σενάριο της άκρατης ζηλοφθονίας από μεριάς του διδύμου Σοϊγκού –
Γερασίμωφ προς το πρόσωπο του ίδιου του Πριγκόζιν. Ως παράδειγμα ξαναλέω
εδώ, ότι στο στήθος του Πριγκόζιν κρέμονται τρία αστέρια παρασήμων. Στα
στήθη του δίδυμου Σοϊγκού – Γεράσιμωφ… ένα. Αν οι πληροφορίες μας είναι
ακριβείς, ήδη η Ρωσική Δούμα επεξεργάζεται στοιχεία από μια μεγάλη και
βαριά λίστα που της έχει τροφοδοτήσει η FSB και ο επικεφαλής αυτής,
Bortnikov. Είναι παραπάνω από σίγουρο ότι θα δούμε σύντομα μια
εκτεταμένη «αναδιάταξη» σε όλους τους πολιτικούς αλλά και
επιχειρησιακούς παράγοντες και θεσμούς της ρωσικής κεντρικής εξουσίας.
Ιδιαιτέρως στο Υπουργείο Άμυνας και στις Στρατιωτικές Περιφερειακές
Διοικήσεις. Όταν αυτό ολοκληρωθεί θα έχουμε σαφή εικόνα σε ποιους
κύκλους ανήκαν, με ποιους είχαν σχέσεις και συνεργάζονταν, με ποιους
είχαν επαφές κτλ.
Πέραν όμως όλων αυτών τι θα γίνει με την Wagner;
Πιθανότατα
μέχρι να δημοσιευθεί το παρών, να έχει δημοσιευθεί μια εν εξελίξει
έρευνα του BBC που γνωστοποιεί ότι τα στρατολογικά γραφεία της Wagner
λειτουργούν κανονικά στη Ρωσία. Η αλήθεια είναι ότι με αφορμή την
σύγκρουση στην Ουκρανία, η Wagner «εκτέθηκε» πολύ. Ξαφνικά όλοι έμαθαν
τον επικεφαλής της και τα μάτια όλου του κόσμου στράφηκαν πάνω της.
Ακολούθησαν με γοργό ρυθμό και οι δυτικές οικονομικές κυρώσεις. Το σχήμα
«βάρυνε» και δε θα μπορούσε να επιτελέσει τον κατεξοχήν του ρόλο, της
κεκαλυμμένης σκληρής ισχύος, ως εργαλείο της ρωσικής επιρροής. Η Wagner
αποτελεί φορέα αλλαγών στην Ρωσική κοινωνία. Ενώ πριν το «πραξικόπημα» η
μόνη επιλογή που είχαν τα μέλη τους ήταν να αφομοιωθούν από τον ρωσικό
στρατό, πλέον μπορούν να πάνε σε όποια άλλη υπηρεσία θέλουν. Όπως
φαντάζεστε λίγοι θα απορροφηθούν από δήμους ή περιφέρειες. Η μισή δύναμη
αυτών ακολουθεί τον Πριγκόζιν στη Λευκορωσία, οι υπόλοιποι, στην μεγάλη
τους πλειοψηφία περνάνε στη Rosvgardia, στην Εθνική Φρουρά της Ρωσίας,
και όχι απαραίτητα χωρίς σχέδιο ή ακολουθώντας κάποιο σχεδιασμό. Μάλλον
το αντίθετο. Η Rosvgardia είναι ένα σώμα που δημιουργήθηκε το 2016 από
τον Πρόεδρο Πούτιν με την συγχώνευση των MVD, SOBR και OMON, και που
αναφέρεται απευθείας στον Πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Ένα σώμα ήδη
340 χιλιάδων, το οποίο πλέον παραλαμβάνει τον βαρύ εξοπλισμό που δεν
πήρε η Wagner μαζί της στη Λευκορωσία, και πριν δεν διέθετε. Πιθανότατα
χειριστές των νέων όπλων θα είναι στην πλειοψηφία τους τα ίδια τα πρώην
μέλη της Wagner. Η τελευταία είναι αναγκασμένη να μετονομαστεί,
πιθανότατα θα αναστείλει κάποια στιγμή τη στρατολόγηση νέων μελών μέχρι
να ολοκληρωθεί η μετάβαση στο νέο σχήμα. Ο Πριγκόζιν θα επιλέξει μια
τακτική προσωρινής επικοινωνιακής «κατάδυσης» για να μπορέσουν να
συνεχίσουν την δουλεία τους. Το μεγάλο στοίχημα είναι η μαχητική
εμπειρία και η δομή της Wagner να υιοθετηθεί από τις Ρωσικές Δυνάμεις
στο σύνολό τους. Είπαμε παραπάνω ότι οι ρωσικές δυνάμεις δέχονται πλέον
φυλακισμένους ως συμβασιούχους. Ο Ρωσικός Στρατός γίνεται έτσι και ένας
κοινωνικός φορέας, στην προκειμένη περίπτωση κοινωνικής επανένταξης.
