Μία έρευνα που θα έπρεπε να έχουμε διαβάσει σε όλα τα ελληνικά ΜΜΕ, διότι αφορά την ιστορία μας αλλά κυρίως, το μέλλον μας. Είναι ευτύχημα που το διαβάζουμε σε γαλλικά μέσα, διότι δείχνει ότι κάποιοι στην Δύση αφυπνίζονται και συνειδητοποιούν ότι η τουρκική θηριωδία δεν αφορά μόνο τους γείτονες της. Όπως το έμαθε με τον πλέον σκληρό τρόπο τόσο οι Γάλλοι όπως και οι αυστριακοί.
Ένα συγκλονιστικό αφιέρωμα γαλλικού μέσου, που υπενθυμίζει και σε εμάς τους Έλληνες την βαρβαρότητα που έχουμε υποστεί και ακόμα συνεχίζεται.
Καθημερινά η Τουρκία αποδεικνύει ότι δεν έχει αλλάξει στο ελάχιστο. Χρησιμοποιεί τις ίδιες βάρβαρες μεθόδους εκτοπισμού γηγενών πληθυσμών και εποικισμού με τουρκογενείς πληθυσμούς, όπως ακριβώς έκανε στην Ιωνία, την Κύπρο, την Ίμβρο, την Τένεδο, την βόρεια Συρία. Το ίδιο κάνει τώρα και στο Ναγκόρνο Καραμπάχ. Η μέθοδος αυτή καταρρίπτει τα επιχειρήματα των Αζέρων, ότι δήθεν «είχαν εκδιωχθεί από το Ναγκόρνο Καραμπάχ και τώρα θα επέστρεφαν». Φυσικά δεν υπάρχουν Αζέροι για να επιστρέψουν. Αυτό όμως δεν αποτελεί πρόβλημα για τους τούρκους, που πάντα έχουν εφεδρείες χιλιάδων ισλαμιστών για να εποικίσουν τις περιοχές που καταλαμβάνουν.
Το Συριακό Παρατηρητήριο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα λοιπόν αποκαλύπτει ότι η Τουρκία προσφέρει σε δύο φατρίες των τζιχαντιστών “Σουλτάν Μουράτ” και “Σουλεϊμάν Σάχ” τη δυνατότητα εγκατάστασης στο Artsakh. Ο διευθυντής του Παρατηρητηρίου, Rami Abd al-Rahman, υπογραμμίζει ότι αυτή η προσφορά έγινε μόνο σε οικογένειες τουρκμενικής καταγωγής, τις οποίες η Τουρκία θεωρεί ως «συγγενές φύλο».
Υπενθυμίζουμε ότι περισσότεροι από 4.000 τζιχαντιστές μισθοφόροι στάλθηκαν από την Τουρκία για να πολεμήσουν στο Αζερμπαϊτζάν, αφού στρατολογήθηκαν στις περιοχές που ελέγχονται από την Τουρκία στη βόρεια Συρία και έχουν εκπαιδευτεί σε στρατόπεδα στην Τουρκία.
Η Τουρκία είναι συνηθισμένη σε αυτήν την πολιτική εθνοκάθαρσης και δημογραφικής χειραγώγησης. Η δημογραφική μηχανική αποτελεί μέρος του τουρκικού οπλοστασίου εδώ και χιλιετίες, που εφαρμόστηκε κατά την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας από τον Κεμάλ και συνεχίστηκε τα τελευταία χρόνια. Οι διαδοχικές γενοκτονικές εξαλείψεις Αρμενίων, Πόντιων Ελλήνων, Ελλήνων από την υπόλοιπη Μικρά Ασία, Χριστιανών της Ανατολής κ.λπ., είναι εκεί για να μας το θυμίζουν.
Πιο πρόσφατα, η Τουρκία πραγματοποίησε τον μεθοδικό αποικισμό του βόρειου τμήματος της Κύπρου που κατέλαβε παράνομα από το 1974. Κατά τη διάρκεια της εισβολής εκείνης της χρονιάς, έδιωξε όλους τους Ελληνοκύπριους κατοίκους της περιοχής (περίπου 200 000) άτομα. Έκτοτε, έφερε και εγκατέστησε στη θέση τους Τούρκους εποίκους (περίπου 200.000) ελέγχοντας έτσι τη βούληση των Τουρκοκυπρίων που έχουν γίνει μειονότητα σε σχέση με τους εποίκους. Αυτή η πολιτική στοχεύει να κάνει την εισβολή μη αναστρέψιμη.
Ακόμα πιο πρόσφατα, η Τουρκία έχει εφαρμόσει την ίδια μέθοδο στο καντόνι του Afrin που βρίσκεται στη βόρεια Συρία, την οποία κατέλαβε από τις αρχές του 2018. Έχει διώξει τους κουρδούς κατοίκους, αντικαθιστώντας τους με Άραβες της Συρίας, Σουνίτες.
Σήμερα, μόλις δύο εβδομάδες μετά την κατάπαυση του πυρός στο Artsakh (Nagorno-Karabakh), η Τουρκία εφαρμόζει την ίδια μέθοδο κατάληψης χώρου, εγκαθιστώντας εκεί εποίκους. Είναι προφανές ότι αυτοί οι έποικοι θα παλέψουν για να μείνουν εκεί, με την υποστήριξη της Τουρκίας.
Ακριβώς ως υπενθύμιση, η ταξιαρχία του Σουλτάνου Μουράτ δημιουργήθηκε το 2013. Προέρχεται από μια τουρκική ομάδα «ανταρτών» που έκτοτε «εξαφανίστηκε», την Jabhat Ahfad al-Sultan. Διοικείται από τον συνταγματάρχη Ahmed Othman, ο οποίος δραπέτευσε από τον συριακό στρατό το 2012. Αυτή η ομάδα ανταρτών στρατολογεί μεταξύ των Τούρκων της βόρειας Συρίας, ειδικά στην επαρχία του Χαλεπίου, και είναι παρούσα στην παράκτια περιοχή αυτής της επαρχίας. Είναι πιστοί στην Τουρκία που τους έχει οπλίσει και τους υποστηρίζει από την αρχή της συριακής κρίσης.
Η Ταξιαρχία του Σουλεϊμάν Σαχ είναι επίσης μια Τουρκμένικη πολιτοφυλακή που φέρει το όνομα του πρώτου Οθωμανού σουλτάνου τον 14ο αιώνα.
Αυτές οι δύο πολιτοφυλακές, μέρος του FSA, ήταν στην πρώτη γραμμή των επιθέσεων εναντίον των Κούρδων στο Αφρίν, τον Ιανουάριο του 2018, στη συνέχεια εναντίον της βορειοανατολικής Συρίας, τον Οκτώβριο του 2019.
Επίσης, στα τέλη του 2019, αυτοί οι στρατιώτες στρατολογήθηκαν από την Άγκυρα και στάλθηκαν στη Λιβύη για να πολεμήσουν εκεί, υπό την αιγίδα της Τουρκίας, όταν ο στρατός του στρατάρχη Χαφτάρ, σταδιακά απομακρύνθηκε από τα δυτικά της χώρας.
Αυτός είναι ο πραγματικός τρόπος πολεμά η Τουρκία και ενδεικτικός για την δειλία της. Η Τουρκία προσλαμβάνει μισθοφόρους, προστατεύοντας έτσι τη ζωή των στρατιωτών της. Ταυτόχρονα, αυτοί οι μισθοφόροι είναι φανατικοί και είναι έτοιμοι να κάνουν οτιδήποτε για να προωθήσουν τις σκοταδιστικές πεποιθήσεις τους, ενώ ταυτόχρονα εξασφαλίζουν για τους εαυτούς τους “ένα μέρος στον ήλιο». Κυριολεκτικά, εάν θυμηθούμε το παράδειγμα της Κύπρου.
Η πρόσληψη Σύριων μισθοφόρων πραγματοποιείται μέσω της θυγατρικής πολιτοφυλακής τους, η οποία διευκολύνει μια «ιδιωτική» σύμβαση με μια εταιρεία ασφαλείας, βιτρίνα των τουρκικών υπηρεσιών. Οι υποψήφιοι είναι πολυάριθμοι διότι η αμοιβή που προσφέρεται για δράση εκτός Συρίας, είναι δέκα φορές υψηλότερη από αυτήν που προσφέρεται στη Συρία. Οι μισθοφόροι μεταφέρονται συνήθως με πολιτικές πτήσεις, πριν τοποθετηθούν σε προκεχωρημένα μέτωπα, όπου τουλάχιστον το 5% από αυτούς σκοτώνονται.
Πηγή: Agora Vox
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου