Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί ο κύριος Μητσοτάκης χρειάζεται …παρεούλα για να προστατεύσει ζωτικά συμφέροντα της χώρας και του λαού που τον εξέλεξε. Δεν του αρέσει, λέει, η λέξη «βέτο» γιατί προδίδει μοναχικότητα. Κι εκείνος θέλει μπούγιο, όπως τα παιδάκια που ντρέπονται να πάνε στο πάρτυ μόνα τους.
Προσωπικά δεν είδα να έχει πρόβλημα με την «μοναχικότητα» η Βουλγαρία για να βάλει πάγο στην ενταξιακή προοπτική των Σκοπίων. Ούτε νομίζω ότι η Πολωνία κι η Ουγγαρία τρομάζουν που είναι… «μοναχές» τους και όλοι οι υπόλοιποι θέλουν να τις καρπαζώσουν γιατί μπλοκάρουν τον προυπολογισμό ολόκληρου του ευρωπαικού μαγαζιού.
Ετσι παίζεται (ακόμη) το παιχνίδι στο club κύριε Μητσοτάκη, για ζητήματα που άπτονται εθνικής κυριαρχίας και δικαιωμάτων που εκπηγάζουν από αυτήν. Φανταστείτε λοιπόν αν το γλωσσικό ιδίωμα των Σκοπιανών και οι διαφορετικές αντιλήψεις περί κράτους δικαίου, θεωρούνται από τα θιγόμενα κράτη ζητήματα κυριαρχίας, τι θα έπρεπε να θεωρείται για την Ελλάδα η συνεχής απειλή πολέμου και οι καθημερινές παραβιάσεις εθνικού χώρου από τους απέναντι.
Καλό θα ήταν λοιπόν να έχει βρει παρέα ο Ελληνας πρωθυπουργός, εδώ και καιρό για να υπερασπίσει τη χώρα του, αλλά στο βαθμό που δυσκολεύεται, πρέπει να δράσει μόνος του.
Ο ίδιος άλλωστε απέφυγε να κάνει…παρέα στον Αναστασιάδη, όταν στο πρόσφατο παρελθόν η Κύπρος μπλόκαρε τις κυρώσεις για τη Λευκορωσία, απαιτώντας να επιβληθούν και στη Τουρκία, αλλά στο τέλος απέμεινε ολομόναχη.
Κι επειδή μυρίζει κοροιδία, χοντρή θα έλεγα, στην ερχόμενη Σύνοδο, καλό θα ήταν, στην συνέντευξη που επέλεξε να δώσει, ο ανέμελος κ. Μητσοτάκης να έχει ξεκαθαρίσει την θέση του. Ότι με…παρέα ή χωρίς παρέα θα μπλοκάρει κι αυτός όλες τις μεθαυριανές αποφάσεις, μέχρις ότου επιβληθούν κυρώσεις στην Τουρκία. Φρέσκιες και χειροπιαστές.
Ούτε «επέκταση» εκείνων των συμβολικών που κέρδισε με το σπαθί της μονάχη της η Κύπρος, ούτε βεβαίως φαιδρότητες με …point system που μαγειρεύουν οι Βελγο-λουξεμβούργιοι με την κυρία Ούρσουλα.
Θα πρέπει επίσης και ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης, από την πλευρά του, να σταματήσει τις φαιδρές εκκλήσεις περί επιβολής εμπάργκο όπλων προς την Τουρκία και μάλιστα για παραγγελίες που «τρέχουν», όπως αυτές των γερμανικών υποβρυχίων. Αυτά δεν παίζουν ούτε στη μοτο-πίστα της Πάρνηθας.
Αυτό που παίζει και όφειλε η Ελλάδα να έχει κάνει εδώ και δεκαετίες, είναι να θέσει ως απαράβατη ρήτρα για την αγορά οποιουδήποτε οπλικού συστήματος την απαγόρευση πώλησης του στην Τουρκία από τη χώρα-εξαγωγέα.
Αν θέλει να κάνει τον σκληρό ο κ. Μητσοτάκης, ας θέσει αυτό τον απλούστατο όρο μονομερώς σε όλους τους διεθνείς διαγωνισμούς για προμήθεια οπλικών συστημάτων και να δούμε ποιος θα κοπιάσει. Αλλιώς να σταματήσει να μας κοροιδεύει εγείροντας αξιώσεις που κάνουν τους Γερμανούς να τον χτυπούν φιλικά στη πλάτη για να συνέλθει.
Τα πράγματα είναι πολύ απλά. Στο βαθμό που ακόμη υπάρχει το βέτο για ζητήματα εθνικής κυριαρχίας (θα καταργηθεί σύντομα, να είστε σίγουροι) ο κ. Μητσοτάκης οφείλει να το ασκήσει και να πάρει στο χέρι κανονικές κυρώσεις. Όχι άλλη κοροιδία. Αλλιώς ας βρει παρέα για να διηγείται τις ανέμελες στιγμές στο βουνό και ο Σουλτάνος να κρατάει την κοιλιά του απ΄τα γέλια…
1 σχόλιο:
Δεν φταίνε οι Γερμανοί, δεν φταίνε οι επίδοξοι ολετήρες του Ελληνισμού ...
Η ηττοπάθεια μας, η δελία μας, οι υποχωρήσεις μας είναι τα ισχυρότερα όπλα που παραδίδουμε καθημερινά στα χέρια των οχτρών μας...
Βρήκαν και ... κάνουν ... (Λαϊκή θυμοσοφία)
Ας ακούσουμε τα σοφά λόγια του Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτη. Είναι απλά αλλά συμβολικά ... περί δειλίας ... Επίκαιρα για σήμερα...
Οι δειλοί είναι άχρηστο πράγμα. Στον πόλεμο τους δειλούς δεν τους θέλουν καθόλου δεν τους έχουν εμπιστοσύνη. Δεν τους παίρνουν σε επίθεση στην πρώτη γραμμή, για να μην δημιουργήσουν προβλήματα. Ένας δειλός στρατιώτης, αν δεν ξέρει το στρατηγικό σχέδιο, μπορεί να δημιουργήσει τέτοιο πανικό, που να διαλύσει ολόκληρη μεραρχία. Ο φόβος μεγαλώνει και την φαντασία του και μπορεί να αρχίσει να φωνάζει «να, έρχονται, έφθασαν, σφάζουν, φύγετε! ω, που θα πάμε, τόσο στρατό έχουν οι εχθροί! Θα μας φάνε!», οπότε θα κάνει πολλή ζημιά, γιατί εύκολα επηρεάζονται και οι άλλοι. Ένας όμως που έχει παλληκαριά, αν δει τους εχθρούς, θα πει «μυρμήγκια είναι αυτά• δεν είναι άνθρωποι!» και τρέχουν με θάρρος και οι άλλοι! Γι' αυτό στον στρατό λένε: καλύτερα πέντε γενναίοι να αντιμετωπίσουν μια κατάσταση με ψυχραιμία, παρά είκοσι δειλοί. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
Τολμάν ανάγκη, καν τύχω καν μη τύχω.
– Πρέπει να το τολμήσω είτε πετύχω είτε όχι.
Ευριπίδης, 480-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός (Εκάβη)
Τους πόνους γαρ αγαθοί τολμώσι, δειλοί δ’ εισίν ουδέν ουδαμού.
– Τους αγώνες τολμούν οι ανδρείοι ενώ οι δειλοί δεν είναι τίποτα και πουθενά.
Ευριπίδης, 480-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός (Ιφιγένεια εν Ταύροις)
Δημοσίευση σχολίου