Είναι
προφανές ότι την διαχείριση όλου αυτό του έργου δεν μπορεί να την
αναλάβει κανείς άλλος πλην κάποιων που το έχουν ξανακάνει. Το ίδιο το
Υπουργείο δεν διαθέτει μάλλον τέτοιο ειδικευμένο προσωπικό. Η Wagner
όμως, ναι. Είναι σημαντικό να καταλάβουμε, ιδίως όσοι διακινδυνεύουν
προβλέψεις, ότι σχηματισμοί όπως η Wagner δεν μπορούν να σταθούν πέρα
από τον επικεφαλής τους. Κρίνοντας ότι είναι άκρως απαραίτητοι για τον
κάθε μηχανισμό εξουσίας, ιδιαιτέρως τον ρωσικό, είναι σχεδόν απίθανο να
διαχωριστούν η δομή από τον ηγέτη της. Η Wagner μετεξελίχθηκε από μια
απλή ιδιωτική στρατιωτική εταιρεία, σε μια εταιρεία πολεμικής
εκστρατείας και τώρα σε ένα κοινωνικοπολιτικό φορέα του συνολικού μπλοκ
στου ενωσιακού κράτους. Γιατί φαντάζομαι ότι καταλαβαίνει ο καθένας, ότι
κανένας πραγματικός εχθρός του Πούτιν δεν θα ήθελε να κρυφτεί στη
Λευκορωσία. Καθώς και ότι ποτέ ο Πούτιν δεν θα έστελνε στη Λευκορωσία
15000 αντιφρονούντες αλλά και ποτέ δεν θα τους δεχόταν ο ίδιος ο
Λουκασένκο.
Η Wagner στο Ροστόφ:
Στο
τέλος της ημέρας η Wagner από 200 χιλιόμετρα από τη Μόσχα, είναι 100
χιλιόμετρα από το Κίεβο. Για την ακρίβεια το στρατόπεδο στο Savichi που
θα φιλοξενήσει τους πρώτους 8000, βρίσκεται μόλις 200 μέτρα από τα
ουκρανικά σύνορα. Με την Μόσχα και τον Πούτιν να είναι απαλλαγμένοι από
την ευθηνή των πράξεων της, προφανώς και από την οικονομική της στήριξη,
η Wagner ή όπως αλλιώς ονομαστεί, θα δράσει «ανεξέλεγκτα». Πιθανότατα
να υπάρξουν, τουλάχιστον σε επίπεδο ανακοινώσεων, και κάποια οικονομικά
μέτρα από το Ρωσικό κράτος εναντίων της. Θα εμφανίζεται πιο ολοκληρωμένη
η ρήξη έτσι. Η παρουσία της Wagner στην Λευκορωσία δημιουργεί αμηχανία
σε όλες τις Βαλτικές χώρες, στην Πολωνία, αλλά και στο ίδιο το Κίεβο.
Δεν είναι και ότι πιο βολικό να έχεις δίπλα στα σύνορα σου τον πιο
αξιόμαχό στρατό, ο οποίος είναι πλέον de facto ανεξέλεγκτος, και
φιλοξενείται σε μια χώρα, όπως η Λευκορωσία, η οποία διαθέτει πλέον
πυρηνικά. Ο Πούτιν δήλωσε ότι το Κρεμλίνο είχε παράσχει στη Wagner 1
δισ. $ για σχεδόν ένα χρόνο δράσης στην Ουκρανία. Εάν αληθεύουν οι φήμες
για «χρηματοδότηση» δυτικών υπηρεσιών για το «πραξικόπημα» της Wagner
με 6 δισ. $, καταλαβαίνουμε ότι η τελευταία θα είναι για αρκετά χρόνια
ακόμα «αυτοχρηματοδοτούμενη» σε ότι κάνει…
Οι
«νέοι στρατιώτες» ήταν πάντα επίλεκτες μονάδες, ήταν φορείς κοινωνικών
αλλαγών και είχαν πολιτική δύναμη. Για τις υπηρεσίες τους ανταμείβονταν
πάντα καλά. Οι άρχοντες τους επειδή ήθελαν να παραδειγματίζουν μέσω
αυτών, τους είχαν δώσει ως σύμβολο την κουτάλα και όχι όπλα ή κάτι άλλο.
Διεξήγαγαν πάντα τους πολέμους των αφεντάδων τους. Ήταν πιστοί στους
αφέντες τους, ακόμα και όταν εξεγείρονταν εναντίων τους και εκείνοι τους
έσφαζαν, οι «νέοι στρατιώτες» παρέμεναν πιστοί σε αυτούς. Ήταν πιστοί,
έγιναν και ισχυροί. Κατέκτησαν τελικά το δικαίωμα να επιλέγουν ποιον θα
κάνουν αφέντη τους για να πολεμήσουν και να πεθάνουν για αυτόν. Η εποχή
τους τελείωσε όταν τελείωσε και η εποχή του αφέντη τους.
Νίκος Γκλεζάκος
Αμυντικός Αναλυτής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου