Γράφει ο Δαναός
Μια φορά κι έναν καιρό...
Πριν πολλά πολλά χρονάκια, έγινε μια μάζωξη από όλες τις ασθένειες, που άλλες υπήρχαν από καταβολής κόσμου και άλλες συμπληρώσανε τον κατάλογο μετά μέσα στους αιώνες και ταλαιπωρούσαν ή πέθαιναν τους ανθρώπους.
Οι άνθρωποι όμως όσο γινόντουσαν πιο "έξυπνοι" βρισκανε τρόπους και τις πολεμούσαν.
Οι αρρώστιες είχαν απελπιστεί ...ΛΙΓΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΨΩΜΙΑ ΜΑΣ ΑΔΕΛΦΙΑ!!!
ΠΡΕΠΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΛΥΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΜΕ ΨΕΜΜΑΤΑ ...ΤΡΕΜΟΠΟΡΔΕΣ!
Μέσα από το πλήθος ακούστηκε μία φωνούλα διστακτική....
ΝΑ ΠΩ ΜΙΑ ΙΔΕΑ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ;;;
Τα κεφάλια γύρισαν καί έκπληκτα αντίκρυσαν ένα μπασμένο μικρό, αλλά με πολύ πονηρή ματιά και φατσούλα.
Γέλασαν όλες μαζί οι αρρώστιες και με την συγκαταβατικότητα του σοφού μεγάλου και με χαμογελάκια του είπαν: άντε βρε μικρέ... πες μας να μαθαίνουμε και εμείς!!!!
Ο πιτσιρίκος σοβάρεψε και ξεκίνησε ....
ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΣΑΣ ΦΤΑΣΜΕΝΟΙ
ΕΙΣΤΕ ΕΜΠΕΙΡΟΙ ΕΤΟΙΜΟΠΟΛΕΜΟΙ
....ΚΟΡΔΩΘΗΚΑΝ ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ.....
ΑΛΛΑ ΕΙΣΤΕ ΠΡΟΒΛΕΠΟΜΕΝΟΙ!!!
....ΠΡΟΣΓΕΙΩΘΗΚΑΝ ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ ...
Οι άνθρωποι σας νικάνε στα σημεία ....
Πολλά μέχρι πριν αδιάφορα κεφάλια άρχισαν να γυρίζουν ...
ΓΙΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΜΙΚΡΕ ...ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΣ;;
Το μπασμένο πιο σίγουρο είπε:
ΑΝ ΒΓΑΛΕΤΕ ΕΜΕΝΑ ΑΡΧΗΓΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΕ ΞΕΡΟΥΝ ΚΑΙ ΟΤΙ ΠΑΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΠΟ ΕΣΑΣ ΝΑ ΛΕΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΔΕΧΟΝΤΑΙ, ΟΤΙ ΕΓΩ ΤΟ ΕΚΑΝΑ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΤΗΝ ΧΑΡΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΞΕΠΑΣΤΡΕΥΕΤΕ ΟΠΩΣ ΠΑΛΙΑ, ΑΛΛΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΞΕΡΟΥΝ ΣΙΓΟΥΡΑ ΟΤΙ ΕΣΕΙΣ ΕΙΣΤΕ.
ΤΟΤΕ ΘΑ ΤΟΥΣ ΜΠΕΡΔΕΨΟΥΜΕ ΘΑ ΚΑΝΟΥΝΕ ΛΑΘΗ ΤΡΑΓΙΚΑ, ΘΑ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΑΠΟ ΜΕΝΑ ....ΘΑ ΠΑΡΩ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΤΟ ΑΝΑΘΕΜΑ (Την δόξα δεν το ανέφερε) ΚΑΙ ΘΑ ΑΛΛΗΛΟΣΚΟΤΩΝΟΝΤΑΙ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΟΣ ΦΤΑΙΕΙ ...
Βέβαια συνέχισε, θα βρεθούν και αρκετά ακατοίκητα από λογική ανθρωπάρια που χωρίς να το καταλάβουν θα μου κάνουν διαφήμιση.
Και φυσικά και πολλά πονηρά που θα θησαυρίσουν, πλασάροντας σωτηρία και πληρώνοντας τα ακατοίκητα!!
Αυτό μας βολεύει πολύ και θα το δυναμώσουμε με τον τρόπο μας!!!
ΌΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΔΟΥΝ ΠΟΤΕ
ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΜΕ ΓΕΝΝΗΣΕ!!! (Αφου ούτε εγώ το ξέρω)
ΓΙΑ ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΤΟ ...
ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΕΝΑΣ ΑΟΡΑΤΟΣ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΣ ΠΟΥ Η ΖΗΜΙΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΛΑΧΙΣΤΟΤΑΤΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ, ΑΛΛΑ ΣΤΗΝ ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΕΙΡΑΓΜΕΝΗ ΛΟΓΙΚΗ ΑΠΟ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ......ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΤΟ ΤΕΡΑΣ, ΘΑ ΕΙΜΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ!
ΕΠΕΣΕ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΝΕΚΡΙΚΗ ΣΙΓΗ!!!!!!!!
ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΝΑ ΛΕΠΤΟ....
λλες ασθένειες από χαρά χόρευαν άλλες μονολογούσαν τσαντισμένες που ένα σκατονεοασθενειάκι τις τάπωσε, άλλες πιο δυσκολόστροφες ακόμα το σκεφτόντουσαν!!!
ΤΕΛΙΚΑ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΜΕ ΒΟΗ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΙΕΣ:
ΖΗΤΩ Ο ΝΕΟΣ ΑΡΧΗΓΟΣ, ΖΗΤΩ Ο ΝΕΟΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ
ΑΞΙΟΣ ΠΡΟΧΩΡΑ ΞΕΚΙΝΑΜΕ ....ΝΑ ΤΟΥΣ ΞΕΚΑΝΟΥΜΕ...
ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΠΟΥ ΑΚΟΥΣΑΤΕ...
ΚΑΛΟΝ ΥΠΝΟ ΕΓΓΟΝΑΚΙΑ ΜΟΥ !!! ......
ΚΟΙΜΗΘΗΤΕ ΟΠΩΣ ΚΟΙΜΟΝΤΟΥΣΑΝ ΠΑΛΙΑ!!!
11 σχόλια:
ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΠΩΣ Κ ΠΩΣ ΤΙΣ ΦΩΤΟ !! ΕΓΡΑΨΕΣ ΠΑΛΙ ΘΑΝΟ .....
ΟΠΩΣ Κ ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ Κ ΑΝ ΤΗΝ ΑΦΗΣΟΥΝ ΝΑ ΞΑΝΑΓΙΝΕΙ ΟΠΩΣ ΠΡΙΝ ...ΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ Κ ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΠΩΣ ΠΡΙΝ ...ΤΕΤΟΙΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ !.
Δαναέ φίλε ... συμβολικά, λαογραφικά και θυμοσοφικά, όλα αυτά που μας θυμίζουν τα φτωχικά μας, αλλά ωραία χρόνια ... Μην τα συγκρίνουμε με το σήμερα. Υπάρχει άπειρο χάος .... Παρένθεση και ίσως εκτός θέματος, χάριν μνήμης, θα κάνω με ένα ποίημα του Καρυωτάκη, που όταν το διαβάζουμε εμείς οι ...παλαιότεροι μας διαπερνούν ως λόγχες οι αναμνήσεις ... και ίσως πύρρεια δάκρυα ρέουν ...
Κ. Καρυωτάκης, «Σε παλιό συμφοιτητή»
Φίλε, η καρδιά μου τώρα σαν να εγέρασε
Τελείωσεν η ζωή μου της Αθήνας,
που όμοια γλυκά και με το γλέντι επέρασε
και με την πίκρα κάποτε της πείνας.
Δε θα ‘ρθω πια στον τόπο που η πατρίδα μου
τον έδωκε το γιόρτασμα της νιότης,
παρά περαστικός, με την ελπίδα μου,
με τ’ όνειρο που εσβήστη, ταξιδιώτης.
Προσκυνητής θα πάω κατά το σπίτι σου
και θα μου πουν δεν ξέρουν τι εγίνης.
Μ’ άλλον μαζί θα ιδώ την Αφροδίτη σου
κι άλλοι το σπίτι θα ‘χουν της Ειρήνης.
Θα πάω προς την ταβέρνα, το σαμιώτικο
που επίναμε για να ξαναζητήσω.
Θα λείπεις, το κρασί τους θα’ ναι αλλιώτικο,
όμως εγώ θα πιω και θα μεθύσω.
Θ’ ανέβω τραγουδώντας και τρεκλίζοντας
στο Ζάππειο που ετραβούσαμεν αντάμα.
Τριγύρω θα ‘ναι ωραία πλατύς ο ορίζοντας,
και θα ‘ναι το τραγούδι μου σαν κλάμα.
[πηγή: Κώστας Καρυωτάκης, Άπαντα, Ερμής, Αθήνα, 2004]
ΑΑ
Φίλε μου,έχεις τον τρόπο σου,να καταγραφείς την πραγματικότητα,μπράβο πάλι
ΠΡΟΣ Σταυρος Παγιδας
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ ....ΑΠΛΑ Κ ΛΙΓΟ ΧΙΟΥΜΟΡ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΙΝΕΙ ΚΡΥΜΜΕΝΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ Κ ΝΑ ΓΕΛΑΜΕ ΚΙΟΛΑΣ ...ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
ΠΡΟΣ Ανώνυμος Ανώνυμος ΑΑ
02 Οκτωβρίου, 2021 19:33
ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΟΛΑ ΜΕΣΑ ΕΙΝΑΙ Κ ΟΛΑ ΑΛΛΗΛΟΣΥΝΔΕΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΡΟΠΟ ΓΙΑ ΟΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΓΙΑ ΟΤΙ ΠΟΝΑΕΙ
ΓΙΑΤΡΕΙΑ ΠΑΝΤΑ ΗΤΑΝ Η ΣΑΤΙΡΑ Κ ΤΟ ΓΕΛΙΟ ....
Με χιούμορ τσιμπάνε οι αλήθειες. Μακάρι να σε άκουγαν / διάβαζαν κι όσοι ακούνε μόνο τα γνωστά παραμύθια της τηλεόρασης της γνωστής συμμορίας των δημοσιογράφων και τηλελοιμωξιολόγων και κορωνολάγνων.
ΠΡΟΣ Νέρια
ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΠΟΛΥ ....ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΠΕΣ
Με χιούμορ τσιμπάνε οι αλήθειες
ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ....ΛΕΣ ΜΙΛΑΣ ΣΕ ΑΛΛΟ ΣΥΜΠΑΝ Κ ΑΚΟΥΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ Κ ΝΑ ΣΟΥ ΠΕΙ ΤΙ ΛΕΣ !!!
Ωρεεεε δεν ξέρω τι θα κάνουμε με εσένα ακόμα και στα παραμύθια είσαι καλός , μπράβο αδερφέ μου τα μυνήματα σου περνάνε και με σοβαρό λόγο και με χιούμορ , πάντα έτσι !!!!
ΠΡΟΣ TheEllinas1
Α ! ΡΕ ΑΔΕΛΦΕ .... ΜΟΥ ΔΙΝΕΙΣ ΚΟΥΡΑΓΙΑ ΣΤΑ ΜΙΚΡΑ ΒΗΜΑΤΑ ΜΟΥ
ΧΙΛΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
ΝΑ ΤΑ ΛΕΣ ΝΑ ΞΕΡΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΛΕΣ Κ ΝΑ ΣΦΥΡΙΖΕΙΣ ΑΔΙΑΦΟΡΑ !
Ευγε για ακομα μια φορα Γιωρικα, με ενα παραμυθακι περιεδραψες τον νεοελληνα κατα φαντασια "ασθενη" που σε οποιο σπιτι και αν πας θα βρεις ΜΕΣΑ στο ψυγειο σωρους απο αχησιμοποιητα φαρμακα...δυστυχως ακομα και σε αυτο το κομματι κατοχικοι ειμαστε σαν λαος.
Ευγε και στον Θανο που με την αστειρευτη φαντασια του σου συμπληρωσε την υπεροχη εμπνευση.
ΠΡΟΣ Giannis Katseas
ΝΑΣΑΙ ΚΑΛΑ ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ...ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΕ ΛΙΓΟ Ο ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΣ ....
Δημοσίευση σχολίου